INDEX GUIDE RULES GROUPS MEMBERS

Deel
 

 What do you say to the god of death?

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Sierra Montgomery
Sierra Montgomery
Class 3
Aantal berichten : 129

Character Profile
Alias: Fire Starter, Ember
Age: 16
Occupation:
What do you say to the god of death? Empty
BerichtOnderwerp: What do you say to the god of death?   What do you say to the god of death? Emptyma jun 29, 2015 1:26 am


Warriors should suffer their pain silently.

Het zoute water maakte het leven op het dek niet makkelijker. Mathayus was niet gemaakt om op een boot te leven, maar toch maakte de jonge knaap er het beste van. Met zijn donkere haren vastgebonden zorgde hij er voor dat een van de zeilen omhoog werd gehijst door het trouw een paar keer fel naar achteren te trekken. Meteen ving het witte zeil een hoop wind en schoot het schip weer vooruit over het water. Na enkele dagen stil te hebben gelegen op open water omdat het windstil was kwam er eindelijk weer schot in de zaak en kwam Westeros ook dichter in de buurt. Het schip zou aanleggen bij King’s Landing, om daar hun lading af te lossen en daar kon de kapitein weer onder handelen met andere handelaren voor spullen van het rijk mee te nemen naar de vrij steden. De Braavoosi kapitein had hem aangeboden om permanent op het schip te blijven, ondanks dat hij nog nooit op een boot had gestaan bleek hij toch een natuurlijke aanleg te hebben om het schip te kunnen hanteren. Plus de kapitein kon mannen als hem gebruiken, mannen die wisten hoe ze een wapen moesten hanteren. Dat was toch al enkele keren van toepassing gekomen gedurende hun tocht. Kort wreef hij de inmiddels gevormde zweetdruppeltjes van zijn voorhoofd weg. Lang zou het nu niet meer kunnen duren voor ze zouden arriveren. “Mathayus. Het schip moet lichter worden, er komt een zandbak aan en we zijn te zwaar. Gooi enkele kanonskogels het water in. Die hebben we niet meer nodig!” Meteen reageerde Mathayus door benedendeks te gaan. Vele kogels waren er niet, een stuk of tien of vijftien. Iets wat niet veel zou veranderen aan het gewicht van de boot, maar als het zou helpen. Binnen de kortste keren waren de lood zware kanonskogels over boord.

Uren na zijn taak werd het bevel geschreeuwd om het schip klaar te maken voor aanleggen. Meteen schoot hij terug naar het bovendek en ja hoor. Hier was het dan. De stevige muren van King’s Landing waren ze al voorbij. De plek leek in de verste verte niet op Braavos. De mensen die op de kade stonden bekeken het koopmansschip met argus ogen, zelf ontving hij blikken die niet echt al te positief waren om het zo maar te zeggen. Met het touw in de hand overbrugde hij de laatste afstand tussen het schip en de kade door een simpele sprong te maken om daarna samen met enkele mannen het schip verder te trekken tot het aangelegd was. De man wachtte tot de kapitein was uitgestapt, drukte hem de gevraagde hoeveelheid goudstukken in de hand en gaf hem een kort knikje. “Altijd welkom Mathayus. Veel plezier in dit oord, wat je ook van plan mag zijn.”

Zonder al te veel tijd te hebben verspild in de baai was Mathayus verdwenen met zijn spullen. Om niet meteen op te vallen tussen deze mensen, droeg hij een wit gestreepte tuniek met daarover een bruine vest. De uiteindes van zijn mouwen waren rondom zijn polsen geknoopt met lederen bandjes. Natuurlijk bleef het iet uitgesloten dat enkele hem een blik toewierpen maar nu paste hij beter in het hele plaatje. Zijn wapens droeg hij in een riem om zijn borst, de iets grotere zoals zijn kromzwaard  had hij dwars over zijn rug hangen wat dan weer verborgen werd door zijn vest. Deze plek, wel hij kon niet zeggen dat het hem echt beviel. Het was erg verschillend met wat hij gewend was maar het moest maar even voldoen. Mathayus voelde zich langs de ene kant toch best wel verloren, omdat hij zijn weg hier niet kende maar hij ging het niet in zijn nadeel laten spelen. Nee, de knaap zijn hele houding straalde neutraliteit uit. Niemand moest weten dat hij het niet gewend was om hier te zijn, laat staan dat hij hier wilde blijven. Al moest hij dan maar eerst een specifiek doel vinden.  

Na nog een tijdje te hebben rondgewaard in de stad, tot hij een beter overzicht had over hoe de wegen van de stad liepen althans was hij een herberg binnen gestapt. Het was best een gure plek, maar hij had er ergere meegemaakt. Dit waren plaatsen waar je een bevolking kon leren kennen, en wat er hier te zien viel zou hij toch al zeker moeten gaan onthouden voor zijn verdere verblijf hier. Mathayus schoof bij aan een tafel waar er enkele mannen zaten die druk in gesprek waren over het feit dat er enkele dagen geleden een groot huwelijk had plaatsgevonden, en de verachting van verschillende edele huizen waaronder dat van de Targaryen's. Dit kon hij op zijn minst interessant noemen. Heel veel over politieke machtsspelletjes wist hij niet, daarin was hij niet getraind of wat dan ook. Maar hij wist gelukkig wel welke huizen waar heersten, of in ieder geval welke er belangrijk waren. Gesprekken vielen echter stil, wanneer enkele van de mannen hem in het oog kregen. Of beter gezegd de persoon die net door de deur was gekomen, maar waar hij het zicht tot versperde. Maar in plaats van ook op te kijken richtte hij zijn aandacht op het glas dat voor hem stond.

Terug naar boven Ga naar beneden
Charlie Garroway
Charlie Garroway
Class 3
Aantal berichten : 512

Character Profile
Alias: Guardian
Age: 19
Occupation:
What do you say to the god of death? Empty
BerichtOnderwerp: Re: What do you say to the god of death?   What do you say to the god of death? Emptydi jun 30, 2015 1:10 am



Met een norse trek rond zijn lippen en een ongeduldige beweging van zijn hand trok hij de zak met goudstukken uit de handen van een man die net iets ouder was dan hij. Het was pay day in King’s Landing, wat wilde zeggen dat hij de goudstukken die de handelaren en herbergiers in de haven aan hem schuldig waren ging innen. Niet de meest koosjere praktijk, en in principe was dat ook niet nodig aangezien hij voldoende geld verdiende aan zijn job als huurling, maar toch.. Het zat in zijn bloed om te pakken wat hij kon pakken. Als je zo lang mee vaarde met de beste onderhandelaars en de beste piraten, dan was de aanblik van goudstukken gewoon als drugs. Het gaf hem een kick om zijn beurs zwaarder te voelen worden naarmate hij op zijn ronde vorderde.

En er was geen enkele man of vrouw die het ook maar in zijn hoofd haalde om tegen hem in te gaan. Nasir stond er om bekend te krijgen om wat hij vroeg, al pakte hij het zelf uit de hand van iemand die twee seconden eerder nog had geleefd en het had aan gedurfd om hem iets te weigeren. Zijn reputatie had hij opgebouwd, maar het bracht hem wel iets op. En niemand die hem tegen hield, vooral niet omdat iedereen goed genoeg wist voor wie hij werkte en dat er dus gewoon niks aan te doen was. Met een tevreden glimlachje had hij zich omgedraaid, de goudstukken in zijn beurs gestopt en was hij op weg gegaan naar de volgende herberg. Ongezien bewoog hij zich voort tussen de menigte. Dat kon hij zien aan de reacties van de mensen. Als ze hem zouden herkennen, zouden ze niet zo rustig en normaal blijven rond lopen. Nope, als ze door kregen wie hij was, zouden ze ofwel buigen, ofwel heel snel wegrennen, al zou het dan wel kunnen gebeuren dat ze daar spijt van gingen krijgen.

Maar hij was hier niet om zijn ego te strelen, alleen om zijn winst op te halen. Met een ferme beuk van zijn elleboog duwde hij de halve deur van de herberg open en bleef hij even in het deurgat staan, om zijn ogen aan het duister te laten wennen. Nu werd hij natuurlijk wel opgemerkt, maar dat was natuurlijk de bedoeling. De gesprekken vielen stil en iedereen boog respectvol zijn hoofd en hield zijn blik op de grond gericht. Behalve.. Een jonge knaap, die niet eens de moeite deed om zich om te draaien. Daar kon hij nu jammer genoeg maar moeilijk mee om gaan. In een oogopslag zag hij dat dit geval ook niet uit deze buurt vandaan kwam. Waarschijnlijk aangekomen in een van de handelsschepen, maar dat kon Nasir niet minder kwaad maken. "Voel jij je te goed om respect te betuigen aan je meerdere, knul?" Gromde hij, verwachtend dat hij daarmee de aandacht van de jongen wel zou trekken. Met zware passen liep hij op hem af en haalde hij met zijn hiel uit naar de poot van de stoel, waardoor die om viel en de jongen voor zijn voeten op de grond kwam te liggen. "Dat lijkt er al wat meer op", Snoof hij, waarna hij afwachtte wat hij zou gaan doen als reactie. Als hij een beetje hersenen had, bleef hij liggen, maar je wist nooit met vreemdelingen..

Terug naar boven Ga naar beneden
Sierra Montgomery
Sierra Montgomery
Class 3
Aantal berichten : 129

Character Profile
Alias: Fire Starter, Ember
Age: 16
Occupation:
What do you say to the god of death? Empty
BerichtOnderwerp: Re: What do you say to the god of death?   What do you say to the god of death? Emptyma aug 24, 2015 10:56 pm


Warriors should suffer their pain silently.
Het bier in deze plek viel totaal niet te zuipen, laat staan dat hij ook werkelijk iets anders ging uit proberen. Mathayus had van op een afstandje bekeken hoe het eten er uit zag en het was alles behalve smakelijk. Net zoals deze plek ook oogde, maar goed veel deerde het hem niet. Nee, hij was hier om informatie op te doen over hoe het er aan toe ging in deze stad en tot nu toe had hij al enkele interessante zaken op gevangen, merendeels de haat tegenover de edellieden die hier met hopen aanwezig waren. Misschien moest hij daar straks maar eens een kijkje gaan nemen, wie weet kon er nog wel een van die personen iemand gebruiken als hem. Niet dat hij zo geweldig getraind was, maar hij kon zonder op te scheppen zeggen dat hij betere skills had dan de meeste mannen die hier in de herberg zaten. Niet dat hij die woorden ooit in de mond zou nemen, nu toch nog niet. Nee, voor nu moest hij onbekend blijven voor de belangrijkere mensen tot hij zelf iets of wat van naam bekendheid had.

Al duurde het plan om unnoticed te blijven niet al te lang. De persoon die net was binnen gekomen en de gesprekken had laten stilvallen had zich gewend tot hem. Helemaal geweldig als je het hem vroeg. Om niet meteen uit te vliegen ademde de knul even diep in, maar het was al te laat. Voor hij het goed en wel wist werd de stoel waar hij op zat onder hem vandaan getrokken en belande hij half op de grond. Met snelle reflexen had hij zijn handen nog op tijd kunnen zetten en duwde hij zich nu weer half overeind. Een geïrriteerde zucht verliet zijn mond. ‘Als mijn meerdere me hier zo behandelen voel ik me inderdaad wel beter ja.’ Bracht hij brommend uit terwijl hij op zijn hurken ging zitten en het vuil van zijn knieën afklopte. Met een ruk kwam hij uiteindelijk overeind, zijn hand rustend op de kleine dolk die aan zijn heup hing maar verborgen ging onder de vest.

Zijn donkere ogen boorde zich in die van zijn belager en meteen sloeg de realiteit toe. Herkenning trok over het gezicht van Mathayus heen, gevolgd door erkenning. De man die hij altijd als zijn voorbeeld had geacht stond hier nu voor zijn neus en hij had hem net toe gesproken alsof hij een of andere rat was die uit de goot was gekropen. Iets wat ongetwijfeld bestraft zou worden, dat stond al vast. Al kon hij zich nu op deze moment ook niet weer herpakken en het juiste respect dat deze man verdiende tonen, dat zou een teken van zwakte zijn. Wat dus betekende dat deze eerste confrontatie net zo goed zijn dood kon betekenen.

Terug naar boven Ga naar beneden
Charlie Garroway
Charlie Garroway
Class 3
Aantal berichten : 512

Character Profile
Alias: Guardian
Age: 19
Occupation:
What do you say to the god of death? Empty
BerichtOnderwerp: Re: What do you say to the god of death?   What do you say to the god of death? Emptyvr sep 04, 2015 6:41 pm



De jongen had wel reflexen, dat moest hij hem nageven, maar dat zou hij wel nooit tegen hem zeggen. Hun ego moest zo klein mogelijk gehouden worden. Nederig, zeker tegenover hem. Hij kon er al zo moeilijk mee om gaan als iemand respectloos was tegen hem, laat staan dat ze nog niet eens de moeite namen om hun hoofd te buigen als hij langs liep. Nee, hij had er mooi voor gezorgd dat hij dat respect had verdiend onder de bevolking hier. Het hielp ook wel als je hun vrienden of familie voor hun ogen martelde, zeker zijn favoriet: hij bond wel vaker iemand met z’n voeten vast aan zijn paard, om ze dan doorheen de straten te slepen. Iets wat de meesten trouwens niet eens overleefden, maar dat kon hem dan ook weer niks schelen.

Het was daardoor dat zijn beurs nu mooi zwaar aanvoelde, en dat hij op redelijk weinig verzet stuitte. Hij wist ook dat, als er iemand het in zijn hoofd haalde een opstand tegen hem en zijn praktijken te beginnen, er iemand in het paleis niet zo blij zou zijn.. En dan zou de hele bevolking er onder zuchten. Meer belastingen, willekeurige arrestaties. Ja, hij had het goed voor elkaar hier. En deze knul, die waagde het om te doen alsof hij van niks wist.

‘Als mijn meerdere me hier zo behandelen voel ik me inderdaad wel beter ja.’ Bromde hij van op de grond, maar Nasir had het goed genoeg gehoord. Net zoals de mannen in de buurt. Die hielden collectief hun adem in. De knul kwam overeind, en hij spotte meteen de beweging naar zijn heup. Een wapen huh? Serieus, deze kerel had wel lef. Maar dat zou hem evengoed zijn dood kunnen betekenen. Zijn gezicht vertrok ineens van brutaal naar iets wat leek op herkenning.. Nu hij hem ook beter bekeek, zag hij wel gelijkenissen met zijn volk. Zou dit ook een Bravoosi zijn?

Landgenoot of niet, hij had hem kwaad gemaakt en daar zou hij voor boeten. Razendsnel greep hij de pols van de jongen vast die hij daarnet naar zijn heup had bewogen. "Alsof ik het niet zou zien", Fluisterde hij met een flinterdunne stem, die duidelijk maakte dat hij dicht op zijn grens zat te spelen nu. Hij legde zijn andere hand daarna in zijn nek, zette zijn rechtervoet achter de linkervoet van de jongen en gooide hem zonder pardon over de tafel. Een simpele maar effectieve beweging. Nasir kon hem nu nog achterna springen en hem een mes tussen zijn ribben steken, maar daar had hij niet echt meer behoefte aan nu hij tenminste al uit zijn zicht was verdwenen.

"Zorg dat je klanten zich gedragen, waard", Zei hij nors tegen de man achter de toog, die al aan kwam gelopen met de zak geld. Die wou natuurlijk niet dat ze hier binnen gingen vechten. "Ja heer, zeker heer", Mompelde hij met zijn blik naar beneden gericht. "Mooi", Reageerde hij bruut terug, waarna hij rechtsomkeer maakte en naar buiten liep. Dat was de laatste voor vandaag, dus hij stak de beurs met goudstukken in zijn zadeltas, waarna hij zich maakte om op zijn paard te stappen en terug te rijden naar het kasteel.

Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud
What do you say to the god of death? Empty
BerichtOnderwerp: Re: What do you say to the god of death?   What do you say to the god of death? Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 
What do you say to the god of death?
Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1
 Soortgelijke onderwerpen
-
» and make death proud to take us.
» The death of a dream & Jamie
» Death ends a life, not a relationship.
» Death is a certainty it's growing near [&Die Hard leden]
» Closed - Death is so final, whereas life is full of possibilities.

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Prophecy Of Fate :: General :: Lounge :: Mini-RPG :: Game of Thrones-
Ga naar: