INDEX GUIDE RULES GROUPS MEMBERS

Deel
 

 We're not used to losing

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Maurim Kosorukov
Maurim Kosorukov
Class 2
Aantal berichten : 417

Character Profile
Alias: K9 (WolfyBoy)
Age: 17
Occupation:
We're not used to losing Empty
BerichtOnderwerp: We're not used to losing   We're not used to losing Emptyma sep 21, 2015 11:59 pm


Setting: anno 1980, Arrowtown (Queenstown), New Zealand
De motorbende van Maurim, een jonge, knappe biker, raakt vaak in moeilijkheden met rivaliserende bendes. Ze willen het gebied rond Arrowtown voor zichzelf houden, omdat hun handel in auto-onderdelen dan meer kans heeft op slagen. De auto’s zijn natuurlijk gestolen, en worden in hun clubhuis gestript en daarna doorverkocht. De problemen beginnen echter wanneer een andere motorbende een claim legt op het stukje State Highway 6 tussen Arrow Junction en Lower Shotover, om er drugs te beginnen dealen. Iets wat Maurim en zijn gang natuurlijk niet ongestraft kan laten gebeuren..

Voor y'all know who



De motor brulde toen hij de gashendel nog wat verder open trok. Niet dat hij slecht onderhouden was, hij had de uitlaat wat aangepast zodat hij gewoon een stuk luider was dan normaal. Zijn aankomst was daarmee al aangekondigd, maar dat was net zijn stijl. Zijn leren vest, met het logo van zijn club op de rug, wapperde om hem heen. Hij droeg verder een versleten donkere jeans en een zwarte tanktop, en voor de verandering ook weer geen helm. Hij achtervolgde twee andere motoren, van op een afstandje. Het zou hem niet verbazen als ze gewapend waren, maar dat was hij ook. Toch had hij geen doodswens, nee. Hij wou gewoon zien waar ze heen gingen.

En dat bleek hun vriendjes te zijn. Ineens waren het er vijf, en ze stonden hem op te wachten bij Arrow Joint. Hij voelde hun blikken op hem branden, maar hij was nog steeds in zijn eigen territorium, dus hij liet zich niet kennen. Hij scheurde tussen hen door, liet zijn blik dreigend over hen heen gaan maar keek niet meer om. Maurim reed McDonnell Road op, om even verder af te draaien op Hogans Gully Road, de weg waar hun clubhuis langs lag. Het was een oud tankstation, met een kleine B&B er naast. Iets van een 6-tal kamers met een kleine bar slash restaurant er onder. Ze hadden het ingepalmd toen de laatste eigenaar ‘failliet’ was gegaan. Onder lichte dwang eigenlijk, maar dat gaf niet. Hij parkeerde zijn motor in de rij van alle anderen en schakelde hem uit.

Met een gefrustreerde vloek gooide de jonge knul de deur van het clubhuis open. Zonder iets te zeggen liep hij naar de bar, nam een biertje uit de koelkast onder de toog en trok het kroonkurkje er af met zijn tanden. Hij spoog het uit en het rolde een eind weg over de houten vloer. De sfeer was gespannen, maar hij nam de moeite niet om iets te zeggen en sloeg gewoon de helft van het flesje achterover, waarna hij het met een klap neerzette en zijn mond af veegde met de achterkant van zijn hand. "Wat denken die varkens wel niet, een beetje ons territorium inpikken", Gromde hij kwaad. Hij nam het flesje weer op en liep ermee naar een van de versleten banken, die in een vierkant waren opgesteld. Er zaten een paar van zijn leden naar hem te kijken en hij wreef even door zijn haar voor hij achterover leunde. "Er moet iets gebeuren.. Suggesties?" Vroeg hij, terwijl hij zijn blik door de cirkel liet gaan, wachtend op eender welk voorstel.

Terug naar boven Ga naar beneden
Grace Manthey
Grace Manthey
Class 2
Aantal berichten : 317

Character Profile
Alias: Bugs
Age: 17
Occupation:
We're not used to losing Empty
BerichtOnderwerp: Re: We're not used to losing   We're not used to losing Emptydi sep 22, 2015 10:38 am

I'm on the highway to hell
1980 - Grace - alternate universe

Met zachtjes wat rock muziek op de achtergrond zat het blonde meisje op de grond te sleutelen aan haar grote zwarte motor, zachtjes mee gaand in het ritme van de muziek die ze hoorde uit de oude radio. Achter het tankstation waar niemand met haar mee kon kijken, want zoals iedereen wist hield het meisje wel van het hebben van haar eigen ruimte wanneer ze bezig was. Dan was er niemand die irritant kon lopen doen en haar van het werk kon houden, waar ze echt een hekel aan had. Ze liet het dan ook vaak wel duidelijk merken wanneer ze met rust gelaten moest worden in dit soort dingen. Het wilde overigens niet betekenen dat ze alleen maar een grote brompot was die iedereen liep af te snauwen met botte opmerkingen, zolang je haar maar ook haar eigen tijd gaf als ze met haar motor bezig was dan was ze normaal gesproken heel chill.

Haar grote zwarte tarantula liep vrij over de werkvloer maar daar irriteerde ze zich niet aan, het beestje praatte niet met haar en ook wanneer hij dat wel zou doen, zou ze dat nog niet zo heel erg vinden. Soms konden ze wel fijn kletsen maar de spin had ook niet altijd zin om te praten, net zoals Grace daar soms gewoon geen zin in kon hebben. Haar kleren zaten helemaal onder de zwarte plekken van het werken aan de motor die nu bijna helemaal perfect liep, bijna. Ze moest nog enkel een paar onderdelen zien te verkrijgen en dat zou ze beter lopen dan alle andere voertuigen. Maar dat was iets voor de volgende keer, voor nu was ze klaar en liep de motor voor de rest ook weer prima. Haar handen afvegend aan haar jurkje - die was tenslotte toch al vies - stond ze op en hoorde ze de luide motor van Maurim aan komen rijden. Hij zou haar niet zien omdat Grace tenslotte achter het tankstation bezig was, wat wel een gewoonte was, maar ze was nu wel klaar dus ze zou even kijken hoe het er allemaal voor stond. Ruimde eerst nog wel wat spullen op en maakte haar motor netjes, misschien zou ze die nog nodig hebben. Plus, ze ging natuurlijk niet haar huisdiertje daar achterlaten.

Tegen de tijd dat hij aan het praten was en zichzelf een van de oude versleten banken liet neervallen kwam Grace binnenlopen, en hoewel de sfeer behoorlijk gespannen was, trok ze zich hier niets van aan. Ze had eigenlijk ook wel een biertje verdient na al dat harde werken. Liep regelrecht door naar de koelkast achter de bar en haalde hier ook een flesje uit waarna ze de dop eraf sloeg tegen de rand van de tafel. Zwijgend nam ze het koude flesje me en liep ze terug naar de andere kant van de bar maar kwam niet bij de rest zitten. Tussen twee barkrukken bleef ze staan en leunde ze met haar rug en ellebogen tegen de toog aan, zette ze het flesje op de toog neer en bleef het groepje aankijken. ”Take all they’ve got.. Ervoor zorgen dat niet verder kunnen met hun productie en ze dwingen te stoppen.. Willen ze dat niet.. tja..” Zei ze nu, waarop iedereen wel wist wat ze bedoelde met laatste, zeker met die grijns op haar gezicht. Ze helemaal neerhalen. Tot de grond gelijk maken. Laten zien hoe het is om problemen te zoeken met de beste, want ze wisten zelf ook wel dat ze dat nu deden. Haar tarantula zat op haar schouder mee te kijken en liep langzaam met zijn grote dikke zwarte poten haar arm af naar de toog..
TAGGED: Motorbende → OUTFIT: X  → TEMPLATE BY:  kayla jean! of atf → NOTES:  HERE


Laatst aangepast door Grace Manthey op di sep 22, 2015 11:07 pm; in totaal 1 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
Taylor Cadwell
Taylor Cadwell
Class 3
Aantal berichten : 666

Character Profile
Alias: Queen Midas
Age: 19
Occupation:
We're not used to losing Empty
BerichtOnderwerp: Re: We're not used to losing   We're not used to losing Emptydi sep 22, 2015 6:50 pm

I'm a nightmare dressed like a daydream
Een politieman zat slaperig met zijn voeten op het stuur te kijken naar de weg waar bijna nooit mensen langs kwamen. Hij kon er totaal niet tegen dat zijn bazen hem net dit jobje hadden gegeven omdat hij vorige week niet bij de meeting had kunnen zijn. Er gebeurde nooit wat langs de weg en als er dan nog iemand voorbij kwam verbaasde hem het dat het geen paard met koets was. Al leek zijn saaie dag drastisch om te gaan slaan, want in de verte kwam Taylor aan met haar korte blonde haren wapperend in de wind. Helmen waren voor watjes vond ze en verpeste je kapsel, dus droeg ze er ook geen. Toen ze voorbij zoefde, schoot de politieman rechtop. Zij ging duidelijk over het snelheidslimiet en dus drukte hij direct zijn gaspedaal in om haar te achtervolgen. Met zijn zwaailichten probeerde hij duidelijk te maken dat ze aan de kant moest gaan, maar daar had zij duidelijk geen oren naar.

Taylor zelf was op weg geweest naar het clubhuis, ze had net wat onderdelen verkocht en aan haar eigen motor gesleuteld. Om te testen of alles oké was en natuurlijk ook gewoon voor de fun, had ze besloten om langs een uitgestorven weggetje te rijden om haar motor eens te laten brullen. Dat ze in de verte een politieauto had zien staan maakte het alleen maar leuker. Plagend liet ze haar motor enkele keren brullend tot leven komen, gewoon een opwarmertje, het echte werk zou komen als de auto eenmaal achter haar aanzat. Traag leek de auto scherper te worden, tot ze duidelijk de voeten van de man zag en de dikke politieagent die zich rot schrok toen ze voorbij zoefde. Ze telde grijnzend tot drie en net op drie kwam ook de auto tot leven, waarbij de zwaailichten door de omgeving schalde. Lachend negeerde Taylor zijn zielige pogingen om haar aan de kant te zetten, het zou toch niet veel helpen. Om hem wat te pesten liet ze haar tempo wat zakken, zodat ze net in zijn buurt zat en hij een prachtig zicht had op haar in leder gehulde achterwerk. Dan  had de man er toch nog iets aan overgehouden. Maar zo gauw als de blondine er genoeg van had, scheurde ze er vandoor terwijl ze de politieauto zielig achter zich liet.

Na enkele omwegen, want je wist nooit hoe goed ze je konden volgen, kwam ze eindelijk aan in het tankstation dat zij geclaimd hadden, iets wat iedereen in de omgeving wist. Tegen kleine kinderen werd gezegd om er niet in de buurt te komen en zelfs jongeren durfde zich er moeilijk tot niet in de buurt te wagen.  Taylor zette haar motor liefdevol langs de rest en streek nog even over het stuur voor ze zich omdraaide, om de motors heen liep en de deuren open te zwieren. Haar zwarte laarzen tikte luid toen ze de deur door stapte. Ze hoorde nog net hoe Grace iets aan het zeggen was met haar kenmerkende glimlach. "Wie gaan we nu weer afpersen?" Grijnsde ze vrolijk toen ze naar de toog stapte. Ze had wel iets gehoord van een nieuwe rivaliserende bende, maar in haar oren was het niks speciaals geweest, gewoon wat kleine kinderen die stoer proberen te doen. Dus daar hadden ze hoogstwaarschijnlijk totaal niks van de vrezen.

Ze zag hoe bijna iedereen met een biertje in zijn hand aan het grijnzen was naar elkaar bij het vooruitzicht van een gevecht en ze moest toegeven dat zij net zo opgewonden was. Samen met alles wat met haar motor te maken had, vond Taylor vechten zalig. Vooral van die man-op-man-gevechten waarvan haar tegenstander haar onderschat door haar voorkomen. Want je moest wel toegeven, een lange slanke blondine zag er nu niet echt heel gevaarlijk uit, zelfs niet met een motor en een zwart leder pakje. Ondertussen was ze tegen de toog gaan leunen en liet ze haar blik door de menigte glijden, dat de tarantula van Grace wat te dichtbij was, wist ze maar al te goed en ze moest dan ook haar best doen om niet gillend weg te rennen, want dat zou kunnen gezien worden als zwakte. Taylor mocht dan van niet veel bang zijn, van spinnen was ze dat wel. Die haren, die poten en die ogen, jakkes. Het stond haar absoluut niet aan en ze moest dan ook haar best doen om niet met een schoen achter het huisdier van Grace aan te gaan, want ze wist hoeveel dat ding voor haar betekende. Plus, ze zaten in één motorbende, één familie. Dus geliefde van je familie ging je niet verwonden of doden, al had ze al genoeg manieren bedacht om van dat enge beest af te zijn.  

Clothes


Terug naar boven Ga naar beneden
Lorise Southers
Lorise Southers
Class 3
Aantal berichten : 695

Character Profile
Alias: Cupid
Age: 21
Occupation:
We're not used to losing Empty
BerichtOnderwerp: Re: We're not used to losing   We're not used to losing Emptydi sep 22, 2015 10:41 pm

I'm Rich
and a little bit
of a bitch
Het geluid van Lorise’s hakken op de houten vloer en geld briefjes die op elkaar klapperde elke keer als ze haar nagels langs het stapeltje streek. Wat het enige geluid wat door de kamer galmde. Ze nam drie stappen per keer en ijsbeerde zo heen en weer. “Schat-” begon hij maar ze sneed hem sneller af dan dat ze deed op haar motor. “Duizend?” vroeg ze pissed met een duivelse blik van afschuw in haar ogen. “Ik heb niet meer” verklaarde de jongen met een tikkeltje angst in zijn stem. “Hoezo ‘heb je niet meer’?” vroeg ze dreigend. Ze keek hem in zijn blauwe ogen en smeet het stapeltje in haar hand op de tafel. Ze stopte met heen en weer lopen en drukte haar hak tegen de ontblootte borst van de jongen die op de bank zat. Zijn ademhaling ging meteen sneller. Hij was een watje, een heel knap watje met veel geld, alhoewel ze nu dus minder kreeg? What the fuck. “Ik heb het uitgegeven aan drugs” bekende hij snel, hopend dat ze haar voet weer op de grond zou zetten. Maar nee, ze drukte nog wat harder en wachtte op meer. Hij piepte heel even maar er kwam wel wat uit “De nieuwe bende.. ergens bij State Highway 6”. Lorise zette haar voet terug op de grond en gromde boos. “Fuckers” mompelde ze en griste het geld van de tafel wat ze in haar tasje propte en het grote huis verliet.

Ze moest naar het clubhuis, Maurim zou er vast al van weten dus dat betekende actie. Ze wist het bijna zeker. Lorise droeg een rok met fancy ritsen en zwarte stof, met daarboven een leren jasje van Versace. Ja merkkleding en dure shit. Dat was haar ding, en als haar minnaar haar geen geld kon geven door een of andere drugsdealbende dan had je Lorise flink pissed. Ze stapte op haar witte motor en scheurde ermee weg. Op naar het clubhuis, het was nog een eind rijden maar dat boeide haar niet. Dit was belangrijk. Ze vreesde op een bepaald punt dat er een politie auto stond die haar waarschijnlijk zou achtervolgen maar hey? Had die sukkel een dag vrij ofzo? Well alright, beter voor haar want dan was ze eerder daar en hoefde ze niet op haar snelheid te letten.

Aangekomen bij het clubhuis zag ze al wat bekende motoren staan, een paar die er standaard stonden en een paar anderen, nog geen Maurim tho. Ze liep naar binnen en nam plaats op een kruk aan de toog. Ze hoorde Maurim niet veel later al aankomen, zijn motor was makkelijk te onderscheiden van de rest. De blik op zijn gezicht zei genoeg voor Lorise om te weten dat hij van de drugs idioten af wist. Terwijl hij de woorden over de bende uitsprak naar de groep richtte ze haar ogen op Grace die binnenkwam, en niet veel later daarna Taylor, waarvan ze wist dat het meisje bang was voor de spin van Grace ghehe. Tja dat had ze na al die tijd wel gemerkt hoor. Lorise haalde even haar hand door haar haren en sloeg het één kant op, terwijl ze natuurlijk ook luisterde naar de plannen. Of nou ja, de suggestie van Grace. "Wie gaan we nu weer afpersen?" vroeg Taylor met een vrolijke grijns. Ja hoor, dat kind wilde wel een knokpartij houden. Lorise liet een luid geïrriteerde zucht horen na Taylor’s vraag en rolde haar ogen. “De nieuwe addict’s bij State Highway 6 natuurlijk blondie, pay attention” antwoordde ze een tikkeltje bitchy op Taylor. Tja sorry hoor maar met dit geld kon ze niet haar nieuwe auto aan het eind van de maand betalen. Beter dat ze snel met die sukkels afhandelden. “Ik ga mee in Grace’s idee” merkte ze op en begon ondertussen haar nagels (klauwen) te veilen in betere en scherpe punten.


Outfit -  hair
code by *anna.

Terug naar boven Ga naar beneden
Maurim Kosorukov
Maurim Kosorukov
Class 2
Aantal berichten : 417

Character Profile
Alias: K9 (WolfyBoy)
Age: 17
Occupation:
We're not used to losing Empty
BerichtOnderwerp: Re: We're not used to losing   We're not used to losing Emptywo sep 23, 2015 11:14 pm


De hele situatie maakte hem nerveus, en als er iets was waar hij niet mee kon dealen, dan was het wel stress. Nah, dan werd hij te snel een bolletje agressiviteit eigenlijk. Het gebeurde dan ook wel redelijk vaak dat er iets in het gebouw moest sneuvelen, maar wat kapot ging, konden ze gewoon vervangen. Niet dat hij het ooit in zijn hoofd zou halen om op een van de leden te slaan, want het waren eigenlijk meer dan leden.. Ze waren een familie, werkten samen, leefden samen, aten samen en sliepen samen. Hij kende ze stuk voor stuk door en door, hun verleden, hoe ze op straat waren beland, alles.. Hij was dan ook voor velen onder hen juist degene die hen een toekomst had geboden. Een in de criminaliteit, maar wel een toekomst.

En wat ze deden, was niet eens zo heel riskant. Een gestolen auto uit elkaar halen, wiste meteen ook de sporen uit, dat was wel het handige. Dat er nu ook drugsdealers op hun territorium zat, bracht ook hun operatie in gevaar. Het laatste wat ze nodig hadden, was een onderzoek door politie in hun buurt. Daarom vroeg hij ook even de raad van de aanwezige leden. Het antwoord, dat van Grace kwam, zinde hem wel. ”Take all they’ve got.. Ervoor zorgen dat niet verder kunnen met hun productie en ze dwingen te stoppen.. Willen ze dat niet.. tja..” Zei ze, en hij herkende die grijns wel. Net zoals Taylor die herkende, die net binnen kwam gelopen. "Wie gaan we nu weer afpersen?" Grijnsde ze nogal heel enthousiast. Meteen kwam er een redelijk scherp antwoord van Lorise. “De nieuwe addict’s bij State Highway 6 natuurlijk blondie, pay attention” Zei ze, waarna ze instemde met Grace's idee.

Als leider van de groep moest hij de orde wel een beetje bewaken. Hij moest het niet weten dat er onderling al ruzie was. "Dames, dames, hou het een beetje beschaafd, wil je?" Zei hij, dan wel het meest doelend op Lorise d'r opmerking. Hij wreef even langs zijn kaak, voelde het korte baardje dat nu alweer terug kwam groeien. "We vertrekken over een uur. Ik durf er geld om te verwedden dat ze gewapend zijn, dus bereid jullie voor. Met junks weet je nooit", Zei hij luchtig, alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Hij voegde meteen daad bij woord en stond op, dronk de rest van het flesje leeg en liep naar de deur die naar de trap naar boven ging. Boven lagen er een paar wapens, goed verstopt natuurlijk, waaronder zijn shotgun. Dat ging hij even ophalen, terwijl hij eventueel eender wie die ook naar boven kwam aan een pistool of iets zou helpen.

Terug naar boven Ga naar beneden
Serena Vegara
Serena Vegara
Class 3
Aantal berichten : 103

Character Profile
Alias: Femme Fatale
Age: 17
Occupation:
We're not used to losing Empty
BerichtOnderwerp: Re: We're not used to losing   We're not used to losing Emptywo sep 23, 2015 11:21 pm

Glimlachend keek Serena de oudere jongen voor haar aan. Hij was het geld aan het uittellen wat ze zou krijgen voor de auto-onderdelen die ze hem had gegeven. Toen hij klaar was gaf hij het aan haar en zei: "Alsjeblieft love, vier duizend zoals je had gevraagd." Rustig nam Serena de biljetten in ontvangst alsof het niets was. "En over die date.." Befon hij nu. Ze keek hem aan met een dreigende blik en onderbrak hem. "Ik heb nooit gezegd dat ik dat ook werkelijk zou doen Noah" Zei ze toen hij een arm om haar heen had geslagen. Hij was net als zij een Italiaan en wel ja, die konden soms wat opdringerig zijn als ze niet kregen wat ze wouden. Toen zijn grip versterkte zette ze haar nagels in zijn arm en draaide die soepel om. "Waag het niet." Fluisterde ze in zijn oor. Ze moest niet te hardhandig zijn, anders zou hij het geld misschien weer afpakken. Zijn grip op haar verslapte en ze deed een paar stappen achteruit. Hij was een van de weinigen Italianen hier, en zij was degene die de contactpersoon voor hem was. Aangezien ze Italiaans was. Ze was hier al lang geleden komen wonen, maar de gewoontes uit Italië had ze nog. Noah liep weer op haar af en nu besloot ze hem toch wat te teasen. Ze ging mee in zijn omhelzing en terwijl ze hem kuste viste ze zijn autosleutels uit zijn broekzak. Haar auto nu stond op het punt om het te begeven dus ze had een nieuwe nodig. Ze trok zich terug en ging even met haar handen en ook een beetje haar nagels over zijn wang. Daarna liep ze weg van hem en naar de deur toe. Ze wuifde even toen ze naar buiten stapte en gooide haar oude autosleutels naar hem. Nu pas besefte hij dat ze de zijne had maar Serena was al lang in haar nieuwe auto gaan zitten. Een politieauto, want iedereen wist dat die de beste waren. Wel een vorig type, maar oke. Ze had voorkeur voor haar motor natuurlijk, maar ze wilde ook een auto tot haar beschikking hebben voor als ze onderdelen mee moest nemen. De tas met het geld zette ze op de passagiers stoel en ze zag Noah naar buiten komen. Tijd om te gaan. "You can have my car, for free." Riep ze terwijl ze naar hem wuifde. Goede deal toch? Zij had er meer aan, maar ze liet hem niet met lege handen achter. Plus, als hij haar te vriend wou houden moest hij het hier mee doen. Anders werden haar bezoekjes vanaf nu een stuk minder liefdevol en vriendelijk.

Ze scheurde door de straten en ze was al eigenlijk meteen gewend. Deze auto was wat ze nodig had. Natuurlijk reed ze standaard minstens twintig kilometer harder dan op de borden stond. Ze was verbaasd dat ze geen politie zag. Nou ja, geluk lag aan haar zijde vandaag. Toch kwamen de problemen al snel toen ze over State Highway 6 reed. In de verte zag ze een paar motorgasten staan. What the? Ze zette de tas onder haar stoel voor de zekerheid. Die vierduizend wou ze niet kwijt. Ze moest stoppen door een weg blokkade van ze. Ze zette haar zonnebril op haar hoofd en keek de jongen die naar haar toe kwam lopen aan. Ze had het raampje al omlaag gedaan. "Hey hottie." Sprak hij tegen haar. "Je vriend heeft aan ons doorgegeven dat hij zijn auto terug wil en dan kan ik mooi mijn deal met hem afsluiten." What the fuck? Oh nee dit had Noah niet gedaan. Hij was er zo bij. Toen de jongen vroeg of ze uit de auto wou stappen glimlachte ze en trapte vervolgens op het gaspedaal. Ze reed recht op de wegblokkade af, en was ook niet van plan te stoppen. De mietjes gingen wel aan de kant op het nippertje, pussy's.

Met scheurende banden kwam Serena het terein op van het tankstation en de B&B. Ze smeet de autodeur dicht en liep regelrecht naar het telefoonhokje. Vol agressie stopte ze er muntjes in en belde ze Noah. Ze had al gezien dat de anderen binnen waren, en toen ze in het luid Italiaans in de telefoon zat te schelden hadden ze haar vast en zeker gehoord. Ze deed ook niet zachtjes nu. Uiteindelijk hing Noah op, en liep Serena woedend naar de deur. Daardoorheen kon ze het gesprek al horen. Over die fuckers die haar tegenhielden. Ze deed de deur open en smeet de tas op de grond. Ze besteedde geen aandacht aan de snderen nu en liep regelrecht naar de koelkast. Daar pakte ze een fles wijn, natuurlijk wijn, uit en liep naar een kruk. Altijd als ze kwaad was dronk ze wijn, dat wisten de anderen. Ze zette het lege glas neer en keek nu pas de anderen aan. Lorise had net een opmerking tegen Tay gemaakt en ze was het er mee eens. Niet dat ze er veel aandacht aan besteedde nu. Ze luisterde ook maar half naar wat Maurim zei. "Ik stem voor" Begon ze. "En als we dan toch bezig zijn kan die fucker van een Noah dan ook gelijk mee de grond in?" Vroeg ze terwijl ze voor zich uit keek. Toch volgde ze daarna Maurim naar boven naar de wapens. Ze besefte wel dat er grotere problemen waren, maar ze was een meid van eer en als die werd gekrenkt had je problemen met haar.

Jacket XOutfit without kimono and bag X Heels
TAG: Motorbende. NOTES: HERE. WORDS: HERE.
©FELICITY
Terug naar boven Ga naar beneden
Grace Manthey
Grace Manthey
Class 2
Aantal berichten : 317

Character Profile
Alias: Bugs
Age: 17
Occupation:
We're not used to losing Empty
BerichtOnderwerp: Re: We're not used to losing   We're not used to losing Emptydo sep 24, 2015 4:13 pm

I'm on the highway to hell
1980 - Grace - alternate universe

Heel veel waren er nog niet in het tankstation dat ze hadden toegeëigend, het was eigenlijk allen Lorise geweest die binnen was geweest, en die wist wel dat ze Grace met rust moest laten op het moment dus die van ook binnen gebleven, of ze wist niet eens dat Grace achter het gebouw bezig was, wat ook best goed had gekund. Zo lang was ze er zelf ook niet. Wel hoorde ze uiteindelijk toen ze klaar was Maurim zijn motor aan komen rijden, dus het was misschien ook wel even de moeite waard om binnen te gaan kijken. Hier was ze toch klaar en ze had niet zoveel andere meer te doen, behalve dan dat ze nog wat speciale onderdelen wilde verkrijgen voor haar eigen motor, en misschien ook even checken hoe ze nu liep want daar was ze ook wel benieuwd na. Al kon het ook prima zijn dat ze daarvoor al een mogelijkheid aan geschoven zou krijgen gezien er nog een andere bende hier drugs wilde gaan verkopen. De geruchten gingen al een tijdje rond en natuurlijk zou Grace er ook wel vanaf weten, en daarbij wist ze ook heel goed dat hun daar wel een stokje voor moesten gaan steken en heel lang moest het ook niet duren. Voor ze het wisten zouden ze misschien te machtig worden en dat moesten ze zien te voorkomen.

Met haar tarantula op haar schouder liep ze naar binnen en keek ze iedereen eventjes aan voordat ze op weg ging om een biertje te halen achter de bar vandaan. Waarna ze weer bij Lorise naast een kruk ging staan en op de toog leunde met haar ellebogen en het biertje naast haar met haar Tarantula die ook nog rond liep. Al was iedereen daar nu inmiddels wel een beetje aan gewend. Ze wisten allemaal dat Grace een soort voorliefde had voor spinnen, ze vond de dieren interessant en was er compleet niet bang voor. Achter op haar rug tussen haar schouderbladen had ze dan ook een grote tattoe van een spin. Gezien de vraag was van wat ze gingen doen aan die andere bende gaf ze maar meteen antwoord, eentjes die voor haar het meest van toepassing was. Ze moesten stoppen met wat ze deden of uit de weg geruimd worden, en die keus lag dan natuurlijk aan hun. Het maakte voor haar niet zoveel uit, vond het tweede eigenlijk ook zeker geen slechte optie, zelfs veel leuker dan de eerste om eerlijk te zijn en daarom kwam er ook een typische grijns op haar gezicht. Taylor die binnen kwam lopen snapte deze blijkbaar ook meteen. "Wie gaan we nu weer afpersen?" Vroeg ze met een vrolijke grijns en Grace keek haar even met die normale droge blik. Ze zag meteen al dat het meisje weer een soort afschuw had voor de grote zwarte Tarantula op de toog die ze een beetje eng vond, wat er dan weer voor zorgde dat er een gemene grijns op haar gezicht verscheen. Ghehe, ze vond het nog altijd grappig, maar wist gelukkig dat niemand iets zou doen om het beestje om het leven te brengen. Ze moesten het eens wagen! Grace kon pislink worden als je aan haar dingen zat, dat wist iedereen ook wel dus beter deden ze de tarantula niets.

Lorise rolde even met haar ogen. “De nieuwe addict’s bij State Highway 6 natuurlijk blondie, pay attention” Reageerde ze wat bitchy op Taylor wat ervoor zorgde dat Grace even begon te zuchten. Kregen we dat weer, Lorise die bitchy deed tegen Taylor. Zelf zag Grace nooit het nut ervan in om zo te lopen doen, ze kon wel heel snel en bot mensen afsnauwen maar dat was dan om andere redenen, dan was ze ook echt pissig. Voor de rest was ze ook gewoon te laks, kon het haar allemaal niet zoveel schelen. Uiteindelijk ging Lorise wel mee in haar idee, wat dan wel goed was. "Dames, dames, hou het een beetje beschaafd, wil je?" Vroeg Maurim aan de twee meisjes, maar vooral Lorise. Serena kwam ook nog binnen en liet ook weten dat ze nog een jongen onder handen wilde nemen, wat natuurlijk haar zaken waren. ”Doe vooral wat je niet laten kan.” Zei ze er even droog op terug. Ze keek haar ook weer even aan met een emotieloze blik om vervolgens Maurim weer aan te kijken. "We vertrekken over een uur. Ik durf er geld om te verwedden dat ze gewapend zijn, dus bereid jullie voor. Met junks weet je nooit" Zei hij luchtig en stond daarna meteen op om zijn biertje leeg te drinken en omhoog te gaan voor de wapens. Grace nam nog een slok van haar bier en zette het vervolgens ook weer neer om mee te lopen naar boven. Ze had daar tenslotte haar tas ook neergelegd met haar nieuwe motorpak erin, wellicht in een andere kamer dan waar ze wapens lagen maar goed ze had ook een wapen nodig natuurlijk. Maurim volgend liep ze naar boven en ging ze met hem de kamer binnen waar de wapens lagen. Ze had meteen een wapen te pakken die ze er zelf had verstopt, een pistool gestolen van een politieagent. De kogels lagen er ook meteen bij en ze laadde het kleine pistooltje goed vol, wat ook te horen was. Vervolgens draaide ze zich weer om en knipoogde ze eventjes grijnzend naar Maurim terwijl ze langs hem heen liep naar de andere kamer waarin haar tas lag. Haar heupen wiegend in het licht gekleurde strakke jurkje waarin aan beide kant een soort inham zat waardoor haar heupen ook zichtbaar waren. Ze liep naar de kamer tegenover de kamer waar de wapens lagen en liet ze deur gewoon open staan terwijl ze haar laarzen even uittrok en van onder het strakke motorpak aantrok. Zodra ze het onderste gedeelte aan had trok ze het jurkje simpel wel over haar hoofd heen en stond ze voor even in haar zwarte bh voordat ze de rest dichtmaakte. Nog even wreef ze door haar korte blonde haren heen en liep ze vervolgens weer naar beneden. Bij de toog bleef ze weer staan en sprong ze erop naast haar tarantula waarbij ze hem weer op haar hand nam. Zou haar niet meenemen, maar die kon hier wel achterblijven, meestal ging ze niet echt ver en zou ze haar wel terug vinden, of iemand anders. Ze zette haar al snel weer terug en nam nog wat slokken van haar bier en ging achterover op de toog liggen, wachtend tot de rest ook klaar zou zijn om te gaan..
TAGGED: Motorbende → OUTFIT: X  → TEMPLATE BY:  kayla jean! of atf → NOTES:  HERE
Terug naar boven Ga naar beneden
Taylor Cadwell
Taylor Cadwell
Class 3
Aantal berichten : 666

Character Profile
Alias: Queen Midas
Age: 19
Occupation:
We're not used to losing Empty
BerichtOnderwerp: Re: We're not used to losing   We're not used to losing Emptydo sep 24, 2015 8:41 pm

I'm a nightmare dressed like a daydream
Het begon alweer goed, Lorise was eerder binnen dan haar en ga meteen een opmerking. Taylor, die zelf soms wat opvliegend was, keek kwaad op. Moest dat perse nu? "Owh," Ze trok een fake pruillipje naar het meisje, "Iemand is slecht gezind, heb je geen geld gekregen van je 'Sugar Daddy'?" Zachtjes hield ze haar hoofd scheef, alsof alles wat ze zei ontzettend onschuldig was. Als Maurim niet had gezegd dat ze moesten ophouden, was ze makkelijke doorgegaan, maar ze had al wel doorgekregen dat je hem beter te vriend kon houden. In het begin was ze vaak behoorlijk opstandig geweest en dat was altijd in haar nadeel geëindigd, dus daar had ze wel wat van opgestoken. Nu wist ze wel wie ze gingen bedreigen, die lompe drugsverslaafde die dachten dat ze in hun gebied konden komen dealen. Wel dan hadden ze hun research niet goed of zelfs helemaal niet gedaan, want hun bende had toch een behoorlijke reputatie. Het zou niet de eerste keer zijn dat er per ongeluk wat lichamen langs de snelweg gevonden zouden worden. Oeps.

Een kwade Serena kwam binnen gesneld, die net als de rest precies helemaal klaar was voor een knockpartij. Blijkbaar hadden er wel meerdere meisjes hier problemen met hun 'vriendjes', maar omdat ze nu niet echt zin had in zo'n soort drama, besloot ze maar gewoon haar spullen te pakken. De meeste wapens lagen boven, maar Tay's favoriete geweer had ze altijd bij, kwestie van voorbereid te zijn. Ze had geen biertje gepakt dus moest ze zich alleen nog maar los duwen van de bar om naar buiten te wiegen. De deuren werden hardhandig open geduwd door de blondine wiens blonde haren lichtjes krulde en met een zelfingenomen grijns liep ze op haar motor af. Het verborgen vak werd opengegooid en de collectie messen en geweren werd zichtbaar. Boven had ze er meer liggen, hier enkel haar favoriete. Haar pak had ze al aan, dus verstopte ze enkel nog enkele messen in haar hakken -die eigenlijk ontzettend makkelijk waren om wat rel mee te schoppen- en stak ze het geweer in de binnenzak van  haar leren vestje. Ze moest glimlachen door het vooruitzicht van een fatsoenlijk gevecht. Hoewel ze nu wel vol geladen was met messen en een geweer dat vol zat met kogels waarvan de reserve kogels al in haar vest zaten, kon ze ook een uitstekend staaltje vechten met haar vuisten. Daarbij was het ook wel handig dat ze behoorlijk lenig is en dus is het niet moeilijk voor haar om een hoofd te raken met haar been.

Behoorlijk snel sloeg ze de deuren al terug open om te zien dat ook Grace al klaar stond. Haar spin had ze op haar hand genomen en zo te zien was ze ook omgekleed. Taylor was een meisje van weinig woorden dus besloot ze maar om ook iets te drinken tot de rest klaar was. Met een zelfverzekerde tred liep ze op de koelkast af en boog ze wat voorover terwijl ze haar gewicht van het ene been naar het andere verplaatste. Ze wist niet zo goed wat ze moest kiezen, maar besloot uiteindelijk om voor bier te gaan. Het dopje ging er dankzij de koelkast deur vanaf, die weer een deuk extra had. Rustig zette ze het flesje aan haar lippen en liep ze ondertussen naar de een eenpersoonzetel om er in te ploffen en haar benen op de leuning te leggen. De rest zou ook wel snel klaar zijn zeker?



Clothes


[
Terug naar boven Ga naar beneden
Lorise Southers
Lorise Southers
Class 3
Aantal berichten : 695

Character Profile
Alias: Cupid
Age: 21
Occupation:
We're not used to losing Empty
BerichtOnderwerp: Re: We're not used to losing   We're not used to losing Emptyvr sep 25, 2015 3:59 pm

I'm Rich
and a little bit
of a bitch
Een slecht gehumeurde Lorise die het huis verliet was niet een goed teken. Als ze haar zin niet kreeg kon ze van badass en chill veranderen naar badass en een bitch. De politie had het waarschijnlijk druk met iets anders dus ze kon gas geven. Het was op het moment fijn maar het was niet wat de bedoeling was. Het was helemaal niet de bedoeling dat de politie dingen ging ondernemen. Door de nieuwe bende waren ze alerter dan normaal gesproken en dat was voor hun een nadeel. Dus die gasten moesten maar oprotten zodat ze politie weer op hun luie ass kon blijven zitten. Niemand verstoorde hun rust.

Lorise was niet de enige die er zo over dacht natuurlijk. Eenmaal in het clubhuis verzamelden er al aardig wat bekende leden en werd er al snel een voorstel gedaan om ze neer te halen. Niet dat iedereen het zo in één keer mee kreeg. Iets waar Lorise zich dan wel snel aan kon ergeren en haarzelf niet inhield om er een opmerking over te maken. Waarop ze wel benieuwd was naar Taylor's weerwoord. "Owh," begon Taylor weer lekker fake, ugh ze haatte dat. "Iemand is slecht gezind, heb je geen geld gekregen van je 'Sugar Daddy'?" Zei Taylor terug waarbij Lorise haar giftig aankeek. Nog voor Lorise iets terug naar haar hoofd kon slingeren werd ze onderbroken door Maurim "Dames, dames, hou het een beetje beschaafd, wil je?" sprak hij. Lorise hield netjes haar mond dicht, en Taylor ook. Boss's orders, daar ging ze niet tegen in. Toch kon ze het niet laten om haar wenkbrauw nog even sassy naar Taylor op te trekken zovan 'ik laat het hier niet bij' en dat wist ze maar al te goed.

Toch, Maurim had gelijk, nu was niet de tijd om ruzie te maken. Samenwerking was nu meer van belang, het was de bedoeling dat ze met andere mensen gingen vechten. Niet met elkaar. Iets wat boos binnenstormde ginger Serena wel snapte. Die was al helemaal in de stemming zo te zien. En blijkbaar was Lorise dus niet de enige met problemen met dr boy. Aan Grace haar droge opmerking daarover was verder ook niet veel aan toe te voegen, dat had alles wel gezegd. Maurim zei dat ze over een uur vertrokken waarbij iedereen meteen in de weer ging om zichzelf klaar te maken. Boven was een ruimte waar alle wapens en shit lagen. Lorise mocht ook wel even wat anders aantrekken, ze ging niet in haar dure kleren vechten. Ze moest er niet aan denken dat haar nieuwe jasje beschadigd zou worden. En een rok was niet heel handig dus ze pakte maar een outfit ergens vandaan die wat makkelijker ging. Ze had altijd wel wat anders liggen in het clubhuis. Ze trok een leren broek aan en een zwarte top met leren jasje, deze keer wel met het logo van hun achterop. Ze stopte een mooie revolver achter bij haar broek in en een hand sieraad om haar pols en waarmee ze kon slaan en was zo klaar. Ze zag in haar ooghoek Grace om Maurim heen lopen en Lorise grinnikte even. Ze kon zo goed aan mensen aflezen wat ze wilden, en Grace.. die wilde Maurim. Lorise liep de ruimte uit en keek Grace nog even aan, keek nog een keer naar Maurim en weer naar Grace waarbij ze even met haar wenkbrauwen wiebelde.

Echt hoor, als ze een superkracht zou kunnen hebben.. Dan zou ze mensen bij elkaar kunnen brengen. Ze zag verlangen of lust in een oogopslag. Ze liep weer terug naar de ruimte waar Taylor al zat, klaar om weg te gaan. Alsof er niks aan de hand was schonk ze haar een glimlach. “Moest me even omkleden hoor, Versace is niet geschikt voor vechten.” merkte ze op wat er natuurlijk uit kwam alsof ze tien keer beter was dan Taylor, wat ze ook overduidelijk vond. Ze pakte uit haar zak een rode lippenstift en ging voor een spiegel staan om haar lippen rood te maken.


Outfit -  Shoes - Hand sieraad
code by *anna.

Terug naar boven Ga naar beneden
Maurim Kosorukov
Maurim Kosorukov
Class 2
Aantal berichten : 417

Character Profile
Alias: K9 (WolfyBoy)
Age: 17
Occupation:
We're not used to losing Empty
BerichtOnderwerp: Re: We're not used to losing   We're not used to losing Emptyvr sep 25, 2015 5:37 pm


Het was natuurlijk onvermijdelijk dat er wel een keer wat leden waren die op elkaars kap zaten. Zeker als er iemand een slechte dag had. Dat was dan het nadeel van zo dicht op elkaar leven; dealen met slechte humeuren. Gelukkig was hij er redelijk goed in geworden om de boel op orde te houden en iedereen een beetje te kalmeren als het te verhit werd. Nu was hij er heel snel bij, aangezien hij het niet kon hebben dat er nu op dit cruciale moment ruzie was. Dat was slecht voor de focus en het teamwork. Ze moesten wel een beetje op elkaar kunnen rekenen, zeker vandaag. Ineens hoorde hij een hels lawaai van buiten, en hij was even aan het denken dat de drugsbende hèn al hadden gevonden, maar toen herkende hij de Italiaanse woede van Serena, wat hem toch wel even deed grijnzen.

De redhead kwam binnen, liep recht naar de koelkast en nam haar fles wijn. Standaard. Haar humeur was dus ook helemaal fuckedup vandaag. Great, dan vochten ze waarschijnlijk met wat meer furie. Nadat hij zeker wist dat ze hem zou horen, meldde hij dat ze over een uur zouden vertrekken. Hij moest nog een paar mensen bellen die deze actie zeker niet wilden missen. Iedereen schoot ook meteen in actie, en al snel werd hij door een heleboel meisjes gevolgd naar boven. Elk had zo zijn eigen favoriete wapens, en dat was voor hem de shotgun. Hij had ook een stukje van de loop afgezaagd, wat het alleen nog maar krachtiger maakte. Hij hing een riem over zijn schouder met extra kogels, en laadde het geweer al, al trok hij het nog niet door.

Met de shotgun over zijn schouder dook hij nog even in de lade met boksbeugels. Eigenlijk was hij niet van plan om nu al iemand te vermoorden, dan kon er niemand de boodschap gaan overbrengen. Dat wisten zijn leden ook wel, ze hadden dit al eerder voor gehad. Eerst een paar van die crackheads een flinke rammeling geven, dan zouden die wel met hun staart tussen de benen naar hun baas lopen. En dan was het aan hen om te beslissen wat ze gingen doen. Het wapenvertoon van nu was gewoon om te tonen dat ze niet met hen moesten fucken, dat ze wapens hadden en dat ze heel goed wisten hoe ze die moesten gebruiken. Om hem heen waren de meesten zich of aan het omkleden of ook wapens aan het uitkiezen, en hij kon het niet laten om toch even te kijken naar Grace. Yeah, het was niet zo dat ze iets hadden, maar het was waarschijnlijk ook geen geheim dat hij.. Wel geïnteresseerd was.

Daarna liep hij terug naar beneden, hij hoefde zich niet om te kleden. Hij nam zijn phone uit zijn zakken en begon een paar mensen te bellen. Die stonden, zoals hij had verwacht, te springen om te komen helpen. Niet dat hij niet vertrouwde op de expertise van zijn vrouwelijke leden, zeker niet. Maar om indruk te maken had je wel een paar brede jongens nodig. Als het goed was, zouden ze er over een kwartier moeten zijn. Maurim liep naar Grace toe, die haar zwarte vogelspin aan het aaien was. "Als je met die af komt gelopen, rennen ze waarschijnlijk al gillend weg", Grijnsde hij geamuseerd. Hij haalde een vuile doek uit zijn achterzak en begon de loop van zijn shotgun op te poetsen. Die moest ook wel een beetje blinken tbh..

Terug naar boven Ga naar beneden
Serena Vegara
Serena Vegara
Class 3
Aantal berichten : 103

Character Profile
Alias: Femme Fatale
Age: 17
Occupation:
We're not used to losing Empty
BerichtOnderwerp: Re: We're not used to losing   We're not used to losing Emptyza okt 10, 2015 7:39 pm

"Hey hottie." Sprak de jongen die naar haar toegelopen was tegen haar. "Je vriend heeft aan ons doorgegeven dat hij zijn auto terug wil en dan kan ik mooi mijn deal met hem afsluiten." What the?? Serena had wel door gehad dat er een nieuwe bende was, maar dan drugs. Dat merkte ze nu wel. Maar Serena was iemand van eer, en dat ging ze niet zomaar haar laten afnemen. Ook had ze Noah laten zweren om alleen handel met haar moest drijven, en dat ze alles wou weten wat er verder gebeurde met zijn handel. Hij was niet alleen een inkomstenbron voor haar, maar ook voor Maurim en de anderen. Ze voelde al meteen de woede in zich op borrelen toen ze de jongen hoorde praten. No way dat ze deze auto ging terug geven aan hem, niet nadat hij haar dit had geflikt. Het voelde als verraad dat hij nu bij een andere bende drugs had gedeald. Toen de jongen vroeg of ze uit de auto wilde stappen glimlachte ze even, en trapte vervolgens vol op het gaspedaal. Ze reed recht op de wegblokkade af, en was ook niet van plan te stoppen. De mietjes gingen wel aan de kant op het nippertje, pussy's.

Met scheurende banden reed ze het terrein op van het tankstation met de bed en breakfast erbij. Haar zonnebril gooide ze op de bank en ze stapte uit de auto. Aangezien de auto toch al tweede hands was maakte dat niet uit. Een politieauto was wel echt chill trouwens, daar kon ze hard mee rijden en die kon tegen een stootje. Ze liep naar de telefooncel die buiten stond, en stopte er vol agressie een paar muntjes in. Vervolgens belde ze Noah en stond in het luid Italiaans tegen hem te schelden. Ze hield zich ook niet in nu. Ze voelde zich verraden, en dat moest je niet doen bij haar. Toen Noah op hing trapte ze woedend tegen de telefooncel aan. Ze stormde naar binnen, en gooide de tas met geld ergens op de grond neer. Ze ging meteen naar de bar, haalde een fles wijn tevoorschijn. Haar rode haar hing los over haar schouders en ze pakte een glas. Dit deed ze altijd als ze boos was. Wijn drinken. De Italiaanse was niet uit haar te halen. "Ik stem voor" Begon ze. "En als we dan toch bezig zijn kan die fucker van een Noah dan ook gelijk mee de grond in?" Zei ze toen stik chagrijnig. ”Doe vooral wat je niet laten kan.” Zei Grace er even droog op terug. Ze keek Serena aan met een emotieloze blik en Serena deed precies hetzelfde. Ze was absoluut niet in de stemming voor bitch blikken, dat was wel te merken. "Oke mooi, want ik ga geen handel meer drijven met die gozer. Hij kan het vergeten met zijn onderdelen, hij mag iemand anders zoeken." Zei ze geïrriteerd. Ze wist dat de bende hierdoor heel wat geld mis zou lopen, maar dat maakte haar nu geen zak uit. Noah zou niet snel handelen met iemand anders uit deze bende, aangezien ze geen Italianen waren, want daar gaf hij zijn voorkeur aan. Maar je moest niet met haar spotten, ze was zo koppig als het maar kon in dit soort situaties. Ze zou niets meer met de jongen doen tot ze het zelf wou. Hij zou er wel naar verlangen, dat wist ze, maar dat was alleen maar beter nu.  "We vertrekken over een uur. Ik durf er geld om te verwedden dat ze gewapend zijn, dus bereid jullie voor. Met junks weet je nooit"

Iedereen ging zich klaarmaken, ook Serena. Ze liep nog half vloekend naar boven, het glas had ze inmiddels al ergens tegen de muur gesmeten. Ze was woedend, dat was wel te merken. In haar kamer haalde ze een paar dingen tevoorschijn. De deur had ze open laten staan, ook al was dicht smijten misschien ook wel goed geweest. Ze kleedde zich om, wat ze net had aangehad was niet echt iets voor situaties als deze. Ze had zich snel omgekleed, en had ook meteen ene jasje aangetrokken waar het logo van de bende achterop stond. Haar klerenkast bestond voornamelijk uit leer en zwart, maar er zat af en toe ook iets anders tussen. Haar eigen wapens lagen natuurlijk in haar kamer. Aan haar riem had houders van haar twee pistolen hangen. De pistolen had ze er in gestopt en in haar kleren wat messen gedaan. In de binnenkant van haar jasje, aan haar broek een, en in haar schoen ook. In beide schoenen trouwens. Ook had ze in de binnenkant van haar jack nog een kleiner pistool zitten. Ze was helemaal uitgerust. Ze was al naar haar motor gelopen, na nog wat gevloek over Noah.

Beneden zag ze Lorise, Taylor en Grace die al klaar waren. Serena's haar hing los over haar schouder, en ze moest wel wat glimlachen vanbinnen om wat Lorise zei. Zelf had ze ook heel wat designer kleren, maar het was toch meer Lorise's ding. En het was gewoon leuk om op Taylor zich wat minder te laten voelen. "Maar natuurlijk moet je ook niet in je designer kleren gaan vechten." Zei ze instemmend. Designer was voor, andere gelegenheden. Er was zoals gewoonlijk heel wat attitude hier te voelen. "Niet dat jij weet waar Versace eigenlijk vandaan komt." Merkte ze wat droog op. Uit Italië natuurlijk, dat wist iedereen. Ze viste een potje nagellak uit haar handen en ging verder met het perfectioneren van haar lange zwarte nagels die eigenlijk al perfect waren.


New clothes: Outfit XTop X Heels X Nails
TAG: Motorbende. NOTES: HERE. WORDS: HERE.
©FELICITY
Terug naar boven Ga naar beneden
Grace Manthey
Grace Manthey
Class 2
Aantal berichten : 317

Character Profile
Alias: Bugs
Age: 17
Occupation:
We're not used to losing Empty
BerichtOnderwerp: Re: We're not used to losing   We're not used to losing Emptyzo okt 11, 2015 2:59 pm

I'm on the highway to hell
1980 - Grace - alternate universe

Grace was waarschijnlijk het snelste klaar van iedereen, ze hoefde alleen even haar pistool te pakken en in haar tas zaten nog wel wat kleine mesjes die ze kon verstoppen. Ze had ook wel niet meer nodig, was best goed met haar vuisten en haar vechtkunsten waren ook op en top. Niemand zou graag ruzie met haar zoeken, want het meisje verdedigde zichzelf dat ook liever met vuisten dan woorden, werkte ook altijd veel beter. Tenslotte had ze natuurlijk ook nog haar tamme tarantula die ze altijd bij zich had en mensen soms echt de kriebels kon geven, zo ook wel een paar uit de bende. Maar ze moesten er maar mee leven. Tijdens het omkleden in haar nieuwe zwarte motorpak met het logo van de bende achterop keek ze ook even door de deur heen naar Maurim met een grijnsje. Wat eigenlijk best bijzonder was gezien Grace bijna nooit geïnteresseerd was in iemand. Ze was zeker ‘hard to get’ en bijna iedereen viel bij haar met zijn neus in het zand.

Met haar nieuwe motorpak aan was ze weer naar beneden gelopen en was ze op de bar geklommen bij haar tarantula. Ze aaide haar zachtjes en liefdevol, want ze was deze enige die echt veel voor haar betekende, dat wist iedereen ook. Grace had dan ook een grote tattoo van de spin tussen haar schouderbladen en ze nam haar overal mee heen. Nu wist ze alleen nog niet zeker of ze haar mee zou nemen, wilde het leven van de spin niet op het spel zetten en gezien ze toch zouden vechten. Rustig was ze achterover gaan liggen over de toog heen en liet ze de spin over haar buik lopen en over haar decolleté. Zo wachtte tot de rest ook klaar zou zijn om te gaan. Taylor kwam als eerste weer binnen lopen en nam ook een biertje. Lorise zocht meteen weer problemen met Taylor zoals gewoonlijk maar Grace trok zich er niets van aan. Ze lag eigenlijk best lekker met haar tarantula dus waarom zou ze ook? Vervolgens kwam ook Maurim weer beneden en leek hij nog even wat mensen te bellen die vast ook wel mee wilde komen, waarschijnlijk het groepje stoer gespierde jongens die ook wel handig waren om erbij te hebben.

"Als je met die af komt gelopen, rennen ze waarschijnlijk al gillend weg" Waren woorden die haar weer op lieten kijken en haar aandacht trokken. Grijnzend keek ze Maurim aan terwijl ze weer omhoog kwam vanuit haar liggende positie. Oh ja, het was ook duidelijk aan haar gezicht te lezen dat ze die opmerking wel kon waarderen, zeker omdat het ook over haar tarantula ging. Verleidelijk hield ze een been omhoog en zette ze haar voet op de kruk neer. ”Zal ik haar dan maar meenemen? Dat zou ik namelijk wel willen zien.” Grinnikte ze terug terwijl ze opnieuw de vogelspin aaide en vervolgens over de toog liet lopen. Ze volgde zijn bewegingen terwijl hij zijn shotgun aan het poetsen was. ”So, je hebt nog wat versterking erbij geroepen?” Vroeg ze nu, meer om een gesprek aan te gaan, niet omdat ze er echt in geinteresseerd was.
TAGGED: Motorbende → OUTFIT: X  → TEMPLATE BY:  kayla jean! of atf → NOTES:  HERE
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud
We're not used to losing Empty
BerichtOnderwerp: Re: We're not used to losing   We're not used to losing Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 
We're not used to losing
Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1
 Soortgelijke onderwerpen
-
» You'll regret losing me [Rhaegys]

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Prophecy Of Fate :: Time Travel :: Alternate Universe-
Ga naar: