Lost cause // Angel Haze

Onderwerp: Lost cause // Angel Haze wo jan 27, 2016 4:57 pm

Maybe I've always been more comfortable in chaos

Quinn bevond zich op de plek waar ze meestal was als ze geen les had of ergens anders moest zijn. De animal shelter. Ze had echt wel geprobeerd om aansluiting te vinden bij haar klasgenoten, maar aangezien zij in een super lage klas was ingestroomd waren haar klasgenootjes niet helemaal van haar leeftijdsgroep. En ze vertrouwde mensen nog steeds niet. Ze waren onvoorspelbaar en gemeen en irritant. Dieren begreep ze veel meer. Vooral slangen vond ze leuk om naar te kijken. En als je ze oppakte kronkelden ze leuk om je armen heen. Hondjes waren ook leuk om te aaien en mee te spelen. De meeste katten ook, maar katten waren ook heel eigenwijs. Ze had laatst een gesprek tussen twee mensen gehoord over “kattenpersoon” en “hondenpersoon”. Quinn was dan een “slangenpersoon” en een “hondenpersoon”.
Ze had een witte herder uit haar kooi gehaald. Als ze kon zou ze alle dieren uit hun verblijven halen. Niemand zou opgesloten moeten zitten. Maar nu had ze alleen dit hondje, dit hondje kwam altijd kwispelend naar de deur van het verblijf als Quinn eraan kwam en dat vond ze wel lief. En zij vond het hondje lief dus nu waren ze vrienden. Ze had haar Ivy genoemd, naar Harley Quinn’s vriendin.
Ze hadden een tijdje gespeeld, maar nu waren ze allebei moe van het rondrennen en lagen ze op de grond voor Ivy’s verblijf. Eigenlijk wilde Quinn weer naar buiten, maar daar was het te koud voor. Ze was nog steeds niet gewend aan dat ze haar kleding moest aanpassen op het weer. En aangezien ze korte broeken en kortemouwenshirts het meest comfortabel vond droeg ze die vaak terwijl het eigenlijk te koud was. Maar aan de andere kant was het in het lab ook nooit warm dus ze kreeg het niet snel koud.
Quinn lag op haar rug, Ivy had haar kop op Quinn’s buik gelegd en Quinn aaide ritmisch over Ivy’s kop heen. Ivy was nog een halve pup, en als Quinn keek naar de andere 18 jarigen hier op het eiland dan voelde ze zich ook nog een halve pup, nog een reden waarom ze zich mee verbonden voelde met Ivy dan de andere mutanten hier. Als ze van school af mocht in een paar jaar dan wilde ze Ivy meenemen.
Opeens hoorde Quinn ergens in het gebouw een deur dichtslaan. Ze bleef doodstil liggen en luisterde naar de voetstappen. Ze kwam steeds dichterbij en snel kwam Quinn half overeind en ze draaide zich om, haar blauwe en roze pigtails bewogen lichtjes door haar plotselinge beweging. Op haar hoede voor wat er kon komen wachtte ze af, in een soort houding die leek op de starthouding van hardlopers. Klaar om zich te verdedigen als het nodig mocht zijn. Tot nu toe was het hier op het eiland nog nooit nodig geweest maar je wist maar nooit.
Ivy was ook verschikt opgesprongen, maar dan meer door Quinn’s plotselinge bewegingen. Nu zat ze naast Quinn en keek niet begrijpend van Quinn naar het eind van de gang op en neer. Quinn’s psychiater had gezegd dat ze mensen meer moest vertrouwen, want niet iedereen wilde haar wat aandoen, maar Quinn geloofde dat niet zo heel erg.
De voetstappen waren nu wel heel dichtbij en er kwam iemand de hoek om lopen. Ivy blafte zachtjes en Quinn kneep haar ogen tot spleetjes en wachtte af.

NOTES:||MUSIC:||CLOTHES:KLIK

Onderwerp: Re: Lost cause // Angel Haze wo jan 27, 2016 5:35 pm

"Light a fire
they can't put out"

Op haar dooie gemakje slenterde ze achter de hond aan. Het was een husky uit de shelter, een random hond. Niet Wolf, al leek de hond wel op Wolf. Maar hij kon hem niet vervangen, dat had ze ondervonden. Niet dat hij geen grote bol enthousiasme en cuteheid was, met de nodige fluff inbegrepen, maar alleen Wolf begreep haar omdat ze praktisch samen waren opgegroeid. Ze miste het kereltje wel, om eerlijk te zijn. De enige reden dat ze nog van dit eiland zou gaan, was om rechtstreeks naar Jaxon te gaan om haar vriendje op te halen.

Raeen floot even op haar vingers, trok daarmee de aandacht van de husky. "Kom dan jongen", Riep ze grijnzend. Kwispelend kwam de hond dichterbij, waarna ze zijn halsband weer om deed en terug begon te lopen richting het gebouw. Het was een flinke wandeling geweest, al had ze er wel op gelet dat ze niet te ver afgedwaald waren. Daarom was de terugweg niet eens zo heel ver, aangezien ze meer in cirkeltjes hadden gelopen dan iets anders.

De warmte op haar gezicht was aangenaam, en ze nam de hond mee terug naar zijn kennel. Alleen, iemand leek daar een stokje voor te steken. Een meisje met even wild gekleurd haar als zij zat in het midden van de ruimte, klaar om recht te springen om god wist welke reden. "Yooo, relax", Zei ze wat verbaasd. Zag ze er dan zo indrukwekkend eng uit? Naaah. Deze chick moest gewoon even chillen, dat stond vast.

Onderwerp: Re: Lost cause // Angel Haze zo maa 20, 2016 5:36 pm

Maybe I've always been more comfortable in chaos

Er kwam inderdaad een mens de hoek om lopen, en dus bleef Quinn doodstil in de zelfde houding zitten. Alleen haar ogen bewogen om elke beweging van dit mens te volgen. Ze bleef alert tot mensen bewezen dat ze dat niet hoefde te zijn. Dan gedroeg ze zich iets minder alert.
"Yooo, relax" was het enige wat de persoon zei. Het zag eruit als een vrouwelijke mutant, met gekleurd haar en… achter er liep een husky achter haar aan. Quinn fronste even terwijl ze nadacht. Als en hond deze mutant vertrouwde… dan kon zij haar ook wel vertrouwen. Misschien.
Quinn’s houding verzachtte iets en ze ging wat meer ontspannen op haar knieën zitten. Ze reageerde niet echt op de eerder gesproken woorden van de mutant, maar hield haar ogen strak op de mutant gericht, en plotseling brak haar gespannen gezicht open in een brede glimlach.
Ivy duwde haar neus zacht tegen Quinn’s arm aan, vragend om aandacht. Quinn legde haar hand op Ivy’s kop en aaide haar afwezig, nog steeds wantrouwend haar ogen op de mutant gericht, maar ze had nog steeds die grijns op haar gezicht. De husky kwam nu ook op haar af lopen. Ze kende dit beest. Ze had ook wel eens met hem gespeeld en ze haalde kort haar blik van de mutant af om de hond te begroetten. Vanuit haar ooghoeken hield ze de mutant in de gaten.
“Helo ci” zei ze in het welsh tegen de husky. Daarna stond ze op en richtte ze haar blik weer op de mutant. Haar fragiele bouw viel nu extra op. Ze probeerde een ontspannen houding aan te nemen, maar ze zag er nogal awkward en ongemakkelijk uit.
Opeens verscheen er ene brede lach op haar gezicht. Het was niet duidelijk of die geforceerd was of niet, maar Quinn keek de mutant een halve minuut alleen grijnzend aan. Ze had inmiddels geleerd dat mensen het vertrouwen wonnen van andere mensen door te lachen. Dus dat was wat ze deed.
“Hallo.” Zei ze toen, nog steeds met de halvegare grijns op haar gezicht. Ze vond al die communicatie en wat je niet of wel kon doen nog steeds moeilijk, maar voor nu deed ze het toch redelijk vond ze. Moest ze zich nou voorstellen aan deze mutant? Of een antwoord afwachten? Ivy zat nog steeds naast haar. Waarom konden mensen niet simpeler zijn, zoals dieren?

NOTES: yoo beetje kort maar whatever||MUSIC:||CLOTHES:KLIK

Onderwerp: Re: Lost cause // Angel Haze

» Ain't no angel.
» Firestone [&Angel]
» A little angel out in the dark|OPEN
» Take me into your loving arms
» • lost little boy •