If I wanted to kill myself, I would climb up to your ego and jump down to your IQ

Dit was gewoon zijn place to be. Hij voelde het. Het was eigenlijk best grappig, door zijn tattoos zag hij er zeer apart uit, zeker omdat zijn tattoos er vooral goed uitzagen als hij het koud had, en als hij er bleek uit zag, want anders was zijn bleke huid redelijk roze, en dat gaf een raar effect met het skelet/de schedel. Vandaag was hij echter redelijk bleek, hij had een zware nacht achter de rug, hij was moe, ziek, verkouden en bovenal was hij zeer misselijk. Hij had de hele voormiddag in bed gelegen, had de hele voormiddag South Park gekeken en had geprobeerd zijn gedachten af te leiden van zijn lieve vriend, die naast zijn bed stond; de emmer. Hij had grotendeels al zijn ziekte er nu wel uitgekotst, maar het was ook niet zo'n aangename aankomst hier op school. Styrr was er nauwelijks een week en hij had zich al binnenstebuiten gekotst door ziekte. Maar in de namiddag had hij besloten dat het een leuk ideetje was om de tuinen te bezoeken. Hij wist eigenlijk niet wanneer hij echt les moest gaan volgen, dus vond hij het een leuker idee om tussen de bloemetjes en zo te gaan wandelen. "Bloemen en shit", zoals zijn vriendin Agnes het gezegd zou hebben. Hij grimaste even bij de gedachte aan haar. De pijn begon te verminderen, de pijn in zijn hart werd minder, maar hij mistte haar nog steeds enorm. Styrr droeg de verlovingsring ook nog altijd. Eigenlijk was het een raar principe. Hij was een Ijslander, maar hij en Agnes hadden Ierse trouwringen gedragen. Claddagh ringen. Een Claddagh ring was een ring met een hartje op, dat vastgehouden werd door twee handjes (één aan iedere kant van het hartje) en op het hartje stond een kroontje. Als je de ring rechts droeg, met het kroontje van je weg en de punt van het hartje naar je toe, wou dat zeggen dat je een relatie had. Rechts, kroontje naar je toe, punt van het hartje weg betekende dan weer dat je single was. Links, met het kroontje van je weg en de punt van het hartje naar je toe wou zeggen dat je gelukkig getrouwd was. En dan de vierde optie (zoals Agnes en hij ze droegen); het kroontje naar je toe gericht, de punt van het hartje van je weg, aan de linkerhand. Het betekende dat je verloofd was. Dat was hij ook geweest, tot Joshua zijn verloofde de dood in hielp door haar aan de drugs te krijgen. God, hij haatte Joshua. Hij had hem zijn dierbare Agnes afgenomen. En niemand kon haar terugbrengen. Maar we wijken he-le-maal af. Zijn idee was dat dit zijn place to be was, omdat hij zo slecht matchte met alle malle bloemen en planten die in de tuin stonden. Natuurlijk vond je hem er roken, in die tuin. Hij zorgde wel voor de natuur, zijn peuken ruimde hij altijd netjes op en hij zou ook nooit zijn sigaret tussen de bloemen begraven, maar toch leken enkelingen zich te storen aan de rokende Styrr. Ach wel, hij kon niet met iedereen rekening houden. Een beetje alleen ging hij ergens op een muurtje zitten, dat zich bevond tussen twee bloemenbedden. Hij was zacht aan het neuriën, en doordat het al laat in de namiddag was, besloot hij dat hij wou wachten op de zonsondergang. Dat zou nog wel een uurtje duren, hoor, misschien zelfs anderhalf uur, maar hij had tijd. Tijd en peukjes. Dus het kwam helemaal goed. Stiekem hoopte hij misschien ergens op wat gezelschap.

TEMPLATE BY MINNIE OF SHINE