Inge's shizzle.

Ik wilde een wat concretere naam, maar ik wil ook al mijn verschillende shizzle hier kwijt kunnen, you feel?
Soms teken ik dingen. Soms doe ik ongepaste dingen met photoshop. Soms, als de sterren goed staan, probeer ik sieraden te maken. Op zo'n fiets. Dus die shizzle komt hier te staan.


Allereerst wat grafische shizzle. Ik noem het: 'gekut met gifjes en andere dingen'.

Spoiler:

En toen kwamen de tekensels:

Spoiler:

Guess that's it for now. RSI en zo, dus grote tekeningen gaan de komende tijd niet gebeuren :') But hey, what can you do.

Allereerste gif uit een video : D het was even ruzie maken met photoshop, but this is hella rad. Ik moest gifs van haar hebben ok. She was hella badass.

Een Badass Altmer Lady signature. Omdat we meer Badass Altmer Ladies nodig hebben in deze wereld.

Vandaag in 'Inge maakt een ding':

NSFW (sorta, bloed en zo):

Woow die tekening is echt super nice :D

Omg thanks o3o

Skyrim things have been made:

Spoiler:

Waar een beetje kutten met screenshots en fonts al niet goed voor is.

Help me out people. Beschadigd character, nogal gesloten. Welke van deze twee lijkt beter:

Heather Lark concept art:

Ik vind A dan wel in het rijtje passen tbh, dunno het haar zorgt ervoor dat het gezicht minder open is en zo, so yeah A voor mij c:

Ja, wel he? Ik twijfelde wat, maar ga denk ik toch voor A. Ty ^^
---
Kleine aanpassing overigens:

Spoiler:

Nieuw character:

Johnny O'Marten:

Random schrijfsel;

“Minnie, boy, you need to loosen up,” the man said with a slow and unpleasant grin. Dominic’s jaw tightened. From under his dark eyebrows he glared at the other.
“Don’t fucking call me Minnie,” he snapped. The man just smiled. It was fairly clear who was in control here and it infuriated Dominic. It was hard to think rationally. The anger clouded his mind and all he wanted was to bash this asshole’s face in. He wanted to hurt him. Bad.
But that was a bit hard to do when you found yourself tied to a chair. So all he could do was swear profusely. And swear profusely he did.
The man just stood there, about two meters away, studying the young man in the dimly lit room.
“I could listen to this all day, but let’s get down to business, shall we?”
He slowly walked over to Dominic, who had fallen silent and just looked at him with an expression that spelled murder. Once the man had reached him, he knelt down, resting his arms on Dominic’s knees.
“I know what you can do. And I could use your skills. And that is not a request.”
“Go fuck yourself,” Dominic growled, through clenched teeth.
“I have time, Nicky. I have all the time in the world and I can do whatever I want. So either you cooperate with me, or I’ll make your existence a living hell.”

In which Dominic wants to beat up a clown:

Dominic had zijn schouders opgetrokken tegen het gure, kille herfstweer. Hij was laat op weg van zijn werk naar huis en had het nu al weer helemaal gehad met de kou. Dominic hield van warme zomers en relaxen in de zon, niet van slagregens, glibberige blader-troep op straat en rukwinden.
Maar je kon weinig aan het weer veranderen. En zo kwam het dat hij rond een uur of elf in het donker door de straten van de stad liep, handen in zijn zakken, gelaatsuitdrukking nors.
Vanuit een brede winkelstraat sloeg Dominic af, een wat smallere straat met voornamelijk fantasieloze woonhuizen in. De toch al onverzorgde tuinen zagen er zo in de herfst helemaal waardeloos uit. Net toen Dominic een gedeukte volvo passeerde viel hem vanuit zijn ooghoeken iets op. Er stond iemand naar hem te kijken vanuit een smal steegje tussen twee blokken rijtjeshuizen in. Iemand die zich had uitgedost als een clown uit een horrorfilm. Dominic’s ogen vernauwden zich en er verscheen een diepe frons op zijn voorhoofd. Hier had hij wel over gehoord. Dit was dit jaar in allerlei landen weer helemaal een trend. Dus ook hier in Engeland, klaarblijkelijk. Hij klemde zijn kaken op elkaar en liep door. Hij had geen tijd voor deze onzin.
Toen hij na een meter of tien omkeek, zag hij dat de clown zijn steegje uit was gekomen. Hij grijnsde naar Dominic en kwam langzaam zijn kant op, plagerig met een nogal duidelijk nep mes zwaaiend. Dominic’s handen gingen uit zijn zakken. In een zat een sleutel, die hij zorgvuldig tussen in zijn vuist hield, de metalen punt tussen zijn middel- en ringvinger doorstekend. Hij liep door, de ander wel in de gaten houdend. Hij begon geïrriteerd te raken, want als hij iets niet ging pikken was het wel een of andere freak die hem aan het schrikken dacht te kunnen maken. Hij liet zich niet opjagen, door niemand. Hij liep door en de clown versnelde ook zijn pas. Dominic kon hem horen lachen en klemde zijn kaken op elkaar.
Hij sloeg af, een zijstraatje in. Het was zo’n steegje waarbij je tussen de schuttingen doorliep die twee rijden achtertuinen, tegenover elkaar, onderbrak. En daar wachtte Dominic, net om de hoek.
Lang hoefde hij niet te wachten en de clown leek meer te schrikken dan hij.
In een oogwenk had Dominic de clown ruw tegen een van de schuttingen gedrukt, en de ander slaakte een geschrokken kreet. Als iemand in de straat of in een van de huizen het hoorde had Dominic wat uit te leggen, maar dat was van later zorg.
“Woah- Rustig man! Ik ging echt niet- Het was een grap, ik was echt niets van plan!” bracht de nu een stuk minder dappere clown gehaast uit. Ook nog laf. Verdomme. Als hij nou ruggengraat had gehad was het tot daaraan toe geweest.
“Da’s kut,” antwoordde Dominic, zijn gezicht dicht bij het slecht geschminkte gelaat van de ander brengend. Zijn stem klonk zacht en dreigend, het tegenovergestelde van die van de jongen voor hem, die bijna overgeslagen had. “Ik namelijk wel. Andere mensen pikken dit misschien van je, ik niet.”
En met die woorden ramde hij zijn vuist in de maag van de clown, die hoestend en happend naar adem dubbelklapte.
De clown wurmde zich kokhalzend los en schoot de straat met de rijtjeshuizen weer in. Dominic volgde, zijn passen rustig. Hij was niet sadistisch aangelegd, maar de ironie van de huidige situatie liet hem desondanks niet koud. Dat kreeg je er verdomme van.
Toen keek hij opzij en vloekte hij gedempt; er was nog iemand de straat in komen lopen. Hij kon nog niet zien wie het was, maar afmaken waar hij aan begonnen was, was er niet meer bij. De clown had nog steeds enige moeite met rechtop staan, en omklemde zijn buik met een arm. Het nepmes lag op straat.
“Als je me had laten schrikken had ik je helemaal kapot geslagen, onthoud dat.”