One for the road

“I thought love was only true in fairy tales, meant for someone else but not for me. Love was out to get me, that's the way it seemed. Disappointment haunted all my dreams.” Hoorde ze Ramiro zachtjes meezingen met het liedje op de radio waardoor ze ook langzaam wakker begon te worden. Ze bleef alleen wel zwijgen en stilletjes luisterde ze naar het gezang van de man met een schuin oog die hem in de gaten hield, want waar de fuck kwam dit zingen ineens vandaan? ”Then I saw her face, now I'm a believer. Not a trace of doubt in my mind. I'm in love, I'm a believer! I couldn't leave her if I tried.” Ging hij harder verder met zingen en hij leek eventjes helemaal op te gaan in de vibe van het liedje en met zijn handen me te drummen op de maat waardoor ze even overeind kwam om hem serieus bezorgd aan te kijken. Serieus? Ze had veel van hem verwacht maar dit sloeg even alles. Vervreemd bleef ze hem aankijken en trok hij even zijn schouders op alsof er niets aan de hand was. ”Wat? Het liedje is catchy, geef toe!” Zei hij lachend terug waardoor ze eventjes ook lachend haar hoofd moest schudden. Nee, dat ging ze dus even niet toegeven, het was een stom liedje net zoals alle andere liedjes over liefde en shit. Het verbaasde haar echt dat hij het nog leuk vond, of hij moest hier nu gewoon een grapje met haar uithalen want zo kende ze hem niet. Of misschien toch een beetje dan, maar dat was dan gewoon zijn humor. Niet echt dat van een real badass Hellhound, al was misschien Salina wel een van de weinig die deze humor te zien kreeg dan. Hij begon verder te headbangen op het liedje en hierdoor werden haar ogen nog even groter. ”Yea right, je maakt een grapje, right?” Vroeg ze hem maar hij leek het niet te horen. Nee, in fact, hij ging gewoon door met zingen en dat nog harder dan net ook nog.

Om dan maar een eind te maken aan het lijden besloot Salina de radio op een andere zender te zetten, want ze kon het niet meer aanhoren. Sowieso was het niet de beste reputatie voor Ramiro om liefdes liedjes te zingen, normaal deed hij dat ook niet en liefde, wel ja dat was niet iets wat hun konden voelen. Ze wist dat Ramiro soms wenste dan het niet zo was maar ze moesten maar met dit feitje dealen, want er ging voorlopig ook nog erg lang niets aan veranderen. Het was de wil van de duivel leek het wel, die maakte alles onmogelijk, so suck it up. Iets wat Salina wel deed inmiddels maar Ramiro was eigenwijs en probeerde altijd een manier te zoeken of iets, dat idee had Salina dan gekregen. Anyway, nu kreeg ze een wat verstoorde blik van Ramiro die het niet leuk vond. ”Eyy,” Had hij er nog bij gezegd maar eigenlijk was de muziek die nu op de radio was wel beter, meer ‘hun’ style. ”Laat die intieme momentjes met je auto maar voor als ik er niet bij ben,” Zei ze vervolgens met opgetrokken wenkbrauw en eigenwijze blik. Yea, hij wist wel waar ze het over had. Zijn nieuwe auto waar hij gek op was en bijna verliefd op leek te zijn, het was een mooie dat zeker maar hij draafde wel door over het ding. Zijn Chevrolet Impala uit dit jaartal, waarop hij echt had zitten wachten. ”Don’t listen to that, babe. I still love you.” Zei hij wat sipjes - voor de grap - tegen zijn auto en aaide het stuur even. Meteen grinnikte Salina even en schudde ze weer haar hoofd. Het moest niet gekker worden.

Toch genoot ze wel van deze momentjes met Ramiro, het leek alles weer even beter te maken en ze kon we lachen met de man, dat zeker. Dat konden ze al voor vele lange jaren en dat zou ook altijd zo blijven. Hun twee, niemand kon ze uit elkaar haren en ze hadden een speciale band met elkaar, een die iedere andere Hellhound ook mocht wensen dat hij/zij die had. Bijna niemand mocht zich namelijk zo gelukkig prijzen als hun samen, dat ze ook zo goed met elkaar konden opschieten. Ze gaapte eventjes en leunde weer wat achterover, het zou nog wel even duren voordat ze in België aan zouden komen, of in ieder geval tot hun volgende motel om te slapen. Alleen moest Ramiro zo nodig nog eventjes stoppen wanneer hij een meisje zag zwaaien langs de weg, ofcourse. Het had ook vast wel te maken met dat ze een erg mooie auto had en er ook niet al te slecht uitzag. Hij stopte de auto in de berm en keek haar nog met een grijns aan. Salina zuchtte eventjes en stapte na hem uit de auto. ”Hulp nodig?” Vroeg hij meteen aan het meisje waarbij Salina gewoon met haar kont op de motorkap van de Chevrolet Impala ging zitten om te wachten en Ramiro even te laten met het meisje. Dit kon nog wel even duren..

Hij wist niet waar het ineens vandaan kwam maar ineens was er zo’n vreemde neiging om mee te zingen met het liedje wat op de radio was. Omdat het liedje nu redelijk populair was kende hij het eigenlijk al redelijk goed en het was gewoon moelijk om in te houden, dus hij begon het mee te zingen. Stiekem hoopte hij dat Salina maar gewoon bleef slapen, want dan kon ze hem even niet gaan judgen, iets wat ze zeker weten zou gaan doen met een of twee harde opmerkingen ofzo. Alleen wist hij zelf ook wel dat ze een lichte slaper was en dit dus wel zou horen. Zo ineens begon hij vaak niet te praten of te zingen wanneer ze aan het slapen was, tenzij zijn jam ofzo opkwam, dan kon niets hem stoppen. Kon hij er wat aan doen? Hij hield ervan om naar de radio te luisteren, zeker nu er allemaal muziek gedraaid werd en al, daar had hij echt lang op moeten wachten namelijk. Nu was het ook nog eens zo dat deze nieuwe auto zijn humeur sterk omhoog gooide en goed geluid erin had zitten. Ja echt wel, beter kon niet. Dus jamde hij gewoon mee met het iets wat te vrolijke liedje van The Monkees. En ja hoor, het hoefde ook niet te duren of Salina keek hem met een of ander vreemd gezicht aan alsof hij gek geworden was. Hier moest hij wel om lachen eigenlijk, want hij had het kunnen raden. Hoe goed hij dit meisje wel niet kende, ze zouden hem zo een quiz kunnen geven en hij zou alle vragen goed beantwoorden. Ze was like een soort soulmate van hem geworden in deze lange tijd, hij zag haar echt als familie of een dochter, of iets in die richtig. Hij hield van haar, echt waar, ze was het beste wat hem ooit was overkomen. Niet op de manier waarop je misschien zou denken tussen hun twee, want nee het had niets te maken met seksualiteit of een intieme relatie. Daarvoor zag hij haar dus te veel gewoon als familie/vriend/soulmate? Wilde hij bovendien gewoon maatjes met haar blijven zonder dat  het ‘awkward’ zou worden. Hetzelfde ging precies om bij haar, ze had hem al wel eens eerlijk verteld dat hij voor haar een vaderfiguur was die ze nooit had gehad. Ze wisten dus precies waar ze bij elkaar stonden en het was precies hetzelfde als bij de ander dus ze waren mee dan oké met elkaar, iets wat gewoon niet geweldiger kon. Nooit had hij namelijk gedacht mentor te mogen worden en zo’n band te mogen scheppen met zijn leerling, bovendien nog wel echt een hele speciale want ze was goed, super goed in wat ze deed.

Hij liet zich alleen niet door haar van zijn pad brengen hier, het kon hem helemaal niets schelen wat ze ervan dacht, hij vond het eventjes leuk om te zingen. Deal with it! Daarom ging hij ook eventjes harder om haar te pesten, want ze zou dit wel vreselijk vinden om aan te horen. Zeker omdat Ramiro nog niet de beste zanger was want dan aanging, al klonk het ook niet al te slecht hoor. Dat viel best wel mee. Wanneer ze een opmerking maakte over hem en zijn auto besloot hij toch even te doen alsof dat hem raakte, ook om haar even te pesten. Natuurlijk zag hij het grapje wel maar hij vond het leuk om zo tegen haar te doen. Kon ze namelijk erg slecht tegen. Vond hem dan lijken alsof hij een zwakke puppy was, al was dat natuurlijk gewoon een act, dat was hij dus echt niet hoor en dat wist ze zelf ook prima. Ondanks dat ze misschien ook een iets aardigere kant van hem kende maakte niet dat die andere kant niet heel goed kende, net zoals hij die van haar goed kende. Salina was geen schatje, zeker niet zoals ze laatst nog een andere jongere pup behoorlijk hard een lesje leerde tijdens een hunt. Die arme jongen zou nog wel bloedneuzen hebben gehad voor weken. Ze had helemaal gelijk gehad, maar een simpele nip was ook wel genoeg geweest, zij beet alleen bijna zijn neus eraf. Hij had op het punt van huilen gestaan. Anyway, ze had gewoon de zender veranderd zonder zijn toestemming en had hem die belediging gegeven, zo niet eerlijk tho maar daar leefden ze dan ook op, right. Heel even later zag hij ook ineens een meisje naast de weg staan en ze zwaaide met haar armen om duidelijk te maken dat er iets met haar auto was, al was dat eigenlijk al behoorlijk duidelijk. Jammer was het wel, die auto was echt super stoer, no kidding. Hij zette zijn eigen Chevrolet Impala in de berm neer en keek Salina grijnzend aan die even zuchtte. Ja, hij kon haar toch wel eventjes helpen, dan was geen grote moeite en die auto zag er niet goed met uit met die rook. Hij stapte uit de auto en liep op haar af. ”Hulp nodig?” Vroeg hij aan haar terwijl hij eventjes knikte en haar een glimlach gunde. ”Porsche 911, prachtig model. Laat me eventjes kijken.” Vervolgde hij met een grijns terwijl hij naar de motorkap toe liep en erin keek. Heel eventjes murmelde hij een geluidje en zwaaide hij voor zijn neus, dat rook niet al te goed. Het zag er bovendien ook niet super uit. ”Don’t worry, I’ll fix this.” Zei hij terug waarna hij eventjes naar zijn auto liep om gereedschappen te halen. ”Woon je in de buurt of, wat doe je eigenlijk alleen op deze weg?” Vroeg hij eventjes nieuwsgierig aan het meisje terwijl hij begon begon met de auto...