Lawrence Hastings

Name - Lawrence Hastings
Gender - Male
Age - 18 jaar
P.o.B. - Canada
Faceclaim - Richard Harmon
Played by - Lisa

Lawrence is een jongen die geen grote vriendenkring heeft of wilt. Veel mensen werken op zijn zenuwen, en dan vooral zij die vrouwelijk zijn. Hij houdt mensen veel liever op een afstand, maar dat gebeurd vaak zonder dat hij het zelf door heeft. Omdat hij mensen hun gelaat niet kan zien en niet precies weet wat hij voor zich krijgt vertrouwd hij iemand niet snel.
Ondanks dat vind hij het niet erg om zo nu en dan eens een gesprek te hebben, en hij is ook helemaal niet het verlegen type. Hij zegt waar het op staat en uit zonder problemen zijn mening. Onbewust kan hij bot over komen of als een gemeen persoon maar meestal is dat omdat mensen hem verkeerd begrijpen. Als je hem eenmaal kent weet je dat hij eigenlijk helemaal niet de slechtste is.

Wel is hij zeer verstandig en goed in het onthouden. Hij onthoudt mensen hun namen en herkent mensen ze zonder problemen aan hun stem. Informatie die hij tijdens een les hoort weet hij ook goed te onthouden en hij is een prima student die meer goede punten haalt dan slechte.

Wanneer dat hij de controle over zijn emoties verliest, en zijn transformatie zou opgang worden gezet kan je toch maar beter uit zijn buurt blijven. Hij zal dan echt aanvallen en bijten om pijn te doen. Vriend of vijand, het is allemaal hetzelfde.


As Human - Lawrence is geen opvallend persoon in zijn menselijke vorm, of toch niet voor de mensen die hem niet nauwlettend bestuderen. Hij ziet eruit als een normale jongen met bruin haar dat hij naar achter houdt met gel. Wanneer hij glimlacht zal er toch al wat meer zichtbaar worden van wat hij is. Zijn hoektanden zijn namelijk een heel pak langer en zouden uit zijn mond steken moest zijn onderlip het niet verbergen. Door zijn langere tanden verwarren sommige mensen hem met een vampier, maar daar speelt zijn bleke huid ook een rol in mee.
Op sommige plekken van zijn lichaam zal je ook zien dat zijn huid een andere textuur heeft. Dit is vooral het geval aan zijn nek, borstkas, schouders en aan zijn bovenrug. Het zijn eerder schubben zoals een slang heeft, en die plekken zullen om de zoveel tijd ook vervellen.
Zijn ogen zijn ook veel doffer dan ogen horen te zijn en het is ook duidelijk dat ze ooit beschadigd zijn geweest. Ze lijken nooit op iets te zijn gefocust maar dat is omdat hij niks ziet.

As Basilisk - In zijn Basilisk vorm is hij letterlijk een heel grote en lange slang. Om een idee te krijgen van hoe groot hij is kan je hier klikken. Zijn huid is een donker grijs, maar het heeft toch ook een blauwe kleur erin zitten terwijl dat zijn borst lichter van kleur is en meer weg heeft van een vuil wit.
Lawrence zijn grote bek is gevuld met scherpe en grote tanden die gevuld zijn met een dodelijk gif. Vroeger waren zijn ogen een fel geel, maar tegenwoordig zijn ze hun felle kleur kwijt en zijn ze door een vlies dat erover hangt grijzer geworden. Dit is doordat hij blind is.
Nu dat hij zijn zicht terug heeft gekregen, hebben zijn ogen ook weer kleur gekregen. Ze hebben terug hun natuurlijke gele kleur en zien er ook niet menselijk uit, aangezien de pupil langwerpig is en het er zo meer uit ziet als het oog van een echte slang.


Murderous Stare - Lawrence zijn ogen dodelijker dan welk gif er ook op aarde bestaat. Je moet maar één keer in zijn ogen kijken en je bent dood, kijk je via een omweg (door bv. een spiegel) in zijn ogen versteen je ter plekken. Lawrence heeft jaren lang met die 'vloek' rond gelopen voor dat hij er zelf een einde aan maakten. Door zichzelf van zijn zicht te beroven werkt deze mutatie niet meer. Anderen kunnen hem nu aankijken zonder te verstenen of te sterven.

Sinds kort heeft hij zijn zicht weer terug met de hulp van Daphne Leto, dit wilt uiteraard ook zeggen dat deze mutatie van hem terug werkt. Voor Lawrence wilt dat zeggen dat hij weer extra voorzichtig moet zijn wanneer hij in het gezelschap is van andere mensen, want één blik en hij kan iemand van het leven beroven. Omdat hij onmogelijk heel de dag rond kan lopen met zijn ogen gesloten of een blinddoek, heeft de school ervoor gezorgt dat hij een speciale bril heeft gekregen. Deze hangt vast aan de achterkant van zijn hoofd zodat die niet gewoon af kan vallen en de glazen lopen door tot bijna aan zijn oren. Het glas is gemaakt van een heel donkere stof en ondanks dat hij erdoorheen kan zien (alles ziet er wel donkerder uit voor hem), kunnen andere mensen er niet doorheen kijken.

Deadly and venomous Fangs - Zijn tanden zijn even dodelijk als zijn ogen ooit waren. Als je gebeten word door hem kan dat binnen enkele uren een einde betekenen, maar het is te behandelen. Antibiotica kan het dodelijke effect stillen, maar het geneest niet volledig. De vergiftigde persoon kan nog zeker een week last hebben en heeft dan last van hoge koorts en krijgt te maken met een vreselijke pijn op de plek waar hij gebeten was geweest. Je hebt dan geen energie om uit bed te komen en het voelt aan als een verschrikkelijke en pijnlijke griep. Het enige wat de persoon kan doen is uitzieken, maar het is beter dan dood zijn.

Shapeshifting - Lawrence is zelf in staat om te transformeren naar zijn Basilisk vorm, dit heeft hij jammer genoeg niet goed in de hand. Bij hoge emoties kan de transformatie in gang gezet worden en de transformatie zorgt er nog altijd voor dat ook zijn gedrag word aangepast. Ook de geur van bloed is een grote trigger, en aangezien zijn zintuigen krachtiger zijn valt de geur veel sneller op.
Doordat hij dan veel dodelijker is wilt hij het transformeren zelf graag onder controle krijgen, maar dat is moeilijker dan hij had verwacht. Wanneer dat hij zich zeer goed concentreert heeft hij hier ondertussen meer controle over, en zou hij met moeten kunnen transformeren. Dit lukt niet altijd, maar het gaat beter.

Immortal - Lawrence is zo goed als onsterfelijk, maar dit wilt niet zeggen dat hij niet ooit zal sterven. Hij zal veel langer leven dan de gemiddelde persoon, en het verouderen gaat ook een heel pak trager. Ziektes hebben wel minder effect op hem en hij kan ook beter tegen dodelijke wonden, die zullen ook iets sneller genezen.

Strenght and speed - Zowel in menselijke vorm als in zijn Basilisk vorm is Lawrence sterker en sneller dan de gemiddelde persoon, als Basilisk is hij zelfs nog sterker. Hij zou als Basilisk zijnde een boom zonder problemen uit de grond kunnen trekken en een rots kunnen verpulveren met zijn mond. Als mens uit zijn kracht zich enkel in meer spierkracht. Hij kan zware gewichten heffen, maar het is niet zo dat hij een bank met één hand zou kunnen optillen.

Senses and speak - Zowel door zijn blindheid als zijn mutatie heeft hij betere zintuigen. Hij zou een hartslag kunnen horen of een geluid dat een eind verder is. Deze vaardigheid heeft hij omdat hij als Basilisk zou moeten kunnen jagen, en dan zou hij ook moeten kunnen horen waar zijn prooi is. Ook is zijn tong veel gevoeliger waardoor hij smaken sneller en duidelijker proeft, dat zorgt er wel voor dat hij veel minder lust.
Lawrence is ook in staat om met slangen te spreken, zo beschikt hij ook over een taal die haast niemand anders kan spreken. Soms spreekt hij automatisch in de taal der slangen, zonder dat hij het door heeft. Hij heeft het even goed onder controle als zijn moedertaal. Zijn gedachten zijn dan ook altijd in deze vreemde taal zodat niemand ze zou kunnen lezen.


Lawrence werd geboren als tweede kind en was drie jaar jonger dan zijn oudere zus. Zijn jeugd was normaal, en omdat er in zijn familie nooit tekenen waren geweest van mutaties dachten ze niet dat hij een mutant had kunnen zijn.
Hij ging dan ook gewoon naar school, maakten vrienden, haalde kattenkwaad uit en zo groeide hij op tot een tiener en puber. In de pubertijd kwam zijn mutatie dan toch naar boven. Sinds dat hij zijn melktanden kwijt was waren zijn hoektanden niet gestopt moet groeien wat maakt dat ze zeer lang zijn. Echter was dat niet het enige. De jongen merkte zelf hoe dat zijn zintuigen beter waren en hoe hij sneller was en meer kracht had dan andere mensen. Aan zijn nek en schouders vervelde hij om de zoveel tijd ook, maar hij zocht er niks achter want hij vermoedde dat het normaal was. Wanneer hij in de klas zat gebeurde er toch wat waardoor hij wist dat er iets grondig mis was. Al een tijd had hij een oogje op een meisje, maar wanneer dat ze in de klas eens oogcontact hadden viel ze ineens dood neer. Haar hart had het ineens begeven, en vreemd genoeg had hij er een goed gevoel bij. Eén dat niet hoorde bij de gebeurtenis. Die dag waren er enkel in zijn klas nog twee andere gestorven nadat hij ze had aangekeken.
Mensen dachten eerst dat het een epidemie was maar ze konden niets vinden. De jongen zelf wist wel beter. Hij vertelde het thuis ook tegen zijn ouders en hij werd van school gehouden, zo gezegd omdat hij het niet aan kon om na die gebeurtenis naar school te gaan. In feiten mocht hij niet meer voor de veiligheid van anderen. Lawrence spendeerde sindsdien zijn tijd op zijn kamer en als hij die verliet moest hij altijd zijn ogen bedekken, dit deed hij ofwel met een blinddoek of met een zonnebril, want met een bril zag hij toch nog wat. Een jaar ging zo voorbij en hij kreeg er een broertje bij, maar die heeft hij nooit mogen vast houden of mogen zien. Het was ook na dat jaar dat het terug verkeerd liep en hij per ongeluk zijn zonnebril niet aan had wanneer hij 's avonds naar beneden ging voor een glas water.
Zijn zus was daar geweest, maar hij was zich er niet bewust van geweest en tot hun ongeluk kruiste kun blikken elkaar wat fataal was voor zijn zus. Die nacht was hij het uit gevlucht omdat hij schrik had voor de reactie van zijn vader. Het dorpje waar hij opgroeide was aardig klein en omringt door veel bos. In dat bos was hij voor maar liefst een week gebleven en ook daar maakten hij de eerste transformatie mee, en nog meer in de loop van die week. Wanneer hij wat rustiger was had hij toch besloten weer naar huis te gaan. Met open armen werd hij daar in ieder geval niet ontvangen.

Zijn verlies had hem aan het nadenken gezet. Lawrence had nooit gedacht dat hij het einde zou zijn van zijn zus. Ondanks dat ze nooit goed over elkaar kwamen bleef het zijn zusje en had hij haar lot nooit gewenst. Het was de eerste keer dat hij zijn gave als een vloek begon te zien en er vanaf wilde. Ook hij wilde gesprekken kunnen voeren met iemand zonder naar voeten te moeten kijken. Hij wilde rond kunnen lopen zonder een blinddoek om zijn ogen want hij zou maar eens iemand aan kijken.
Er was maar één actie waarvan hij dacht dat het hem zou helpen, wat het juiste was om te doen. Zijn zicht wegnemen. Lawrence beroofde zichzelf van zijn eigen zicht en zorgde daarmee dat niemand ooit nog zou sterven door zijn blik. Het kwam wel als een shock voor zijn familie, maar er was niks meer aan te doen. Niemand die ze kenden beschikte namelijk over helende krachten en daar was hij maar al te blij om. Leven als een blinde was zeker niet gemakkelijk, maar hij leerde ermee omgaan. Het was niets meer dan een kwestie van gewoonten, en ondanks dat velen hem ongelijk zouden geven vond hij blind zijn beter dan kunnen zien.

Het leven was een heel pak simpeler geworden omdat hij er niet moest vrezen dat er plots iemand dood neer zou vallen. Eindelijk kon hij eens echt van zijn leven genieten en dat beviel hem wel.
Jammer genoeg had het lot andere plannen voor hem, en alles starten wanneer dat zijn vader weer eens besloot om dronken thuis te komen. De dood van zijn dochter had hij niet kunnen verwerken, en zelfs na twee jaar had hij geen woord gezegd tegen Lawrence. Hij schonk zijn zoon geen aandacht en deed alsof hij niet bestond, tot op die nacht. Het begon als een simpele kleine woordenwisseling maar het werd steeds erger tot zijn vader de eerste mep uitdeelde. Lawrence kon toen voelen hoe dat zijn hartslag begon te versnellen en hij zetten snel stappen naar achter. Hij zag niks, dus hij wist ook niet of er een volgende mep zou volgen en dat zorgde voor paniek lang zijn kant. De paniek zorgde ervoor dat hij begon te transformeren in de grote slang die beter bekend stond om een Basilisk. Het was hem al eerder overkomen, maar dat was wanneer er niemand was en hij ook buiten was.
De gigantische slang pasten uiteraard niet in de kleine keuken. Muren braken en ook het dak sneuvelde, eigenlijk werd het huis zo goed als onbewoonbaar, en ook zijn vader stierf hierbij.
Het had wel de aandacht getrokken van omstanders maar ook van anderen. De dag nadien stond er dan ook een duo voor de bouwval dat ooit een huis was. Ze zouden hem meenemen naar een eiland waar mensen veilig waren voor hem en waar hij zijn mutatie onder controle zou krijgen. Lawrence vertrouwde heel het zaakje niet, maar hij had niet veel keus. Hij kon niet blijven want zijn moeder en jongere zus wilde hem niet meer zien. Meegaan was het dus geworden.