Echo Elyza Wickett

are only visible in darkness

— Name Echo Elyza Wickett
— Gender Vrouwelijk
— Age Negentien
— Alias Wildcard
— Type Student
— Birthday 11/06
— Place of birth Melbourne, Australia
— Zodiac sign Gemini
— Orientation Onzeker

— Faceclaim Eliza Taylor
— Date of registration 15/03/16
— Owner Evelynn

— Mother Abigail Paige
— Father Kane Paige
— Brother Lex Paige

— Hair colour Lichtblond
— Hair length Op schouderlengte.
— Eye colour Ijsblauw
— Clothes Waar ze zin in heeft, ze kan echt alles dragen. Ze is tegen discriminatie van bepaalde kledingstukken. Ze heeft echter een blauwe jas waar ze niet vanaf kan blijven, hoe gerafeld dat ding ook is.
— Length 1.70 m
— Weight 57 kg

— Mutation

— Verscherpte zintuigen
— Razendsnelle reflexen
— Kan alles leren/doen waar ze zich toe zet
— Kan virussen induceren

Verscherpte zintuigen

Zoals meestal bij blind wordende mensen verscherpen hun andere zintuigen zoals reuk en gehoor om in te staan voor het verloren zicht. Echter ging het wel heel hard bij Echo. Abnormaal hard. Het bleek natuurlijk later een echte verandering in DNA te zijn natuurlijk. Haar gehoor is dus uitermate delicaat, waardoor ze soms zelfs beter functioneert dan een mens met een gezond paar ogen. Ze gebruikt zelfs een vorm van echolocatie; ze laat het afhangen van de geluiden om haar heen die afkaatsen op dingen en weet zo hoe ze rond moet komen. Natuurlijk kan ze nog steeds geen kleur ruiken en weet niet hoe mensen eruit zien. Ook ruikt en hoort ze soms dingen waar ze echt niets mee te maken wil hebben.

Razendsnelle reflexen

Mits ze een glas hoort vallen en het binnen armlengte is zal het nooit de grond raken. Echo heeft haar reflexen ontwikkeld om de scherpere zintuigen te matchen. Ze kan echter niet sneller rennen of iets dergelijks hierdoor, alleen sneller onbewuste initiatieven nemen. Zichzelf snel verdedigen. Vallende voorwerpen uit de lucht plukken. Met een scherp zwaard kan ze een geschoten kogel doormidden splijten; dat is getest. Echter kan het alleen als er iemand bedreigd wordt. Als de kogel door glas heen zou gaan of tegen een muur op zou vliegen werkt het niet. Ze kan het net op poppen, maar alleen omdat ze daar hard op geoefend heeft. Soms werkt het ook als een kikkertong in een tekenfilm though; ze grijpt iets wat helemaal niet voor haar bestemd was, of wat had moeten vallen. Ze kan het niet laten.

Kan alles leren waar ze zich toe zet

Niet echt alles natuurlijk. Vliegen niet. Autorijden of fietsen niet. Een auto optillen niet. Alleen kan ze elke taal leren, elke wetenschapsvorm, boeken en filmscripts uit het hoofd. Haar hoofd is een gigantische database met de vreemdste info waarvan ze het ooit een goed plan vond die te gaan leren. Fysieke dingen zijn iets ingewikkelder onder de knie te krijgen, maar dat is vooral om de snelle bewegingen. Voetballen is vooral moeilijk omdat het heel moeilijk te berekenen is waar de bal ligt terwijl ze rent. Inmiddels excelleert ze nu wel in martial arts, omdat hartslagen en ademhalingen makkelijk te traceren zijn. Ze kan ook een beetje paardrijden, maar niet al te snel, omdat ze dan niet kan bedenken of ze niet tegen een muur aanrijdt.

Kan virussen induceren

Als laatste heeft ze nog een kleine mutatie. Ze kan via aanraking virussen in menselijke lichamen drijven. Niets heftigs of permanents, zoals HIV of dergelijke, maar wel bijvoorbeeld een griepvirus of keelpijn. Ze kan dit alleen doen als ze de persoon aanraakt. Ze kan geen bacteriën doen ontstaan, het kunnen echt alleen virussen zijn. Ze heeft prima controle over deze mutatie; vooral op alleen induceren van koorts. Haar broer noemde haar altijd Feverfinger; waarschijnlijk waarom ze dat niet als alias heeft genomen. Het komt heel weinig voor, maar soms, als ze zich erg opwindt, kan ze ongewenst een virus overbrengen aan iemand. Echo is heel serieus als het aankomt op de fever hands mutatie. Ze vindt het handig, maar helpt veel liever zieke mensen dan dat ze gezonde mensen ziekte toebrengt.

— History Echo wordt geboren als Elyza Paige in een gezin wat al bestond uit drie. Ze wordt niet blind geboren. De eerste zeven jaar van haar leven geniet ze van de blauwe luchten, rode rozen, groene weiden en gele paardebloemen. Omdat haar ouders in eerste instantie heel veel weg zijn bouwt ze een goede band op met haar broer, Lex. Ze houdt zich aan hem vast alsof haar leven van hem afhangt. De jongen, die vier jaar ouder is, gedraagt zich dan ook echt beschermend tegenover zijn zusje. Hij neemt de rol van voogd heel goed op zich. Als hun vader soms thuiskomt is hij vaak chagrijnig door een hoop stress, dus hem mijden ze meestal. Hun moeder doet haar best, maar er is geen warme relatie tussen moeder en kinderen. Ze krijgen wel genoeg geld thuis. Elyza gaat samen met haar broer dingen doen; dierentuinen, pretparken, kermissen. Ze proberen allerlei sporten en activiteiten samen. Ze blijven steken op taekwondo en jiu-jitsu, wat ze samen gaan doen.

Als Elyza zeven jaar wordt begint het. Op een dag loopt ze vol tegen een gebouw aan, dat ze van mijlenver had moeten zien staan. Ze begint steeds minder te zien. Het is alsof haar ogen zich langzaam vullen met water en niet meer leeglopen. Haar zicht vervaagd en uiteindelijk wordt het zwart voor haar ogen. Dit is een uiterst stressvolle periode, waarin Lex de enige is die haar bijstaat, met zijn handen in het haar. Zijn zusje wordt blind en zijn ouders zijn er nooit, what on earth should he do? Maar hij wijkt nooit van haar zijde, is er altijd als ze hem nodig heeft en verwaarloosd zelfs zijn eigen leven om haar erdoor te helpen. Na een flinke tijd komt ze voorzichtig uit de meest geluiddichte kamer in hun huis waar ze had gezeten en begint het in zich op te nemen. Alle geluiden, geuren, materie, smaken en gevoelens en alles wat vroeger ook al zo was, maar nu nog intenser is geworden. Hun leven komt weer een beetje op de baan als ze weer normaal aan de eettafel kan zitten zonder te schreeuwen en haar handen over haar oren te drukken. Ze leert braille lezen binnen no-time. Lex is de eerste die merkt dat ze makkelijk om voorwerpen heen kan lopen als ze dat wil. Hij ziet hoe ze precies weet wanneer er wat aankomt en of hij in de buurt is. Ze draait zijn hoofd naar hem toe net voordat hij iets tegen haar gaat zeggen. Alsof ze het aanvoelt. Na een tijdje vertelt ze hem dat ze zijn adempatroon hoort veranderen als hij wil praten. Dat ze echo’s hoort als ze een ruimte binnenloopt en zo weet waar spullen staan. Als hij op een dag zachtjes tegen haar bovenbeen wil kloppen van achter, heeft ze zich al omgedraaid om de beweging te blokkeren. Door dit voorval begint Lex het vaker te doen. Hij test haar kunnen een beetje, en ze bewijst dat hij gelijk had. Ze is scherper geworden na de plotselinge verdwijning van haar zicht.

Als Lex de vechtsporten die ze altijd deden weer alleen oppakt beginnen ze samen in de achtertuin. Bewegingen beschrijft hij en doet hij voor. Ze traceert zijn bewegingen en doet deze meestal bijna perfect na. Ze leert in noodtempo hoe ze iemand met gemak afweert of op de grond krijgt. Ze raakt gewend aan de hartslag en ademhaling van haar broer en kent al zijn kunstjes door de versnelling of daling van één van de twee. Na een tijdje heeft ze hem binnen vier seconden in een sparset op de grond gedrukt.

Als Lex steeds vaker op willekeurige momenten en voor korte momenten ziek wordt test hij nog meer met zijn zusje. Elyza is nu veertien en kan bijna geen nieuwe vechtsporten meer leren, ze kan er alleen nog in excelleren. Haar vaardigheden met nunchaku zijn fantastisch, en bovennatuurlijk voor haar leeftijd en helemaal met haar handicap. Hij verbaast zich er eigenlijk niet meer over als hij een hypothese stelt dat zijn zusje ziekte kan veroorzaken met haar blote handen. Zelf is hij best teleurgesteld; hij wilde die mogelijkheid ook wel. Helemaal als hij vaststelt dat dat het geval is snapt hij echt niet waarom hij dat niet kan. Echter beginnen kinderen op school ziek te worden door haar toedoen, en Elyza lijkt het door te krijgen. Haar broer noemt haar plagerig Feverfinger, maar ze weet niet of ze het wel zo leuk vindt. Als Lex op een gegeven moment echt heel ziek wordt durft ze niemand meer aan te raken. Als zestienjarig meisje gaat ze nu altijd naar school met handschoenen aan, ongeacht het weer. Maar dit werkt natuurlijk niet. Een beetje in paniek is ze, en daarom neemt ze in een gehaaste beslissing het aanbod aan van een school waar iedereen zoiets heeft. Een plek waar ze het kunnen verhelpen, of in ieder geval, waar ze er controle over zal krijgen. ‘s Nachts pakt ze haar spullen. Ze laat wel een briefje achter voor haar broer en vertrekt dan. Ze gaf zichzelf de naam Echo, ter ere van haar echolocatie en omdat ze niet kon blijven rondlopen als Elyza Paige. Misschien zou ze herkend worden. Sinds haar zestiende heeft ze haar familie niet meer gezien en woont ze op Genosha.

— Trivia

— Echo is doodsbang voor hond(achtig)en.
— Als er een liedje op staat waar ze een bloedhekel aan heeft zal ze dingen gaan gooien naar de bron van het geluid.
— Ze is er dol op willekeurige dingen uit haar hoofd leren, om het later uit te stoten in wist-je-dat vorm.
— Ze kan echt geen week leven als ze niet minstens een stroopwafel in haar mond heeft geschoven.
— Echo spreekt goed Frans en een aardig woordje Russisch. Gewoon, voor de lol.
— Ze haat reizen met auto, bus of trein.
— Haar favoriete geur is de geur buiten als het regent na een lange, droge periode.
— Zwemmen kan ze wel, maar ze vindt zwemmen in de zee doodeng omdat ze niet weet waar ze is en wat er onder haar voeten zit.
— Er zit een litteken recht boven haar linkerheup, op haar rug.
— Ze haat ochtenden en heeft ook een hekel aan koffie - een ramp dus.
— Ze zal altijd en overal muziek opzetten, oortjes of niet.