Miwa 'Elizabeth' Laroux

Eerste indruk: Zelfverzekerd
Faceclaim: Tanuki-Tinka-Asai van Deviantart
Lengte: 169 cm
Bouw: Ze is slank gebouwd, maar dit betekent niet dat ze slap is - integendeel zelfs: ze is erg sterk. Ook heeft ze wel vrouwelijke vormen, maar het is niet zo dat deze er echt uitspringen; ze zijn vrij bescheiden.
Littekens: Door de jaren heeft ze wel wat littekens opgelopen, maar niks ernstigs.
Haarkleur: Oranje
Haardracht: Het reikt tot aan haar kont, vaak heeft ze het los maar zodra ze iets moet doen steekt ze het gelijk op in een staart. Je zult haar haren echter nooit in een knot zien, ze haat hoe dat aanvoelt - maar vindt het niet perse lelijk.
Kleur ogen: IJsblauw
Kledingstijl: Miwa draagt vrijwel nooit rokjes, ze voelt zich dan bekeken en oncomfortabel. Echter heeft ze niks tegen korte broekjes, volgens haar is er alsnog een erg groot verschil. Verder houdt ze van grote sweaters waarin ze zichzelf letterlijk kan verstoppen.
Overig: Miwa loopt niet echt als een meisje. Het is dat ze enigszins heupen heeft van zichzelf, maar deze wiegen amper als ze loopt: ze loopt ongeveer net zoals een jongen, het is dat haar bouw het niet honderd procent toelaat.

Karaktereigenschappen: Vriendelijk, sociaal, apart, zorgzaam, actief, sportief, ijverig, zelfverzekerd, standvastig, eerlijk, eigenwijs, doorzettend, hulpvaardig, sympathiek, bescheiden en temperamentvol.
Interesses: Vanaf de dag dat Miwa in contact kwam met de echte wereld en de realiteit onder ogen kreeg is ze altijd al bezig geweest met uit te vogelen hoe zíj deze plek precies kan beteren. Ze heeft geluk om een handige mutatie te hebben, eentje waarbij ze niet perse iemand pijn hoeft te doen of zichzelf en ze wilt deze graag gebruiken om anderen te helpen. Zo is ze ook bekend met de ziekte Amyotrofe laterale sclerose, waarbij iemand langzamerhand de spieren niet meer kan gebruiken. Gezien spieren aan worden gestuurd met pulsen en zijzelf pulsen kan maken weet ze zeker dat er wel iets moet zijn dat zij kan doen.
Liefde: Liefde is een vreemd begrip bij het meisje. Ze is er nooit echt mee in aanraking geweest, zij het wel zo dat ze lichte vaderlijke liefde heeft ontvangen van de professor die haar opnam. Echter heeft ze nooit stilgestaan bij het hele partner gebeuren en voelt ze zich neutraal tegenover beiden geslachten. Het is niet zo dat ze niet lief kan hebben, ze weet gewoon niet hoe en is er onbekend mee. Ze is wel bekend met de theorie, de bloemetjes en de bijtjes, maar in de praktijk blijft liefde een totaal onbekend iets voor het meisje.
Dromen: Nadat ze alles achter zich heeft gelaten hoopt ze dat ze het goed heeft aangepakt, dat haar mutatie nooit gebruikt zal worden voor slechte doeleinden - geen enkele mutatie mag ooit zo gebruikt worden in haar ogen. Ze hoopt dat mensen kunnen stoppen met zo te kijken naar mutatie's en mutanten zien als óf gevaarlijk óf als wapens.
Ook heeft ze nog een bescheiden droompje om een van haar broers ooit te ontmoeten, gezien ook zij mutanten kunnen zijn - ten minste eentje van de twee. Ze hoopt dat deze misschien ook naar Genosha wordt gestuurd, maar niet om slechte redenen ernaar toe komt, zodat ze hem, of hun allebei, kan leren kennen.
Sterkes: Omdat ze andere onderwijzing heeft gehad, betere dan anderen, ligt ze voor op anderen qua kennis en dit weet Miwa ook. Daarbij pikt ze dingen ook nog eens snel op, wat haar kennis aanzienlijk bevorderd. Het is echter wel zo dat haar bescheidenheid haar ervan weerhoudt om te pronken hiermee.
Ook is ze erg geprezen met haar talent voor het gebruik van haar mutatie, ze scheen er altijd al goed gebruik over te hebben en meestal als er iets kapot ging dan was het ook haar bedoeling. Het ging allemaal natuurlijk. Vandaar dat ze ook erg zelfverzekerd is als het op haar mutatie aankomt en hem daarom niet uit de weggaat maar helemaal omarmt.
Zwaktes: Het valt niet te ontkennen dat Miwa altijd een vreemde eend in de bijt zal blijven. Haar ideeën en meningen over dingen zijn altijd anders door haar geringe ervaring met de buitenwereld. Het is niet zo dat ze niet sociaal is, ze heeft heel graag contact met anderen en maakt alle plezier nieuwe vrienden. Echter zijn haar gewoontes nogal vreemd.
Ook heeft het meisje de grootste moeite met het troosten van iemand. Ondanks dat ze veel huilende kinderen voorbij heeft zien komen weet ze niet hoe ze hierop moet reageren. Ze komt in een soort van paniek stand terecht en wil zelf soms ook gewoon gaan huilen, gewoon omdat ze echt niet weet wat ze moet. Dit kan haar daarom soms ook zo van haar stuk brengen dat ze niks meer kan doen en enkel blijft staan en zich niet meer verroerd.

De eerste jaren: Miwa kwam niet alleen op de wereld. Nee, ze nam twee broers met zich mee. Hoewel zij als eerste ter wereld werd gebracht, was ze wel de kleinste. Het was dus wel duidelijk dat het geen eeneiige drieling was, gezien het feit dat het meisje een ander geslacht had dan de andere twee baby’s. Echter scheen er nog een groot verschil te zijn, hoewel dit niet meteen duidelijk werd. Rond haar derde jaar begon duidelijk te worden dat het meisje geen normaal kind was, ze was namelijk een mutant. In het begin was het vooral belangrijk om erachter te komen hoe het meisje het had kunnen zijn, maar lang hadden de ouders de tijd niet voor omdat het meisje teveel aandacht van ze op eiste. Ze was niet perse gevaarlijk, maar ze had wel potentie om dat te worden. Vandaar dat haar ouders met haar naar een dokter gingen, doorgestuurd werden naar een of andere professor die aanbood om het meisje onder zijn hoede te nemen zodat haar ouders zich geen zorgen hoefden te maken en alsnog een gewoon gezin konden oprichtten. De twee weigerden geen minuut, gezien het feit dat ze al krap bij kas waren – omdat ze maar op één kind hadden gerekend – en de schade die Miwa aanrichtte zou uiteindelijk te duur worden.

Kindertijd: Een normale kindertijd had het meisje niet. Ze werd al vanaf jongs af aan geforceerd om haar mutatie te gebruiken, voor zover dat lukte. Ze was immers nog niet helemaal ontwikkeld en gezien het feit dat de stroom die ze ontwikkelde meestal afkomstig was van haar voorhoofd kon al snel de conclusie worden getrokken dat de oorsprong zich daar ergens moest bevinden.
Door de jaren heen leerde ze steeds meer trucjes en ze leerde het ook beter beheersen. Natuurlijk was de mutatie niet het belangrijkste en kreeg ze ook gewoon les van de professor die het onderzoek met haar deed. Ze was een van de weinige mutanten die zo vroeg naar hun was gebracht, dus was het gemakkelijk om haar in toom te houden omdat ze nog niet echt veel slechte ervaringen had meegemaakt – laat staat dat ze echt een persoonlijkheid had waarmee ze dingen kon beoordelen.
Echter kan geluk niet voor eeuwig duren, ze was oprecht gelukkig daar bij de professor. Na een tijdje moest ze afscheid nemen van de man en werd ze meegenomen naar het zo gehete Area 51. Men had het onderzoek van de professor stopgezet wanneer was gebleken dat Miwa een grote aanwinst zou zijn voor het leger, de CIA en allemaal andere organisaties die Amerika veilig moesten houden. Enkel was er één klein probleempje: het meisje was nog maar tien jaar oud. Ondanks dat ze haar mutatie veel had gebruikt, ermee had geoefend en geperfectioneerd – kon men er niks mee omdat ze nog te jong was. Vandaar dat ze haar weer aan het trainen hadden gezet en daar bleek dat de dingen die ze had geleerd helemaal niet bruikbaar waren voor hun – op het eerste oog tenminste. Zo werd haar geleerd hoe ze haar mutatie net iets anders kon gebruiken om schade toe te dienen aan ‘slechte’ mensen en hoe ze computers moest hacken zodat ze informatie kon vergaren over wat er zich aan de andere kant afspeelde, de kant van de vijand.

Pubertijd: Rond de leeftijd van dertien jaar vond men haar oud genoeg om undercover werk te doen. Ze was slim genoeg, had haar mutatie zodoende geperfectioneerd dat het functioneel was en niemand verdacht toch een dertien jarig meisje? Vanaf het begin verliepen haar missies perfect en werd ze gezien als de beste agent die er bestond, maar dit escaleerde en al snel werd ze gezien als het beste wapen ter wereld.
Zo werd ze ook voor andere doeleinden ingezet, moest ze gijzelaars uitschakelen en de gegijzelden redden. Dit alles was wel een keerpunt voor het meisje. In het begin was ze nooit echt in contact gekomen met de wereld, ze vergaarde informatie die ze zelf niet eens mocht lezen en zorgde gewoon dat iedereen blij was. Echter kwam ze door haar nieuwe missies wel in contact met de echte wereld en merkte dat deze eigenlijk heel erg naar was. Ze begon zich ook schuldig te voelen, voelde zich naar. Zijzelf was instaat om zich uit iedere situatie te redden, haar mutatie had zich nu zover ontwikkeld en zijzelf ook dat ze heel wat aankon, maar waarom zij? Waarom was zij gezegend met dit terwijl er zoveel andere mensen waren die het meer nodig schenen te hebben dan zij? Wetende dat ze hier nooit verandering in kon brengen probeerde ze het los te laten, maar de blikken van bange kinderen die ze redde hielp niet echt.
Het viel niet te ontkennen dat de roem, bestempeld worden als een held enzovoorts fijn was, maar alles heeft uiteindelijk een duisterkantje. Vooral wanneer ze geruchten hoorde over iets wat haar helemaal niet beviel: men wilden haar mutatie gebruiken om een soort van pakken te maken, waardoor iedereen hetzelfde kon doen. Ze wilden het gebruiken in de oorlog: Miwa was in hun ogen onoverwinnelijk, dus zouden mensen met zo’n pak dat ook zijn. Het was gemakkelijk voor haar om de informatie te bevestigen: ze hadden haar getraind om te hacken en binnen drie seconden had ze dan ook de informatie die ze nodig had. In het begin wist ze niet wat ze moest doen, maar zich realiserend dat dit enkel in een catastrofe kon eindigen heeft ze alles verwoest. De gegevens heeft ze gewist, alle prototypes heeft ze kapot gemaakt en de plek waar alles plaatsvond heeft ze ook kapot gemaakt – hopend dat dat genoeg zou zijn.
Nu realiseerde ze zich pas dat dit alles niet goed was: werken voor… Mensen. Ze begrepen haar niet, haar mutatie… Ze begrepen mutanten niet. Ze heeft al de connecties die ze had verbroken en is verdwenen. In het begin wist ze helemaal niet wat ze moest doen, laat staan wat ze moest denken. Dus is ze opzoek gegaan naar informatie over zichzelf: want wie was ze eigenlijk? De aap kwam al snel uit de mouw en het was duidelijk dat mensen nog sluwer schenen te zijn dan ze dacht. Al die tijd had ze met een valse naam rondgelopen: Elizabeth Carter. Haar echte naam bleek Miwa Laroux te zijn, met als doopnaam Elizabeth. Ze bleek een familie te hebben, bestaande uit twee broers met dezelfde leeftijd. Ze maakte deel uit van een drieling. Uiteindelijk bleek dat zij niet de enige mutant was in de familie. Ze bleef verder zoeken op het woord mutant en alsof het zo hoorde kwam ze heel toevallig achter het bestaan van een school voor mutanten. Nou toevallig kan je het eigenlijk niet noemen, ze had een kwartiertje nodig in een internet café om er de juiste informatie over te vinden.
Denkend dat haar familie haar niet zou willen, omdat ze haar immers weg hadden gegeven om mee te beginnen, besloot ze om naar Genosha eiland te gaan en niet naar Utah – haar geboorteplaats.

Mutatie: Electrokinesis
Mutant naam: Electromaster, Electric Prinsess
Globale omschrijving: Een persoon met de mutatie electrokinesis is instaat om een bepaalde vorm van energie te manipuleren, in de vorm elektriciteit dus, ook zijn ze instaat om deze energie zelf te creëren en te absorberen. Echter zijn ze hierdoor in het nadeel in vergelijking met andere 'elementen' omdat deze meer van nature voorkomen en het dus niet gecreëerd hoeft te worden waardoor ze minder snel uitgeput zullen raken.
Gebruik: Er zijn verschillende manieren waarop Miwa haar mutatie gebruikt. Door de jaren heen heeft ze verschillende trucjes geleerd.

Creatie
Ze is instaat om zelf stroom te maken. Dit verschilt in een simpele flits die ze richting iets schiet, tot misschien wel een zweep die gemaakt is van elektriciteit/bliksem of een zwaard - noem het maar op: Miwa kan het maken. Het hoogste percentage volt dat ze kan produceren ligt rond de één biljoen volt. Dit is dus dodelijk en erg gevaarlijk.
Ook kan ze een soort van pulsen maken, hierdoor is ze instaat om ook te zien zonder gebruik van haar ogen. De pulsen weet ze nu zo goed te vertalen in haar brein dat ze precies hetzelfde 3D beeld krijgt dat ze ook zou krijgen als ze met haar ogen zou kijken.
Verder heeft ze vrijwel altijd een soort van magnetisch veld om haar heen en zal een voltmeter lichtelijk op hol slaan in haar buurt. Het is niet zo dat ze de hele tijd statisch is, want het is een onzichtbaar veld om haar heen. Fysiek merkt men er niks van, maar mensen met telepathie kunnen soms nog wel eens moeite hebben om tot haar door te dringen. Het is niet onmogelijk, maar je moet wel gevorderd zijn met deze mutatie wil het effect hebben op het meisje.

Manipulatie
Net zoals bij andere elementen het instaat is om een bestaande vorm hiervan te manipuleren, is dat ook zo bij elektriciteit in Miwa haar geval. Zo kan ze de elektriciteit in apparaten beïnvloedden, aan en uit zetten is een simpele vorm hiervan maar ze kan ook echt van zenders zappen op een televisie. Na jaren lange training is ze ook een uitstekende hacker geworden en weet ze zich super snel een weg te banen door de beste beveiligingssystemen.
Buiten de manipulatie van de stroom van apparaten kan ze ook iets anders manipuleren, iets wat nogal duister is: ze kan de spieren en zenuwen van iemand manipuleren. Deze worden normaal ook door prikkels gestuurd door de hersenen, die zij kan manipuleren. Ze kan dit ook op zichzelf toepassen wanneer ze verlamt is en hierdoor heeft ze gevoeld hoe pijnlijk het eigenlijk is. Echter wordt het nog duisterder gezien ze ook echte schade kan achterlaten door pulsen zo erg te versterken dat het echte schade achterlaat bij organen en spieren.

Magnetisatie
Miwa is instaat om met haar elektriciteit een soort van magnetisch effect te creëren, waardoor ze dus controle kan krijgen over dingen die ze kan geleiden. Dit zijn dan meestal metalen voorwerpen. Ze kan ze verplaatsen, oppakken hoe groot ze ook zijn, laten zweven en gooien: het is hetzelfde effect als mutatie telekinetische krachten inhoudt, maar dan gelimiteerd tot bepaalde materialen.
Ze kan zichzelf ook magnetisch maken, waardoor ze als een soort spin muren op kan klimmen of soms zelfs gewoon op het plafond lopen. Ook kan ze deze magnetisatie zo sterk maken dat ze een hele bliksemflits naar onderen kan halen, of het nu slecht weer is of niet. Het is wel gemakkelijker als het flink bewolkt is. Deze bliksemflits is zo sterk gebleken dat het ervoor zorgde dat de stroom in een hele stad uitviel.
Ook is ze nog instaat om haar elektriciteit de grond in te sturen en zo dingen omhoog te halen. Dit trucje heeft ze vaak bij zand gebruikt omdat ze hier van alles mee kan maken, omdat het losse korrels zijn. Het gevaarlijkste wapen wat ze tot nu toe heeft gemaakt was een zwaard waarbij ze de zandkorrels laat trillen waardoor het door vrijwel alles, zonder enige moeite, heen kan snijden.

Specialiteit: Er is een toepassing van haar mutatie die Miwa zelden gebruikt, maar wel goed beheerst omdat ze het vroeger moest leren. Deze 'vaardigheid' heeft de naam Railgun gekregen, wat eigenlijk een kortere naam is voor Super Elektromagnetisch Kanon.
De reden dat het een kanon is, is omdat Miwa bij deze vaardigheid een projectiel afvuurt en hiermee de snelheid versnelt, tot wel drie keer zo snel als de lichtsnelheid. Dit doet ze door middel van twee parallelle stromen te maken met haar arm met elektriciteit. De beginsnelheid, wanneer het projectiel pas is afgevuurd, is 1030 meter per seconde.
Hoever het projectiel komt, ligt aan de grote van het desbetreffende object. Wanneer ze een kwartje gebruikt zal de afstond rond de vijftig meter liggen. Echter kan dit trucje enkel bij voorwerpen worden toegepast die van metaal zijn, of dit materiaal op zijn minst bevatten.