MUTATIEtelekinese Jace zijn mutatie, telekinese, zorgt ervoor dat hij objecten met zijn verstand kan manipuleren en ze onder controle kan krijgen zonder die objecten aan te raken. Het meest bekende deel van telekinese is het laten bewegen van objecten, echter zijn er ook veel verschillende dingen waar deze power tot in staat is. Denk daarbij aan het laten ontploffen van objecten, dingen in brand zetten door de moleculen die in het object aanwezig zijn sneller rond te laten gaan, deuren gemakkelijk open krijgen, het snijden van objecten en zelfs zelf kunnen vliegen.
+ Aangezien Jace al veel bezig is geweest met zijn power en veel dingen heeft uitgeprobeerd is hij tot best veel in staat + Heeft over het algemeen voldoende controle in zijn acties + Hij heeft vele afwisselende dingen die hij kan doen waardoor zijn power hem interesseert + Kan verscheidene dingen met zijn power; van het laten bewegen van objecten die in handbereik zijn tot een object laten bewegen die wel duizend meter van hem verwijderd is
- Hij kan hier nog veel dingen leren aangezien bij sommige dingen echt hulp nodig is - Om, bijvoorbeeld, iets in brand te zetten moet hij het object van buiten weten waardoor hij het object uit elkaar moet halen om het te studeren; hij kan het dus niet zonder dat te doen - Bij te weinig controle kan het gigantisch misgaan - Grote acties kosten hem veel energie en aangezien Jace die grens niet goed kan voelen wordt het soms voor hem te veel
GESCHIEDENIS Van jongs af aan had Jace, volgens iedereen, al een enorm grote fantasie gehad. Dit was logisch; wanneer hij in zijn eentje was en even zijn ogen sloot begon er minstens wel één object te bewegen of te ‘zweven’. Wanneer hij echter iemand riep en zo zijn aandacht erbij verloor om zich te concentreren viel het object meteen weer naar beneden of stond het weer stil. Sinds dat niemand hem dus geloofde omdat hij het alleen kon met zijn aandacht erbij vertelde iedereen hem dat hij die dingen maar verzon. Hij liet het er daar niet bij zitten; hij was niet gek! En alles verzonnen had hij ook niet. Zo kwam het dat hij, als hij alleen was, begon te oefenen. Vanaf toen hij kon lezen begon Jace dingen over wat hij kon op te zoeken en kwam al snel te weten dat het echt bestond en geen illusie was. Echter, toen hij op een dag naar een bibliotheek was gegaan om boeken te vinden die hem nog meer dingen kon vertellen, was dat het punt waarop hij erachter kwam dat hij veel meer kon dan dat hij had geprobeerd. Iemand was tegen hem aangelopen en hoewel dit geen big deal is voor een normaal iemand, was dat voor de heetgebakerde Jace meteen al de druppel die de emmer over liet lopen. De gang waar hij zich in bevond werd in een mum van tijd omgetoverd tot een leeg iets. Zijn woede had iets geuit waardoor de boeken die zich rondom hem bevonden met een klap alle kanten op vlogen, zonder dat specifiek bedoeld te hebben. De meeste richting de persoon wie de oorzaak was, maar ook velen waren afgeweken. Jace wist dat hij dingen kon, maar dat veranderde zijn kijk op zijn soort ‘gave’, zoals hij het zag. Sinds dien is hij steeds meer dingen te weten gekomen en waar hij toe tot in staat is. Het is steeds stapje voor stapje beter gegaan door het vele oefenen aangezien iedereen toch afstand van hem deed en hem ‘gevaarlijk’ vond. Het voordeel van Jace is dat hij er snel achter is gekomen en dus veel heeft kunnen oefenen om incidenten zoals in de bibliotheek achterwege te kunnen laten. Jace zijn ouders hebben hem hierheen gestuurd om hem beter te kunnen laten ontwikkelen aangezien hij zelf wilt weten waar hij nog meer toe in staat is. En natuurlijk omdat ze het goed voor hem vonden om hem kennis te laten maken met soortgenoten.
