O U T S I D E • Hair Bruin, warrig. Meestal heeft hij het gestyled tot een klein kuifje, maar vaak heeft hij zo slecht geslapen dat hij zich niet eens de moeite doet. • Eyes Hazelbruin • Height 1,80 • Weight 65 kg • Build Mesomorf, met bespiering. Hij heeft geen sixpack, zo afgetraind is hij nu ook weer niet, maar hij is ongelofelijk gezond en heeft een uitstekende conditie. • Style Casual. Het liefst draagt hij een hoodie, wat ook goed kan als hij les moet geven; wanneer hij moet counselen draagt hij er vaak nog een jasje overheen.
I N S I D E • Karakter Mick is, in één woord, leuk. Hij is altijd in voor een geintje en heeft een gezonde zelfspot. Hierdoor kan het hem ook niet veel schelen wat anderen van hem zeggen; vaak gaat hij er zelf in mee. Hij weet precies wie hij is en staat sterk in zijn schoenen. Tijdens zijn lessen wordt hij zelden of nooit kwaad; hij kan best veel hebben en weet zijn studenten op de een of andere manier wel aan het werk te krijgen. Daarbij is hij ontzettend begaan met zijn leerlingen - zijn deur staat altijd open voor een kort praatje of een langer gesprek als iemand ergens mee zit. Hij houdt van zijn werk en laat dit duidelijk merken. In het dagelijks leven, zoals je wel kunt verwachten, is hij heel "outgoing" en opgewekt; eens in de zoveel tijd, echter, kan hij zich compleet in zichzelf keren en zichzelf volledig afsluiten van de buitenwereld. Hij zal dan nog steeds naar zijn werk gaan en even attent zijn als altijd, maar zijn ogen staan dieper en hij ziet er gewoon moe en slecht uit. Hij zal dan echter tegen niemand zeggen wat er mis is - dat houdt hij liever voor zich. (Mensen die close met hem zijn kan het misschien opvallen dat hij altijd voor hen klaarstaat, maar dat hij zelfs op een goede maar weinig van zichzelf prijsgeeft.)
• Geschiedenis Mick’s vroege jeugd was weinig bijzonders; hij groeide op bij zijn beide ouders in Pembroke, Wales, en ging gewoon naar school tot zijn mutatie ontdekt werd op zijn twaalfde. Dit kwam niet van de een op de andere dag – Mick had al enkele jaren de genetische opmaak van mensen kunnen voelen, als het ware. Hij wist hoe het in elkaar zat zelfs toen hij nog te jong was om te begrepen wat genen waren. Maar op zijn twaalfde slaagde hij er per ongeluk in om de opmaak van een van zijn vrienden dusdanig te veranderen dat hij van de langzaamste tijdens gymles naar een van de snelste ging, van de een op de andere dag. Zijn ouders, omdat zijn moeder ook een mutant was, wisten al langer van Mick’s gave, maar omdat hij voorheen nooit iets meer had gekund dan simpelweg voelen, hadden ze het niet nodig geacht om hem van school te halen. Nu Mick daadwerkelijk zijn gave actief kon gebruiken werd hij echter al snel thuis gehouden, tot hij naar Genosha Island werd gehaald.
Mick had het gigantisch naar zijn zin op zijn nieuwe school; allemaal mensen zoals hij, iedereen met een gave die compleet anders was dan die van iemand anders. Hij vond het sowieso heerlijk om te leren hoe hij met zijn mutatie om moest gaan, maar vond het nog eens zo leuk om gewoon te zien wat anderen konden doen. Toch bleef hij niet op Genosha Island nadat hij klaar was met school op zijn negentiende; hij wilde terug de wijdere wereld in, meer zien dan alleen de binnen en buitenkant van het schoolgebouw. In eerste instantie ging hij terug naar Wales, en vanuit daar naar Londen, waar hij na een lang screeningproces bij MI5 kwam te werken en tot sniper getraind werd. Vanuit daar werd hij op zijn drieëntwintigste overgeplaatst naar een klein onderzoeksteam binnen de FBI, waardoor hij zich in Washington DC vestigde.
Hij werkte drie jaar voor de FBI. Gedurende deze tijd ontmoette hij Olivia Bonnar, de analyste van zijn team, op wie hij smoorverliefd werd. Na enkele maanden flirten over en weer kregen de twee dan toch uiteindelijk een relatie. Het leven zag er zonnig uit voor Mick – goed betaalde baan, geweldige vriendin. Hij en Olivia waren zelfs al aan het praten over samenwonen toen het ondenkbare gebeurde: Olivia werd ziek. Kanker. Ze had zich al een tijdje niet lekker gevoeld, maar had simpelweg gedacht dat ze te hard werkte en was er dus niet mee naar de dokter gegaan. Afteraf had ze dat beter wel kunnen doen, want toen het eenmaal geconstateerd werd dat ze inderdaad kanker had, was ze al in zo’n vergevorderd stadium dat behandeling alleen nog maar tijd zou kunnen rekken; de kans op genezing was miniem. Mick, bang om haar te verliezen, probeerde haar over te halen om zich toch te laten behandelen, om zoveel mogelijk tijd te winnen, maar Olivia wilde haar laatste paar maanden zonder pijnlijke chemo doorbrengen. Mick legde zich neer bij haar wensen.
Naarmate Olivia steeds meer achteruit ging, werd Mick steeds onrustiger. Hij wilde dat er een geneesmiddel was, iets om deze ziekte uit Olivia te halen. Er kwam een idee in hem op. Wat als hij dat kon – wat als hij de zieke cellen kon blokkeren, of haar immuunsysteem sterker kon maken zodat ze zich tegen de kankercellen kon verzetten? Hij had Olivia nooit verteld dat hij een mutant was en dit zou waarschijnlijk als een schok voor haar komen, maar wat als het werkte? Op een avond vertelde hij Olivia voorzichtig wat hij was, wat hij kon, dat hij zou kunnen proberen haar beter te maken. Hij kon zien dat Olivia wat ongemakkelijk was met het idee, maar ze vertrouwde hem, en liet hem zijn werk doen. Het mocht echter niet baten. De kanker zat niet in haar genen, maar haar cellen, en daar kon hij niet aan. Hij kon niets doen. Alles wat hij kon doen was zoveel mogelijk tijd met haar doorbrengen tot ze uiteindelijk, zeven maanden nadat ze gediagnosticeerd was, overleed.
Na de dood van Olivia nam Mick meteen ontslag bij de FBI. Enkele weken leefde hij in een waas – hij kwam zijn appartement niet uit, at amper, sliep weinig (dit laatste zou zelfs in de jaren erna niet weggaan). Hij werd opgegeten door schuld; als hij beter was geweest had hij haar misschien kunnen redden. Hij kon allesbehalve goed met Olivia’s dood omgaan. Overal waar hij keek zag hij iets wat hem aan haar deed denken. Het werd uiteindelijk zo erg dat hij niet meer in hun appartement kon blijven; hij moest verhuizen, maar hij had nergens waar hij naartoe kon. Terug naar Wales wilde hij niet, gewend als hij was aan Amerika, maar hij wilde wel naar een plek waar hij zich thuis voelde, waar hij bovendien kon werken zodat hij afgeleid was. Hierdoor kwam hij al snel terug bij Genosha Island, waar hij solliciteerde (haast smeekte) voor een baan; in eerste instantie werd hij aangenomen als P.E. docent, maar al snel bleek dat hij goed met studenten om kon gaan en dat ze geregeld naar hem toestapten als ze met iets zaten. Hierna kreeg hij de positie van counselor aangeboden, die hij nu iets meer dan twee jaar heeft. Gedurende deze tijd kon hij Olivia’s dood iets beter verwerken en werd hij weer zijn vrolijke zelf, maar er zijn nog steeds momenten waarop hij het er zwaar mee heeft.
M U T A T I O N • Mutatie Biological manipulation • Uitleg Biological manipulation houdt in dat Mick de biologische structuur van mensen kan veranderen. Hij kan zo bijvoorbeeld de genetische opmaak van mensen veranderen om ze sneller of sterker te maken, of juist langzamer of zwakker; hij kan dit ook bij mutants doen om (een deel van) hun kracht te blokkeren of juist naar voren te halen - hij blokkeert alleen maar krachten wanneer ze, bij jonge mutants, nog een gevaar voor de persoon in kwestie kunnen vormen. Over het algemeen gebruikt hij zijn kracht op Genosha Island vooral om mutants bij wie hun mutatie nog niet helemaal wil doorzetten te helpen, door bijvoorbeeld hun genetische opmaak zodanig aan te passen dat hun kracht wat meer naar voren komt. • Mutatie voordelen Binnen een gevecht is deze kracht ontzettend handig, omdat hij ervoor kan kiezen een kracht tijdelijk te blokkeren, waardoor hij snel kan handelen en zich uit de voeten kan maken voordat het effect van zijn mutatie op zijn tegenstander uitwerkt. Ook is zijn mutatie gewoon heel handig op Genosha Island, omdat het jonge mutants kan helpen hun kracht gemakkelijker onder controle te krijgen. • Mutatie nadelen Werken op genetisch level is ongelofelijk tricky, en kan vaak misgaan. Mick moet daardoor uiterst langzaam en voorzichtig te werk gaan wanneer hij studenten behandelt. Dit vergt een enorme hoeveelheid concentratie en kan hem uitputten, vooral wanneer het effect van zijn behandeling permanent moet zijn. Een misstap kan in principe gefixt worden door de genetische opmaak te herstellen naar hoe hij eerst was, maar dit kost uiteraard nog meer energie en kan ongelofelijk pijnlijk zijn voor de persoon in kwestie. • Mutatie grenzen Mick kan zijn eigen kracht niet op zichzelf gebruiken om zichzelf bijvoorbeeld krachtiger te maken; hij kan alleen de genetische opmaak van anderen aanpassen. Tevens kan hij niet het cellulaire niveau van anderen aanpassen om bijvoorbeeld het helen van wonden te versnellen, tenzij de mutant in kwestie healing powers heeft die niet fatsoenlijk doorzetten, omdat dit wel op genetisch level gebeurt. Tenslotte is het veel moeilijker een kracht te blokkeren dan om hem sterker te maken; hierdoor kan hij slechts tijdelijk blokkeren. Hij kan iemand niet permanent zijn/haar kracht afnemen.
T R I V I A • Mick is voornamelijk counselor, en dit is de baan die hij ook het liefste heeft; hierdoor kunnen zijn lessen soms plotseling uitvallen, wanneer er een probleem is dat hij plotseling op moet lossen. • Zijn mutant naam, Genesis, komt zowel van de wortel van het huidige woord genetisch (genesis is Grieks voor oorsprong) als van de band. Omdat Mick een nerd is als het op muziek aankomt. • Hij speelt zelf gitaar, maar kickt pas echt op heerlijk cliché musical nummers. Het komt meer dan eens voor dat Mick in het midden van een uitvoering van "Mamma Mia" of "I Feel Pretty" zit wanneer er iemand op de deur klopt voor een afspraak. (De schaamte is hij inmiddels al voorbij, aangezien praktisch de hele school hem wel heeft gehoord; bovendien is zijn stem alles behalve slecht.) • Noem hem geen Engelsman. Daar kan hij heel slecht tegen. Een Brit genoemd worden vind hij prima, maar hij wordt nog het liefste als Welshman gezien. • Mick heeft een bijna girly smaak in films en muziek, maar hij houdt er absoluut niet van om over zijn liefdesleven te praten, voornamelijk omdat Olivia dan ongetwijfeld ter sprake zou komen. Hierdoor praat hij ook niet over zijn tijd bij de FBI; het staat wel op zijn record, maar hij houdt z'n lippen stijf op elkaar wanneer hij door iemand gevraagd wordt wat hij deed voor hij les ging geven.
