I'll be your clown, behind the glass

Zachtjes liep Daniek de kamer binnen met een kopje thee in haar handen en ging ze voor het raam staan. Ze keek neer op de rustige weg beneden en er waren tranen in haar ogen te vinden. Zachtjes slikte ze terwijl ze de mok naar haar lippen bracht en zachtjes, trillend in de thee blies. Al snel zette ze het kopje neer op de vesterbank en trok ze eventjes de mauwen van haar sweather over haar polsen heen, en over de blauwe plekken rond haar polsen. Ze sloeg haar blik neer en slikte eventjes om de tranen binnen te houden waarnaar ze zachtjes met haar ogen knipperde. Met haar tanden beet ze eventjes zachtjes op haar lip terwijl ze haar ogen voor kort sloot. Een huivering ging door haar lichaam heen en ze kroop hiernaar nog wat verder in haar sweather. Ze pakte het kopje thee weer op en draaide zichzelf om waarbij ze ook ineens plots stil stond. Carl kwam nu de kamer binnen lopen in zijn boxer en zoals altijd waren zijn ogen vuurrood. Daniek sloeg haar ogen neer en legde haar armen over elkaar heen. Zwijgend ging ze zitten in de bank en keek ze weer naar Carl die naar de tafel was gelopen. Hij haalde daar een zakje uit zijn jas en maakte deze open. Zuchtend volgde ze zijn bewegingen, hoe hij het witte spul op een plaatje legde om dit vervolgens op te snuifen met zijn neus. Haar blauwe ogen keken hem angstig aan terwijl ze een beetje in elkaar kroop op de bank en zachtjes slokjes nam van haar thee. Alles in stilte want ze durfde geen woord meer te spreken, ze wist dat ze dat gewoon beter niet kon doen. Toch kon ze de stilte maar moeilijk verdragen, ze werd er alleen maar zenuwachtiger en angstiger van. Haar blik gleed naar haar polsen waar je kon zien dat hij haar flink vastgegrepen had, dat was niet de enige plek maar de rest zat verborgen achter haar kleren. Wanneer hij weer naast haar kwam zitten keek Daniek hem weer wat alert aan en hield ze elke beweging van lichaam. Hij nam heel diep adem en sloot zijn ogen terwijl hij ook gewoon nog heel eventjes bleef zwijgen voor een paar minuten. "Waarom probeer jij het niet gewoon eens een keer? Een keertje maar, het voelt geweldig, echt waar." Zei hij nu tegen haar terwijl hij zijn ogen over haar lichaam liet glijden en licht begon te grijnzen. "We could have so much fun together." Zei hij nu en boog zich langzaam verder naar Daniek toe die hiervoor een beetje weg dook. Ze liet haar ogen wegglijden naar haar schoot maar wanneer Carl zijn lippen in haar nek wilde zetten stond ze snel op. Ze schudde eventjes haar hoofd en keek hem nu weer angstig aan. Hij was niet meer de jongen op wie ze verliefd was geworden, al een hele tijd niet meer. Zodra hij aan de drugs was gegaan was hij veranderd en zijn vrienden hadden hem dingen geleerd die hij eigenlijk niet zou moeten weten. De lieve, zachte en romantische jongen was weg en zou nooit meer naar haar terug komen. Toch was Daniek nog niet bij hem weg gegaan, ze wilde wel maat ze durfde niet. Hij claimde haar volledig, ze moest het maar uit haar hoofd laten om hem te verlaten, dan zou hij boos worden en ging hij haar alleen maar meer pijn doen. Bovendien wilde ze hem niet alleen laten, ze wilde hem niet aan zijn lot overlaten gezien hij niet in staat was om voor zichzelf te zorgen en iemand moest toch voor hem zorgen? Iemand moest ervoor zorgen dat hij onderdak had en zichzelf niet al te veel in de problemen wist te komen, al was dat misschien al te laat. "Nee, Carl je weet dat ik dat niet wil." Ze draaide zichzelf snel richting de keuken maar Carl kwam al snel achter haar aan en greep hij haar pols vast. Ruw duwde hij haar tegen de muur aan en hield hij haar stevig tegen de muur aan. Ze onderdrukte een gilletje en sloot haar ogen uit angst voor zijn rode ogen van de drugs. Hij gleed met zijn vingers langs haar keel en al snel had hij zijn hele hand om haar keel geplaatst. Daniek wist niet hoe ver te tegen de muur aan moest staan en ze kreunde eventjes wat angstig terwijl ze moeite had tranen binnen te houden. "Moet ik het je neus in drukken ofzo?" Zei hij nu met een kille stem terwijl hij haar aankeek. Haar blauwe ogen lieten een hele hoog angst zien en zachtjes liep er al een traan over haar wang. Ze wist dat ze hier niet op moest reageren, dan zou hij ook niet verder er op in gaan. Hij drukte nu zijn lippen ineens heel snel in haar nek en zijn handen gleden over haar lichaam heen op een manier die ze totaal niet fijn vond. Ze wilde zichzelf graag verzetten maar wist dat het geen zin had, hij werd dan geweldadig en dan kon Daniek niet zoveel. Ze had het niet in haar zitten om terug te vechten, ze was te bang voor hem. Wanneer hij steeds ruiger begon te worden wist ze toch eventjes het lef te vinden om zijn handen weg te duwen en uiteindelijk duwde ze hem ook weg. Boos keek hij haar aan en wilde hij meteen weer terug gaan naar waar hij mee bezig was, alsof hij het gewoon niet zag. Daniek stapte nu opzij en keek hem eventjes een beetje boos aan. "Nee, ik wil het niet, stop alsjebliefd." Zei ze nu zachtjes tegen hem maar zoals ze al wel kon verwachten trok hij zich hier niets van aan. Al snel vloog er een vuist door de lucht en belandde deze in het gezicht van het blonde meisje. Hiernaar greep hij haar bij haar blonde haren vast en eventjes schreeuwde zachtjes van de pijn. "Jij verteld me niet wat te doen." Zei hij nu waarbij hij haar aan de haren naar de keuken toe trok. Hard begon ze nu te potesteren in de hoop dat het wat zou uithalen. Hier werd ze weer hard tegen de muur aan gezet en Daniek begon nu wel wat om zich heen te slaan. Maar zoals altijd was Carl veel groter en sterker dan haar en hij begon dan ook al snel te slaan. Wanneer Daniek nog niet wilde ophouden met protesteren gooide hij haar op de grond en ging sloeg hij nog een keer pijnlijk een vuist op haar wang. Smekend maakte Daniek zichzelf klein maar het hielp niet. Carl werd weer helemaal zwart voor de ogen en dan was het moeilijk om nog met hem te kunnen praten, hij was dan helemaal geweldadig en op alles was Daniek zou had hij wel iets. Ze hield haar hand omhoog en tranen liepen nu over haar wangen heen. Trillende smeekte ze hem en als gevolg kreeg ze nog een laatste vuist in haar gezicht, zo hard dat ze meteen haar bewustzijn verloor..