First day, no payday, but I still slay

Onderwerp: First day, no payday, but I still slay do jan 01, 2015 10:46 pm

Schoenen: Christian Louboutin. Tas: Michael Kors. Ketting: Cavalli. Het was vintage en Victoria stond als vijfentwintigste op de lijst om hem te kunnen kopen. Jurkje: Chanel! And worth every penny. De panty was gewoon uit een warenhuis, maar dat waren details. Los van het feit dat ze onder haar outfit natuurlijk een leuk setje van Victoria’s Secret aanhad, zag ze er keurig netjes uit. En dat moest ook wel, want vandaag was haar allereerste lesdag. Victoria was nog maar net aangekomen, en haar timing was perfect, want 2015 was nog maar net begonnen. Nou was het natuurlijk nog niet echt een lesdag, maar Victoria had aangeboden om alvast wat voorkennis aan leerlingen te geven die het interessant vonden om dat te krijgen. Natuur-en scheikunde was ontzettend moeilijk, voor de meesten dan, en daarom was het misschien slim om gewoon wat dingen te vertellen. Bovendien kon Victoria er niet tegen om niets te doen. Waarom waren er dingen als vakantie? Ugh.

Victoria stak de sleutel van haar lokaal in het slot en draaide hem open. En eventjes was het alsof alle engeltjes in de hemel tegelijk ‘Hallelujah’ begonnen te zingen. Want was dit een prachtig lokaal…o my God. Normaal gesproken waren scheikundelokalen altijd een beetje tegenvallend, met weinig spulletjes en dat soort dingen. Dit lokaal was echt een hemel voor een docente die hier les in gaf. Ze draaide aan een van de gaskraantjes die aan de tafels verbonden was. En er kwam ook daadwerkelijk gas uit! Victoria glimlachte. Hier zou ze wel kunnen werken. Ze draaide het kraantje weer dicht en liep verder het lokaal in, totdat iets haar weg blokkeerde.

Een tas stond voor haar voeten. Het was weliswaar een hele goedkope tas, maar je kon het wel om het kopje tas plaatsen. Nieuwsgierig pakte Victoria het op en keek het lokaal door. En daar zag ze het. Een jongen en een meisje, zoenend, OP EEN VAN HAAR PERFECTE TAFELS. Dit was dus waarom die gaskraantjes allemaal kapot gingen. Victoria schraapte haar keel en sloeg haar armen over elkaar. De twee waren zo in elkaar verdiept, dat het geen nut had. Ze deed het nog een keer, maar het mocht niet baten. “Oké, ik weet niet wie jullie hier heeft binnengelaten, of hoe jullie hier zijn binnengekomen…” begon Victoria en de twee lieten elkaar verschrikt los, met hun blikken op Victoria gericht “…maar ik geef jullie drie seconden om weg te komen.” De twee keken elkaar aan en geïrriteerd sloeg Victoria haar ogen neer. “Één…” begon ze en de twee begonnen wat te stamelen, protest te bieden. “Twee….” ging ze nog wat geïrriteerder verder. De twee kwamen erachter dat het wel menens was en rukte de tas uit Victoria’s handen. Ze opende haar en keek hoofdschuddend naar de twee die wegrenden. Hadden die kinderen geen enkele klasse?

Gauw liep ze verder naar haar bureau, die op het midden van een verhoging stond, zodat zij hoger zat dan de rest. En nu wilde ze natuurlijk helemaal niet zeggen dat ze hoger was dan de kinderen, but hey. Blij staarde Victoria naar het lokaal en liet haar handen over de verse, witte papieren glijden. Ze keek in de laadjes, die ze nog helemaal leeg waren. Oké, het bovenste laatje zou ze voor belangrijke dingen doen: potlood, pennen, papier, make-up. Het tweede laadje….daar kon ze misschien mapjes ofzo indoen? Of wat snoepjes…In het derde laatje zou ze misschien haar tas kunnen neerleggen. De deur werd open gegooid en met een vriendelijke glimlach kwam Victoria overeind. “Is dit de bibliotheek?” vroeg een jongetje, met een niet al te intelligente blik in zijn ogen. Meteen stond het gezicht van Victoria weer op geïrriteerd, hier kon ze dus niet tegen. Dit was toch duidelijk geen bibliotheek? “Ja…ja hoor dit is de bibliotheek, alle boeken staan namelijk hier en hier zit een chagrijnige oude vrouw.” Oké, chagrijnig wel. De jongen haalde opgelucht adem en liep verder het lokaal in. “….” Victoria staarde hem hoofdschuddend en ongelovig aan. “Wat denk je zelf!?” riep ze geïrriteerd, terwijl ze opsprong. De jongen deinsde achteruit en verliet het lokaal.

Zuchtend ging Victoria weer in haar bureaustoel zitten. Oké, Vicky, laat jezelf niet zo opfokken. Dit is je eerste dag, eerste impressie betekent alles, dat weet je zelf ook. Gewoon rustig blijven, dan komt het allemaal goed. Victoria sloot haar ogen en haalde even diep adem. Goed. Maar er kwam dit keer een meisje haar lokaal binnen. Een geforceerde glimlach stond op haar gezicht. “Is dit het zelfexpressielokaal? “Nee…nee…dit is niet het zelfexpressie lokaal…” Verbaasd keek het meisje haar aan. Victoria stond op en liep naar het meisje toe, keek haar vragend aan. “Op dit kaartje staat lokaal 0.01” zei het meisje en keek haar met gefronste wenkbrauwen aan. Victoria bekeek het kaartje en kon het meisje wel met haar hoofd tegen de muur rammen. “Lieverd…hier staat 1.00, niet 0.01” Onzeker glimlachte het meisje en verliet gauw het lokaal. Victoria stampte achter haar aan en gooide de deur dicht, om hem vervolgens op slot te doen. Zo, nu zouden er geen rare leerlingen meer binnenkomen.

Goed, back to work. Victoria haalde laptop uit haar tas en maakte hem open. Ze opende de presentatie die ze de avond van tevoren in elkaar had geflanst. Het was nog vroeg, om half 3 zou ze klaar zitten voor de leerlingen. Ze begon wat te surfen en viel uiteindelijk in een soort trance. Inmiddels was het tien over half 3. Ze keek op. Nog steeds geen leerlingen? Zou er dan helemaal niemand naar haar les komen? Oké, het was kerstvakantie, maar come on…En toen schoot het Victoria. “SHIT!” riep ze uit “DE SLEUTEL!” Victoria sprong op en zo snel als ze op haar hoge hakken kon rennen, rende ze naar de deur. Gelukkig, geroezemoes. Victoria haalde even opgelucht adem en maande zichzelf even tot kalmte. Zeiden ze niet altijd dat je eerste dag vreselijk was? Victoria stak de sleutel in het gat en draaide hem open. Tenminste, hij zou open moeten gaan. O my fucking Chanel. Waarom ging hij niet open? Victoria begon te trekken aan de deur en draaide hem nog een keer om. “I paid sixhundred dollar on this manicure, please open up!” piepte Victoria. Na een paar minuten zo gefrummeld te hebben, schoot de deur uiteindelijk open.

Met een geforceerde lach die vol stond met stress, haar ogen overigens ook, stond ze in de deuropening. “ZO! Dat was het eerste proefje voor vandaag, natuurkunde! Het heeft van alles te maken met scharnieren enzo.” Ze deed een pasje naar opzij, zodat de leerlingen er door konden. “Wees welkom, baad in de glorie van wetenschap!” riep Victoria gestresst uit. Goed, hoe ging ze dit overleven?

Onderwerp: Re: First day, no payday, but I still slay di jan 06, 2015 7:24 pm

But fuck that little mouse 'couse I'm an albatraoz

Hard protesterend kwam Aly haar bed uit gekropen en liep ze naar de badkamer toe waar ze voor de spiegel ging staan, haar gezicht zag er nog steeds niet uit. Het was al wel stukke beter dan hoe het er anders uitgezien had, vlak nadat Amber haar gezicht vernield had. Nu was het alleen nog een beetje blauw bij haar kaken en op haar neus kon je het ook nog een beetje zien. Ze begon beetje bij beetje wel weer een stuk mooier te worden en dat gaf haar ook alweer een wat zelfverzekerder gevoel. Nog even en de totale bitch was terug en zou ze weer helemaal vechten voor haar plekje in de top, niet letterlijk dan. No more fighting for Aly, ze was er helemaal klaar mee en het was tijd om zich misschien wat meer op school te richten en haar toekomst. Nee, zelfs Amber zou ze gewoon met rust laten mocht ze die tegen het lijf komen, al had ze dat te danken aan Adrian aan wie ze een belofte had gemaakt, niet van harte maar goed. Het liefst zou Aly haar nu gewoon opzoeken en zeker met de roddel die door de school ging dat ze nu op krukken liep, hilarisch, dat wilde Aly eigenlijk voor geen goud missen. Ze haalde nu wat foundation uit haar toilettas en smeerde deze over haar gezicht heen om de blauwe plekken iets beter te verbergen. Jammer genoeg werden ze niet geheel onzichtbaar maar het scheelde wel wat met hoe het er anders uitzag. De rest van haar dagelijkse make-up volgde al snel en Aly liep het badkamertje uit in haar oudergoed. Uit haar kast haalde ze een zwarte legging en gewoon een simpele zwarte hemdje en trok deze aan. Daarbij pakte ze gewoon zwarte pumps en trok ze nog een leren jasje aan, ook zwart. Aly was vandaag helemaal in het zwart, een kleur die haar gewoon best wel goed stond. Haar Chanel tas hing ze over haar schouder heen waarnaar ze de deur uit liep de gang op. Het was al vanmiddag en het was de eerste les die ze zou hebben op deze dag, en ze had er nu al geen zin in. Wel, had ze bedacht om gewoon op te letten bij natuurkunde, ondanks dat ze er niets van snapte en er ook nog eens niet geïnteresseerd in was. He, Aly probeerde gewoon te denken aan de toekomst, iets wat ze voor het eerst deed sinds ze haar droomprins had gevonden. Zoals gewoonlijk liep Aly gracieus met haar heupen te draaien en op de manier waarop ze door de school heen liep was het wel duidelijk dat haar ego niet geschaafd was door het hele incident met Amber. So, wie was de koningin nu? Het meisje op krukken of de sexy lady die gewoon weer met een swingend kontje door de school liep alle aandacht te trekken, right, dat was inderdaad wel duidelijk. Wanneer ze bij het lokaal aankwam stond er al een behoorlijke groep voor het lokaal te wachten. Zoals altijd was Aly ook veel te laat bij de les maar nu bleek ze zelfs nog eerder te zijn dan de leraar. Ach ja, er moest voor alles een eerste keer zijn toch? Ze ging met haar rug tegen de muur staan en checkte haar mobiel eventjes waarnaar ineens een van de meisjes uit haar klas bij haar kwam staan. "Jij bent snel opgeknapt zeg?" Zei ze nu tegen Aly en ging met haar armen over elkaar staan. Aly keek haar nu met een opgetrokken wenkbrauw aan en een 'ja en?' gezicht. "Wel een beetje makkelijk he? Om je vriendje op iemand af te sturen." Zei het meisje nu en verbaast keek ze het meisje aan, waar kwam dat ineens vandaan? Normaal gesproken was het meisje nooit zo spraakzaam en nu ging ze dit zeggen? Was dat omdat Aly misschien een keertje een gevechtje had verloren en nu dacht iedereen haar aan te kunnen ofzo? Ergens wist ze wel dat het zou komen, al bleek er wel veel meer haat te zijn aan Amber dan aan Aly. Ze zuchtte eventjes diep waarnaar ze van de muur kwam. Zonder iets te zeggen ging Aly dichter bij het meisje staan en bleef ze haar nogal dreigend aankijken. Kort liet ze haar blik afkeurend over het meisje heen gaan terwijl ze de neiging moest onderdrukken om haar niet eventjes bij de kraag te pakken. "Jij hebt echt geen idee," Zei ze tegen het meisje en net wanneer Aly de neiging om het meisje eventjes bij haar kraag te pakken niet meer kon onderdrukken stond de lerares de deur al open te maken. Wow, die was laat, ze was ook nog eens in het lokaal geweest, niet eens dat ze er nog aan moest komen lopen ofzo. Ze richtte eventjes haar ogen op de lerares die in de deuropening stond. “ZO! Dat was het eerste proefje voor vandaag, natuurkunde! Het heeft van alles te maken met scharnieren enzo.” Zei ze waarbij ze een stap opzij deed om de leerlingen binnen te laten. Het meisje wilde net het lokaal in lopen maar Aly wist haar nog eventjes tot halt te brengen. "Geef maar gewoon toe dat je gewoon jaloers bent." Zei Aly nog tegen haar en keek haar doorgrondend aan. Het meisje sloeg haar blik neer en wist snel om Aly heen te lopen naar het lokaal toe. Kijk, dat zag Aly liever, die onderdanigheid die het meisje had. Kort daarnaar liep Aly gewoon achter haar aan en keek ze de lerares even aan met een geacteerde glimlach. Glorie van wetenschap? Dat was waarschijnlijk iets dat Aly nooit zou zien maar goed. Ze ging ergens achter in het lokaal zitten en zette haar tas op de tafel neer, niet van plan er spullen en boeken uit te pakken. Haar hele humeur was alweer een beetje verpest, ze ging wel opletten maar voor de rest had ze geen zin om iets te doen ofzo..

THANKS AVEY

Outfit - Jacket - Bag