INDEX GUIDE RULES GROUPS MEMBERS

Deel
 

 Because maybe, you're gonna be the ones that saves me

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Aurélia Nyitrai
Aurélia Nyitrai
Class 3
Aantal berichten : 301

Character Profile
Alias: Aurélia
Age: 19
Occupation:
Because maybe, you're gonna be the ones that saves me Empty
BerichtOnderwerp: Because maybe, you're gonna be the ones that saves me   Because maybe, you're gonna be the ones that saves me Emptyvr sep 18, 2015 2:05 am




Beause maybe

You're gonna the one that saves me
Wat deed je toch na een zaterdag ochtend sporten? Ze was nou al een tijdje in de fitness ruimte gebleven puur omdat ze niet wist wat ze hierna ging doen. Ze dat even gedachtenloos op een fiets voor haar uit te staren uit het raam. Zonder te trappen gewoon dromerig naar buiten staren, dat gebeurde iedereen wel eens. Ze schrok even toen er een meisje naast haar stond die haar aantikte op haar schouder. Aurélia schonk het meisje meteen een bitchface die haar al afschrok voordat ze iets zei. “Uhm alle ander fietsen zijn bezet en jij..” begon het meisje voorzichtig. Aurélia had niet eens de moeite genomen om haar te laten uitpraten. “Fuck off” snawde chagrijnig terug. Ze begon weer op hoog tempo te fietsen en het meisje die nogal geschokt keek liep weg. Ja beter voor haar want als ze niet weg was gegaan dan had ze een probleem. Aurélia had een kort lontje op het moment en dan kon ze iemand heel makkelijk op de grond smijten.

Haar humeur was slecht en ze wist niet waarom. na een kwartier was ze klaar met sporten en sjeesde ze in een paar seconden naar haar kamer. Haar kamer waar Jackie en Grace lagen te chillen. Grace zat waarschijnlijk te praten met een spin of vieze kakkerlak en Jackie.. nou waar bleef haar opmerking? “Ooeh Auri is chagrijnig” en daar was ie al. Ze kon gedachtenlezen en ze was altijd wel het persoon die dat dan deelde. “Ben je Aly tegen het lijf gelopen ofzo?” vroeg Jackie. Aurélia hoefde alleen maar nee te denken en ze wist het al. “Nee? Oh dan hoop ik voor haar dat ze jou niet tegenkomt..” ging ze verder. Dat deed Aurélia wel even grijnzen. HAha ja dat was wel zo. Met haar humeur nu? Aly tegenkomen zou waarschijnlijk niet goed eindigen, voor Aly dan he. Ze liep snel naar de badkamer om een snelle douche te nemen. Dat was wel zo fris na het sporten. Dat ging allemaal natuurlijk super snel met haar enhanced speed dus ze stond binnen minuten terug in de kamer bij Grace en Jackie. Ze trok snel een makkelijke outfit aan en deed haar haar even goed in de spiegel. Een dikke trui, niet echt iets voor Aurélia maarja, ze was niet van plan om iemand te gaan ontmoeten. “Bye” zei Aurélia kort en verliet daarna hun kamer.

Meestal ging alles wel goed in normaal tempo maar ze kon zich zo irriteren aan van alles en nog wat dat sneller gaan de beste optie was. Ze ging dus maar als een flits voorbij en besloot om naar het strand te gaan. Daar liep ze wel rustig. Er waren s’middags dus niet veel mensen op het strand, maar dat kwam waarschijnlijk omdat het niet geweldig weer was. Frisjes en bewolkt en een aardige wind. De enigen op het strand waren dan ook de surfers op een paar mensen na. Aurélia liep naar de zijkant van het strand bij de rotsen om daar dan maar ergens een plekje te zoeken. Ze ging dan ook maar ergens op de rotsen zitten en naar de golven staren.

& Raphael
outfit

© little odair for atf
Terug naar boven Ga naar beneden
Raphael Immobile
Raphael Immobile
Class 2
Aantal berichten : 205

Character Profile
Alias: Hideaway
Age: 18
Occupation:
Because maybe, you're gonna be the ones that saves me Empty
BerichtOnderwerp: Re: Because maybe, you're gonna be the ones that saves me   Because maybe, you're gonna be the ones that saves me Emptyma sep 21, 2015 11:21 pm

user posted image
Het zachte klik’je, een geluid dat hem wel aanstond, klonk toen de camera het beeld van een prachtige witte meeuw in zich opnam. Half op zijn lip bijtende keek hij op het schermpje, in de hoop dat de foto niet nogmaals een grote veeg was omdat hij op het laatste moment de lens had bewogen. Maar nee! Het zag er weliswaar uit als een goede foto. Dat was maar goed ook, want met een luide snaai steeg de vogel op, zijn vleugels van een paar tientallen centimeters opeens een spanwijdte van een halve meter. De vogel verdween al snel in de verte en voegde zich bij zijn soortgenoten. Raphael liet zich tevreden achterover in het zand vallen, tussen de verschillende grassprieten die zich door het zand hadden weten te wurmen en keek uit over de steeds weer golvende zee. Nou.. eigenlijk staken die donkere rotsen wel mooi af tegenover de lichtere zee. Misschien viel het licht wel net goed genoeg voor een prachtfoto. Hij zou geen zonde begaan door het te proberen, right?
De jongen wurmde zich op zijn buik en zorgde dat zijn camera op precies de goede hoogte bleef. Na een paar instellingen te hebben gepleegd, had hij een mooi contrast tussen de rotsen en de zee, maar net toen hij op het knopje had gedrukt, verscheen er een figuur bij de rotsen. Te laat. Raphael krabbelde overeind, tot zijn verveeldheid zat hij nu ook deels onder het zand en bekeek de foto, die er wel heel bijzonder uit was gekomen. Op de foto zag je nu de donkere plek die de rotsen moesten voorstellen en de lichte plek die de zee vormde, maar precies in het midden werden de rotsen verlengd door een silhouette van iemand. Al moest hij het zelf toegeven, was het best wel arty. Misschien een klein bedankje droppen, het kon geen kwaad?

Naarmate hij dichterbij kwam, werden de kenmerken van de persoon steeds beter zichtbaar en van een paar meter afstand kwam hij tot volledige stilstand. Oh ja.. hij wist wie het was. Snel groef hij in zijn geheugen, of de laatste keer dat ze elkaar gesproken hadden er iets vreemds was gebeurd en ze weer had gedreigd hem ergens in te gooien of, wat dan ook, hem in een roze tutu te laten dansen. Maar nee, zoiets kon hij zich niet herinneren en wie weet was Aurélia’s geheugen in die tijd ook wat afgezwakt. “Hey!” Moedig nam hij plaats naast haar, natuurlijk niet al te dichtbij, want er, ja, ze was misschien nog een beetje eng, een beetje. “Dit is echt super random, maar ik was hier een beetje foto’s aan het maken en opeens was jij daar en--” Hij kapte zichzelf af en haalde de camera van zijn nek af om het schermpje aan haar te laten zien. Oké nu hij er over nadacht, misschien kwam het wat raar over, maar hij had het niet on purpose gedaan?
TAGGED: AURÉLIA. 488 WORDS. OUTFIT (X).

THANK YOU FEDORA @ ATF AND SDS
Terug naar boven Ga naar beneden
Aurélia Nyitrai
Aurélia Nyitrai
Class 3
Aantal berichten : 301

Character Profile
Alias: Aurélia
Age: 19
Occupation:
Because maybe, you're gonna be the ones that saves me Empty
BerichtOnderwerp: Re: Because maybe, you're gonna be the ones that saves me   Because maybe, you're gonna be the ones that saves me Emptydi sep 22, 2015 7:46 pm




Beause maybe

You're gonna the one that saves me
Aurélia wist zelf ook niet waarom ze soms zo humeur was. Haar moodswings waren echt wel vervelend op die manier. Hoe ze van chill en relaxed naar fucking moody en agressief ging. Maarja, ze kon er niks aan doen. Als ze geen goed humeur had dan kon in de meeste gevallen niks of niemand dat beter maken. Wel erger maar niet beter. Het beste was om dan maar bij iedereen uit de buurt te blijven. Aurélia besloot om naar het strand te gaan. Een plek waar je wel ergens kon gaan zitten waarbij niemand je kon storen terwijl je dan vooruit zat te staren. het was best rustgevend opzich.. Niet dat het haar humeur iets veranderde hoor, nee als iemand het in zijn hoofd haalde om haar aan te spreken dan.. Had diegene een mond vol zand en natte kleren. En dat zou haar dan misschien een klein beetje opvrolijken.

Ze wist niet goed waar ze moest zitten dus ze liep een beetje langs de rotsen voordat ze goed zat. Wanneer ze eindelijk goed zat en een rustige uitkijk had op het water zonder verveeld te raken, hoorde ze iemand aan komen lopen. In haar hoofd al een aanval bedacht verdween die gedachte toen ze een bekende stem hoorde. “Hey!” klonk de stem en toen ze achterom keek zag ze Raphael staan. Waarom hij? Echt hoor, ze was letterlijk in staat om ieder persoon in het water te slingeren en dan komt hij aan zetten. “Hey” zei ze op een vrij neutrale toon. Ze wilde niet boos klinken maar blijheid spatte er niet vanaf. Ergens vond ze het wel erg raar dat hij naar haar toe was gekomen, dus dat hij er ook bij kwam zitten was al helemaal raar. Aurélia was voor haar doen niet gemeen tegen hem gedaan maar hij wist dat ze dat wel kon. Iets wat gevoelige mensen niet hoorde aan te trekken right? Als ze hem was dan was ze uit de buurt gebleven.

“Dit is echt super random, maar ik was hier een beetje foto’s aan het maken en opeens was jij daar en--” begon hij. Hij hield de camera die hij bij zich had zo voor haar zodat ze de foto zag. Ze keek op het schermpje en Wauw, dat zag er best mooi uit. Euhm ja ze zou kunnen uitbarsten van alle negativiteit in haar hoofd maar ze kon het niet. Ze kon niet boos doen tegen hem, waarbij ze zich ook wel afvroeg of hij het kon voelen.. Haar chagrijnige humeur? “Lucky shot” zei ze en trok een wenkbrauw op zonder grijns of lachje. Wat er uit kwam alsof het puur beginnersgeluk was, niet heel aardig nee. Het was natuurlijk wel een mooie foto maar ze bleef een moody Auri. En die deed niet aan complimentjes. “Dus jij bent voor de lol random foto’s aan het maken van het strand?” vroeg ze en probeerde niet sarcastisch te klinken.

& Raphael
outfit

© little odair for atf
Terug naar boven Ga naar beneden
Raphael Immobile
Raphael Immobile
Class 2
Aantal berichten : 205

Character Profile
Alias: Hideaway
Age: 18
Occupation:
Because maybe, you're gonna be the ones that saves me Empty
BerichtOnderwerp: Re: Because maybe, you're gonna be the ones that saves me   Because maybe, you're gonna be the ones that saves me Emptydi sep 22, 2015 11:27 pm

user posted image
Nog altijd kon hij zich wel iets van trots voelen dat hij zomaar naast iemand was gaan zitten en niet zomaar iemand, maar het meisje dat al een paar keer ‘gedreigd’ had hem in het water te duwen. Hoe hij er onderuit had weten te komen wist hij eigenlijk nog steeds niet, maar hij zou het ook niet wagen om het nog een keer aan haar te vragen. For the sake of dry clothes. Zijn aankomst werd ook niet met enthousiasme begroet, maar Raphael plantte een klein glimlachje op zijn gelaat, want ja, het moment dat zij enthousiast en aardig zou doen, was er wel iets heel erg mis. Maar goed, zelfs met die toon had hij wel door dat er een andere golf van emoties in de lucht hing. Als ze ook maar op een iets andere toon had geantwoord, was hij waarschijnlijk met een mompelend excuusje weer vertrokken, want zin in gevaar had hij niet. Toch leek ze zich.. in te houden, misschien? Ze leek in ieder geval niet in haar blijste mood, toch?

Maar goed, hij had de camera maar in haar richting geduwd zodat hij mogelijke struikelingen over zijn eigen woorden zou vermijden en keek misschien toch wel een beetje nieuwsgierig naar haar reactie. (Dan wist hij of hij al moest gaan rennen of kon blijven zitten). “Lucky shot” Was haar reactie, met een opgetrokken wenkbrauw. Even moest Raphael dit een beetje incalculeren, uiteindelijk besloot hij het te accepteren. “Als alle mooie foto’s lucky shots zijn, neem ik het aan als een compliment, thanks!” Wist hij met zijn onschuldige vrolijkheid uit te brengen. Wie weet sloeg er wel wat op haar over!
“Dus jij bent voor de lol random foto’s aan het maken van het strand?” Ja, dat was wel een wat bekendere toon, toch leek er wel iets van moeite in te zitten. De jongen haalde zijn schouders wat op en liet de camera weer om zijn nek hangen, terwijl hij zijn handen gevouwen op zijn schoot legde. “Ik was eigenlijk achter in de duinen, maar als er iemand zomaar mijn foto in komt lopen, krijg ik misschien problemen met copyright, weet je wel? Aurélia trademark enzo.”
TAGGED: AURÉLIA. 362 WORDS. OUTFIT (X).

THANK YOU FEDORA @ ATF AND SDS
Terug naar boven Ga naar beneden
Aurélia Nyitrai
Aurélia Nyitrai
Class 3
Aantal berichten : 301

Character Profile
Alias: Aurélia
Age: 19
Occupation:
Because maybe, you're gonna be the ones that saves me Empty
BerichtOnderwerp: Re: Because maybe, you're gonna be the ones that saves me   Because maybe, you're gonna be the ones that saves me Emptyvr sep 25, 2015 11:04 pm




Beause maybe

You're gonna the one that saves me
Blijkbaar kon ze dus niet even alleen zitten zonder dat er iemand was die het nodig vond om op haar af te stappen. Wat ze dus niet kon gebruiken met haar humeur. De persoon die erbij kwam was dan ook niet heel geschikt voor het moment. Hij had haar eerder wel anders meegemaakt dan dat ze nu was. Daarom vond ze het niet heel slim van hem, dat hij het aan aandurfde. Hij kon toch voelen hoe ze zich voelde? Moest hij dan niet weggerend zijn? Ze snapte het niet helemaal. Misschien was hij toch wat dapperder geworden na hun ontmoetingen. “Als alle mooie foto’s lucky shots zijn, neem ik het aan als een compliment, thanks!” zei hij vrolijk.  Okee hij zag het dus wel als compliment. Goed, mooi dan had hij het niet negatief opgevat. Ze kon nog wel eens zo klinken in dit soort buien. Dus ze zei daarom ook maar niks terug.

Daarna vroeg ze waar hij mee bezig was en waarom, want in haar hoofd had het geen enkel doel en klonk het als pure fucking tijdsverspilling. Hij werd daar gelukkig van? Dat wilde ze wel begrijpen. Want echt als hij dat haar kon leren dan wou ze dat wel, blij zijn. Of toch niet? Ugh ze wilde niet vrolijk en springerig doen omg.  “Ik was eigenlijk achter in de duinen, maar als er iemand zomaar mijn foto in komt lopen, krijg ik misschien problemen met copyright, weet je wel? Aurélia trademark enzo.” was zijn antwoord. Oke okeee daar kwam het dan heel even kort zichtbaar, als hij niet snel genoeg had gekeken dan had hij het niet gezien, een grijnsje. Aurélia trademark hoe kwam hij erbij? “Zo zo dat klinkt fancy” merkte ze op met dat ene korte grijnsje. “Tag me maar gewoon in de foto als je m ergens plaatst” zei ze daarna luchtig. Aurélia trademark hoefde niet. “En ga je nu ook gewoon weer verder met foto’s maken of wat?” vroeg ze erbij. Tja bij haar grumpy gezicht te blijven zitten was niet heel leuk leek haar? Ze was dan namelijk niet zo leuk you know. “Ik denk niet dat ik het meest prettige gevoel om me heen heb right now” mompelde ze en hield haar ogen op de horizon.

& Raphael
outfit

© little odair for atf
Terug naar boven Ga naar beneden
Raphael Immobile
Raphael Immobile
Class 2
Aantal berichten : 205

Character Profile
Alias: Hideaway
Age: 18
Occupation:
Because maybe, you're gonna be the ones that saves me Empty
BerichtOnderwerp: Re: Because maybe, you're gonna be the ones that saves me   Because maybe, you're gonna be the ones that saves me Emptyza sep 26, 2015 12:51 pm

user posted image
Erg spraakzaam leek ze nu niet te zijn en nieuwsgierig als hij was vroeg hij zich af of er misschien iets was gebeurd. Wie weet was ze wel weer die Aly tegen het lijf gelopen en hadden ze weer ruzie gemaakt. (Nog altijd was het een groot vraagteken voor hem hoe het precies was gebeurd, maar dat waren van die typische meisjeszaken waar hij ook niets over wilde weten) Het andere pluspuntje van deze plek was het constante geruis van de zee, dat al het overige geluid wel wat zachter deed lijken. Alles had een wat grauwere kleur, dus werden zijn ogen ook niet overbelast met dingen die zijn aandacht trokken en natuurlijk al die plekjes voor mooie foto’s en stuff. Het was misschien iets wat zij niet kon begrijpen, maar hey, dat zou hem er niet van weerhouden weg te blijven hier.
“Zo zo dat klinkt fancy” Zijn aandacht werd weer naar haar getrokken en hij verloste zijn blik van de zacht golvende zee naar het meisje, dat nog altijd wat mokkig daar zat. Vervolgens werd het idee van haar eigen copyright wat weggewuifd. “En ga je nu ook gewoon weer verder met foto’s maken of wat?” Verbaasd hief hij zijn wenkbrauwen wat op. Was dit nou een indirecte manier van ‘ga nou maar gewoon weg’ zeggen? “Uh..” Veel zinnigs wist hij niet uit te brengen op die opmerking en om enige confrontatie uit te weg te gaan richtte hij zijn blik maar weer op het water onder zich. “Ik denk niet dat ik het meest prettige gevoel om me heen heb right now” Dit maakte het iets minder ongemakkelijk voor hem. “Err.. ja dat klopt.” Moest hij eerlijk toegeven. “Maar als ik nu weg zou gaan, zou ik je achterlaten met dat gevoel en dat lijkt mij niet echt fijn.” Al was ze niet altijd even aardig tegen hem, hij kon het niet over zijn hart verkrijgen haar zo achter te laten. Iedereen verdiende het om vrolijk te zijn tbh. “Dus is er ook maar iets wat ik voor je kan doen, zodat je je iets beter voelt? En ‘niets’ is geen antwoord, want anders had je nu allang op de grond moeten liggen van het lachen.”
TAGGED: AURÉLIA. 369 WORDS. OUTFIT (X).

THANK YOU FEDORA @ ATF AND SDS
Terug naar boven Ga naar beneden
Aurélia Nyitrai
Aurélia Nyitrai
Class 3
Aantal berichten : 301

Character Profile
Alias: Aurélia
Age: 19
Occupation:
Because maybe, you're gonna be the ones that saves me Empty
BerichtOnderwerp: Re: Because maybe, you're gonna be the ones that saves me   Because maybe, you're gonna be the ones that saves me Emptyma sep 28, 2015 2:29 pm




Beause maybe

You're gonna the one that saves me
Ugh, waarom was Raphael nou gekomen in een mood waarin ze mensen wel de nek om kon draaien. Ze snapte er niks van want ze had toch echt van de vorige keer begrepen dat hij gewoon kon voelen hoe zij haar voelde, en dat hij erg gevoelig was voor dat soort shit en alles. De reden waardoor ze hem niet al in het water had gegooid. Naja, anders had ze dat ook niet gedaan want hij was al in het water geweest, maar dan had ze wel iets anders gruwelijks gedaan. Ze probeerde in het begin nog zo stil mogelijk te blijven. Omdat ze wist dat ze nu niet gezellig klonk en daarmee bang was dat ze er iets gemeens uitflapte. Dus dat probeerde ze wel.

Toch ging dat moeilijk. Zodra ze haar mond weer opende kwam er weer meer uit dan nodig was. En wat eruit kwam was niet heel leuk verdomme. Ze had gewoon op een ruwe manier gezegd dat hij wel weer verder kon gaan met foto’s maken. Wat als ze het niet zo had gezegd eruit was gekomen als een ‘rot nou maar weer op’. Ze nam het hem ook niet kwalijk dat hij alleen maar reageerde met een “Uh..”. Om dan haar opmerking wat minder erg te maken gaf ze haar humeur de schuld, en dat ze dacht dat hij liever niet bij haar wou zitten. Want waarom hij er nog steeds zat wist ze niet, maar daar kreeg ze dus wel een verklaring voor?

“Err.. ja dat klopt.” gaf hij toe. Tja als hij zei dat ze wel een prettige energie om haar heen had dan loog hij. “Maar als ik nu weg zou gaan, zou ik je achterlaten met dat gevoel en dat lijkt mij niet echt fijn.” Begon Raphael, ze zag dat hij nog niet klaar was met praten anders was er tegen in gegaan.. Aurélia zuchtte en keek naar haar schoenen. “Dus is er ook maar iets wat ik voor je kan doen, zodat je je iets beter voelt? En ‘niets’ is geen antwoord, want anders had je nu allang op de grond moeten liggen van het lachen.” legde hij verder uit. Pff, hij wilde haar zo nodig opvrolijken en ze kwam er dus niet onder uit. Aurélia wist het niet, wat haar beter zou doen voelen. het voelde alsof niks dat deed. “Ik weet niets” zei ze terug en haalde haar schouders op. Ze kon hem vragen om weg te gaan, dat zou haar normaal gesproken beter doen voelen want dan had ze rust maargoed.. “Heb jij suggesties?” vroeg ze. Want ze wilde wel wat vrolijker worden dan dit.

outfit

© little odair for atf
Terug naar boven Ga naar beneden
Raphael Immobile
Raphael Immobile
Class 2
Aantal berichten : 205

Character Profile
Alias: Hideaway
Age: 18
Occupation:
Because maybe, you're gonna be the ones that saves me Empty
BerichtOnderwerp: Re: Because maybe, you're gonna be the ones that saves me   Because maybe, you're gonna be the ones that saves me Emptydi sep 29, 2015 6:35 pm

user posted image
Hm, nee, dat was niet de manier waarop hij gehoopt had dat ze zou antwoorden, maar goed, er zweefden bijna kleine donderwolkjes boven haar hoofd, dus erg gekwetst mocht hij zich niet voelen. Wie weet wat ze nog meer had kunnen zeggen dan slechts een ‘moet je niet verder foto’s maken’, dus misschien moest hij zelfs een tikkeltje opgelucht zijn. Toen er echter een zucht over haar lippen gleed begon hij zichzelf wel een beetje in twijfel te trekken. Goed, ze was niet altijd even vrolijk, maar een geïrriteerde Aurélia had hij liever ook niet op zijn dak, ook al probeerde hij zijn woorden zo goed mogelijk te uiten. Hij wist nog niet echt hoe snel ze in dit humeur iets zou oppikken als een potentiële belediging, dus bleef hij ten alle tijden maar een beetje voorzichtig. “Ik weet niets” Koos ze als antwoord met een schouderophaal waar iedereen wel hopeloos van werd. Het was een actie die snel was ondernomen, maar natuurlijk had ze allang gedacht aan wat haar weer zou kunnen opvrolijken.
“Heb jij suggesties?” Nu kwam het op hem aan, wat hij ook had kunnen verwachten, want hij had niet voor niets zijn hulp aangeboden. Toch werd hij er wel ietsjes vrolijker van dat ze zijn hulp niet afsnauwde of totaal negeerde. Er was dus al een klein beginnetje gemaakt. “Nou..” Hier kwam het probleem, hij had echt geen idee hoe hij haar zou moeten gaan opvrolijken. “daar kan ik je mee helpen als je me vertelt wat je het allerliefste doet op een dag als dit.” Hij gebaarde naar het niet al te zonnige weer, helaas hielpen de wolken met hun donkere tinten ook niet echt mee met een opvrolijkingsbeurt. “Dan zal ik mijn best doen om de echte Aurélia weer naar boven te halen!” Glimlachte hij onschuldig en naïef als hij was. “Of.. is er iets wat je altijd al hier op het strand had willen doen, terwijl het niet echt heel erg zonnig is?”
TAGGED: AURÉLIA. 331 WORDS. OUTFIT (X).

THANK YOU FEDORA @ ATF AND SDS
Terug naar boven Ga naar beneden
Aurélia Nyitrai
Aurélia Nyitrai
Class 3
Aantal berichten : 301

Character Profile
Alias: Aurélia
Age: 19
Occupation:
Because maybe, you're gonna be the ones that saves me Empty
BerichtOnderwerp: Re: Because maybe, you're gonna be the ones that saves me   Because maybe, you're gonna be the ones that saves me Emptydo okt 01, 2015 11:53 am




Beause maybe

You're gonna the one that saves me
Het was echt niet zo dat zich alleen aan de omgeving irriteerde, op het moment irriteerde meer aan haarzelf. Dat ze niet gewoon normaal kon reageren op mensen, wat dan normaal gesproken geen probleem was maar, nu zat Raphael bij haar. Het boeide haar echt geen flikker wat ze tegen wie zei op het eiland behalve bij hem. En misschien ook bij Grace en Jackie, maar hun konden ook wel aardig wat hebben. Jackie boeide het namelijk niks, en Grace had wel haar eigenwijze opmerkingen zodat alles wat je zegt onzin is. Aurélia kon er dan lastig tegenin als ze toch zo overtuigd was van haar weerwoord.

Hij was misschien gewend dat ze wat fel reageerde maar dat ze hem nou had gezegd dat hij weg moest gaan was niet haar bedoeling. Gelukkig was hij niet iemand die dan ook beledigd weg zou lopen.Tuurlijk als hij weg ging was het beter en had ze rust ofzo, maar hij wilde haar opvrolijken? Aurélia had echt geen flauw idee hoe hij dat zou gaan aanpakken want voor haar voelde het alsof niks haar kon opvrolijken. “Nou..” begon hij, euhm ja wat kon nou een grumpy Aurélia opvrolijken? “daar kan ik je mee helpen als je me vertelt wat je het allerliefste doet op een dag als dit.”. Ze rolde even met haar ogen en ademde even lang uit.  “Dan zal ik mijn best doen om de echte Aurélia weer naar boven te halen!” zei hij. Hah oke nu kwam er iets van een grijns tevoorschijn. “De echte Aurélia? is die veel beter dan deze dan?” vroeg ze met een korte lach. Wilde hij nou echt de echte Aurélia? Die hem voor de lol in het water wou gooien? Deze Aurélia had daar niet eens zin in. “Of.. is er iets wat je altijd al hier op het strand had willen doen, terwijl het niet echt heel erg zonnig is?” vroeg hij. Hmm oke, ze dacht na. Tja wat kon je anders doen dan zwemmen? Daar had ze nu geen zin in want het was natuurlijk te koud om in het water te springen.
“Nee er is niets, heb jij wel iets wat je altijd al had willen doen hier op het strand?” vroeg ze nieuwsgierig. Ja uhm ze had alles al een keer gedaan toch? paardrijden op het strand, zwemmen en zonnen dat soort dingen. Er waren niet dingen ze ze niet had gedaan na een lange zomer? Of nou jawel.. gheghe dat haalde ze wel uit haar hoofd. Dus als hij nou met een top idee kwam dan kon ze daar proberen aan mee te doen.

outfit

© little odair for atf
Terug naar boven Ga naar beneden
Raphael Immobile
Raphael Immobile
Class 2
Aantal berichten : 205

Character Profile
Alias: Hideaway
Age: 18
Occupation:
Because maybe, you're gonna be the ones that saves me Empty
BerichtOnderwerp: Re: Because maybe, you're gonna be the ones that saves me   Because maybe, you're gonna be the ones that saves me Emptyvr okt 02, 2015 9:55 pm

user posted image
Eerst leek ze niet echt meegaand met zijn hardop uitgesproken gedachten, maar Raphael wist zichzelf nog even door te pushen. Zo snel zou hij dit keer niet gaan opgeven, niet totdat hij at least een geldige poging had gedaan. En ja hoor, hij kon toch echt wel iets van positieve energie voelen en toen hij haar een zijdelingse blik wierp, kon hij er toch wel zeker van zijn dat hij een hint van een glimlach kon zien. “De echte Aurélia? is die veel beter dan deze dan?” Zo onschuldig als hij was, glimlachte hij voorzichtig. “Voor de veiligheid van andere mensen hier; ja.” Grapte hij, nog altijd een tikkeltje voorzichtig, want je wist het maar nooit, wie weet kwam die humeurige bui met een dubbel zo harde klap terug. Niemand zou hij het aanraden om deze Aurélia uit het niets aan te spreken, zeker niet als bijna iedereen zo straight tot he point ongeïnteresseerd was. Iep, dat zou waarschijnlijk niet goed eindigen.
“Nee er is niets, heb jij wel iets wat je altijd al had willen doen hier op het strand?” Echt niets? Was ze dan zo ongeïnteresseerd in dat soort dingen of was ze gewoonweg niet zo’n persoon dat echt dromen had. Veel kon hij er dus ook niet tegenin brengen, dus werd hij nu maar eens aan het denken gezet. “Nou.. niet echt nee, ik ben niet zo’n.. strandpersoon, I guess?” Argh waarom werd het nou weer op hem afgeschoven, hoe vreselijk slecht was hij wel niet in het bedenken van activiteiten. “Maar ik weet zeker dat we met ‘fantasie’ heel erg ver kunnen komen!” Vermeldde hij er snel achteraan voordat hij nog een rol van haar ogen moest verduren.
Om zijn gedachten de ruimte te geven, kwam hij overeind en begon een beetje over het wat rommelige pad te lopen, dat bezaaid was met loszittende stenen. Niet alleen moest hij iets bedenken wat amusing voor hem zou zijn, maar ook nog eens voor haar. “How about..” Sprak hij zijn gedachten hardop uit en ging bij de rand van het water staan. Een paar stenen en kiezels rolden het water, met gevolgde plonsen. “het vinden van de allermooiste schelp die hier op het strand ligt! Of..! We kunnen kijken of er hier ergens dolfijnen rondzwemmen!” Misschien werd hij een tikkeltje te enthousiast, maar hij basicly gewoon een schattige puppy.
TAGGED: AURÉLIA. 331 WORDS. OUTFIT (X).

THANK YOU FEDORA @ ATF AND SDS
Terug naar boven Ga naar beneden
Aurélia Nyitrai
Aurélia Nyitrai
Class 3
Aantal berichten : 301

Character Profile
Alias: Aurélia
Age: 19
Occupation:
Because maybe, you're gonna be the ones that saves me Empty
BerichtOnderwerp: Re: Because maybe, you're gonna be the ones that saves me   Because maybe, you're gonna be the ones that saves me Emptywo okt 07, 2015 4:18 pm




Beause maybe

You're gonna the one that saves me
Ze kon er niks aan doen hoor, als haar hoofd weigerde om leuk te doen, hoe moest ze dan ooit op leuke ideeën komen? Niet dat ze normaal gesproken heel leuk was maar nu in ieder geval totaaal niet. Ze had ook helemaal nergens zin in. Het was dat Raphael er nu was die het als missie had genomen om haar weer vrolijk te maken. En de échte Aurélia terug te krijgen. Waardoor ze wel even moest lachen, ja oke wauw de echte Aurélia. Die wilde ze dan wel eens zien. “Voor de veiligheid van andere mensen hier; ja.” was zijn reactie en ze moest weer even grinniken. oh jee, de leek ze echt wel Aurélia de verschrikkelijke. “Uhuh jij mag blij zijn dat je nog niet in het water ligt” zei ze met een knipoogje. Nee ze ging hem niet in het water gooien hoor.. misschien.

Hij vroeg naar iets wat ze altijd al had willen doen op het strand. En tja dan reageerde ze natuurlijk met hoe the fuck moet ik dat weten? Niet helemaal dat maar zo klonk het in haar hoofd voordat ze had nagedacht hoe ze daar op ging antwoorden. Ze bleef nog aardig netjes tegen hem. Ze schoof het maar weer naar hem, ze had zelf niks in gedachten dus ja. “Nou.. niet echt nee, ik ben niet zo’n.. strandpersoon, I guess?” legde hij uit. Ze keek even verward en een tikkeltje boos. Huh? wtf was zei wel een standaardpersoon dan? Ze wou er wat van zeggen maar hij was haar al voor. “Maar ik weet zeker dat we met ‘fantasie’ heel erg ver kunnen komen!”. Ze probeerde maar om even niet diep te zuchten. “Okee” zei ze en knikte langzaam.

Hij ging opstaan en liep zo dichter naar het water. “How about..” begon hij en ondertussen was Aurélia ook opgestaan. “het vinden van de allermooiste schelp die hier op het strand ligt! Of..! We kunnen kijken of er hier ergens dolfijnen rondzwemmen!” begon hij enthousiast. Echt wow, ze wou dat ze ook zo mee kon doen. Ze liep naar hem toe en ging naast hem staan. “Oke! ga jij maar kijken of er dolfijnen zijn, ik gooi je wel in het water” sprak ze met een grote glimlach. Ze ging door haar hurken en keek naar de grond of er leuke schelpen tussen zaten. Ze keek even naar hem op. “Toe dan, hoppa uit de kleren. Roep maar als je klaar bent” zei ze met een grijns en ging verder met naar schelpjes zoeken.. Benieuwd hoe hij daarop ging reageren.

outfit

© little odair for atf
Terug naar boven Ga naar beneden
Raphael Immobile
Raphael Immobile
Class 2
Aantal berichten : 205

Character Profile
Alias: Hideaway
Age: 18
Occupation:
Because maybe, you're gonna be the ones that saves me Empty
BerichtOnderwerp: Re: Because maybe, you're gonna be the ones that saves me   Because maybe, you're gonna be the ones that saves me Emptyzo okt 11, 2015 6:15 pm

user posted image
Er kwam toch wel weer een soort lachend geluid uit haar, dus hij was al op de redelijk goede weg. Het leverde hem in ieder geval geen levensgevaarlijke blik op en dat was nou juist hetgeen waar hij voor op had willen passen. “Uhuh jij mag blij zijn dat je nog niet in het water ligt” Iep. Not again. Hij kon ook nooit denken dat hij van dat ellendige lot af zou komen, eh? In zijn gedachten maakte hij een notitie dat hij Aurélia bij het water beter kon vermijden, want het leek er altijd op uit te komen dat hij in het water zou moeten eindigen. Sigh.
Toch ging dat verbeterde humeur van haar wat achteruit, want het viel hem heus wel op, die geprikkelde blik in haar ogen. Dus mompelde hij snel nog maar iets, om te voorkomen dat hij straks echt in het water zou eindigen. Gelukkig leek ze wel mee te willen werken, het was tenslotte ook voor haar eigen best wil. Niemand wilde toch langer rondlopen met een gezicht dat op onweer stond? Dus daar begon zijn opsomming van dingen waar hij op zich wel blij van zou kunnen worden, terwijl hij wel wat dichterbij de waterrand kwam. Op zich vertrouwde hij haar wel genoeg om niet in het water geduwd te worden. “Oke! ga jij maar kijken of er dolfijnen zijn, ik gooi je wel in het water” Opeens stond ze naast hem en leek het weer eens uit te draaien om het gevreesde onderwerp. Ze had daar echt een fetisj voor, for some reason. Uh. “Nou.. ja..” Glimlachte hij, terwijl hij met zijn ene hand nadenkend door zijn haar ging. “Toe dan, hoppa uit de kleren. Roep maar als je klaar bent” Het leek haar toch wel een beetje vrolijker te maken, maar no way dat hij met dit vervelend koude weer in het nog koudere water zou stappen!
“Maar kijk, was jij niet super snel? Ik weet zeker dat jij veel sneller bij eventuele dolfijnen zou kunnen komen.” Probeerde hij als de onschuldige engel die hij was. Mooi niet dat hij haar schelpjes zou laten zoeken terwijl hij half zou bevriezen in dat water. “Plus, dat water is denk ik niet zo aangenaam warm als het water in het zwembad. Dus no way dat ik daar even in ga, wat je ook probeert.” Het was misschien de onaangename gedachte aan de kou, die hem wel deed tegenstribbelen. “D’r is misschien wel een optie dat we allebei niet in het water hoeven te gaan? Want misschien kunnen we die dolfijnen lokken met weet ik veel wat voor een dingen hier zijn aangespoeld?” Het was namelijk nog altijd zijn missie om haar weer vrolijk te krijgen.
TAGGED: AURÉLIA. 452 WORDS. OUTFIT (X).

THANK YOU FEDORA @ ATF AND SDS
Terug naar boven Ga naar beneden
Aurélia Nyitrai
Aurélia Nyitrai
Class 3
Aantal berichten : 301

Character Profile
Alias: Aurélia
Age: 19
Occupation:
Because maybe, you're gonna be the ones that saves me Empty
BerichtOnderwerp: Re: Because maybe, you're gonna be the ones that saves me   Because maybe, you're gonna be the ones that saves me Emptyvr okt 16, 2015 5:30 pm




Beause maybe

You're gonna the one that saves me
Aurélia vond het nog steeds raar hoe hij haar zo graag op wilde opvrolijken. Het was nog niet aardig gelukt maar ze moest wel even lachen om het ‘echte’ Aurélia gedoe. Want die was beter voor iedereen’s veiligheid. Dat deed haar denken aan hun vorige ontmoetingen, waarop ze even begon over water, en hem erin gooien. Grapje natuurlijk, daar was hij vanaf gekomen toen. Maar toch.. dat betekende niet dat ze dat niet wilde doen. Raphael was het er blijkbaar niet mee eens en mompelde iets wat ze niet kon horen. Tja ja hij vond dat idee natuurlijk wat minder. Maar nee het was toch ook wel veel te koud om nu het water in te gaan. Dus als ze dat deed dan was ze wel een erg wreed persoon. Ze kreeg zelf als rillingen als ze dacht aan in het water gaan.

Zijn motivatie om iets te gaan doen was niet weg gegaan, hij kwam met ideeën hoor. Ook puur omdat ze niet heel veel nuttigs had geantwoord toen hij haar had gevraagd. En wow, waar kwam hij dan mee? Schelpen of dolfijnen zoeken..? In plaats van weer met haar ogen te rollen stond ze ook op en ging mee. Ze begon wel met wat flauwe dingen te zeggen. Nog steeds niet ophoudend over het in het water gooien. “Nou.. ja..” kwam eruit de puppy die nog steeds vrolijk probeerde te reageren, aawh. “Maar kijk, was jij niet super snel? Ik weet zeker dat jij veel sneller bij eventuele dolfijnen zou kunnen komen.” zei hij. Ze keek even serieus op naar hem en keek daarna naar het water. “Uhm ja dat is waar” gaf ze toe, een beetje verward want daar had ze zelf nooit over nagedacht. Ze was inderdaad wel snel genoeg om te kijken voor dolfijnen, zelfs om over het water te rennen. .“Plus, dat water is denk ik niet zo aangenaam warm als het water in het zwembad. Dus no way dat ik daar even in ga, wat je ook probeert.” sprak Raphael nog, vast om er zeker van te zijn dat hij er echt niet in hoefde. waarop ze wel even grinnikte.

“D’r is misschien wel een optie dat we allebei niet in het water hoeven te gaan? Want misschien kunnen we die dolfijnen lokken met weet ik veel wat voor een dingen hier zijn aangespoeld?” legde hij uit en in tussen tijd liep ze naar hem toe en bleef ze vlak voor hem staan. “Oke rustig” zei ze kalmerend maar met een klein grijnsje. Ze bracht haar hand naar zijn kaak en aaide even met haar duim. “Je hoeft niet het water in” zei ze geruststellend met een knipoog, dat vond ze eigenlijk ook wel leuk, Raphael een beetje plagen met haar charmes. Ze liep naar de rand van het water en schopte haar schoenen uit, ze wilde niet dat ze nat werden. “Ik lok de dolfijnen wel hierheen als ik ze kan vinden.” zei ze met een knipoogje. Aurélia zoefte het water op, waarbij zoals verwacht ze niet in het water viel maar met de hoge snelheid er gewoon op bleef rennen. Ze bleef door rennen tot ze dolfijnen zag, nog niet eens zo ver van de kust van Genosha. Met een beetje gedraai en eromheen rennen kreeg ze de dolfijnen die in een klein groepje zwommen. Ze wist niet zeker of ze ook verder naar de kust gingen  maar ze kon niet stil staan dus ze ging weer terug. Toen ze weer bij Raphael op het strand aankwam keek ze afwachtend rond naar de dolfijnen. “Ik hoop dat het gelukt is” sprak ze gemakkelijk zonder buiten adem te zijn.


outfit

© little odair for atf
Terug naar boven Ga naar beneden
Raphael Immobile
Raphael Immobile
Class 2
Aantal berichten : 205

Character Profile
Alias: Hideaway
Age: 18
Occupation:
Because maybe, you're gonna be the ones that saves me Empty
BerichtOnderwerp: Re: Because maybe, you're gonna be the ones that saves me   Because maybe, you're gonna be the ones that saves me Emptyvr okt 23, 2015 4:03 pm

user posted image
Nee, het was zeker zijn intentie om het water koste wat het kost te vermijden. Het uitzicht alleen op het golvende oppervlak deed hem al bedenken hoe koud de vloeistof wel niet kon zijn. Hoe lang zou het wel niet duren voordat hij weer was opgewarmd? Maar goed, ze leek langzamerhand wel een beetje weg te drijven van het idee, dat voor haar waarschijnlijk heel erg amuserend was, dat hij het water in zou duiken, want vrijwillig zou het ‘m nooit worden. Ze kwam wel weer eens vlak voor hem staan en onderhand had hij dat wel moeten verwachten, maar toch schrok hij er wel lichtjes van. “Oke rustig” Nou ja? Zijn punt kwam nu tenminste duidelijk over. Het water + hij was geen match, nu niet, nooit niet. Dus glimlachte hij, nog een tikkeltje nerveus voor wat voor een dingen ze nu zou zeggen. Het was echter niet wat ze zei dat hem verbaasde, maar meer wat ze deed. Zijn wangen gloeiden licht rood op toen haar duim over zijn kaak gleed en hij trok zijn wenkbrauwen een beetje op. Het hielp niet echt dat hij zich bewust werd van zijn gloeiende wangetjes. “Je hoeft niet het water in” Toen ze de afstand tussen hen weer vergrootte, gaf hij zichzelf toestemming om opgelucht zijn adem uit te blazen. Kort sloeg legde hij zijn handen op zijn wangen en probeerde ze enigszins af te koelen. Jeetje. Maar goed, die afkoeling hoefde hij tenminste niet in het water te zoeken..? “Thanks.” Merkte hij maar, met een ongemakkelijk lachje.
“Ik lok de dolfijnen wel hierheen als ik ze kan vinden.” Hij had zich net omgedraaid en knikte ter bevestiging, maar daar was ze al, over het water aan het rennen, alsof ze het elke dag deed. Voor hem was het meer een vage blur Aurélia, die op een gegeven moment wat op dezelfde plek bleef staan. Daar kon hij dan wel wat gespartel zien in het water en misschien hier en daar een staart die omhoog kwam uit het water. Natuurlijk kon hij niet met zekerheid zeggen of het dolfijnen waren of gewoon hele grote vissen. Maar goed, waarschijnlijk zou ze haar tijd niet verdoen met onnodige zaken. Het duurde dan ook niet lang voordat ze weer terug kwam. “Ik hoop dat het gelukt is” Het verbaasde hem dat ze er zo gemakkelijk bijstond, heel rustig, geen teken van vermoeidheid tonende. “In ieder geval heb jij ze wel gezien?” Probeerde hij, misschien was dat het al meer dan waard.
“Maar nu je het erover hebt..” De plonsjes kwamen steeds dichterbij en opeens verscheen er vanuit het wateroppervlak een spuit van water. Oh. Ze konden dan misschien niet heel dichtbij komen, door het gebrek aan diepte hier, maar ze waren zeker dichterbij gekomen. “We hebben bezoek!” Zei hij enthousiast. So cute.
TAGGED: AURÉLIA. 468 WORDS. OUTFIT (X).

THANK YOU FEDORA @ ATF AND SDS
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud
Because maybe, you're gonna be the ones that saves me Empty
BerichtOnderwerp: Re: Because maybe, you're gonna be the ones that saves me   Because maybe, you're gonna be the ones that saves me Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 
Because maybe, you're gonna be the ones that saves me
Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1
 Soortgelijke onderwerpen
-
» Tell me it's gonna be all right
» Everything I do, I’m gonna think of you (open)
» I'm gonna kill them all
» And we're gonna be alright [OPEN I guess]
» Never gonna be a professional [Open] [AC]

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Prophecy Of Fate :: Ruins of Genosha :: Genosha Island :: Beach-
Ga naar: