INDEX GUIDE RULES GROUPS MEMBERS

Deel
 

 Work it harder, make it better / &Storm

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
Ga naar pagina : Vorige  1, 2
AuteurBericht
Storm Hall
Storm Hall
Class 3
Aantal berichten : 1904

Character Profile
Alias: Lupos
Age: 21 jaar
Occupation:
Work it harder, make it better / &Storm - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: Work it harder, make it better / &Storm   Work it harder, make it better / &Storm - Pagina 2 Emptyza okt 10, 2015 10:44 pm

Storm Hall

Hij nam het haar niet kwalijk, haar nieuwsgierigheid. Er kwam niet vaak een mutant voorbij die zijn mutatie niet wilde, dat was punt één. Punt twee, een weerwolf … wie werd er nu niet nieuwsgierig naar. Er waren hier heel veel mutanten maar weinig mutanten als Storm, die er totaal geen controle over hadden, waarvan het anders was. Hij kon zijn mutaties niet gebruiken, hij kon er deeltjes van gebruiken dat wel, maar het grote, het weerwolf deel? Daar had hij niets om te zeggen, dat deed gewoon helemaal zijn eigen ding. Terug in Londen waren er onderzoekers en mensen geweest die op zoek gingen naar dat dier, dat monster dat doodde, ze waren allemaal nieuwsgierig. Storm zag jongeren s’nachts door het bos lopen, op zoek naar het gerucht van een wolf of iets anders bloeddorstig. Het lag in de mensen hun aard om nieuwsgierig te zijn, dus hij nam het Kat niet kwalijk, hij had er niet over moeten beginnen in de eerste plaats. ‘Ik neem het je niet kwalijk.’ Glimlachte hij nadat ze haar excuses aanbood. Bij haar vraag schudde hij zachtjes zijn hoofd. ‘De nachten van volle maan heb ik compleet niks onder controle, is gewoon het dier laten gaan voor de nacht. Ik herinner me er nooit niks van, of tenzij ik het in de kranten lees of hoor.’ Hij keek opzij en haalde zijn schouders op, om het hele geval een beetje af te zwakken. ‘Buiten volle maan is het allemaal afhankelijk van de maanstand, mijn toestand.’ Hij hief kort weer zijn hartslagmeter op. ‘Hoge hartslag, hevige emoties, druktes, alles kan de weerwolf triggeren.’ Hij staarde het strand over en schudde zachtjes zijn hoofd. ‘Hoe dichter bij volle maan, hoe sneller ik kans heb op spontane transformaties. Pijn is het enige wat het terug schroeft en dat is het enige dat ik kan doen voor mezelf om niet te transformeren buiten volle maan.’ Hij keek haar weer aan, zijn blik staarde dan gelijk weer de verte in. ‘Maar nee, geen controle over.’ Gaf hij uiteindelijk antwoord op haar vraag. Zijn leven zou zoveel gemakkelijker zijn als hij er controle over had buiten de volle maan, dat zou een goede start zijn. Hij had zes maanden in afzondering doorgebracht, bang voor zichzelf. ‘Ik zie het niet echt als een positief iets, ondanks dat ik lichamelijk beter ben, sneller, sterker, ik zie het als een,’ Hij zweeg en keek Kat zijdelings aan. ‘Vloek.’ Besloot hij.

Net zo snel hij het onderwerp opgepikt had lukte het, gelukkig, voor Storm om het ook weer los te laten. Dat was het positieve aan Storm, hij liet alles over zich heen gaan. En hij zat op een goed stuk in de maand, tweede week na volle maan dus de kansen waren klein dat hij nu zou gaan transformeren of een “uitbarsting” zou krijgen. Dus Kat was veilig, voor de weerwolf, niet voor Storm. Met dat lieve gezichtjes en al die onschuldigheid zou ze zo iemand om de tuin kunnen leiden, hij kon zelf wedden dat ze iedereen kon manipuleren met al dat onschuldig. Maar Storm … vanaf het eerste moment dat ze zich had gedraaid en naar hem had geglimlach, op die onschuldige manier, dat hij had geweten dat ze helemaal niet zo onschuldig was. Dus nee, als ze Storm om de tuin wilde leiden dan zou ze met iets beter moeten komen dan die lieve glimlach. “Precies”, ze duwde haar lichaam kort tegen hem aan waardoor hij een stapje opzij moest zetten om zijn evenwicht te behouden, hij keek haar grijnzend aan.

Ze was gestopt met wandelen om met hem te lachen, omdat hij om haar reactie lachte. ‘Waar zit jij nou om te lachen.’ Glimlachte hij breed. Ze had haar handen voor haar mond, hij zag haar buikspieren samen komen, ze had het goed te pakken. Hij vouwde zijn armen voor zijn borst en wachtte tot ze klaar was met gefronste wenkbrauwen. ‘God, als ik had geweten dat ik zou hilarisch was dan was ik toneel gaan volgen.’ Merkte hij grijnzend op eens ze een beetje bedaard was, en weer verontschuldigde ze zich. ‘Je hoeft geen sorry te zeggen, je lach is aangenaam om naar te kijken.’ Knipoogde hij spontaan.

Bij zijn voorstel over de lege zee leek ze echt na te denken, hij zag het aan haar blik. Ze keek naar het water, naar hem en er kwam iets uitdagend in haar ogen te staan. Was ze serieus? En toen zei ze dat ze het zou doen. Hij vouwde zijn armen terug voor zijn borst en keek haar afwachtend aan, niet zeker of ze het echt wel meende. Zijn ogen gleden langs haar lichaam terwijl ze haar legging uit trok en hem in het zand legde, wel, dat was een uitzicht waar hij aan kon wennen. Hij volgde iedere beweging die ze maakte, net als de geluiden uit de omgeving, de geur van het water. “Ga je mee dan?” Vroeg ze verleidelijk. Dat was iets dat je Storm geen twee keer hoefde voor te stellen, er kwam een scheve grijns op zijn lippen. Ze was al aan het water, hij trok zijn jas uit en liet die gewoon achter in het zand. ‘Ik ben een weerwolf, ik heb verhoogde lichaamstemperatuur dus het mag nog vrieskou zijn,’ hij zweeg, trok zijn schoenen en kousen uit voor hij verder ging. ‘Het doet me niks.’ Hij trok zijn T-shirt over zijn hooft en mikte het op zijn jas. Terwijl hij naar de zee wandelde trok hij zijn broek ook uit. Ze zouden raar staan kijken terug op school als hij met kletsnatte kleren zou komen af gewandeld, zelf Devon zou zich er vragen bij stellen. ‘Altijd in Londen gewoond, nooit in de zee gezwommen.’ Hij keek opzij naar Kat eens hij naast haar stond voor hij langzaam dieper het water in wandelde en over zijn schouder keek naar Kat. ‘Waar blijf je nou?’ Vroeg hij even onschuldig als zij het steeds gedaan had. Hij baande zich door de golven en liet zich uiteindelijk volledig in het water zakken. Hij wreef zijn handen over zijn natte haar en draaide zich naar Kat. ‘Dit is nog beter dan chillen.’ Gaf hij eerlijk toe …

Only a big bad wolf.
Terug naar boven Ga naar beneden
Katerzyna Kraków
Katerzyna Kraków
Class 3
Aantal berichten : 373
Work it harder, make it better / &Storm - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: Work it harder, make it better / &Storm   Work it harder, make it better / &Storm - Pagina 2 Emptyzo okt 11, 2015 12:17 am

Work it, make it, do it
Makes us harder, better, faster, stronger!


Het was echt niet omdat ze vervelend wilde doen, gewoon pure nieuwsgierigheid omdat ze nog niet eerder een weerwolf was tegengekomen en ja ze waren best wel bekend in verhalen en films, dus ja het was behoorlijk interessant voor haar. Niet dat het haar normaal veel kon schelen als iemand iets vervelend vond maar Hal was wel grappig en ze wilde hem wel te vriend houden eigenlijk. ‘Ik neem het je niet kwalijk.’ Zei hij nadat ze kort ‘sorry’ had gezegd voor mocht hij het vervelend vinden wat ze deed, en dat ze er nogal enthousiast over was geweest net. Wanneer ze vroeg of hij controle had schudde hij even zijn hoofd. ‘De nachten van volle maan heb ik compleet niks onder controle, is gewoon het dier laten gaan voor de nacht. Ik herinner me er nooit niks van, of tenzij ik het in de kranten lees of hoor.’ Zei hij terwijl hij opzij keek en schouders optrok. Ai, dat was nogal balen en ze zag ook dat hij het er misschien ook wel moeilijk mee had. Nu was Kat alleen niet zo goed in medelijden geven, dat hadden haar ouders haar nooit geleerd, waren nooit zo lief en zacht geweest. ‘Buiten volle maan is het allemaal afhankelijk van de maanstand, mijn toestand.’ Legde hij verder uit waarbij hij nu zijn hartslagmeter omhoog liet zien. ‘Hoge hartslag, hevige emoties, druktes, alles kan de weerwolf triggeren.’ Vertelde hij verder en ze probeerde hem aan te kijken maar hij bleef over het strand heen kijken, schudde even zijn hoofd. ‘Hoe dichter bij volle maan, hoe sneller ik kans heb op spontane transformaties. Pijn is het enige wat het terug schroeft en dat is het enige dat ik kan doen voor mezelf om niet te transformeren buiten volle maan.’ Vervolgde hij en keek haar ook weer aan, maar vervolgens ook weer niet. ‘Maar nee, geen controle over.’ Was uiteindelijk de conclusie waardoor ze even knikte en hem zuchtend aankeek. ”Wat vervelend..” Zei ze rustig en gemeend. ”Maar je hoeft bij mij, denk ik, gelukkig niet bang te zijn want ik nog een handige mutatie waarmee ik andere mutaties onder controle kan houden.” Zei ze vervolgens met een klein glimlachje, om er wat meer zonneschijn op te richten, ondanks dat het nog steeds niet echt leuk was natuurlijk..

Oh jee, ze had per ongeluk naakt zwemmen naar boven gebracht als suggestie en nu was het doei onschuld, of hij zou haar nu vast wel niet meer geloven daarin dan. Ghehe, oeps. Die opmerking die hij erop terug plaatste zorgde er even voor dat ze begon te lachen met haar handen voor haar mond, want ja stiekem vond ze het echt wel veel te grappig. Mevrouw onschuldig, het was sowieso haar nieuwe bijnaam, misschien moest hij haar maar zo noemen voor de rest? ‘Waar zit jij nou om te lachen.’ Vroeg hij glimlachend maar ze moest zelf weer even bedaren om te reageren. Met gefronste wenkbrauwen en zijn armen voor zijn borst gevouwen wachtte hij, al maakte dat het wel een beetje grappiger tho. Maar het lukte wel, om weer rustig uit het lachen te komen. ‘God, als ik had geweten dat ik zou hilarisch was dan was ik toneel gaan volgen.’ Merkte hij grijnzend op waardoor ze nog even kort na lachte. ”Ja maar, ik weet nog steeds niet waar je het over hebt.. Ik bedoel, nee, ik zei toch duidelijk.. aalzwemmen?” Reageerde ze lachend terug. Wauw, niet zo heel smooth. ‘Je hoeft geen sorry te zeggen, je lach is aangenaam om naar te kijken.’ Knipoogde hij ook nog even spontaan, wat op zich best lief was eigenlijk. ”Aaawhh dankje,” Zei ze nu met een glimlachje..

Maar goed, gezien het feit dat hij er nog een opmerking over moest maken begon ze er toch verder over na te denken, dus misschien was het wel geen slecht idee? Oké ze zou het dan net niet helemaal naakt doen maar dat hoefde vast niet, het ging ook eigenlijk meer om het zwemmen, vond zij dan. Ze werd benieuwd naar het water en om eerlijk te zijn had ze best wel even zin om te zwemmen. Vroeger was het een van haar favoriete dingen op vakantie, zwemmen in de zee. Nu had ze ook gehoord had hier een strand was en de had er al naar uitgekeken om hier te gaan zwemmen, dus nu was wel een mooie mogelijkheid. Hal leek nog even niet te willen geloven dat ze het echt zou doen, hij stond haar echt zo aan te kijken met zijn armen voor zijn borst gevouwen, maar ze zou het toch echt doen. Plotseling trok ze dan ook haar schoenen met een simpele schop bewegingen tegen beide hakken uit en ging haar legging ook al snel. Op een hoopje liet ze deze liggen en liep ze achteruit het water in waarbij ze hem uitdaagde om haar te volgen het water in. Meteen kwam er een scheve grijns op zijn gezicht en trok hij zijn jas al uit, wat al genoeg betekende. ‘Ik ben een weerwolf, ik heb verhoogde lichaamstemperatuur dus het mag nog vrieskou zijn,’ Vertelde hij waarna hij even zweeg en zijn schoenen en kousen uittrok. Oeh, dat was wel interessant, hoefde ze ook geen moeite te doen om met haar mutatie een oplossing te vinden voor mocht het toch wel erg koud worden. ‘Het doet me niks.’ Ging hij verder en daar ging ook zijn shirt, oh jee dat was niet zo erg hoor. Zo trok hij ook nog zijn broek uit terwijl hij naar de zee toe wandelde. Inmiddels stond zij al tot halverwege haar bovenbenen in het water. ”Nice,” Zei ze grijnzend wanneer hij ook het water in kwam. ‘Altijd in Londen gewoond, nooit in de zee gezwommen.’ Zei hij nog waardoor ze even knikte en haar wenkbrauwen optrok uit verbazing. Het was echt iets dat hij dan gemist moest hebben, want het was geweldig. ”Ik zwom altijd in de zee op vakantie en soms ook wel in meertjes in Polen.” Zei ze terug met een grijns, ook weggevend waar ze vandaan kwam. Hij liep langzaam langs haar heen en keek over zijn schouder nog naar haar. Ze draaide zichzelf bij en bleef even staan kijken met een brede grijns. ‘Waar blijf je nou?’ Vroeg hij haar onschuldig wanneer hij al veel verder was gekomen dan haar waardoor ze even grinnikte en zelf ook sneller begon te gaan. Al was het toch wel best koud dus het was even doorzetten. Hij liet zich dan ook als eerste helemaal in het water vallen en ging met zijn handen door zijn haar heen. Inmiddels was ze alweer bij hem in de buurt gekomen kneep ze even haar ogen dicht terwijl ze zelf ook even zichzelf liet vallen. Holy shit, koud enzo, maar goed, het zou wel gaan wennen. Eventjes ging haar ademhaling sneller door de kou en moest ging ze ook met haar handen over haar eigen haar heen. Keek hem weer zachtjes lachend aan. ‘Dit is nog beter dan chillen.’ Gaf hij toe waarop ze instemmend mee knikte. Ze leunde even achterover en liet zichzelf even te laten drijven en hem vervolgens weer aan te kijken. ”Way better,” Reageerde ze terug met een glimlach terwijl ze dichter naar hem toe zwom en hem uitdagend lang in de ogen aan bleef kijken met een grijnsje, haar lichaam raakte bijna dat van hem. Zachtjes ging ze mee met het duwen en trekken van de golven. Keek heel eventjes iets lager naar zijn lippen om hem vervolgens weer in de ogen aan te kijken.

Terug naar boven Ga naar beneden
Storm Hall
Storm Hall
Class 3
Aantal berichten : 1904

Character Profile
Alias: Lupos
Age: 21 jaar
Occupation:
Work it harder, make it better / &Storm - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: Work it harder, make it better / &Storm   Work it harder, make it better / &Storm - Pagina 2 Emptyzo okt 11, 2015 10:35 am

Life isn't about commitment,
it's about having the time of you're life.

Hij wilde niet echt iemands medelijden om wat hij was, het was zijn eigen schuld in de eerste plaats. Hij was maar niet met zijn vrienden naar dat bos gegaan om de geruchten van een mutant die in een dier kon veranderen na te jagen, dan was het helemaal niet gebeurd. Nu was hij twee vrienden minder rijk en eentje die het wonderbaarlijk genoeg net had weten te redden. Dat Storm net degene geweest was die een beet kreeg aanschouwde hij niet als toeval, hij had gewoon verrekt veel ongeluk gehad. Dus hij was op zich wel blij dat Kat er niet veel over zei, of dat ze niet zo’n medelevende blik redde. Hij was nog steeds Storm, hij zou het uiteindelijk wel redden, hij zou het wel de baas kunnen … hoopte hij … op termijn … al was het maar een stukje.

Zijn mond viel een stukje open toen ze zei dat haar mutatie anderen onder controle kon houden. Hij draaide zich naar haar toe, met een onderzoekend serieuze blik, alsof hij wilde controleren of het geen grapje was. ‘Echt?’ Vroeg hij verbaast. ‘En wat houdt dat dan in?’ Alsof haar uitleg het niet al voldoende verklaarde. Ze was in staat hem onder controle te houden? De weerwolf buiten volle maan? Zou dat echt werken. Achteraf gezien wel want het was Dahlia ookal gelukt met haar mutatie maar dan weer zag het er bij Dahlia niet zo rooskleurig uit als alles wat hij hier met Kat al had gedaan of ging doen in ieder geval. Ze kon hem onder controle houden, was dat niet echt de kers op een geweldig lekkere taart! ‘Dus dat betekend dat ik me mag laten gaan en jij me kunt tegen houden?’ Vroeg hij met een verleidelijke glimlach. Als ze daarop zou instemmen was hij van plan de woorden “laten gaan” echt letterlijk te nemen. Hij had zich in zes maanden niet meer kunnen laten gaan en ze zou het meteen merken als hij van plan was te transformeren. ‘Ik zit trouwens in mijn tweede week, de kans dat ik iets doe is klein maar dan weer,’ hij wees haar in haar geheel aan. ‘ik ben in het gezelschap van mevrouw onschuldig hier, dus,’ hij zweeg, ze zou het wel begrijpen wat hij wilde bedoelen. Het was niet dat ze echt onschuldig was. Nu kon zijn morgen en de rest van de dag sowieso niet meer stuk.

Haar lach had aanstekelijk gewerkt, Storm stond haar grijnzend te observeren en schudde zachtjes zijn hoofd bij haar opmerking. ‘Je weet toch dat die onschuldigheid echt geen effect op me heeft.’ Hij hield zijn hoofd schuin en knikte haast plechtig toen ze hem bedankte voor zijn opmerking over haar lach. Ze had tenminste niet zo’n bezeten heksenlach als sommige hier hadden op het eiland, het was echt aangenaam, net als al de rest van haar. En dat ging ze uit de kleren, toch deels en zijn blik gleed over haar lichaam, één en al goedkeuring voor haar slanke en toch gespierde bouw, je zag dat ze vaak sportte en hij was echt serieus van plan om iedere ochtend een stoeltje en ontbijt mee te brengen voor haar. En terwijl hij het merendeel van zijn kleren al stappend uit trok voelde hij dat ze ook naar hem keek, blij omdat hij in zee kwam maar even blij omdat ze kon zien wat er onder de kleren zat. Storm was blij dat zes maanden af zien geen effect had gehad op zijn lichaam, hij zag er nog steeds uit alsof hij ook iedere morgen sportte, al was het zes maanden geleden.

Het water voelde voor hem niet koud aan, zoals hij had verwacht, het voelde gewoon, aangenaam. De golven klotsten tegen zijn benen aan terwijl hij dieper de zee in wandelde, uitdagend over zijn schouder kijken naar Kat. Bij haar opmerking over het meertje waar ze in Polen zwom keek hij haar weer even aan, nog steeds grijnzend. Vandaar het accent, al was het niet duidelijk, hij hoorde dat er iets vreemds in zat, dat ze niet uit Amerika kwam ofzo. Net als zijn Brits accent er wel dubbel en dik op lag bij het praten. ‘Daar zullen ook veel jongens gestationeerd geweest zijn, bij dat meertje.’ Fronste hij geamuseerd zijn wenkbrauwen. Hij zou het doen, als er vroeger zo’n feestjes waren aan een meer ergens in Londen dan was hij daar ook als eerste, om alles “uit te checken”. Hij dook eventjes onder water en veegde zijn handen over zijn gezicht en haar toen hij weer boven kwam terwijl Kat duidelijk eventjes moest wennen aan de kou. Hij hoorde, dank aan zijn super gehoor, dat haar ademhaling voor eventjes versnelde terwijl haar lichaam aan de kou probeerde te wennen. Hij zou er een opmerking over maken, iets van “ik kan je wel opwarmen” maar ze kwam al zijn kant uit met de opmerking die Storm enkel maar kon bekrachtigen. Dit was inderdaad veel beter dan het gewone chillen. De golven sleurde zijn lichaam altijd een beetje naar het strand voor ze hem weer dichter trokken in de zee maar niet dat Storm daar veel aandacht voor had wat Kat was vlak bij hem. En met vlak bedoelde hij dat hij haar lichaam bijna tegen het zijne aanvoelde. En ze zou het zeker ook voelen, in dit koud water voelde zijn huid stukken warmer aan. ‘Way better.’ Mompelde hij goedkeurend eens ze zo dicht was, de uitdaging in haar ogen, de blik die van zijn ogen naar zijn lippen gleed en terug, dat grijnsje rond haar lippen. Hij kantelde zijn hoofd en keek haar met zijn uitdagende en verleidelijke blik aan. ‘Ik kan het nog beter maken.’ Fluisterde hij. ‘Op voorwaarde dat je het wolfje in mij koest houdt.’ Niet dat hij dacht dat de weerwolf iets zou doen, maar je wist nooit, hij zou zijn hartslagmeter niet horen piepen. Hij legde zijn hand tegen haar hals en trok haar hoofd naar zich toe en drukte zijn lippen tegen de hare. Na zes maanden … je kon zeggen dat Storm behoorlijk gelukkig was momenteel …
Terug naar boven Ga naar beneden
Katerzyna Kraków
Katerzyna Kraków
Class 3
Aantal berichten : 373
Work it harder, make it better / &Storm - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: Work it harder, make it better / &Storm   Work it harder, make it better / &Storm - Pagina 2 Emptyzo okt 11, 2015 8:07 pm

Work it, make it, do it
Makes us harder, better, faster, stronger!


Het was nog altijd zo dat ze haar mutatie manipulatie nog niet zo heel veel had kunnen gebruiken, omdat niet iedereen een mutant was en in haar stad was ze er ook niet echt veel tegen gekomen, maar ze was een sterke mutant en dat werd haar ook verteld. Zelf met nog een beetje meer controle kon ze class 4 halen en ja dat bleek toch best krachtig te zijn. Nu had Kat over haar andere mutaties al heel veel controle dus het zou vast ook niet moeilijk worden met de laatste, zelfs de keren dat ze het al gebruikt had was het gewoon goed gegaan. Hij keek haar een beetje onderzoekend aan wanneer ze vertelde over de laatste mutatie van haar, alsof hij het niet kon geloven. ‘Echt?’ Vroeg hij verbaast waarop ze knikte. Ja tuurlijk was het echt, anders zou ze het ook niet zeggen. ‘En wat houdt dat dan in?’ Vroeg hij nog waarop ze even grijnsde. ”Zoals ik al zei, ik heb controle over andermans mutaties, kan ze terugdringen, sommige kan ik activeren en bij andere kan ik ook de werking veranderen. Het is bij elke mutatie vaak een beetje anders maar ik kan het wel altijd blokkeren.” Legde ze uit. Ze wilde er nog wel aan werken dat ze misschien de volledige controle kon nemen over het activeren en veranderen. ‘Dus dat betekend dat ik me mag laten gaan en jij me kunt tegen houden?’ Vroeg hij na waarop ze trots knikte en hem wat verleidelijk aankeek met een grijns. ‘ik zit trouwens in mijn tweede week, de kans dat ik iets doe is klein maar dan weer,’ Ging hij verder en wees haar even aan. ‘ik ben in het gezelschap van mevrouw onschuldig hier, dus,’ Legde hij verder uit waarna hij stopte, maar ze wist echt wel wat hij daarmee bedoelde. Onschuldig legde ze even haar hand voor haar mond. ”Uh-Oh,” Zei ze even lachend waarna ze knipoogde.

Lachend probeerde ze haar laatste beetje onschuld aan te houden maar waarschijnlijk had het zijn werking verloren. Ohjee, ze moest hier gauw weer eens beter in worden hoor want zo ging het helemaal niet goed. ‘Je weet toch dat die onschuldigheid echt geen effect op me heeft.’ Merkte hij op waarop ze hem even met een pruillipje aankeek. ”Niet?” Vroeg ze hem wat zielig. Dat was nou toch jammer. Ze maakte vervolgens ook even een vuist en sloeg deze even naar beneden. ”Dammit,” Zei ze er nog lachend op. Daar gingen gewoon haar geweldige acteerkunsten, ze was gesnapt. Vond het wel even leuk om te horen dat ze blijkbaar leuk lachte, dus daar bedankte ze hem nog even voor waarop hij knikte. Niet lang daarna begon ze zich een beetje uit te kleden en Hal volgde haar voorbeeld uiteindelijk ook, iets waar ze niets op tegen was. Stiekem schreeuwden er in haar hoofd ook allemaal stemmen om hem aan te moedigen, wilde ze ook bijna luidop zeggen maar hield dat voor zich. Anyway, het feit dat hij zijn shirt en broek uittrok, nah daar had ze echt geen problemen mee.

Het was in Polen in de zomer vaak wel te doen om in sommige meertjes te zwemmen, in de winter wilde je het liefst erbij uit de buurt blijven want brr, ze kreeg al kippenvel bij het idee. Meestal was het wel koud maar oké daar moest je dan maar doorheen bijten, iets wat ze inmiddels al wel redelijk kon. Ze kon er alleen nog steeds niets aan doen dat wanneer ze eenmaal in het water kwam ze er eerst wel aan moest wennen, want damn dat was dan ineens best koud. ‘Daar zullen ook veel jongens gestationeerd geweest zijn, bij dat meertje.’ Fronste hij geamuseerd waarop ze even knikte als bevestiging. ”Tuurlijk, er bestaat ook niets leuker dan met vrienden zwemmen in de wilde natuur.” Grinnikte terwijl ze dichterbij kwam. Maar goed, het werd ook even tijd dat zij onder water dook en dit deed ze dan ook maar snel, met wat gespetter. Oh damn, ja het was inderdaad echt wel koud maar zodra ze eenmaal gewend zou zijn zou het wel meevallen. Het kon kouder tho. Toch, zou het wel niet slecht zijn als nu tegen Hal aan zou kunnen kruipen voor wat warmte, ghehe. Ze was voor hem gaan staan en hield haar lichaam voor het grootste gedeelte onder water, want dat was nu warmer dan buiten het water, wat kwam door de wind natuurlijk. Uitdagend en verleidelijk keek ze hem aan terwijl ze instemde in wat hij eerder zei. Haar gezicht was al redelijk dicht bij dat van hem en hetzelfde gold voor haar lichaam terwijl ze wachtte tot haar korte blik naar zijn lippen misschien een reactie zou uitlokken. Het ging ook allemaal zo per ongeluk en onschuldig, woeps. ‘Way better.’ Mompelde hij er ook nog achteraan en hield zijn hoofd een beetje schuin met een verleidelijk/uitdagende blik in zijn ogen wanneer hij haar ogen naar zijn lippen zag glijden. ‘Ik kan het nog beter maken.’ Fluisterde hij waardoor haar grijns breder werd en uitdagender. Dit kon alleen nog maar de goede kant op gaan. Speels zakte ze even verder het water in en bleef ze hem aankijken met haar vreemde groen/blauwe ogen die een nogal donkere rand hadden. ‘Op voorwaarde dat je het wolfje in mij koest houdt.’ Zei hij waarop ze knikte. ”Natuurlijk,” Zei ze zachtjes terwijl ze verleidelijk hem met een grijnsje aan bleef kijken. Het duurde ook niet lang meer want zodra ze zijn hand in haar hals voelde en zachtjes iets dichter naar hem toe werd getrokken sloot ze haar ogen. Zachtjes glimlachte ze terwijl ze zijn lippen op die van haar voelde en hier ook even zachtjes op reageerde, rustig en sensueel voordat ze zichzelf nog wat verder naar voren bracht om haar lichaam tegen dat van hem aan te leggen. Ze sloeg een arm over zijn schouder heen en legde haar andere hand op zijn borst neer waardoor ze ook even iets hoger uitkwam dan hem. Passievol bleef ze hem zoeken en sloot ze haar benen om hem heen omdat die plots geen houvast meer konden krijgen van de bodem, plus het zorgde er ook alleen maar voor dat ze dichter tegen hem aankwam. En ja, hij was best wel lekker warm, dus dat was toch wel zeker een voordeel..

Terug naar boven Ga naar beneden
Storm Hall
Storm Hall
Class 3
Aantal berichten : 1904

Character Profile
Alias: Lupos
Age: 21 jaar
Occupation:
Work it harder, make it better / &Storm - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: Work it harder, make it better / &Storm   Work it harder, make it better / &Storm - Pagina 2 Emptyzo okt 11, 2015 9:18 pm

Life isn't about commitment,
it's about having the time of you're life.

Damn, ze kon hem gewoon onder controle houden! Althans, dat hoopte hij, hij zag zijn mutatie nog ietsje anders dan de rest, hij zag het als een vloek, niet als een gave. Het was ook niet dat hij ermee geboren was, of dat hij het later kreeg door zijn genen. Het was daadwerkelijk door een besmette beet van een andere weerwolf. Alsof dat heel dat mutatie gedoe gewoon al niet genoeg was, nee, moest je perse van die weerwolven hebben die anderen konden bijten en dan ook weerwolf konden maken. Hij vroeg zich af hoeveel weerwolven er waren op deze aardbol? Zouden ze allemaal zo zijn als hem? Maar het was in ieder geval mooi meegenomen, dat Kat hem onder controle kon houden. Al was hij niet volledig gerust toen ze vertelde dat ze ook mutaties kon aansterken, sturen, vooral dat ene, activeren. Ze kon zijn weerwolf activeren? Nu wist hij dat hij in ieder geval niet op haar tenen moest gaan staan, ze kon behoorlijk wat impact op anderen hebben met die mutatie. Controle overnemen op zijn weerwolf, no thanks, hij was niet gehecht aan het beest maar hij wilde ook niet dat iemand anders ermee ging gaan lopen … want nouja, hij zat er wel nog steeds in, controle over de weerwolf was controle over hem en Storm werd niet zo graag gedwongen dingen te doen die hij niet wilde doen.

“Niet?” Vroeg ze onschuldig. Storm schudde langzaam zijn hoofd, dat effect was ze al lang geleden verloren, eigenlijk had hij er nooit echt in getrapt. Terwijl hij naar haar had zitten kijken had zij ook wel naar hem gekeken. En al wie dat deed, deed het meestal niet uit onschuldigheid. Zie, je leerde vrouwen kennen als je net lang genoeg met ze om ging. Storm had altijd vier keer meer succes bij de vrouwen dan veel van zijn vrienden dus hij had de nodige “kennis”. Het was wel zo dat je een vrouw nooit volledig kon kennen want hun nummer één wapen was nog steeds hun onvoorspelbaarheid. De ene seconde waren ze helemaal flirterig en de andere moment kreeg je een klap in je gezicht omdat je iets verkeerd had gezegd. ‘Nice try tho.’ Glimlachte hij gelijk. Ze kon het maar geprobeerd hebben, proberen was al iets.

“Tuurlijk, er bestaat ook niets leuker dan met vrienden zwemmen in de wilde natuur.” En weer lukte het haar om het onschuldiger te laten klinken dan het eigenlijk was. Storm veegde druppels van zijn hoofd en schudde zachtjes lachend zijn hoofd. ‘Met vrienden, uiteraard, met kleren aan.’ Hij knikte quasi serieus maar kon het niet lang houden omdat er weer een glimlach kwam opzetten terwijl ze dichter naar hem toe zwom. Storm had het in ieder geval niet moeilijk om haar aandacht te krijgen, en net als zij het niet moeilijk had om de zijne te krijgen. Hij had geen schrik dat dit zou mislopen maar toch stond zijn gehoor extra hard afgesteld op de hartslagmeter rond zijn pols, onder water. Hij had geen idee of hij het zou horen, hij hoopte gewoon dat hij het helemaal niet hoefde te horen. Anders was het weerwolf in het water, en hij hoopte dat dat beest een beetje naar behoren kon zwemmen. Maar ze stemde plechtig in met een “natuurlijk” en hij hoopte van harte dat ze gelijk had.

Zes maanden had hij niemand meer aangeraakt, gekust, amper gesproken. Je kon je dus voorstellen hoe happig Storm was met het plaatje dat hij nu in zijn gedachten had. Gelukkig was Kat net zou enthousiast op zijn kus en kon hij niets anders dan glimlachen tegen haar lippen terwijl zijn hand rond haar heup gleed en haar dichter trok. Ze voelde haar arm over zijn schouders, haar ander op zijn borst waardoor ze wat hoger uit kwam dan hem. Ze sloeg haar benen om hem heen en dat zonder ook maar een seconde te stoppen. Hij streek zijn hand langs haar wang, door haar haren terwijl zijn lippen tegen de hare bleven bewegen. Hij vouwde zijn vingers onder haar kin en trok haar een stukje terug en opende zijn ogen die geel waren met kleine zwarte pupillen, zijn wolvenzicht. Hij kneep zijn ogen dicht en concentreerde zich voor één tel, toen hij zijn ogen weer opende waren ze weer normaal. Zijn wolvenzicht had hij vaak, het was dus niet zo verontrustend als het er misschien uit zag. Hij keek naar Kat en glimlachte traag. ‘Nu kom ik zeker iedere morgen met dat ontbijt en stoeltje langs.’ Glimlachte hij uitdagend. De golven duwde hem een stap opzij waardoor hij eventjes het water in zakte voor hij weer bovenkwam. ‘En nu wil ik zeker je definitie onder chillen te horen krijgen.’ Hij trok haar dichter en kuste haar opnieuw. ‘Heb je het al warmer?’ Prevelde hij tegen haar lippen voor hij zijn ogen opende en haar aankeek …
Terug naar boven Ga naar beneden
Katerzyna Kraków
Katerzyna Kraków
Class 3
Aantal berichten : 373
Work it harder, make it better / &Storm - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: Work it harder, make it better / &Storm   Work it harder, make it better / &Storm - Pagina 2 Emptyma okt 12, 2015 11:59 pm

Work it, make it, do it
Makes us harder, better, faster, stronger!


Hij schudde even zijn hoofd wanneer ze nog een poging deed om haar onschuld terug te winnen bij hem, maar het was blijkbaar helemaal verloren, zou haar niet meer geloven. Niet dat het erg was tho, ze was tenslotte ook niet zo onschuldig als ze voordeed, iets waar hij als hij geluk had misschien nog wel achter zou komen. ‘nice try tho.’ Zei hij nog waardoor er weer een trotse grijns op haar gezicht kwam. ”Oh thank you,” Zei ze half lachend erop terug. Al was proberen natuurlijk lang niet zo goed als ergens in slagen, dus eigenlijk had ze alsof gefaald. Maar dat maakte haar niet uit. Zo kon het alleen nog maar leuker worden en het was slechts een kwestie van tijd voordat mensen wel doorhadden dat ze niet het lieve brave meisje was. Uiteindelijk kwam iedereen daar namelijk wel achter.

Het waren goede tijden geweest in Polen, in de zomer wanneer ze met vrienden erop uit ging. Ze loog dan ook echt niet wanneer ze zei dat ze vaak in sommige meertjes was gaan zwemmen, ook niet als ze vertelde dat ze inderdaad wel eens naakt zwemmen had uitgeprobeerd. Vaak waren ze dan ook dronken, maar het was wel leuk geweest. Beetje gek doen enzo, feesten en de nachten waarop ze ineens niet meer thuis kwam, of in ieder geval niet tot de volgende morgen. Soms bleven ze er nogal lang maar ze gingen ook wel vaak met anderen mee naar huis, of ook wel eens met een catch want tja ondanks dat ze er onschuldig uitzag, Kat wist wel heel goed hoe ze moest flirten, stiekem dan he. Teasen was niet zo moeilijk en ze was niet bang om wat huid te laten zien dus jongens vonden haar vaak al snel heel leuk. ‘met vrienden, uiteraard, met kleren aan.’ Knikte hij quasi serieus waarop ze even wat betrapt grijnsde en omlaag keek, wat natuurlijk al genoeg zei. Ze schudde haar hoofd met een brede lach terwijl ze weer omhoog keek en beet even uitdagend op haar lip. Hij had haar helemaal door. Ze zwom naar hem toe en bleef voor hem hangen in het ritme van de golven met het duwen en het trekken. Zachtjes klotsten de golven tussen hun lichamen en keek ze hem uitdagend aan. Begon nu ook even wat inzicht te krijgen op zijn mutatie met die van haar, probeerde deze in de gaten te houden, gewoon voor de zekerheid enzo.

Met een lichte hint door naar zijn lippen te krijgen wist ze wel te krijgen wat ze wilde, of nou ja eigenlijk was dat best duidelijk met dat gebaar. Zachtjes glimlachte ze bij de eerste aanraking van zijn lippen voordat ze reageerde, omdat ze het stiekem wel heel leuk vond. Ze had het dan ook niet slecht getroffen met een best wel knappe weerwolf, zolang ze die wolf maar onder controle kon houden. Maar ze had inmiddels al zijn mutatie in handen genomen, of ze hield in ieder geval in de gaten wanneer hij kon transformeren zodat ze het meteen in de eerste seconde al kon blokken. Voor de rest ging ze helemaal op in de kus en legde ze haar arm over zijn schouders om zichzelf wat tegen hem op te drukken, anders was ze een beetje klein. Voelde zijn ene hand bij haar heup en drukte hij haar dichter tegen hem aan terwijl ze zijn andere hand op haar wang voelde. Ze had haar benen om hem heen geslagen en voelde zijn hand door haar haar glijden tot het uiteindelijk terug naar haar kin gleed. Hij trok haar even weer een beetje terug waardoor ze hem weer aankeek maar ze zag dat zijn ogen ineens geel waren met kleine pupillen. Oké dat was best eng en ze zocht meteen naar de controle over zijn mutatie maar kwam erachter dat het niet zo erg was, dus liet het maar. Zou alleen ingrijpen als het echt gevaarlijk werd. Anyway, ze kon precies hetzelfde. Grijnzend liet ze ook even haar gouden ogen zien, maar veranderde nu niet in iets anders. ‘Nu kom ik zeker iedere morgen met dat ontbijt en stoeltje langs.’ Zei hij met een uitdagende glimlach waardoor ze even ook weer een glimlach liet zien. ”Ik vind het goed,” Zei ze glimlachend. Heel eventjes zakte hij een beetje in het water door het duwen en trekken. ‘En nu wil ik zeker je definitie onder chillen te horen krijgen.’ Ging hij verder maar voordat ze erop kon reageren trok hij haar weer dichter tegen zich aan en voelde ze zijn lippen weer op die van haar. ”Dan heb je misschien geluk,” Zei ze nog zachtjes wanneer ze even haar lippen van die van hem hield en vervolgens verder ging. Oké, misschien was naakt zwemmen nu ook niet zo erg geweest ofzo? Grijnzend ging ze even met haar handen naar achter haar rug en trok ze haar sportbh los, want het was best handig gezien deze gewoon de sluiting had van een normale bh. Woepsie, dat ging ook echt helemaal per ongeluk hoor, haar handen schoten gewoon uit. ‘Heb je het al warmer?’ Prevelde hij zachtjes tegen haar lippen voordat hij haar weer aankeek en Kat gewoon simpel haar bh weg trok en vast bleef houden in haar hand. ”Ja, heel lekker warm.” Zei ze, en het klonk misschien iets fouter dan ze eigenlijk bedoelde maar boeie. Met wat gespetter bracht ze haar armen omhoog en legde ze deze over zijn schouders heen terwijl ze hem uitdagend aankeek. ”Weet je nu al wat je wil doen voor de rest van de dag?” Vroeg ze wat uitdagend terwijl ze hem aankeek met een glimlachje..

Terug naar boven Ga naar beneden
Storm Hall
Storm Hall
Class 3
Aantal berichten : 1904

Character Profile
Alias: Lupos
Age: 21 jaar
Occupation:
Work it harder, make it better / &Storm - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: Work it harder, make it better / &Storm   Work it harder, make it better / &Storm - Pagina 2 Emptyzo okt 18, 2015 2:52 pm

Life isn't about commitment,
it's about having the time of you're life.

Storm wist voor bijna honderd procent zeker dat Kat, net als hem, niet het type was dat deed aan van die langdradige relatie en echte “leer elkaar kennen”-activiteiten. Storm was van plan haar te leren kennen maar niet op de manier waarop je verwacht dat het zou gaan. Hij had relaties gehad, hij kon ze niet op zijn tien vingers tellen, degene die langer dan twee maand stand hield kon hij op zijn vijf vingers tellen, dus het zei genoeg. Storm had geen bindingsangst, ver van maar hij was jong en een jongen die genoot van zijn vrijheid. Hij wilde alles op zijn minst één keer geprobeerd hebben, hij wilde alle dames kende, hij wilde alle dranken proeven, alle spelletjes spelen, god, hij wilde de wereld rond reizen. Dat hele ik-ben-weerwolf-probleem zorgde een beetje voor een domper want de goede feestjes had hij afgelopen maanden gemist, de aandacht van de dames, de smaak van alcohol en sigaretten. Niet dat hij heel erg outgoing was, hij was nog steeds de verstandigste van zijn vrienden geweest, hij hield gewoon van zijn vrijheid. Een vrijheid die Devon hem hier wat had terug gegeven door hem als kamergenoot te vragen en een vrijheid die Kat hem terug gaf door hem dit goddelijke lichaam te presenteren. Het zat hem wel goed mee tot nu toe, hij kon zeker niet klagen over dit eiland.

Ondanks dat ze had gezegd dat ze het weerwolvendeel kon onderdrukken was hij er nog niet honderd procent zeker van. Wat logisch was als je maanden achter een oplossing zocht, als je maanden alleen moest leven en overleven. Dus je moest het hem vergeven als hij in zekere zin nog steeds voorzichtig was, niet dat Kat daar iets van merkte. Het was als fietsen, zo’n dingen leerde je niet af, zeker als het jaren soort van je hoofdvak was geweest. Maar weer, dat gevoel van vrijheid. Hij moest wel toegeven dat dit, in de zee, een primeur was. Zie, daarom moest je uitdagingen uit gaan, al was het Kat geweest die zich half had uitgekleed en de zee was ingelopen … storm had gretig gevolgd. Hij moest wel toegeven dat alles extra alert was in zijn lichaam, het verlagen was groter, de honger sterker, dingen die allemaal verdubbeld waren door de weerwolf in hem. Dus ja, hij de warmte tussen in lichamen, hij voelde de druk van haar vingers, van haar lippen. Hij voelde iedere vierkante centimeter zo duidelijk dat het hem onbewust aanzette tot meer, ondanks zijn wolvenzicht. Maar de grijns was er gelijk terug als ook haar ogen kort die wolvenuitdrukking krijgen, god, ze was nu al geweldig.

En tuurlijk vond ze het goed dat hij met zijn stoeltje zou komen, en haar ontbijt. Zijn mondhoeken kropen naar boven en hij knikte goedkeurend. ‘Deal.’ Zei hij gelijk. Zijn vingers tastte elk beetje huid af voor zijn blik terug naar haar ging. ‘Is dat zo?’ Vroeg hij nieuwsgierig. Haar definitie onder chillen … hij wilde het wel weten. Wat deed iemand als Kat met gezelschap als hem op deze zonnige dag anders dan in de zee zitten? Nu wilde hij het heel graag weten. Hij wilde er eigenlijk op in gaan maar ze bracht haar handen naar achter en trok haar sportbeha uit. Zijn ogen bleven de hare volgen, van de uitdaging erin tot ze opnieuw dichter kwamen. Zijn vingers gleden langs haar ruggengraat omhoog zonder door iets belemmert te worden van stof. Hij opende zijn lippen en kuste haar opnieuw, zijn vraag ergens tussenin. Hij trok zich grinnikend terug bij haar antwoord en keek haar opnieuw aan, ze legde haar armen over zijn schouders en Storm trok haar bovenlichaam automatisch tegen het zijne. Bij haar vraag keek hij naar haar uitdagende blik, er kwam een langzame charmante glimlach los van zijn lippen. ‘Naar de lessen gaan al zeker niet.’ Merkte hij gelijk op. Hij drukte zijn lippen tegen haar sleutelbeen en liet ze langs haar nek, over haar wang terug naar de hare glijden. ‘Chillen misschien.’ Hij drukte haar een kus toe en trok zich grijnzend een stukje terug. ‘Geen idee, ik heb het behoorlijk naar mijn zin momenteel.’ Vervolgde hij. Zijn hand gleed kort door haar paardenstaart terwijl zijn blik op haar bleef rusten. ‘Suggesties? Ik sta open voor letterlijk alles.’ Knipoogde hij. Ze konden niet eeuwig in de zee blijven, niet alleen voor de rimpels die ze erdoor zouden krijgen maar ook om het feit dat er dadelijk leerlingen en studenten zouden komen genieten van de zon. Niet dat Storm ermee in zag maar nouja, het was een beetje schending van de privacy, niet? …
OOC: sorry dat het zolang duurde ;-)
Terug naar boven Ga naar beneden
Katerzyna Kraków
Katerzyna Kraków
Class 3
Aantal berichten : 373
Work it harder, make it better / &Storm - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: Work it harder, make it better / &Storm   Work it harder, make it better / &Storm - Pagina 2 Emptydo okt 22, 2015 9:14 pm

Work it, make it, do it
Makes us harder, better, faster, stronger!


Ze had al genoeg mensen gehad, beide jongens en meisjes en had ook al vaak genoeg geprobeerd een relatie te beginnen met iemand, een serieuze. Maar het feit was gewoon dat ze zelf ook nog niet serieus genoeg was. Voor haar was de wereld nog veel te veel een spelletje en was het oké om fouten te maken want je kwam toch wel weer een ander tegen. Iedereen had wel iets speciaals, iets wat ze aantrekkelijk maakte voor allemaal andere mensen. Kat kon zich gemakkelijk aangetrokken voelen tot iemand en krijgen wat ze wilde, misschien wel iets te gemakkelijk door haar mutatie. Het was namelijk nog altijd zo dat ze zoveel kon manipuleren als ze wilde, haar tegenstanders uitschakelen enzo. Niet dat het nu nodig was, gezien met een beetje geluk het wel wist te krijgen. Hal had ook weer iets wat Kat heel erg aantrok en het feit dat iedereen hier een mutant was maakte alles ook veel interessanter. Het wekte haar interesses en het was hem dan ook zeker goed gelukt.

Hij was een weerwolf en ja natuurlijk had Kat er vroeger al zoveel verhalen over mogen horen. Nu waren er ook wel heel veel verschillende en kon ze nog steeds geen volledig beeld maken van hoe het bij hem eruit zag. Toch had hij haar al wel redelijk wat informatie gegeven, zeker dat ze moest oppassen dus dat deed ze ook. Maar met haar mutatie kon ze die van hem - als het goed was - ook onderdrukken, en als dat lukte kon er niets mis gaan. Geen bloeddorstig monster, zoals ze nu gokte dat hij was. Misschien leek hij dan wel op de weerwolven van Harry Potter, die waren ook best scary en monsterachtig. Anyway, het maakte niet dat Kat bang voor hem was, en stiekem had ze al zijn mutatie gevonden en kon ze deze in de gaten houden. Haar eigen mutatie werd ingezet en begon te blokkeren nadat ze zijn gezicht had gezien met de goude ogen, wat bleek nog niet zo erg te zijn. Maar waarschijnlijk had die kus ook wel wat in hem los gemaakt en ze kon maar een beetje voorzichtig blijven dan. Ze liet zelf ook even zien dat ze haar oogkleur kon veranderen in een gouden kleur.

Also, hij mocht best wel elke ochtend met een ontbijtje komen kijken hoor, vond zij niet zo heel erg. Zeker niet omdat hij ontbijt ook mee bracht en tja met eten kon je Kat makkelijk om praten. Niet dat ze er anders bezwaar tegen zou hebben maar hea dit was toch vele malen beter. Goedkeurend knikte Hal. ‘Deal.’ Zei hij er gelijk na waardoor ze even grinnikte. Oké dan, kon ze dus elke ochtend gezelschap verwachten bij het trainen, en dat was niet slecht natuurlijk. Ze knipoogde even naar hem terwijl zijn handen over haar huid gleden. Hij was erg lekker warm om tegenaan te kruipen in het koude water, dat zeker, dus hij hoefde haar voor nu ook nog helemaal niet los te laten hoor. ‘Is dat zo?’ Vroeg hij maar ze reageerde er niet meer op, tenminste niet in woorden. Ze bleef hem echter wel uitdagend aankijken, en dat zei natuurlijk al genoeg. Om er nog wat kracht bij te voegen ging ze met haar handen naar de sluiting van haar bh en haalde ze deze los, woepsie. Als het nu al niet meer duidelijk was, wist ze het zelf ook niet meer. Zijn vingers gleden over haar ruggengraat heen en zachtjes aaide haar handen ook over zijn huid heen. Beantwoorde de aanraking van zijn lippen ook helemaal, nu veel verlangender dan eerst omdat ze nog een beetje aan het testen was. Tot ze hem nog even vroeg wat hij dan nog wilde doen, al was het misschien al wel duidelijk hoe dit kon eindigen. Oh wel, het kon altijd nog een andere kant op gaan, plottwists bestonden er ook nog altijd. Grinnikend trok hij zich terug en keek hij haar uitdagend met een charmante glimlach aan. ‘Naar de lessen gaan al zeker niet.’ Merkte hij op waardoor ze knikte. Nah daar had ze zelf ook al niet zoveel zin in. Hij drukte zijn lippen even tegen haar sleutelbeen aan en begon langzaam omhoog te werken langs haar hals. Zachtjes sloot ze haar ogen en draaide ze haar hoofd wat omhoog zodat hij er beter langs kon tot hij weer bij haar gezicht aangekomen was. ‘Chillen misschien.’ Vroeg hij vervolgens en drukte een kus op haar lippen, waar ze ook verlangend op terug reageerde. Chillen klonk wel goed, in de Netflix en Chill manier dan misschien. Grijnzend trok hij zich weer even terug. ‘Geen idee, ik heb het behoorlijk naar mijn zin momenteel.’ Ging hij verder waardoor ze hem weer uitdagend aankeek. ”Same,” Zei ze zachtjes terug en liet haar handen over zijn rug nu wat omlaag glijden. ’Suggesties? Ik sta open voor letterlijk alles.’ Knipoogde hij, waarop zij natuurlijk wel wat wist met haar meesterbrein. Haar mondhoeken gleden wat omhoog en grijnzend keek ze hem aan, bleven haar handen zachtjes over zijn rug heen glijden. Al zou het nu misschien ook wel handig zijn om uit het water te komen, niet vanwege de kou omdat Hal best wel warm was maar meer om die stomme rimpels te vermijden, al kon Kat die ook easy weg werken met haar mutatie bij zichzelf maar natuurlijk niet bij hem. Tenslotte konden er mensen hun spotten en yea, liever niet. ”Ik ben stiekem best wel benieuwd naar jou kamer, misschien zou je me die even kunnen laten zien?” Vroeg ze waarbij ze weer even miss onschuldig ging spelen door haar schouders op te halen. Yea, ze wilde gewoon even zijn kamer zien, right?

Terug naar boven Ga naar beneden
Storm Hall
Storm Hall
Class 3
Aantal berichten : 1904

Character Profile
Alias: Lupos
Age: 21 jaar
Occupation:
Work it harder, make it better / &Storm - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: Work it harder, make it better / &Storm   Work it harder, make it better / &Storm - Pagina 2 Emptyvr okt 23, 2015 8:33 pm

Life isn't about commitment,
it's about having the time of you're life.

Man, de lessen … hij zou eigenlijk echt naar de lessen moeten maar er was geen haar op zijn hoofd die daar momenteel aan dacht. Alles was hier nu bij Kat en haar onschuldigheid. Daarnaast had Storm niet veel nodig om bij te benen in de lessen, hij was altijd snel met alles wat hij leerde. Iets waarbij hij baat had, zo hoefde hij geen uren achter zijn bureau te zitten en kon hij gemakkelijk eens een les overslaan om leuke dingen te doen. En dat was dit zeker. Dus hij maakte zich er geen zorgen om, er waren andere dingen die meer van zijn aandacht vroegen, Kat en zijn hartslagmeter. Het was niet dat hij haar niet betrouwde in haar eigen mutaties, het was gewoon dat hij zichzelf niet genoeg kende en zichzelf niet betrouwde. Daarnaast was het nogal complex, hij wist niet of het op dezelfde manier werkte als gewone mutaties. Maar hij zou er sneller achter komen dan hij had verwacht, hij hoopte echt dat kat kon doen wat ze zei dat ze kon doen.

Ze voelde haar lichaam tegen het zijne komen toen ze meteen reageerde op zijn korte kus. Haar vingers gleden langs zijn rug en hij zou huiveren moest hij niet in het water zitten. Ze stemde in, ze had het ook naar haar zin maar ze besefte ook dat ze hier niet eeuwig in dat water konden blijven. Ze was stiekem wel benieuwd naar zijn kamer. Hij trok zich terug en keek haar grijnzend aan, daar was haar onschuldigheid weer. Ze bleef het proberen, ze gaf het echt niet op. Hij bracht zijn hand achter zijn rug en trok haar sportbeha uit haar handen en hield het boven water op naar haar. ‘Dan trek je deze beter maar weer aan.’ Greens hij terwijl hij het rond zijn vinger liet draaien voor hij het haar aan gaf. Hij blikte richting het strand, waar hij zijn kleren zag liggen maar voor de rest geen mensen of andere vreemde dingen zag. ‘Ik wil je mijn kamer wel laten zien, maar daarvoor moet ik eerst mijn kamergenoot eruit krijgen,’ hij zweeg en legde zijn hand rond haar kin en trok haar zachtjes een beetje dichter. ‘Ik zou niet willen dat hij je afleidt, of jij.’ Zijn blik gleed even over haar lippen voor hij haar los liet, volledig, zodat ze terug in de koude zee was en zich kon aankleden, niet dat er veel aan te kleden viel bij haar. Bij hem … hopen kleren. Hij trok zichzelf het water uit, zijn blik af en toe over zijn schouder naar Kat. Het voordeel aan zijn warme lichaamstemperatuur was dat hij heel snel vanzelf droogde, dus hij kon zijn kleren met gemak aantrekken zonder dat ze ook nat werden. Hij nam Kat haar broek van de grond en gooide het naar haar toe. ‘Een half uur, tweede verdiep, derde kamer links.’ Knipoogde hij. Hij trok zijn T-shirt aan en hield haar zijn jas op. ‘Je ziet eruit alsof je wel iets warms kunt gebruiken.’ Hij gaf hem aan Kat en draaide zich richting het pad van waar hij was gekomen. ‘Zie je straks.’ Knipoogde hij …
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud
Work it harder, make it better / &Storm - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: Work it harder, make it better / &Storm   Work it harder, make it better / &Storm - Pagina 2 Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 
Work it harder, make it better / &Storm
Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 2 van 2Ga naar pagina : Vorige  1, 2
 Soortgelijke onderwerpen
-
» One work-out won't make you healthy
» I don't bring the storm, I am the storm [Dante]
» Do what you love and you will never work a day in your life
» When your legs don't work like they used to before // OPEN
» Let's work on the real stuff. [Oliver]

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Prophecy Of Fate :: Ruins of Genosha :: Genosha Island :: Beach-
Ga naar: