Don't look at me! [Rhaegys & Kellin]

Onderwerp: Don't look at me! [Rhaegys & Kellin] wo nov 11, 2015 12:17 pm

'We were born sick', you heard them say it

My church offers no absolution

Met een tas op haar schouder liep ze stilletjes naar het zwembad gebouw toe terwijl ze erg zenuwachtig begon te worden, dit was een van de redenen dat ze er voor had gekozen om savonds laat naar het zwembad te gaan. Elin ging er van uit dat er niemand zou zijn zodat ze zonder kijkers het zwembad in kon, de reden waarom ze zo zenuwachtig was en er angst voor voelde wist ze niet zo heel zeker. Oké nu loog ze tegen haar zelf, elin wist donders goed waarom ze zo zenuwachtig en angstig was. Ze was haar hele leven al onzeker over haar lichaam geweest, had er zelfs een afkeer voor gehad. Maar nu die afkeer verdwenen was was ze nog erg onzeker over haar doen en laten, dat ze nu zo in bikini rond ging lopen was een grote stap voor haar zelf. Ze had zelfs als Edgar nooit in enkel een zwembroek rond gelopen. Het was altijd een lange zwembroek geweest met daar boven op een t-shirt die hij zelfs in het water aan liet, in het begin had men hem wel eens vreemd aan gekeken maar de lol was er na een tijdje er snel vanaf wanneer hij zich er niks van aan trok en iedereen er wel aan gewend raakte.

Nu ze eindelijk Elin was, wou ze haar zelf niet meer verstoppen. Ze wou de echte ik zijn die ze haar hele leven al had moeten zijn maar nooit de kans had om het te zijn, dus om nu als Elin haar zelf weer te verstoppen was niet zo'n heel goed plan. Met andere woorden ze moest angsten over winnen en dat zou ze nu gaan doen ook. Het duurde niet heel lang voor ze het gebouw in liep, Elin bleef enkele seconden in de deur opening staan waarna ze door liep naar de meiden kleedkamer. Dit was de eerste keer dat ze een ruimte als dit betreden, al die tijd toen ze nog als Edgar door het leven ging voelde ze zich altijd zo ongemakkelijk wanneer ze in de jongens kleedkamers was. Ze stond ook altijd met haar rug naar de rest gedraaid wanneer ze zich toen om kleedde. Helaas kon ze het niet altijd voorkomen dat ze soms wat zag, op zulke momenten werden haar ongemakkelijkheid alleen maar erger. Maar nu was het eindelijk over, ze was een nieuw leven begonnen en dat moest ze in gedachten houden.

Elin had zich snel omgekleed in haar bikini toen ze in een van de hokjes stond en liet haar blik over haar eigen lichaam heen gaan, de bikini die ze aan had getrokken gaf haar een idee dat het toch te veel weg gaf van haar lichaam. Misschien had ze beter voor een badpak moeten gaan, het liefst kleden ze zich meteen weer om en ging ze naar haar kamer maar ze moest dit doen. Beter nu dan wanneer ze een paar jaar verder was. Dan zou het alleen maar erger worden, Elin legde haar handen in haar nek waarna een diepe zucht haar lippen verliet. Zo moeilijk was het niet, ze zou helemaal alleen zijn. Daar ging ze in elk geval van uit, de tijd tikte door terwijl ze daar maar stond te twijfelen over haar besluit. “Kom op, Elin het zwembad is leeg. Iedereen slaapt.” loog ze haar zelf voor, uiteindelijk een half uur later durfde ze eindelijk het hokje te verlaten. Elin pakte de tas en stopte die in een van de kluisje om daarna de sleutel om haar pols te doen. Voor ze ook maar bij het zwembad uit kwam moest ze eerst langs een aantal spiegels.

Elin stopte hier terwijl ze haar zelf in de spiegel bekeek, ze trok haar bikini voor niks weer goed bang dat het om een of andere reden af zou zakken. Ook hier bleef ze weer veelte lang hangen voor ze haar zelf ook maar wist te overtuigen dat ze wou gaan zwemmen. Het zou haar goed doen om wat tijd rond te brengen in het water. De zuster had het ook gezegd, het zou goed zijn voor haar lichaam. De pijn die ze nu continu voelde zou in het water voor even minder worden en op zich verlangde ze daar echt naar, de medicatie die ze er voor had gekregen hielpen niet bepaald. De ene keer was de pijn erger dan het andere maar ze moest er wat voor over hebben en dat had ze zeker, Elin liet haar blik van de spiegel af glijden rechtte zo goed mogelijk haar rug in de hoop dat ze er wat zelf zelfverzekerde door zou worden waarna ze naar het zwembad toe liep. Zoals ze al wel wist was het leeg, er liep niemand rond en dat liet er voor zorgen dat een beetje spanning van haar schouders af gleed. Elin legde de handdoek die ze mee had genomen op een van de stoelen om daarna langzaam het aangename water in te lopen, wanneer ze tot haar heupen onder water stond bleef ze stil staan en liet haar blik nog een keer voor de zekerheid door de ruimte gaan om er zeker van te zijn dat ze alleen was.

Clothes: (X)

thank u ezra koenig

Onderwerp: Re: Don't look at me! [Rhaegys & Kellin] za nov 14, 2015 4:21 pm

Hoe lang lag hij ondertussen al wakker? Toch al enkele uren en het lukten hem maar niet om in slaap te vallen. Iets hield hem wakker en het waren zijn gedachten. Hij had nog maar net een episode van een bepaalde serie gekeken, maar dat hield hem wakker. Kellin lag na te denken over hoe het zou aflopen en wat er allemaal ging gebeuren. Hij moest namelijk alleen nog maar de seizoensfinale te zien en dan kon hij verder gaan met het volgende seizoen. Van zichzelf had hij echter moeten stoppen met kijken. Het was al te laat geweest en het kon wel wachten tot morgen. De spanning was enkel onverdraaglijk. Allemaal scenario’s vlogen door zijn hoofd en zorgde ervoor dat hij niet rustig in slaap kon vallen.
Hij had er al een boek bij genomen waarin hij bezig was, maar ook dat hielp hem niet. Als Kellin een zin las drong het niet tot hem door wat dat hij juist aan het lezen was. Hij was al enkele pagina’s verder geraakt, maar hij had moeten terug gaan want hij wist niet wat er gebeurde. Verder lezen zou dus voor een andere keer zijn. Het boek legde hij weg op een kast die in zijn kamer stond en hij keek even naar het lege bed in zijn kamer. Moest Kellin met iemand op de kamer hebben gelegen had hij nog een gesprek kunnen voeren, maar zijn kamergenoot was weg. Hij had geen idee naar waar, maar hij vond het ook niet erg. Het was een eikel geweest.

Uiteindelijk was het zo ver gekomen dat Kellin een oude gewoonten terug opnam. Hij verliet zijn kamer en deed die achter zijn rug dicht. Vroeger maakten hij vaker avondwandeling, maar tegenwoordig was het minder. Toch had hij besloten om naar het zwembad van de school te gaan. Daar was het normaal kalm en het zou wel helpen om zijn gedachten te verzetten. Omdat de koude hem niet heel veel deed was hij gewoon in zijn zwemschort naar daar gegaan, en zonder iets anders. Om het uur in het oog te houden nam hij wel zijn horloge meegenomen. Het was één die speciaal bedoeld was voor in het water, dus dat was makkelijk als hij onderwater zat en het uur moest weten. Kellin wilde niet dat het al weer ochtend was als hij weer besloot om terug te gaan naar zijn kamer.
Eenmaal bij het zwembad aangekomen ging hij langs de kleedkamer naar binnen. Dat was gewoon de makkelijkste manier om binnen te geraken, en zo deed hij het altijd. De jongen moest zich dan niet meer omkleden, maar het was makkelijk. De deur die rechtstreeks het zwembad in ging was om dat uur ook heel vaak al gesloten.

Kellin liep rustig bij de kleedkamers weg en naar het zwembad. Op de omgeving letten deed hij niet want al zijn aandacht was gefocust op het horloge dat hij aan probeerden te krijgen. Het was nieuw en de gaatjes waren nog niet goed door geprikt. Dat had hij echt moeten doen vóór dat hij had besloten om toch nog naar het zwembad te gaan. Slim van hem. Toch lukten het hem nog voor dat hij de ruimte binnen wandelde waar het zwembad zich bevond. Het horloge hing rond zijn pols en voelde nog aangenaam aan op zijn huid. Kellin was helemaal klaar om het zwembad in te duiken maar zodra zijn blik viel op het figuur dat al in het water stond bleef hij staan.
Meestal als iemand op zo een laat uur alleen in een zwembad was wilde het zeggen dat die geen pottenkijkers wilde hebben. Die persoon wilde dan alleen in het zwembad zijn om één of andere reden. Dat de jongen het wist kwam omdat hij zelf ook zo was geweest. Zijn eerste periode op het eiland was niet de gemakkelijkste geweest omdat hij te onzeker was geweest. Hij wilde mensen niet onder ogen komen en als hij ergens heen moest wat ‘s avonds ook kon dan deed hij dat dan. Een avond bezoekje aan het zwembad zat er in zijn geval heel vaak in. Als hij dan toevallig gestoord zou worden was dat voor hem genoeg reden om meteen te vertrekken. Daarom dat hij niet goed wist wat hij juist moest doen. Weg gaan of niet.

Kellin draaide zich uiteindelijk om. Ze wilde alleen zijn en hij zou dat respecteren. Hij wandelde alweer richting de uitgang, zijn gedachten draaide nog altijd volle toeren. Langs de andere kant zou ze het misschien ook niet erg vinden, en als ze echt alleen wilde zijn kon ze het zeggen. Of ze kon zelf weg gaan. Voor al die keren dat hij weg was gegaan mocht er ook wel eens iemand anders weg gaan. Die gedachten liet Kellin weer omdraaien en hij zetten weer enkele stappen terug naar het zwembad. Langs de andere kant kon hij ook gewoon naar de zee gaan. Het koude water deed hem sowieso wat minder. Dus draaide hij zich weer om, maar toch bleef hij staan en zuchten hij even. De zucht was misschien harden dan verwacht, maar hij had er geen erg in en wreef enkel even over zijn hoofd. Met zijn rug stond hij naar het meisje in het water toegekeerd. Wat moest een mens op zo’n momenten ook doen?

It made me think of you

» You're so gorgeous [Rhaegys]
» [AC] Swedish take over [+Rhaegys]
» ~Do you want to swim?~ {Rhaegys}
» Just another rainy day (& Kellin)
» I wish I was special || Kellin