Onderwerp: Closed - Get out of my way. zo feb 07, 2016 10:27 pm
Bijna gehypnotiseerd draaide de jongen keer op keer één van zijn ringen die hij aan had rond. Aan bijna iedere vinger droeg hij wel een ring van puur goud die ieders een hoop geld waren. Niet door het goud of de edelstenen die erin staken, maar door de leeftijd. Gahiji had geen idee van prijzen want blijkbaar werden voorwerpen niet langer geruild. Het gebeurde nog, maar niet meer voor alles. Niet dat hij er wakker van lag, integendeel zelf. Doelloos keek hij wat voor zich uit naar het raam wat hem een zicht gaf op de omgeving buiten. Het kleurde er nog steeds wit en één keer had hij de stap genomen om naar buiten te gaan. De koude had toen meteen toegeslagen, wat hij niks vond. Sinds die ene dag had Gahiji geen stap meer buiten gezet. Eigenlijk had hij nog niet veel moeiten genomen om het gebouw te onderzoeken. Sinds een dag of twee mocht hij eindelijk uit die veel te kleine ruimte en had hij toestemming om door de school te wandelen. Toestemming...Gahiji kon zich de laatste keer dat hij dat nodig had zelfs niet herinneren. Toch wilde hij heel de school niet kennen en al het vreemde materiaal dat letterlijk overal stond. Vele konden zich misschien snel aanpassen, maar hij was daar in geen geval één van.
De zetel waar hij op lag met zijn benen lang uitgestrekt en zijn rug tegen de schouderleuning had hij volledig in beslag genomen. Er waren al mensen geweest die vroegen of ze mochten gaan zitten, maar nooit hadden ze een antwoord gekregen. Gahiji had heel hun bestaan genegeerd tot ze eindelijk slim genoeg waren om vanzelf weg te gaan. Veel beweging zat er verder ook niet in hem. Hij speelde met één van zijn ringen en verder bewoog hij amper tot niet. Enkelen keken dan ook op wanneer hij in een vloeiende beweging ging recht zitten en vervolgens op stond. Niemand gunde hij een blik. Hij zei niets en wandelde enkel richting het deurgat om te kamer te verlaten, maar dat ging niet meteen. Iets - of beter gezegd iemand - blokkeerde zijn pad. Zonder de persoon recht aan te kijken bleef hij staan. Zijn blik ging echt over de andere heen wat duidelijk maakten hoe Gahiji over hem dacht. Hoe hij over iedereen dacht. Ze waren zijn blik niet waardig tot ze zichzelf bewezen. ‘Je staat in mijn weg,’ sprak hij waarbij er een gebaar werd gemaakt naar precies de plek waar de andere stond. Losjes sloeg Gahiji zijn armen over elkaar heen en zijn gele ogen richten hij dan toch op de persoon waartegen hij aan het spreken was.
Onderwerp: Re: Closed - Get out of my way. zo feb 07, 2016 11:50 pm
SHADOW
we spend all of our time running away from our truths
Langzaam, op zijn eigen tempo, bereidde hij zich voor om in een drukke ruimte binnen te gaan. Het was iets wat hij zichzelf had voorgenomen. Zijn grenzen verleggen. Als een Viking. Niet weglopen van alles en iedereen, maar zijn eigen plekje opeisen op dit eiland. Naar de cafetaria gaan was nu net nog een stapje te ver, de klaslokalen had hij tot nu toe ook gemeden. Maar de lounge, ja, dat was een mooie plek om te starten. Niet zo druk als de living, hoopte hij. Niet zo druk als de gamehall. Hij had zijn research goed gedaan, was ’s nachts ofwel als geest ofwel als zichzelf door het schoolgebouw geslopen om alle ruimtes te verkennen.
Nu was het overdag, en was hij op weg naar een van de ruimtes die hij eerder had gezien. Voorzichtig stapte hij er naar binnen, op zijn hoede. Zijn blik nam alles snel in zich op, zijn robot oog gaf alles in de ruimte haarscherp weer. Een beetje onzeker liep hij verder, bleef even staan waar twee zetels bij elkaar kwamen en er ruimte was om er door heen te stappen. En net op dat moment had iemand blijkbaar hetzelfde idee als hij. Shadow bevroor in zijn bewegingen, keek verschrikt naar de persoon voor hem van onder zijn ruime hood. ‘Je staat in mijn weg,’ Sprak de jongen net, half verontwaardigd, alsof hij geen recht had om daar te staan. Hij wist er zo snel nog geen weerwoord op. De jongen keek hem aan, zijn ogen waren vreemd gekleurd en anders gevormd, maar hij beoordeelde hem er niet op. Natuurlijk niet, de reden was wel obvious. "Sorry", Mompelde Shadow, kon zichzelf meteen erna wel slaan. Dat was al de derde keer dat het eerste woord dat hij uitsprak sorry was. Hij moest echt wel een keer stoppen met dat te doen, doen waarvoor hij in eerste instantie naar hier was gekomen. Zijn plekje op eisen. "Je kan ook langs daar naar buiten", Merkte hij op, knikte even kort naar het andere uiteinde van de zetel.
Onderwerp: Re: Closed - Get out of my way. ma feb 08, 2016 12:15 am
Gahiji kon zich bijzonder slecht aanpassen aan de manier van leven op het eiland waar hij vast zat. Dat was vanaf de eerste dag duidelijk geweest en had er ook voor gezorgd dat hij de eerste dagen nergens heen mocht. De enige plek was hij had mogen komen bestond uit vier witte muren met daarin een simpel bed, tafel en een aparte ruimte waar hij zich kon wassen. Na daar verschillende dagen te hebben doorgebracht mocht hij toch eindelijk eens weg. Ze hadden blijkbaar - in zijn plaats - besloten dat hij er klaar voor was. Als het van hem had afgehangen was hij er vijf dagen geleden ook klaar voor geweest. Ondanks dat het niet iets was wat Gahiji zou toegeven kon hij zich niet aanpassen aan de gewoonten. Hij was het zo gewoon dat mensen luisterde naar wat hij zei en deden wat hij vroeg. Daarom ook dat hij de persoon omhuld in zwart had aangesproken. Het was niet normaal dat die niet meteen plaats had gemaakt.
De persoon die in zijn weg stond was omhuld met een hoop donkere kleding die niks huid bloot gaf. Dat terwijl Gahiji er stond in een loszitten, zwart flanellen hemd. Hij zocht er echter niet meteen wat achter, want wat kon het hem schelen hoe iemand er hier bij liep? In zijn ogen kleden iedereen zich vreemd en dus was het zwarte figuur niet anders. Een verontschuldiging was het eerste dat uit de mond van de andere kwam. Gahiji had meteen verwacht dat de weg ook voor hem vrij gemaakt zou worden, hij wilde zelfs al een stap naar voor zetten, maar de jongen bleef staan. Meteen trok hij dan ook één wenkbrauw op en afwachtend keek hij naar de persoon, maar er kwam geen beweging in. Natuurlijk niet. Blijkbaar was er op het laatste moment besloten dat er toch niet voor Gahiji uit de weg zou worden gegaan. Gahiji deed nog de moeiten om de blik van de andere te volgen door zijn hoofd wat te draaien. Dus anderen hier zouden hem vertellen dat hij ook ergens anders langs kon gaan. Een niet gemeende glimlach verscheen op zijn lippen wanneer hij de andere terug aankeek. ‘Misschien is het allemaal niet duidelijk,’ zei hij kalm. De glimlach was alweer verdwenen van zijn gezicht en hij hief één arm op om naar dezelfde plek te wijzen als de jongen had aangewezen. ‘Als ik langs daar wilde gaan, stond ik nu daar,’ vervolgde hij en zijn arm liet hij haast naar beneden vallen zodat het even tegen zijn lichaam kwam. ‘Maar ik sta hier, niet daar,’ de manier waarop hij sprak was alsof Gahiji tegen een jong kind bezig was.
Onderwerp: Re: Closed - Get out of my way. ma feb 08, 2016 8:14 pm
SHADOW
we spend all of our time running away from our truths
Hoe langer hij in de weg van de onbekende jongen met zijn gele ogen stond, hoe onzekerder hij werd. Was het wel slim om dat te doen? Hij wist immers helemaal niet of hij gevaarlijk was of niet. Hij zag er ook niet echt de meest geduldige persoon ooit uit. Alsof hij zich irriteerde aan het feit dat hij bestond, laat staan dat hij besloten had om in zijn weg te staan. Straks werd hij ook kwaad. Daar kon Shadow moeilijk mee om gaan, dat was wel een bewezen feit. Mensen werden kwaad, en hij werd bang. Nu goed, hij was niet van plan om zichzelf zomaar aan de kant te laten dwingen. Niet deze keer. De jongen trok zijn wenkbrauw op, volgde even zijn knikje en keek naar rechts. Hij leek er niet echt mee gediend te zijn dat hij hem tegenwerkte.
‘Misschien is het allemaal niet duidelijk,’ Zei hij rustig, duidelijk articulerend. ‘Als ik langs daar wilde gaan, stond ik nu daar,’ Hij had naar de plek gewezen die Shadow had aangeduid, en zijn hand vervolgens laten zakken. ‘Maar ik sta hier, niet daar,’ Besloot hij, alsof hij dat nog niet door had gehad. Een beetje onzeker keek hij nog een keer van de jongen naar de plek, en vervolgens even naar de grond. "En als je mij gewoon vriendelijk gevraagd had om uit de weg te gaan, dan was je nu buiten", Zei hij op dezelfde rustige toon, al had hij die autoriteit niet in zijn stem die de jongen leek te bezitten.
Onderwerp: Re: Closed - Get out of my way. ma feb 08, 2016 8:35 pm
Eigenlijk had hij echt verwacht dat de jongen zijn hint zou snappen en heel simpel een stap opzij zou hebben gezet om hem door te laten. Jammer dat het leven niet zo eenvoudig was. De zwart geklede jongen bleef staan waar dat hij stond en dat was niet naar Gahiji zijn plezier. Het was wel van zijn gezicht af te lezen dat hij helemaal niet blij was met de gang van zaken. Inderdaad kon hij rond gaan, maar daarmee doen wat de andere verwachten? Nee, dat niet.
Gahiji had zijn blik nog niet afgewend en bleef zelf naar de jongen kijken wanneer die naar de grond keek. Net zoals hij daarvoor had gedaan zei hij wat Gahiji had moeten doen. Twee keer na elkaar. Eén keer was al erg genoeg geweest. ‘Maar als ik vriendelijk had willen zijn, zou ik het vriendelijk hebben gezegd,’ zei hij terwijl dat hij nog een stap naar voor zetten en zo de afstand tussen hem en de jongen verkleinde. Zelf had hij geen last van een persoonlijke ruimten. Gahiji was met bijna alles oké en zou zich niet snel ongemakkelijk voelen. ‘Net zoals het rond wandelen heb ik dat niet gedaan,’ zei hij. Voor zover dat het mogelijk was probeerde hij de andere echt heel de tijd in de ogen te kijken, maar de kap maakten dat wat lastiger. ‘Snap je?’ en hij zetten een andere stap naar voor, als hij daarmee bijna tegen de andere aangedrukt stond dan was dat zo. Misschien lukten het hem wel om zo de jongen naar achter te drijven. ‘Ik doe wat ik wil, niet omdat iemand anders wilt dat ik het zo doe.’ Ondanks dat hij niet tevreden was met de gang van zaken bleef de toon waarop hij sprak kalm en beheerst. Gahiji had de onzekerheid bij de jongen wel opgemerkt, dus zolang hij zelf wel zelfzeker was, stond hij aan de ‘winnende’ kant. Daarbij was het simpel weg niet voor hem om te gaan liggen roepen en tieren. Dat liet hij aan andere over.
Onderwerp: Re: Closed - Get out of my way. ma feb 08, 2016 11:40 pm
SHADOW
we spend all of our time running away from our truths
Dat de jongen hem intimideerde, was wel duidelijk. Niet bepaald aan zijn gezichtsuitdrukking, want die had hij niet. En zijn mond was ook helemaal niet te zien. Zelfs zijn ogen waren verstopt in de schaduw van de kap. Maar zijn lichaamshouding, wat ineengedoken en zijn hoofd naar beneden, zei waarschijnlijk al genoeg. En het zag er niet naar uit dat hij de jongen van zijn stuk had gebracht met zijn woorden, noch zijn verschijning. ‘Maar als ik vriendelijk had willen zijn, zou ik het vriendelijk hebben gezegd,’ Zei de jongen, die een stap naar voren zette en zo dichterbij kwam. Shadow bleef gewoon staan, keek hem van onder zijn kap aan. ‘Net zoals het rond wandelen heb ik dat niet gedaan,’ Vervolgde hij. De gele ogen keken hem indringend aan. ‘Snap je?’ Vroeg hij vervolgens, waarop de jongen wat overdonderd knikte.
Maar gaf dat de jongen dan zomaar het recht om zo tegen hem te doen? Opnieuw zette hij een stap vooruit, stond nu bijna tegen hem aan. Het hoogteverschil tussen de twee was wel merkbaar. Shadow moest een beetje omhoog kijken, waardoor hij zich op een vreemde manier kwetsbaar voelde. Na een paar seconden stapte hij toch achteruit, gaf het op. Hij kon dit niet winnen, was hier absoluut nog niet klaar voor.
Onderwerp: Re: Closed - Get out of my way. di feb 09, 2016 12:06 pm
Na zijn eerste ontmoeting met een persoon - en gewoon wanneer hij door de gangen wandelde - was het hem opgevallen hoe weinig respect mensen nog hadden. De jongen voor hem was er één van. Niet alleen ging die niet uit de weg, maar doordat Gahiji hem niet goed kon aanzien toonde hij nog minder respect. Daarover was hij in elk geval niet begonnen want dan moest hij overal over beginnen. Als de jongen hem door ging laten was hij al lang blij. De rest kwam dan wel, maar je moest klein beginnen.
Uiteindelijk was het hem wel gelukt. De zwart gekleden jongen stapte naar achter en zo werd de doorgang meteen ook groter. Een tevreden glimlach verscheen meteen op Gahiji zijn gezicht. ‘Dit is veel beter,’ en hij stapten langs de jongen heen en gaf enkele schouderklopjes wanneer hij voorbij kwam. Wanneer hij dat deed keek hij ook vanuit zijn ooghoeken opzij naar de jongen. Gahiji ging recht naar de deur toe, maar halverwege draaide hij zich toch weer om. Een vraag waarmee hij toch al heel de tijd zag was in hem op gekomen. ‘Waarom draag je dat eigenlijk?’ vroeg hij en met zijn hand gebaarde hij naar de jongen. Wat hij allemaal aan hem leek hem wat veel en zeer bedekkend. Het was niet dat er hier binnen zon scheen waarvoor je jezelf moest bedekken, maar als dat de reden was zou hij verkeerde kleding gekozen hebben. In die kleding zou iemand zich dood zweten. ‘Niemand anders draagt dát,’ en zijn hand gebaar ging nu naar de mensen in de kamer. Velen waren dik gekleed, maar niet volledig bedekt van kop tot teen.
Onderwerp: Re: Closed - Get out of my way. di feb 09, 2016 4:15 pm
SHADOW
we spend all of our time running away from our truths
Het voelde best wel idioot om de jongen zomaar zijn zin te geven. Langs de andere kant, zo ging het altijd. Zo was hij het gewend. En nu kon hij ergens berusten in het idee dat niet iedereen op dit eiland dit zomaar zou pikken zoals hij deed. Deze jongen zou nog wel ergens een keer iemand tegen het lijf lopen die niet zo makkelijk toe gaf als hijzelf. Dan zou hij wel anders kijken. Niet dat Shadow persé wraak wou. Alleen dat de jongen snapte dat hij niet iedereen zomaar mocht behandelen als een stuk vuil, niet tegen iedereen zo arrogant en neerbuigend moest doen.
De jongen stapte hem voorbij, gaf hem een paar klopjes op zijn schouder. Alsof hij een hond was die een leuk kunstje had gedaan. Shadow keek toe hoe de andere jongen weg liep naar de deur. En tot zijn ontzetting stopte hij en draaide hij zich om. ‘Waarom draag je dat eigenlijk?’ Vroeg hij uit het niks. Verward keek hij naar zichzelf, zag hij er dan zo vreemd uit? ‘Niemand anders draagt dát,’ Vervolgde hij, duidde toen op de mensen rond hen. En toen merkte hij ook voor het eerst op dat echt iedereen stil was en naar hen keek.
Zijn blik ging weer naar de jongen, draaide zijn lichaam naar hem toe. “Omdat ik het mooi vind”, Loog hij snel. Zijn stem klonk vast dankzij het feit dat hij als een robot klonk. “Of is dat ook al tegen jou regels?” Vroeg hij rustig, totaal niet uitdagend. Hij wou geen ruzie met deze jongen, zeker niet, hij wou gewoon dat hij eindelijk weg ging nu hij toch zijn zin had gekregen.
Onderwerp: Re: Closed - Get out of my way. di feb 09, 2016 4:45 pm
Gahiji zijn wil was wet. Dat was die dag nog maar eens bewezen. Sowieso dat het niet zo bij iedereen zou werken, maar bij de enkelingen die onderdanig genoeg waren ging het wel. Toch gaf hij toe dat hij het jammer vond niet meer zoveel gezag te hebben als vroeger. Eveneens vond hij er geen plezier in om zo tegen iemand te doen, maar wat anders? Zichzelf verlagen tot hun klasse? Gezien worden als een normaal individu dat niet uitstak? Gahiji had geen idee of dat hij dat kon en hij ging het niet uittesten.
Om er niet verder over na te denken besloot hij het achter zich te laten en de kamer te verlaten. Toch kon hij het niet laten om te vragen naar de kleding van de jongen. Voor zover droeg iedereen bijna hetzelfde dat Gahiji al had opgemerkt. Vooral kleur leuk zeer veel gedragen te zijn en niet zoals de jongen enkel zwart en volledig bedekt. Niemand droeg binnen een kap en een doek voor de mond. Dat moest de jongen toch ook hebben opgemerkt. Het viel Gahiji toen ook op dat mensen stil waren geworden en keken, maar hij had er geen last van. Als hij geen goede of duidelijke antwoorden kreeg gaf iemand anders deze misschien wel. De zwart geklede jongen vertelde dat hij de kleren mooi vond, maar Gahiji was niet overtuigd. Zijn ogen vernauwde wat en op de gestelde vraag gaf hij geen antwoord. Het viel hem dan ook pas op dat de stem van de jongen vreemd was. Een klank die hij absoluut niet kon plaatsen. Traag schudden Gahiji zijn hoofd terwijl hij terug dichterbij wandelde. ‘Zeker?’ vroeg hij de jongen en gaf hem daarbij een tweede kans om zijn antwoord te formuleren. Wie weet vond hij het mooi, veel zin om in de gedachten van het figuur te zitten had hij niet. ‘Er is ook iets met je stem, maar ik weet niet precies wat,’ ging hij nog nadenkend verder. Het geluid klonk gewoon zo vreemd en hij had het nog nooit gehoord.
Onderwerp: Re: Closed - Get out of my way. wo feb 10, 2016 7:57 am
SHADOW
we spend all of our time running away from our truths
De jongen zette hem wel mooi te kijk hier. Als een freak in het circus, de aanwezige mensen hadden er waarschijnlijk wel hun lol in. En niemand die hem te hulp zou schieten. Daar was hij ook aan gewend tho. Mensen keken liever toe dan dat ze iets deden. Het was als twee auto’s die gecrasht waren; je wou er niet naar kijken, maar toch draai je je hoofd als je langs rijd. Als een reflex, een soort nieuwsgierigheid van wat je zou kunnen te zien krijgen. De jongen daarentegen leek er geen last van te hebben. Waarom zou hij ook? Hij was degene die het gesprek hier leidde, degene die hem belachelijk stond te maken. Wat moest hij er in godsnaam op gaan antwoorden? Hij kreeg meer en meer de neiging om langs hem heen te lopen en zelf maar weg te gaan.
De jongen had zijn hoofd geschud, kwam weer dichterbij. ‘Zeker?’ Vroeg hij, alsof hij wist dat hij zonet gelogen had. Shadow knikte kort, niet van plan om nog iets te zeggen. ‘Er is ook iets met je stem, maar ik weet niet precies wat,’ Vervolgde hij. En nu raakte hij echt in paniek. Zijn ogen schoten door de ruimte. Waarom was er maar één deur? Nu moest hij sowieso langs de jongen heen. "Ik ben gewoon verkouden", Zei hij, deels sarcastisch en deels hoopvol dat hij er niet op door ging vragen. Shadow stapte om hem heen richting de deur. "Excuseer", Zei hij nog zachtjes, waarna hij snel maakte dat hij weg kwam uit deze vervloekte ruimte.
Onderwerp: Re: Closed - Get out of my way. wo feb 10, 2016 10:32 am
De jongen probeerde langs hem heen te komen, ging recht naar de deur toe om te kunnen ontsnappen. Hij had ervoor gezorgd dat de andere probeerde te vluchten, weg ging uit de ruimte waar hij eigenlijk wilde gaan zitten. Natuurlijk keken de mensen om hem heen toe, maar de afkeur in hun blikken ontging hem niet. Het was zeker niet dezelfde blik die hij zoveel duizenden jaren had gekregen. Gahiji deed vervolgens gewoon alsof dat het hem niets uitmaakten. Hij draaide zich weer om en aan een looppas ging hij naar de deur om nog net de jongen zijn weg af te snijden. Eén hand plaatste hij daarbij tegen de deurpost om zo de weg te blokkeren.
Natuurlijk dat de andere verkouden was. Nu kon Gahiji met zekerheid zeggen dat dát niet het geval was. ‘We kunnen dit op twee manieren doen,’ zei de jongen en hij stak twee vingers uit, om er nadien al meteen één te laten zakken. ‘Ofwel vertel je het mij gewoon,-’ en hij stak zijn tweede vinger nu ook weer uit. ‘- of ik zoek zelf in je hoofd het antwoord,’ Gahiji liet zijn beide vingers weer zakken en keek nu enkel afwachtend naar de andere. Met beide had hij geen al te grote problemen, enkel dat de tweede manier wat meer van hem vroeg, maar het zag er niet naar uit dat de andere zo’n sterke wil had. Hij vermoede dat het niet moeilijk zou zijn om in de gedachten binnen te dringen. ‘Wie weet wat voor sappige weetje ik dan nog ontdek,’ maakte Gahiji nog af met een kleine grijns. Het drong dan ook pas tot hem door dat het echt klonk als een dreiging.
Onderwerp: Re: Closed - Get out of my way. wo feb 10, 2016 11:20 am
SHADOW
we spend all of our time running away from our truths
Bijna kon hij de vrijheid proeven. Bijna was hij weg gekomen van de vragen die de jongen maar bleef stellen. Waarom hij ineens zoveel interesse had, was hem een raadsel. Eerst had hij zo hard op hem neer gekeken, zo snel mogelijk uit de ruimte willen verdwijnen en nu bleef hij alsnog hier hangen. Puur om hem te ondervragen. En blijkbaar ook om hem vast te zetten. De jongen schoot langs hem heen en blokkeerde nu op zijn beurt de weg door zijn arm tegen de deurpost te plaatsen. Eens te meer zat Shadow opgesloten op een plek waar hij niet wou zijn. Hij zou de jongen gerust een duw kunnen geven, met zijn ongelimiteerde kracht in zijn robothand zou hij zelfs zonder problemen zijn arm in twee kunnen breken door er gewoon voldoende kracht op te zetten.. Maar dat zat gewoon niet in hem.
In plaats daar van deinsde hij achteruit, bleef vervolgens ontdaan ter plekke aan de grond genageld. ‘We kunnen dit op twee manieren doen,’ Begon hij, terwijl hij ook weer zijn hand op stak, alsof Shadow het niet snapte met woorden alleen. ‘Ofwel vertel je het mij gewoon,-’ Haalde hij aan. ‘- of ik zoek zelf in je hoofd het antwoord,’ Deelde hij mee. Iets waar hij op zijn beurt heel erg van schrok. Wat? De jongen kon in zijn hoofd om het antwoord er uit te halen? ‘Wie weet wat voor sappige weetje ik dan nog ontdek,’ Zei hij nog met een klein grijnsje. Helemaal sprakeloos deed Shadow nog een onzeker stapje achteruit.
Fight or flight. Hij was geen vechter, dus deed hij precies wat hij de afgelopen jaren altijd had gedaan. Hij ontvluchte zijn lichaam. Zo kon hij wegkomen van eender welke aanval de jongen plande op zijn gedachten. Maar hij liet wel zijn lichaam achter. Zijn in zwart gehulde lichaam zakte simpelweg in elkaar, niet in staat om zichzelf rechtop te houden zonder de ziel die er uit was ontsnapt. Zijn beide ogen werden pikzwart, hij ademde nog oppervlakkig maar dat was het enige teken van leven dat het nog gaf. Nu kon de jongen evengoed zijn doek weg nemen en zijn gezicht bekijken om zijn zieke nieuwsgierigheid te bevredigen, maar nu werd hij er tenminste zelf niet mee geconfronteerd.
Onderwerp: Re: Closed - Get out of my way. wo feb 10, 2016 11:44 am
Gahiji had de rollen omgekeerd. Nu was het zijn beurt om de andere niet door te laten, maar hij wist dan al dat zijn wil sterk genoeg was om ook te blijven doorzetten. Hij zou niet naar achter deinzen zoals de jongen wel deed. Maar alles ging helemaal fout. Meteen stond Gahiji volledig rechtop wanneer dat het lichaam ineens in elkaar zakten. Hij had geen flauw idee wat er net gebeurd was en stond er maar wat stom bij. De stilte verdween wel. Mensen begonnen tegen elkaar te fluisteren. Sowieso dat ze dachten dat hij iets gedaan had, maar als dat zo was had hij geen idee wat hij precies gedaan had. Ergens wilde hij gewoon weg gaan en de jongen achter zich laten. Als hij weg was zou er verder niemand hem de schuld kunnen geven van...wat er ook gebeurd was. Wie weet was de jongen net gestorven. Uit het niet en werd de schuld meteen op hem gelegd. Er waren echter zoveel ooggetuigen die gezien hadden hoe Gahiji de jongen confronteerde. Weg lopen van de problemen was geen optie. Hij toverde dan maar even een glimlach op zijn gezicht. ‘Het is in orde, alles onder controle hier, niks te zien,’ zei hij en ondertussen dwong hij de paar mensen om zichzelf om te draaien en zich er niet mee te bemoeien. Voor die keer vond hij het verschrikkelijk dat de ogen allemaal op hem gericht waren.
Nog steeds niet goed wetend wat hij moest doen zakte hij door zijn knieën tot op de grond. Voorzichtig en vol twijfel duwde hij zacht tegen de schouder van de jongen aan. Paniek begon in hem op te komen wanneer er geen reactie kwam. Gahiji durfde tegelijkertijd de jongen niet te bewegen of te hard aan te raken, schrik dat hij iets verkeerd zou doen. Schrik omdat hij zo onwetend was. In een eeuwen oude taal begon hij tegen zichzelf te mompelen. Vroeg luidop aan zichzelf wat hij moest doen. Begon over Goden en dat dit misschien door hen kwam. Vroeger had hij een hoop slechte zaken gedaan en dit was misschien een straf van één van de Goden, maar waarom iemand onschuldig in zijn plek straffen? Weer schudde hij enkele keren zacht met de jongen zijn schouder, maar zo voorzichtig dat de schouder zelf amper bewoog.
Onderwerp: Re: Closed - Get out of my way. wo feb 10, 2016 12:37 pm
RORAN
we spend all of our time running away from our truths
Razendsnel probeerde hij een oplossing te bedenken. De mensen in de ruimte waren duidelijk ook geschrokken van wat er ineens gebeurd was. Misschien dachten ze dat de jongen hem had aangevallen. Ergens was dat wel het geval, maar het feit dat hij bewusteloos was, kwam door zijn eigen acties. Hij had namelijk zelf zijn bewustzijn losgekoppeld. Nu keek hij toe hoe de jongen zich over zijn lichaam boog en toch wel iets van paniek liet zien. Maar dat was de eerste schrik. Wat zou hij doen als hij door kreeg dat het gewoon zijn mutatie was?
Daarom ging hij op zoek naar de enige persoon op dit eiland die hem misschien zou willen helpen. Roran glipte de deur uit, volledig onzichtbaar. Hij liep door de gangen, probeerde logisch na te denken. Waar kon ze zijn? Alsof het geluk hem eindelijk toe lachte, liep ze toevallig net de gang op uit de kantine. Met een korte inspanning liet hij zijn geest een vastere, zichtbare vorm aannemen. “Octavia?” Zei hij zacht, met zijn normale stem nu. Hij had immers geen robot onderdelen in deze vorm.
“Ik ben het”, Zei hij, hoopte dat ze hem op de een of andere manier toch zou herkennen. “Ik weet dat het vaag is en ik wil het je uitleggen, maar er is even iets dringends”, Begon hij, een beetje gehaast. “Mijn lichaam ligt in de lounge en een of andere jongen liep me te ondervragen en te bedreigen dus ben ik weg gevlucht. Maar nu lig ik daar nog en die jongen wil niet weg”, Legde hij uit. Hij keek haar een beetje radeloos aan. “Zou jij mijn lichaam kunnen weg halen daar?”
Laatst aangepast door Roran Carson op wo feb 10, 2016 4:27 pm; in totaal 2 keer bewerkt
Onderwerp: Re: Closed - Get out of my way. wo feb 10, 2016 2:26 pm
The ones we love, are the ones we protect
Veel wist ze niet wat ze deze dag moest doen. De dag was begonnen zoals elke standaard dag en had verder niet veel wat ze moest. Contact zoeken met nieuwe mensen was ze niet in geïnteresseerd en een rondje lopen over het eiland was ook niet zo heel erg bijzonder. Ze wist elke plek die buiten te vinden was te vinden. En binnen op zoek gaan naar plekken duurde haar te lang. Ze was immers niet zo’n binnen persoon en het boeide haar dan ook niet heel veel als binnen verdwaald zou raken. Binnen kon ze altijd nog uit een raam springen en vervolgens veranderen in een draak. Ontsnappen van dit vreemde eiland was dan ook geen probleem. Toch had ze een belofte gedaan dat ze hier zou blijven tot de mutatie’s onder de knie had en het veiliger was. Mensen had nog al veel tegen mutanten had ze begrepen.
Octavia was de cafetaria in gelopen en had twee croissantjes mee gesmokkeld naar buiten. Ze had er al een paar happen van genomen tot het moment dat ze bekende stem hoorde van wie ze gelijk een glimlach op haar gezicht kreeg. “Octavia,” hoorde ze de stem zacht zeggen. Toen ze Shadow’s kant op keek moest ze toch wel even twee knipperen. Er was geen doek of kap om zijn hoofd en hij zag er geheel… normaal uit. Even bleef ze zwijgend en opende ze haar mond om wat te zeggen. Ze geloofde namelijk niet goed dat dit Shadow was die voor haar stond. “Jij bent niet Shadow,” sprak ze, terwijl ze hem onderzoekend aan bleef kijken. Toch was er wel iets anders aan hem. Iets waardoor ze in haar buik een raar gevoel kreeg dat hij toch wel Shadow was die had mee gevlogen met haar.
“Ik ben het” zei hij, waardoor ze twijfelend knikte en hem afvragend aan keek. Nog steeds niet goed wetend dat hij echt Shadow was of niet. “Ik weet dat het vaag is en ik wil het je uitleggen, maar er is even iets dringends,” sprak hij gehaast. Ze knikte en keek hem nu aandachtig aan. Ze wist nog steeds niet of dit een grap was of niet, maar als het echt was dan moest ze wel een en al oor zijn. “Mijn lichaam ligt in de launch en een of andere jongen liep me te ondervragen en te bedreigen dus ben ik weg gevlucht. Maar nu lig ik daar nog en die jongen wil niet weg,” vervolgde hij. Na een aandachtige blik veranderde haar blik naar boos en pissig. “Zou jij mijn lichaam kunnen weg halen daar?” vroeg hij, waarbij ze zonder twijfel had geknikt. Het was duidelijk in haar ogen te zien dat ze het vreselijk vond dat dit bij Shadow werd aangedaan. En ze had immers beloofd hem te helpen zijn zelfvertrouwen terug te krijgen. Ze had alleen niet verwacht dat dit zo snel zou gaan dat ze hem zou moeten helpen.
Ze vond niet bepaald dat ze meer tijd had haar broodjes op te eten dus gooide ze hem weg en rende naar de lounge toe. Ze gooide nog al kwaad de deuren open en keek in het rond waar ze Shadow’s lichaam kon vinden. Daar in het midden zat een jongen over zijn lichaam aan te tikken en te doen. Boos stapte ze op hem waarbij ze zei:“Laat zijn lichaam nu onmiddellijk los!” Ze klonk boos en pissig. Het vuur dat brandde in haar longen, terwijl ze de jongen bij zijn arm naar achteren trok om hem bij Shadow’s lichaam weg te halen. “Leg me nu uit waarom je er überhaupt in je hoofd hebt gehaald hem te bedreigen?” vroeg ze pissig, terwijl ze hem met vurige ogen aan keek terwijl ze beschermend voor Shadow’s lichaam stond.
