Sarina Kapranos

Name: Sarina Kapranos
Alias: Omnia
Age: 20
Birthday: 24 december
Gender: vrouw

Mutation: DNA Manipulation en Thought Manipulation
DNA Manipulation: Sarina is in staat om de samenstelling van het DNA van haar of dat van anderen te manipuleren. Wanneer zij in contact komt met ander DNA, absorbeert zij automatisch deze informatie, waarmee de gegevens worden opgeslagen. Hoe groter haar database, hoe groter de veranderingen die ze bij zichzelf en bij anderen kan aanbrengen, want wat ze opslaat, kan ze vervolgens weer reproduceren. In haar geval beperkt deze mutatie zich tot uiterlijke kenmerken. Hoewel mutaties natuurlijk altijd opgeslagen staan in het DNA, kan zij dergelijke eigenschappen niet reproduceren of toepassen op zichzelf. Sarina beperkt zich voornamelijk tot het veranderen van vingerafdrukken en oogkleur en subtiele veranderingen in DNA die in uiterlijk niet zichtbaar zijn, maar die ervoor zorgen dat de nieuwe DNA samenstelling zodanig afwijkt van de oude, dat er geen matches meer gevonden kunnen worden met eventuele oude gegevens in databasen van bijvoorbeeld de regering. Hoewel grotere transformaties mogelijk zouden kunnen zijn, ze haar 'patiënten' in feite een heel nieuwe genetische identiteit zou kunnen geven, kost dit Sarina veel te veel energie en veel te veel tijd. Dit zou betekenen dat ze dagen achter elkaar met één persoon bezig zou moeten zijn, gezien dergelijke ingrepen ontzettend vermoeiend zijn. Het transformeren van vingerafdrukken is een stuk minder tijdrovend en hierin is ze redelijk beoefend. Bij zichzelf gaat het aanbrengen van veranderingen iets makkelijker en haar mogelijkheden zijn dan ook groter, maar volledige transformaties zijn nog altijd erg lastig en vermoeiend en hier heeft ze tevens absoluut geen interesse in. Het aanbrengen van subtiele veranderingen, gaat haar echter wel gemakkelijk af, wat erg gunstig is, gezien DNA samples die mensen van haar zouden vinden op deze manier al snel verouderd en niet meer 'up to date' zijn.

Thought Manipulation/Pushing: Wanneer Sarina iemand in haar nabije omgeving heeft, is zij in staat om hun gedachtegang te manipuleren in die zin dat ze zekere gedachtes in het hoofd van anderen kan plaatsen. Ook kan ze herinneringen en emoties in andermans brein plaatsen, die zo levendig zijn dat het subject er hoogstwaarschijnlijk altijd in zal geloven. Dit kan variëren van een kleine push, als de gedachte dat iemand zijn sleutels is vergeten, maar ook zeer grote, zoals de herinnering dat iemand ooit een zusje had die is omgekomen bij een verkeersongeluk, of is vermoord terwijl deze persoon in feite nooit zusjes of broertjes heeft gehad. Wanneer zij mensen op deze manier manipuleert, kleurt haar iris zwart. Hoe heftiger en levendiger de herinnering, hoe wijder haar iris wordt. Bij erg grote pushes, of wanneer ze meerdere mensen in één keer manipuleert, kleurt haar hele oog zwart gedurende het op mensen inpraten. Met deze mutatie is ze in staat om het gedrag van anderen te beïnvloedden en ze naar haar wil te laten opereren. Met grote manipulaties, waarbij het gaat om herinneringen en dergelijke, moet Sarina eerst een soort 'gat' vinden om op het subject in te kunnen werken. Ze moet met de persoon praten, over hetgeen dat ze ze wilt doen herinneren, want anders wordt natuurlijk niet zomaar aan die herinnering gedacht en heeft ze er dus niet zoveel aan. Het is wel mogelijk om in de gaten te hebben dat Sarina als het ware in je hoofd probeert te kruipen. Wanneer je weet dat ze een Pusher is, is het redelijk makkelijk te herkennen wanneer ze iets probeert, als ze ergens over begint te praten. Kleine pushes zoals die vergeten sleutels, echter, zullen waarschijnlijk niet zo gauw opvallen, maar grotere dingen zijn dan al gauw te herkennen en je zou haar dan uit haar concentratie kunnen halen of haar kunnen confronteren met het feit dat je haar doorhebt en dat het niet gaat werken. Alleen door het gebruiken van geweld kan je haar push gegarandeerd blokkeren, want dan wordt ze logischerwijs volledig uit haar concentratie getrokken.

Appearance:
Hair: Sarina heeft een wild, blond kapsel met een weelderige, zelf geknipte pony. Haar haar is stijl en ze steekt maar weinig tijd in het krijgen van een redelijk vertoonbaar kapsel. Kammen doet ze, maar alleen wanneer ze wakker wordt en zich serieus gaat klaarmaken voor een dag. Gezien het nog wel eens voorkomt dat ze nachten niet slaapt of dat ze zich 's ochtends moet haasten omdat ze zich, na nachten slaap gemist te hebben eindelijk weer eens nachtrust ingehaald te hebben, heeft verslapen, gebeurt dit borstelen niet vaak.
Eyes: Sarina heeft grote, grijsblauwe ogen die praktisch altijd worden gesierd door prachtige, donkere kringen en pittige wallen. Door slaaptekort en drugsgebruik zien ze er altijd wat geïrriteerd en rood uit.
Skin: Een erg bleke, bijna grijze, ongezond uitziende huid. Over het algemeen egaal, op wat littekens op de armen na.
Build: Sarina is redelijk mager, wat benadrukt wordt door haar over het algemeen vormloze kleding. Veel oversized mannenshirts, die ze dan meestal nog wel draagt op skinnyjeans, maar ook dat accentueert alleen maar meer hoe weinig vet ze aan haar botten heeft.

Character:
Sarina haar hele doen en laten, haar hele verschijning, straalt een sterke desinteresse in de wereld uit. Op het eerste gezicht zou je haar een levensgenieter kunnen noemen en tot op zekere mate zou deze bestempeling nog wel terecht kunnen zijn, maar alle middelen naar haar levensgenot zijn in feite alleen maar om het leven dragelijk te maken. Hoewel ze eruit ziet en het over laat komen alsof ze vrede heeft met haar leven en het haar allemaal niets doet, huist er een depressie in haar waar ze weliswaar vrede mee heeft gesloten, maar die het haar het leven toch moeilijk maakt. Het gezegde 'your demons don't define you' is voor haar een van de grootste onwaarheden op aarde, want hoewel ze al haar negativiteit probeert te verpakken in een ongeïnteresseerde houding en sarcastisch kritiek op praktisch alles, is juist dit wat haar Sarina maakt. Juist haar act is wat zij is geworden, iemand die in feite diep triest is maar dit op zo'n achterloze manier uitstraalt dat niemand het serieus neemt – niet dat ze dit wilt, juist niet. Ondanks dat ze wel vol negativiteit en haat jegens de wereld zit, doet ze nooit zielig. Haar gezeik is nooit uit zelfmedelijden en dit laatste heeft ze ook absoluut niet. Wanneer anderen dit wel hebben kan ze zich hier alleen maar mateloos aan ergeren. Positief over zichzelf is ze absoluut niet, maar onzeker net zo min. Het maakt haar allemaal gewoon maar weinig uit.
Om alles dragelijk te maken vergrijpt ze zich vaker dan niet naar verdovende middelen en gezien ze maar weinig waarde hecht aan haar leven, maakt het haar ook maar weinig uit hoe ver ze hierin gaat. Haar hele leven al had ze een lichte neiging richting de criminele wereld en sinds haar mutaties is dit alleen maar sterker geworden. Hoewel ze het niet uitstraalt, is ze ondanks dit alles wel gewoon vriendelijk. Ze is niet onnodig gemeen, tenzij ze weer een van haar 'periodes' heeft (langdurige uitbarstingen?), maar dan is het geheel eigen risico om je in haar pad te begeven. Deze komen echter maar zelden voor en in haar 'normale' staat gaat het kwaad dat ze aanricht vaak niet verder dan kleine, sarcastische of lullige opmerkingen of gebaren. Dat ze vriendelijk is, houdt niet in dat ze veel vrienden heeft want een mens kan nog zo vriendelijk zijn, maar wanneer deze zijn of haar mentale onwel zijn zo duidelijk naar voren laat komen, – in de slechte persoonlijke hygiëne, het slaaptekort, het drugsge- en misbruik en de overige illegale dingen waar ze zich mee inlaat, plus haar overall iets wat 'gestoorde' vibe in alles wat ze doet –  zullen maar weinig mensen oprechte interesse tonen in een daadwerkelijke vriendschap. Sarina zelf is absoluut wel geïnteresseerd in vriendschappen, maar gezien dit niet hoort bij de ongeïnteresseerde houding die ze naar de wereld wilt hebben, laat ze dit niet zien (wat op zijn beurt resulteert in meer eenzaamheid en meer ontwikkeling van de depressie waar ze absoluut geen aandacht naar wilt trekken). Ze is constant in tweestrijd over het feit dat ze wel zeker vrienden wilt, graag gelukkig wilt zijn en ervan baalt dat ze dit niet is en dat ze het liefst haar problemen negeert, haar toevlucht zoekt in drugs en vage figuren en het haar eigenlijk niks uitmaakt hoe het met haar gaat. De laatste wint, praktisch altijd, en om die reden is ze vaak de bron van een soort luchtige, sarcastische negativiteit en zelfspot en lijkt ze onbenaderbaar en koud.
Likes: Malle psychedelische muziek – alles dat haar van de wereld haalt – illegale feesten met extreem luide muziek – regels overtreden over het algemeen – boeken – roken – zaken die aesthetically pleasing zijn, hoewel ze dit zelf allerminst is – de 'rand' opzoeken, soms net te ver gaan – zich in bedreigende situaties bevinden – moeilijk doen, puur om vervelend te zijn – het criminele circuit, gezien ze vindt dat de wereld hier wat van zou kunnen leren
Dislikes: Mensen die te moeilijk doen terwijl iets makkelijk kan – mensen die zielig doen/zichzelf zielig vinden – autoriteit, in welke vorm dan ook – liefelijke muziek – gezeik als het niet van haar komt, tenzij er eraan mee kan doen
Traits: Open (op een wat zorgwekkende manier) – Spontaan – Achterloos – Sarcastisch – Avontuurlijk – Intelligent – Betrouwbaar
Goals: Sarina haar 'levensdoel' is een zeer trieste. Ten eerste heeft ze er niet veel vertrouwen in dat ze heel oud gaat worden en tot die tijd wilt ze dat haar leven zo spannend mogelijk is. Haar 'droom' is dan ook om een mal bedrijfje op te zetten en een grote naam te worden binnen het criminele circuit met behulp van haar DNA manipulatie. Ze wilt nieuwe identiteiten verkopen aan gezochte en beruchte criminelen. Spannend, nietwaar?

History:
In 2015 raakte Dayna Kapranos ongepland zwanger van een man die ze bij het uitgaan had ontmoet. Tot die tijd had Dayna een redelijk zorgeloos maar armoedig leven geleid. Ze zat financieel praktisch aan de grond en had maandelijks moeite met het bij elkaar schrapen van de huur. Gezien zijzelf zich geen luxeproducten kon veroorloven, besteedde ze bijzonder veel tijd in clubs, waar ze iedere avond haar drankjes bij iemand anders aftroggelde. Zij waren haar sugardaddies voor een avond en zo kon ze met gemak haar financiële problemen uit de weg gaan. Het was dan ook een grote schok voor haar toen ze erachter kwam dat ze zwanger was en alles in haar weigerde te geloven dat dit het geval was. De komst van een kind zou betekenen dat Dayna haar leven en haar perceptie van haar leven drastisch zouden veranderen. Zwangerschap betekende dat ze haar uitgaansleven en alcoholintake drastisch moest verminderen (lees: stopzetten) én dat ze, met het opgeven van haar one night stands veel vaker thuis zou zijn, om te zien hoe armzalig haar leven nou eigenlijk was. De eerste maanden van de zwangerschap verkeerde Dayna in een soort halve ontkenningsfase, waar ze de helft van de tijd compleet negeerde dat een kind zich in haar buik aan het ontwikkelen was en de andere helft van de tijd vastberaden was een goede moeder te zijn, die zou stoppen met drinken en roken en all that good stuff. Natuurlijk duurde het niet lang voor ze hieraan onderdoor ging en op dat punt moest er wel geholpen worden. Haar moeder, aan wie ze in de eerste instantie niets had verteld en die zich het liefst afzijdig hield van haar dochter haar roekeloze gedrag, besloot te hulp te schieten voor het te laat was. De laatste maanden van de zwangerschap werden besteed aan de nodige voorbereidingen voor het opvoeden van een kind zonder geld en zonder toekomst. Toen Sarina op kerstavond eindelijk – en een aantal weken te vroeg – op de wereld werd gezet, waren Dayna en haar moeder vervuld van zowel geluk als pure angst voor wat komen ging. Het dochtertje, dat de naam Sarina zou krijgen, zag er weliswaar gezond uit, maar niemand kon weten of dit ook zo zou blijven. Het eerste obstakel was in ieder geval overwonnen en na nachten in het ziekenhuis mochten Dayna en Sarina eindelijk naar huis.
Wat hier op hun te wachten stond was weinig, maar genoeg om Sarina in leven te houden. Ze was een luide baby waar de boven- en onderburen al gauw klachten over hadden en ze speelde het klaar om het halve appartementencomplex 's nachts uit hun slaap te houden. Dayna schaamde zich voor de garnaal die ze op de wereld had gezet en wist zich amper raad met het nachtelijke gekrijs en toen de buren meldingen maakten van kindermishandeling, was dit alleen in de hoop dat het kind zou worden weggehaald zodat ze weer rust zouden hebben. Sarina werd niet uit huis gehaald, gezien er niet genoeg bewijzen waren voor kindermishandeling en tot op de dag van vandaag heeft zijzelf ook geen enkel idee hoe het nou zit. Sarina sprak haar eerste woordjes, leerde kruipen en vervolgens lopen en werd met iedere eigenschap die ze leerde alleen maar lastiger. Haar moeder deed haar best, maar haar best was bij lange na niet genoeg, wat erin resulteerde dat Sarina regelmatig op zichzelf aangewezen was. Vaak speelde ze in haar eentje op de galerij, met welk willekeurig voorwerp ze maar kon vinden om mee te spelen. Buurmannen en vrouwen zagen erop toe dat ze niet op de een of andere manier van trappen af donderde, maar verder werd er weinig aandacht aan haar besteed. Zo waren de eerste jaren van haar leven pittig eenzaam, wat haar sociale ontwikkeling sterk in de weg zat.
Haar gebrek aan sociale interactie tijdens de eerste jaren in haar leven, waren van grote invloed op haar tijd op school. Zodra leerplicht om de hoek kwam kijken, moest ze wel en al gauw werd duidelijk dat werken in groepsverband Sarina absoluut geen goed deed. Ze was schuw en de conflicten die ontstonden in de klas hadden vrijwel altijd met haar te maken. Ze beet, trapte en klauwde van zich af en bleef een uitermate naar kind in de omgang. Natuurlijk zag de school dat er iets mis was, maar gezien de school gevestigd was in de achterstallige achterbuurt waar Sarina woonde, was de kwaliteit van het onderwijs en de extra hulp die de school te bieden had, niet erg denderend. Er kwamen gesprekjes en er was zelfs een schooltherapeut die in Sarina de verschijnselen zag die ze bij zoveel kinderen in de buurt zag, maar er viel weinig te veranderen en misschien was het al te laat. Hoewel Sarina met alle liefde dwars lag, waren haar prestaties op school prima en de basisschool maakte ze dan ook gewoon af. Hoewel niemand veel vertrouwen had in haar kunnen, begon ze wel aan voortgezet onderwijs en het was op dit punt in haar leven dat het echt fout begon te gaan. Haar hele leven waren er weinig geweest die ook maar naar haar om hadden gekeken en op de middelbare school werd al snel duidelijk dat alleen zijn erg slecht voor je kan uitpakken. Sarina wist van zich af te vechten, maar op de verkeerde manier en zo werd ze alleen nog maar meer het doelwit van wat men dan ook af te vuren had. Ze begreep absoluut niks van vriendschap (en doet dit trouwens nog altijd niet) en voelde zich dan ook regelmatig erg alleen.
Gezien haar moeder de opvoeding nagenoeg had opgegeven, had Sarina thuis niks meer te zoeken. Ze bleef zo lang mogelijk op school hangen en koos bewust voor de langste routes om weer terug thuis te komen. Op een van deze routes ontmoette ze een aantal jongeren uit de buurt, die schijnbaar wel iets zagen in Sarina haar opstandigheid en agressie. Deze groep jongeren, met een gemiddelde leeftijd van rond de 17 maar met uitlopers naar 21, werden haar 'vrienden' voor zover Sarina weet had van vriendschap. Ze hielpen haar, ze kon haar problemen bij hun kwijt en ze waren vriendelijk. Al gauw kwam Sarina helemaal niet meer thuis, maar bleef ze dagen achtereen bij haar nieuwe vrienden. Haar moeder maakte zich zorgen maar deed niets. Drugs en andere zaken gingen regelmatig rond in de groep en het duurde niet lang voordat Sarina zich hier ook aan waagde. Op 13 jarige leeftijd rookte ze haar eerste joint, op haar veertiende werkte ze haar eerste pil achterover en vanaf dat punt maakte het haar allemaal niet meer uit. Hoewel dit voor haar lichamelijk natuurlijk nooit goed kon zijn, had ze het idee dat ze groeide als mens. Voor het eerst in haar leven kon ze met mensen opschieten en had ze het idee dat er echt mensen waren die om haar gaven. Ze raakte gefascineerd door het criminele circuit waar praktisch al haar vrienden in betrokken waren. Ze waren het laagst van het laagst, de allerlaatste koeriers om wie niemand boven hen ook maar iets gaf, maar Sarina vond het allemaal ongelofelijk interessant en toen zij eindelijk opdracht kreeg om een pakketje af te leveren, vond ze het alleen maar erg opwindend. Zowel op school als thuis was ze amper nog te vinden. Al haar tijd stak ze in haar 'vrienden' en haar 'bijbaantje'.
Sarina haar fascinatie voor de onderwereld nam niet af, maar groeide alleen maar. In plaats van bang te zijn voor te mensen die hogerop stonden, keek ze tegen hen op en respecteerde ze ze. Welwillend bleef ze haar pakketjes bezorgen, maar het was niet genoeg. Ook zij wilde hogerop. Helaas voor haar was ze naast haar werk als koerier, vrijwel nutteloos. Ze had haar school niet afgemaakt, was niet bijzonder lenig of snel, kon eigenlijk gewoon niet zoveel meer naast het consumeren van verdovende middelen en het maken van sarcastische opmerkingen. In deze onderwereld waren mutaties een veelvoorkomend verschijnsel. Veel mutanten zetten hun mutaties in voor criminele doeleinden en hoewel er hier en daar altijd negatieve dingen over mutanten de rondte gingen, was Sarina er zeker van dat de hoogsten aan de ladder hun succes voornamelijk te danken hadden aan hun mutaties. Al snel trok ze de conclusie, dat ze het dus van een mutatie moest hebben, als ze ooit hogerop wilde komen in het criminele circuit. Vanaf dat moment was ze vrijwel altijd bezig met het onderzoeken of ze een mutatie had. Gezien ze geen idee had in welke richting ze moest zoeken, probeerde ze maar gewoon zo veel mogelijk dingen uit. De meest vreemde ideeën kwamen naar boven en werden uitgevoerd terwijl ze onder invloed was en geen van deze testen wezen erop dat ze een mutatie had. Ze had de hoop alweer bijna opgegeven toen ze er op zeventien jarige leeftijd achter kwam dat ze mensen kleine dingen kon laten zeggen of doen. Gezien ze zo gefocust was op het hebben van een mutatie, begon ze gelijk met het onderzoeken van de grenzen en mogelijkheden van haar mutatie en hoe het nou eigenlijk zag. Natuurlijk duurde dit een lange tijd en het kostte nog langer om haar mutatie zover te ontwikkelen dat ze er ook daadwerkelijk grote dingen mee kon. In principe stopte hier haar zoektocht naar een mutatie. Ze had er een gevonden en was ervan overtuigd dat als ze hem goed zou kunnen ontwikkelen, ze er zeker grootste dingen mee zou kunnen doen. Het kwam dan ook erg onverwachts toen ze op haar negentiende een misdrijf pleegde waar ze zeker voor opgepakt zou worden, maar het DNA onderzoek geen matches vertoonde, terwijl Sarina een jaar eerder in verband met een ander misdrijf haar vingerafdrukken en DNA had moeten afstaan en dus al in de database stond. Op het bureau moest ze opnieuw haar vingerafdruk laten afnemen en toen deze geen enkele overeenkomst toonde met haar vingerafdruk van een jaar daarvoor, begon bij Sarina een belletje te rinkelen. Deze mutatie was zo mogelijk nog beter en de combinatie van de twee zouden haar zonder twijfel naar de top kunnen brengen.
Al die tijd bleef ze haar werk als koerier doen. Op haar 18e ontmoette ze Oliver, wat niet bijzonder schokkend was gezien de twee beiden probeerden rond te komen van het drugsgebruik van anderen. Ze spraken af op de plekken die voor hen geregeld waren en Sarina had maar weinig in te brengen in het hele geheel. Het ontwikkelen van haar mutatie deed ze zo veel mogelijk in het geheim, niet omdat ze niet wilde dat mensen het wisten, maar omdat ze eerst zelf genoeg wilde weten over haar mutatie voor ze het met anderen zou delen. Toen Oliver tijdens een van hun ontmoetingen compleet omsloeg, niet meer aanspreekbaar was en moordlustige trekjes vertoonde, had ze haar Thought Manipulation al redelijk onder de knie en gezien het een situatie op leven en dood was, was dit een mooi moment om de mutatie in de praktijk te brengen. Ze speelde het klaar om hem te kalmeren en gezien dat anderen nog niet was gelukt op zo'n vredige manier, was dit het begin van een soort malle vriendschap, die vooral voortkwam uit wederzijdse belangen en drugsgebruik. Zij kon hem in toom houden en zelf was ze in de eerste plaats allang blij dat ze nuttig kon zijn en haar mutatie verder kon ontwikkelen, maar ook hoopte ze zo meer connecties te krijgen. Vanzelfsprekend vertelde ze hem wel over haar mutatie en later, met de ontdekking van haar DNA Manipulation, was hij opnieuw de eerste die ze vertelde over haar vindingen. Toen hij op een gegeven moment verdween naar een school waar men leerde zijn mutaties onder controle te houden, was Sarina in de eerste instantie niet bijzonder enthousiast. Ze kon het zelf wel, zo dacht ze. Maar het duurde niet lang voor ze door had hoe saai het eigenlijk was zonder Oliver en gezien ze geen geld of onderdak had, klonk een school waar de overnachting en maaltijden gedurende de hele studie inbegrepen waren, niet zo heel verkeerd meer.