Jo -Johannah- Torres

above the smokestacks

General
Full name: Johannah Isabella Sofia Torres della Rosa
Nick name: Jo
Alias: Lacuna
Date of Birth: 22th of July
Place of Birth: San Felipe, Mexico
Mother: Sofia della Rosa
Brothers: [older] Diego, Rafael & Joshua [younger] Isaac

Appearance
Height: 1m65
Hair colour: Brown
Eye colour: Dark brown
Body: athletic
Special features: She has some tattoo's
Clothing style: boyish

Character

Er zijn drie woorden die Jo het beste omschrijven: a l t i j d moe, tomboy & extravert. Oei dat zijn er vier, wiskunde is ook niet echt haar ding. De Mexicaanse heeft het altijd al moeilijk gehad met school, haar interesse gingen uit naar andere dingen. Boeken laat ze om die reden ook altijd links liggen, ze pakt veel liever haar surfbord of haar loopschoenen. Sport en creativiteit is veel meer haar ding. Surfen is haar ultieme favoriet.
Jo is nooit het meisje geweest die in de gigantische kliek van de populaire meisjes hoorde. Dit maakte haar eigenlijk niks uit, zo'n dingen kunnen haar echt gestolen. De grootste haat voor labels is er gekomen toen zelfs haar jongere broer uitgesloten werd op basis van zijn kleren en haar oudste broer Diego op grond van zijn geaardheid.

Mutation

Somnokinesis, dit betekent eigenlijk slaap manipulatie. Dromen, nachtmerrie's en alles wat met het onderbewust zijn te maken heeft.

Dromen:

Het gemakkelijkste deel van Jo's mutatie is het veranderen van mensen hun dromen. Het is niet moeilijk om haar 'slachtoffers' te laten dromen over verschillende onderwerpen of zelf te verschijnen in hun dromen. Maar buiten hen fijne gevoelens geven, kan ze de mensen natuurlijk ook vasthouden in hun dromen of slaap.

Nachtmerrie's:

Ook nachtmerrie's hebben geen geheimen voor Johannah. Moeiteloos kan ze aan de ergste angsten van mensen trekken, alsof ze een draadje uit hun binnenste omhoog trekt. Niet enkel kan ze mensen en mutanten vasthouden in hun ergste nachtmerrie, ze kan hun angsten ook naar de echte wereld brengen, zichtbaar voor iedereen. De 'boeman' of meerdere 'boemannen' zullen echte vormen aannemen in deze wereld en kunnen dus iedereen fysiek pijnigen. In hun nachtmerrie's kan ook Jo personen mentaal folteren, door ze de controle over hun eigen lichaam te laten lijken verliezen (slaapparalysis). Dit kan Jo zo ver trekken dat lichamen het letterlijk begeven van de schrik. Het duurt echter wel even voor een lichaam zo ver in schok geraakt dat dat gebeurt en tegen die tijd is Jo al van haar meeste energie beroofd.

Nu komt het deel waar Jo totaal nog geen controle over heeft: het onderbewustzijn.

Dankzij haar mutatie heeft Jo controle over iedereens onderbewustzijn, alleen natuurlijk niet allemaal tegelijk! In theorie zou ze hun hersengolven kunnen manipuleren zodat ze in slaap vallen, wakker blijven, zich moeilijk kunnen concentreren etc. Ook kan ze hierdoor informatie van een persoon doorkrijgen die diep, diep weggestopt zit. Het is ook mogelijk om gedachten en handelingen in dit onderbewustzijn te laten verdwijnen zodat mensen het gewoon niet meer doorhebben dat ze voor Jo iets aan het doen zijn. Het onderbewustzijn open zich helaas alles behalve gemakkelijk. Het is een heel gevecht om binnen te geraken, maar als Jo eenmaal binnen zit zou ze makkelijk controle kunnen nemen over iemand of iemands mutatie. Mensen manipuleren door af en toe in te breken in hun onderbewustzijn is ook niet moeilijk, want hoe vaker ze bij iemand 'inbreekt' hoe gemakkelijker het wordt. Gefluisterde zinnen en zware gedachten kunnen mensen gek maken. Dit deel van haar mutatie wil wel totaal niet mee werken. Ze heeft er nul tot zeer weinig controle over. Soms kan het zijn als ze in paniek geraakt of boos wordt dat ze iemand donkere, depressieve gedachten kan geven of controle neemt over hun acties. Plots kunnen mensen in coma vallen als Jo een plotse piek van hersenactiviteit heeft.

History

Johannah groeide op in een éénoudergezin met vier broers. Haar moeder, Sofia, had het niet erg breed en kon moeilijk vijf monden voeden. Maar gelukkig was ze creatief en vond ze altijd wel nieuwe manieren om met minder geld rond te komen. Haar broers waren Jo's steun en toeverlaat, maar door zoveel jongens invloed kon het ook niet anders dat ze echt een halve jongen was. Bomen klimmen en in de zee zwemmen was veel leuker dan thee salons. Skaten interesseerde haar meer dan knikkeren of verstoppertje. Niet enkel toen ze jong was was ze een wilde bras, maar ook als ze op groeit. Wiet had ze wel gesmoord, maar daar bleef ze dan ook wel bij. Inkt had ze op haar lichaam vereeuwigd en als tiener bezorgde ze haar moeder genoeg kopzorgen.

Van haar mutatie had ze eigenlijk nooit veel last. Oké, als klein kind had ze andere kinderen hun boemannen als speelvriendjes en toen ze als jong meisje een gigantische crush had op een jongen had ze niet door dat ze zichzelf elke keer liet verdwijnen in zijn slaap. Informatie van andermans dromen, nachtmerrie's, hoops en angsten kwamen regelmatig door maar Jo was er niet echt aandachtig voor.

Tot op een dag het onderbewustzijn zich ging mengen. Jo was gewoon aan het surfen in de zee, negeerde een opmerking van een sexist en ging voor de golven. Thuis aan tafel stond het nieuws op: JONGEN NIET MEER WAKKER TE KRIJGEN. Vreemd, maar niet de moeite waard. Al begon het vaker door te drukken. Jo kreeg meer hoofdpijn en meer dingen door. Diepere gedachten, dingen die het licht niet mochten zien en mensen hun duisterste geheimen. Het ging zelfs zo ver dat als ze soms conversatie's aan het voeren was haar gesprekspartner de exacte dingen zei die zij wou en er zich achteraf niks meer van kon herinneren.

Doordat er zich een nieuw deel van haar mutatie aan het ontwikkelen was, was Jo nog meer moe dan normaal, vaak duizelig en dan niet te spreken over haar hoofdpijn. Sofia, die natuurlijk ongerust was, dwong de brunette om een dokter te zien, die dan bloed kon trekken. Helaas kwamen die staaltjes in de foute handen terecht, want de rare verbindingen in haar bloed waren natuurlijk niet alledaags. Een lab dat experimenten deed op mutanten vond zijn weg naar Jo, maar dankzij een oplettende mutant, die afgestudeerd was van Genosha, kon er heel wat drama voorkomen worden. Jo liet de mensen zachtjes inslapen, gaf haar moeder een afscheidskus en vluchtte naar het eiland in het midden van de oceaan.

I got a brain-tricked hunger and you're pulling me in