You ain't serious, right? &Kim

Het was weer een simpele, standaard schooldag. Er gebeurde niet veel boeiends, eigenlijk verveelde Kim zich best wel. Zijn vrienden zaten allemaal in de les, maar voor de verandering moest de jongen weer een extra verslag maken. Eigenlijk had hij er weinig zin in, maar goed. En als het allemaal nog niet erg genoeg was, moest hij zijn informatie uit boeken halen. Kim was niet bepaalt een lezer en hij zou dan ook zeker een beetje stegelen bij het zoeken van zijn informatie. Maar goed, hij was dus opweg naar de bibliotheek.
Het zou de jongen wel een keer goed doen als er wat variatie in zijn dagen zouden komen. Het was allemaal best standaard natuurlijk. Je volgede je lessen, vrije tijd, eten, vrije tijd, slapen en zo begon het rigeltje weer opnieuw. Hij wilde eens wat anders. Maar zolang hij zijn opleiding moest volgen zou er niks anders komen, helaas.
What the.. Kim opende de deur van de bibliotheek, een plek waar hij werkelijk nog nooit was geweest, en wist niet wat hem overkwam. Er waren alleen maar.. Ja, nerds. Het was er stil, iedereen was druk aan het werk met whatever ze ook aan het doen waren. Rustig liet Kim zijn rugtas op een stoel vallen en besloot hij dan maar eens een boek te gaan zoeken. Zijn donkere ogen gleden over de vele boekenkasten. Hoe moest hij hier ooit een boek in gaan zoeken? Radeloos keek Kim om zich heen. Natuurlijk, zet hem in een boekendinges. Komt helemaal goed. Na een diepe zucht, zijn haren in een simpele knot gebonden te hebben, besloot hij toch maar eens te gaan lopen. Hij ging alle rekken langs, zoekend naar het goeie boek. Waar hij eigenlijk naar opzoek was wist hij zelf ook niet echt. Eerlijk gezegd wist hij niet eens waar zijn verslag over zou moeten gaan. Vast iets poëties, aangezien het vanuit de drama docent kwam. Zo onhandig als hij was, liet hij wat boeken uit de rekken vallen. Zodra hij buikte om de boeken te pakken, hoorde hij een stem vanuit boven komen. Lichtelijk verbaasd keek hij op, waar hij een blonde meid op een boekenkast aantrof. Dit liet hem er weer even aan herinneren dat alles kan, als je onder de mutanten bent. "Ik mag toch hopen dat je die boeken niet serieus wilt gaan lezen?" Vroeg ze wat verbaasd en sarcastisch tegelijk. Kims donkere ogen gingen naar de boeken op de grond en het boek dat hij momenteel in zijn hand had. Twilight. Twilight? Hij moest het een paar keer lezen voordat het tot hem doordrong. Een grijnsje was rond zijn lippen te zien wanneer hij weer naar boven keek. Relaxt ruste hij op zijn rechterbeen en stond zijn linkerbeen iets naar voren. "Misschien hou ik wel van erg romantische, typiche teen-girl verhalen." Sprak hij waarbij hij zijn wenkbrauw optrok. Hij stopte het boek terug in de kast en sloeg zijn armen over elkaar. "Trouwens, kijk jij altijd met iedereen mee die een boek uit zoekt?" Ditmaal haalde hij even zijn tong over zijn lippen heen en fronsde hij zijn wenkbrauwen iets. Hij was niet boos of iets, maar keek net alsof hij het heel irritant vond dat ze met hem mee keek. Maar eerlijk gezegd vond Kim het alleen maar leuk, nu had hij iets te doen om zijn tijd te vullen. Ofja, zinvol te vullen. Want wat is er nou zinvoller dan praten met een mooie meid? Geen verslag voor school iniedergeval.

Clothes

De bibliotheek.. Een moeilijk woord voor een saaie ruimte. De jongen had nooit echt het nut van de ruimte ingezien. Natuurlijk kon je er je informatie vinden, maar dat kon je ook met je laptop op je kamer. En het was er rustig en stil om te leren, maar dat was je slaapkamer ook. Kim had dan ook nog nooit een voet in een bibliotheek gezet, tot vandaag. Het was alsof de jongen een cultuurschock kreeg zodra hij de bibliotheek binnen stapte. Kim kreeg niet het gevoel dat het 'zijn soort mensen' waren die hier zaten, meer nerds. Maar hij wilde het een kans geven, niet dat hij veel keus had. Hij moest eens iets afmaken in zijn leven en well, deze opleiding was zijn doel. En daar hoorde deze extra opdracht helaas bij.
Er waren zo ontzettend veel boeken, zo veel rekken, dat de jongen begod niet wist waar hij zou moeten beginnen. Wat radeloos keek hij rond, liet zijn blik op enkele mutanten vallen. Iedereen was druk bezig met zijn eigen ding en wist zo te zien precies waar wat te vinden. Een korte zucht liet de jongen horen, voordat hij naar een random kast liep en boeken begon te pakken. Natuurlijk ging dit weer zo onhandig als wat en vielen er enkele boeken uit de rekken. Kim voelde hoe geïrriteerde blikken zijn kant op werden geworpen. Maar wie zette hem dan ook in een stilte ruimte? Net op het moment dat hij de boeken terug in de kast wilde ruimen, trok een stem van boven zijn aandacht. Een mooie, blonde damen bevond zich boven op de boekenkast. Ze vroeg hem of hij dat boek ging lezen, waarbij hij besefte dat hij een Twilight boek in zijn handen had. Na een wat flauwe opmerking terug gemaakt te hebben, zette hij het boek terug in de kast om relaxt te kunnen gaan staan.  "O maar natuurlijk. En ik hou heel erg van verhalen over gamende jongens, met een ridderlijke sfeer ertussendoor." Weerkaatste het meisje met een grijnsje terug. Kims mondhoeken trokken ook even op, waarna hij zijn schouders nonchalant ophaalde. "Precies, je moet een boek nooit op zijn kaft beoordelen." Sprak hij, alsof hij een mega wijze quote vertelde.
Kim sloeg zijn armen over elkaar, waarbij hij wat gespeeld geïrriteerd vroeg of ze altijd met mensen mee keek. Normaal gesproken vond hij het echt vervelend als mensen zich zomaar met hem of zijn spullen bemoeide, maar nu totaal niet. De meid was zeker zijn type en had ook nog eens een wat pittig mondje. Misschien dat het dan toch wat leuk werd, in die bibliotheek. Kim likte over zijn lippen heen en brutaal deed de meid hem na. Hierdoor trok de jongen even wat verbaasd zijn wenkbrauwen samen. Pardon?
"Alleen als diegene me wakker maakt door een boek te laten vallen." Begon ze geïrriteerd. "Of als diegene er interessanter uit ziet dan de andere mensen in de bibliotheek." Bij het laatste grijnsde ze, waardoor de jongen ook grijnsde. "Is ook niet zo heel erg moeilijk, als ik de mensen hier zo zie." Zei hij geamuseerd terwijl hij een korte blik over zijn schouder werpte, naar de mensen achter hem. "Al moet ik wel bekennen dat jij er ook veel interessanter uitziet dan deze Twilight-saga." Glimlachte hij met zijn charmante, ietwat scheve glimlach. "Hoe kom je op die boekenkast? Kan je me dat leren?"