Never seen nothing like it [&Eva c:]

I don't play your rules, I make my own☻

Cranberries. Zombie. Meer woorden waren niet nodig voor welk nummer zij op repeat had staan onder de douche. Het was inmiddels al twee uur 's middags ofzo en ze had de behoefte gehad om te douchen, wat altijd betekende dat ze muziek op had staan. Old Rock, haar favoriet. En dan was ze ook nog eens meezinger. Of er nu mensen in de kamer waren of niet. Daar hadden haar nichtjes ook mee moeten leren leven, al wist ze het vaak wel in te dimmen als dat hun verzoek was. Het was niet alsof ze de hele gang bij elkaar zong of iets, dat viel ook wel weer mee.

''It's the same old theme since nineteen-sixteen.
In your head, in your head they're still fighting,
With their tanks and their bombs,
And their bombs and their guns.
In your head, in your head, they are dying...

In your head, in your head,
Zombie, zombie, zombie,
Hey, hey, hey. What's in your head,
In your head,
Zombie, zombie, zombie?
Hey, hey, hey, hey, oh, oh, oh,
Oh, oh, oh, oh, hey, oh, ya, ya-raaaaaaaaaaaaaaaawr...''

Shit, ze had zich misschien iets te erg laten gaan en aangezien ze dus tot een panter kon shiften had ze het daarvan geërfd om soms een beetje te grommen, te spinnen en dus ook.. dat soort uithaaltjes. Ze hoopte alleen maar dat niet de hele gang het gehoord had ofzo, bedacht ze zich in stilte terwijl de muziek doorspeelde en ze de douchekraan uitdraaide zodat alleen nog maar het geluid vanuit haar mobiel hoorbaar was. En het geluid van haar maag dat haar vertelde dat ze zo meteen maar ook iets van lunch moest gaan halen.

Ze had geen idee waarom maar ze had de outfit die ze droeg in haar koffer gevonden, waarschijnlijk er in gestopt door Melissa, de creatieve naai-uil die ze was, en had het aangetrokken. Omdat dit dus het tegenovergestelde was van de motor jackets die ze altijd droeg en de zwarte skinny jeans gaf dit een heel ander uiterlijk aan haar. Ze kon zweren dat ze soms mutanten naar haar had zien staren, vanwege het korte jurkje, of hoe ze het ook moest noemen, dat ze droeg. En hiermee liep ze dus nu naar de game hall, waar ze wel zin in had gehad om daar haar tijd te verdoen. Ze was uitgeslapen en had zichzelf gevoed met biefstuk die de vrouw die voor het eten zorgde met alle liefde voor haar gemaakt had. Of tenminste, zo had ze in ieder geval gekeken wanneer ze haar het bord aangereikt had en bovendien had het ook zo gesmaakt. Het was heerlijk, zoals altijd. Zeker een manier van hen om de mutanten hier te laten houden, samen met alle ruimtes waar ze heen konden gaan. Zoals de game hall, het zwembad, het bos en meer ruimtes. Ze kon zweren dat er vast ook wel ergens geheime gangen waren zoals in die films, als ze het zich goed kon herinneren, genaamd Harry Potter.

For some reason had ze een nummer van Nirvana in haar hoofd wanneer ze de game hall in liep en meteen de warmte tegemoet kwam van mutanten die druk aan het spelen waren. De airtable was bezet door wel viertal mutanten, de motors waren, maar natuurlijk, ook al bezet. Here we are now, entertain us. Yeah right, er leek wel haast niets meer te doen. Al moest ze zeggen dat ze nu wel de kans had om met andere dingen te gaan flikflooien, iets waar ze nog nooit wat mee gedaan had. Maar.. wat precies? Ze had zo in gedachten rond gekeken dat ze niet in de gaten had gehad dat er twee hyperactieve kleine mutanten haar kant op kwamen van achter en haar abrupt zonder excuses aan de kant duwden en zij, onhandig als ze was, vervolgens haar evenwicht verloor en opzij tegen de grond aan viel. Natuurlijk schoot hierdoor ook meteen haar outfit nog verder omhoog waardoor haar panties zichtbaar waren en de knot die ze droeg uit zijn plek viel en het elastiek het begaf. Fuck.

I don't play your rules, I make my own☻

Zucht. Er kon ook niks eens een keer goed gaan, right? Well, op z'n minst kon ze de muziek langs alle geluiden van gamekasten horen die vanuit de speakers kwam. Breaking The Habit van Linkin Park. Dat was haar dan weer wel gegund. Typisch. Ze brak inderdaad de gewoonte. Ze was dan ook de enige die op de grond lag te chillen. Het was alleen 's middags en niet 's avonds. Hmpf. Ze voelde langzamerhand hoe haar kont hieraan leidde, vooral omdat de dunne stof van het jurkje de klap niet had opgevangen, al had het toch weinig verschil gemaakt, en vertrok haar lippen. Waarom konden kinderen dan ook niet uitkijken? Ze wist het zeker, ze hoefde ze later niet zelf te hebben. Die dingen luisterden toch nooit en als ze al mutaties zouden hebben was dat al helemaal gestoord. Ze kon zichzelf soms niet eens handelen, laat staan dat ze kleine koters kon vertrouwen dat ze niet uit hun slof zouden slippen. Zoals deze dus. Ze zuchtte en stond op het punt om haar handen te verplaatsen op de grond om zichzelf terug omhoog te brengen, blij om het feit dat niet een heleboel mutanten naar haar omgekeken hadden maar ergens ook weer teleurstellend? Het was tenslotte een drukke plek, iemand moest haar toch op z'n minst een hart onder de riem steken of? Plotseling een Eva recht voor haar wanneer ze ineens voelde hoe er een paar vingers een lok uit haar gezicht gestreken had liet haar opkijken. Wow. Shit man, de kleding die ze aan had waren echt super hot. En dan kwam zij aan met zo'n baby doll outfit of hoe het ook maar mocht noemen. Al was haar knot sowieso verpest en was haar elastiek niet meer te redden. ''Wat? Je kent dat nieuwe spel niet? Het heet onzichtbare Twister, ik win hier overduidelijk want iedereen is hem al geragequit. Bovendien houden ik en de vloer intens veel van elkaar, had je dat nog niet gehoord? De hele school heeft het erover.'' Grijnsde ze speels voordat ze door kreeg dat ze misschien iets te lang naar Eva's ogen gestaard had en toen per ongeluk naar haar decolleté liet glijden en shit.

Oké, dat was dus niet gebeurd. ''Dus laat je me alleen spelen of doe je mee? Het ziet er niet echt naar uit alsof er iets anders te doen is, like alle mutanten hebben de speelkasten al geclaimd.'' Zei ze met een scheef grijnsje voordat ze haar andere lokken uit haar gezicht vrijspeelde door snel te schudden en vervolgens haar jurkje wat goed proberen te doen door omhoog te huppen, wat ook maar awkward ging. Yeah, dit was de beste indruk voor Eva natuurlijk. Ze slikte. ''Maar even serieus, heb je het al naar je zin hier? Op de school, het eiland I mean, niet op de grond. Tenzij je me dat ook wilt vertellen? Dan barst je maar los, I don't care.'' Grinnikte ze zachtjes, maar vooral wat gênant en ze vervolgens de aanstalten maakte om van de grond af te staan. Haar kont deed nog altijd zeer, wat ook wel logisch was want ondanks Eva die plots verschenen was ging die pijn heus niet zomaar weg voordat ze haar kontspieren gestrekt had en zelfs dan nog niet. Ze verschoof haar handen naar voren en leunde op ze om vervolgens wat hakkelig op te staan en een hand naar Eva uitstak, die overigens wel minstens vijftien centimeter langer was dan haar dus eigenlijk was dit ergens wel raar? Een kleintje die een grote hielp? Ach, boeiend.

I don't play your rules, I make my own☻

''Well Hydra girl, dit word nog een hell of a ride want dan ken je nog maar weinig van me.'' Knipoogde ze speels op haar lach over hoe ze Eva bleef verbazen. Haar bijnaam terugkeren was zo typisch. Dat was bovendien het eerste wat ze echt van haar geweten had, naast het feit dat ze samen tegen hetgeen gespannen hadden dat in hun kamer met hun gesold had, wat dus echt niet grappig was geweest. Beide meisjes waren uitgeput geweest van hun dag en dan kwam dat ook nog eens te pas en daarna nog eens hun nieuwe kamergenootje, waarvan ze zeker wist dat zij het was. ''Ik hoor je wel lachen hoor, for fucks sake.'' Kraamde ze uit met haar ogen al rollend wanneer ze terug naar het meisje keek dat blijkbaar erg veel lol had om haar gesukkel. Djeez.
Eva vertelde haar dat ze het hier nog zo slecht niet vond en daar moest Melody wel om grijnzen. Ze wist wel hoe goed deze plek was. Het liet haar vergeten van wat er vroeger thuis gebeurd was, echt. Haar vader hoefde ze sowieso nooit meer te zien, echt nooit meer. Ze had geen idee wat er ook gebeurd zou zijn als haar tante er de volgende dag niet gekomen was en ze wou ook niet weten wat er gebeurd zou kunnen zijn. Ze was nu hier en gelukkig en wel. ''Wat?'' Trok ze haar wenkbrauw op naar de brunette toen ze over de grond begon. ''Oké, wie was het die begon? Jij of ha-hem?'' Ze ging dus even niet verraden dat ze de grond bijna een meisje had willen noemen, nope. Straks keek eva haar nog raarder aan dan ze haar al vond, aangezien ze door had gehad dat ze naar haar cleavage had zitten staren en dat was echt per ongeluk geweest. Echt.

Melody werd gelukkig niet door Eva naar de grond getrokken, want echt dat zou pas een afgang zijn geweest. Dat ze voor de tweede keer op de grond gedoken zou zijn en bovendien dan ook nog eens boven op Eva. Dat ging niet gebeuren, ze wou zichzelf niet nog meer voor schut zetten. Ondanks dat een heleboel mutanten bezig waren met hun eigen ding hier in de game hall zou ze zich alsnog beschaamd voelen, dat wist ze zeker. Ze staarde omhoog naar Eva, die echt zoveel langer was dan haar. Ze vroeg zich af of ze haar in kon halen qua hoogte als ze in een panter veranderde en vervolgens op haar achterpoten ging staan. Iets dat ze later vast nog wel eens ging uitproberen, als ze de energie zocht om in een panter te veranderen. Dat kwam dus echt later wel want ze ging niet als een panter op een motor zitten. Dat zou raar zijn. Alhoewel.. over raar gesproken.. in principe was alles raar dus eigenlijk zou dat dan weer, voor deze mutantenschool, vrij normaal zijn? Want alle mutanten hadden vast wel iets dat voor de normale mens raar zou overkomen maar voor de leerlingen hier was alles vrijwel volkomen normaal. Toch ging ze er niet voor om zich nu in een panter te veranderen. ''Ik heb wel zin in een race, ik maak je helemaal in. Ik zweer.'' En dus niet alleen in het spel zelf maar, vreemd genoeg vond ze er de blije energie voor, ook dus naar de motors toe. Oh yes dat ze er het eerste bij de motors zou zijn.

''Aye, wij willen eens.'' Maakte ze duidelijk nadat ze het spel gekapt had door op een knopje te drukken wanneer de twee mutanten die op de motors zaten alleen maar stom hadden zitten giechelen naar elkaar maar niet daadwerkelijk het spel speelden. Eén van hen was zelfs bezig met haar make-up bij te werken in een handformaat spiegeltje, waardoor Melody haar wenkbrauwen in een wtf-expressie trok en Eva aankeek. Dit was geen plek voor tuttelmeisjes? Zeker de motors niet. 'Je zoekt je eigen entertainment maar.' Antwoordde het meisje dat aan haar kant zat met een bitch stem waardoor Melody haar blijheid leek te verliezen en ze even op dit moment geen fucks gaf. Ze hief een vinger op naar het meisje haar gezicht en liet er een pikzwart rookwolkje uit komen dat haar vrijwel meteen verblindde en de meest zwarte vlek ever op haar gezicht achter liet. ''Veel plezier met dat schoon te maken, cupcake.'' Praatte ze onder haar adem door wanneer ze van de motor afgegaan was met een gil en haar vriendin meetrok om naar de badkamer te rennen of whatever. ''Dus, ik maak je af.'' Grijnsde ze terug naar Eva, die meteen haar vrolijkheid terug bracht wanneer ze alleen maar naar haar keek.

I don't play your rules, I make my own☻

Melody was vastberaden dat ze dit ging winnen. Dit was een motorgame, gebaseerd op skills en niet op lengte. Want als ze een basketbal game hadden gedaan dan wist ze zeker dat Eva dat zou gaan winnen. Dat was echter niet het geval nu, bovendien zou ze nooit basketbal gaan doen. Dat was haar ding niet en dat zou het ook nooit worden. Al zou het best grappig zijn om een zwarte panter te zien basketballen? Maar aan de andere kant.. alles zou grappig zijn als een panter mensen dingen zou doen. Een eitje bakken, een bad namen, het huis stofzuigen? Was dat zelfs wel mogelijk? Nu ze eraan dacht zou ze het best willen proberen. Maar niet in het bijzijn van iemand anders. Absoluut niet. Dat zou veel te raar en beschamend zijn. Wie weet ging ze nog eens los op muziek tijdens het dweilen van een vloer en een panter die op d'r achterpoten staat met een dweil tussen d'r poten in en miauwend.. ze moest er spontaan van grinniken, al viel dat weg in de geluiden die om hen heen aanwezig waren. En werd ze er meteen uit getrokken toen ze door Eva het kleintje werd genoemd.
Oh Hell no, zo werd ze niet zomaar genoemd. Dat had Eva dus mooi echt even niet gedaan. ''Deze prima-op-gemiddelde-lengte-meid weet het zeker.'' Verzekerde ze haar, met kort haar wenkbrauwen omhoog en een ongeamuseerde blik op haar gezicht. Als Eva dacht dat ze haar zomaar voor een kleintje kon uitmaken dan had ze dat mooi mis. Toch had ze het uitdagende toontje in haar stem niet gemist en wist ze zelf ook wel dat de brunette het als een grapje had bedoeld natuurlijk. Toch pikte Melody het niet zomaar als iedereen haar zomaar kleintje noemden. De volgende keer als Eva haar zo zou noemen of iemand anders in de ruimte die hun gesprek ook maar hadden opgepikt dan vielen er klappen. Misschien zelfs klauwen. Dat lag eraan of ze tegen die tijd nog steeds mens was. Want er stond geen tijdslimiet op het scheldwoord.

Anyway. Ze had nog altijd stom gestaan en merkte dat pas op wanneer Eva haar kapot lange haren bijna in haar gezicht zwiepte, maar vervolgens wel heel schattig het woord mop gebruikte. ''Aye, wacht op mij, reus.'' Protesteerde ze wanneer Eva het spel al startte en ze haastte zich plotseling snel, veel sneller dan ze daadwerkelijk had willen zijn want ja luiheid, naar de andere motor toe alsof ze in een wedstrijd was geweest met iemand anders en ging er op zitten. Snel zette ze haar voeten op de pedalen en legde ze haar vingers om beide handvatten, klaar voor de strijd. Omdat ze door haar opzadeling nu Eva een voorsprong had gegeven ging ze er meteen helemaal voor. Binnen twee keer het handvat te laten brullen was ze gauw genoeg op top snelheid. Blijkbaar had de automatische speelcomputer een briljante motor voor haar uitgezocht, dat dan ook een grijns op haar lippen tevoorschijn toverde. Eva lag dan nu wel voor, maar na een rondje of misschien zelfs een halve zou ze haar maar al te snel inhalen. Meteen wanneer ze gestart was vanaf de finishlijn kwam het nummer Cool Rider in haar hoofd en kon ze het niet laten om te grijnzen en nog eens aan het handvat te draaien dat een grom maakte als reactie.
Ze vloog gauw een bocht om na een rechte weg, zo scherp dat ze haast de bocht uit zou vliegen maar door haar skills gebeurde dat niet en haalde ze zelfs een snelheid die te gestoord was voor woorden en daarmee meteen 3 NPC's inhaalde zonder problemen. Hierdoor kon ze het niet laten om hard te grinniken, plezier van de actie die ze zojuist gemaakt had en ergens kon ze ook wel Eva's gezicht voor zich zien ook al kon ze het niet maken om naar haar te kijken. Als dat gebeurde zou ze haar focus verliezen en dan waarschijnlijk wel tegen een hoop autobanden aan crashen ofzo, wat dus echt niet de bedoeling was en dus ook mooi niet ging gebeuren. Snel had ze ronde 1 al gemaakt en kwam toen na de tweede keer dezelfde bocht gemaakt te hebben al op de tweede plek te staan. En daar was Eva in zicht. ''Aye chick, het ziet er naar uit dat je dit gaat verliezen.'' Vertelde ze haar mooi even met een dikke grijns op haar gezicht. Als er iets was dat Melody plezierde dan was het roken, old rock, zonnebrillen en op motors rijden. Zo'n beetje alles wat met vroeger te maken had. Net zoals dat Michelle Pfeiffer toch echt wel haar teen girl crush was. Ze kon het niet helpen om haar in het geheim te aanbidden. Aangezien niemand er wat van wist. Het was niet alsof ze posters van haar in haar deel van de kamer had hangen of ook maar iets dat er op wees dat ze ook maar van het bestaan van Michelle Pfeiffer af wist. Het was mooi haar geheimpje. Hoewel ze zich soms wat liet meeslepen tegenover sommige meisjes, hoefde het ook niet zo te wezen dat de hele school van haar seksualiteit af moest weten. En alsof ze daadwerkelijk op een motor zat die op een snelweg reed voelde ze zich toch echt wel even ontzettend cool, alsof ze op weg was naar haar girl crush. Was het maar waar. Maar daar was haar fantasie toch ook zo geweldig voor. En met die gedachte en nog altijd grijns op haar gezicht waarin te zien was dat ze plezier had kwam ze langzaam maar zeker naast Eva te rijden, samen op weg naar de finishlijn van het laatste rondje met nog minder dan een kilometer afstand.

I don't play your rules, I make my own☻

Eva en haar lengte grapjes. Echt. Hmpf. Ze zou haar eens leren en dat deed ze nu meteen, door precies naast haar te komen rijden tot ze echt niet meer harder kon en vanaf toen, ondanks dat de weg nog echt minder dan honderd meter was, leek alles in zo'n slowmotion te gaan. Ze had haar ogen heel even naar Eva gedraaid met een dikke grijns spelende op haar lippen, die er echt niet meer af te slagen was omdat ze zo zeker was dat ze dit ging winnen. Ze probeerde haar snelheid nog meer op te krikken maar ze wist dat ze al op volle snelheid was. Gauw richtte ze haar aandacht terug naar het scherm, hoopte op die ene, echt die éne centimeter voorsprong, maar voor zover ze kon zien gebeurde dat dus niet. Ze probeerde nog eens aan haar handvat te brommen, maar tot geen enkel succes werkte het. Toch verminderde het haar plezier niet. Nee, zodra ze over de finishlijn geracet was liet ze haar stuur los en rechtte haar rug weer om zich vervolgens met een geeuw uit te rekken. ''Was dat alles wat je kon?'' Grinnikte ze, terwijl ze haar armen uit strekte en haar rug een paar keer hard en zacht haar botjes knakte. Bijna had ze haar tong ook nog eens uitgestoken als een ware panter, maar dat had ze nog maar net even binnen gehouden voordat ze meer panter zou gaan zijn in mensenvorm dan een mens. Als dat logisch klonk? Het maakte ook niet uit. Gauw vormde ze haar grote O-mond terug in een brede grijns en kon het niet laten om haar hoofd te schudden wanneer Eva haar ineens om haar geheim vroeg. ''Well chick, this girl ain't gonna reveal her secrets. Too bad.'' De grijns die op haar lippen stond was er echt niet af te slaan hoor. Echt niet. Eva's uitdagende grijns hielp daar ook nog eens bij en de manier waarop ze stoer leek te doen met haar armen over elkaar. ''Als je je nu als een puppy probeert te gedragen, dat gaat dus mooi niet werken.'' Vertelde ze haar in een korte schaterlach, echt blij om haar overwinning ook al was het wel gelijkspel geweest. Ze zag het filmpje vanuit haar ooghoeken, terwijl haar ogen nog altijd op Eva stonden, nog altijd doorgaan. Beide hun motors die bereden werden door twee vrouwen coureurs en de een soms even de ander inhaalde maar altijd tegelijkertijd over de finishlijn reden, alsof ze daarvoor bestemd waren door de uitslag die de twee meisje hadden behaald. Ah, Melody realiseerde zich hoe blij ze hiervan werd, wat ze eigenlijk al een tijdje niet meer geweest was. Zeker niet met een mutant die niet één van haar nichten waren. Oké, Maurim even niet meegeteld want hij was ook fucking cool. Maar echt, meestal was ze te lui of te moe om zich te interesseren in anderen. En hier was ze dan, echte pure lol aan het hebben met een hottie.

BEEEEEEP. Melody krijste het als een ware gek uit en sprong van de motor af als een opgejaagde kat die plotseling met al haar rugharen overeind stond en op vier poten belandde op de grond, waar het ook maar vanaf gevallen was. Alleen was dit in Melody's geval niet zo, in plaats daarvan viel ze tussen de twee motoren in op haar rug. ''The fuck!'' Kreunde ze van de klap die ze door haar lichaam voelde gaan. Gelukkig was ze niet lelijk gevallen maar ze wist wel dat er vroeg of laat een blauwe plek op haar heup terecht zou komen. Ze gooide en blies haar slag-achtige haar uit haar gezicht vandaan nadat ze zich omgedraaid had en zag een rode toeter net langs haar stuur uitkomen. Doordat ze op de grond lag kon ze niet meteen opmaken wat er zojuist gebeurd was, maar degene die er achter had gezeten begon te praten.
'Da's payback.' Vertelde het meisje haar, de tut die eerder op deze motor gezeten had en Melody gromde. Het probleem was alleen dat ze de energie niet vond om daadwerkelijk van de grond af te komen, nu ze er al voor de tweede keer binnen een halfuur beland was. Dit was allemaal veel te vermoeiend en ze zuchtte. ''Seriously? Waarom? Ga gewoon weg.'' Bracht ze uit, al was het meer voor zichzelf dan echt als reactie voor de twee meisjes die zich zo nodig als een kleuter moesten gedragen. Hell, waar de fuck hadden ze die toeter zelfs vandaan gekregen? Dit leven. Het was het nu echt even niet.

I don't play your rules, I make my own☻

Door deze stomme actie had ze meteen al weinig zin meer om nog verder hier te blijven, ze wist vrijwel zeker dat deze kinderen niet zomaar weg zouden gaan zonder nog meer om een gevecht te vragen. Ze slikte en probeerde zich ietsje van haar plek af te draaien zodat ze met haar hand bij haar heup kon en daar aan begon te voelen. Dat deed zeer, fuck. Wie had er dan ook bedacht dat er precies een ijzeren plaat tussen de motors had moeten liggen in plaats van een zacht grasmatje. Zelfs de motors waren dus niet val-veilig, dat had ze nu wel ondervonden. Ze had de neiging om te kijken of haar huid nu al bont en blauw was, maar dat ging niet zo makkelijk als ze een jurkje aan had en de plek rond de plek van haar onderbroek zou zitten. Melody ging zich hier echt niet als een retard half uit zitten kleden om alleen maar naar haar huid te zitten kijken die waarschijnlijk nog niet eens echt beschadigd was. Ze keek er pijnlijk naar totdat haar aandacht werd getrokken door Eva die zich plotseling veel harder opstelde dan dat ze eerder had gedaan tegenover de twee kinderen. Haar opmerking over of dat ze freaking zes was liet haar opkijken en om één of andere reden kon ze haar ogen niet meer van de brunette afhalen. Al moest ze toegeven dat ze altijd wel toekeek als er iemand een scène trapte. Ze gniffelde zacht om haar dissende opmerking over dat ze vast vanwege dit soort kut gedrag op deze school zaten en ze het dan ook maar meteen voor iedereen hier moesten verzieken. Ze liet haar blik afglijden naar het meisje dat ze maar half zag aan de andere kant van de motor maar wel duidelijk de smerige blik zag die ze naar Eva stuurde. Ugh, ze voelde hierdoor nu ook boosheid terug in haar lichaam omhoog komen borrelen. Voordat ze de kans had om haar eigen mond open te trekken en ook eens wat woorden af te vuren richting de twee mutanten die dachten heel wat beter te zijn dan hun had Eva dat moment al van haar gestolen. Niet dat dat haar wat uitmaakte, haar opmerking was heel wat beter geweest waardoor ze het niet kon laten om even wat harder te lachen nu waardoor één van die bitches nu haar kant op keek.

'Wat wil je eraan doen dan?' Had ze gewaagd om te zeggen voordat ze ook maar aan de consequenties had gedacht en plotseling Eva in een tijger was veranderd, net zo simpel als Melody dat kon doen. Holy shit, dit kende ze nog niet van haar, waardoor ze net zo verbaasd naar haar kamergenote keek als de twee meisjes en er gauw een grijns op haar lippen kwam te staan van geweldigheid. Damn, ze had niet geweten dat ze deze mutatie had en ineens voelde ze zich lang niet zo alleen meer op deze school. Natuurlijk had ze wel al vrienden gemaakt naast haar eigen nichten, maar dit was anders. Ze had iemand die wist het hoe was om een katachtige te zijn, als een tijger het enige was waar ze in kon veranderen. In Melody's geval kon ze alleen maar een zwarte panter zijn met af en toe een gele of groene oogkleur, dat verschilde hoe ze zich voelde. ''Damn.'' Had ze gefluisterd voordat ze afgeleid werd door Eva's gegrom en de meisjes alsnog niet oprotte zoals ze allebei verwacht hadden. Zachtjes masserend was ze nog altijd met haar vingers over de pijnlijke plek gegaan terwijl ze toekeek naar hoe het meisje nu een staart in haar gezicht ontving en daardoor haar balans verloor en tegen de andere aan crashte en beiden nu op de grond vielen. Helaas niet op een ijzeren plaat zoals Melody wel was gegaan, maar het was in ieder geval iets. Hierdoor zag ze ze beide nog snel overeind krabbelen en weg rennen naar wist zij veel waar heen, voordat ze haar aandacht terug op Eva richtte die inmiddels terug veranderd was alsof het niets was. Ze slikte en wist even geen woorden uit te brengen, zelfs niet wanneer ze haar vroeg of het wel goed met haar ging. ''Ik- ehm- eh..'' begon ze twijfelachtig, voordat ze met haar ogen knipperde en zich toen wat meer overeind probeerde te laten komen. ''Ik denk dat ik wel oké ben.. maar ik heb de game hall voor nu wel weer gezien, if you know what I mean.'' Perste ze daarna haar lippen op elkaar met een lichte zucht terwijl ze zich op haar linkerhand steunde en de andere arm om de motor heen gooide waar Eva net had op gezeten. ''Fuck, oké, dat doet teveel pijn. Ik ga niet echt omhoog raken. Well, dan blijf ik hier wel chillen, right?'' Probeerde ze wat te grappen als een boer met kiespijn.

I don't play your rules, I make my own☻

Ze keek Melody nog altijd met dezelfde blik aan, een halve glimlach die zelfzeker moest uitstralen maar ze had het idee dat het alles deed behalve hetgene wat ze wou. Well, voor wie speelde ze eigenlijk dit spelletje? Alleen maar voor zichzelf blijkbaar want Eva leek er niet bepaald voor te vallen, wat haar haar glimlach al gauw liet verdwijnen en ze nog eens over haar pijnlijke plek heen wreef met haar vlakke hand, wat het beste aanvoelde voor nu. ''Met jou mee?'' Vroeg ze wat verbaasd maar ook brommend, wat kwam door het feit dat ze niet tevreden was met de blauwe plekken die ze nu ging krijgen. En ze wist dat als ze in een panter veranderde, die plekken dan op magische wijze alleen maar groter zouden worden. Het antwoord was niet moeilijk uit te rekenen though, een panter was groter, dus ja dan was het logisch.

Eva vertelde haar dat ze haar maar moest vertrouwen, iets waar Melody eigenlijk niet zoveel moeite over deed. Iedereen die haar gewoon met respect behandelde en wel mee op kon schieten deed ze niet moeilijk over om te vertrouwen. Maurim was namelijk ook iemand waar ze alle vertrouwen in legde, hun uitje in het bos nadat ze elkaar in het dierenhok hadden ontmoet en een beetje ondeugend waren geweest om alle honden mee te nemen. Toch was alles uiteindelijk goed gekomen en hadden ze niet eens problemen gehad bij het schoolhoofd. Sterker nog, ze waren beloond voor het feit dat ze de honden terug hadden gebracht, wat haar daarna zo enorm opgelucht had gemaakt. Op dat moment had ze zoveel paniek gehad die ze had geprobeerd te blokkeren in het kantoor van de roodharige vrouw en ze wist dat Maurim precies hetzelfde had gedaan. In haar hoofd had ze alleen maar aan de krokante kippenboutjes gedacht die Céline zo fantastisch kon klaarmaken om alle telepathie te voorkomen die de vrouw eventueel zou gebruiken in haar hoofd. Hmm, kippenbouten..

Ze slikte wanneer Eva plotseling dichterbij kwam en ze haar armen onder haar lichaam door voelde schuiven. Zo gemakkelijk ging dat niet. Ze had ook precies de prestatie geleverd om tussen de twee motors in op de ijzeren plaat te vallen. Het had elke plek kunnen zijn in de game hall en zij had het hier gepresteerd. Echt, achievement unlocked. Ze kon trots op zichzelf zijn om zoiets doms te behalen. Eva stootte hierdoor haar ellebogen steeds tegen één van de bikes, van de één naar de ander en Melody kon het niet laten om zich hierdoor schuldig te voelen. Maar wat haar meteen uit haar schuld vandaan haalde was Eva's geur die ze ineens in haar doorkreeg. En de coole motorkleding die het meisje droeg.. Melody moest zeggen dat ze ervan onder de indruk was en ze het niet kon laten om even naar de rode kleur én glans van haar lippenstift te staren. Het leek haast de kleur van.. well, bloed was het eerste dat in haar op kwam, maar ook van rode rozen en aardbeienpudding. De siroop die daar altijd op zat.. hmm. Oké, Melody, what the fuck. Stop daar. Ze werd gauw al afgeleid door Eva's stem en keek haar daardoor in haar ogen aan terwijl ze haar armen om haar nek heen had geslagen, iets wat totaal niet romantisch was. Ze sloeg haar woorden op, alleen kon er even geen beeld op vatten. Was ze dan zo afgeleid? Fuck man, Melody, concentreer. Dit kwam vast door de pijn die ze had en wat er net allemaal wel niet gebeurd was. Het feit dat Eva in zo'n dier kon shiften dat was nieuw voor haar en ze droomde er nog steeds over, als dat het woord was dat ze zocht. Ze wist het niet. Het maakte ook niet uit. Ze knikte half, niet echt zeker of dat het juiste antwoord was dat ze moest geven en pas daarna maakte haar brein de link dat ze een vraag had gesteld over of ze naar de slaapkamer of de ziekenboeg wou. Maar om eerlijk te zijn had ze in geen van beide de plekken zin. De ziekenboeg liepen er van die hyperende ongeruste verpleegsters rond die haar dan maar al te graag vol spoten met allerlei dingen en dingen op haar plakten waar ze geen verstand van had. En in de slaapkamer was Kitty, ook iemand waar ze geen behoefte aan had en al hoofdpijn van kreeg als ze er over nadacht. ''Ehm,'' begon ze twijfelend, voordat ze ineens aan de plek dacht dat haar vast tot rust zou brengen. Alleen in plaats daarvan maakte ze een heel andere opmerking. ''Jouw armen?'' WHAT THE ACTUAL. En ze liet haar ogen nog eens naar Eva's lippen gaan, terug naar haar ogen, terwijl ze voorover boog en ze haar lippen op die van Eva zette, in de hoop dat het meisje haar terug zou zoenen.

Of.. ze had het allemaal fucking fout, elke hint die ze als het ware gegeven had, en zou op de grond worden gegooid met hopelijk een hersenschudding als gevolg waardoor ze dit moment van schaamte niet zou herinneren.