Bottom of the bottle |&Skye

Gehuld in de schaduwen die de kelder hem gaf staarde Cas voor zich uit. In zijn hoofd was het stil, een bepaald gevoel had hem al de hele dag in zijn greep en het wilde maar niet loslaten. Falen. Het had er letterlijk ingehakt toen hij een anonieme sms had gekregen dat het verlies van zijn vader destijds compleet te wijten viel aan hem. Een van de main reasons waarom hij zich dus had terug getrokken naar de kelder om daar even compleet te verdwijnen. Om het zeker voor het onzekere te nemen dat hij niemand wat zou aandoen als hij getriggerd werd. Woede zat nog steeds in zijn lichaam na al die tijd, iets wat zeker effect had op zijn omgeving. Zo ook hier, weg gestopt in de fundering van de school. Geregeld had het licht al aan en uit geflikkert in de tijd dat hij hier zat, kortsluitingen werden veroorzaakt door de opborrelende woede die hij uit alle macht tegen hield. Hij weigerde toe te geven aan die kant, maar daarvoor had hij afleiding nodig. Afleiding die hij niet zou vinden als hij alleen bleef dat stond vast. Toch maakte hij geen beweging om naar boven te gaan, de eerste persoon naar wie hij dan heen ging was Cloud, en dat kon in Cas zijn ogen alleen maar fout aflopen.
Een korte lichtflits maakte Cas weer alert, liet de rest in zijn hoofd even bekoelen. Zijn spieren spande zich op, al was het maar voor heel even, tot hij tot de conclusie was gekomen dat er iemand rond dwaalde in de gang. De jongen zakte wat meer onderuit in de zetel, hoopte langs de ene kant dat de persoon hem zou passeren. Maar dit kon wel eens de afleiding zijn die hij nodig had?

De persoon bleef voor hem onzichtbaar. Logisch ook, het licht dat van haar phone afkwam was praktisch volledig gericht op hem. Licht irriteerde hem echter niet zo heel veel, toch niet zo veel als andere die het vampiergen met zich mee droegen. Nah, tbh hij was gewoon speciaal. Al stal het licht toch een mini beetje aan zijn ogen, maar dat kwam dan weer door het feit dat hij hier al lang genoeg in het duister zat. Uit haar stem kon hij niet bepaald of maken of de chick geschrokken was van zijn aanwezigheid. Al had hij een klein vermoeden, maar daarop in pikken nah vandaag was hij even niet in die mood of zo. De licht bezorgde toon deed hem zijn mondhoek optrekken. Iemand die zich als het ware zorgen leek te maken om een vreemde, een gevaarlijk iets om te doen. ‘Waarom maak jij je zorgen om vreemdelingen? Wie weet ben ik wel een of andere mutant die zich voedt met andere en wachtte ik net op jou om toe te slaan?’ Klonk het luchtig. Heel soms kon hij zijn moodswings echt haten tbh, al viel er nu echt wel geen ontkomen meer aan. Toch besloot Cas het maar even over een andere boeg te gooien, weetje wel voor hij werkelijk iemand ging kwetsen. In deze vorm deerde hem dat niet zo veel, maar als hij ooit weer switchte wel ja dan kreeg hij schuldgevoelens of zo.. ‘Ik had vandaag niet al te veel zin om me bovengronds te begeven, en jij dan? Of ben je ook uit op de wijnvoorraad van de schoolhoofden?’ Klonk het al op een meer geamusseerde toon. Cas hief de elektriciteitsblok op, toch tenminste voor enkele lampen in de ruimte waar ze nu waren. Het was wel zo beleefd om zich tenminste kenbaar te maken right?

Blijkbaar had de chick nog wel humor Wat zijn humeur misschien toch wel een beetje opkrikte, maar beter ook want tja hij wilde niet bepaald een onbekend iemand wat volt door haar lichaam laten gaan puur omdat hij even een downie was. ‘Hoor ik daar een uitdaging? Kijk maar uit, wie weet ga ik er nog wel op in.’ Yaas, het ijs was eventjes gebroken of zo. Zijn bestelling voor een beter humeur was goed aangekomen thanks to the bezorger die hem nog steeds blind maakte. Dat nam hij er maar bij zeker?

Vanaf het moment dat hij het licht weer aan had laten gaan, gedimd wel tho want hey even een beetje sfeer op deze gure plek was ewl welkom. Haar ink sprak hem tbh echt wel aan. Like, hij kende genoeg mensen die rondliepen bedekt van kop tot teen, maar still hij was nog altijd even nieuwsgierig als een klein kind naar de betekenis er achter. Al zou hij er niet zo blunt gaan achter vragen tbh, nah dat gebeurde ooit wel eens op een ander moment. Stiekem was hij nu vooral nieuwsgierig naar de personen die haar hadden getatoeërd want het werk herkende hij eigenlijk echt niet. Het feit dat ze ook nog eens goed was voor het oog, wel ja dat was voor hem even mooi meegenomen yk. ‘Er is hier stiekem nog zo veel meer hoor.’ Grijnsde hij even breed. Op een paar dode ratten en een tal van spinnen waarschijnlijk niet al te veel, maar hej hij wou nog wel eens op onderzoek uit hoor. Even als een ware pagadder de boel gaan verkennen why not? ‘Gelijk heb je, dat spul is niet te zuipen.’ Voor even trok hij een vies gezicht, neuwp hij moest er niet aan denken. ‘Een newbie dus, intresting, ik kan even de lokale gids gaan uithangen als je wilt?’ Beetje vriendjes maken was wel nog zo leuk. Dan had hij ook eventjes wat tijd verdrijf.

Lachend schudde Cas zijn hoofd. Nah, hij ging nog niet in gaan op de uitdaging hoor. Dat was een beetje wat ze zou verwachten, dan verasste hij haar liever stiekem. ‘Ooit neem ik die uitdaging van je aan hoor.’ Klonk het terwijl hij even zijn breedste glimlach opzette om er toch uit te zien als een engeltje. Engeltje met tattoo’s tho, maar still zo braaf mogelijk niet dat hij daar grandioos in slaagde maar dat waren dan weer kleine details die hem niet veel konden boeien op het moment.

‘Dat gevoel raak je wel weer snel kwijt trust me.’ Sprak hij schouderophalend. Oké, feitelijk bleef het eiland nog steeds groot maar ondertussen kende hij wel alle plekjes dus waren er niet al te veel geheimen meer voor de kleine avonturier die in hem schuilde of zo. Aye, hij had blijkbaar zijn groove even terug of zo aangezien hij haar mooi aan het lachen had gebracht. 1 – 0 tbh. 0 voor het slechte humeur welliswaar. Van zodra haar stem sip klonk, trok hij dan weer een pruillipje om het te beamen. ‘Werk? Like school of wat? Want ik weet echt wel dat ze hier niet aan kinderarbeid doen hoor, of naja gewoon meisjes als jij werk te laten verrichten it’s a damn shame.’ Het laatste kwam er wat lacherig uit, al meende hij er stiekem elk woord van tho. Plus, Cas was ook oprecht geïnteresseerd in wat ze eigenlijk bedoelde. Stiekem was het echt wel een beetje tja, discriminerend tho wat hij net had gezegd. Al nam ze het waarschijnlijk niet zo op. Hoopte hij dan toch. ‘Hmn, dan is het speciaal voor jou even geen one time offer of zo. Maar ik ben Casper btw, al noemen de meeste me gewoon Cas maar dat is dan weer een ander verhaal.’ Beetje mysterie in het spel houden mocht altijd right? ‘En wie ben jij? Of noem ik je gewoon die blonde chick met al der geweldige tat’s?’ Al fine by him hoor. Al was een naam misschien toch wel een klein beetje handig.

Volgende keer dat hij deze chick zou ontmoeten ging hij dus mooi eventjes echt wel niet in de kelder zitten. Zo meteen ging ze nog rare dingen denken over hem of zo. Iets wat hij eigenlijk niet bepaald wilde, want ze leek hem best wel goed gezelschap tbh. En dan duidde hij niet alleen op haar looks of zo, zo erg was hij nu ook weer niet. Naja, zo heel soms misschien maar dat wist alleen hij en tja enkele mensen waarmee hij nu geen contact meer had. 10/10 voor vriendjes maken hoor, het behouden dat sloeg soms tegen eigenlijk.

De manier waarop ze haar wenkbrauw op trok, voorspelde niet al te veel goeds. Al had hij dat dus blijkbaar helemaal fout in geschat, maar hej hij was een dude. Wel ja kinda dan, dus dan stak hij het tijdelijk daar op stiekem. Toen ze even aan haar uitleg begon, klonk het even letterlijk als muziek in zijn oren. Cas had het kunnen verwachten ergens, hoewel niet iedere persoon met ink kon het ook werkelijk zetten of tekenen of wat dan ook. Maar bij haar had hij die speciale vibe gekregen tbh, en zijn vibes lieten hem echt nooit in de steek hoor. ‘Dat lijkt me echt zo ziek om te doen.’ Echt hoor zijn enthousiasme atm, hij leek wel een klein kind dat net cadeautjes kreeg of zo. Even opletten dat we niet te cute gaan doen jow, je hebt een reputatie. In je hoofd dan.. ‘Aight, je moet me echt eens wat van je werk laten zien tho. Als je wilt off course, no pressure.’ Glimlachte hij vrolijk. Jup, de zwarte wolkjes die eerst boven zijn hoofd hingen waren even mooi opgeklaart of zo. Skye was eventjes stiekem zijn persoonlijk zonnetje.

‘Aye, ik noem je zo hoor, nah kidding dat zou ik je niet aan doen.’ Heus wel eigenlijk. Maar dat zou ze zelf ook wel door hebben. Skye, een niet zo vaak voorkomende naam maar aye die mensjes waren meestal dubbel zo cool. Al ging hij haar dat niet vertellen want dan was hij zijn imago van die enge dude die in de shadows lurked kwijt of iets in die aard. ‘Thanks maar ik heb nog genoeg space, dus wie weet loop ik ooit wel eens bij je neven binnen. Ik ben altijd wel op zoek naar nieuwe artists.’ Stiekem was hij zo’n beetje een verzamelaar. Er bestonden mensen die stenen verzamelden, of dieren of wat dan ook maar hij behoorde dan weer tot de geheel andere kant stiekem. Niet dat je het zou merken als hij in zijn andere vorm rond dwaalde hoor maar dat was iets voor later. ‘Maar aye, dan laat ik je wel verder gaan of zo? Je moet me alleen even beloven dat ik je snel weer zie hoor.’ Voor heel even zette hij zijn meest geweldig grote puppy ogen op en trok hij een pruillip van jewelste. Dit bleef mooi tussen hen tho.

Echt hoor de passie die in haar stem weerklonk was bewonderenswaarig. Maar for real, Cas kon enkel en alleen maar op zo’n manier praten als het ging over zijn beschermrol naar Cloud toe, omdat hij daarvoor gewoon gemaakt en gevormd was door zijn ouders. Al had de dude nog wel het een en het ander waar hij altijd wel plezier in had, maar toch tho als je al kon praten over zoiets wel dan was het gewoon helemaal top. Dat het hem dan nog eens zo hard interesseerde was eventjes een dik pluspunt hoor. Dat kon ze blijkbaar wel goed, puntjes scoren bij hem. Daar moest hij toch eventjes mee uitkijken hoor, zo meteen had ze al meteen een high score of zo. Al kon er niemand nog qua geweldigheid al aan haar tippen hoor, maar dat hield hij tussen zichzelf en zijn gedachten tbh. ‘Waarschijnlijk ga ik zo impressed zijn over je werk dat je me al meteen mag tatoeëren of zo.’ Yeah, Cas en zijn roekeloosheid ook. Nah, eerst even goedkeuren tho maar het kon haast niet anders dan goed zijn right? Anders zou ze niet zo zeker zijn van zichzelf.

‘Nou, over een tijdje kan ik er wel kortere verzinnen hoor.’ Glimlachte hij vrolijk. Wel, dat mocht hij dan toch hopen. Maar dat ging enkel en alleen gebeuren als hij haar beter leerde kennen tho, dus basically gingen dat heel veel gidstoertjes worden op het eiland. ‘If you can impress me, sign me up!’ Klonk het misschien net een tikje te enthousiast. Maar who cares right? Feitelijk zou hij het echt nog wel geweldig vinden als hij mocht rondlopen met iets van haar tho, maar aye Cas was een trotse jongen, zeker als het neerkwam op ink.

Bam even een aapfaceje na doen, dat kon echt niet hoor. Bijna ging hij zijn handen voor zijn mond slaan als reactie, bijna dus. Cas kon zich nog net weerhouden om het ook te doen. Al zou het wel de kers op de taart zijn geweest hoor, dan lag ze zowiezo plat van het lachen en hij ook tbh. ‘Aha, je geeft je zwakke plekjes al prijs. Zo snel is het nog nooit gegaan hoor.’ Sprak hij op een speelse toon. Cas, de eeuwige charmeur tbh. Al pikte hij niet op dat ze het erg vond of zo dus wie was hij dan om ermee te stoppen riight? Die lipbite tho, nee dat moest ze maar niet meer doen want het was eventjes veel te hot als ze dat deed. Wow, stop die gedachten maar jongen! Wat verbaasd trok hij zijn wenkbrauw op. Hem meteen uit nodigen hea? Die sneaky Skye. ‘Aye daar heb ik niets op tegen hoor. Ik zal me gedragen. Beloofd.’ Gooide hij er droogjes uit al verscheen er toch zo'n typische scheve grijns op zijn gezicht. ‘Ladies first I guess, want ik weet niet waar je slaapt you know.’