Onderwerp: "Lost & Found" corner &Denni ma okt 26, 2015 1:12 am
Don't let me go cause I will get lost again
"Kijk, je trekt gewoon dit aan, en je komt naar de zaal om acht uur, snap je?" Zei Cas geduldig, voor de derde keer alweer. Cloud stond met het oranje ding in zijn handen. Het voelde zacht, warm en zwaar. "Is het niet een beetje raar?" Vroeg hij, nog steeds redelijk onzeker. "Dat is net de bedoeling, Cloud", Verzekerde Cas hem. Twijfelend haalde hij toen zijn schouders op. Als Cas het zei, dan was het wel waar. De meeste dingen die Cas tegen hem zei, waren waar, dus waarom zou hij het dit keer niet geloven? Daarom beloofde hij om het te doen, en keek Cas na, die onderweg was naar wist hij veel waar. De blonde jongen liep zijn eigen kamer terug in en legde het oranje pak op zijn bed. Hij liet de stof opnieuw door zijn vingers glijden, verwonderde zich nog een keer over de zachtheid er van. Okay, misschien zou dit nog wel leuk worden, want wie hield nu niet van zachte en warme kleren?
Het was vreemd om dingen te hebben die helemaal van hemzelf waren. Zoals de kamer, op zich al, al was die strikt gezien niet echt zijn eigendom. Maar hij mocht er in leven en het als de zijne beschouwen, had hij geleerd. En de dingen in de kast mocht hij ook houden. De klok aan de muur, ook zijn klok momenteel, vertelde hem dat het al kwart voor acht was. Daarom liep hij met het pak naar de badkamer en kleedde zich uit tot op zijn ondergoed, waarna hij in de warme stof stapte en hem toe ritste. Het was even zacht en warm als hij zich had voorgesteld, en hoe vreemd het er ook uit zag, hij sloeg even zijn armen om zichzelf en wreef nog een keer over het kledingstuk. Als Tifa hem zo bezig zag, zou ze hem waarschijnlijk keihard uitlachen, maar Tifa was hier niet, jammer genoeg..
Voor hij er verdrietig om kon worden, liep hij zijn kamer uit. Met de kap op zijn hoofd zocht hij de weg naar de zaal. Hij was precies waar Cas zei dat hij zou zijn. Een beetje geïntimideerd door alles en iedereen, stapte hij de kamer in. Hij keek zijn ogen uit, zocht en zocht, maar vond Cas nergens. En het maakte hem redelijk bang, eerlijk gezegd. De enige houvast op dit hele eiland was zijn vriend, en nu die er niet was, schoot hij in lichte paniek. Hij had de instructies keurig opgevolgd, maar er waren geen verdere instructies geweest, dus Cloud blokkeerde een beetje. Hij werd ineens geduwd door iemand, en hij besloot om maar in een hoekje te gaan staan waar niet veel mensen passeerden. Zo stond hij ook niet in de weg, was zijn idee dan. Voorzichtig keek hij van onder zijn lange haren naar de mensen die langs kwamen, en hoe langer hij er stond, hoe meer hij wenste dat hij hier weg kon gaan.. Alleen durfde hij zich amper te bewegen, dus dat vormde dan ook weer al een probleem.
IT'S CLOSE TO MIDNIGHT AND SOMETHING EVIL'S LURKING IN THE DARK
De blonde meid schuifelde een beetje tussen de mensen door, hopend ergens aan de kant te geraken. Ze was opzoek geweest naar bekende en toen verzuild geraakt in de menigte. Dennimae kon het niet echt hebben, de aantal mensen was gewoon net een tikkel teveel voor haar. En voordat ze een paniek aanval zou krijgen had ze besloten naar de zijkant te gaan, even de rust opzoeken voor zover dat kon hier. Maar erg gemakkelijk was het niet. Veel mensen waren aan het dansen en probeerde daar maar eens tussendoor te komen. Enkele jongens vielen haar lastig en de meid had geen idee hoe te reageren, besloot ze dus maar een beetje aan te kijken en door te lopen. Aan haar gezicht was duidelijk te zien dat ze geen idee had wat ze hier deed en dat allemaal dankzij Devon. Dennimae voelde het beetje alcohol dat ze in haar lichaam had en dat zorgde er voor dat de druk van de mensen alleen maar toenam. Haar ademhaling ging snel en het voelde alsof ze bijna geen lucht meer kreeg, de mensen haar insloten en haar lieten stikken.
Zodra de blonde meid eindelijk, zonder paniek aanvallen of flauwvallen uit de menigte gekomen was, liep ze bijna tegen een geel geval aan. Omdat ze zo druk was met het uit de menigte komen had ze helemaal niet doorgehad dat ze bij een hoekje, bij een jongen gekomen was. Dennimae's lichte ogen namen hem in zich op. De jongen had lange, blonde haren. Ongeveer even lang als de hare schatte ze, hoewel ze ze nu opgestoken had. Verder droeg hij -een geweldig- pokémon pak. Denni glimlachte lichtjes, bedacht dat dit wel een fijn rustig plekje was. Waarschijnlijk was dat ook de rede dat de jongen hier was gaan staan. "Hey, wat een drukte eh?" Vroeg ze en haar stem kwam net boven de muziek uit. Met haar rug leunde ze tegen de muur en haar lichte ogen stonden vriendelijk op zijn gezicht gericht.
Het was best wel warm in de zaal. Dat kwam waarschijnlijk door alle mensen die zo dicht op elkaar stonden. Er werd ook veel bewogen, wat precies ze allemaal aan het doen waren, snapte hij ook niet echt. Het leek wel een fitness maar met allemaal vreemde, springende en draaiende bewegingen. Best vreemd, maar iedereen leek het wel leuk te vinden, dus nam hij aan dat het een manier was om je vrolijkheid te uiten. De meeste mensen waren namelijk ook aan het lachen en aan het praten, dus hij kon al met een redelijke zekerheid stellen dat ze hem niet zouden aanvallen of iets dergelijks. De meerderheid zag hem ook gewoon niet staan, ondanks zijn felle oranje pak. Misschien vond hij dat wel beter, eigenlijk, aangezien hij niet echt wist hoe hij moest reageren als iemand hem zou aanspreken.
En toch kwam dat ene moment dat iemand hem spotte en vlak bij hem kwam staan. Het zag er niet naar uit alsof ze het expres deed, maar toch. Hij was best geïntimideerd door haar verschijning, met die rare strepen op haar gezicht en haar outfit die ook best eng was, al hoorde hij waarschijnlijk ‘sexy’ te zijn. Kleine Cloud kende die term gewoon nog niet, de arme baby. Ze glimlachte wel vriendelijk tho, maar hij vertrouwde gewoon niet echt snel mensen. Cas zou hem vast zeggen dat hij rustig moest blijven, maar aangezien Cas er niet was, miste hij die instructie een beetje. "Hey, wat een drukte eh?" Zei ze, terwijl ze hem vriendelijk bleef aankijken. Cloud beet even op zijn tong, probeerde iets te bedenken om terug te zeggen, maar kwam niet verder dan een knikje met zijn hoofd.
Aaah, komaan, het moest toch beter kunnen? Hij was hier nu al twee weken, en hij had nog tegen niemand anders gepraat dan Cas en Clyde en af en toe ook een keer Jamie, aangezien die een heel medisch dossier moest aanleggen en hem een heleboel prikjes moest geven tegen een hele lijst ziektes waar hij dus waarschijnlijk niet tegen beschermd was. Maar niemand had hem verteld hoe hij moest praten, dus hij probeerde uit alle macht iets te bedenken waarmee hij haar tenminste niet zou boos maken. Daar slaagde hij niet echt in tho. "Ben je gevaarlijk?" Vroeg hij bedeesd, wel luid genoeg dat ze hem zou kunnen horen. Yeah, right, zo maakte je echt superveel nieuwe vrienden 11/10
IT'S CLOSE TO MIDNIGHT AND SOMETHING EVIL'S LURKING IN THE DARK
Door de drukte was Denni naar de kant geslopen, hopend wat meer adem te kunnen krijgen. De blondine vond feesten en dansen erg leuk, maar liever met een kleinere groep mensen. Of alleen. Maar niet met zoveel mensen als hier. Dit waren echt dingen waar ze aan moest wennen, maar wel aan kán wennen. Want ergens vond ze het ook wel heel erg leuk om hier te zijn. Doordat ze zoveel moeite had moeten doen om uit de menigte te komen, had ze de jongen in het hoekje helemaal niet zien staan. Pas toen ze er gekomen was, zag ze hem. Zijn outfit was geweldig, Dennimae hield van onesies. En deze was werkelijk geniaal. Zo kon zo één twee drie haar vinger niet leggen op het geen dat hij was, maar wist wel dat het een poppetje van pokémon was. Denni perste een glimlach op haar lippen, aangezien zij de gene was die zijn rust had verstoord. Want het zag er nou niet echt naar uit alsof de jongen het naar zijn zin had hier. De blondine lied zich tegen de muur leunen en deed een ietwat zinloze poging om met hem in contact te komen. Haar blik stond vriendelijk, maar de jongen bracht niks over zijn lippen. Hij knikte enkel met zijn hoofd, waarbij Denni dan ook haar blik van hem liet afdwalen. Ze begreep hem, het was hier ook veel te druk. Teveel mensen, teveel nieuwe dingen. Zelf was ze ook erg verlegen, snapte dan ook niet helemaal de keuze dat ze hier gekomen was. Maar goed, ze was er nu wel. En naar huis gaan was ook altijd nog een optie. "Ben je gevaarlijk?" De stem van de jongen liet de meid kort verbazen, waarbij haar lichte ogen meteen naar zijn gezicht schoten. Zodra ze zijn woorden goed in zich opgenomen had, moest Denni grinniken. "Zie ik er dan gevaarlijk uit?" Vroeg ze hem, waarbij ze haar hoofd schudde. "Neehoor, ik zal enkel gevaarlijk zijn op de dansvloer." Glimlachtte ze, waarbij ze haar rechterbeen optilde en met haar vinger op haar hak tikte. "Deze punten kunnen behoorlijk zeerdoen als ik misstap." Grinnikte ze. Wat een poepie zeg. De jongen leek ongeveer van haar leeftijd te zijn en kwam nog verlegender over als zij. Stiekem vond ze dat wel fijn, iemand die net zo was als haar. Ze begreep hem, snapte ongeveer wat er in hem om zou kunnen gaan. "Moet je niet wat drinken?" Vroeg ze, haar stem een beetje onwennig.
Onderwerp: Re: "Lost & Found" corner &Denni di nov 03, 2015 2:40 pm
Don't let me go cause I will get lost again
Ergens knaagde het enorm aan hem dat hij de vriendelijkheid van het meisje niet terug kon keren. Het was iets wat hij wel zou kunnen als hij haar had ontmoet op zijn woonplek. Misschien nadat Tifa hem er van had overtuigd dat hij niets van haar te vrezen had, maar dat was ook omdat hij voor die dingen nu eenmaal op zijn vriendin had gerekend. Als Tifa los was tegen iemand, dan was hij dat meestal ook. Hetzelfde had hij nu een beetje met Cas, maar die was er nu natuurlijk niet om het gesprek te starten of op gang te houden. Cloud was meer iemand die luisterde en af en toe iets zei, maar hij was totaal niet in staat om alleen met iemand te converseren. En hij zag dat het meisje dat ergens ook begreep, want ze wendde haar blik af. Dat gaf hem dan weer de gelegenheid om naar haar te kijken zonder dat hij zich bedreigd voelde.
Alhoewel, haar uiterlijk liet hem er iets uit gooien dat hij eigenlijk had kunnen vermijden. Kom op Cloud, dit is een verkleedfeestje, natuurlijk zag ze er nu anders uit dan anders. "Zie ik er dan gevaarlijk uit?" Vroeg ze hem hoofdschuddend. "Misschien een heel klein beetje?" Bekende hij zachtjes. "Neehoor, ik zal enkel gevaarlijk zijn op de dansvloer." Vervolgde ze toen, waarna ze op de punt van haar schoen wees. "Deze punten kunnen behoorlijk zeer doen als ik misstap." Zei ze met een grinnik. Bijna had hij haar gevraagd of dat haar wapens waren, maar om zichzelf het antwoord te besparen, deed hij het maar niet. Hij wist één iets, en dat was dat hij toch niet op de 'dansvloer' zou gaan, wat ze er ook mee bedoeld had. Nee, dit hoekje was safe, voor nu, dus bleef hij hier maar staan.
Al had het meisje daar andere plannen mee. "Moet je niet wat drinken?" Vroeg ze, duidelijk doelend op het feit dat ze drinken zouden gaan halen als hij toestemde. Maar mocht dat dan? Hij was het gewend om op vaste tijdstippen te eten en te drinken, en nu was dus niet zo'n tijdstip. Hij kende het schema zo uit zijn hoofd, durfde er zelfs niet aan te denken om dat te doorbreken. Alhoewel veel mensen hier, eigenlijk iedereen, niks leken te geven om hoe laat het was. "Mag dat dan zomaar?" Vroeg hij een tikkeltje verwonderd over alle vrijheid die de mutanten hier kregen.
Onderwerp: Re: "Lost & Found" corner &Denni di nov 10, 2015 12:39 pm
"What's up, stud?'"
Om Cloud in de onesie te krijgen was een hele opgave maar ze deed het wel graag hoor. Hem een beetje wegwijs maken in de wereld hier, want tja ze kon er nog steeds kop nog staart aan vastknopen waar hij nu juist vandaan kwam. Maar ze had de beslissing gemaakt om zich daar geen zorgen meer over te maken want uiteindelijk was het wel eventjes echt belangrijk dat haar wolkje nu gewoon ook hier op Genosha was. Hier kon ze namelijk het beste haar taak uitvoeren in het beschermen van de knul. Al nam ze die rol nog niet zo heel serieus, nah at the moment waren ze gewoon nog dikke vriendjes met elkaar en dat zat wel goed uiteindelijk. Cloud onderdompelen in het hele Halloweengebeuren was dan ook een van de dingen waar ze echt alle lol in had stiekem. Charmander Cloud, moest kunnen right? Plus, echt hoor die knul zag er als het ware uit om op te eten de cutie.
In plaats van regelrecht naar haar kamer te gaan, had ze het idee gekregen om heel eventjes nog te gaan trainen. Het was niet dat haar outfit zoveel moeite ging kosten dus tja ze moest haar tijd nog wel een beetje doden. Binnen de kortste keren bevond de blondine zich op het strand. Thank god voor dit seizoen tbh. Zonnig weer was altijd geweldig, ook voor haar want zij ging eventjes niet in rook op zoals waarschijnlijk elke slimmerik hier op het eiland dacht, maar even goed merkte ze het echt wel aan haar uithoudingsvermogen dat bij zonnig weer gewoon heel laag was. Vandaag was dat dus helemaal niet het geval en begon ze een paar sprintjes te trekken door het zand, wat natuurlijk weerstand bood maar hey ze zou Cas niet zijn als het niet een klein beetje stroef ging. Grenzen verleggen was nu eenmaal haar ding.
Zo ook de grens verleggen van het nog op tijd komen op het feest. Damnit. Het was al bijna half 8. Thank god was ze al in haar kamer, maar slimme Cas was ingedommeld op haar bed. 10/10. Die arme Cloud zou dus even helemaal alleen op het feest zijn. In een snel tempo sprong ze onder de douche om daarna haar blonde krullen even te fatsoeneren zodat het even letterlijk leek op een kopie van Sandy van Grease. Zwart shirt, zwarte broek, lederen vest en ze was goed om te vertrekken. Iets na achten welliswaar, fashionably late zeker? Natuurlijk werd ze even achterna gekeken toen ze door de gang paradeerde die naar het feestgedruis leidde, dat was ook haar plan geweest. Cas had hier echt wel zin in, het was al veel te lang geleden dat ze naar een feest was geweest en tja ze was nu eenmaal iemand die er wel van hield om soms eens los te gaan.
Binnen de kortste keren had ze haar oranje wolk gespot. Met een meisje nota bene. Een brede grimas verscheen op haar gezicht terwijl ze vrolijk doorwandelde naar het tweetal. Nog net ving ze op dat het meisje aanbood om wat te gaan drinken, en Cloud leek daardoor in verwarring te worden gebracht. Hier kwam even Cas, de heldin van de dag of zo. ‘Doe niet zo gek jij grote oranje wolk, natuurlijk kan dat!’ Klonk het misschien net een beetje te excited. Kort gaf ze de jongen een stomp tegen zijn schouder waarop ze haar rug rechtte en even het meisje aankeek dat haar totaal niet bekend voorkwam, maar hej dat was niet moeilijk. Ze was hier pas enkele weken of zo, en ze had enkel met Cloud en Samantha rondgehangen. ‘Ik ben Cas.’ Glimlachte ze vrolijk naar haar, vriendelijkheid voor alles.
