Started from the bottom, now we're here

Cas keek haar met een triomfantelijke blik aan. Duh, daarom bestonden puppy oogjes ook weet je. Maar stiekem ging hij toch nog wel gebruik maken van de vergaarde kennis hoor. Ghehe, arme Skye tbh moest ze het voor de rest van de tijd met hem kunnen uithouden terwijl hij hier en daar eens een zielig bakkes trok. Het was wel de snelste manier tho om mee naar haar kamer gevraagd te worden. Niet in de foute manier tho, want hey hij was nog wel opgevoed hoor. Beetje dan, nee oke goed genoeg om niets fout te doen.

Licht, het was wel even heel belangrijk als je heelhuids de trap wilde opkomen. Daarom had hij het stiekem nog een beetje feller gemaakt, niet full blast tho want dan ging hij last krijgen aan zijn ogen. Maar ze waren dus veilig en wel boven geraakt woehoe. Na het meest random gesprek was Skye gestopt, bijna was hij verder gelopen, maar dat was weer zo’n bijna geval dat hij mooi had opgelost door dat hij charmant even vluchtig tegen de muur aanleunde of zo. ‘No pun intended? Cas-a-Blackwell?’ Klonk het al lachend. Oké, hij moest even terug normal gaan doen of zo want hij lachtte net een beetje teveel naar zijn mening. Dat kwam door zonnetje Skye die inmiddels al binnen stond, even beter opletten en niet zo dromen jongen.

Binnen wist hij zichzelf niet meteen een plekje te geven, dus bleef hij wat dom in het midden van de ruimte staan. Cas volgde met zijn ogen haar vinger die verder op het blad ging naar de meest awesome stormtrooper die hij ooit gezien had. Dat was dan misschien weer iets typisch voor hem, hij was vroeger obsessed met Star Wars, basically was hij in het lager onderwijs altijd wel iets geweest van die films tijdens halloween of zo. Super sexy en alles. Gretig nam hij de sheet aan en keek impressed naar de zaken die ze net had aangewezen. ‘Tattoo’s en Star Wars, kun je met me trouwen of zo?’ Kwam er heel random uit. Serieus, Cas beter even je mond houden of zo veel zinnigs komt er namelijk niet uit. ‘Dit is zo impressive, ik zou die Stormtrooper zelf nog laten zetten tbh.’ Niet dat het matchte met de ink die hij al had, maar serieus het was zo goed uitgewerkt dat hij het niet anders onder woorden kon brengen. ‘Ik mag wel even hopen dat je die films gezien hebt en het niet enkel en alleen research is?’ Stiekem kon het wel zijn dat het de tweede was, maar dat wilde hij eigenlijk niet geloven. Dan ging zijn perfecte bubbel eventjes kapot of zo.

Casper’s pruillip speelde weer op toen Skye hem erop wees dat hij niet the center of attention was. Maar goed, feitelijk was hij dat ook niet en dat wist hij maar al te goed. Kon hij er wat aan doen dat grapjes maken in haar bijzijn hem zo makkelijk verging. Stiekem had ze gewoon even zijn humorknop aangezet of zo. Yeah dat moest het wel zijn right? Een andere verklaring had hij namelijk niet tbh. ‘Nou nee, nu draait het eventjes om jou en je meesterwerken.’ Sprak hij terwijl de pruillip weer veranderde in een gewone grijns. Een grijnzende Cas was altijd beter als een pruillerdje, nou ja hij kon zijn pruillip altijd in de strijd gooien tbh als hij wat van haar gedaan wilde krijgen stiekem. Al was hij echt zo slecht niet tho.

‘Misschien heb ik wel een ring?’ Klonk het op een trieste toon, gespeeld natuurlijk. Maar hey, he wouldn’t mind tho. ‘Maar als ik dus een ring vast had nu, dan zou je wel met me trouwen? Goed om te weten.’ Speels wiebelde hij even met zijn wenkbrauwen. Yeah right, eventjes stoppen met zweven Casper zo meteen ga je nog door het dak of zo. ‘Dan zeg je gewoon, oh ja jij bent men getuige, mooi naast me staan en zwijgen thaanks?’ Klonk het al lachend. Negen van de tien hakte die jongen hem in de pan of zo als hij het ooit zou flikken, maar goed dat waren zorgen die eigenlijk niet eens hoorden te bestaan at the moment. Grapjes maken bleef leuk met Skye, vooral omdat ze er ook heel droog in mee ging eigenlijk.

Toen ze ook het tweede blad op tafel legde werd zijn vreugde alleen maar groter. Ze had het hem mooi geflikt hoor, haar werk was echt te geweldig. Niet moeilijk dat hij like werkelijk even verstomd was door bewondering voor het werk. Heel eventjes maar hoor, want toen had zij zijn aandacht weer getrokken. Niet eens verbaasd over dat ze hem al rekende als een vriend gaf hij haar een zachte stoot tegen haar arm. Letterlijk zacht hoor, een tikje, niets wat overeenkomt met wat degene achter Cas normaal doet. Ghehe. ‘Aye, van vreemdeling tot vriend in nog geen uur tijd. Ik maak echt zware progress of zo.’ Glimlachte hij vrolijk. Stiekem vond de jongen het echt wel cool tho, dat ze hem werkelijk al zag als een vriend, zeker en vast na de manier waarop ze elkaar hadden ontmoet of zo. ‘Maar een ontwerp van you, hell yeah!’
Yas, een mede Star Wars freakje. Of wel ja, iemand die het kende beter gezegd want in deze tijd was dat nogal onvoorkomend of zo. ‘Well you have learned young padawan.’ Nog net klonk hij niet als de Jedi Master himself. Dat zou dan weer een beetje te creepy zijn, maar dat waren details die er niet toe deden.

Natuurlijk had hij helemaal niet gemerkt dat ze stiekem toch een beetje verlegen werd van zijn complimentjes, maar best ook want hij kon daarin echt zo’n jongen zijn en haar daar gewoon mee plagen en zo. Yeah, dat was Casper deal with it. Al zorgde hij dat het nooit kwetsend over kwam of zo, nou ja niet dat hij het zo geweldig veel deed maar boeien.

‘Kijk, dan hebben we zelf geen ring nodig. Die zijn btw toch zo overrated. Dus eigenlijk zou ik het nog wel kunnen fiksen met je neef hoor. Zeker als ik mijn puppy ogen ook nog op hem gebruik, dan zit het gewoon helemaal goed.’ Sprak hij vrolijk. Yeah, cas had echt al een heel plan uitgedacht en zo. De kleine sneakerd. Voor even viel zijn oog op der map waar haar tekeningen in zaten. Zo heel stiekem wilde hij heel dat ding toch eens door bladeren hoor. Toch zou hij niet de boer gaan uithangen en de map gewoon van haar bureau graaien. Dat ging zo’n klein beetje te ver.

Cas liet zijn mond even openvallen toen ze de opmerking over de friendzone had gemaakt. Wow nee, dat was eventjes mooi niet eerlijk. Kreeg hij geen tweede kans of zo? Neuwp, hier ging hij dus eigenlijk echt niet mee akkoord hoor. Oké, nu moest hij wel echt eventjes een goeie comeback maken hoor, anders bleef hij werkelijk nog rondhangen in die godvergeten zone waar niemand in wilde belanden. Kidding tho, vriendjes zijn met Skye was voor hem al goed genoeg voor nu. Klein detail, die voor nu, yeah misschien kon hij daar ooit wel verandering in brengen of zo. ‘You know, we weten beide dat je dat toch niet echt meent. Plus, niemand kan aan mijn schattigheid weerstaan hoor. Zelf jij niet.’ Nee hoor, Cas had helemaal geen ego. Misschien een klein beetje, maar dan nog hij had het nog wel in een gezonde hoeveelheid. ‘Maar je meent het toch niet serieus hea? Anders heb ik al deze moeite voor niets gedaan en het ging juist zo goed.’ Klonk het op een veel te trieste toon. Een beete gespeeld, maar toch ook een beetje waar hoor. Beetje maar. Come on zeg nu zelf, Skye was gewoon eventjes een perfecte mix van alles hoor dat kon je echt niet ontkennen. Dat ging hij toch mooi niet laten gaan right? Maar goed dat ze geen gedachte kon lezen, al kon het nog wel best zijn van wel. Tijd voor dat even uit te klaren misschien?

‘Dan heb jij een beetje veel geluk dat mijn rug nog helemaal vrij is. Mag ik de manier kiezen tho waarop ik je betaal?’ Grijnsde hij een beetje mysterieus. Yeah, dan kon hij zich nog wel amuseren hoor. Ghehe. Casper had zo wel zijn manieren stiekem, al ging hij die nog niet meteen uit de doeken doen. Where’s the fun in that right? Zijn ogen schoten naar het bed toen ze er naar wees. ‘Ik heb eigenlijk net dezelfde. Ik kreeg hem toen ik jonger was, en basically als ik die knuffel niet had dan ging deze knul echt niet slapen hoor. Ik had toen ik 8 was een megacool light saber helemaal zelf gemaakt, en het kon zelf gloeien weetje Wat wil je als kind nog meer right?’ Yeah, toen hij het had klaargekregen met zijn mutatie om het zwaard te laten gloeien was hij zo trots als een leeuwtje. ‘Vanwaar kom je eigenlijk trouwens?’ Nog zoiets waar hij een interesse in had. Uitzoeken waar mensen vandaan kwamen, stiekem was hij echt gewoon een kleine jedi die de wereld wilde ontdekken hoor.

’Oh trust me, als ik een zusje of nichtje had als jij ea. De persoon die haar verkeerd zou behandelen rooster ik hoor dat kan ik je garanderen. En dan laat ik ze wel een coole Star Wars collectorsitem zien of zo als men puppyoogjes niet helpen.’ Ghehe, hij kon voor alles een oplossing vinden hoor. Al was dit alles maar in theorie hoor. Voor nu had hij nog niet echt de ambitie om haar familie te ontmoeten, nou ja toch niet voor andere zaken als ink laten zetten tbh.

Echt de vibe die tussen hem en Skye hing vond hij gewoon perfect. Moest hij met enig ander persoon zo zijn omgegaan had die er waarschijnlijk totaal niet zo op gereageerd. Een andere persoon had hem trouwens ook geen beter humeur kunnen geven hoor. Nah, dat was tot nu toe enkel voor haar en wolkje en zijn moeder maar dat lag gewoon anders oke. ‘Wel, dan zal ik daar zeker werk van gaan maken.’ Sprak hij met een grimas tot achter zijn oren. Al was hij dat natuurlijk zowiezo al van plan hoor. Dan zat hij Cloud tenminste niet altijd op de hielen, arme dude tbh. Maar daar kon hij even serieus niets aan doen, dat was gewoon iets in hem dat hem dwong om dat te doen.

Pizza hm? Wel, dat kon natuurlijk ook wel. ‘Wel ja das een optie ja. Maar ik verzin heus nog wel iets anders, tenzij je echt pizza wil tho dan moet je me alleen even je favoriete geven.’ Anders was het ook zo sneu als hij er met eentje afkwam die ze niet lustte of zo. Elke pizza was lekker tho, maar hij ging echt wel in gepaste valuta betalen of zo anders had ze er ook niets aan. En dan was er nog de vraag of die pizza wel bij haar ging raken, want tja Cas had gewoon constant honger. Daar had Céline al meerdere keren mee gelachen tho, kon hij er wat aan doen dat hij 3x zoveel at als een normaal persoon.

Bij het woord Death Star lichtte zijn ogen even op. Die had hij altijd gewilt tbh, maar hij had hem van zijn ouders nooit gekregen en tot op de dag van vandaag vond hij dat nog altijd erg tbh. De arme stumperd. ‘Volgens mij denk ik zelf dat ik mijn light saber ergens heb liggen in mijn kamer. En die Death Star stond altijd op mijn lijstje van gewilde dingen stiekem.’ Gaf de jongen toe op een toon waar wel duidelijk was dat hij het dus nooit had gekregen. Niet dat hij daar nog over mokte hoor. Nah, nu deed hij dat wel over andere emotionelere dingen stiekem. Duitsland dus. Jammer genoeg had hij die plek nooit bezocht, niet dat hij vroeger veel aan reizen had gedaan met zijn ouders hoor daarvoor was zijn programma te zwaar geweest. Praten over thuis bezorgde hem heimwee tbh, iets wat bij haar probably ook wel het geval zou zijn zeker met dat ze hier nog maar net was. Kort schonk hij haar een glimlach waarna hij even zijn hand door zijn haar haalde dat een beetje naar voren was gevallen. ‘Heimwee? Don’t be ashamed tbh ik heb het constant.’ Sprak hij op een luchtig toontje alsof het hem minder deed dan eigenlijk het geval was. ‘Los Angeles. Als je je daar niet kan amuseren dan kan je dat nergens, trust me.’ Grijnsde hij. Al had het ergens toch wel een bittere nasmaak. Maar dat kwam dan weer door wat er was gebeurd met zijn vader.

‘Ik zal het zeker proberen hoor. Ooit op een dag als ik je wat beter ken, jaja verwacht je er al maar aan.’ Sprak hij met een veels te vrolijke toon in zijn stem. Arme Skye toch, had ze eens iemand gevonden waarmee ze kon praten werd ze meteen al opgezadelt met hem. Moge de goden haar bijstaan hoor. Nah, dat was eventjes een beetje overdreven. Klein beetje maar tho. Meestal was hij in de vorm van Casper niet zo spraakzaam eigenlijk, nee daarvoor had hij die twee andere kanten van hem. Maar ja goed zij haalde blijkbaar het spraakwatervalletje in hem naar omhoog of iets in die aard.

Echt hoor, ze legde zo maar haar eigen zwaktes aan hem voor. Dan was het voor hem toch echt wel niet moeilijk om daar ooit geen gebruik van te maken right? Ghehe, stiekem was hij eigenlijk veel te braaf voor woorden tho en zou hij dat nooit doen. En als je dat geloofde dan was je werkelijk te naïef voor woorden of zo. Cas schreeuwde het gewoon uit dat hij niet zo dol was op regeltjes volgen. Was hij vaak genoeg mee in de problemen gekomen en misschien lag dat net aan de kern van waarom zijn vader was vermoord? Wait no, hold that thought. Eventjes vroijke Casper blijven hoor. ‘Hou je maar vast. Mijn verassingen zijn meestal echt geweldig hoor!’ Stiekem faalde hij daar een beetje zwaar in maar kijk dat zou ze dan ooit wel eens merken of zo.

‘Wat krijg ik er voor in de plaats?’ Klonk het op diezelfde mysterieuze toon als eerder. Al kon hij het niet zo geweldig lang volhouden tho. ‘Nee gek, natuurlijk toon ik je die ooit is. Wie weet maak ik er zelfs ooit eentje voor je.’ Grijnsde hij breed. Yeah, dat ging hij misschien echt nog wel doen als cadeautje of zo. Of misschien kon hij haar gewoon met light sabers omkopen? Yeah dat was nog eens een goed idee. Ghehe, light sabers en pizza was gewoon de perf combo als je het hem vroeg tbh. ‘Hey, gelukkig voor jou ben ik nog best wel een leuk persoon denk ik dan? En je kent hier binnen no time mensen hoor.’ Sprak hij haar bemoedigend toe. Yeah, zelf kende hij ook al wel aardig wat mensen. Dus het zou voor haar geen enkel probleem zijn om snel vriendjes te vinden hier, right? Al bleef hij wel even haar eerste vriend hier dus dat was ook weer iets mooi.

Cas haalde even lacherig zijn schouders op. ‘Je begint me al best goed te kennen Skye.’ Glimlachte hij vrolijk. Meestal vond hij zijn draai altijd wel snel en kon hij zich inderdaad heel easy amuseren met de kleinste dingen maar aye, hij was gewoon heel snel pleased met dingen. Al moest de plek waar hij zich bevond toch wel voldoen aan enkele eisen, en dat was vooral genoeg ruimte om te trainen en dat was hier dus echt wel het geval dus blijer kon hij niet zijn tbh. ‘Wel, als jij me Europa showt, dan show ik je ooit op een dag Amerika deal?’ Dat was even een mooie oplossing al zei hij het zelf. Maar aye, even twee vogels in een klap hoor. Skye zou eventjes gids mogen spelen, dan hij weer en dan zagen ze elkaar nog eens genoeg. Veel beter kon het niet worden. ‘Maar aye, jij ging verder doen aan die tattoo?’

All that talk over pizza gaf hem stiekem toch een beetje honger hoor. Oké; scratch beetje maar even. Cas en een beetje honger dat bestond gewoonweg niet. Maar goed, dat probleem zou hij straks wel fiksen of zo. Eerst nog even genieten van het gezelschap hier, iets wat echt niet moeilijk kon zijn want hej zeg nu zelf? Wie niet bij Skye wilde zijn was zo dom als het achterwerk van een koe of zo. Oké, misschien niet zo letterlijk nemen dat maar alsnog hij kon niet inzien dat iemand niet van haar gezelschap zou genieten tho. Het was nu niet dat hij vandaag het meest vrolijk was geweest om met zo maar iemand vrolijk te gaan lopen praten, like neuwp echt niet.

Serieus, haar immitatie van de aapjes emoji was gewoon way te schattig. Like schattig als in de zin van stop ermee of hij ging spontaan de andere aapjes nadoen en dat was nog eens een ander verhaal. Ghehe. Nee, zover ging hij het vandaag nog niet laten komen. Misschien morgen of zo. Want ja, stiekem stond hij er echt wel op gebrand om haar snel weer te zien hoor. Misschien moest hij maar is na gaan of ze geen klassen samen hadden, al zou dat probably veel te stalkerig overkomen of zoiets. Half dromend over zijn plannetjes ving hij maar net op wat ze eigenlijk zei. ‘Ik weet niet of ze dat aankunnen hoor.’ Sprak hij met een :c-hoofd. ‘Maar ik zou ze misschien al wel kunnen versterken zodat we het kunnen testen someday?’ kleine Cas met zijn skills zou het wel gefikst krijgen. Nou ja, en anders ging hij een paar goeie stokken zoeken en konden ze hun skills ook zo showen. Minder impressive, maar hej hij moest een beetje inventief blijven hoor.

‘Details jongen. Jij bent al een geweldige tattoo artist, en ik speel we even voor modelletje of zo. I think I can pull it of with these looks, of ik zoek een echte baan. We fiksen wel wat!’ Sprak hij al lachend. Haar gegrinnik werkte echt veel te aanstekelijk op hem hoor. Damnit, eventjes terug vermannen hoor voor hij hier zo meteen ook begon te grinniken. Nah, dat wilde hij echt niet. Wow, even een siplipje. Zijn moves stelen en zo dat was echt niet cool. Maar zij mocht het wel voor de verandering. Wel niet teveel tho, dat kon zijn hartje niet aan of zoiets en dan werd hij constant sip aka weer niet goed voor haar. Eindeloze cirkel tbh. Cas grijnsde even. Off course zagen ze elkaar soon. De korte knuffel, veels te kort, verbaasde hem toch voor enkele seconden. Al sloeg hij nog wel optijd zijn armen even om haar middel en de dude kon er niet aandoen maar damn dat mocht ze meer doen.. Nog half aangedaan door de knuffel stak hij nog even zijn hand op om toen de gang op te wandelen en off course de deur achter zich toe te trekken. Anders zag ze nog eventjes hoe hij eventjes een klein vreugdedansje maakte. Leterlijk hoor, even een paar moves busten voor haar deur. Gelukkig was er even niemand die hem daarop kon betrappen tho. Al kreeg hij toen nog even een vrij slim idee. Op een random papiertje dat hij in zijn broekzak vond en een pen. Ja, dat stak standaard in zijn broek voor als hij er geen bij moest hebben in de les. Na zijn nummer erop gekrabbeld te hebben schoof hij het netjes onder de door er onder viel nog net te lezen: “Anders is het nogal moeilijk afspreken, no?” Met een grijnsje ging Cas utieindelijk maar richting de cafetaria, eventjes zijn craving naar pizza stillen tbh.