That one I had coming. [Clyde]

Eigenlijk had hij hier echt wel te veel lol in. Normaal, als hij het al eens op zich kreeg om iemand te begeleiden in de training room, was het de bedoeling dat hij zich focuste op de problemen die de mutant in kwestie had met zijn of haar mutatie. Daar op trainen en oefenen, zodat hij of zij meer controle kreeg. Maar Faye had al alle controle die ze nodig had. Het was dan ook niet eens de bedoeling dat ze daar op ging oefenen. Nee, dit hier was eerder een demonstratie om haar te tonen dat je ook op andere manieren je mutatie kon gebruiken als je daar behoefte aan had. Dat hij zelf ook even mocht los gaan en experimenteren, was echt wel mooi meegenomen.

Op zijn voorstel zouden ze hun krachten gaan bundelen. Hij droeg Faye op om opnieuw bliksem te bundelen tot een werpspeer, iets wat ze meteen deed. Met een grijns keek ze hem even aan, waarna ze de speren terug richting de muur gooide. Hij richtte zijn hand op de wapens en gooide er zijn bliksem achterna, die moeiteloos samenvloeide en ze nog feller liet oplichten. De kracht die in die aanval zat, zou heel verwoestend zijn op de omgeving, maar ze stonden nog steeds in de trainingsruimte, dus er gebeurde.. Niks.

Tevreden bleef hij even kijken, tot Faye hem overviel met een onverwachte vraag. ‘Is het waar wat ze zeggen? Over de oorlog?’ Vroeg ze sceptisch. Clyde wist even niet wat hij er op moest antwoorden. Het was hen afgeraden om over de oorlog te praten tegen de studenten, juist omdat ze dan verder gingen roddelen en geruchten gingen verspreiden die gewoon niet correct waren. En dan zouden sommigen misschien in paniek raken, en dat wilden ze ook niet echt veroorzaken. Langs de andere kant, Faye was al zo oud, had al zoveel oorlogen meegemaakt.. Maar hij was nog altijd een docent hier, en die gingen niet roddelen.

"Ik weet niet wat er wordt gezegd, maar ik zou er niet te veel aandacht aan besteden. Als het zou escaleren, dan horen jullie het sowieso van miss Grey zelf, niet door geruchten die worden verspreid", Zei hij. Zo, dat had hij lekker professioneel afgehandeld. "Maar goed, ik moet maar eens gaan, als je wil kan je nog blijven om te experimenteren, het maakt mij niet veel uit. Voor de rest, als je nog een keer besluit dat je je mutatie wil gebruiken voor destructieve dingen, kom dan hierheen.. Want ik kan je niet zeggen dat ons volgend gesprek dan zo leuk gaat zijn als nu", Zei hij een beetje serieuzer en strenger dan eerder. De man draaide zich om en liep naar de deur, om vervolgens terug te keren naar zijn kantoortje.. Want er wachtte hem nog een stapeltje papierwerk.