Onderwerp: Down the rabbit hole do apr 14, 2016 9:20 pm
Can't stop because I love it
When you're ready come and get it
De kelder was letterlijk de enige plek waar Ivy zich totaal op haar gemak voelde. Zelfs haar eigen kamer was geen honderd procent safe zone, want iemand hoefde alleen maar de gordijnen open te trekken en ze zou levend verbrand worden door de felle zonnestralen. Nu wist ze wel dat Christophe dat niet zo snel zou doen, hij was toch wel een stuk vriendelijker dan ze in het begin had gedacht. Hij was overgekomen als een chagrijn van hier tot de maan en terug, maar later was ze erachter gekomen dat hij nu ook weer niet pure kwaadheid was. Maar in deze kelder waren er geen ramen om open te gooien, het was een plek waar ze voor heel eventjes tot rust kon komen. Ivy zuchtte een keer en met een zachte klik sloot ze de deur van de kelder achter zich. Het duurde niet lang of haar ogen waren gewend aan het donker. Een kleine glimlach verscheen rond haar rode lippen en ze liep wat verder de ruimte in. Het was er stoffig en natuurlijk donker, vooral dat laatste werd gewaardeerd door de brunette. Met haar hand ging ze over een plank van een oude kast die ergens in een donkere hoek stond. Een dikke laag stof bleef op haar vinger liggen, die ze er vervolgens met getuite lippen weer vanaf blies. Kort volgde ze het stofwolkje, waarna deze verdween in de duisternis. Haar zintuigen werden echter geprikkeld toen ze wat geluid hoorde, was ze dan niet alleen in deze ruimte? Haar ogen gloeiden rood op waardoor haar zicht wat beter werd en ze draaide een rondje om haar as heen, in de richting van het geluid.
Onderwerp: Re: Down the rabbit hole do apr 14, 2016 10:45 pm
wake me from these plastic dreams
Er was een plek waar hij zelden werd gestoord. In de kelder was het altijd rustig, koel en donker, niemand zette daar gewillig een voet in. Niemand die kwam klagen over zijn aanwezigheid of de rook die uit zijn sigaretten kwam en natuurlijk de afwezigheid van mensen in het algemeen plezierde hem. Op Genosha was het druk, druk bevolkter dan The Bay, waar hij vandaan kwam, en de kans dat hij iemand tegen het lijf liep was steeds zo groot, dat Logan vaak iet wat geërgerd rondliep. Meestal werd er wat gefronst naar hem opgekeken en zo nu en dan werd er een wijsneuserige opmerking gemaakt over zijn lengte of wat dan ook. Natuurlijk ging Logan er niet op in, maar hij bleef het allemaal onthouden, elk gezicht, elke stem. Met een zucht drukte hij de deurklink naar de gang richting de kelder omlaag, onderhand had hij ondervonden dat deze deur nooit op slot werd gedaan. Misschien moesten leraren vaker hun oude stoffige spullen kwijt, want er waren best vaak verse sporen in het stof te vinden. Met rustige passen liep hij door de smalle en donkere gang, tot hij bij de daadwerkelijke deur kwam die een ingang bood naar de ruimte. Deze deur was enkele keren wel op slot geweest, dus nam Logan het zekere voor het onzekere en zette hij zijn schouder tegen het hout, om de maximale hoeveelheid kracht er tegen te zetten en opende zo de deur. Deze vloog echter sneller dan verwacht open, omdat deze niet werd geteisterd door een slot, en Logan verloor hierdoor bijna zijn evenwicht. Onhandig bleef hij hinkend op zijn lange benen overeind, zijn ogen wat opengesperd door de kracht die hij zelf tegen de deur had geleverd. Toen hij zijn omgeving echter in beeld kreeg, zag hij dat hij niet de enige was die hier voor zijn rust was gekomen. “Hmm..” begon hij, niet heel tevreden dat zijn komische intrede was gezien. Bij het zien van haar rode ogen vormden zijn wenkbrauwen zich tot een frons. The fuck had zij op? “Ik ben bang dat we deze ruimte nu maar moeten delen.” Logan herstelde zijn houding en keek iet wat neer, letterlijk en figuurlijk, op het meisje. Van plan om weg te gaan was hij niet.
Onderwerp: Re: Down the rabbit hole wo apr 27, 2016 5:42 pm
Can't stop because I love it
When you're ready come and get it
Ivy draaide een rondje om haar as heen toen ze achter zich wat geluid had gehoord. Haar ogen waren al gewend aan het donker in de kelder, dus was het niet zo moeilijk voor haar om te zien wie de oorzaak was geweest van het geluid. Een lange jongen was letterlijk met de deur in huis gevallen, in dit geval met de deur in de kelder dan. Hij stond onhandig te hinken op zijn benen om zijn evenwicht te behouden. De brunette kon het niet laten om zachtjes te grinniken, iets wat hij waarschijnlijk niet zo leuk ging vinden, maar wat haar ook echt totaal niet boeide. “Hmm..” begon de ander waarna hij zijn blik op haar richtte, hij leek zelfs te fronsen. Zo’n verassing moest het toch zeker niet voor hem zijn om uit te vinden dat hij niet helemaal alleen was hier beneden? Dat hij niet de enige was die wel van een beetje rust hield? Oh. Ivy besefte zich in een ingeving dat haar ogen waarschijnlijk nog hun vuurrode kleur hadden. Snel knipperde ze een keer, waardoor deze weer verdween en plaatsmaakte voor haar natuurlijke goudkleurige met een vleugje groen erin vermengd. “Ik ben bang dat we deze ruimte nu maar moeten delen.” De ander nam weer een andere houding aan en keek letterlijk op haar neer, hij was echt veel en veel groter dan zijzelf. Maar hij intimideerde haar niet, want koppig als altijd sloeg ze haar armen over elkaar heen en keek hem aan. “Ben je bang voor mij dan?” vroeg ze hem toen licht uitdagend terwijl ze hem strak aan bleef kijken, soms had ze de slechte eigenschap om anderen iets te sterk op hun woorden te vangen.
Onderwerp: Re: Down the rabbit hole za mei 07, 2016 6:56 pm
wake me from these plastic dreams
Dat hij niet had gemerkt dat de gang minder stoffig had geleken dan de vorige keer dat hij hier was geweest. Er waren natuurlijk ook andere leerlingen op deze school aanwezig die net zoals hij niet zoveel van die drukte moest hebben, maar wie was Logan om zijn hoofd daarover te breken. Eigenlijk leefde hij alleen voor zichzelf en trok zich zo min mogelijk aan van anderen. Niet op een hele arrogante manier, want hij hield zich voornamelijk niet bezig met andere mensen, maar meer op een overlevingsmanier. Dus nu hij hier iemand tegenkwam nam hij meteen zijn ongeïnteresseerde houding aan, iets wat mensen op den duur wel leek te irriteren. Echter was hij het die de eerste vorm van lichte irritatie liet zien door het zachte gegrinnik afkomstig van het meisje. Met haar rode ogen zag ze er nog wel apart uit, dus Logan’s minimale vertrouwen werd nog wat kleiner, zeker toen die rode kleur opeens uit haar irissen was verdwenen. Een heks? Of hele vage kleurlenzen? Zelf leek ze ook niet echt van plan te zijn om weg te gaan, maar daar trok Logan enkel een wenkbrauw voor op. Als ze zulke spelletjes wilde spelen, moest ze dat dan ook volgens zijn spelregels doen. “Ben je bang voor mij dan?” Hoe zeker ze deze woorden ook uitsprak, ze hadden niet de gewenste uitwerking op hem. In plaats van irritatie, verscheen er zelfs amusement op zijn gezicht. Logan’s lippen vormden zich in een grijns, maar niet bepaald een vrolijke grijns. “Ik bang?” Het leek wel alsof hem net de meest komisch grap in de wereld was verteld, zo reageerde hij op haar uitspraken. Hij vond haar pogingen wel heel grappig om hem zo op zijn woorden te vatten. “Ik denk dat jij eerder bang zou moeten zijn voor mij.” Zo’n lang gestalte, geheel in zwart gekleed zag er natuurlijk niet altijd even geliefd uit en met zijn haast emotieloze blik werd hij ook nauwelijks spontaan benaderd. “Of kom ik dan.. te eng over voor zo’n meisje?” Opeens vond hij het helemaal niet meer zo erg om deze ruimte te moeten delen met iemand anders..
