Lady in red |Ziva

Onderwerp: Lady in red |Ziva vr sep 16, 2016 8:25 pm

So baby pull me closer in the backseat of your rover

”Meet me in the woods. And maybe wear something red.”
De place to be was dus het bos. Stiekem had hij nog wel eens zin in een goed feestje. Mainly omdat het nu toch al een tijd geleden was, en tja hij hield gewoon van uitgaan in het algemeen. Het bericht dat hij had gekregen van Ziva zorgde ervoor dat hij nog meer hyped was. Eigenlijk keek hij er gewoon naar uit om zich eens te amuseren, het was enkel en alleen een groot pluspunt dat hij Ziva daar ook zou zien. Met een grimas tot achter zijn oren begon de blonde knul zich klaar te maken. Niet dat er al teveel werk nodig was tho. Zijn haar een beetje in model brengen, zodat het zou lijken alsof hij toch iets of wat moeite had gedaan. ‘Ga jij ook?’ Vroeg hij aan zijn kamergenoot. Dat zou nog wel wat worden hoor hij en Sverrir op een feestje, positief tho. Hij kon het wel goed vinden met de jongen. Maar goed. Sverrir deed teken dat hij nog niet helemaal zeker was. ‘Moest je komen, laat het me maar weten. Dan krijg je een drankje van me.’ Lachte hij vrolijk. Natuurlijk wist hij wel dat de knul technisch gezien nog minder jarig was, maar daar zouden ze hier vast wel een oogje voor dicht knijpen als het nodig was.

Rustig was de jongen op pad gegaan richting het bos. En werkelijk hij viel van de ene verassing in de andere. Hoe ze alles hadden omgetoverd tot een waar sprookjesbos, heel mooi. Een beetje teveel tierlantijntjes naar zijn mening, maar daarvoor was hij een jongen zeker? Langzaam maar zeker kwam het pad uiteindelijk toch op zijn einde, ergens gelukkig maar want ergens begon hij toch iets of wat zenuwen te krijgen. Al was dat meer omdat hij Ziva gewoon wilde zien. Al was het net dat tikje moeilijker om haar te vinden, er was al aardig wat volk. Toch begonnen de radartjes in zijn brein een beetje te werken, aangezien ze had gevraagd om rood te dragen zou zij dat ook vast doen? Zijn vest stak nu niet zo heel fel af, maar het was zeker rood te noemen. Al vond hij haar nog niet meteen, terwijl het juist wel een kleur was die in het bos zou moeten opvallen? Een paar mensen herkende hij wel vaagjes, van in de klassen nog. Voornamelijk gewoon het feest comité, andere namen had hij nog net niet onthouden. De speech van het meisje in het zwart, Lorise, was vrij kort en heel duidelijk. Time to have fun.

Onderwerp: Re: Lady in red |Ziva zo sep 18, 2016 9:08 pm

Ziva Dias||Wyatt Lockhart

De donkere ogen van de brunette stonden geconentreerd terwijl ze zichzelf opmaakte. Ziva deed niet heel veel oog make-up op, enkel mascara, wat lichte oogschaduw en een lijntje boven haar ogen. Het hoogtepunt van haar make-up was namelijk de lippenstift. Een prachtige, glanzende rode kleur die dezelfde kleur was als haar jurk. Ziva pronkte graag met haar volle lippen, liet ze vaak extra stralen. Zo ook nu vanavond. Ze gooide haar donkere haren los na het gekamt te hebben, om vervolgens één van de voorplukken naar achter vast te maken. Het geluidje van haar mobiel trok haar voor een moment uit haar concentratie en kort greens ze bij het zien dat het Wyatt was. De brunette hoopte dat hij iets roods had om aan te trekken, zodat ze stiekem toch een beetje zouden matchen. En eerlijk, ze verwachtte dat rood hem prachtig zou staan.

Normaal gesproken zou Ziva niet zomaar naar een bal gaan zonder echt een date te hebben. Maar Spencer ging ook zonder iemand dus hadden de meiden afgesproken om samen naar het bal te gaan. En tevens zou ze Wyatt daar tegenkomen, wat toch een beetje als een date voelde. Want stiekem ging ze speciaal voor hem en omdat ze zichzelf in een mooie jurk wilde vertonen. Met sprookjes had ze niet echt heel erg veel. Als je al flink wat jaren achter de rug had en de sprookjes telkens hoorde veranderen, hechtte je er niet echt veel waarde meer aan. Ziva niet, iniedergeval. Vroeger waren de sprookjes zelfs verzonnen om de kinderen bang te maken, zodat ze bijvoorbeeld niet met vreemde gingen praten. Roodkapje werd opgegeten door de wolf en ook de dwergen hadden vreselijke dingen gedaan met Sneeuwwitje. Vandaar dat Ziva gewoon een mooie, speciale jurk had aangetrokken en geen rekening had gehouden met het thema.
Nadat ze haar hakken aangetrokken had en de laatste puntjes op de i had gezet aan haar uiterlijk, stond ze ongeduldig bij de deur te wiegen. "Spens, schiet eens op! Ik wil gaan." Zeurde ze ongeduldig tegen haar kamergenoot die wat mompelend antwoorde. Zenuwachtig was de dame totaal niet, ze had gewoon erg veel zin om te gaan. En ze kon haast niet wachten om Wyatt te zien. Toen Spencer klaar was verlieten de meiden de slaapkamer en liepen ze beide, op en top opgedust, richting het bos. Buiten vloog Mirlo meteen naar haar toe en zachtjes grinnikte Ziva. "Je kunt er vanavond helaas niet bij zijn, bebé." Zei ze tegen het diertje zodra ze het bos binnenstapte. De muziek was goed te horen en je kon van een afstand al zien dat er veel verlichting was. Zodra het feest in zicht was, werd Ziva ietwat overprikkeld door haar verscherpte zintuigen. Dit vervaagde echter al snel weer, eenmaal ze gewend was aan de drukte en de muziek. Ze liep samen met Spencer naar de dranktafel, om wat punch voor beide in de schenken. Langzaam liet ze haar donkere ogen over de menigte glijden, toen haar neus de parfum van Wyatt opmerkte. Ze glimlachte, zag hem staan en liep zonder enige twijfel op hem af. Spencer had zelf ook mensen gevonden die ze kende, dus Ziva hoefde zich daar niet schuldig over te voelen. "Niet als prins gegaan?" Vroeg ze terwijl ze haar hand zachtjes op zijn rug legde, waarna ze om hem heen liep zodat hij haar kon zien. Ze glimlachte breed, nam een zipje van haar drinken om vervolgens haar ogen over zijn lichaam te laten glijden. Maar al snel bleven ze hangen op zijn prachtige, lichte kijkers.

Outfit

robb stark

Onderwerp: Re: Lady in red |Ziva wo sep 21, 2016 6:37 pm

So baby pull me closer in the backseat of your rover

Vanavond zou een geweldige avond worden,en dat zou alleen al liggen aan het gezelschap waarin hij verkeerde. Plus hij hoopte toch ergens op de aanwezigheid van een beetje drank, het gehele sprookjes thema kon hem stiekem gestolen worden. Wyatt was nooit echt fan geweest van echte sprookjes, nee hij had als kind gehouden van zelf verzonnen verhalen van zijn ouders. Die waren altijd het beste geweest om hem in slaap te krijgen als hij weer eens een huilerige nacht had als baby of later als iets ouder kind niet kon slapen. Sprookjes waren dan wel weer voorgeschreven aan zijn broer. Die knul was er dol op geweest destijds, naja tot hij groter werd. Maar zo was hij ook wel een beetje. Beetje de macho uithangen en zo, meisjes proberen te imponeren door te zeggen dat zoiets stom was. Gewoon de normale dingen die gebeurde met het opgroeien. Vanavond was hij er gewoon uit om plezier te hebben met Ziva. Officieel had hij haar niet gevraagd als zijn date, maar ze zouden elkaar daar wel zien dus voelde het toch een klein beetje zo aan.

Ziva had er wel een oog voor, rood stond hem als gegoten. Wyatt grijnsde even terwijl hij verder rond wandelde over het terrein dat was omgetoverd tot een waar sprookjesbos op zoek naar zijn vrouw van de avond. De muziek werd in gezet door een van de meiden van het feestbestuur, al liet hij de tekst volledig aan zich voorbij gaan. Qua ritme was het net dat beetje te traag voor hem, althans om er alleen op te dansen. Met iemand aan zijn zijde zou het wel anders zijn. De punchtafel had hij al heel snel bereikt. Ergens wou hij al een tweede drankje mee nemen voor Ziva, maar hij wist niet of het meisje hier misschien al ergens was en als ze dan al iets had dan stond hij daar mooi met nog een extra drankje, dus hij hield het bij eentje. Terwijl hij in gesprek was gegaan met iemand die toevallig langs hem liep had hij helemaal niet door dat Ziva hem al had opgemerkt. Het was pas wanneer het meisje een hand op zijn rug legde dat hij wat opschrok, al relaxte hij meteen wanneer hij haar zachte stem hoorde. Kort knikte hij de andere jongen nog even gedag waarop hij zich naar haar om draaide en haar een warme glimlach schonk. Ze zag er prachtig uit. Zonder over drijven, echt ze zag er zelfs adembenemend aan. Voor enkele seconden bleef hij haar in stilte aankijken, bekeek haar lichaam schaamteloos. Ze was het immers al gewend van hem.

‘En jij bent niet als een prinses gekleed, dus je hebt geen prins nodig die je komt redden.’ Grijnsde hij vrolijk waarop hij haar een zachte kus op haar wang drukte. Iets wat meer gebeurde uit automatisme dan iets anders. Verontschuldigend glimlachte hij even naar haar, waarop hij zijn hand door zijn haar liet glijden. ‘Je ziet er prachtig uit, echt naast jou verbleek ik.’ Voor een kort moment lachte hij zijn tanden even bloot. ‘Sorry dat ik je niet als een echte heer ben komen oppikken. Dat had ik beter wel gedaan, dan kon ik al die jongens die stiekem naar je kijken een vuile blik geven.’

Onderwerp: Re: Lady in red |Ziva di sep 27, 2016 6:11 pm

Ziva Dias||Wyatt Lockhart

Op de een of andere manier brachten ballen altijd een aparte sfeer. De gehele school bevond zich nu in een sfeer die moeilijk te omschrijven was. De meeste mutanten waren zenuwachtig, maar vooral erg gelukkig om met hun dates te mogen gaan. Iedereen zag er op hun eigen manier op en top uit en eerlijk, Ziva kon totaal geen bitchy opmerking maken over iemand. Alle aanwezigen, of de mensen die ze onderweg tegen kwam, hadden hun uiterste best gedaan om zich zo mooi mogelijk te vertonen. Zelfs de mensen die wel rekening hadden gehouden met het thema en bijvoorbeeld als ridder kwamen, zaten super in kostuum. De meeste meiden droegen prachtige prinessen jurken en ergens viel de donkere meid helemaal niet zo ver buiten de boot, ookal had ze zich niet aan het thema gehouden. Er waren ook genoeg jongens in pak, dus Wyatt hoefde daar geen zorgen over te maken. Ziva wist dat hij zich niet aan het thema zou houden en stiekem was ze heel erg benieuwd hoe hij zich gekleed had.

Het bal was in het bos en het was prachtig aangekleed. Alsof je echt een sprookje binnen stapte. De sfeer was er, de muziek klonk goed en iedereen zag er adembenemend mooi uit. De brunette kon dan ook niks anders dan glimlachen terwijl ze haar ogen even de kost lieten. Al snel was de drank tafel gevonden, waar ze zichzelf dan ook van liet genieten door wat punch in te schenken. Spencer had al snel vrienden gevonden en het duurde niet al te lang voordat de brunette Wyatt gezien had. Zo sierlijk als ze kon liep ze na hem toe, waarbij ze wat mensen moest passeren. Echter begon haar geduld een beetje op te raken toen er steeds mensen voor haar langs kwamen en moest ze moeite doen om te blijven glimlachen. Het was een bal, ze liep over de dansvloer, het was tijd om eens wat vriendelijker te blijven naar haar mede mens. Wyatt was in gesprek met iemand maar dat weerhield Ziva er niet van om hem aan te spreken. De blonde jongen zei de ander dan ook vrijwel meteen gedag, voordat hij zich naar haar omdraaide. Voor een paar seconde bekeek Wyatt haar zonder iets te zeggen en een zacht grinnikje verliet haar lippen. Echter deed ze hetzelfde, het rood stond hem echt goed. Zijn lichte ogen kwamen er nog beter door naar voren en ze moest haar blik van zijn ogen afwenden om er niet in te verdwalen. ‘En jij bent niet als een prinses gekleed, dus je hebt geen prins nodig die je komt redden.’ Greens Wyatt op haar opmerking, voordat hij een zachte kus op haar wang drukte. "Gelukkig kan ik voor mezelf zorgen en heb ik geen ridder nodig. Ben al een grote meid." Grinnikte ze voordat ze een nipje van de punch nam. "En verontschuldig je alsjebliefd niet, er is altijd een plaats voor jou lippen hier," Ze had zijn verontschuldige blik gezien bij het kusje en zacht tikte ze met haar vinger op haar wang. ‘Je ziet er prachtig uit, echt naast jou verbleek ik.’ "Dankjewel, maar dat zal wel mee vallen. Er zijn genoeg meiden die naar je kijken." Knipoogde ze kort. Het was waar, er waren genoeg meiden die hun blik een tel langer op Wyatt hadden laten rusten. Maar ze hadden mooi pech, Ziva was niet van plan hem te verlaten deze avond. Zeker niet als hij zo handsome gekleed was. ‘Sorry dat ik je niet als een echte heer ben komen oppikken. Dat had ik beter wel gedaan, dan kon ik al die jongens die stiekem naar je kijken een vuile blik geven.’ Ziva keek hem een tel lang aan zonder iets te zeggen met een glimlach rond haar lippen. "Geeft niks, je kunt ze nog steeds een vuile blik geven. Ik was namelijk niet van plan om vanavond ergens heen te gaan." Zei ze, waarna ze het bekertje punch naar haar lippen bracht en ietwat verleidelijk over het randje van het bekertje Wyatt aankeek. "Dus, Guerrero, gaan we nog dansen?" Vroeg ze en een uitdagend glimlachje sierde haar lippen. Ze wilde wel eens weten welke moves hij in dat lichaam verstopt had.

Outfit

robb stark

Onderwerp: Re: Lady in red |Ziva di okt 11, 2016 3:59 pm

So baby pull me closer in the backseat of your rover

Hoewel hij misschien in zijn kamer nog nerveus was geweest omZziva te zien vanavond viel dat nu echt goed mee. Die zenuwen waren compleet weg gevallen van zodra hij de gehele sfeer van het bal op snoof. Alles hier zag er zo geweldig uit dat hij niet eens de tijd vond om te denken aan zijn zenuwen. Nee, momenteel was Wyatt gewoon echt heel chill. Besloot dat hij alles op zich zou laten afkomen, en met alles bedoelde hij duidelijk Ziva. Want ja, het meisje had zich sinds het strand toch mooi opgewerkt tot een vriend. Iemand waarvoor hij veel voor over had. Maar vooral iemand waar hij graag zijn tijd met spendeerde. Daarom vond hij het ook helemaal niet erg om het gesprek dat hij met de jongen af te kappen van zodra hij het meisje haar stem hoorde. Met een brede glimlach had hij zich omgedraaid naar Ziva, en het meisje zag er prachtig uit. Iets wat hij al wel verwacht had, maar toch het overtrof al zijn verwachtingen. Het rood stak mooi af tegen haar huidskleur, en met haar lange donkere haren was het gewoon helemaal perfect.

‘Gelukkig heb ik me dan ook niet verkleed als ridder. Maar hey, ik ben nog altijd je leeuwtje die wilt je ook wel beschermen hoor.’ Sprak hij lachend. Grapjes waren altijd leuk, maar stiekem meende hij het ook wel een beetje hoor. Iets wat ze vast en zeker ook wel wist. Wyatt wreef wat verlegen over zijn nek. Ja kijk, dan ging ze dit weer doen. Natuurlijk werd hij nu weer nerveus. Voor een heel kort moment gleden zijn blauwe ogen naar haar lippen, maar hij weigerde om toe te geven aan die drang. Dat kwam misschien later nog wel. ‘Enkel op die plek?’ Grijnsde hij uitdagend. Natuurlijk was deze comment te verwachten, hallo hij was Wyatt. Als hij zoiets niet ging zeggen dan was er een probleem hoor. Haar opmerking deed hem eventjes rondkijken. Op het eerste zicht kon hij niet meteen iemand spotten tho. ‘Gelukkig heb ik deze avond maar oog voor een iemand dan.’ Knipoogde hij speels naar het meisje. For real hoor, niemand anders kon momenteel tippen aan Ziva hier. Niet dat hij al op verkenning was gegaan tho, maar dat was ook helemaal niet nodig. Plus, het zou geweldig rude overkomen naar Ziva als hij dat wel deed. ‘Echt nergens? Zelfs niet de dansvloer?’ Wyatt haalde vragend zijn wenkbrauw op. Dat had hij toch echt niet verwacht! Maar gelukkig was dat niet het geval tho. Nee, al snel genoeg vroeg ze aan hem om te gaan dansen. Iets wat hij misschien nog wel zag zitten, ook al was hij er geen koning in. ‘Nee even serieus, denk je dat ik je ergens anders zou laten heen gaan?’ Sprak hij met een uitdagende glinstering in zijn ogen. For real hoor, hij zou echt serieus dom zijn als hij Ziva ging laten schieten. Nee, ze zat nu lekker een hele avond met hem opgescheept of ze nu wilde of niet. ‘Maar dansen dus, sure thing. Al ben ik niet zo geweldig als je misschien denkt.’ Gaf hij lachend toe. Dat moest ze toch even weten hoor, stel je voor hij moest maar eens op haar voet gaan staan of zo. Ongehoord!

Onderwerp: Re: Lady in red |Ziva zo jan 15, 2017 12:21 am

Ziva Dias||Wyatt Lockhart

Ballen en gala's hadden altijd dat beetje extra, iets speciaals. Een sfeer die bij ieder door het lichaam gierde en de avond dat beetje leuker maakte. De donkerharige dame had in haar leven al flink wat gala's mee mogen maken, van nog echt de kostuumballen tot zulk bloot mogelijke kleding. Maar de gala's die een school gaf waren totaal anders. Alsof iedereen gelijk was, er geen hoge piet op een verhoging met zijn vrouw en kinderen stond toe te kijken hoe zijn gasten zich gedroegen. Ieder had even veel lol, deed evenveel moeite en probeerde er vollop van te genieten. En dat was iets dat Ziva zo waardeerde van deze eeuw, dat mensen duidelijk van het leven genoten. Vandaag en morgen, van dag tot dag leven.

En of ze wilde of niet, Wyatt vulde de avond nog meer met zijn verpletterende aanwezigheid. Het rood van zijn jasje, zijn blauwe ogen waar de dame zo in kon verdwalen.. Hij maakte dit plaatje af, was precies de persoon die ze deze avond nodig had. En eigenlijk ook de persoon waarvoor ze gekomen was. Er waren genoeg knappe koppies hier op het eiland, zelfs hier op het bal, maar de zijne kwam er voor haar ver bovenuit. ‘Gelukkig heb ik me dan ook niet verkleed als ridder. Maar hey, ik ben nog altijd je leeuwtje die wilt je ook wel beschermen hoor.’ Sprak Wyatt lachend. Ziva moest ook lachen, schudde ietwat haar hoofd. "Dat zou er eens bij moeten komen, jij als ridder. Als leeuwtje ben je al gevaarlijk genoeg." Knipoogde ze speels. Plagen mocht, ze wist dat Wyatt dat wel kon waarderen. En buiten dat, wie zou er ruzie zoeken met een leeuw en een hippogrief aan zijn zijde?
Ziva zag dat Wyatt wat verlegen werd van haar opmerking en haar donkere ogen volgde kort zijn hand die door zijn nek ging, voordat ze hun plek terug vonden in zijn blauwe. Zijn verlegenheid zorgde voor een klein glimlachje rond haar lippen, het stond hem enorm schattig. ‘Enkel op die plek?’ Greens Wyatt uiteindelijk uitdagend en Ziva haalde op haar beurt wat uitdagend haar wenkbrauwen omhoog. Ze zag zijn blik naar haar lippen gaan,waardoor ze expres met haar tong haar lippen langzaam nat maakte. Dat om er nog even extra de nadruk op te leggen, om hem te plagen. "Had je nog meer plekken in gedachten dan?" Kaatste ze hem de opmerking terug, waarbij ze haar hoofd iets scheef kantelde terwijl haar ogen hem afwachtend, maar altijd met die uitdagende blik aankeken.
De blonde jongen liet zijn ogen even rond gaan, alsof hij daadwerkelijk iemand zocht die de moeite waard kon zijn. De donkerharige dame deed hetzelfde, al zocht ze niet echt iemand. Er was ook niemand die de moeite waard was. Voor haar, iniedergeval. Wyatt was genoeg, meer dan genoeg en ze zou vanavond niemand anders aan haar arm willen hebben dan hem. Ze kende elkaar dan misschien nog niet zo heel erg lang, maar Wyatt had een manier gevonden om haar aandacht te vangen. Vanaf het moment dat hij, letterlijk, voor haar gevallen was. Geen enkele andere jongen had vanaf toen een blik van haar gekregen, zoals Ziva Wyatt blikken gaf. Ze had haar zinnen min of meer op hem gezet, het voelde goed en fijn bij hem in de buurt en ze was niet van plan om daar afstand van te doen. ‘Gelukkig heb ik deze avond maar oog voor een iemand dan.’ Knipoogde Wyatt speels. Ziva greens, nam een zipje van de punch en wachte een aantal tellen voordat ze antwoorde. "Dat mag dan wel een heel gelukkig meisje zijn," Antwoordde ze hem, alsof ze niet wist over wie hij sprak. Een gelukkig meisje, dat was ze zeker.
‘Echt nergens? Zelfs niet de dansvloer?’ Ziva nam een tel haar wenkbrauwen bedenkelijk op, alsof ze echt zou nadenken over zijn vraag. Natuurlijk niet, zelfs niet op de dansvloer. Ze glimlachte klein, schudde bijna ongezien haar hoofd voordat ze zichzelf iets naar voren duwde en een klein kusje op Wyatt zijn wang gaf. "Zelfs niet op de dansvloer." Ferluisterde ze zachtjes bij zijn oor, voordat ze zichzelf weer terug duwde en wat uitdagend een zipje van haar punch nam. De glinstering in Wyatt zijn ogen en de woorden die hij sprak deden Ziva doen glimlachen. Een straalende, oprecht vleiende glimlach. Haar donkere ogen gaven er extra kracht aan om diezelfde uitdrukken te laten zien. "Ik zou je niet eens laten gaan. Ik denk dat we vast zitten aan elkaar, deze avond." Zei ze zachtjes en ietwat uitdagend, al was er ook een klank van hoop in te horen. Ze hoopte dat ze vanavond bij elkaar zouden blijven, dat ze samen plezier zouden hebben en uiteindelijk samen terug naar de school zouden gaan. Dat ze geen enkel ander persoon aan haar zij hoefde te hebben dan hem. Maar Ziva had het gevoel dat dat wel goed zat, Wyatt zou haar zo te zien ook nergens heen laten gaan. ‘Maar dansen dus, sure thing. Al ben ik niet zo geweldig als je misschien denkt.’ Ziva greens, zette het lege bekertje van de punch ergens op een tafeltje achter haar neer en knipoogde bemoedigend naar Wyatt. "Vast wel, als ik heb leren dansen kan jij het zeker." Grinnikte ze, waarna ze zijn hand pakte en hem tippelend naar de dansvloer begeleidde. Er was niet echt een rustig nummer op, geen nummer waar Ziva vroeger altijd bij gala's op danste. Ze sloeg haar armen bij Wyatt om zijn nek en bracht haar mond wat dichter bij zijn oor, zodat hij haar boven de muziek uit zou kunnen horen. Haar zintuigen stonden dan misschien op scherp, maar dat betekende niet dat iederen zulk goed gehoor had. "Oke, ik beken," Begon ze, waarna ze zachtjes op haar onderlip beet. "Ik ben in geen jaren meer naar dit soort feestjes geweest en eerlijk, ik weet helemaal niet hoe ik hier op moet dansen." Ze bracht haar hoofd terug om zijn gezicht te kunnen zien, beet wat beschamend op haar onderlip terwijl haar ogen één en al plezier uitstraalde.

Outfit

robb stark

Onderwerp: Re: Lady in red |Ziva za jan 21, 2017 4:08 pm

So baby pull me closer in the backseat of your rover

Natuurlijk moest Wyatt een opmerking maken over de verschillende ridders die hier rond liepen. Dat was gewoon tja, hem? Speels wiebelde hij met zijn wenkbrauwen na haar opmerking over dat hij al gevaarlijk genoeg was. ‘Je moest eens weten hoe gevaarlijk ik ben.’ In zijn hoofd wilde hij er nog wat bij vullen, maar dat was iets wat hij ook letterlijk hield voor enkel en alleen in zijn hoofd. Maar goed, hier rondlopen als een ridder zou niets voor hem zijn. Dat hele gedoe woog ook al veel meer dan het gene wat hij nu aan had, plus hiermee kon hij ook gewoon veel beter bewegen. Iets wat ook wel nodig was als hij deze avond met het meisje naast hem wilde dansen. Stond zeker op zijn lijstje van zaken die hij wilde doen, maar tja zeg nu zelf, wie zou er niet met haar willen dansen?

Wyatt was verlegen geworden van wat ze had gezegd. Welke dude zou dat niet worden? Oké, misschien wel heel veel mensen maar evengoed konden zij ook verlegen worden en het gewoon niet laten zien. Hij dus wel. Als er iets was waar hij gewoon slecht in was dan was het zijn gevoelens verbergen. Maar dat was stiekem ook echt wel zijn charme hoor. Kort lachte de blonde jongen zijn tanden even bloot waarop hij een stapje naar haar toe zette. Vlak naast haar hoofd, zijn lippen bij haar oor hield hij even stil. ‘Dat mag je helemaal zelf in vullen, maar je weet het goed genoeg.’ Prevelde hij op zo’n zachte toon, waarbij hij het toch niet kon laten om nog een kus op haar wang te plaatsen. Des te verder deze avond vorderde, des te geweldiger de jongen het vond. Vooral ook gewoon omdat hij hier was met het beste gezelschap dat hij zichzelf kon voorstellen. Maar gelukkig voor hem was de avond nog jong, en kon het werkelijk nog alle richtingen uit lopen!

Het was natuurlijk zijn taak om de grappenmaker uit te hangen, anders zou hij de manier waarop ze elkaar ontmoet hadden geen eer aan doen. Net daarom was hij zogezegd aan het zoeken naar dat ene speciale meisje. Niet dat hij werkelijk moest zoeken. Nee, voor hem was niemand anders dan het meisje in de rode jurk die speciale persoon voor hem. Stiekem was hij eigenlijk op zoek naar Sverrir. Hij wist niet meteen of zijn maatje een date had, maar hij was er wel zeker van dat die gozer hier uiteindelijk ook wel zou verschijnen. Nou, hij moest gewoon komen. Merendeels zodat hij de twee aan elkaar zou kunnen voorstellen en zo. Maar zo op het eerste zicht vond hij de knul niet meteen, waarop hij zijn blik natuurlijk weer terug op haar richtte en zijn mondhoek kort omhoog trok. ‘Geloof me, ik denk dat ik gelukkiger ben dan het meisje in kwestie.’ Dat was legit geen leugen. Sinds hij Ziva had ontmoet was zijn verblijf hier gewoon heel wat leuker geworden. Iets waarvoor hij haar ooit wel eens moest bedanken stiekem.

Stiekem kon hij vanbinnen wel ontploffen van plezier toen het meisje zei dat ze helemaal nergens heen wilde gaan, of toch niet zonder hem. Het kusje op zijn wang blies hem om eerlijk te zijn wel van zijn sokken. Moest ze stiekem wel mee ophouden hoor, zo meteen lag hij hier nog in een plasje op de grond. De jongen dronk wat van het bekertje dat hij in zijn hand had. Nog steeds bleef punch iets wat hij alleen dronk als er niet veel anders was, het was echt allesbehalve zijn favoriete drankje. Maar even goed maakte dat hem op deze moment echt helemaal niets uit. ‘Misschien had ik dan toch als politieagent moeten komen, dan had ik ook handboeien bij. Niet dat ik die ga nodig hebben hoor.’ Klonk het al grappend. Natuurlijk ging hij bij haar blijven, waarom zou hij naar iemand anders gaan als hij het mooiste meisje al aan zijn arm had?

Maar goed dat dansen dus, dat werd misschien nog wel een probleempje. Hoewel, zolang hij er op ging letten dat hij niet op haar voeten ging staan zou alles wel goed komen. Hoopte hij dan toch, anders zou het wel een mooie afgang zijn. Toch probeerde ze hem gerust te stellen dat het wel goed zou komen. Iets wat hij zeker kon waarderen, en wat hem dus ook wel stiekem wat opgeluchter maakte puur omdat het dan niet erg zou zijn als hij niet zo’n uitblinker was erin. Gewillig liet hij zich meevoeren naar de dansvloer, stiekem haar hand toch iets beter vast houdend dan misschien het plan was geweest al vond hij het zelf helemaal niet erg tho. Van zodra haar armen rond zijn nek lagen en hij haar recht in de ogen aan keek voelde het aan alsof zij de enige waren op de dansvloer. Alles rondom hun werd een grote waas voor hem, een prachtige waas met alle fonkelende lichtjes die in de bomen hingen. Voor even moest hij grinniken om wat ze in zijn oren fluisterde. Wyatt plaatste zijn hand voorzichtig op haar wang en streek vervolgens kort over haar lippen met zijn duim. ‘Je doet het perfect.’ Knipoogde de jongen. Zijn handen liet hij vervolgens afdwalen naar haar heupen waarop hij op de maat van de muziek zelf begon te dansen, haar begeleidend in het ritme. ‘Kijk, veel moeilijk is er niet aan. Dansen is dansen!’

Onderwerp: Re: Lady in red |Ziva

» lady in red [&Loki]
» Ziva Dias
» Never look back, still I do. [Ziva]
» Your heart is all I own |&Ziva
» @Diasziva || Ziva's intsagram