Topaz Albèga

General

[Full name: Topaz Albèga
[Nickname: -
[Alias: Tobias
[Age: 4 years as bot (18 years as boy)
[Birthday: Original: 16|12|2012 New: 13|04|2030
[Place of birth: Norway, Oksenøya
[Sexual orientation: Unknown

Personality

Topaz heeft nog vrij weinig, tot geen persoonlijkheid ontwikkeld, dit omdat hij nooit de kans heeft gekregen om met andere mensen (behalve zijn ‘makers’) in interactie te treden. Al beschikt hij echter wel uit enkele persoonlijkheidskenmerken, dus de manier waarop hij met dingen uit zijn omgeving om zóu gaan.

Loves: Darkness – Night
Hates: Small rooms – Injections – Agression

Appareance

[Eyecolor: Grey (Blue/Yellow/Orange)
[Haircolor: Brown blonde
[Build: Tall | Muscular
[Height: 1,81m
[Birthmarks | scars: –
[Typical: Claustrophobic
[Clothing: Simpel, onopvallend. In zijn robotvorm daarentegen ziet hij er enorm gesofisticeerd en ‘duur’ uit.

Family
Parents: Birger Haugen † + Ingebørg Vinter †
Siblings: Adam Haugen + Maiken Haugen
Creators: Harriet Jones + Joseph Rutherford

Mutation

Dit is Topaz zijn primaire mutatie. Al zijn andere mutaties zijn hier rond opgebouwd en alles hangt als een web verwerven in elkaar. Hij is in staat om alle radioactieve, schadelijke stralen uit de omgeving in zichzelf te absorberen. Zowel alfa-, bèta-, en gammastraling behoren hiertoe, stralingen die alsmaar meer in de wereld terecht komen door nieuwe projecten, kernwapens, nieuwe manieren om energie op te wekken enzovoort. Andere mensen zouden ziek worden van deze schadelijke stralingen, en bij grote blootstelling zelfs sterven. Pasgeborenen zouden misvormingen hebben, zouden gemuteerd zijn. Maar iedereen die bij Topaz in de buurt leeft zou hier geen last van ondervinden omdat hij al die stralingen uit de lucht filtert als het ware. Hem in de buurt hebben is ‘gezond’. Hier put hij zijn krachten uit, het zijn net die schadelijke stralingen die hem zijn krachten geven. Ongelimiteerde krachten dus, omdat er overal in een omgeving waar mensen leven minimum alfastraling aanwezig is. Dit was ook de mutatie die hij bezat voordat er experimenten op hem werden uitgevoerd. Na de experimenten had Topaz nooit last van vermoeidheid, honger of dorst.

Topaz zijn skelet is (door de experimenten) omhuld met een laag carbonadium en de meest hoogwaardige, illegale technologieën zijn hier rondom geïnstalleerd. De bedoeling van zijn makers was om van hem een hersenloze vechtmachine te maken, een robot in het lichaam van een mens. Het was nooit de bedoeling om hem zijn eigen waarden, normen, gedachten ect. te geven, maar door een samenloop van omstandigheden is dit toch gebeurd. Door de technologieën die in zijn lichaam zijn geplaatst is hij in staat om zijn lichaam als het ware binnenstebuiten te keren. In zijn lichaam zit een soort van harnas verscholen, net zoals zijn skelet gemaakt van carbonadium. Er zitten lichtgevende lijnen doorheen, die bij elke creatie een andere vorm zouden hebben, zoals de vingerafdruk van een mens. Maar omdat Topaz de enige van zijn soort is, is hij volledig uniek. De kleur van deze lijnen kan variëren van blauw, geel en oranje, afhankelijk van zijn gemoedstoestand en de soort straling die daardoor geactiveerd wordt in zijn lichaam. Zijn krachten zijn dus sterk afhankelijk van zijn gemoedstoestand.
Ook is hij in staat om uit zijn lichaam wapens ‘op te roepen’. Deze wapens zijn uniek omdat alleen Topaz ze kent en er ooit mee gewerkt heeft. Iemand anders zou er namelijk ook niet mee om kunnen gaan, omdat ten eerste zijn/haar handen zouden wegschroeien onder het radioactieve materiaal en ten tweede omdat de munitie die ervoor gebruikt wordt door het lichaam van Topaz gecreëerd wordt. De wapens kunnen variëren van allerhande vuurwapens, messen en zwaarden tot zelfs bommen. (Valt te vergelijken met Ezreal van League of Legends) x x x

Topaz zijn skelet is volledig omhuld met Carbonadium. Carbonadium is de radioactieve variant van adamantium. Het is minder buigzaam, maar bevat nog steeds diezelfde onverwoestbaarheid. Hierdoor is hij onmenselijk sterk en zal nooit iets breken of dergelijke. Kogels en andere wapens geraken er simpelweg niet doorheen. Enkel zijn huid kan beschadigd worden, maar door die herstelt zichzelf weer langzaam mettertijd door de radioactieve krachten in zijn lichaam.

Topaz leeft op drie soorten van radioactieve straling. Als eerste is er de alfa-straling, die voor een blauwkleurige gloed op zijn harnas zorgt als hij zichzelf vervormt heeft. Daarnaast is er de geelkleurige, sterkere bèta-straling. En als laatste is er de allesverwoestende gamma-straling die een donkeroranje, roodachtige kleur heeft.
- Alfa-straling: Dit is de minst sterke straling die voor mensen zo goed als onschadelijk is. Deze stralen zijn vrijwel overal aanwezig en zijn dan ook de belangrijkste energiebron voor Topaz. Ze geven hem energie en maken zijn krachten toegankelijk. Als hij in zijn harnas zit en hij maakt gebruik van de alfastraling zal het unieke lijnenpatroon een blauwachtige kleur hebben. Hij heeft dan toegang tot al zijn krachten, maar op het laagste niveau. Topaz is sterk en kan veel schade aan anderen en zijn omgeving aanbrengen, maar hij is niet vernietigend. Ook heeft hij alles wat hij doet onder controle. Dit niveau van krachten is voor hem altijd toegankelijk.
Als hij zijn alfa-krachten omzet naar munitie, zouden die bijvoorbeeld even sterk zijn als een gewone kogel van een geweer.
- Bèta-straling: Ook deze stralingen absorbeert hij continu, maar ze worden als het ware in zijn lichaam gestockeerd en zijn niet vrij toegankelijk zoals de alfa-krachten dat zijn. Ze zijn stukken sterker en schadelijker en bezorgen het pak een geel-kleurige gloed als ze beschikbaar gesteld worden. Dit gebeurd alleen wanneer Topaz geïrriteerd is, boos wordt of zich bedreigt voelt. Zijn gedachten zijn niet meer 100% helder in deze toestand en zijn instincten nemen het meer van zijn gezond verstand over, wat hem onmiddellijk stukken gevaarlijker maakt. Dit is de waarschuwende tussenfase vooraleer hij overgaat naar zijn rage-mode.
- Gamma-straling: Ook gekend als de sterkste en meest schadelijke straling die voor mensen dodelijk is. Deze krachten worden voor Topaz beschikbaar gesteld als hij een in een extase van woede gaat. Niets van hem bezig dan nog enige rede van verstand en hij gaat in een regelrechte tirannie, ook wel gekend als zijn rage-mode. Het harnas kleurt dan oranje-rood en de dingen waartoe hij in staat is zijn onevenaarbaar. Hij bezit een ongekende kracht en zelfs de meest gelegerde gebouwen houden hem niet binnen of buiten. In zijn rage-mode is hij ook in staat om de gamma-straling in zijn omgeving te manipuleren en rechtstreeks als wapen te gebruiken. De effecten die deze straling heeft, is afhankelijk van de materiaal (en misschien de mutatie) van hetgeen hij aanvalt. Zo zullen levende wezens verschroeien op de plaats waar de kracht hen raakt en zullen er dodelijke gezwellen in het lichaam beginnen te groeien (als Topaz hen niet al reeds vermoord heeft). x

Als Topaz niet in zijn harnas zit, en toch in een bepaalde ‘fase’ van zijn krachten gaat, dan is dit ook altijd te zien aan zijn oogkleur.

Informatie wordt door Topaz opgenomen zoals een spons water op neemt. Door de modificate die zijn llichaam heeft ondergaan heeft zijn geheugen heeft letterlijk geen grens, en hij hoeft dingen slechts een keer te zien, te lezen of te horen om ze volledig te begrijpen. Hij onthoud de kleinste details van elke situatie die hij ooit heeft meegemaakt en kan deze zonder na te denken opnoemen. Als hij zijn ogen sluit kan hij dingen uit zijn leven herbeleven alsof hij naar een film zit te kijken. Hierdoor is hij enorm slim en dit neemt met de dag alsmaar toe. Voor Topaz is het ook niet gemakkelijk om een eigen mening over iets te vormen.
Van zijn verleden voor de experimenten is hij zich niet meer bewust en hij heeft er geen herinneringen meer van. Zijn 'tweede' leven is voor hem gestart vanaf het moment dat hij na de experimenten ontwaakte, alles wat daarvoor gebeurd is, heeft in zijn hoofd nooit plaatsgevonden.

Naast zijn uitzonderlijke lichamelijke kracht (door de ondersteuning van het carbonadium skelet en de technologieën in zijn lichaam) beschikt hij ook over een stel gesofisticeerde ogen. Hij kan een switch in zijn hoofd aanzetten en dat is hij in staat om verschillende 'niveaus' van zijn omgeving waar te nemen. Hieronder vallen:
- Gamma Vision: Topaz is in staat om waar te nemen welke radioactieve straling er aanwezig is in de omgeving. Dit ziet hij als blauw/geel/rood gekleurde 'wolken'.
- Infrared Vision: Hij kan alles in zijn omgeving waarnemen op basis van hun temperatuur. x
- Radio Vision: Hierdoor is hij in staat om alle transmissies via computer, gsm, of andere digitale toestellen waar te nemen. Hij ziet als het ware de 'berichten' binnen en buiten komen, maar is niet in staat om ze te lezen.
- Ultraviolet Vision: Als Topaz deze functie inschakelt lijkt het voor hem alsof de hele wereld verlicht wordt door een blacklight. Hierdoor is hij in staat om dingen te zien die sommigen niet zien. Verborgen teksten op papier, vingerafdrukken... x
- X-Ray Vision: Topaz kan door alle vaste materie heen kijken, of toch tot het punt tot waar hij wil kijken. Hij kan dus letterlijk 'tot op het bot' kijken. x

► De grootste vijanden van Topaz zijn water en ijzige koude. Ze zullen hem niet vermoorden, maar zorgen wel voor een tijdelijke kortsluiting in zijn lichaam waardoor hij voor een bepaalde tijd niet meer kan functioneren.

History
- 2012: Årud werd geboren in Noorwegen, Oksenøya, een klein stadje dicht gelegen bij Toppas. Birger en Ingebørg runden daar een kleine boerderij waar ze voornamelijk vee hielden en maandelijks verkochten op de markt. Ze zaten enorm krap bij kas en moesten elke maand verschrikkelijk veel moeite doen om rond te komen, zeker sinds de komst van hun eerste zoon.
- 2016: Ingebørg werd voor de tweede maal ongewenst zwanger, en negen maanden later zette ze een tweeling ter wereld. Årud kreeg er op vierjarige leeftijd een broertje en een zusje bij, Adam en Maiken. Voor de familie was dit een grote ramp en stukje bij beetje verkocht Birger zijn vee en daarna zijn land, om zijn familie toch maar te kunnen voorzien van de dingen die ze nodig hadden.
- 2028: Årud kwam op zestienjarige leeftijd voor het eerst in aanraking met de drugswereld. Niet omdat hij zelf gebruikte, maar wel omdat hij hopeloos op zoek was naar een manier om geld te verdienen. Omwille van zijn schoolloosheid en zijn verleden vormde hij de perfecte kandidaat voor het vervoeren van drugs, want in de ogen van zijn dealer had hij toch niets meer te verliezen. En zo dacht hij er zelf ook over. Op minder dan een week tijd leerde hij hem rijden met een motor en kreeg hij zijn eerste opdracht voor het vervoeren van drugs.
- 2030: Jaren verstreken en de kinderen werden groot. Maar niet op de manier waarop ze zouden moeten opgroeien. Van de boerderij was niets meer overgeschoten doordat zijn vader elke keer meer grond had verkocht. Ze woonden met hun vijven in een klein krotje waar ze leefden van de inkomsten die Årud binnenbracht.
Op een dag toen hij op de baan was voor een van zijn ‘bestellingen’ werd hij tegengehouden door een groepje mensen die hem stonden op te wachten op zijn bestemming.  Årud  voelde dat er iets niet pluis was en tegen beter weten in ondernam hij een poging om te ontsnappen. Maar met groot geweld werd hij tegengehouden en meegesleurd in een bestelwagen.
Het was daar dat hij voor het eerste Harriet zag en voor het eerst het woord ‘mutant’ hoorde. Årud wist van zichzelf niet dat hij een mutant was, omdat zijn mutatie een passief iets was, hij filterde namelijk alle radioactieve stoffen uit de omgeving. Hij had er zelf geen last van, maar kon er ook niet echt dingen mee verrichten. Al dacht Harriet daar heel anders over. Ze bood hem en zijn familie een enorme som geld aan als ze enkele testen op hem mocht uitvoeren. Zonder enige twijfel accepteerde Årud dit aanbod, en werd hij meegenomen naar New York terwijl zijn gezin het geld onmiddellijk ontving.
Eens in het bedrijf van Harriet verliep alles heel anders als Årud zich had voorgesteld. Het waren niet echt testen die ze van hem afnamen, het waren eerder experimenten. Zijn beenderen werden op gruwelijke manieren omhuld met een laag carbonadium waarna er ook via hoogwaardige technologische technieken kunstmatige spieren en mechanismen in zijn lichaam geplaatst werden. Langzaam maar zeker kwam zijn lichaam meer uit metaal en technologie te bestaan dan uit biologische dingen. Het ‘robotlichaam’ werd geplaatst in een amniotank, waar vervolgens verschillende dosissen alpha-, bèta- en gammahydraulische vloeistoffen aan werden toegevoegd. Door Årud zijn mutatie hadden deze radioactieve stoffen de kwaliteit om nieuwe vaardigheden bij hem te triggeren. Door al deze chemische producten kreeg Harriet langzaam maar zeker controle over de hersenen van Årud met als bedoeling om hem volledig naar haar hand te zetten en een persoonlijke robot/vechtmachine van hem te maken. Hij was het eerste exemplaar van het experiment Albèga.
Het was de bedoeling van Harriet om de menselijke denkprocessen te omzeilen en hem medogenloos maar gehoorzaam te maken. Maar door een samenloop van omstandigheden liep hier iets mis, waardoor Årud wél in staat bleef om te denken. Hij bleef de baas over zijn eigen lichaam, het enige wat er was veranderd, was dat hij zijn gehele verleden vergeten was. Het was op dat moment dat Harriet hem een nieuwe naam schonk, namelijk Topaz. Dit door de heldere blauwe kleur die zijn ogen vaak hadden, en omdat ze hem in de buurt van Toppas opgepikt hadden.
- 2031: Harriet haar experiment was mislukt, en omdat ze wist hoe gevaarlijk hield ze hem zo lang ze kon in zijn amniotank. Maar op een gegeven moment ontsnapte hij, waardoor Harriet stappen moest ondernemen. Topaz vormde een gevaar voor zijn omgeving omdat hij over té krachtige mutaties beschikte, en tegelijk niets van het leven afwist. Hij leerde ongelooflijk snel, in een oogopslag had hij door hoe dingen in elkaar zaten en waarom dingen gebeurden. Darnaast wist hij niets meer van wat er in zijn verleden gebeurd was, maar wel dat Harriet het niet goed voorhad met hem. Ze had hem gecreëerd om te vechten, hij was de eerste van een leger van velen. Maar hij was mislukt – in haar ogen – en dus zocht Topaz manieren om uit Harriet haar greep te ontsnappen.
Topaz die zou ontsnappen was de grootste angst van Harriet, omdat haar hele plan om een leger aan gewetenloze vechtmachines te creëren volledig zou mislukken. Daarom ontwierp ze samen met haar team een nieuwe soort injectie, die ze vervolgens bij Topaz inspoot en ervoor zorgde dat hij afhankelijk werd van de injectie en op die manier gedwongen werd om bij Harriet te blijven.
Topaz bracht het merendeel van zijn tijd door in een ondoordringbare glazen gevangenis ten midden van het laboratorium. Er werden enorm veel test op hem uitgevoerd en uit die resultaten ontwierp Harriet een nieuw soort robot. Albèga 2.0. Deze was veel succesvoller dan dat Topaz (Albèga 1.0) was.. Toen een exemplaar van 2.0 af was, besloot Harriet om uit te testen of het wel degelijk sterk genoeg was. Daarom plaatste ze Topaz, samen met een van de nieuwere modellen in een arena, waar hij verplicht werd tot vechten met de robot. Hij werd gebruikt als proefrat, als ‘testexemplaar’ en begon alsmaar meer en meer tijd door te brengen in de arena in de plaats van in zijn cel. Vechten was het enige – in de ogen van Harriet – waar hij nog goed genoeg voor was. Topaz werd hierdoor alsmaar sterker en beheerste zijn mutaties tot in de puntjes. Uiteindelijk was hij sterk genoeg om te ontsnappen, maar kon dit niet omdat zijn lichaam afhankelijk was van de injecties de Harriet hem gaf.
- 2031: Omdat Topaz geen andere keuze had dan bij Harriet te blijven, ondernam hij geen ontsnappingspogingen meer en won hij het vertrouwen van Harriet. Op de momenten dat hij niet in de arena stond, vertoefde hij samen met Harriet in haar woonverblijf binnen de company en diende als haar persoonlijke piece of entertainment.
- 2034: Zo verstreken drie jaren, totdat er op een dag een belangrijke conferentie plaatsvond in the company. Harriet was een dag weg uit het ‘huis’ en Topaz kreeg een dag rust, vrijheid om zich bezig te houden met wat hij wilde. Hij zat een boek te lezen toen hij opeens een vreemde stem in zijn hoofd hoorde, alsof er een klein wezentje in zat. ’We weten dat je er bent. Heb geen bang, we krijgen je hier weg.’ In eerste instantie was hij bang, wilde hij naar Harriet, wilde hij vragen om zijn injectie omdat hij dacht dat hij gek werd. Maar opnieuw weerklonk de stem. ’Vannacht om twee uur, zorg dat je een injectie bij de hand hebt, maar spuit hem niet in. We komen je halen, je leven wordt beter.’ Diezelfde avond toen Harriet terugkwam, overhandigde ze Topaz zijn dagelijkse dosis, maar in de plaats van de spuit in zijn hals te injecteren, stak hij hem in zijn broekzak en begaf zich naar zijn kamer. Om 5 voor 2 weerklonk opnieuw de stem in zijn hoofd. ’De code is 1650, zet alsjeblieft het alarm af.’ Met bevende handen doordat hij zijn injectie niet gehad had verliet hij zijn kamer en deed wat de onbekende stem hem opdroeg. Nog voor hij het goed en wel door had stonden er twee personen in de living van Harriet. Een man met een enorme dos haar en een witte bril, en een jongen die er ongeveer even oud uit zag als hem. ’Kom Topaz, het is tijd om te gaan.’ Hij keek nog één keer achterom en verliet toen het gebouw, waar hij heel zijn leven nog geen voet buiten gezet had.