N
ieuwe plek. Niet een heel eiland om te terroriseren maar een heel stadje. Mooi toch? Niet één kantine met een beperkte keuze aan voedsel, nee. Een verzameling van restaurants en supermarkten en kraampjes etc. Nog mooier! De reis naar Sundberg was vermoeiend maar ze zat boordevol energie toen ze bij hun bestemming aankwamen. De hele toestand van Genosha had haar weinig gedaan. Zowel fysiek als emotioneel. Het had erger gekund. Ze waren er allemaal nog dus er was zelfs wat te vieren wat dat betreft. Misschien ook wel een proost op het feit dat het anderen waren die het eiland in een complete puinhoop hadden achtergelaten en het niet hun schuld was! Wonderbaarlijk toch? Waren ze niet de meest voorbeeldige mensen die je je kon voorstellen? Jaa precies, perfect.Voordat ze naar hun nieuwe huis werden gebracht had Kira de chauffeur overgehaald om nog langs de supermarkt te rijden. Hij had niet echt een keuze tho, hij werd nogal gedwongen. En Kira kreeg dat soort dingen altijd voor elkaar. De rest was het er gelukkig mee eens tho. Eten was een must have voor hun nieuwe thuis en ze wisten allemaal dat Kira dat honderd procent onder controle had. Jez en Theo hadden besloten alleen in een huis te gaan, dus dan hadden hun lekker pech want dan kregen ze niks lekkers van Kira. Maargoed ze telde de dagen al af voor wanneer die twee op de stoep kwamen te staan omdat ze per ongeluk hun huis in de fik zouden hebben gezet. Het zou hoe dan ook een keer gebeuren met die twee.
Nadat Kira drie tassen vol boodschappen met meer voedsel dan haar bagage zelf had meegenomen konden ze pas naar het huis toe. Het paste nog net in de auto. De chauffeur parkeerde de auto voor het huis en ze stapte enthousiast uit de auto om het huis te bekijken. De spullen kwam wel ze moest eerst even kijken. En sowieso mocht de rest dat gewoon naar binnen dragen. Ze opende de deur en tot haar grote verbazing keek ze ineens in de ogen van Silas die net de trap kwam aflopen. “Well, well, well,” kwam eruit. Kira ademde dramatisch in en stoof meteen op hem af om hem te omhelzen. “Silas” kwam er opgelucht uit. Het was fijn om hem weer te zien, en om te zien dat hij er goed uitzag. Ze gaf hem een kus op zijn wang en liet hem toen weer los. Ze keek hem met een verbaasde grijns aan na zijn zin. “Je hebt alle fun gemist!” zei ze en lachte hem een beetje uit. “Tjonge jonge ik heb honger. Als iemand mijn boodschappen naar binnen brengt wil ik wel koken voor iedereen. Kitchen meeting!” zei ze en hield haar vinger omhoog waarbij ze meteen de keuken in liep. Mooi groot, met een kookeiland en veel aanrecht ruimte. Hier kon ze wel iets mee.
outfit
