Onderwerp: Be the entertainer di jan 02, 2018 10:30 pm
In love with The Rain
Er waren nu al enkele dagen waar Athena zich ongewoon voelde. Wat het precies was, bleef onbekend. Ze werd brommerig en snel onrustig. Iets dat niets voor haar was. Lichtjes geïrriteerd stapte de jonge vrouw verder door de straten. Kwam haar dat ongewoon gevoel door het feit dat ze niks te doen had? Neah… kan het ook weer niet zijn. Athena kan uren stilzitten en niks doen. Achter de vele rosharige plukken haar van voor haar gezicht weg te halen, besloot ze maar om een random bar binnen te gaan. Misschien gaat ze daar iemand of iets tegenkomen dat haar interesse weet te wekken. Om dan zo haar gedachten weg te zetten bij haar onrustig gedrag.
Hier zat ze dan, in een bar met al enkele lege glazen op de toog. In het stadje was er letterlijk niks te doen. Hoe kan er nu niks gaande zijn? Lichtjes zuchtte ze. Wat moet ze met zichzelf doen. Met deze gedachten bleef ze verder drinken. Leeg glas achter leeg glas. Verveeld staarde ze naar de vele glazen dat voor haar stonden. Waarom is dat trouwens nog niet opgeruimd?
Het belletje boven de deur van de ingang rinkelde. Lichtjes onstabiel stond Athena recht, haar half leeg glas in haar hand. Deze keer was ze van plan om de nieuwkomer te begroetten. Ze heeft dringend wat entertainment nodig in haar tipsy toestand. Met haar zo stabiel mogelijke stappen stopte ze vlak voor de nieuwkomer. Haar beide armen rond de schouders van de persoon. Ondertussen hield ze haar glas recht, zodat ze niet ging gaan morsen. Dat was dan ook de bedoeling. Alles deed ze vervolgens zo snel. Met de grijns op haar lippen keek ze degene recht aan. Haar ogen sloot ze waarbij haar lippen naar degene werd gebracht. Vlak voor dat de hare de andere kon raken, trok ze zich zeer snel terug weg. "Should have seen your face" giechelde ze en liet de persoon los en draaide zich weg. "oh... wobbly" Mompelde ze tegen zichzelf op het moment dat ze kort even wankelde. In een teug dronk ze haar glas leeg, ze bracht zichzelf naar de toog om nog een nieuw glas te gaan bestellen.
Onderwerp: Re: Be the entertainer wo jan 03, 2018 12:43 am
Misschien was het nog redelijk vroeg om naar de bar te gaan, maar toch was dat zijn bestemming voor de dag. Hij had niet veel anders te doen en het was er altijd wel gezellig. Het was één van de meer populaire plaatsen dus de kans dat je er iemand nieuw ontmoeten was groot. Met rustige passen liep de jongen over straat, zijn handen had hij weggestoken in zijn jaszakken om ze te beschermen tegen de koude en zijn schouders had hij omhoog om zijn gezicht te kunnen verstoppen in zijn sjaal. Hij zou niet snel kunnen wennen aan de veel koudere temperaturen van Zwitserland, maar het had zijn charmes. Zolang het niet altijd zo koud was zou je hem niet snel horen klagen.
Nero wandelde rustig de bar binnen terwijl hij uit zijn broekzak al begon met zijn portefeuille te pakken. Hij had niet opgelet waar hij wandelde, ging enkel even uit de weg wanneer iemand anders naar buiten ging zodat hij rustig verder kon wandelen. Voor hem zag hij nog net een figuur bewegen, maar hij kreeg niet de kans om uit de weg te gaan. Twee armen werden om hem heen geslagen en automatisch pakte hij de persoon ook vast, maar dat bij haar heupen. Hij had eerst gedacht dat ze viel en daarom wilde hij haar helpen. Wanneer hij echter haar warme lippen op die van hem voelde duwde hij haar voorzichtig maar toch snel van zich weg. Stomverbaasd keek hij haar aan. Een rode blos was op zijn kaken verschenen en hij voelde hoe zijn gezicht warm werd. “Uhm,” begon hij, maar er kwamen geen nuttige woorden uit zijn mond. Veel mannen zouden vast blij zijn om gelijk gekust te worden door een mooie vrouw wanneer ze een bar binnen kwamen. Het probleem was dat Nero niet één van die mannen was.
Hij keek het meisje dat hem zonet een kus gegeven had recht aan terwijl je de vraagtekens bijna van zijn gezicht kon aflezen. Nero zag nog net hoe dat ze haar glas achterover kapte en liet haar los wanneer ze weer aanstalte maakten om naar de bar te gaan. Ondanks wat er gebeurd was volgde hij haar om er zeker van te zijn dat ze niet ineens op de grond zou zakken. Hij ging gelijk naast haar staan en probeerde de aandacht van de barman tot zich te krijgen. “Een glas water voor de dame, alstublieft,” sprak hij voordat het meisje de kans zou krijgen om iets anders te bestellen. Vanuit zijn ooghoeken keek hij ongerust naar zijn gezelschap dat hij niet had verwacht.
"The hurricane knows step aside when it hits the coast The hurricane knows steps aside, demands control The mountain won’t fall to its knees when the west wind blows The mountain won’t fall to its knees."
Onderwerp: Re: Be the entertainer ma jan 08, 2018 6:27 pm
In love with The Rain
Wat zorgde voor haar onrustig gevoel? Het bracht de rosharige dame in verwarring. Het was niet iets dat ze gewoon was, dus ook niet meteen wist hoe er mee om te gaan. Met haar handen in haar zakken gestopt dwaalde ze doelloos door de straten. Wat te doen, wat te doen. Dit bleef maar door haar hoofd rondspoken. Athena had er nog altijd geen antwoord voor. Zachtjes beet ze op haar onderste lip. De meeste droegen dikke jassen. Met sjalen rond hun hals gewikkeld, Athena niet. De jonge dame had een simpel T-shirt en trui aan. Er was niks aan de dame haar houding te zien of ze het koud had. Achter een diepe zucht keek ze weer even naar de huizen en winkels. Het was daardoor dat de dame besloot om een bar te gaan opzoeken. Niks anders was interessant genoeg.
In de bar was het nog rustig. De drukte kwam pas later op de dag. Dan ging het te luid voor haar zijn. meteen vroeg ze een glas bier. Het ging al snel naar meer dan 1 glas. Het maakte niet veel uit hoeveel ze er in het totaal zou drinken. Athena had toch niks beters te doen. Met een verveelde blik op haar gezicht staarde ze naar de lege glazen voor haar neus. Waar is die bartender. Hij zou beter eens zijn werk doen, zie dat ze opeens enkele lege glazen op de grond laat vallen... Achter eens diep te zuchten keek ze afwachtend naar de deur. De volgende die binnenkomt, zal ze gaan begroeten. De jongedame begon met de seconde ongeduldiger te worden. Dit was al snel genoeg te merken aan haar uitstraling en het feit dat ze iedere keer snel weer een slok van haar halfvol glas nam.
Nonchalant, maar toch wel iets te snel schoot Athena recht. De deur was open gegaan. Het glas zette ze veilig op de toog om zo probleemloos op de persoon af te stappen. Athena deed zelf niet eens de moeite om de jongeman eerst op voorhand te bestuderen. Haar armen sloeg ze rond zijn middel. Haar lippen hield ze enkele millimeters van de zijne. Hierachter was het dan ook de bedoeling om zich veilig terug te trekken. Moest ze niet wat onstabiel op haar voeten staan ging dat geen probleem geweest zijn. Jammer genoeg was ze dat dus wel. In plaats van dat ze dan dus zich wist weg te trekken, boog ze voorover. Haar lichaam leek even voor enkele seconden zwaarder te worden.
Hun lippen raakten elkaar zachtjes aan vooraleer ze zich kon herpakken. Lichtjes giechelde ze om zijn uitdrukking, dat was fun genoeg. Met een draai van haar lichaam stapte ze weer naar de toog, waar al snel weer een nieuw glas wou gaan vragen. “Een glas water voor de dame, alstublieft,” Verstrooid keek ze de jonge man met opgetrokken wenkbrauw aan. “Maar ik wil geen water” sprak ze pruilend. “Je suckt in gedachtenlezen” mopperde ze, haar kin liet ze rusten op haar handen. Zijdelings keek ze de jongen af. Ze zal het maar met water moeten doen dan...Misschien is dat maar best. “Je gaat toch niks in men drankje doen, mag ik hopen” Vroeg ze de jongen met een dood serieuze uitdrukking op haar gezicht. .
