Het was een kille, maar droge zaterdagochtend. Met grijze wolken en een stevig windje dat gevallen bladeren in zijn greep nam en rond deed wervelen. Geen weer om in stil te staan, maar voor een flinke wandeling was het perfect.
Fiona bleef in de heuvels, want als het weer toch omsloeg wilde ze niet te hoog zitten, maar had een lange tocht op de planning staan. In een donker, marineblauw windjack, een vale, slank afkledende spijkerbroek en stevige wandelschoenen was ze in ieder geval gekleed op een stevige, winderige tocht.
Naast haar drentelde een grotendeels zwarte Australische herder, met een bruine snuit en een witte borst. Die bruine snuit vertoonde ook al de nodige grijze haren. Remy was namelijk de jongste al niet meer.
Het nadeel ervan was dat, toen Fiona haar uit het asiel ophaalde drie jaar geleden, ze al wist dat de tijd die ze met de vriendelijke, enthousiaste hond zou doorbrengen relatief beperkt zou zijn. De voordelen echter, waren dat ze het dier een mooie oude dag kon geven en dat deze toch net wat minder beweging nodig had dan een jonger exemplaar. Hierdoor was Remy goed met Fiona’s werk bij de politie te combineren.
De smalle zandpaadjes kronkelden door de groene heuvels. Bomen waren of al nagenoeg kaal, of roodoranje van kleur. Zo nu en dan wierp Fiona een stok weg, die vervolgens door een enthousiast kwispelende Remy teruggebracht werd.
Na een poosje hadden ze er al enkele kilometers op zitten en bereikten ze de top van een van de wat hogere heuvels in de omgeving, waar Fiona op een flinke kei ging zitten om wat te eten.
Remy onderbrak het bedelend kijken naar Fiona’s boterham pas toen de hond iets op leek te hebben gemerkt. Een beetje verwonderd keek Fiona naar het dier dat met gespitste oren naar de bocht in het pad keek dat verder werd verborgen door een andere heuvel.
“Krijgen we gezelschap, Remy?” zei de agente droog, terwijl ze de hond even door diens vacht kroelde.
(Ik sta in dit topic voor alles open; of ’t nou een gezellig praatje is of een situatie waardoor ze in actie moet komen; gooi er maar wat tegenaan)
