• Naam Fiona Elin Langer
• Bijnaam Fi
• Leeftijd 37
• Geboorteplaats Neunkirch, Schaffhausen, Zwitserland
• Werk Brigadier bij de politie
• Karakter
Fiona is verbaal sterk en laat zich niet snel uitlokken, wat haar vaak een aangewezen persoon maakt voor dingen als persconferenties.
Ze is beheerst en rustig, maar ook assertief en niet bang om in te grijpen. Ergens diep van binnen is ze nog steeds aan de idealistische kant, maar in haar daden is ze pragmatischer en de naïviteit is eraf. Ze komt hierdoor soms ook zakelijker en minder empathisch over dan ze is; je kan je emoties maar tot op zekere hoogte toelaten bij bepaalde zaken als je je geestelijke gezondheid wil behouden.
Ze heeft, mede door haar grove fout in Neunkirch, maar ook door kleinere fouten, een enorme drang om zich te bewijzen, om, voor haar gevoel, ‘dingen recht te zetten’. Hierdoor bijt ze zich zo nu en dan te ver vast in een zaak, zonder zich te realiseren dat het te persoonlijk is geworden. Dit is dan ook het gebied waar ze fouten maakt.
Ondanks haar nuchtere houding gebeurt het wel eens dat ze zich teveel laat beïnvloeden door haar emoties, met name omtrent zaken waarbij kinderen het slachtoffer zijn.
In haar vrije tijd heeft Fiona twee kanten; enerzijds drinkt ze graag wat met collega’s, omdat er onder hen gewoon een bepaalt begrip is dat je niet bij veel gewone burgers vindt, maar zo nu en dan heeft ze het ook nodig om alleen te zijn, om gewoon in een joggingbroek met een kop koffie en een goed boek in een stoel te kruipen en de dag lekker voorbij te laten glijden.
• Houdt van
- De onderste steen boven halen
- Historische romans
- Zwarte koffie
- Honden
- Witte wijn
- Hardlopen
- Routine
• Heeft een hekel aan
- Papierwerk
- Mensen die geen verantwoordelijkheid nemen voor wat ze doen
- Begravenissen
- Laat wakker worden
- File
- Whiskey
- Slangen
• Uiterlijk
- Ongeveer 1.76 lang(er >: D )
- Slank en redelijk atletisch door het sporten
- Buiten haaruniform draagt ze buitenshuis onopvallende maar goedzittende kleding en binnenshuis truien en joggingbroeken.
- Ze heeft schouderlang, donker haar dat ze bijna altijd opsteekt.
- Donkere ogen, scherpe wenkbrauwen en hoge jukbeenderen.
• Geschiedenis
Fiona is geboren in Neunkirch, Schaffhausen en hier ook opgegroeid. Haar moeder runde een kledingzaak met daarnaast kledingreparatiediensten en haar vader was brandweerman.
Het was een redelijk normaal gezin; er waren zeker momenten waarop haar vader moeite had met sommige dingen die hij kreeg te verwerken door zijn baan, maar zowel hij als zijn vrouw waren nuchtere, communicatief vaardige mensen en uiteindelijk sloegen ze zich er weer doorheen en werd hun huwelijk er sterker van.
Fiona werd opgevoed tot een zelfstandige meid en voor jezelf en anderen opkomen werd er met de paplepel ingegoten.
Halverwege de middelbare school wist ze al zeker wat ze wilde worden. Ze deed tijdens de middelbare al aan allerlei extra activiteiten mee, waaronder een club die de kinderen kennis liet maken met verscheidene beroepen, waarvan agent vooral een diepe indruk achterliet op het tienermeisje, dat toch al veelal zowel de leider van haar vriendengroep was, als degene die de rol van groepsmoeder op zich nam.
Ook in Schaffhausen legde je een eed af voor je daadwerkelijk als agent aan de slag kon, en deze eed neemt Fiona tot op de dag van vandaag bloedserieus.
Aanvankelijk viel agent zijn in het pittoreske Neunkirch nogal tegen. Fiona was jong, idealistisch en ambitieus; ze wilde mensen helpen, misdaad tegen gaan, maar in plaats daarvan voelde het alsof ze weinig toevoegde in die eerste paar jaar. Een aangestoken brandje hier, een inbraak daar, een ruzie in een pub; veel heftiger dan dat werd het niet.
Dit veranderde toen ze te maken kreeg met een zaak rond huiselijk geweld die zij en haar departement goed verknalden. Fiona geloofde, ondanks wat haar instinct haar zei, de vrouw toen deze aangaf dat haar man de agressor was. De vrouw had blauwe plekken en een flair voor dramatiek en Fiona trapte er met open ogen in.
Het bleek andersom. De vrouw had zichzelf die blauwe plekken gegeven, mishandelde haar partner stelselmatig, die geïsoleerd was en geen greintje eigenwaarde meer over had, en gebruikte de dreiging hem van mishandeling te beschuldigen als een van de vele middelen om hem onder de duim te houden.
De man kwam weer vrij, maar de vrouw kwam weg met wat ze gedaan had.
Kort daarop werd het stadje ook nog eens geteisterd door een dubbele moord op twee jonge meisjes. De dader werd gepakt, mede dankzij een snelle, assertieve reactie van Fiona, maar ineens was Neunkirch benauwend geworden. Fiona wilde overgeplaatst worden. Ze was nu 26. Dit kon echter nog niet zomaar en haar verzoek werd pas anderhalf jaar later echt ingewilligd. In dat anderhalve jaar bleef het relatief rustig, op twee incidenten na. Een was de zelfmoord van een tienermeisje dat in haar jeugd misbruikt bleek en de ander een jongeman die geen enkel besef meer had van zijn eigen identiteit.
Ze was 28 toen ze eindelijk in Sundberg terecht kwam.
In de negen jaar dat ze daar heeft gewerkt is ze close geworden met het politiekorps. Naast talloze uren van rapporten schrijven, patrouille lopen in buurten waar nooit wat gebeurt, mensen stoppen langs de weg voor te hard of gevaarlijk rijden zijn er in die jaren zeker een aantal zaken geweest die haar geraakt hebben, waardoor ze van haar onschuld weinig meer over heeft.
Relaties gingen Fiona niet voor de wind. Toen ze jonger was nog wel; op de middelbare school had ze meerdere vriendjes en een paar vriendinnen gehad, maar vanaf de eerste zwaardere zaken als agente werd het moeilijker. Ten eerste kon lang niet elke partner de stress aan van een vriendin die in principe elke werkdag haar leven waagde en de emotionele bagage van haar werk maakte Fiona ook niet de makkelijkste in een relatie.
De twee mensen die ze echter nog steeds mist zijn een man waar ze twee jaar mee samen was van haar 24ste tot 26ste, die haar grotendeels door de nasleep van de huiselijk geweld zaak heen had weten te helpen, ook al drukte het zwaar op hem, en met wie ze eigenlijk wel een kind had gewild, en een vrouw, waar ze rond haar dertigste een turbulent jaar mee samen was geweest. De vrouw was een eerste hulp medewerkster en begreep Fiona hierdoor op een manier die niet veel partners konden, maar de dubbele stress was juist wat hen uiteindelijk uiteen dreef.
