Lux Sutter

___________________________________________________________________


C H A R A C T E R
___________________________________________________________________

Lux houd, net zoals d'r tweelingzus, enorm van donkere kleding en make-up. Ze heeft d'r zwarte, dunne haar meestal opgestoken zodat het niet in de weg zit al besteed ze er niet superveel tijd aan en hangen er altijd wel plukjes los.

Ze heeft haast hetzelfde karakter als haar zus, is duidelijk niet op d'r mondje gevallen en zal waarschijnlijk wel vaak sarcastische maar oprechte opmerkingen maken. Ze vind het niet moeilijk om de waarheid te vertellen en zal haar gelijk hoe dan ook wel krijgen. Het zal d'r niet veel interesseren wat een ander vind of er überhaupt nog lang mee in d'r hoofd zitten, het zal simpel het ene oor in en het andere oor uit gaan. D'r karakter samen met de manier waarop ze zich kleed is dan ook niet bepaald erg verwelkomend voor andere mensen, maar zo super erg is ze nu ook weer niet. Natuurlijk is ze niet één en al bot en heeft ze ook gewoon gevoelens. Ze kan heus wel gezellig zijn en het leuk maken wanneer ze zich in een groepje bevind of op een feestje. Maar niet superveel mensen zullen de gevoelige kant van haar meemaken.
___________________________________________________________________


W I N G S - O F - D E A T H
___________________________________________________________________

Ze heeft twee enorm grote zwarte vleugel tatoeages op haar rug staan waar ze haar echte vleugels uit kan laten komen. Dit kan ze doen hoe vaak en wanneer ze maar wilt. De vleugels zijn groter dan haar eigen lichaam en slepen dan ook achter haar aan indien ze ze niet omhoog heeft staan. Met deze vleugels kan ze enorm hoog vliegen, inmiddels ook als er harde wind staat, maar stormen en onweer kan ze nog niet doorstaan zonder naar beneden te storten. Ook kan ze enorm harde windvlagen creëren met haar zwarte vleugels, zo hard dat ze smalle tornado's kan veroorzaken zodra ze buiten is. Ze kan heel wat kracht zetten achter deze vleugels, maar een boom omver krijgen is haar echter nog niet gelukt.
Omdat haar vleugels dus enorm sterk zijn kan ze daar iemand ook heel ver mee aan de kant slaan of zelfs botten breken. Er zitten ook twee enorme stekels aan de bovenkant van haar vleugels vast  waar ze ook mee kan verwonden indien iemand face-to-face komt te staan.
___________________________________________________________________


H I S T O R Y
___________________________________________________________________

In een buitenwijk groeide ze op samen met haar zus Alex, haar twee-eiige tweelingzus die vijf minuten ouder is, en haar moeder Kath. Haar vader heeft ze nooit gekend, die al voor de geboorte van hun twee zich zo snel mogelijk uit de voeten gemaakt had. Waarom heeft ze nooit geweten en eerlijk, het interesseerde haar ook niet. Ze was blij met wat ze had, zelfs al had hun moeder moeite met ook maar vrije tijd te hebben door het vele werken dat ze moest doen. Hierdoor waren ze al snel enorm zelfstandig op jonge leeftijd. Het bleef echter niet onopgemerkt dat ze bijzonder waren. Thuis leerden de twee dat ze allebei krachten hadden. Op Lux haar rug waren al vanaf haar derde tekeningetjes van vleugels op haar rug verschenen die samen met haar lichaam steeds groter groeiden. Alex kon een heleboel met energieën, waar ze niks van begreep maar wel geobsedeerd door was.
Kath accepteerde het feit dat ze allebei speciaal waren, ondanks dat het haar liet herinneren aan hun vader, aangezien hij van hen beide juist de mutant was geweest. Ze had besloten om hen naar een gewone school te sturen en normaal op te voeden. Op school werden ze geaccepteerd en maakten ze beide vriendjes en vriendinnetjes. De kindjes die geen mutant waren vonden het leuk om met de mutanten te spelen en dat ze hun mutaties lieten zien wanneer de leraren niet keken. Dit ging constant goed tot op een dag Alex het verloor tegen een jongen uit de klas en ruzie had gekregen. Lux had haar meteen bijgestaan en samen hadden ze hem tot bloedens aan toe in elkaar geslagen.
Hierdoor kwam Kath tot een beslissing te staan dat de tienjarige meisjes hulp nodig hadden met hun mutaties, hulp die zij niet kon bieden en de school al helemaal niet, omdat ze beiden ervan afgetrapt waren. Twee vreemdelingen, die zich voorgesteld hadden als Clyde en Eleanor, aan de deur hadden de moeder al heel snel de perfecte oplossing gegeven, ze zouden naar een school gaan waar ze veilig waren en genoeg toezicht en hulp konden krijgen.
Het was moeilijk voor hen beide om afscheid te moeten nemen van hun moeder maar inmiddels zitten ze al zeven jaar op het eiland en zijn ze niets anders meer gewend.