Let's fly

Het was middag en Chiyo liep uit de kantine, waar ze net middag lunch op had. Ze liep even naar het raam om te kijken wat het weer deed buiten. In de hoop dat ze nog de school buiten kon verkennen. Ze zag dat het nog steeds grauw uit zag buiten. Gelukkig had ze zich al warm aangekleed, maar liep toch nog maar eerst naar haar komen om haar jas te pakken. Eenmaal haar jas gepakt te hebben, liep ze naar buiten toe. Ze had nog niet echt een idee waar ze heen liep, maar dat maakte op zich niet zo heel veel uit. Ze hoopte meer dat ze niet druip nat geregend werd. Niet dat ze het erg vond om in de regen lopen, maar om helemaal door weekt te worden door de regen had ze geen zin in vandaag.

Tijdens het lopen zag ze in de verte een paar schommels staan. Ze liep er heen en zag ook dat er een glijbaan stond en een klimtoestel en nog wat anderen speel toestellen. “Gratig,” zei Chiyo zag en liep richting de schommels. Chiyo vond het altijd leuk als klein meisje om er op te zitten en zo hoog mogelijk te proberen te komen . Ze ging op een schommel zitten en begon zachtjes heen en weer te bewegen. Chiyo stopte even en ging op de schommel staan, het paste net. Ze probeerde met veel moeite de schommel te bewegen. Vroeger lukte dit haar ook nooit. Ze sprong er vanaf en ging met een diep zucht weer op de schommel zitten. Chiyo keek even om haar heen of ze niemand zag en nam een paar stappen naar achteren en zwaaide weer naar voren. Dit herhaalde ze een paar keer tot dat ze flink hoog kwam. Ze begon met lachen, wat had zij dit gemist! De wind wat door haar haren ging. Je zo licht als een veertje voelen. Op een gegeven moment met een terug zwaai remde ze. Ze lachte nog even verder uit van geluk.

Leila verveelde zich en wist niet wat ze kon doen. Ze realiseerde zich na een paar minuten dat ze echt niks kon bedenken om wat te doen. Leila ging wat wandelen, op zich had ze al aardig wat gezien maar ze wou meer zien van deze school. Ze ging even tussendoor wat drinken halen bij de kantine want ze had nog niks gedronken en had dorst en ze was er toch dichtbij. Ze ging richting de buitendeur om te kijken of er wat was te doen daar, ze pakte haar jas en ging naar buiten. Misschien kon ze buiten wat vinden

Het was best frisjes buiten en nog niet zoveel te zien. Toen haar blikje drinken op was zocht
ze een prullenbak. Leila vond een prullenbak en gooide haar blikje weg. Ze stond bij de prullenbak en zag aan haar rechterkant een speeltuin met schommel, glijbaan en klimtoestel. Ze rende er op af en zag ook een meisje maar ze ging er niet op af. Ze ging ze op het klimtoestel en toen ook van de glijbaan. Leila keek nog eens naar haar en wou zich aan haar voorstellen. Maar ze was verlegen dus ging ze eerst wachten want ze was bang dat ze haar niet leuk vond. Leila ging nog eens van de glijbaan. Leila hielt altijd al van glijbanen vroeger toen ze klein was had ze er zelf een, en was er dol blij mee. Ze had er veel lol mee gehad. Toen ze onderaan de glijbaan zat realiseerde ze dat ze geen lol kon maken in haar eentje. Op dat moment zat Leila te twijfelen of ze haarzelf nou wel of niet ging voorstellen. Ze leek haar anders wel heel aardig. En ze was de enige bij de speeltuin. Ze stond op en ging stap voor stap zacht naar haar toe. Toen ze achter haar stond begon ze weer te twijfelen en zette weer een stap terug. Maar hoe moet het dan nu? Ze kan niet alleen lol maken, en zette weer een stap voorruit. En misschien kan ze ook wel vriendinnen worden met haar. "Hey.." Zei ze met een glimlach. "Ik ben Leila" voegde ze er snel aan toe.

Na dat Chiyo uit gelachen was zag ze dat er een ander meisje ook aan het spelen was. Ze was even op het klimtoestel, en daarna ging ze naar de glijbaan. Het leek er op dat ze plezier had. Ze was blij, omdat te zien en wou haar niet storen. Dus ze ging maar weer verder met zachtjes schommelen.
Even later hoorde ze voet stappen haar kant op komen. Het was het meisje van net. “Hey,” zei ze met een glimlach. “Ik ben Leila,” Chiyo draaide zich om en glimlachte terug. “Hoi Leila, aangenaam kennis te maken. Ik ben Chiyo,” zei ze. “Leuk hier he? Het lijkt net of je weer kind bent,” voegde Chiyo even later aan toe om een stilte te ver komen. Dat vond ze namelijk altijd zo vervelend als ze net iemand ontmoete. Ze liet de schommel nog steeds een beetje schommelen door middel van haar hak en teen te wisselen. Ze keek even naar boven en zag dat de meeste donkere wolken werden ingeruild door wat lichtere wolken met hier en daar een blauwe lucht. Daar was ze best blij mee, want dan kon ze nog genieten van een mooie lucht! “Wat vind jij het leukste toestel hier?” vroeg Chiyo uit nieuwsgierig.