BASIC INFO
Frej Weyrich
"Yokai"
18, 13/08
Berlin, Germany
PERSONALITY
Bitter - Angry - Agitated - Quickly Irritated - Brutally Honest
Frej heeft een eed gezworen. Hij is radicaal eerlijk. Sommige mensen zouden zeggen dat hij gewoon geen filter heeft, aangezien hij soms echt brutaal kan overkomen. Verder is hij kwaad op iedereen die liegt, aangezien daar zijn fysieke pijn vandaan komt. Aangezien iedereen sowieso onbewust liegt, heeft hij absoluut geen vrienden. Die wil hij ook niet, omdat hij zich niet wil omringen met mensen in het algemeen. Hij heeft absoluut geen vertrouwen meer in het feit dat hij ooit nog iemand gaat ontmoeten die wel eerlijk tegen ‘m is, en daar is hij heel bitter over.
BEHAVIOR
Frej heeft een zware drugsverslaving, wat ook te zien is aan zijn uiterlijk. Hij is mager, te mager. Hij gebruikt drugs om zijn mutatie uit te schakelen. Aangezien hij zichzelf injecteert met heroïne, heeft hij overal kleine littekentjes. Frej is een reguliere gebruiker, waardoor hij snel afkickverschijnselen vertoont als hij niet op tijd zijn shots kan zetten. Dit is dan ook heel goed te zien in zijn gedrag.
LOOKS
Mensen op afstand houden, daar komt het op neer. Frej heeft verschrikkelijk veel piercings in zijn gezicht, een heleboel tattoos en over het algemeen een heel afschrikkende, bitchy uitdrukking op zijn gezicht. De jongen kleurt zijn haar meestal wit, zijn natuurlijke haarkleur is bruin.
MUTATIONS
› Entity Host
Frej wordt achtervolgd door een bewustzijn, die hij Dämon noemt. Al sinds hij geboren is, is het bewustzijn aanwezig in zijn leven. Dämon is heel bezitterig. Hij wil Frej met niemand delen, probeert anderen van hem weg te houden door enge dingen te doen. Dingen die niet verklaarbaar zijn, tenzij mensen weten van zijn aanwezigheid. Dämon gooit dingen omver, al is dat het minste wat hij kan doen. Hoe sterker Dämon is, hoe meer controle hij kan uitoefenen op zijn omgeving. Dit is heel vergelijkbaar met telekinese. Dämon kan dingen optillen, omver duwen, maar ook het fysiek verwonden van mensen die in de buurt van Frej staan. Het bewustzijn kan niet verder dan 30 meter rondom Frej gaan zonder dat hij Frej daarbij pijn heeft. Daarom vermijd Dämon dit meestal, tenzij het echt niet anders kan.
› Human Lie Detector
Eerder vermeldde ik al dat Dämon sterker kan worden en zo zijn invloed op de wereld kan vergroten. Dit is gekoppeld aan Frej’s tweede mutatie. Frej heeft een ingebouwde leugendetector. Hij wordt gealarmeerd als iemand tegen hem liegt. Het valt niet te verwarren met gedachten lezen. Frej weet niet over wat een persoon liegt, alleen dat hij of zij aan het liegen is. Dit gaat ook om ‘onbewuste’ leugens. Iedere persoon heeft geheimen, geheimen die hij of zij natuurlijk niet wil laten lekken aan de buitenwereld. Als hij de juiste vragen stelt, kan hij achter de waarheid komen, maar dat doet hij niet zomaar, alleen als het echt nodig is.
Een leugen triggert twee dingen. Ten eerste wordt Dämon dus sterker. Hij krijgt meer kracht en invloed op de wereld. Hoe meer iemand dus liegt, hoe harder Dämon hem terug kan pakken. Deze kant is dus het voordeel van zijn mutatie. Ten tweede heeft Frej fysieke pijn. Dit is dus hoe hij weet dat iemand tegen hem liegt. Kleine, onbewuste leugens veroorzaken een soort van spierpijn, vooral in zijn borst. Hoe groter de leugens, hoe erger de pijn. Iemand die hem rechtstreeks een leugen verteld op voorbedachte rade, dus met de intentie om te liegen, geeft hem een diepe pijn die over zijn hele lichaam. Bewusteloosheid kan volgen, daarom is hij dus niet zo happig op het uitzoeken van de waarheid, aangezien mensen altijd proberen verder te liegen.
HISTORY
Al vanaf hij geboren werd, zit er een soort entiteit, een levend wezen, vast aan Frej. Het bewustzijn waakt over hem, zorgt ervoor dat hij niet in gevaar komt. Langs de andere kant is hij heel bezitterig. Hij stond het in het begin al bijna niet toe dat Frej’s moeder zorgde voor haar baby, laat staan dat zijn vader in zijn buurt mocht komen. Het was dan ook al snel dat zijn ouders hem gewoon op gaven. Zijn moeder zorgde nog voor hem, maar probeerde geen band op te bouwen met de kleine jongen, omdat dat de entiteit boos maakte.
Alleen wisten zijn ouders niks af van het bewustzijn. Ze dachten simpelweg dat hun zoon vervloekt of behekst was. Het was dan ook geen wonder dat ze hem zo snel mogelijk uit hun huis wilden hebben. Ze dumpten hem bij een bevriend koppel, maar daar begonnen de problemen van voor af aan. Eenmaal hij ouder werd, probeerde de entiteit contact te leggen met Frej. Hij snapte nog altijd niet wat er aan de hand was, geloofde natuurlijk ook dat hij vervloekt was. Bezeten door een demon.
De jongen had ook vaak fysieke pijn, voelde zich vaak zwak. Hij merkte ook dat hoe zwakker hij zich voelde, hoe sterker de demon werd. De demon begon mensen aan te vallen, al snapte Frej nog steeds niet vanwaar die bezorgdheid over hem kwam. De pijn werd soms zo erg dat hij er bewusteloos door raakte, maar de demon was er altijd om hem te beschermen. Hoewel die dus het beste leek voor te hebben met de jongen, beschouwde Frej hem altijd als een kwaadaardig iets. Daarom begon hij hem ook Dämon te noemen, naar het monster dat hij in het wezen zag.
Zijn hele kindertijd en jeugd lang leefde Frej bij verschillende pleeggezinnen. Hij werd vaak onderzocht door psychiaters, die probeerden uit te zoeken wat er nu precies aan de hand was met de jonge knul. Ze vertelden hem vaak dat het goed zou komen, dat ze hem begrepen, maar de pijn was altijd aanwezig. En toen linkte hij het aan het feit dat mensen tegen hem logen. Eenmaal hij tot die vaststelling kwam, zag hij ze overal. Hij leerde dat mensen constant en altijd aan het liegen waren, bewust of onbewust, tegen elkaar of tegen hem of tegen henzelf.
Op zijn 13de rookte hij zijn eerste sigaret, zijn eerste joint volgde al snel. Drugs verzachtte de invloed van zijn mutatie. De fysieke pijn ging weg, Dämon bleef echter sterk aanwezig. De entiteit had een geweldige afkeur voor zijn gedrag, maar Frej was blij dat hij van de pijn verlost was. Het drugsgebruik escaleerde dan ook exponentieel, en het duurde niet lang voor hij zowat elke drug gebruikte. Heroine was uiteindelijk hetgeen waar hij helemaal verslingerd aan raakte.
Maar het hielp. Hij leefde zowat op straat, verkocht zijn lichaam om zijn drugs te kunnen blijven betalen. Hij bestal mensen om aan meer geld te raken. Hij kwam ook vaak in aanraking met de politie. Het was absoluut geen pretje. Hij had een vast groepje jongeren waar hij mee gebruikte, zijn ‘vrienden’, al logen die ook even hard tegen hem. Het dreef hem tot waanzin. Zo ver dat hij vaak probeerde om een overdosis te nemen. Hij belandde zo vaak op de spoeddienst dat ze hem uiteindelijk oppakten om hem naar een afkickkliniek te sturen. Nog geen week later verscheen een man in een net pak die hem vertelde dat hij wist wat er met Frej aan de hand was. En deze man loog niet. Dat was ook de reden dat hij hem genoeg vertrouwde om mee te gaan naar het eiland waar hij van sprak.
