This is me.
Freya Rawlings. 19 jaar. 17 maart. London. Pegasus.
Peter Rawlings & Hannah Rawlings (- Guseva)
Kenya Rawlings. (r.i.p.)
|
Oom Alexander Lebedeva & tante Katya Lebedeva (- Guseva)
Nichtje Diana Lebedeva
Ze is vrij rustig en kalm, voornamelijk omdat ze zich nergens zorgen over maakt. Dat is voornamelijk gekomen vanaf haar zestiende en door alle omstandigheden die gebeurd zijn. Freya is een gemakkelijke prater, als het over het weer gaat of iets en ze zal ook altijd naar je luisteren, maar vertellen over haar geschiedenis zal ze niet tenzij je familie of een vriend bent. Een echte vriend waarop ze kan bouwen en vertrouwen. Al zal haar gedrag misschien weinig veranderen omdat ze ook over kan komen alsof het haar allemaal weinig interesseert, toch zal ze dieper om de ander geven en degene bovenal willen beschermen.
Freya is van de losse outfits die vaak een maatje te groot zijn. Hieronder vallen vooral hoodies, dikke wollen sweaters, eenkleurige tanktops, wijde joggingbroeken, petten, mutsen, sneakers en teenslippers, alles wat zo'n beetje niet meisjes-achtig is. Soms draagt ze ook wel eens een bril waardoor ze overkomt als een blonde maar dorky slimmerik, die ze gebruikt om iets te lezen.
Thestrality.
Freya's mutatie is, kort gezegd, het shapeshiften tot in een dier. Alleen in dit geval niet in een normaal dier. Ze is een fabeldier. Een bijzonder fabeldier dat enkel door mensen en mutanten kan worden gezien als ze een dierbare verloren hebben. Er zit enkel wel een minpuntje aan; ze kan niet door iedereen worden gezien, ook al hebben ze een dierbare verloren. Ze moeten echter iemand hebben zien sterven. Recht voor hun ogen, anders is ze niet zichtbaar. De mutant zal dan ook niet te horen of te voelen zijn, zelfs gedachten zijn niet te lezen, op één of andere vreemde manier. Zelf kan ze zichzelf wel zien als Terzieler, wat heel raar voor haar overkomt als de ander dat niet kan. Dus heel vaak gebruikt ze haar mutatie niet.
Dit betekent echter niet dat het haar veel moeite kost om te vervormen in het mythische dier. Puur omdat ze dit, al kan ze zich er niet superveel van heugen, al vanaf jongs af aan gedaan heeft. Ze zal niet flauwvallen, bloedverlies via haar neus hebben of een ander nadeel als ze zich vervormt of in haar andere vorm blijft. Wat ze wel zal hebben is dat als ze vliegt, rent of springt moe zal worden, maar dat is vanzelfsprekend aangezien dat ook gebeurt als ze een mens is.
What happened
London, daar wonen de vrolijke Rawlings. Dat was tenminste wat er altijd gezegd werd, ook al hadden ze nog in zo'n gangster-buurt gewoond. Zij waren een van de weinige geweest die geen problemen hadden gehad met inbraak, pesterijen of discriminatie. En dat terwijl ze geen normale familie waren geweest. Peter, haar vader, had de kracht om iemand onder een soort hypnose te nemen en die persoon echt te laten doen wat hij maar wou. En meestal had hij daar grappige dingen mee uitgehaald zoals 'als een kip laten dansen' of 'als een aap aan het plafond hangen'. Hiervoor had hij wel volle concentratie nodig want zodra hij die ook maar verloor was de verbinding weg en was de hypnose ook verdwenen. Haar moeder, Hannah, was ook een mutant geweest met de mutatie dat ze altijd op magische wijze aan een outfit kon denken en dat dan automatisch aan had gehad, als een soort mode-spel waarbij je de pop iets aan moet trekken en poef hij of zij had het aan. Zo was het ook bij haar moeder gegaan, gewoon poef en ze had het aan. Haar ouders klinken als een perfect magisch paar en dat waren ze ook. Ze waren de hit in het stadje waar ze leefden met hun magische trucs totdat Hannah zwanger raakte van hun eerste dochter; Freya.
De jaren gingen in vrede voorbij en ze kwamen er achter dat hun dochter niet talentloos was; ze werd van tijd tot tijd wel eens onzichtbaar en dat vonden ze natuurlijk prachtig. Alleen soms heel onhandig omdat ze letterlijk nergens meer te vinden was dan, er was enkel nog lucht over. Gelukkig voor hun had Freya nog geen flauw benul van wat ze aan het doen was en zou haar mutatie dan ook niet al te lang duren. Vrolijk en zorgeloos groeide ze op tot een pittig meisje van vijf jaar oud want vanaf toen zou ze haar plek moeten delen met nog een jong kind; haar pasgeboren zusje Kenya. Beiden werden met alle liefde van de wereld verzorgd, iedere ochtend uit bed gewekt, ontbijt verzorgd aan tafel en naar school gebracht en opgehaald. Hun ouders waren dan ook altijd thuis, zorgden er altijd voor dat ze werkten tijdens hun schooltijden, want naast hun goochelact die ze jaren hadden volgehouden hadden ze ook nog normaal leven geleid. Zodra de jaren voorbij gingen werd het alsmaar meer duidelijk dat ook het jongste maar zeker niet vergeten blonde familielid ook een mutatie zou hebben.
Zij was wonder boven wonder een kleine stuiterbal. Niet écht een stuiterbal maar ze kon zichzelf in kleine, schattige voorwerpen of beesten veranderen zoals een ballon of een dwergkonijntje. Alles wat maar klein en fijn kon zijn en bovendien ongevaarlijk. Het was een heel grappig gezicht geweest om haar kleine zusje dingen te zien doen die op haar eigen manier ook weer ontzettend uniek waren. Het maakte de familie Rawlings nog leuker dan ze al waren, want ook door de familie werden ze geaccepteerd. Van de familie die dichtbij hen in de buurt woonden dan, familie van buitenaf daar had ze geen idee van. Zo had ze haar nichtje Diana, die een jaar jonger was dan zij, die in Rusland woonde met haar ouders waarvan haar moeder de zus was van Freya's, maar weinig gezien of gesproken. Enkel met elkaars verjaardag hadden ze de kans om met elkaar te praten, maar vreemd genoeg had de blondine het nooit echt over haar mutatie gehad.
Zodra Freya ouder werd begon ze al meer over haar eigen mutatie te snappen en snapte ze niet waarom haar ouders haar niet konden zien. Ze had ze vaak genoeg wijs gemaakt dat ze een soort van paard was. Een paard met vleermuis vleugels. Een vleerpaard? Als ze dat zo kon noemen? Maar haar ouders hadden het altijd met een schaterlach beantwoord en verteld dat ze dingen zag die er niet waren, vooral omdat ze haar natuurlijk niet zagen zodra ze haar mutatie gebruikte en daarom het een hele leuke woordgrap vonden om te gebruiken. Freya had het daar echter niet bij laten zitten en was eens in de zoveel tijd naar de plaatselijke bibliotheek gegaan om meer te vinden over mythologie, als dat al iets was waar ze moest zoeken, maar het was een begin, toch? Toch had ze er niet veel over kunnen vinden. Tenzij ze gewoon verkeerd had gezocht, dat was ook nog typisch een ding voor haar geweest. Dus had ze er niet echt verder meer naar gezocht, vooral omdat haar ouders haar ook juist demotiveerden met hun ongeloofwaardigheid.
Op dit punt was Freya alweer zestien geworden en had ze besloten om met haar zusje een avond te kamperen in hun smalle maar knusse tuin, in een tent. Omdat ze natuurlijk nog veel te jong waren mochten ze niet écht weg de bossen in, in hun eentje, dus was dit een leuke oplossing geweest. Het geluk mocht echter niet in hun voordeel zijn geweest, omdat op die avond een dronkenlap gedacht had dat het zijn huis was en over het hek was geklommen terwijl de meisjes nog altijd stiekem opbleven om lol te maken. Wanneer ze onverstaanbaar gemompel gehoord hadden waren ze stil en was Kenya vastberaden geweest om te kijken wat er aan de hand was geweest, de kleine waaghals die ze was. Het was enkel niet goed afgelopen en voordat Freya de kans had gehad om ook naar buiten te klimmen en haar zusje had kunnen redden van de inbreker op hun terrein had hij, blijkbaar in alle onhandigheid, zijn half kapot geslagen bierflesje in haar borstkas geduwd, recht in haar hart. Haar angstaanjagende gegil had haar ouders ook wakker gemaakt en op het punt dat Kenya haar huid spierwit maar overgoten met bloed eruit zag waren hun door de achterdeur naar buiten gekomen. Hun dochter stervende door een vreemdeling zijn misselijkmakende daad. Maar dat was niet het enige waar ze van opgekeken hadden. Er bevond zich ook een fabeldier in hun achtertuin, die hun jongste dochter al huilende in haar vleugels hield, probeerde haar familielid te sussen alsof dat alles beter zou maken.
Die dag had hen ieder beschadigd en veranderd. Freya was minder op school komen dagen, had vrienden gemaakt in de buurt en was begonnen met roken. Zoals op school kwam ze ook nauwelijks meer thuis. Haar vader was in een depressie beland en haar moeder bezocht nog altijd iedere dag de psychiater om haar zoveel mogelijk van de wijn af te laten blijven. Ze waren een puinhoop en dat was duidelijk. De vrolijkheid in het gezin was vertrokken en er leek ook weinig liefde meer gedeeld te worden, nu het leek alsof ze complete vreemdelingen voor elkaar waren. Ieder was verdronken in zijn eigen demonen. Freya had zelfs meerdere nachten bij vrienden gecrasht omdat ze het niet aan kon om haar ouders zo te zien met haar eigen gevoelens en herinneringen over die ene avond. Al waren die vrienden niet echt vrienden geweest, meer friends with benefits omdat ze haar emoties érgens kwijt moest kunnen. Letterlijk friends omdat ze zichzelf in zo'n diepe kuil groef dat ze iedere nacht wel bij iemand anders sliep. Of het nu jongens of meisjes waren, dat maakte haar niet uit, zolang ze maar geen dingen probeerden met relaties en dat soort dingen. Dat was iets waar ze echt totaal geen zin en behoefte aan had.
Zo was ze ook aan de drugs begonnen en kwam ze helemaal niet meer thuis wanneer ze achttien sloeg. Ze hing rond in steegjes met de gasten die ze kon in de buurt, vond het heerlijk om 's avonds rondom een ton met vuur te zitten met booze en marihuana. Dit ging zo door tot haar negentiende, tot ze van haar knock-out situatie wakker werd op een boot en haar verteld werd door twee blondines dat ze ergens anders heen gebracht werd en dat ze speciaal was. Haar ouders waren hier over ingelicht en ze zou volledig opgeknapt worden op het eiland, op de school, dat was iets dat haar verzekerd werd. En aangezien ze toch al op de boot zat, was er geen andere weg meer terug. Freya had een ander en vooral beter leven voor zich. Dat was iets wat zeker was, al moet ze zich dat nog steeds realiseren na een drie jaar lange tijd van aftakeling.
|
