Take me into your loving arms and don't ever let go|&Adrian Harper

Hier hield ze echt van, het plagen van elkaar en het uitdagen. Die speelsheid was gewoon geweldig en Aly kon er uren mee doorgaan, gewoon alleen het uitdagen, plagen en misschien ook wat stoeien, dit deze de nu dan wel niet maar dat was puur doordat ze zichzelf inhield, anders dan lagen ze waarschijnlijk al lang op de grond in de sneeuw te rollen. Hij fronste wanneer ze eigenwijs met haar hoofd schudde op wat hij had gezegd. Ze wist zelf ook wel dat hij het haar echt wel nog een keer kon laten zeggen maar hield zichzelf sterk. Ze gooide nog even haar borst vooruit en keek hem vol zelfvertrouwen aan om er nog wat kracht bij te zetten. Hij moest wel moeite doen hoor, zo makkelijk zou het niet voor elkaar krijgen. Misschien moest hij wel ervoor op zijn knieën haar smeken, dat hij het daarmee voor elkaar zou krijgen. Of hij zou haar gewoon wat geweldigs geven, wat voor hem wel makkelijk te doen was, Aly was over het algemeen met veel dingen al wel tevreden die hij haar kon geven. ‘You’ll see.’ Zei hij met een grijns en Aly wist een scheve glimlach op haar gezicht te toveren. Ze zette haar hand even in haar zij neer als een model en liet haar hoofd een beetje scheef hangen. Uitdagend keek ze hem aan met haar blauwe ogen. Can't wait," Zei ze er nog achteraan en in haar blik was wel te zien wat ze ervan verwachtte. Er was een klein beetje een duivels grijnsje op haar gezicht verschenen waarbij ze dan ook weer de neiging moest onderdrukken om nu haar lippen op die van hem te plaatsen. Want oh, wat wilde ze nu toch graag zichzelf gewoon stilhouden en misschien met hem naar de slaapkamer toe sneaken. Ze wilde niet liever, maar het zou niet eerlijk zijn. Had hij niet ook het recht om deze dingen over haar te weten? Dat zij haar lichaam verkocht een oude mannen om zo aan haar geld te komen, gewoon omdat dit de 'makkelijkste manier' was geweest voor haar met haar mutatie, er was toch niemand die het van haar zou afstaan...

Het was moeilijk geweest voor haar om dit te vertellen, dat had ze ook nog nooit gedaan bij niemand en ze had het ook niet verwacht ooit aan iemand te vertellen. Het liefst zou ze dat alles gewoon in het verleden gelaten hebben maar met Jeff op het eiland en het feit dat het haar wel echt dwars had gezeten maakte dat ze het toch aan hem wilde vertellen. Ze was wel bang voor zijn reactie geweest en dan vooral op de reactie dat hij haar misschien zou verlaten omdat het hem misschien wel misselijk maakte? Ze wilde hem namelijk niet kwijt, echt niet. Wel had ze hem vertrouwd dat hij haar geen pijn zou doen en dat had ook deels meegedragen in dat ze het hem toch wel vertelde. Nu was het misschien gek dat ze hier vertrouwen in had aangezien het bij het bal ook een beetje uit de hand gelopen was, maar soms was je een beetje gestoord als het ging om houden van iemand. Zijn reactie op het einde had haar gelukkig alweer helemaal happy gemaakt, die bevestiging van dat hij haar niet zou verlaten om dit hele gedoe deed haar gewoon enorm goed. Naar die bevestiging was ze opzoek geweest. Dan hoefde ze zich geen zorgen meer te maken om datgene wat haar meest bang maakte. Je zag haar dan ook helemaal opfleuren na zijn woorden en wanneer hij vroeg of ze misschien naar binnen konden gaan stemde ze meteen in. Zelf had ze het niet zo heel erg koud maar goed, zij had nu zijn jas aan en hij had enkel een trui aan nu. Het was ook heel koud buiten, dat had ze zelf ook wel gemerkt wanneer ze zonder jas op de steen was gaan zitten dus dat hij hier aan het bevriezen was begreep ze wel. Ze had zijn hand al redelijk snel gepakt en had haar weg naar haar kamer toe al snel gevonden. Zelf had ze het niet echt door maar ze liep echt snel door die gangen heen en zodra ze bij de deur was aangekomen was ze speels tegen de deur aan gaan staan. Probeerde hem dichter naar haar toe te lokken door hem uitdagend aan te kijken en achteruit liep ze haar kamer in. Hij leek ergens een beetje verbaast te zijn door haar plotselinge wending door hem nu naar haar kamer toe te hebben gelokt. Iets wat haar dan ook weer verbaasde. Zijn woorden hadden echt iets in haar los gemaakt en ze wilde nu gewoon niets liever dan haar lichaam op die van hem te hebben. Misschien was het zo dat ze ook nog meer zocht naar die bevestiging dat hij bij haar zou blijven, en dat ze zich toch nog ergens een heel klein beetje onzeker voelde. Niet dat ze niet dacht dat hij alles niet had gemeend, maar ze wilde gewoon zo graag zeker weten dat hij haar wilde. Het was raar want normaal wist ze dit altijd, mensen konden haar niet afstaan, ze konden haar op geen enkele manier afwijzen en dit kon hij wel. Maar mutatie had geen effect op hem en andersom ook. Ze had zijn jas uitgetrokken en over de leuning van de stoel die naast haar stond gelegd. Wanneer ze hem weer aan had gekeken kwam hij al op haar af en legde hij zijn handen op haar heupen neer en zijn lippen op die van haar. Zij legde meteen een hand in zijn nek en duwde haar lichaam tegen die van hem aan terwijl ze zijn kus intens beantwoorde. Haar anders hand legde ze op een van zijn handen die hij op haar heupen had gelegd en voelde hoe koud deze was. Zachtjes ging ze eventjes met haar hand over die van hem heen waarnaar ze besloot om de stoel erbij de pakken die naast haar stond. Met haar hand probeerde ze de leuning van de stoel ze zoeken en wanneer ze die gevonden har pakte ze die vast. Wat ze probeerde was om hem in die stoel te zetten en dan zelf op zijn schoot te gaan zitten. Iets wat makkelijker gezegd was dan gedaan, tenminste, normaal ging het altijd wel soepel wanneer ze iets in die richting deed. Nu blijkbaar even niet, ze verloor bijna haar evenwicht en als ze zichzelf niet snel genoeg herpakte waren ze waarschijnlijk allebei op de grond gevallen doordat ze naast de stoel gingen zitten in plaats van erop. Whoops, lekker Aly, geef hem nog even wat meer gelijk in dat ze klunzig was. Lachend trok ze haar lippen weer terug van die van hem en keek ze hem weer even lachend aan. Ze ging nu wat voorzichtiger zitten en keek hem even grijnzend aan. "Don't you dare say anything Adrian Harper, I know what you must be thinking right now." Zei ze nu waarbij ze hem wat waarschuwend aankeek, niet serieus natuurlijk. Arhg, ze zou dit zo van hem verliezen. Ze legde haar handen nu neer op zijn buik, en begon met haar vingers hem daar zachtjes een beetje te betasten. Ze snapte trouwens ook niet helemaal hoe het kwam dat ze de laatste tijd zo enorm klunzig was geweest, en waarom ze nu net hier ook even een wat klunzige actie moest hebben, waarom? Een beetje beledigd keek ze naar haar handen waarnaar ze hem weer aankeek zonder haar hoofd omhoog te bewegen. Ze wist niet zeker of hij wel wilde, hij had tenslotte wat verbaast geleken wanneer ze voor haar deur kwamen er staan. Ze moest nu weer even lachen. "I forgot to ask you how your past few days have been, so? How were your last few days?" Vroeg ze nu omdat ze niet echt wist wat ze moest doen om het moment. Haar vingers waren ondertussen wel een beetje aan het friemelen met de onderkant van zijn trui, die ze eigenlijk het liefst over zijn hoofd wilde trekken. Met een lieve glimlach keek ze hem aan waarbij ze ook stopte met het friemelen aan zijn trui en haar handen op zijn borst legde...

Zijn armen die haar nog wat dichter tegen zich drukte maakte dat Aly even snel diep adem moest nemen, ze vergat het bijna, om te ademen. Zo erg ging ze in het moment op. Ze kreeg het plotseling ook heel erg warm, natuurlijk wel een aangename warmte. Maar oh god, ze werd bijna helemaal gek in haar hoofd van de intensiteit. Ze liet nu zijn hand los en probeerde met haar hand de stoel te pakken die daar ergens moest zijn. Ondertussen bleef ze hem aandacht geven door hem intens te blijven zoenen, iets wat ze achteraf misschien beter niet had kunnen doen. In al haar klunzigheid wist ze hem niet echt handig in die stoel te krijgen. Ze verloor een beetje haar evenwicht en met haar hand had ze bijna die stoel omgegooid nog voordat hij erop kon zitten. Het was dat hij zichzelf nog net snel genoeg wist te redden door op het randje van de stoel te gaan zitten dat ze niet op de grond waren beland, gelukkig. Niet dat het zo heel erg zou zijn, maar het zou wel wat zeer gaan doen en ze zou de discussie over haar klunzigheid ook meteen verloren hebben, als ze die niet nu al verloren had. Hij keek haar licht hijgend en met een kleine grimas aan waardoor Aly hem even met samengedrukte oogjes aankeek. Als hij het ook maar waagde om iets te zeggen. Nog voordat hij ook maar een opmerking kon maken over haar nogal wat klunzige actie gaf ze hem al een waarschuwing waarbij ze vertelde dat ze wel wist waar hij waarschijnlijk aan dacht, en ze had waarschijnlijk ook wel gelijk daarin. Deze waarschuwing was natuurlijk niet al te serieus, het was wel aan haar gezicht te zien dat ze hem gewoon maar een beetje plaagde. Hij zette zichzelf wat beter op de stoel neer en reageerde verder niet op haar opmerking, niet met woorden in ieder geval. Hij leunde met zijn rug nu tegen de leuning aan en nam zo ook zij haar kans om wat dichterbij te kruipen. Als reactie op haar waarschuwing kreeg ze een speelse kus in haar nek en glimlachend sloot ze even haar ogen. Zijn handen die over haar rug aaiden zorgden voor nog meer vlinders in haar buik en ze kreeg het ook steeds warmer waardoor ze ook al zwaarder begon te ademen. Haar handen vonden hun weg naar zijn buik toe en begonnen daar een beetje te kriebelen en te strelen. Dit bleek wel een zwak plekje van hem te zijn en hij beet even kort op zijn lip terwijl zijn bovenlichaam op tilt begon te slaan. Waarom ze nu ineens naar zijn dag ging vragen - of eigenlijk de laatste paar dagen - wist ze zelf ook niet helemaal. Ze snapte sowieso al niet zo veel meer van zichzelf de laatste dagen, ze deed echt dingen volkomen onverwachts en helemaal niet doordacht. Ergens was het wel een klein beetje onzekerheid die ervoor had gezorgd dat ze dit aan hem vroeg, omdat ze bang was dat hij dit misschien helemaal niet wilde? Wat natuurlijk echt absurd was, waarom was ze daar bang voor? Het sloeg nergens op. Ze besloot het maar even allemaal te laten bezinken en gewoon niet meer na te denken, want ze kreeg echt de raarste ideeën. Ze legde haar handen weer op zijn borst neer en keek hem aan in zijn blauwe ogen. ‘Ehm.. Well I just had a lot of problems forgiving myself for what I almost did to you on Prom night. I talked about it with my brother, the guy who pulled me away from you by the way, and with his girlfriend… Because I was scared of facing you. So well yeah, my last few days were a little bit hard.’ Antwoordde hij op haar vraag naar hoe zijn laatste dagen waren geweest. Kort trok ze haar wenkbrauw een beetje op wanneer hij vertelde dat hij ook met de vriendin van zijn broer had gepraat, nu had Aly waarschijnlijk niets op zich zorgen over te maken. Ze hadden toch alleen gepraat? Right? So, no big deal, right? Ze had hem al snel genoeg weer normaal aangekeken. Als het wat anders was zou hij het haar toch wel vertellen? Ze glimlachte even zachtjes en ging kort met haar hand langs zijn wang, die ze liet afzakken naar zijn hals. Gewoon om even wat lief te doen en hem te laten weten dat het wel goed zat allemaal. Dat het niet meer nodig was om erover in te zitten, ze had het hem allang vergeven van wat er daar was gebeurt. Wanneer hij aanstalten maakte om zijn trui uit te trekken en haar met een cheecky grijns aankeek trok Aly meteen haar mondhoeken ook weer wat verder op. Grijnzend keek ze hem aan en wanneer hij uiteindelijk zijn trui over en het grijze shirtje over zijn hoofd had getrokken liet ze haar blik even over zijn lichaam glijden. Oh ohhw, nu vroeg hij er gewoon om. No way dat Aly nu nog zou terugtrekken of ook maar iets zou doen of zeggen om wat tijd te rekken. Ze trok even wat duivels een wenkbrauw op en keek hem weer aan nadat ze zijn lichaam met haar ogen even in haar had opgenomen. Meteen legde ze haar handen weer even op zijn buik neer tot dat ze vond dat het nu ook haar buurt was om wat uit te trekken. Ze begon het bovendien ook al behoorlijk warm te krijgen in de sweather. Ze kwam even een beetje omhoog en trok nu haar sweather over haar hoofd heen die ze ook meteen weg smeet zonder te kijken waar die zou belanden. Want zodra ze de sweather had uitgetrokken kroop ze nog wat verder naar hem toe en drukte ze haar lippen weer op die van hem. Ze hield haar lichaam dicht bij die van hem en zette zichzelf ook weer zachtjes neer op zijn schoot, al ging ze nog steeds niet met heel haar gewicht op zijn schoot zitten. Haar handen legde ze neer op zijn borst en die ze langzaam met een beetje druk afzakken. Bij de rand van zijn broek stopte maar ze bleven daar wel nog even tot ze haar handen toch - nog wel bij de rand van zijn broek - naar zijn rug liet gaan. Haar vingers gleden al snel een beetje onder zijn broek en haar ademhaling begon al snel ook weer zwaarder te worden. Haar lippen verplaatsten zich naar zijn nek en zo langzaam ook wat meer richting zijn borst...