Control your poison, babe, roses have thorns they say.

♥ If only fame had an IV, baby, could I bare being away from you?
I found the vein, put it in here, I live for the applause. ♥

♥ Die ochtend was Jade wakker geworden met enorme kramp in haar buik. Holy shit, wat was dit? Jade keek in haar spiegel en voelde aan haar buik. Het voelde alsof er elke keer een trap in haar maag werd gegeven. Met een sad face was ze naar de badkamer gelopen en had zich keurig netjes aangekleed. Haar ondergoed had ze niet verschoond, omdat ze voor het slapen gaan nog nieuw ondergoed had aangetrokken, dus het leek haar niet nodig. Het was maar een simpele outfit, een zwart t-shirt en een trainingsbroek. Haar haren had ze in een slordige knot gebonden. Nee, ze zou alleen eventjes snel wat eten gaan halen en daarna zou ze weer lekker haar bed in gaan. God, wat voelde ze zich beroerd, ze had geen idee hoe erg deze buikpijn was. Lag het aan haar eten? Nee, ze at super goed, dus daar kon het niet echt aan liggen. Gauw deed ze haar laptop in haar tas, zodat ze nog wat zou kunnen bloggen terwijl ze zat te eten, en ze liep richting de cafetaria.

Maar hoe langer ze liep, hoe erger de buikpijn werd. Jade zuchtte. Wie ging er dan in godsnaam ook lopen als ze ziek was? Toen ze eenmaal bij de cafetaria was aangekomen, werd ze helemaal gek. Haar gezicht werd een beetje wit en haar ogen gingen rond. Oké, daar was een wc. Als ze een sprintje trok, kon ze de wc nog net halen. Zo snel als ze kon rende ze de meisjestoiletten in en keek rond. Goed, er was helemaal niemand. Dat kwam goed uit, want als ze moest doen wat ze zou moeten doen, dan zou ze veel geluid nodig hebben en als er dan nog iemand op de wc zou zitten, zou dat heel erg raar zijn. Like ‘strange raar’, niet ‘leuk raar’.

Al snel vond Jade het perfecte hoekje, deed haar trainingsbroek naar beneden en ging op de pot zitten. Maar ze moest eigenlijk helemaal niet….uhm…ontlasten. De buikpijn was dus niet, omdat ze naar de wc moest. Teleurgesteld dat ze de bron van haar buikpijn niet had kunnen vinden, stond ze op om haar broek aan te trekken. Maar wat was dat? Jade keek verbaasd naar haar onderbroek. Holy shit. Daar zat allemaal bloed! Like heel erg veel bloed. Eventjes raakte Jade in paniek, had ze een interne bloeding gehad zonder het te weten? Maar toen begon haar hoofd de losse eindjes aan elkaar te koppelen. Wacht eens even…ze had buikpijn…ze voelde zich niet lekker…er zat bloed in haar onderbroek. Eventjes trok heel haar gezicht weg. O nee. Ze was…o my fucking Lord nee. Niet nu. Niet hier op dit eiland. Dit kon niet waar zijn. Angstig keek ze om zich heen, alsof ze haar oplossing zou vinden in de muren van de hokjes. ZE HAD NIETS BIJ. ZE HAD HELEMAAL GEEN TAMPONS OF MAANDVERBANDJES OF. AAAAAAAAAAH. Ergens was er ook een blij gevoel, want ze was nu geen meisje meer, ze was een vrouw right?

Jade deed gauw haar kleding weer aan. Sneaky schoot ze het hokje uit. Oké, daar stond een automaat voor tampons. Ze wist met God niet hoe ze dat ding er in moest krijgen, maar goed, zonder tampon of maandverband zou ze al helemaal nergens komen. Jade draaide aan het ding en wachtte geduldig op haar tampon. Maar er gebeurde niets. “Hey!” zei ze agressief en draaide nog een keer. Wederom kwam er niets uit. Omg. Jade gaf een stomp tegen het apparaat. Thanks gebroken hand heerlijk. Boos keek ze naar het apparaat. Hallo, waarom kwam er niets uit? ♥

She is love

robb stark

Wakker worden in je eigen bedje was toch beter dan die in het ziekenhuisgedeelte. Het was nu een paar dagen geleden dat ze bij de ziekenboed was beland nadat Lydia haar een hersenschudding had gegeven. Door bloed te manipuleren. Lorise kreeg steeds meer flashbacks en kon zich weer een beetje voorstellen wat er was gebeurd. Ze had een sneeuwballengevecht gehad en Lydia was boos geworden. Dat was het, het rare was dat ze zich alleen maar de leuke dingen kon herinneren. het domme was dat ze niet zomaar Lydia kon opzoeken en praten over wat er was gebeurd. Door haar had ze een hersenschudding gehad, was dat niet gevaarlijk? Dat leek Lorise wel. Het waren moeilijke beslissingen maar nu stand voor een nog moeilijkere. Wat moest ze aantrekken? Zoveel kleren maar niks om aan te trekken. Ze ging na een aantal twijfel gevallen voor een warm roze jurkje. Het had lange mouwen en was lekker zacht. Ze boog voorover en bond haar haar vast in een hoge staart. Daar deed ze nog een wit strikje omheen, want dat was schattig. Roze allstars aan en klaar. Het matcht allemaal, een echte suikerspin. Roze dit roze dat, ze had soms echt haar roze buien. Sommigen vonden het te meisjes achtig enzo maar dat boeide Lorise niet. Ze droeg gewoon wat ze leuk vond.

Op naar de cafeteria want ze had wel zin in iets zoets. Ojee, suikerdrang? Wanneer moest ze weer ongesteld worden? Meestal was er wel een rare eetdrang voordat ze het weer werd. Het was niet altijd suiker en zoetigheid, soms was het gebakken ei of tosti. Er was wel altijd iets waar ze dan heel veel zin in had. Maargoed, ze moest dus wel even iets bij har hebben voor als ze het werd. Ze liep naar de badkamer en haalde uit het kastje en vulde haar blikje speciaal voor tampons bij. Echt schattig met roosjes erop. Lorise liep naar de cafeteria en keek meteen nieuwsgierig naar wat in de vitrines lag. Het moment dat ze een roombroodje zag liggen maakte ze een sprongetje. Jaa, dat wilde ze. Ze bestelde het broodje en liep de eetzaal binnen. Naaahh, lopen een hap nemen ging niet goed. Er viel wat van de room op haar jurkje. Neej, wanhopig zocht ze door haar tas voor doekjes. En die zaten er niet in. Ze liep snel naar de dichtsbijzijnde meisjestoilet en opende de deur. owh, er stond een meisje tegen een apparaat voor tampon te slaan. Het apperaat leek niet te andwoorden, leeg miscchien. Lorise liep naar een wastafel en zette haar tas erop. "Geen zorgen, ik heb wel wat voor je" zei ze terwijl ze uit haar tas het blikje viste. Ze pakte er een tampon uit en hield het voor het meisje. Ze zag er wat gespannen uit. Lorise wist dat het niet leuk was om ongesteld te zijn. het was echt elke maand weer hel. Pijn en bloed, veel bloed. Tja, waar je allemaal toch doorheen moest vrouwzijnde.. Het meisje zag er wat jonger uit dan Lorise. Ze leek wel erg gestrest, misschien was het wel haar eerste keer?

Haar - Tas - Jukje - Schoenen

♥ If only fame had an IV, baby, could I bare being away from you?
I found the vein, put it in here, I live for the applause. ♥

♥ Oké, dit ding moest even normaal gaan doen. Jade was voor het eerst ongesteld en dit kon ze er gewoon niet bij hebben. “Please, apparaat, ik heb al problemen, aangezien ik geen fucking idee heb wat ik moet doen en nu doet dit ook nog eens moeilijk.” Maar op dat moment kwam misschien haar redding wel binnen. Nog net wilde Jade niet smekend op de grond gaan liggen voor hulp, maar het meisje scheen het zelf al door te hebben. “Geen zorgen, ik heb wel wat voor je” zei de lieve stem van het meisje en met een glimlach draaide Jade zich om, maar haar gezicht bevroor eventjes toen ze zag wie het was. O fuck. Was dit niet het meisje dat ze een aantal dagen geleden belachelijk had gemaakt op haar blog? Oké, niet belachelijk had gemaakt, maar ze had een interessante mening gehad over het feit dat ze eerst met de ene jongen en vervolgens met de andere jongen had gepraat. Jade draaide zich met een ruk om, pakte haar telefoon en ging naar haar blog. Als een malle verwijderde ze haar plaatje bij haar blog, zodat ze daar niet aan gelinkt kon worden.

Het zweet brak Jade uit. Misschien las het meisje haar blog niet? Oké, maar het was best een controversiële blog geweest…dus waarschijnlijk was het wel ergens uitgelekt. Maar Jade zag er nu heel anders uit als op haar profielfoto. Op haar profielfoto had ze lange haren en veel make-up op, het enige wat ze nu had was haar haren in een rommelige knot en een heel klein beetje eyeliner, veel minder dan normaal. Maar voordat het awkward zou worden, had Jade zich al weer omgedraaid en met een brede glimlach keek ze het meisje aan. Het was allemaal in een paar seconden gebeurd, terwijl het meisje iets uit haar tas had gehaald. Het was een…tampon. Oké, was dat een tampon? Dat was kleiner dan Jade had gedacht. Maar aan de andere kant, bij wie zou er een halve raket naar binnen passen, right?

“Dankje….uhm…?” zei Jade vragend en keek het meisje met een vriendelijke, vragende blik aan. Want ze had geen idee hoe het meisje heette. Natuurlijk wist ze dat wel, maar het was maar even goed om de vermoorde onschuld te spelen. En al zou het meisje erachter komen, dan zou ze gewoon alles kei-en keihard ontkennen. En zich voorstellen als Olga Hoolahoop uit Hawaii. “Het is heel lief van je” zei Jade met een glimlach en een knikje “Maar…ik weet helemaal niet wat ik nu moet doen. Ik bedoel, het is de allereerste keer en ik wist eigenlijk niet zo goed wanneer het zou komen, dus ik ben niet helemaal voorbereid.” Een onzeker glimlachje stond op haar gezicht en ze wilde haar haren naar de andere kant van de hoofd slaan, maar realiseerde zich te laat dat haar haren in een knot zaten, waardoor haar hand een hele rare beweging maakte. Great job, Jadey.♥

She is love

robb stark

Toen Lorise nog een blik wierp op het meisje kwam ze bekend voor. Maar ze had geen idee waarvan. Wat boeide het ook, ze had hulp nodig en ze had toevallig een redding meegenomen. Lorise gaf haar een tampon aan, dat apparaat ging haar niet eentje geven dus daarom. Plus die dingen in de apparaten waren meestal goekope zooi, je kon beter een merk iets hebben als het hierom ging. “Dankje….uhm…?” zei het meisje, ze keek vriendelijk en.. oja haar naam tuurlijk. "Lorise" zei ze met een glimlach. Ze wist hoe het was en ze maakte het elke maand mee maar als ze het van een ander wist had ze het wel met haar te doen. Ze had het ook met haarzelf te doen want ze wist dat ze het zelf binnenkort ook werd. Daar had je namelijk een app voor. Voor Lorise werkte de app prima omdat ze erg regelmatig ongesteld werd maar dat kon anders zijn bij anderen. Misschien was dat de reden dat dit meisje niet voorbereid was? Onregelmatig, zijn leek lorise wel echt nog erger. Dan heb je dus altijd onvoorspelbaarheid, echt brr. Lorise merkte het ook wel een paar dagen van te voren, moe zijn of rugpijn.

“Het is heel lief van je” zei het meisje. Nou, het was niks hoor, iedereen vergat wel eens iets mee te nemen. Als vrouwen onder elkaar was je dan gewoon voor elkaar, logisch. “Maar…ik weet helemaal niet wat ik nu moet doen. Ik bedoel, het is de allereerste keer en ik wist eigenlijk niet zo goed wanneer het zou komen, dus ik ben niet helemaal voorbereid.” vertelde ze. Lorise keek haar een beetje shocked aan. Dus het was haar eerste keer? Aawh, nog erger. Nu had ze het echt met haar te doen, dit was iets grootst best wel. Nu had ze haar moeder niet bij haar. "Oowh gefeliciteerd, je bent een vrouw" zei ze twijfelend enthousiast. Wauwie, klonk dat niet ontzettend raar? Ze bedoelde natuurlijk dat dit meisje nu geen klein meisje meer was maar een jonge vrouw. Zoals haar moeder dat had gezegd. "Oke, vergeet dat maar want het is niet leuk.. sorry. Maar ik bedoelde dat je nu dus.. laat maar, iets dat moeders beter kunnen vertellen" zei ze met een akward lachje. Serieus, de moeder rol hierin is een lastige taak. Oja naja, terug naar de tampon. "Ik neem aan dat je weet waar die in moet, je duwd hem er gewoon zo ver mogelijk in. want anders gaat het zeer doen. En dan over een paar uur dan trek je aan het blauwe touwtje om hem eruit te halen" legde ze uit. Belangrijke informatie. Lorise zei het zo gewoon mogelijk, want het was heel normaal.

Toch, ze had toch iemand nodig om het mee te vieren. Dat had ze zelf wel gedaan. Met haar moeder ging ze chocoladegebak eten. want het was een mijlpaal in je leven. Je had dan iemand nodig die liet zien dat je er wel doorheen komt en geen zorgen hoeft te maken. Lorise vond best wel dat ze dat voor haar kon zijn. Maar als ze dat niet wilde dan niet, haar ouders waren eigenlijk een beetje gek dus. Het kon zijn dat haar ouders er een big deal van hadden gemaakt terwijl normale gezinnen dat niet hadden. Lorise wist het niet maar ze was blij dat haar moeder het zo had gedaan. Ze had er toch heel wat aan gehad.

Haar - Tas - Jukje - Schoenen

♥ If only fame had an IV, baby, could I bare being away from you?
I found the vein, put it in here, I live for the applause. ♥

Fuck. Toen Lorise haar naam zei, was het dus duidelijk. Dit was het meisje dat ze op haar blog had beoordeeld. Het zweet brak haar uit. “Oh, dit hoort er vast bij, het opeens heel erg warm had” verklaarde Jade, terwijl ze eventjes met haar hand wapperde. Als het meisje nou een arrogante bitch was geweest had Jade nog zelfs durven zeggen dat ze Jade Garcia was, dé Jade Garcia van de blog, maar nu het meisje een total sweetheart bleek te zijn, had ze er heel erg veel moeite mee. Jade streek over haar armen en sloeg haar armen vervolgens eventjes over elkaar. Lorise feliciteerde haar en een brede grijns verscheen op haar gezicht. “Dankje!” zei ze enthousiast “Ik dacht al, ik ben een van de laatste meisjes op aarde ofzo, maar het begint nu eindelijk.” Het betekende zoveel. Het betekende dat ze een kindje kon baren, een leven ter wereld kon brengen, en was dat niet het meest mooie wat een vrouw kon doen? Nou had Jade natuurlijk nu nog niet echt de behoefte aan een kind, want…ze was vijftien, dat zei misschien genoeg.

“Goed…dan ga ik het maar eens proberen?” zei Jade onzeker en liep opnieuw het hokje in. Rustig deed ze haar broek en onderbroek naar beneden en keek naar het dingetje. Oké…dat zoiets kleins haar ging helpen van het doorbloeden van heel haar broek. Ze moest haar onderbroek wel echt verschenen, want….pfff, nou ja, dat kwam wel wanneer ze daar tijd voor had. Voorzichtig ging ze met het tamponnetje naar haar private zone en duwde het voorzichtig naar binnen, zo ver mogelijk als Lorise had uitgelegd. Oké, dat voelde heel erg vreemd. Damn, dat was raar. Het was alsof ze nu standaard haar benen een beetje uit elkaar moest laten. Jade deed haar broek weer aan en staarde naar beneden alsof er niets raars te zien was. Goed, niets raars te zien. Tijd om Lorise maar weer onder ogen te komen,

Met een glimlachje kwam Jade weer het hokje uit en ging voor de spiegel staan. Haar hand gleed in haar broekzak en haalde er een mascara uit. Ze bewoog wat heen en weer met het borsteltje en begon het aan te brengen op haar wimpers. “Het is gelukt” zei Jade met een glimlach “Alleen voelt het wel heel erg raar tho, alsof ik mijn benen bij het lopen iets verder uit elkaar moet laten. Maar dat wendt vast wel…” Jade deed het potje weer dicht en weer terug in haar broekzak. Ze draaide zich naar Lorise. “Jij bent de eerste die ik zie na dat dit alles is gebeurd, ooooh! Ik voel me heel anders, een heel ander persoon. Een persoon met meer pijn, dat wel, maar ooooh…”

She is love

robb stark

Right, ze stond hier dus bij een meisje dat voor het eerst ongesteld was geworden. En wat deed Lorise? Ze feliciteerde haar zoals haar moeder bij haar had gedaan.Haar moeder had er wel een big deal van gemaakt en Lorise nam dat een beetje over. “Dankje!” zei het meisje. Oh yes, het was dus niet raar dat ze er enthousiast over deed. Gelukkig maar, ze kon ook boos worden en gaan schreeuwen dat het niet leuk was om ongesteld te zijn. “Ik dacht al, ik ben een van de laatste meisjes op aarde ofzo, maar het begint nu eindelijk.” zei het meisje. Lorise grinnikte, de eerste keer was ook wel een opluchting. Ze wist nu dat ze dit gevoel elke maand ging krijgen enzo. "Ach het zal dan wel niet zo fijn zijn al dat bloeden. Maar het hoort bij het vrouw zijn" zei Lorise met een glimlach. Ja het bloeden en de pijn is nooit fijn en het zal niet beter worden. Tuurlijk zal ze er aan wennen en hopelijk in een ritme komen.

“Goed…dan ga ik het maar eens proberen?” zei ze en Lorise herkende haar onzekerheid. Ze had het ook erg raar en vies gevonden de eerste keer. "Het lukt je wel, het zal je verbazen hoe makkelijk het is" zei ze geruststellend. Toen het emisje weer het hokje in ging gedacht Lorise zich even waarom ze hier was. Oja, de vlek van het roombroodje. Ze pakte een doekje uit een dig dat aan de muur hing. Voorzichtig depte ze de vlek er met wat water uit. het ging er wel makkelijk uit gelukkig.

Toen Lorise klaar was kwam het meisje weer uit het toilet. “Het is gelukt” zei het meisje. Lorise glimlachte. Zo moeilijk was het niet maar ze begreep dat na de eerste keer je toch blij bent dat het is gelukt. “Alleen voelt het wel heel erg raar tho, alsof ik mijn benen bij het lopen iets verder uit elkaar moet laten. Maar dat wendt vast wel…” zei ze en lorise grinnikte en knikte evn. "Ja het went wel" zei ze met een lachje. haar beschrijfing van hoe een tampon voelt vond ze wel grappig. het emisje zag er gelukkig wel een stuk minder onzeker uit nu. Misschien had lorise haar nu toch de goede moed ingesproken. “Jij bent de eerste die ik zie na dat dit alles is gebeurd, ooooh! Ik voel me heel anders, een heel ander persoon. Een persoon met meer pijn, dat wel, maar ooooh…” vertelde het meisje, alweer moest Lorise lachen. "Jaa, ik weet niet hoe het bij jou thuis zou zijn gegaan maar bij mij werd het gezien als een mijlpijl. De overgang van een meisje naar een jonge vrouw" ze grinikte er even om. "Ik ging met mijn moeder gebak eten. Als je wil dan kunnen we ook iets lekkers halen?" vroeg ze lief. Oke goed, dan ging ze gewoon even traditie doorgeven aan haar. Ja, waar had ze eigenlijk dat roombroodje gedaan? Ze wist het niet meer. Dan haalde ze maar gewoon iets anders. "Hoe heet je eigenlijk?"vroeg Lorise, dan wist ze dat ook even. Anders ging ze iets lekkers eten met iemand waarvan ze de naam niet wist.

Haar - Tas - Jukje - Schoenen

♥ If only fame had an IV, baby, could I bare being away from you?
I found the vein, put it in here, I live for the applause. ♥

Een slecht gevoel bekroop Jade. Een schuldgevoel. Shit, Lorise was echt een lief meisje. Hoe kon ze nu ooit aan het meisje vertellen dat zij Jade was, iemand die haar zwart had gemaakt op het internet en zelfs een hashtag aan haar had verspild? “Ik weet ook niet hoe het bij mij thuis nu was gegaan” mompelde Jade en dacht eventjes na. “Mijn vader zou me waarschijnlijk uitlachen, mijn moeder zou er wel voor me zijn denk ik….maar, I don’t know, het is nooit gebeurd dus ik weet het niet.” Jade haalde vrolijk haar schouders op en bekeek zichzelf nog een keer in de spiegel. Misschien…misschien moest ze het maar gewoon vertellen? Of anders gewoon weglopen, en vergeten dat dit alles was gebeurd? Maar…was dit niet een girlcode? Iemand die je een tampon aanbood kon je toch niet zomaar in de steek laten. Nee, dat zou heel slecht zijn. En Jade was heel apart. De ene dag kon ze heel lief zijn, de andere dag kon ze een complete bitch tegen iemand zijn. Jade kon het niet laten om een zuchtje te laten ontsnappen. Het was geen sarcastisch zuchtje, maar meer een zuchtje…wat wanhopig klonk.

Gelukkig stelde Lorise voor om wat lekkers te gaan halen. Meteen veerde het hoofdje van Jade op. Ja, daar had ze wel oren naar. “Hoe heet je eigenlijk?” vroeg Lorise nieuwsgierig. “Ja…..” was Jade begonnen, zonder er echt over na te denken en ze hoestte eventjes. “O, verdorie, die rochel in mijn keel” zei Jade hysterisch en glimlachte toen “Sorry, ik heet Jaydin.” Shit. Dat was een jongensnaam. God, waarom kon ze toch niet liegen? Een beetje onzeker glimlachte Jade naar Lorise, maar pakte toen haar arm beet. “Kom, ik heb echt ontzettende trek in iets lekkers!” zei Jade enthousiast, terwijl ze met het meisje naar de deur liep. Oké, gewoon doen alsof er niets aan de hand was en alsof ze dit dagelijks deed. Fuck.

Toen ze eenmaal voor het glas stond, keek ze haar ogen uit naar de heerlijke dingen die er stonden. “O my God, kijk wat er allemaal staat…” zuchtte Jade zachtjes en keek Lorise aan. Ze wilde het liefste alle gebakjes opeten. “Kijk, die wil ik!” zei ze enthousiast en wees naar een aardbeiengebakje. Het taartje zag er heerlijk uit en was echt…huge. Maar hoe groter, hoe beter right? “Ik uhm…ben hier nog niet zo heel lang…zou ik het gewoon mogen pakken, denk je?” vroeg Jade onzeker, terwijl ze Lorise aankeek.

She is love

robb stark

“Mijn vader zou me waarschijnlijk uitlachen, mijn moeder zou er wel voor me zijn denk ik….maar, I don’t know, het is nooit gebeurd dus ik weet het niet.” vertelde het meisje toen Lorise had verteld dat haar ouders het wel een big deal vonden. Ze grinnikte even om wat ze zei, het klopte wel, iedereen maakte het anders mee. Jaa en moeders, die wisten namelijk hoe het was. Daar wisten vaders niets van. Haar eigen vaderfeliciteerd en had haar even gefeliciteerd en had haar daarna moeder-dochter-tijd gegund. Yes, een vrouwen ding dat ongesteld worden. Terwijl het meisje bezig was met die tampon had lorise die vlek alweer weg gewerkt. Toen het meisje klaar was vond Lorise wel dat ze kon vragen of ze wat lekkers wou gaan halen. Iets dat er een beetje bij hoorde.

lorise vroeg even naar haar naam, want die wist ze niet. “Ja…..” zei ze en hoestte even. “O, verdorie, die rochel in mijn keel” zei ze, Lorise lachte even, ze was best grappig en vrolijk voor iemand die net ongesteld was geworden. “Sorry, ik heet Jaydin.” zei ze, het kwam onzeker over. Daar stelde ze vragen bij waarom? jaydin was toch een normale naam? Ze wist het niet dus ging ze er maar niet naar vragen. "Aangenaam" zei Lorise met een glimlach. Maar oke iets lekker eten, daar had ze behoefte aan. Ze kon zich niet voorstellen dat Jaydin daar geen zin in had. “Kom, ik heb echt ontzettende trek in iets lekkers!” zei Jaydin toen enthousiast en dat was aanstekelijk. Awh, leuk hoor een soort van het moeder figuur spelen bij haar. "Yess" zei Lorise enthousiast en ze liepen de wc uit, op naar wat lekkers.

Omg er lag ineens een stuk meer bij dan toen ze hier net voorbij liep. En heel veel lekkers. Lorise keek ook met open mond naar wat er stond. Wat Céline allemaal wel niet kon maken, het zag er allemaal zo geweldig uit en het smaakte hemels. “O my God, kijk wat er allemaal staat…” zei ze en Lorise knikte blij. "Het lijkt erop dat Céline zich weer heeft uitgeleefd" zei Lorise en grinnikte. Dat was natuurlijk helemaal in hun voordeel want Jaydin was voor het eerst ongesteld. “Kijk, die wil ik!” zei ze en wees naar een aardeiengebakje. Wow, ging ze die op krijgen? Lorise grinnite en wees zelf naar een chocolade gebakje, er zat lekkere gesmolten chocolade overheen echt wauw. "Goede keus! die wil ik" zei ze terwijl ze ernaar wees. Ze pakte een schoteltje en een vorkje. “Ik uhm…ben hier nog niet zo heel lang…zou ik het gewoon mogen pakken, denk je?” vroeg ze. Lorise keek haar verbaasd aan, daar had ze nog nooit over nagedacht. Ze had het iemand een keer zien doen en had toen de conclusie getrokken dat het mog. "Uhm ik heb geen idee eigenlijk, ik zag een keer iemand gewoon pakken.. en toen deed ik dat ook?" zei Lorise met een halve grijns. Ze ging gewoon even verder met het schoteltje en het stukje gebak erop leggen. Ze gaf ook Jaydin een schotelte aan om het op te leggen en een vorkje. Mmh ze had echt zin in het opeten. "Dit is puur genieten" zei ze en keek naar hun gebakjes. Yess, nu nog een plekje vinden om het op te smullen. "Zullen we daar gaan zitten?" zei ze vrolijk en wees naar een plekje bij het raam.

Haar - Tas - Jukje - Schoenen

♥ If only fame had an IV, baby, could I bare being away from you?
I found the vein, put it in here, I live for the applause. ♥

Dat Lorise de zoete koek van Jade slikte, was iets wat haar niet echt beter over zichzelf liet voelen ofzo. Jade kwam vaker in dit soort situaties terecht, en omdat ze gewoon nog erg jong was, had ze niet echt een idee hoe ze dit moest oplossen. De volgende stap zou zijn dat ze zich alleen maar verder in dit alles zou liegen en vervolgens niet meer er uit zou komen en gewoon zou vergeten wat ze aan het liegen was. Jade zuchtte zachtjes en was met Lorise meegelopen naar de plek waar ze een lekker gebakje konden halen. Jade had gekozen voor een gebakje met aardbeien, Lorise voor een gebakje met chocolade. “Oooooh!” zei Jade enthousiast en glimlachte naar het meisje dat naast haar stond “Die ziet er ook heerlijk uit! But I’m sticking to strawberries. Aardbeien zijn gewoon echt mijn leven ofzo, met suiker en slagroom. Heerlijk!” Lorise stelde voor om op een plekje te gaan zitten bij het raam en Jade stemde daarmee in.

Samen met haar liep ze naar het tafeltje en plofte neer. “Oooh, dit is echt de beste manier om dit te vieren!” zei Jade blij en pakte haar vorkje. Enthousiast nam ze een hapje van het taartje en kreeg bijna tranen in haar ogen, want het was zo lekker. Ze keek Lorise aan en glimlachte naar het meisje. “Wauw, dit is echt zo lekker!” zei Jaden en wipte enthousiast heen en weer op haar kont. Dat kreeg ze altijd als ze wat zoets aan het eten was, en het gewoon zo lekker was dat ze alleen nog maar meer wilde. “Ooooooh!” kreunde Jade en giechelde zachtjes. Ze keek Lorise aan, ze kreeg de behoefte om haar te vertellen dat ze niet Jaydin was, maar Jade…dat zij diegene was die gemene dingen over haar had geschreven, al leek het niet alsof ze er heel erg onder te lijden had. Dadelijk maakte ze zich helemaal druk om niets?

“Vertel eens, Lorise!” zei Jade toen enthousiast “Hoe lang zit je hier al? En waar haal jij die super leuke kleding, want ik ben er echt verliefd op! Kortom: vertel eens wat over jezelf.” Jade lachte, ze kon dit altijd weer zo lekker brengen.

She is love

robb stark

Het gebak dat er allemaal bij was gelegd zag er heerijk uit. Echt heerlijk. Jaydin ging voor een aardbeien gebak en Lorise ging voor chocolade. “Oooooh!” zei ze en haar enthousiastme was aanstekelijk. Lorise werd zelf helemaal vrolijk door haar. “Die ziet er ook heerlijk uit! But I’m sticking to strawberries. Aardbeien zijn gewoon echt mijn leven ofzo, met suiker en slagroom. Heerlijk!”. Lorise knikte instemmend. "Jaa daar heb je wel gelijk in. Toch ga ik voor de chocolade" zei ze met een grijns. Lorise wees een plekje aan en daar gingen ze zitten. “Oooh, dit is echt de beste manier om dit te vieren!” zei Jaydin. Vroijk keek lorise toe hoe ze van haar gebak genoot. Dat deed ze zelf ook. Omg chocolade, echt mmm. "Echt wel" stemde ze op Jaydin in. Het was ook de beste manier op het te vieren. Haar moeder had het zo bij haar gedaan en het was wel een goed idee geweest op dat ook met Jaydin te doen. Nu kon ze haar opvrolijken plus dat ze zelf ook heerlijk gebak zat te eten. Het was echt heeel lekker, hemels gewoon. De warme chocolade als een waterval van blijdschap die haar maag vulde met vreugde. Dit ging diep, heel diep. Dat was ook aan Jaydin te horen. Ze grinnikte even om haar genot. "Dit is zo lekker! Wil je die van mij ook proeven?" zei ze en schoof haar schoteltje haar richting op zodat ze er een hapje van kon nemen. Dit maakte haar wel heel vrolijk hoor.

“Vertel eens, Lorise!” zei Jaydin. Opgewekt keek ze op. Wat moest ze vertellen? “Hoe lang zit je hier al? En waar haal jij die super leuke kleding, want ik ben er echt verliefd op! Kortom: vertel eens wat over jezelf.” Ze lachte even om de opmerking over de kleren. Wauw ze was zo aardig. "De kleren komen allemaal uit winkels in Denver, de plaats waar ik woonde." zei ze vrolijk, maar daar had Jaydin natuurlijk niks aan, je kon niet zomaar even naar Denver toe. "Ik ben 17, mijn mutatie heeft te maken met liefde. Maar dat had je vast al gehoord?". Ja het was wel ergens rond gedaan. Niet positief tho, maar daar trok Lorise zich niet veel van aan. De mensen die de roddels geloofden wisten niet de waarheid. Die wist ze zelf wel dus waarom zou zich er druk over maken? Tuurlijk, het was niet leuk maar toch, Lorise kon het minder goed hebben als het recht in haar gezicht werd gezegd. Dat vond ze erger dan roddels. "En jij? vertel eens wat over jou?" vroeg ze terwijl ze nog niet heel veel over zichzelf had verteld. Ze vond dat het niet alleen over zichzelf moest hebben.

Haar - Tas - Jukje - Schoenen

» There's joy in this poison [+Keeg <3]
» Taste of Poison in Our Mouths // & Valicity
» Would you walk along, babe? [&Ruby]
» [AC] And who are you, the proud lord said {&Piet babe}
» Out of control