INDEX GUIDE RULES GROUPS MEMBERS

Deel
 

 What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae]

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
Ga naar pagina : Vorige  1, 2
AuteurBericht
Dennimae Elscot
Dennimae Elscot
Class 1
Aantal berichten : 1038

Character Profile
Alias: Eevy
Age: 19
Occupation:
What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae]   What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae] - Pagina 2 Emptyma okt 26, 2015 12:26 am





THERE'S SOMETHING 'BOUT THE BAD BOYS THAT MAKES THE GOOD GIRLS FALL IN LOVE



Mutaties was voor Dennimae altijd al een moeilijker onderwerp geweest om over te praten, vroeger al. Haar oudste broer deelde dan misschien wel dezelfde gave, maar haar moeder had dit nooit echt kunnen waarderen. Denni dacht altijd dat het kwam doordat hun vader -al wist ze niet of ze dan over dezelfde man moest spreken- ook een mutatie bevatte die er voor gezorgd had dat hun moeder voor hem gevallen was. Maar goed, genoeg over haar moeder. Devon gaf haar een geruststellende blik, die haar ook daadwerkelijk gerust stelde. ”Maar je moet jezelf niet terughouden omwille van de reacties van anderen Dennimae.” De dame knikte enkel. ”Je moet zijn wie je bent en je niets aantrekken van wat anderen over je denken.” Dennimae ging er verder geen woorden aan vuil maken, wist ook niet zo goed wat ze zou moeten zeggen. Hij had gelijk en dat wist ze best wel, alleen waren woorden altijd gemakkelijker dan daden.
Zijn mutatie fleurde haar op, waarna het haar beurt was om haar mutatie aan hem te laten zien. Waarom ze hem een bloemenveld had laten zien was haarzelf ook niet helemaal bekend, waarschijnlijk door de rust en pracht die de bloemen gaven. ”Zijn we geteleporteerd?” Vroeg Devon ongelovig en Denni grinnikte zacht. Ze verklaarde waarom hij dit nu zag en er konk een hartelijke lach van Devon en haar ogen volgde hoe hij zijn grote handen over de bloemen liet gaan. ”Dit is geweldig Dennimae.” Sprak hij om de blondine vervolgens weer aan te kijken. ”En dan zeggen dat in jouw ogen mutaties niet mooi zijn?” Zodra hij driemaal met zijn tong tegen zijn gehemelte tikte moest de blondine hard lachen. "Ik weet alleen nog niet helemaal waarvoor ik dit kan gebruiken, ik welke situaties." Haar blik ging terug naar die van Devon, waar ze het antwoord probeerde te zoeken. Natuurlijk zou hij haar deze niet kunnen geven, hij was geen leraar of zo. "Maar daarvoor ben ik hier, toch?" Glimlachtte ze waarbij ze een korte zucht liet horen. ”Kijk wat je kan. Dit prachtig, onevenaardbaar. Je mag echt trots zijn op hetgeen je kan.” Kort glimlachtte de blonde meid. "Dankjewel." Zei ze zachtjes, moeite met het aannemen van het compliment. Dingen waar ze niet in geloofde vond ze altijd moeilijk om aan te nemen, aangezien haar eigen mening al vast stond. En op dat gebied kon ze best, behoorlijk, eigenwijs zijn.

Stiekem was Dennimae best blij toen ze weer gewoon in de slaapkamer aanwezig waren en de blik van Devon liet haar zacht grinniken. Ze vroeg of ze, als hij in zijn beer formatie was, op zijn rug mocht. ”En of je op mijn rug mag.” Lachde de jongen, waarbij Denni breed glimlachte en er een zachte "Yes." uit haar keel piepte. Nonchalant haalde Devon zijn schouders op. ”Als je erop geraakt natuurlijk, en anders zal je een laddertje moeten meenemen.” Ohja, ze was eventjes vergeten dat hij zo groot als een bestelbus was als beer zijnde. "Ik kom er wel op, desnoods trekkend aan je vacht." Grijnsde ze. Ze zag zichzelf al op Devon klimmen, zich omhoog trekkend aan zijn vacht. Tenminste, als dat kon. Mocht hij een korte vacht hebben kon dit natuurlijk niet. Dan moest ze een andere manier vinden, maar daar kwam ze wel op. Het was gezegd nu, Denni zal op de een of andere manier op zijn rug komen. "Deal."

Het was best apart, de manier waarop Devon en Dennimae zich bewogen. Er werd geen enkel misstapje gemaakt en soepel bewogen ze met elkaar mee. Ergens vond Denni het jammer dat ze hunzelf niet kon zien, maar alleen het voelen van zijn spieren maakte het goed. En opeens was het alsof er een knop bij haar omging en leek Denni een hele andere meid. Ze speelde met hem, wetend dat hij dat totaal niet erg zou vinden. Had hij dat namelijk wel gevonden, dan had Denni nooit het gevoel gehad dat ze zich überhaupth kon laten gaan. En hoe, de meid genoot van de manier waarop ze kon zijn, hoe hij daar op reageerde. Devon deed perfect mee, wist duidelijk hoe dit spelletje gespeeld werd. Wat ze precies van plan was wist ze nog niet helemaal, al was ze daar niet mee bezig. De blondine liet zichzelf gewoon gaan, zag wel wat er van zou komen. Genieten, dat was ze aan het doen. Iets dat ze eerlijk gezegd best wel gemist had. Devon begeleidde haar naar zijn schoot toe en bijna gewillig liet ze het toe. Een uitdagend grijnsje sierde rond haar lippen en haar ogen keke hem verleidelijk aan. Die van Devon riepen bijna hun verlangen en dat zorgde ervoor dat Denni kort met haar tong over haar lippen streek. Ze had haar handen op zijn schouders geplaatst en kort viel het haar op hoe klein haar lichaam was vergeleken met dat van hem. Haar handen waren niets bij zijn schouders. Zodra de blondine zich overreind duwde om haar haren los te kunnen doen, leek de jongen dit jammer te vinden. Maar zodra Devon zag wat ze van plan was, beet hj lachend op zijn onderlip. ”Jij..” was het enige wat door zijn glimlach heen te horen was. "Ik, wat?" Sprak ze zwoel, terwijl ze haar handen langs zijn lichaam zette. Haar buik raakte de zijne, waardoor ze automatisch zijn ademhalingsritme overnam. Ze voelde hoe gespierd zijn buik was en duwde haar benen strakker tegen zijn lichaam, zodat zijn zijn spieren nog wat beter kon voelen. Na haar woorden schoten Devons wenkbrauwen omhoog en droeg hij een zwoele blik in zijn ogen. Denni hield haar hoofd iets schuin, een charmante glimlach rond haar lippen. ”Als jij van dat principe bent..” Hij legde zijn handen op haar bekken om haar vervolgens nog wat dichter tegen zich aan te drukken. ”..dan vind ik dat helemaal goed.” Denni knikte, streek zacht met een vinger door zijn kuifje heen. Ze plaagde hem, haar actie met zijn lippen. Ze kon niet ontkennen dat ze een branderig gevoel in haar eigen lippen had gekregen, verlangend naar de zijne. Maar ze wilde er niet aan toe geven, nog niet iniedergeval. Hij moest het natuurlijk niet té makkelijk krijgen. Vandaar dat ze zichzelf terug trok net voordat hun lippen elkaar konden raken. Devon keek haar verrast aan, om vervolgens met zijn ogen te rollen en er een uitdagende grijns op zijn lippen verscheen. ”Oh dus we gaan het zo spelen?” Ferluisterde hij naar haar toe en Denni grinnikte zacht zodra hij hun beide wat verder het bed op verplaatste. Ze legde haar handen plat op zijn borst neer, waarna ze zacht maar uitdagend met haar vingertoppen druk zette. Zachtjes drukte haar nagels tegen zijn huid.
Devon bracht zijn hand van haar onderlichaam naar haar hals, waardoor de blonde meid haar lip kort tussen haar tanden nam. De jongen duwde zichzelf wat rechter zodat zijn gezicht kort bij dat van Dennimae kwam. Voorzichtig legde hij haar haren over één schouder en voelde Denni hoe haar ademhaling sneller werd en haar hart iets heviger begon te slaan. Devon trok de kraag van haar tshirt een beetje omlaag waardoor de lijn van haar sleutelbeen zichtbaar werd. Denni plaatste haar ene hand op zijn rug, bij zijn schouderbladen en liet de ander op zijn bovenarm rusten. Met haar ogen volgde ze de bewegingen van zijn vingers, om vervolgens haar blik op de zijne te laten rusten. Haar ogen sloten zich zodra ze zijn zachte, warme lippen tegen haar sleutelbeen voelde. Tintelingen liet hij achter op de plekken waar hij haar huid met zijn lippen geraakt had. Genieten kantelde ze haar hoofd, zodat hij gemakkelijk van haar hals naar haar kin kon. Bij haar kin stopte Devon, waardoor de blondine haar lichte ogen weer opende. Ze voelde zijn ademhaling tegen haar oor, voordat zijn stem hees klonk. ”Wat wil je Dennimae?” De vraag liet haar stil, haar blik in de zijne. De hand die op zijn bovenarm rustte liet ze langzaam naar zijn nek glijden om hem vervolgens tegen zijn kaaklijn te leggen. Hierdoor lag haar duim op zijn wang, alsof ze zijn gezicht in haar hand sloot. Onbewust hield ze haar hoofd iets schuin, nogsteeds dezelfde zwoele en verlangende blik in haar ogen. Kort maakte ze haar lippen nat, waarbij ze zijn gezicht in zich opnam. Ze duwde haar lichaam iets omhoog en boog zich naar voren waarbij haar haren over zijn schouder vielen. De hand die op zijn rug lag was ondertussen in zijn nek gekomen en zacht drukte ze, heel voorzichtig, haar lippen op de zijne. Door de houding die ze had werd haar gehele bovenlichaam tegen dat van hem aangedrukt, totdat ze het contact tussen hun lippen verbrak. En dan te bedenken dat dit allemaal begon omdat ze haar notitieboekje kwijtgeraakt was.



Terug naar boven Ga naar beneden
Devon Garnet
Devon Garnet
Class 2
Aantal berichten : 831

Character Profile
Alias: Ursus
Age: 20 years
Occupation:
What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae]   What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae] - Pagina 2 Emptydi okt 27, 2015 7:13 pm

What is lost sometimes can be found
Devon haalde zijn schouders op en keek haar met een scheve blik aan. ”Daarom zijn we inderdaad hier, om bij te leren.” hij glimlachte bemoedelijk. ”Maar volgens mij kan je er we wat mee hoor Dennimae.” Hij zag het zo voor hem, de mogelijkheden. De omgeving veranderen zodat ze in het midden van de oceaan zaten en een haai die iedereen op at die in zijn buurt kwam. Of op het topje van een berg, zodat je er iemand vanaf kon duwen. Devon wist niet of de lichamelijk schade die je in die ‘nepwereld’ kreeg ook telden als Dennimae je terug in realiteit haalde. Maar als dat wel zo was, dan kon ze best aardig sterk zijn, ookal was ze ‘maar’ class 1.

Hij moest lachen door de manier waarop Dennimae enorm enthousiast werd en er al over nadacht om op zijn rug te geraken. Het piepje dat uit haar keel kwam maakte het nog eens lachwekkender. ”Hij is lang genoeg en zit vaak vol knopen, dus volgens mij zal het je inderdaad wel lukken ja.” Hij keek haar met zijn groene ogen aan en trok een scheef glimlachje op zijn lippen. ”Deal. herhaalde hij haar woorden en knikje. ”We komen er inderdaad wel.” Zacht tikte hij met zijn wijsvinger op haar neus. Of die boodschap dubbel bedoeld was of niet, dat moest Dennimae maar voor zichzelf uitmaken. Devon dacht er het zijne over.

Dennimae had er ook voor gezorgd dat zijn hartslag verhoogd was, zwakjes, maar toch. Sinds hij hier op Genosha aangekomen was was er niemand waar hij zo intiem mee geweest was. Ofja, ‘intiem’. Wat er zich tussen de twee afspeelde was niets in vergelijking met wat Devon al allemaal gedaan had, maar voor nu genoot hij er enorm van. Aan Storm zou hij het gemakkelijk toegeven, dat hij er nood aan had, al zou hij dat aan Dennimae niet doen. Hij wilde niet dat ze zich als gebruikt zou voelen, want zo zag Devon het helemaal niet. Hij vond haar oprecht leuk, dat was zeker. Dit was gewoon iets ‘extra’, al zou hij nooit of te nimmer haar grenzen willen overschrijden of haar onrespectvol behandelen. ”Ik wat?” Devon zorgde er even voor dat hij haar recht in de ogen aan kon kijken voor hij antwoorden, alleen al omdat zijn antwoord dan feller over zou komen. Hij wilde dat ze hem geloofde, dat het onzekere uit haar lichaam verdween. ”Je bent prachtig.” beaamde hij en liet zich wat feller naar achteren zakken toen ze over hem kwam hangen zodat ze bijna op hem lag. En het leek hem blijkbaar te lukken, want het verlegen, stille meisje van daarstraks was bijna verdwenen. Ze omklemde haar benen strakker om zijn onderlichaam en hij ademde diep in en uit terwijl hij kort zijn ogen sloot. Toen hij ze weer open deed zag hij dat Denni hem op een uitdagende manier aankeek, en in de plaats van met woorden op zijn vraag te antwoorden knikte ze gewoon waarna ze een vinger door zijn haren heen haalde. Ze was blijkbaar niet het type dat terwijl van praten hield, en Devon had haar stille boodschap begrepen. Vanaf nu zou hij alleen nog maar met zijn lichaam spreken. Het meisje dat nu op hem zat was hem echt aan het uitdagen, en het werkte op een – in Devons ogen – positieve manier. Hij voelde hoe de energie doorheen zijn lichaam bruiste, zeker toen ze ook nog eens haar nagels in zijn warme huid plaatste. Devon legde zijn handen op haar bovenbenen en omsloot ze met zijn enorme handen terwijl hij haar zachtjes naar zich toe trok.

Haar reactie op zijn kusjes die van haar sleutelbeen naar haar kin liepen was zalig. Het spoorde Devon enkel maar aan om verder te gaan, want geen enkele haar op Dennimae haar prachtige lichaam liet blijken dat ze het niet leuk vond. Ze sloot haar ogen, kantelde haar hoofd zodat hij vrij spel had en zette haar handen op zijn schouderblad en bovenarm, zonder haar nagels erbij te plaatsen dit keer. En weer antwoordde ze niet op zijn vraag, maar dat was niet erg want de blik in haar ogen sprak boekdelen. Hetgeen hij in haar ogen zag, de lust, de uitdaging, dat in combinatie met hoe ze op hem zat, hoe ze haar handen hield... Devons hart klopte steeds harder en harder waardoor het bloed sneller in zijn enorme lichaam werd rondgepompt. Zij ogen waren niet los te scheuren van haar lippen en het leek alsof Dennimae dat door had, want alsof hetgeen zich tussen hen twee afspeelde nog niet intens genoeg was, liet ze haar tong ook nog eens over haar lippen glijden, hem extra uitdagend. Met haar kleine handen nam ze zijn hoofd in haar handen en Devon kon haar adem bijna in zijn gezicht voelen. Toen ze zich opwaarts duwde liet zijn handen van haar bovenbenen opwaarts naar haar bekken glijden en oefende terwijl een beetje druk uit zodat ze zijn aanraking voldoende zou voelen. Hij begeleidde haar zijn richting uit en kon aan de blik in haar ogen gewoon aflezen wat ze wilde. Haar haren vielen naar voren, over zijn schouder en hij werd omhuld door de geur van haar shampoo of conditioner of wat ze dan ook in haar haren mocht hebben. Het interesseerde Devon niet zo veel eigenlijk, het enige waar hij momenteel aan dacht was aan haar en aan de dingen die hij met haar – of beter gezegd – zij samen konden doen. Kort werd hij wat bewuster van zijn omgeving toen Stolen Dance op haar radio weerklonk, maar het duurde niet lang vooraleer hij weer in zijn trance wegzonk en enkel nog maar oog had voor het prachtige verschijnsel dat hij voor/op hem had.

Het was alsof Dennimae de klik in haar hoofd gemaakt had, de denkbeeldige stap naar een volgend niveau. Iets wat Devon al veel sneller gedaan zou hebben, maar hij hield rekening met Dennimae en wilde alles op haar tempo doen. Haar lippen plaatste ze heel voorzichtig op die van hem en Devon voelde hoe haar hand achter zijn hoofd hem lichtjes naar zich toe trok. Devon ging meer dan gewillig op in haar kus, maar hield zich voorlopig rustig. Hij voelde hoe haar borst tegen die van hem aan lag en genoot van het gevoel om haar zo dicht tegen hem te hebben. Toen ze de kus verbrak keek hij haar met zijn doordringende ogen aan, waar bijna in te lezen stond wat hij wilde. Hij liet zijn gespierde borst wat feller omhoog rijzen waardoor heel Dennimaes slanke lichaam mee bewoog. Devon nam om de beurt een van haar handen en legde ze om zijn hals, om vervolgens zijn eigen hand op haar onderrug te leggen. Alsof het niets was sleepte hij hen twee verder het bed op en draaide hij half om zijn as, waardoor Dennimae tussen hem en het bed op haar rug kwam te liggen, met haar hoofd op haar eigen hoofdkussen. Devon zette een scheef, lief glimlachje op zijn gezicht en plaatste zijn linkerelleboog naast haar hoofd waardoor hij met zijn hoofd boven hethare kwam zweven. Met zijn vrije hand streek hij nu op zijn beurt over haar kaaklijn en keek diep in haar heldere ogen, zich afvragend wat er zich allemaal in dat knappe hoofdje van haar om ging. Nu was het hij die zijn ogen sloot, zijnlippen op die van haar plaatste en daarmee een kus startte. Hij was net zoals die Dennimae hem had gegeven, zacht en voorzichtig, maar naarmate het aanhield dreef hij het wat op, zolang Dennimae ermee in op ging. Hij opende gewillig zijn mond en liet zijn hand van haar kaak wat afzakken, over haar hals, haar schouder tot aan de zijkant van haar ribbenkas. Daar hield hij hem stil en kneedde zachtjes met zijn hand in haar zachte huid waardoor haar tshirt wat verschoof. Afwachtend hield hij die houding aan, wachtende op Dennimae haar reactie, want dat was het allerbelangrijkste.
Oh cherie amour, pretty little one that I adore ♦
robb stark
Terug naar boven Ga naar beneden
Dennimae Elscot
Dennimae Elscot
Class 1
Aantal berichten : 1038

Character Profile
Alias: Eevy
Age: 19
Occupation:
What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae]   What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae] - Pagina 2 Emptyvr okt 30, 2015 1:04 pm





THERE'S SOMETHING 'BOUT THE BAD BOYS THAT MAKES THE GOOD GIRLS FALL IN LOVE, AND YOU'RE NO GOOD FOR ME



”Daarom zijn we inderdaad hier, om bij te leren.” Glimlachte de jongen bemoedelijk.  ”Maar volgens mij kan je er we wat mee hoor Dennimae.” Tja, ze zou er uiteindelijk ook wel wat mee kunnen. Daar ging ze tenminste wel van uit, een mutatie had je niet zomaar. Er zaten vast wel speciale en positieve dingen aan vast, ze moest ze alleen nog even vinden. "Je mag me trouwens gewoon Denni noemen, is misschien wat makkelijker." Glimlachte ze liefjes. Bijna iedereen noemde haar Denni en meestal ging het al vanzelf, maar Devon had nog netjes haar hele naam uitgesproken.

Devon moest lachen en enthousiast twinkelde de ogen van de blondine terwijl ze hem aankeek. Waarschijnlijk zou Denni het eng vinden om op zijn rug te zitten, aangezien ze hoogtevrees heeft. Maar dat zou ze dan wel weer zien, misschien viel het allemaal mee. En tevens voelde ze zich redelijk veilig bij Devon, nu tenminste wel. ”Hij is lang genoeg en zit vaak vol knopen, dus volgens mij zal het je inderdaad wel lukken ja.” De meid grinnikte. "Ik zal je wel een keertje borstelen." Knipoogde ze plagerig naar hem, waarna Devon haar woorden herhaalde. ”Deal.” Knikte hij, waarbij ook de blonde meid knikte. ”We komen er inderdaad wel.” Sprak Devon en zachte tikte hij mijn zijn vinger op haar neus. Denni glimlachte iets, niet helemaal wetend hoe hij deze zin bedoelde. Vandaar dat ze er niet echt verder op in ging.

En daar zat ze dan, het meisje dat eigenlijk zo onzeker en onschuldig was, bovenop Devon. Het voelde zo goed dat ze zichzelf gewoon kon laten gaan, zich geen zorgen hoeven te maken over wat hij van haar dacht. Natuurlijk schulde er in haar hoofd een stemmetje die zich afvroeg of dit wel zo'n slim idee was, aangezien Denni zich normaal nooit zo snel zou laten mee slepen. Maar het voelde gewoon goed, ze was eindelijk ontspannen. En misschien was het niet helemaal goed dat ze door dit haar masker kon laten vallen, maar dat gebeurde wel. Ze is jong, singel en kan plezier maken. Waarom zou ze dat niet doen, als het aanbod gewoon voor haar ligt? Of eigenlijk, onder haar. ”Je bent prachtig.” Beaamde Devon, zijn blik diep in de hare. Denni glimlachte lief, streek een pluk van haar blonde lokken achter haar oor. "Lieg niet." Sprak ze zachtjes en kort liet ze haar vinger over zijn lippen strelen. Dennimae is altijd al een meid van weinig woorden geweest, daden spraken voor haar meestal genoeg. En ook nu was ze niet van plan om veel woorden te gebruiken. De jongen begreep haar stille hint en Denni drukte zachtjes, maar uitdagend met haar vingers in zijn borst. Ze voelde de warmte van haar lichaam en voelde hoe dat in haar eigen lichaam overstroomde. Hij voelde zo warm aan en door de intimiteid die de twee nu hadden, al was het misschien maar iets kleins, kreeg de meid het enorm warm. Devon legde zijn enorme handen om haar bovenbenen en trok haar zachtjes naar zich toe, waarbij Denni haar handen om zijn nek sloot.

Devon had haar sleutelbeen zichtbaar gemaakt en met zijn lippen liet hij tintelende sporen achter op haar huid. Genietend draaide Dennimae haar hoofd iets, zodat haar nek langer uit zou komen. Haar lichte ogen waren gesloten, duidelijk genietend van het moment. Devon vroeg wat ze wilde, waarbij ze hem enkel aankeek. Wat ze zelf wilde wist ze niet precies, of eigenlijk wist ze het wel. Maar of het de verstandigste keuze was wist ze echter niet. De meid was normaal niet zo snel met dit soort dingen, ze kende de jongen pas een paar uur. En ze is niet 'goedkoop', zoals haar broers dat altijd zeiden. Een meid met classe, geen huppelpoesje. Maar het voelde echt zo goed dat ze zichzelf kon laten gaan, dat de rest haar weinig kon schelen. Devons blik was op haar lippen gericht, wat haar uiteindelijk de doorslag gegeven had. Ze maakte haar lippen nat, trok haar ene mondhoek heel lichtjes op en sloot haar hand om zijn hoofd. Denni kwam wat meer overreind om dichter na hem toe te komen, wat Devon begrepen had. Met zijn handen hielp hij haar gemakkelijker zijn kant op te komen en haar blik speelde van zijn lippen naar zijn ogen, bijna roepend wat ze wilde. Wat er om hun afspeelde drong niet tot de blonde meid door. Zelfs als de radio opeens heel hard zou staan zou ze zich er nog niet door laten afleiden. Ze ging op in het moment en was niet van plan dat te veranderen. Ze liet zichzelf gaan, had het nodig.
Langzaam bracht de blondine haar hoofd dichter bij dat van Devon, haar lichte ogen op zijn lippen gericht. Voorzichtig en teder drukte ze haar lippen op de zijne waarbij ze met de hand in zijn nek hem iets meer tegen zich aandrukte. Het voelde heerlijk om zo dicht bij hem te zijn, hem met haar gehele lichaam aan te kunnen raken. Devon ging meer dan gewillig op in haar kus, wat Denni liet verlangen naar meer. Maar als een braaf meisje verbrak ze het contact tussen hun lippen weer, waarna ze de jongen aankeek. Zijn blik liet duidelijk in zien wat hij wilde en het was precies wat de meid ook wilde. Zodra Devon omhoog kwam sierde haar gehele lichaam mee. Hij legde haar handen in zijn nek en zijn eigen hand op haar onderrug. Denni liet zich gemakkelijk mee nemen en zodra Devon een slag draaide, waardoor zij ditmaal onderop lag, grinnikte ze zachtjes. Het scheve glimlachje van Devon liet Denni kort op haar onderlip bijten, haar handen op zijn rug klemmend. Met zijn vrije hand streek Devon over haar kaaklijn waarbij de meid haar kin iets omhoog tilde, haar blik op de zijne. Devon sloot zijn eigen en was nu de gene die de kus startte. De blondine sloot ook haar ogen en liet haar hand weer langzaam naar zijn nek glijden. De andere hield ze op zijn rug, waarmee ze zacht in zijn zij kneep. Gewillig ging Denni op in zijn kus, verlangend naar meer. Ze voelde hoe zijn hand van haar kaak naar haar ribben gleed, waarbij een tintelent gevoel door haar lichaam raaste. Met de hand die op zijn rug lag frummelde ze wat aan zijn shirt, tot haar koude hand zijn warme rug aanraakte. De blondine trok haar knieeën op om Devon daar tussen te sluiten en plagend liet ze haar nagels over zijn rug duwen terwijl ze zijn shirt wat verder omhoog trok. Ze liet ook haar andere rand de warmte van zijn rug voelen, die ze wat onderin zijn rug plaatste.



Terug naar boven Ga naar beneden
Devon Garnet
Devon Garnet
Class 2
Aantal berichten : 831

Character Profile
Alias: Ursus
Age: 20 years
Occupation:
What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae]   What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae] - Pagina 2 Emptyvr nov 06, 2015 7:07 pm

What is lost sometimes can be found
Devon was zich niet meer bewust van zijn omgeving, hij liet al zijn alertheid varen en richtte zijn zintuigen enkel en alleen nog maar op de blondine die in zijn aanwezigheid was. Het was alsof alleen hij en Dennimae op de wereld waren, ze kreeg al Devons aandacht zonder dat er ook maar een tikkeltje uit ging naar iets anders. ”Ik lieg niet Denni.” fluisterde hij uitdagend in haar oor en gebruikte nu haar bijnaam in de plaats van haar volledige naam. Zijn ademhaling liet hij zachtjes langs haar oor en hals strijken voordat ze haar vingers op zijn lippen legde om hem het zogezegde zwijgen op te leggen.

Heel langzaam begon het Devon duidelijk te worden dat niet enkel hij ‘nood’ had aan een moment zoals dit. Dennimae werd alsmaar losser en losser, het kwam zelfs zo ver dat ze het niet enkel liet gebeuren als Devon initiatief nam, maar zelf ook actie ondernam, iets wat hem enorm zinde. De positie waarin ze nu lagen leek Denni ook wel te appreciëren, maar hoe kon het ook anders. Met haar kleine handjes klemde ze zich vast aan zijn shirt en het lachje dat over haar lippen kwam was gewoon om van te smelten. Zijn enorm gespierde lichaam hing boven haar en hij vormde als het ware een levend schild om haar heen. Of Dennimae kon zich benauwd voelen onder hem, of ze voelde zichzelf er net veilig onder, Devon kon het moeilijk inschatten, maar zolang ze niet protesteerde was hij niet van plan om van positie te veranderen, nee, hij had nog veel te veel plekjes op haar lichaam niet kunnen bekoren.

De kus die hij ditkeer gestart had een meer opgedreven tempo dan dat de eerste kus van Dennimae gehad had. Hij voelde hoe ze haar hand via zijn schouder over naar zijn hals liet glijden en de kleine haartjes in zijn nek kwamen erdoor overeind te staan. Devon kon niet langer zijn handen braaf op zijn plaats houden, dus hij liet zijn hand naar beneden afzakken, naar de zoom van haar tshirt waar hij verlangend aan begon te pulken. Achter zijn gesloten oogleden probeerde hij zich haar lichaam voor te stellen, dat hij onder zijn handpalm voelde. Hij voelde de hand van Denni over zijn rug gaan en kreeg een kleine grijns op zijn lippen terwijl hij haar verder kuste, nog wat intenser. Ja hij vond het fijn, zo voelen dat ze zich op haar gemak voelde in zijn bijzijn, in de situatie waarin ze nu verkeerden. En ze leek zich allesbehalve terug te houden, wat Devon enkel maar positieve gevoelens gaf. Gevoelens die in een fractie van een seconde veranderden in diepe verlangens.

Haar hand voelde bijna als een klompje ijs aan op zijn hete huid, maar voor Devon was het een enorm aangenaam gevoel. Voor hem was het koude gevoel even aangenaam als dat het warme gevoel voor iemand anders was. Devon hield van de zomer, maar dan vooral van de meisjes in bikini, niet zozeer van de hitte, die hem soms echt zijn keel uithing doordat het door zijn lichaamstemperatuur enkel maar versterkt werd. Winter daarintegen voelde voor hem enorm aangenaam, omdat koude een gevoel was wat hij niet vaak had. Hij voelde hoe Dennimae haar benen optrok en hem als het ware opsloot. Devon beëindigde de kus en duwde zich wat rechter op zijn armen, die elk aan een zijde van haar hoofd stonden. Hij liet zijn doordringende ogen in die van haar rusten en keek haar met een serieus gezicht, maar een enorm uitdagende blik in zijn ogen aan. Dennimae speelde met zijn tshirt en opeens leek het alsof hij het stof niet meer om zijn lichaam kon verdragen. Devon drukte zichzelf rechtop, zodat hij op zijn knieën zat, wel nog steeds zijn bekken omsloten door de slanke benen van het kleine meisje. ”Allemaal jouw fout Denni.” fluisterde hij met een iets verhoogde ademhaling en hij keek haar met een amusant opgetrokken wenkbrauw aan voordat hij met zijn beide handen naar de onderkant van zijn eigen tshirt greep en het met een behendige beweging over zijn hoofd uittrok. Op zijn gezicht stond een ingenomen grijns en hij wierp zijn tshirt naar de overkant van de ruimte, waar het op de vloer terecht kwam. Devon zat nog steeds rechtop en hij legde zijn handen op haar knieën waarna hij ze heel langzaam en op een uitdagende manier richting haar heupen liet glijden. Eens daar aangekomen liet hij ze uitdagend lang op dezelfde, intieme plaats liggen voordat hij naar haar polsen greep en Dennimae rechtop tot tegen zijn gespierde borstkas trok. Hij liet haar polsen voorzichtig los en bracht zijn handen nu op zijn beurt naar de onderkant van haar Jack Daniel’s tshirt, want ja: eerlijk was eerlijk. Zonder er verder al te veel over na te denken trok hij het fijne stofje naar omhoog, over het hoofd van de blondine waardoor haar prachtige bovenlichaam tevoorschijn kwam en haar goudkleurige haren vrolijk over haar schouders dansten. ”Zie je wel dat ik niet lieg, prachtig verzekerde hij haar lief vooraleer hij zijn warme handen op haar onderrug legde en haar dicht tot tegen hem aantrok, waardoor ze als het ware op zijn heupen te zitten kwam terwijl hij nog steeds op het bed op zijn knieën zat. Hij kon het zich zo inbeelden, zijn vingers die zich behendig achter de sluiting van haar bh haakten en het ding lostrokken, maar hij had zichzelf voorgenomen om niets te overhaasten, hij moest en zou wachten op toestemming van Dennimae.

Devon legde haar heel voorzichtig weer op haar rug neer en kwam op dezelfde manier boven haar hangen zoals hij dat eerst had gedaan. Behalve dat hij dan ditkeer zijn heupen zachtjes tegen haar aandrukte, enerzijds omdat hij niet anders kon doordat ze haar benen rond hem had geklemd, anderzijds omdat hij niets liever dan dat wilde. Met minder kleren aan dan… Hij drukte zijn lippen een tikkeltje ruwer tegen die van haar en begon zich daarna langzaam maar zeker een weg naar beneden te banen waarbij hij zijn lippen gewoon over haar huid liet glijden, van haar kaak over naar haar hals, schouder, borstkas, totdat hij uiteindelijk aan het plekje net onder haar navel, net boven haar legging kwam. Langzaam duwde hij zich zichzelf recht op zijn gespierde armen en keek hij Dennimae diep in haar ogen aan, vragend. Met een van zijn handen streek hij zachtjes over haar slanke zij.
Oh cherie amour, pretty little one that I adore ♦
robb stark
Terug naar boven Ga naar beneden
Dennimae Elscot
Dennimae Elscot
Class 1
Aantal berichten : 1038

Character Profile
Alias: Eevy
Age: 19
Occupation:
What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae]   What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae] - Pagina 2 Emptyzo nov 08, 2015 12:56 am





THERE'S SOMETHING 'BOUT THE BAD BOYS THAT MAKES THE GOOD GIRLS FALL IN LOVE. AND YOU'RE NO GOOD FOR ME



”Ik lieg niet Denni.” Ferluisterde Devon uitdagend naar de blondine. Kort trok de meid haar wenkbrauw op, niet helemaal overtuigd van zijn opmerking. Niet dat het iets uitmaakte though, als Devon haar maar mooi vond. Want hoe Dennimae over zichzelf dacht zal moeilijk zijn om te veranderen, maar hij moest haar mooi vinden nu. Anders was al deze moeite voor niks, al had ze de indruk dat het wel goed zat. Devon had haar bij haar bijnaam aangesproken en kort glimlachtte ze hierom, voordat ze met haar vinger over zijn lippen streek.
Het lichaam van Denni stelde weinig voor vergeleken met dat van Devon, al mocht dat ook wel. Ze zou het vreselijker hebben gevonden als ze een kast van een vrouw was, breed gespierd en veel te veel lichaam om vast te kunnen houden. Haar kleine lichaam sierde haar, maakte haar bewegingen elegant en soepel. Zo ook het moment dat Devon haar optilde en draaide, haar lichaam bewoog soepel mee. Dennimae stribbelde dan ook totaal niet tegen, vond het juist leuk hoe hij met haar omging. Het was gewillig, maar ook voorzichtig. Alsof hij bang was haar slanke lichaam en onzekere gevoelens te breken. Het eerste wat Dennimae opviel, toen ze op haar rug gelegd was, was hoe breed Devon eigenlijk wel niet was. Het was misschien wat intimiderend, hem zo boven haar te hebben. Maar eigenlijk kreeg ze er nog alleen maar meer verlangens van. Het was ook een stukje veiligheid wat het met zich mee bracht, wetend dat hij haar geen pijn zou doen. De lichte ogen van de blondine waren strak op die van Devon gericht, verlangend naar alles dat hij haar te bieden had.
Al het ongemakkelijke en verlegenheid die ze eerder gevoeld had, waren weg. Dennimae voelde zich goed, kon zich laten gaan en wilde alleen maar meer. Hij wist precies hoe hij het moest spelen. De manier waarop hij haar kuste, de manier waarop hij met zijn handen bewoog. Denni frummelde aan de onderkant van zijn tshirt, proberend het stofje wat omhoog te krijgen. Ze voelde hoe Devon moest grijnzen en de kus werd intenser, waar de meid maar al te graag in mee ging. Ze verlangde naar hem, naar zijn lichaam. Naar de intimiteit die er nu al was en alleen maar meer kon worden.
Het was de blondine gelukt om zijn tshirt wat op te trekken en haar koude hand maakte contact met zijn warme rug. De warmte van zijn lichaam voelde heerlijk, gaf haar een warm gevoel. De meid trok haar knieeën op om Devon hier tussen op te sluiten, waarna hij de kus beëindigde. Dennimae opende haar ogen, volgde zijn bewegingen terwijl hij zichzelf omhoog drukte. De jongen zei niks, maar zijn ogen spraken voor hem. Kort maakte Denni haar lippen even nat, waarbij ze haar blik over zijn armen liet gaan. Devon ging rechtop zitten en Denni's ogen vonden de zijne, haar blik ietwat vragend. ”Allemaal jouw fout Denni.” Ferluisterde hij en de amusante, opgetrokken wenkbrauw liet de meid glimlachen. Haar ogen volgden zijn handen waarmee hij de onderkant van zijn shirt vast pakte, zodat hij hem behendig over zijn hoofd uittrok. Kort keek ze hem aan, waarna haar blik over zijn buik gleed. Devon gooide zijn shirt met een grijns naar de andere kant van de kamer, maar het shirt kon haar aandacht niet trekken. Zachtjes liet ze haar vingertoppen over zijn buikspieren strelen, voordat Devon zijn handen op haar knieën plaatste. Dennimae keek hem aan terwijl hij zijn handen langzaam naar haar heupen liet glijden. Een uitdagend glimlachje kwam rond haar lippen en wat speels volgde ze met haar nagel de omleidingen van zijn borstkast. Devon liet zijn handen uitdagend lang op haar heupen liggen en zacht beet de blondine op haar lip. Hij zat haar op te jutten, ze genoot er vreselijk van. Devon pakte haar bij haar polsen en trok haar omhoog, dicht tegen zijn borstkast aan. "Wie zegt dat het een fout is?" Ferluisterde ze met een klein grijnsje, als reactie op wat hij eerder gezegd had. Voorzichtig liet Devon haar polsen los en bracht zijn handen naar de onderkant van haar shirtje, om het vervolgens over haar hoofd uit te trekken. Preuts was de blondine niet, tegenstribbelen was dan ook niet het gene dat in haar hoofd opkwam. Haar blonde lokken vielen over haar schouders heen, de puntjes langs de onderkant van haar bh. Ze had een witte, ietwat push-up bh aan met zwart kant. ”Zie je wel dat ik niet lieg, prachtig” Verzekerde Devon haar lief en zijn warme handen werder op haar rug gelegd. Denni glimlachtte iets, liet haar handen op zijn schouderbladen rustten. Ze drukte hem wat dichter tegen zich aan zodat hun bovenlichamen elkaar raakte, waar ze genoot van zijn warme lichaamstempratuur. Denni bracht haar mond heel dicht bij zijn oor, om vervolgens zachtjes te ferluisteren. "Maak maar los." Haar stem klonk ietsjes hees en uitdagend blies ze haar adem bij zijn nek uit, om vervolgens haar lippen zachtjes onder zijn oor te plaatsen. Ze wist wel waar zijn vingers op haar rug naar toe wilde en erg vond ze het niet. En tevens, hij zou er vast veel behendiger in zijn dan zijzelf.
Voorzichtig, zoals bijna alles gebeurde wat Devon deed, werd de blondine terug op haar rug gelegd. Haar handen gleden over zijn rug naar de rand van zijn broek, om haar duimen langs zijn broekrand te streken. Denni voelde hoe Devon zijn heupen zachtjes tegen haar aandrukte en gaf hier nog ietsjes meer kracht aan door haar knieën strak tegen hem aan te drukken. Devon drukte zijn lippen ietwat ruwer op die van haar, waarna hij zich een weg naar beneden baandde. Zodra zijn lippen over haar buik gingen bewoog ze met haar heup iets opzij omdat het kiettelde. Een glimlachje sierde haar lippen en haar ene hand legde ze op zijn schouder om met de ander door haar haar te strijken en hem vervolgens op haar hoofd te laten rustten. Devon stopte net onder haar navel, waarbij hij weer overreind kwam. Zijn ogen waren vragend en met zijn hand streek hij zachtjes langs haar zij. Dennimae's glimlach werd breder waarbij ze haar wenkbrauwen optrok. Alles aan haar vertelde hem dat hij geen toestemming hoefde te vragen. Haar blik, haar glimlach, de manier hoe ze met haar handen langs zijn armen streek. Denni legde haar linkerhand weer aan de zijkant van zijn gezicht en wreef met haar duim kort over zijn kin, waarna ze zichzelf omhoog duwde om haar lippen gulzig op de zijne te drukken.




Terug naar boven Ga naar beneden
Devon Garnet
Devon Garnet
Class 2
Aantal berichten : 831

Character Profile
Alias: Ursus
Age: 20 years
Occupation:
What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae]   What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae] - Pagina 2 Emptyma nov 09, 2015 7:04 pm

What is lost sometimes can be found
Zoals ze daarjuist hadden staan dansen, het leek net uit een film te komen. Maar dat was nog niets in vergelijking met hoe goed ze nu op elkaar afgestemd waren. Alle acties die Devon ondernam werden perfect beantwoord door Dennimae. Als hij haar omdraaide dan ging haar lichaam mee alsof het niets was, en dat op een uitdagende en enorm aantrekkelijke manier. Haar koude, slanke lichaam voelde zo fragiel in zijn handen, het was ook daarom dat hij zo voorzichtig met haar omging. Devon bezat al van jongs af aan een onnatuurlijke kracht in zijn lichaam, wat gedurende zijn levensjaren enkel maar toegenomen was. En hij werd nog steeds sterker, dus voor hem was het niet altijd even gemakkelijk om in te schatten tot wat hij in staat was. Het perfecte voorbeeld was het hout van haar bed, dat hij alleen al vervaarlijk had doen buigen door enkel zijn hand erop te leggen. Dát met Dennimae voorhebben, dat was echt het laatste wat hij wilde. Daarom dat hij haar behandelde alsof ze van glas was, waardoor al zijn aanrakingen als lief en zacht overkwamen. En dat leek ze nodig te hebben, want het breekbare, gevoelige meisje van zonet herkende hij niet meer in haar terug. De Dennimae die bij hem op bed lag veranderd, opgebloeid en zeker minder onschuldig als ze zojuist geweest was. Maar Devon klaagde niet, integendeel, hij wilde al haar verlangens beantwoorden. Als dit hetgeen was waar het op uitdraaide, dan mocht ze voor hem vaker haar notitieboekje verliezen.

Het waren niet enkel haar ogen die verlangend in die van hem staarden, omgekeerd was het net hetzelfde verhaal. In Arizona was hij het gewoon om minstens elke weer een meisje onder zijn hoede te nemen en zijn noden te vervullen, maar hier op Genosha was het anders. Het was allemaal niet zo vanzelfsprekend aangezien bijna elk meisje haar eigen zware levensverhaal had, haar eigen problemen waardoor het merendeel van de meisjes allesbehalve geïnteresseerd was in de dingen waarmee ‘normale’ jongeren experimenteerden. Uiteraard had Devon ook zijn eigen verhaal zoals iedereen dat had, alleen kon hij het perfect naast hem zetten, zijn gedachten op andere dingen richtten. Of dat de goede manier was om met je verleden om te gaan, dat was de ultieme vraag. Maar het boeide hem niet veel, waar hij niet over nadacht kon hem niet raken. Het enige waar hij nu over nadacht was het meisje onder hem, en zíj mocht hem wel raken, letterlijk dan. Hij had nood aan oppervlakkige affectie, en Dennimae leek hem die maar al te graag te willen geven.

Al snel had hij zich ontdaan van zijn tshirt en het naar de andere kant van de kamer gesmeten. Meteen daarna kon hij zweren dat hij Denni’s ogen op zijn bovenlichaam voelde branden, over zijn gespierde armen en brede schouders waarmee hij haar eigen persoonlijk schild vormde. Op zijn omvangrijke borstkas stond een beetje haar, net zoals op het plekje net onder zijn navel waar meisje hem al vaak gecomplimenteerd hadden. Ze wisten namelijk maar al te goed wat er aan het einde van die ‘lijn’ zat. De manier waarop ze haar tong over haar lippen liet gaan, het deed hem uitdagend grijnzen en hij trok verwachtingsvol zijn wenkbrauwen op. Oh hij kon haar veel geven, al was hij ook wel benieuwd naar hetgeen zij te geven had. Als ze zich in een vingerknip zo voor hem kon smijten, wie weet tot wat ze dan nog in staat was. Stilaan drong het tot hem door hoezeer hij het wel niet getroffen had hier. Hij had er natuurlijk wel over nagedacht, toen hij daarstraks in zijn kamer stond te douchen, over tot wat het zou kunnen uitdraaien. Maar Devon had gedacht dat het bij fantasieën zou blijven. Niet waar dus. Hij voelde haar koele vingers over zijn buik gaan en sloot genietend zijn ogen. Ze maakte zijn hoofd gék. Devon had haar wat ruwer bij haar knieën genomen en haar op zijn heupen gezet. Opnieuw voelde hij haar nagels over zijn borst gaan zoals ze dat even geleden over zijn rug hadden gedaan. "Wie zegt dat het een fout is?" Hij keek haar recht in de ogen aan, met een flikkering in die van hem. Heel kort kwam er een van zijn mondhoeken omhoog en keek hij haar iets of wat verrast aan. Dennimae sprak niet veel, maar hetgeen ze nu gezegd had. Het had voor Devon maar 1 ding te betekenen: GO. Veel te behendig trok hij haar tshirt uit en liet zijn ogen vrijuit over haar rondingen gaan, over het witte stof van de bh dat verder gesierd was met zwarte kant. Ze had een goddelijk lichaam, alles was mooi in proportie en in Devons ogen zelfs perfect. Het was ook daarom dat hij haar oprecht complimenteerde, en ookal antwoordde Denni niet met woorden, ze maakte het meer dan goed met haar handelingen. Ze kroelde zichzelf op tegen zijn borstkas en Devon zette kort zijn lippen op haar hals voordat hij haar voelde afzakken richting zijn oor. ”Maak maar los.” In minder dan een seconde nadat ze die zin had uitgesproken had hij zijn duim en wijsvinger al achter op het slotje van haar bh gelegd en trok hij het veel te handig open. Hij genoot nog kort van haar ademhaling in zijn hals voordat hij Denni zachtjes wat van hem weg duwde zodat er opnieuw wat plaats tussen hun bovenlichamen kwam. Met zijn rechterhand duwde hij haar beide bh-bandjes van haar schouders en begeleidde hij haar armen eruit, waarna hij begeerlijk naar haar naakte bovenlichaam keek toen de bh op het bed viel. Teder liet hij zijn hand erop rusten en drukte zijn lippen gretig tegen die van haar terwijl hij zachtjes met zijn vingers kneedde. Wat hij zojuist al perfect gevonden had, werd enkel maar perfecter.

Uiteindelijk legde hij het halfnaakte meisje nauwlettend weer op haar rug, haar hoofd leunende op haar eigen kussen. Devon voelde hoe haar koele handen zich een baan vanuit zijn hals, over zijn rug naar de rand van zijn broek baanden, waarna ze haar duimen verlangend erachter klemde. Het spoorde hem aan om zijn onderlichaam tegen haar aan te drukken, en ze bekrachtigde het gevoel enkel maar door haar knieën nog strakker om hem heen te klemmen. Haar lichaam krulde als een slang onder hem terwijl hij zijn kusjesbaan naar beneden verderzette. Ze legde haar hand tussen zijn schouderbladen, alsof ze hem aanmoedigde om door te gaan, alsof ze niet wilde dat hij niet zou stoppen. Maar toch haalde hij zijn lippen van haar huid om haar vragend aan te kijken. Zijn blik sprak meer dan dat zijn woorden op dat moment zouden spreken. Hij straalde verlangen uit, maar tegelijk ook eerlijkheid en respect. Devon zou enkel doen waar Dennimae hem toestemming voor gaf, toch zeker deze eerste keer. Haar blik sprak minstens dubbel zoveel als dat dezijne had gedaan, alsof ze niets liever wilde dat hij de kleren van haar lijf scheurde en haar onder zijn hoede nam. Devon glimlachte kort terug onder haar aanraking op zijn wangen en beantwoordde haar kus op de manier zoals ze het zo graag wilde.

En toen kon hij zichzelf niet langer bedwingen om het rustig aan te doen. Hij beëindigde de kus en duwde zich recht op zijn knieën, waarop hij naar het einde van het bed kroop. Haar schoenen moesten er als eerste aan geloven en belandde net zoals zijn tshirt dat had gedaan aan de overkant van de kamer. Het plofje dat ze maakte bij hun landing deed hem kort grijnzen voordat hij zijn weg verder zette. Nadat hij haar had ontdaan van haar sokken – want dat was echt niét sexy als die aanbleven – leunde hij half over haar om vervolgens zijn vingers achter de rand van haar legging te steken. Alsof het vanzelf ging trok hij het fijne stofje naar omlaag en hief hij haar beide voeten in de lucht om ze er daarna uit te halen en de broek langs het bed te gooien. Kort liet hij een van haar voeten op zijn schouder rustten om vervolgens zijn lippen tegen haar enkel te drukken en haar uitdagend aan te kijken voordat hij opnieuw over haar heen kroop en zijn hand langzaam over de binnenkant van haar dij omhoog liet schuiven.
Oh cherie amour, pretty little one that I adore ♦
robb stark
Terug naar boven Ga naar beneden
Dennimae Elscot
Dennimae Elscot
Class 1
Aantal berichten : 1038

Character Profile
Alias: Eevy
Age: 19
Occupation:
What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae]   What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae] - Pagina 2 Emptydi nov 10, 2015 7:38 pm





THERE'S SOMETHING 'BOUT THE BAD BOYS, THAT MAKES THE GOOD GIRLS FALL IN LOVE. AND YOU'RE NO GOOD FOR ME



Langzaam had het onzekere, verlegen meisje zich ontbloeid tot een dame die meer wilde van deze avond. Dennimae leek een heel ander iemand, al was het onzekere meisje zeker nog aanwezig. Maar op de een of andere manier had ze die weten weg te stoppen en kon ze zichzelf laten gaan, iets waar Devon voor gezorgd had. De manier hoe hij op haar inging, met haar omging, het liet haar de kans zich te laten zijn wie ze wilde zijn en dat voelde meer dan goed. Ze had er behoefte aan, snakte er bijna naar en Devon ging er perfect mee om. Het duurde dan ook niet lang hij had zich van zijn shirt ontdaan en deze ergens in de kamer gesmeten. De lichte ogen van de blondine gleden onbeschaamd over zijn naakte bovenlichaam heen waar ze bijna genoot van het zien van zijn spieren. Kort voelde ze met haar vingers aan het beetje borsthaar dat hij had waarbij een grijnsje rond haar lippen sierde. Bij jongens vond ze het altijd wel leuk als ze een beetje behaard waren, het was iets mannelijks. En dat liet haar altijd in zien waarom ze zich ook tot hun aangetrokken voelde. Maar wie voelde zich nou niet aangetrokken tot Devon? Zelfs als ze voorledig op meiden zou vallen, wist ze zeker dat hij haar, haar ladyparts kon laten voelen.

Dennimae was iemand van het voelen, zo liet ze dan ook haar vingers over zijn buik gaan. Het was haast alsof ze bang was een stukje van zijn huid te missen en ze elk deeltje wilde aanraken, wat ze eigenlijk ook wilde. Hij voelde zo heerlijk warm aan, was haar persoonlijke kaggeltje. Devon had haar op zijn schoot gezet en bij haar woorden leek hij ietwat verrast te kijken. Denni droeg een klein glimlachje rond haar lippen en kort liet ze haar blik over zijn gezicht gaan. Alles aan hem was zo.. Zo ontzettend mooi. Alsof het een veel te foute droom was nadat ze een romantische film had gekeken. Behendig had Devon ook Denni van haar tshirt ontdaan en wat benieuwd naar zijn reactie keken haar lichte ogen naar de zijne. Maar ze hoefde het niet uit zijn gezicht te lezen, hij sprak de woorden uit. Met een glimlachje drukte ze haar lichaam tegen de zijne aan, waarna Devon zijn lippen in haar hals zette. Een tevreden zuchtje ontsnapte haar voordat ze naar zijn oor boog om zachtjes te ferluisteren en haar lippen teder onder zijn oor te plaatsen. Dennimae had de woorden nog niet gezegd of Devon maakte haar bh bandje los alsof het niets was. Voor hem was het waarschijnlijk ook maar een simpele handeling en de blondine kon een zachte grinnik niet onderdruken. Foei, Devon. Zachtjes duwde hij haar van zich af om de bandjes van haar bh van haar lichaam te ontdoen. Hij begeleidde haar armen uit de bandjes waarbij ze het wat langzaam deed, haar ogen strak op de zijne gericht. De bh viel op het bed en Denni voelde hoe Devon zijn hand op haar naakte bovenlichaam legde en vervolgens zijn lippen gretig tegen die van haar te drukken. Ze legde haar hand in zijn nek, net onder zijn haarlijn. Met de andere kneep ze bij zijn schouderblad, wat ruwer dan ze eerder gedaan had.

Het hoofdkussen van Dennimae was zacht en veerde met haar hoofd mee zodra ze weer op haar rug gelegd werd. Ze duwde Devons onderlichaam nog wat strakker tegen haar aan met haar knieën, om vervolgens met haar duimen langs zijn broeklijn te spelen. De kusjes die hij over haar lichaam gaf liet haar wat doen kronkelen, omdat het kietelde. Maar het waren aangename kietels, dat zeker. Ze had haar hand tussen zijn schouderbladen gelegd en wilde niet dat hij ophield. Het voelde fijn, zijn lippen op haar lichaam. Net onder haar navel, boven haar legging stopte hij echter wel. De verlangens in zijn ogen spraken voor Denni genoeg, maar ze merkte dat hij niks wilde tegen haar wil in. Dat liet haar kort glimlachen en met haar uitstraling, ogen en bewegingen vertelde ze hem dat hij deze toestemming niet hoefde te vragen. Ze liet hem de vrije loop, benieuwd wat er allemaal zou komen. Denni streek met haar duim zacht over zijn kin, waarna ze haar lippen op de zijne duwde. Devon beantwoorde haar kus perfect, zoals elke keer gebeurd was. In haar hoofd gebeurde er van alles, maar op dit moment was het enige waar ze aan kon denken hoe veel ze verlangde naar hem. En alsof hij die gedachten gehoord had, duwde hij zich recht op zijn knieën. Devon kroop naar het eind van het bed om haar schoenen uit te trekken en een zacht lachje was vanuit haar kant te horen. Ook haar sokken werden zorgvuldig uitgetrokken, voordat hij weer bij haar terug kwam. Devon legde zijn vingers langs haar legging en Denni's ogen bleven strak op zijn gezicht gericht, haar mond iets open om haar ademhaling onder controle te houden. Devon trok het zachte stofje gemakkelijk van haar lichaam af, net als hij met haar tshirt gedaan had. Natuurlijk bewoog haar lichaam mee om het hem wat gemakkelijker te maken. Zodra hij haar ene voet op zijn schouder legde en zijn lippen tegen haar enkel drukte, beet ze kort op haar onderlip. Damn, het liefst trok ze hem naar zich toe om haarzelf helemaal uit te leven. Door de uitdagende blik die Devon haar gaf, bracht ze het topje van haar wijsvinger naar haar lippen om deze grijnzend tussen haar tanden te stoppen. Devon kroop opnieuw over haar heen en liet zijn hand langzaam over de binnenkant van haar dij omhoog schuiven. Tintelingen waren bij de blondine te voelen op de plekken waar hij haar aangeraakt had. Haar handen zochten zich een weg naar de bovenkant van zijn broek om haar vingers vervolgens aan de riem te laten prutsen. Riemen waren nooit haar favoriete dingen geweest, maar tot haar eigen verbazing kreeg ze het ding gemakkelijk los. Met een grijnsje trok ze het ding uit zijn broek, waarna ze het kort op haar lippen legde. Ze liet de riem naast hun op het bed vallen en haar vingers begonnen aan zijn knopen. Want ja, zoals net bij de tshirts zou het hier ook eerlijk gaan. En Devon zou had vast geen probleem vinden om zijn broek te verliezen.. Denni ritste de rits los en langzaam gleden haar handen van de voorkant van zijn broek naar de achterkant, waarna ze ze terug naar zijn heupen liet glijden. "Ik hoop niet dat je een opa's onderbroek aan hebt." Grijnsde ze, waarbij ze haar wenkbrauwen kort ophaalde. Zelf had ze een witte kant string aan. Wat langzaam zette ze druk op haar vingers om zijn broek omlaag te duwen, haar blik uitdagend en haar onderlip tussen haar tanden.  



Terug naar boven Ga naar beneden
Devon Garnet
Devon Garnet
Class 2
Aantal berichten : 831

Character Profile
Alias: Ursus
Age: 20 years
Occupation:
What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae]   What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae] - Pagina 2 Emptywo nov 11, 2015 5:01 pm

What is lost sometimes can be found
De handelingen die Denni stelde werden alsmaar zelfzekerder, gretiger, ruwer en uitdagender dan als ze eerst had gedaan. Elke keer hij haar nagels in zijn huid voelde zinken stond hij er opnieuw van versteld hoe gemakkelijk ze haar knop had kunnen omdraaien. Ergens was Devon bezorgd dat ze hier spijt van zou krijgen als ze eenmaal terug die verlegenheid over haar kreeg en nadacht over hetgeen er aan het gebeuren was. Maar hij had alles aarzelend gedaan, vragend om toestemming die hij iedere keer opnieuw had gekregen, dus als ze iemand achteraf kwalijk moest nemen, dan was dat niet Devon. Al hoopte hij dat die verlegenheid niet zou terugkomen, ze had er immers geen enkele reden voor, toch niet in zijn ogen. Devon maakte in zijn eigen hoofd ook de klik, zette zijn lichte aarzeling achter zich en ging met Dennimae om zoals hij dat bij eenieder ander meisje zou doen dat hij bij hem in bed kreeg.

De blik die Dennimae hem toewierp bezorgde hem enkel maar meer verlangens en net zoals dat de handelingen van haar ruwer werden, werden die van hem dat ook. Beestachtig was misschien overdreven, maar Devon liet wel duidelijk blijken dat hij degene was die de touwtjes in handen had. Ervaring had hij genoeg en hij wist zeker dat als ze het aan hem over zou laten, dat het dik in orde zou komen. Niet dat hij het niet leuk vond als zij initiatief nam, maar het zat gewoon in Devons aard. Hij was grootste, sterkste en hij was degene die alles onder zijn controle wilde houden. Op een uitdagende manier begon hij haar uit te kleden en bracht Denni aan het lachen door de manier waarop hij dat deed. Toen hij bij haar legging kwam bracht ze gewillig haar heupen omhoog waardoor Devon het stofje gemakkelijk rond haar lichaam uit kon halen, het kon immers niet snel genoeg voor hem gaan. Ze had haar mond lichtjes geopend waardoor Devon haar opgejaagde ademhaling nog harder hoorde. Zachtjes kneep hij met zijn vingers in haar onderbenen voordat hij zijn hand langs haar dij omhoog liet strijken. Zijn ademhaling was net zoals die van haar stukken hoger als dat hij eerst geweest was wat duidelijk te zien was aan zijn schouders en borstkas die ritmisch op en neer ging. Hij keek haar strak in haar lichte ogen aan terwijl hij zijn hand wat verder liet afdalen, totdat hij opeens verrast werd door haar kleine handen die aan zijn riem frunnikten. Hij drukte zijn bekken wat feller naar voor en ging opnieuw rechtop op zijn knieën zitten om het haar gemakkelijker te maken. Met een vrolijk klingelend geluid maakte ze het ding los en Devon trok nieuwsgierig zijn wenkbrauwen omhoog. In de plaats van het gewoon in de daarvoor voorziene gaatjes van zijn broek te laten steken trok ze het lederen ding eruit om het vervolgens aan haar lippen te leggen. Devon gaf haar een goedkeurend knikje en liet zijn tong kort over zijn onderlip gaan om er vervolgens op te bijten. Hij had geen flauw benul van wat haar ideeën of fantasieën waren, maar voor nu zag het er goed uit.

Zijn rits werd uitdagend langzaam omlaag gehaald en een aangename rilling trok vanuit zijn staartbeen helemaal door zijn ruggengraat tot in zijn hals. Goedkeurend keek hij neer op het halfnaakte meisje dat aan zijn broek te prullen zat en kort liet hij zijn hand over haar blonde haren gaan. Haar vingers stak ze verlangend achter de rand van de jeansbroek en liet ze naar achteren toeglijden om er vervolgens wat druk op uit te oefenen. "Ik hoop niet dat je een opa's onderbroek aan hebt." Verrast door hetgeen ze opeens zei trok hij een lachwekkende frons op zijn gezicht. ”There’s only one way to find out my love.” wierp hij haar met een uitdagende blik op zijn gezicht toe. Hij voelde hoe zijn broek langzaam omlaag gestroopt werd en hij stak haar een handje toe door kort van het bed op te staan. Op een gegeven moment zakte zijn broek vanzelf tot op zijn enkels en hij trapte zijn voeten uit de broekspijpen terwijl hij in een weg zijn sokken ook uit deed. Again: Not sexy. Zonder dat hij zich helemaal bewust van was spande hij de steenharde spieren in zijn lichaam op. De aanblik van Dennimae die hem ‘op te wachten’ zat op het bed maakte dat zijn gedachten overuren maakten, ookal was het maar 1 gedachte. Diezelfde gedachte die ook door haar hoofd spookten. Hij wilde haar, zij wilde hem. Van het moment dat ze haar lip tussen haar witte tanden nam wist hij dat het ‘startsein’ gegeven was. Sensueel kroop hij weer over haar heen en liet het stof van zijn lichtgrijze boxershort die van haar witte kant raken door zijn bekken ruw tegen haar aan te duwen. Met een arm begeleidde hij haar been tot op zijn rug x en met zijn andere hand ging hij achter haar hals door om haar hoofd lichtjes te kantelen. De tijd van helder nadenken was al lang vervlogen, en Devon zette zonder aarzeling zijn tanden zachtjes in haar hals om er daarna lichtjes, uitdagend in te bijten. De hand achter haar hoofd haalde hij weer weg en liet hem tussen hun buiken door naar beneden afdalen waar hij op zijn beurt zijn vingers achter het weinige stof van haar onderbroek stak en het langzaam naar beneden begon te werken. Tegelijk bewoog hij lichtjes zijn onderlichaam en liet hij zijn hete adem over haar hals gaan.
Oh cherie amour, pretty little one that I adore ♦
robb stark
Terug naar boven Ga naar beneden
Dennimae Elscot
Dennimae Elscot
Class 1
Aantal berichten : 1038

Character Profile
Alias: Eevy
Age: 19
Occupation:
What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae]   What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae] - Pagina 2 Emptyvr nov 13, 2015 10:15 pm





THRE'S SOMETHING 'BOUT THE BAD BOYS THAT MAKES THE GOOD GIRLS FALL IN LOVE. AND YOU'RE NO GOOD FOR ME



Devon liet duidelijk zien dat hij de gene was die de controle wilde hebben over hetgeen dat er gebeurde en Dennimae vond het prima. Het had wel iets, dat dominante dat hij wilde uitstralen. Natuurlijk zou de blondine niet alles aan hem over laten, where's the fun of that? De jongen had ongetwijfeld meer ervaring als haar, maar dat betekende niet dat ze voor hem onder zou doen. Denni was zelf ook geen groentje meer in het vak en wist hoe ze het moest aanpakken. Al had ze, op dit gebied, meer ervaring bij de ladys. Maar de jongen waar ze het bed mee had gedeeld had zeker niet geklaagd, dus onzeker over haar handelingen was ze niet meer. De onzekerheid was sowieso niet meer te vinden bij de blonde meid. Waarschijnlijk kwam dat ook een stukje omdat Devon en zij perfect op elkaar leken afgestemd. Alsof ze het zo gepland hadden, hoewel het een hele onverwachtte ontmoeting was geweest. Ofja, de ontmoeting zelf niet zo zeer maar de reden van de ontmoeting echter wel.
Zachtjes kneep Devon in haar onderbenen voordat hij met zijn hand langs haar dij omhoog streek. Zijn aanrakingen voelde fijn, liet Dennimae alleen maar meer willen. Zijn ademhaling ging, evenals die van haar, stukken sneller dan ervoor en kort liet ze haar blik op zijn borstkas vallen. Ze focuste zich op zijn manier van ademhalen, voordat hij weer over haar heen gebogen kwam. Met een klein, speels grijnsje rond haar lippen gleden haar handen af naar zijn broek, om de riem los te maken. Want tja, het ging nogal moeilijk worden als hij zijn broek aanhield. Normaal gesproken zou ze de riem in zijn broek laten en beginnen aan de knopen, maar inplaats daarvan haalde ze het ding uit de lusjes. Wat uitdagend en speels legde ze de riem op haar lippen, haalde ze haar wenkbrauwen op voordat ze de riem naast zich op het bed legde.

Dennimae ritste zijn broek los en kort sloot ze haar ogen toen ze Devons hand over haar haren voelde gaan. De blondine plaatste haar vingers zo om de bovenkant van de broek, dat hij gemakkelijk uit te duwen was. Met een beetje hulp van Devon natuurlijk. Een lachwekkende frons vormde rond de jongen zijn gezicht zodra Denni over de 'opa onderbroek' begon. Een grijnsje speelde rond haar lippen en een vermakelijk gerinnikje liet ze horen. ”There’s only one way to find out my love.” 'My love', om van te smelten. Devon stond van het bed op waarbij de broek zonder enig moeite van zijn lichaam afzakkte. Dennimae draaide haar lichaam iets, waardoor ze op haar zij kwam te liggen, zodat ze beter van haar uitzicht zou kunnen genieten. Devon was echt één en al gespierd en het was prachtig. Hij kon het haar dan ook niet kwalijk nemen dat ze zachtjes op haar onderlip beet. Toen hij weer haar kant op kwam, draaide Dennimae met hem mee. Weer trok ze haar knieeën op om hem hier tussen op te sluiten en Devon duwde met zijn bekken ruw tegen haar aan. Dit zorgde voor een klein grijnsje rond de lippen van de blondine. Met een arm begeleidde hij haar been tot op zijn rug, waar ze deze liet liggen. Dennimae legde haar ene hand op zijn rug, de ander liet ze verdwijnen in zijn donker blonde haren. Devon kantelde haar hoofd iets en zodra ze zijn tanden zachtjes in haar hals voelde, verliet een genietend kreuntje haar lippen. Voor dit soort acties had ze een zwakte, zeker als het om haar hals ging. De blondine plaatste ook haar andere been over zijn rug heen en zachtjes kneep ze met haar hand in zijn haren. Devon haalde zijn hand achter haar hoofd weg om deze tussen hun buiken, naar haar string te verplaatsen. Haar lichaam krulde weer kort op toen ze zijn vingers over haar buik voelde, voordat hij het onderbroekje naar beneden begon te werken. Kleine kusjes zette ze in zijn hals en zachtjes liet ze haar hand van zijn rug naar zijn onderbroek glijden, om wat plagend in zijn billen te knijpen. Dennimae was een billenmeid, guilty. En Devon mocht best tevreden zijn over zijn billen, voor zover Denni kon voelen tenminste. Ze kantelde haar bekken omhoog zodat het broekje gemakkelijker uit kon gaan, het kon haast niet snel genoeg allemaal uit zijn en drukte haar lippen ruw om die van Devon. Speels beet ze zachtje in zijn onderlip, om haar lippen richting zijn kaak te laten dwalen.



Terug naar boven Ga naar beneden
Devon Garnet
Devon Garnet
Class 2
Aantal berichten : 831

Character Profile
Alias: Ursus
Age: 20 years
Occupation:
What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae]   What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae] - Pagina 2 Emptyza nov 14, 2015 7:49 pm

What is lost sometimes can be found
Devon was heel zijn leven van gezin naar gezin verhuist, maar was wel altijd binnen Arizona gebleven. Dat was zijn voorwaarde, de pleeggezinnen moesten in de buurt zijn van zijn geliefde huis waarin hij was opgegroeid, de bossen waarin hij altijd gespeeld had en ook zijn eerste transformatie had meegemaakt. Hij was degene die elke week de discotheken in Arizona op zijn kop zette, samen met zijn vast vriendengroepje, het was dan ook niet ongewoon dat vrijwel alle meisjes in het uitgangleven hem kenden, of op zijn minst al van hem hadden gehoord. De uitspraak ’aan alle vinger tien’ was echt op zijn lijf geschreven, sterker nog, het was zijn levensspreuk geworden. Ervaring had hij meer als genoeg, misschien zelfs meer dan ‘gezond’ was. Een vaste relatie had Devon nooit gehad, het was alsof hij de behoefte er niet toe had. Bijna elk jaar kreeg hij een nieuw gezin toegewezen, iedere keer moest hij weer op een andere plaats van nul af aan beginnen. Veilige hechting? Geen sprake van, en dat was ook duidelijk terug te vinden in de manier waarop hij met meisjes om ging. Het was respectvol, lief, maar ze moesten er niets achter zoeken, voor hem was het pure oppervlakkigheid. Of toch op het gebied van liefde. Voor vriendschappen stond hij open, maar hij moest zijn vrijheid kunnen behouden, hij moest kunnen gaan en staan waar hij wilde, doen en laten wat hij wilde, zonder dat iemand hem daarin belemmerde. Young. Wild. Free.

De manier waarop ze op de aanrakingen van zijn warme handen reageerde was gewoonweg zalig. Haar ademhaling, de blik in haar ogen, de rillingen die door haar lichaam liepen, het maakte het plaatje compleet. Dennimae rolde op haar zij, alsof ze Rose van uit de Titanic was. Devon had een quote willen zeggen, ‘Draw me like one of your French girls’, maar het was misschien niet het goede moment daarvoor. Dennikeek hem met die honger in haar ogen aan terwijl hij zich van zijn broek ontdeed. Op een uitdagende blik keek hij terug en knikje kort met zijn hoofd opzij om terwijl zijn onderbroek wat lager op zijn heupen te duwen. De V die hij had werd hierdoor enkel maar sterker benadrukt. Hij was gespierd en knap, iets wat Devon goed genoeg van zichzelf wist.

Haar smalle vingers gleden soepel door zijn haar en de haren op Devons armen gingen rechtop staan van  het aangename gevoel dat het met zich meebracht. Zijn tanden gleden uitdagend over haar hals en af en toe liet hij kleine bijtafdrukjes achter, iets wat Dennimae enorm leek te bekoren. Het duurde dan ook niet lang voor hij actie ondernam en het laatste kledingsstuk rond haar prachtige, slanke lichaam uit te werken. Hij haalde zijn mond bij haar hals vandaan en keek omlaag, naar haar lichaam en de plaats waar hun lichaam contact maakte. Een zachte grinnik rolde over zijn lippen toen hij haar vingers in zijn billen voelde knijpen. ”En, goedgekeurd?” fluisterde hij uitdagend in haar oor terwijl hij haar slipje lang het bed liet vallen. Op dezelfde ruwe manier beantwoorde hij haar kus en liet zijn hand op de tast afdalen naar beneden. Dennimae nam zijn lip tussen haar tanden en hij zuchtte zachtjes van genot. Toen zijn hand het warme plekje opnieuw gevonden had begon hij met hetgeen waar hij zo goed in was. Moeite om zijn ademhaling onder controle te houden deed hij niet meer, the game was on.

Naarmate hij de ademhaling en het zacht gekreun van Denni feller hoorde worden stopte hij en keek hij haar met verlangende ogen aan. Hij stak zijn duim achter zijn eigen onderbroek en trok het ding uitdagend aan een kant naar beneden. Daarna perste hij zijn handen tussen de matras en Denni, dit om haar vervolgens zonder enige moeite op te tillen en opnieuw op zijn heupen te zetten zoals ze dat eerder gedaan had. ”Ben je er zeker van?” vroeg hij voor een laatste keer met een gejaagde ademhaling. Hij streek op een liefdevolle manier haar blonde haren over haar schouder en drukte met gesoten ogen zijn neus ertegenaan om haar geur ten volle op te snuiven. Een hand liet hij op haar onderrug liggen zodat ze niet van hem zou af schuiven, de andere liet hij verlangend over haar perfecte rondingen glijden.
Oh cherie amour, pretty little one that I adore ♦
robb stark
Terug naar boven Ga naar beneden
Dennimae Elscot
Dennimae Elscot
Class 1
Aantal berichten : 1038

Character Profile
Alias: Eevy
Age: 19
Occupation:
What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae]   What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae] - Pagina 2 Emptywo dec 02, 2015 4:50 pm





THERE'S SOMETHING 'BOUT THE BAD BOYS, THAT MAKES THE GOOD GIRLS FALL IN LOVE. AND YOU'RE NO GOOD FOR ME.



Hoewel de blonde meid eigenlijk heel onzeker is, was er niks meer van die onzekerheid te zien. Dennimae voelde zich zeker van haar zaak, alsof ze dit al al meer dan honderde keren had gedaan. Maar eigenlijk had ze er helemaal niet zo heel veel ervaring mee. Dit was natuurlijk niet de eerste keer, maar wel pas de tweede jongen. Denni had meer ervaring met de meiden op dit gebied en er was pas één jongen zo ver gekomen. Wat niet betekende dat ze niet wist wat ze moest doen, klachten had de jongen zeker nooit gegeven. Qua relaties had ze nog nooit iets met een jongen gehad. Echt romantiek kende ze dan ook niet met het mannelijke geslacht. Op dat gebied had ze alleen maar bij de meiden rondgesnuffeld. Ergens zou je dus kunnen verwachten dat de blondine nu dan juist onzeker zou moeten zijn, maar niets was minder waar.
En misschien kwam het omdat ze er behoefte aan had, misschien kwam het door de manier hoe Devon met haar omging. Wat de reden ook mocht zijn, Dennimae voelde zich meer dan in haar nopjes. En Devon mocht de gelukkige zijn om dat te ervaren.

De blondine draaide zich op haar zij om de jongen beter te kunnen bekijken. Want wat was de lol er van als je het snoepje niet mocht bekijken? Ze ondersteunde haar hoofd met haar hand terwijl ze met haar andere hand over de zachte stof van haar bed wreef. Plagend duwde Devon zijn onderbroek wat lager waardoor de V-lijn beter zichtbaar was. Grinnikend beet Dennimae op haar onderlip waarbij ze moeite moest doen om haar blik van zijn gespierde lichaam af te wenden. Ze wilde hem er een compliment over geven, maar wist niet precies wat. De meeste complimenten zou hij vast en zeker al te horen hebben gekregen en een orginele kon ze zo één twee drie niet bedenken. Zodra de jongen haar kant weer op gekropen kwam, draaide ze haar lichaam soepel terug. Haar vingers gleden teder door zijn haren heen, die zacht en verzorgd aanvoelde. Het duurde niet lang of Devon haalde het laatste stukje kleding van haar lichaam af. Niet dat het broekje veel stof bevat, maar het ging om het idee. En daar lag ze dan, zonder ook nog maar iets om haar naakte lichaam te bedenken. Maar echt heel preuts was de blondine niet en al helemaal niet op dit soort momenten. Het was niet dat ze erg trots op haar lichaam was, in tegendeel, maar ze hoefde het niet perse te verbergen. Terwijl Devon de tijd nam om haar lichaam te bekijken, maakte Dennimae daar gebruik van om zijn billen te inspecteren. Zachtjes, ietwat plagend kneep ze in zijn billen. Grijnzend stak ze het puntje van haar tong uit om hier vervolgens zachtjes op te bijten. ”En, goedgekeurd?” fluisterde Devon uitdagend in haar oor terwijl hij haar slipje lang het bed liet vallen. Denni haalde haar wenkbrauwen op, waarbij ze een wat bedenkelijk gezicht trok en hier een bijpassend geluidje liet horen. Nogmaals kneep ze in zijn billen, voelde er ditmaal wat uigebreider aan. "Ze zijn best oké." Sprak ze wat nonchalant, waarna ze kort grijnsde. "Neehoor, je hebt goeie billen."
Dennimae genoot van elke aanraking die Devon met haar lichaam maakte. Ze ging totaal op in het moment en merkte aan zijn ademhaling dat hij hetzelfde deed. Haar handen tastten over zijn lichaam heen, verlangend naar elk deeltje dat ze konden aanraken. En dan te bedenken dat toen hij aanklopte ze amper de deur open durfde te doen.

De lichtte ogen van Denni waren op die van Devon gericht zodra hij stopte, een klein glimlachje rond haar lippen. Uitdagend trok hij zijn onderbroek aan één kant naar beneden, waarbij Denni haar ene wenkbrauw optrok. Vervolgens legde hij zijn handen onder haar naakte lichaam, om haar gemakkelijk op zijn heupen te zetten. Het moest haast zijn alsof ze als een veertje voelde voor hem. Maar zijn gespierde armen waren niet alleen prachtig, ze voelde er meer dan veilig in. Ze voelde zich sowieso veilig bij Devon, alsof niemand haar ooit nog iets kon maken. ”Ben je er zeker van?” Vroeg Devon met een gejaagde ademhaling. Denni glimlachtte lichtjes, liet haar vinger langs zijn hals glijden. "Breng me nou niet in twijfeling." Sprak ze zachtjes, haar ademhaling even gejaagd als de zijne. Ze kantelde haar hoofd iets, volgde met haar ogen de handeling van haar vinger bij zijn hals. Als Devon nog vaker om toestemming ging vragen, zou ze misschien wel echt gaan twijfelen aan het geen dat er aan de hand was. De manier hoe hij haar haren streek liet een korte tinteling door haar lichaam brengen. Voorzichtig, maar tegelijkertijd ook ruw duwde ze met haar handen tegen zijn borstkast aan, als teken dat ze hem naar achteren wilde duwen. Uit eigen kracht zou haar dit nooit lukken, waardoor ze hem met een uitdagend grijnsje en een verlangende blik duidelijk wilde maken wat haar bedoeling was.



Terug naar boven Ga naar beneden
Devon Garnet
Devon Garnet
Class 2
Aantal berichten : 831

Character Profile
Alias: Ursus
Age: 20 years
Occupation:
What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae]   What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae] - Pagina 2 Emptyza dec 05, 2015 1:07 pm

What is lost sometimes can be found
Het kon niet anders dan dat er een felle fonkeling in zijn ogen stond. Alleen al het aanzien van Dennimae’s prachtige lichaam maakte hem helemaal gek. Hij wilde zich op haar storten, haar plezieren en in een weg hetzelfde voor zichzelf doen. Maar Devon beet op zijn tanden en deed het iets of wat ‘rustig’ aan. Rustiger dan dat hij het bij andere meisjes deed in ieder geval. Denni was zo zacht, zo verlegen en zo teder, dat Devon bang was dat hij haar niet alleen letterlijk zou kunnen breken, maar ook nog eens vanbinnen. Al begon Dennimae alsmaar meer en meer een andere kant van zichzelf te tonen. Een kant die Devon haar nóóit had gegeven, maar hem wel enorm aanstond. Er ging blijkbaar meer schuil achter dat knappe gezichtje van haar.

Hij voelde haar vingers in zijn billen knijpen en er kwam een willekeurige lach over zijn lippen gegleden. ”Ahzo, best oké?” hij trok gespeeld verontwaardigd zijn wenkbrauwen in de lucht. Haar grijnsje verklapte het tegendeel en deed Devon evenzeer grijnzen waarna hij met zijn tanden over haar hals ging. Toen hij zich weer rechtop zette zag hij hoe Dennimae haar ogen aan hem vastkluisterde, alsof ze net zo goed als hem wist wat de volgende stap was. Teder en voorzichtig nam hij haar van het bed op en zette haar op zijn heupen waarbij hij haar voldoende ondersteunde. Zijn vraag leek haar te doen nadenken en terwijl ze stil was beet hij op de binnenkant van zijn wang. Het hart van Devon klopte zo hard dat het bijna niet anders kon dan dat Denni het kon voelen terwijl ze zo tegen hem aan hing. Vol spanning wachtte hij op het antwoord waarvan hij uit de grond van zijn hart hoopte dat het positief ging zijn. Als ze beslist dat ze toch niet wou, dan zou hij haar keuze respecteren, maar zou hij terwijl toch ook dat tikkeltje teleurgesteld zijn. Dan had hij zich voor ‘niets’ zo gek laten maken. ”Breng me nou niet in twijfeling.” Devon trok voorzichtig een mondhoek op. ”Dat is niet mijn bedoeling, helemaal niet.” fluisterde hij in haar haren en liet zijn lippen zachtjes over haar sleutelbeen glijden. Hij baande zijn weg naar boven, via haar hals naar haar kaak, maar net toen hij zijn lippen op die van haar wilde plante, voelde hij haar koele handen tegen zijn borst. Het leek alsof ze er druk op uitoefende en kort begreep Devon niet wat haar plan was. Totdat ze zichzelf naar voren liet hangen en hij die typische blik weer in haar ogen zag. Gewillig liet hij zich achterover zakken op het bed en draaide hij zich zodat hij met zijn hoofd op het hoofdkussen kwam te liggen. Behendig werkte hij zijn laatste kledingsstuk uit en trok Dennimae over zich heen waarna hij een tevreden zucht liet weerklinken en zijn ogen voor een moment sloot.

˜”*°•.˜”*°• Time jump •°*”˜.•°*”˜

Zijn ademhaling was nog steeds gejaagd maar langzaam begon het terug in te tomen. Hij lag opnieuw op zijn rug en zijn ogen had hij weer gesloten. Op zijn gezicht stond een enorme grijns te lezen, maar die kon Dennimae niet zien omdat ze in zijn arm lag, met haar hoofd tegen zijn borstkas. Met zijn vrije hand veegde hij het dunne laagje zweet van zijn voorhoofd af en trok daarna het deken dat op haar bed lag tot net op zijn heupen. ”Je bent ongelooflijk.” begon hij toen fluisterend, maar het ging al snel over in een zacht lachje. Devon haalde diep adem en aan de manier waarop hij dat deed was duidelijk te horen dat hij zich op en top in orde voelde. Langzaam draaide hij zijn hoofd opzij en opende zijn ogen opnieuw om haar aan te kijken. Hij toverde een klein glimlachje op zijn lippen voordat hij zijn hand door haar blonde haren – die nu redelijk warrig stonden – haade en er vervolgens een klein kusje in drukte. "Wat denk je van een douche?" Hij liet een vinger zachtjes over haar naakte rug strijken. "Ik kan er best wel een gebruiken." Voordat hij haar het notitieboekje terugbezorgd had, had hij op zijn eigen kamer nog gedoucht. Little did he knew dat ze hem zo zou doen zweten. De gedachten bezorgde hem een geamuseerde grijns op zijn gezicht.
Oh cherie amour, pretty little one that I adore ♦
robb stark
Terug naar boven Ga naar beneden
Dennimae Elscot
Dennimae Elscot
Class 1
Aantal berichten : 1038

Character Profile
Alias: Eevy
Age: 19
Occupation:
What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae]   What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae] - Pagina 2 Emptyzo dec 06, 2015 9:49 pm





THERE'S SOMETHING 'BOUT THE BAD BOYS, THAT MAKES THE GOOD GIRLS FALL IN LOVE. AND YOU'RE NO GOOD FOR ME.



Het was alsof de donkerblonde jongen precies wist hoe hij met het meisje om moest gaan. Devons acties waren bijna perfect, het voelde alsof ze echt in een film zaten. Nog steeds leken ze perfect op elkaar afgestemd. Die gedachten lieten een klein glimlachje rond de lippen van Dennimae sieren. Ze wist niet hoe Devon het geflikt was, maar dat was hij zeker. Hij had de andere kant van haar naar boven kunnen krijgen, en hoe.

”Ahzo, best oké?” De manier waarop Devon zijn wenkbrauwen verontwaardigend omhoog haalde was ontzettend schattig om te zien. De blondine kon een zachte grinnik dan ook niet onderdrukken. Maar haar grijnsje verklapte nog voordat ze het gezegd had hoe goed zijn billen wel niet waren. Het waren net van die voetbal billen, die actieve voetballers altijd hebben. En stiekem vond Dennimae dat de mooiste en fijnste billen, omdat het aangaf dat je goed getrained was. En op welke manier je dan trainde, was het leuke mysterie om uit te zoeken. Met deze gedachten in haar hoofd liet Denni haar blik nogmaals over Devons lichaam glijden. Bekijkend wat voor lekkers ze eigenlijk wel niet voorgeschoteld kreeg. Want klagen mocht ze zeker niet. Lang de tijd om naar zijn lichaam te staren en er nóg meer naar te verlangen had ze echter niet, aangezien Devon haar gemakkelijk maar voorzichtig op zijn heupen zette. Automatisch sloeg ze haar handen om zijn schouder en nek heen. Toen de vraag kwam of ze er zeker van was, werd ze even stil. Ze voelde hoe zijn hart als een gek tekeer ging en zorgde er voor dat de hare zijn ritme probeerde aan te houden. Natuurlijk wilde ze het nog, anders had ze dat echt wel aangegeven. Maar hoe vaker Devon het ging vragen en hoe meer hij haar tot denken zette, hoe groter de kans was dat ze het niet meer zou willen.
”Dat is niet mijn bedoeling, helemaal niet.”  Ferluisterde Devon in haar haren en liet vervolgens zachtjes zijn lippen over haar sleutelbeen glijden. Genieten sloot de meid haar ogen terwijl hij met zijn lippen een weg naar boven baande. Nee, Denni was er zeker van dat ze dit wilde. Kijk nou, wie wilde Devon nou niet? Ze legde haar handen tegen zijn warme borst aan, net op het moment dat Devon haar wilde kussen. De jongen leek niet helemaal wat ze bedoelde, waardoor ze met haar lichaam naar voren boog om nog meer kracht te kunnen zetten. Haar blonde lokken vielen over zijn schouders heen en voordat Devons bovenlichaam op het matras kwam, trok ze het hoofdkussen wat naar beneden zodat zijn hoofd goed te liggen kwam. Behendig ondeed de jongen zich van zijn laatste kledingstuk, waarbij de blonde meid een lief glimlachje toonde. "Let the real magic begin." Ferluisterde ze zachtjes, om vervolgens met haar lippen een weg naar beneden te kussen. Ze probeerde een rechtte lijn naar beneden te maken, al wendde ze bij zijn zij wat af om speels in het vel bij zijn heupen te bijten.

:]

Een tevreden zucht verliet Dennimae's keel waarbij ze zichzelf nog wat dichter tegen Devon aan drukte. Haar hoofd rustte op zijn borstkast en ze probeerdde zich te concentreren op zijn ademhaling. Zacht frumelde ze met haar vingers aan het beetje borsthaar van Devon, haar ogen gesloten. ”Je bent ongelooflijk.” begon hij toen fluisterend, maar het ging al snel over in een zacht lachje.  De blondine vormde een glimlachje rond haar lippen, waarbij ook zij een zacht lachje liet horen. "Weet ik toch." Zei ze zachtjes, ietwat buiten adem. "Jij mag er ook best wel wezen." Glimlachtte ze, haar ogen nog steeds gesloten. Denni had er zeker van genoten en de hand door haar haren en het kleine kusje die erop volgde maakte dat gevoel meer dan af. "Wat denk je van een douche?" Vroeg Devon terwijl zijn vinger zachtjes over haar rug strijktte. "Ik kan er best wel een gebruiken."  Denni tilde haar hoofd iets op om hem aan te kunnen kijken en knikte. "Goed idee."
Wat langzaam, -eigenlijk had ze helemaal geen zin om uit zijn armen los te komen- kwam ze overreind. Kort haalde ze een hand door haar warrige haren heen om ze enig zins op hun plek te krijgen, voordat ze zich op haar buik legde en met haar hand naar een kleding stuk zocht. Niet dat ze hier in slaagde, alles was redelijk ver van het bed gegooid. "Zullen we milieuvriendelijk zijn en water besparen?" Vroeg ze met een klein grijnsje terwijl ze haar lichaam een slag draaide om hem aan te kunnen kijken. "Ik bedoel, samen douchen is op zó veel manieren veel beter." Kort stak ze het puntje van haar tong uit om hier vervolgens zachtjes op te bijten. Met haar tenen prikte ze zachtjes in Devons bovenbeen.



Terug naar boven Ga naar beneden
Devon Garnet
Devon Garnet
Class 2
Aantal berichten : 831

Character Profile
Alias: Ursus
Age: 20 years
Occupation:
What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae]   What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae] - Pagina 2 Emptywo dec 16, 2015 1:06 pm

What is lost sometimes can be found
Alles aan het fijne lichaam van Dennimae sprak dat ze tevreden was. Haar rustige ademhaling, het regelmatige kloppen van haar hart, haar gesloten ogen, haar hoofd op zijn borstkas en haar hand waarmee ze nog steeds aan hem zat. Devon gaf haar een oprecht compliment en moest grijnzen door haar reactie erop. ”Van dat onzekere meisje is niets meer overgebleven.” fluisterde hij haar toe en ademde diep in waardoor haar hoofd lichtjes de lucht in ging. Met zijn hand streek hij zachtjes over haar rug en vroeg haar wat ze vond van een douche. ”Goed idee.” Langzaam kwam ze in beweging en Devon keek met een scheef glimlachje naar haar naakte lichaam dat hij zojuist helemaal voor zich gehad had. Hij drukte zichzelf ook recht en liet een hand over haar zij glijden terwijl ze op haar buik lag, als poging om haar kleren vast te krijgen. Prompt drukte hij zijn lippen tegen haar onderrug en baande zich een baan naar boven met honderdeneen kusjes totdat hij in haar hals kwam. ”Wat had je nu zelf gedacht?” Bij die woorden stond hij rechtop van het bed en keek haar met een uitdagende blik in zijn ogen aan. De moeite om kleren bij elkaar te zoeken deed hij niet, want daar zag hij het nut niet van in. Denni draaide zich om op het bed en Devon knikte zijn hoofd scheef opzij. ”Ik bedoel, samen douchen is op zó veel manieren vel beter.” Het was overduidelijk dat ze hem weer aan het uitdagen was en Devon nam zijn lip kort tussen zijn tanden. ”Maak dan maar eens snel dat je in die douche staat.” Hij wees richting de badkamer met een scheve grijns op zijn lippen.

Devon liep alvast naar de badkamer terwijl Denni nog op het bed lag en wierp nog net een uitdagende blik over zijn schouder voordat hij in de ruimte verdween. Hij opende de douche en draaide alvast de kraan open in afwachting op warm water. Nadat hij dat gedaan had, drukte hij zich zo plat mogelijk tegen de muur langs de deur en hield zichzelf muisstil. Hij sloot zijn ogen en concentreerde zich op het geluid van haar voetstappen, die hij makkelijk kon horen boven het geluid van het vallende water van de douche. Op het moment dat Denni de badkamer binnengelopen kwam, greep hij zonder aarzelen naar haar beide polsen en trok haar zonder enig woord tegen hem aan. Hij draaide zich rond zijn as zodat Denni tussen hem en de muur te staan kwam en hij hield haar beide handen boven haar hoofd, zodat ze geen kant op kon. Hij nam haar beide polsen in een hand en met zijn andere, vrije hand streelde hij zachtjes over haar hals. Met een vinger begeleide hij haar hoofd wat opzij en leunde wat naar voren om zijn lippen voor de zoveelste keer op haar hals te zetten. Hij opende zijn mond lichtjes en zoog zachtjes aan haar huid. Oh ja, op deze manier zou ze hem nog wel enkele dagen herinneren. Nadat hij een klein, blauw vlekje op haar hals tevoorschijn getoverd had, baande hij zich een weg naar boven, richting haar lippen. Net toen hij haar wilde kussen, stopte hij en trok zich terug. Haar polsen liet hij los en keek haar in de plaats daarvan uitdagend aan in haar ogen. ”Het water is warm.” meldde hij plagerig en knikte naar opzij. ”Ladies first.”
Oh cherie amour, pretty little one that I adore ♦
robb stark
Terug naar boven Ga naar beneden
Dennimae Elscot
Dennimae Elscot
Class 1
Aantal berichten : 1038

Character Profile
Alias: Eevy
Age: 19
Occupation:
What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae]   What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae] - Pagina 2 Emptywo dec 30, 2015 6:29 pm





THERE'S SOMETHING 'BOUT THE BAD BOYS, THAT MAKES THE GOOD GIRLS FALL IN LOVE. AND YOU'RE NO GOOD FOR ME.



”Van dat onzekere meisje is niets meer overgebleven.” Ferluisterde Devon haar toe waarbij het blonde meisje zachtjes grinnikte. "En dat is allemaal jou schuld." Ferluisterde ze terug, een klein grijnsje rond haar lippen. Het voelde goed om zichzelf zo te kunnen laten gaan, een keertje gewoon gek doen en verstand op nul. Normaal was Dennimae hier veel te verlegen en onzeker voor, helemaal als ze iemand nauwlijks kende. Maar bij Devon had het anders gevoeld, waardoor het gewoon kon. Devons idee voor een douche klonk zeker zo slecht nog niet, waardoor ze instemmend overreind kwam. Denni probeerde met haar hand wat kleren te zoeken, al was dat een zinloze poging. De kleren lagen veel verder in de slaapkamer, en tevens sprongen ze toch zo onder de douche. Misschien was het wat automatische en ergens was ze toch weer wat onzeker om zo naakt door haar kamer te hobbelen in zijn bijzijn. Het sloeg natuurlijk nergens op, Devon had elk deeltje van haar naakte lichaam allang gezien en gevoeld. En toen had ze die onzekerheid helemaal niet gehad. Devons hand gleed over haar zij en door de warmte van zijn huid moest ze kort glimlachen. Echter had ze niet verwacht dat hij haar lippen op haar onderrug zou drukken, waardoor een klein schokje van haar lichaam zichtbaar was. Zachtjes lachtte ze terwijl haar rug voorzien werd van honderden kusjes, waarbij haar lichaam iets in elkaar kroop omdat het kietelde. ”Wat had je nu zelf gedacht?” Bij die woorden stond Devon op, een uitdagende blik sierde zijn ogen. Dennimae draaide haar lichaam een kwartslag, waarbij ook bij haar diezelfde uitdrukking te zien was. Een uitleg waarom samen douche veel beter was dan alleen voor het milieu, hoefde ze Devon natuurlijk niet uit te leggen. ”Maak dan maar eens snel dat je in die douche staat.” De scheve grijns rond zijn lippen liet Dennimae kort glimlachen, waarna ze zichzelf overreind duwde zodat ze rechtop op het bed zat.
Devon liep al richting de badkamer, terwijl Dennimae nog wat moeite had om het bed te verlaten. Ergens wilde ze nu op het bed in slaap vallen, samen met Devon. Maar de gedachten aan samen douche klonk toch net dat tikkeltje beter. Bij het zien van zijn uitdagende blik voordat hij de badkamer in verdween, liet Dennimae haar wenkbrauwen een paar keer ophalen. Zachtjes zette ze haar, netjes gelakte, tenen op de koude vloer. Toen ze uiteindelijk helemaal op de vloer stond, liet een korte rilling kippenvel op haar lichaam veroorzaken. Kort liet de blonde meid haar blik naar het bed gaan, opmaken zou ze later wel doen. Tevens hoorde ze de douche al lopen en wilde ze er geen moment van missen. Ook wilde ze als eerste de warme straal claimen en met die gedachtens liep ze snel naar de badkamer. Toen de blonde meid de badkamer binnen kwam, werd ze nog voordat ze er zelf erg in had gegrepen door Devon. Een klein gilletje liet ze horen, duidelijk geschrokken van de plotselinge aanraking. Een brede glimlach sierde haar lippen terwijl hij haar tegen zich aandrukte en Denni's hart ging als een gek tekeer. "Je liet me schrikken." Ferluisterde ze, nog steeds dezelfde grote glimlach dragend. Devon draaide zich rond zijn as zodat Denni tussen hem en de muur kwam te staan. Hij had haar handen boven haar hoofd en een zachte grinnik liet de meid horen. Benieuwd wat Devon van plan was, hield ze haar lichte ogen strak op de zijne gericht. Zachtjes streek hij met zijn vingers langs haar hals, om vervolgens haar hoofd wat opzij te kantelen. Gewillig liet Dennimae het toe, zoals ze al zijn acties toeliet. Ze sloot haar ogen zodra Devon zijn lippen op haar hals zette. Denni had niet verwacht dat de jongen haar een zuigzoen zou geven, waardoor ze zachtjes begon te protesteren. Echter kon ze geen kant op en haar lach verklapte dat ze het stiekem niet zo heel erg vond. Dat word de komende dagen een sjaal dragen, om vervelende vragen te vermijden. Net voordat Devon haar wilde kussen trok hij zich terug, waardoor ze hem gespeeld boos aankeek. Flauw. De uitdagende blik van hem liet haar echter weer grijnzen. ”Het water is warm.” Meldde hij plagend en Denni haalde haar wenkbrauwen op. "Bang dat ik je zou vergeten?" Vroeg ze, waarbij ze haar hoofd wat kantelde zodat het blauwe vlekje beter zichtbaar werd. Kort grijnsde ze, waarna haar blik naar de douche ging. ”Ladies first.” De meid liep langs Devon op richting de douche. "Such a gentleman, die Dévon." Zei ze met een overdreven kakkering accentje waarna ze kort naar hem knipoogde. In de douche werd ze meteen begroet door het warme water en met een tevreden zucht liet ze haar gehele lichaam verwarmen door het water. Ze pakte Devons hand vast, om hem stevig naar zich toe te trekken. Zachtjes liet ze haar duim over zijn onderlip strelen, waarna ze haar hoofd iets kantelde. "Heb je trouwens in mijn notitieboekje gelezen?" Vroeg ze, out of the blue.



Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud
What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae] - Pagina 2 Empty
BerichtOnderwerp: Re: What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae]   What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae] - Pagina 2 Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 
What is lost sometimes can be found | Room 98 [Dennimae]
Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 2 van 2Ga naar pagina : Vorige  1, 2
 Soortgelijke onderwerpen
-
» Why is our room so far from the kitchen? Room 83 (avec Samantha)
» Room 17 [Esther & Serena's room]
» "Lost & Found" corner &Denni
» Room 4 [Arianna, Annabelle, Adelyn and Lorise's room]
» Room 24 [Grace, Jackie and Auréia's room]

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Prophecy Of Fate :: Ruins of Genosha :: School - First Floor :: Bedrooms :: Girls-
Ga naar: