Onderwerp: Shadow Of The Ash - Penelope do jul 09, 2015 7:47 pm
Hoe dat hij uiteindelijk in de kelder uit kwam was ook voor hem een groot mysterie, toch bevond hij zich in de donkere ruimte dat vol stond met oude rommel. Zo te zien was het wel niet de eerste keer dat er één van de studenten beneden kwam dus vermoedelijk deed hij niets verkeerds, en anders zou hij het wel horen. Met één hand ging hij op de tast af en zocht hij naar de lichtknop om toch iets meer licht binnen te krijgen. Buiten was het ook al redelijk donker aan het worden dus veel licht scheen er niet door het kleine kelderraampje waar enkele spinnenwebben aan hingen. Wanneer het licht aan ging leek het even moeiten te hebben met aan te blijven. Met enkele vingers tikten hij vervolgens tegen de lamp aan. Misschien was het gewoon een slechte verbinding. Hoe dan ook besloot het licht te blijven branden. Tegen één wand van de muur stond een soort van rek dat gevuld was met flessen wijn, en ondanks dat Syler geen wijn drinker was ging hij er toch heen en nam hij één van de flessen vast. Het verbaasde hem dat er nog wijn in zat en het zo voor het grijpen lag. Moest hij onthouden voor als hij toch eens in een wijn, maar voor de rest had hij er niks meer te zoeken. Door enkele stappen naar achter te zetten en zich vervolgens om te draaiden wilde hij de trap terug naar boven nemen. Wat hij niet verwacht had was dat er iemand anders de kelder binnen was gekomen en het zorgde toch even voor een schrik reactie langs zijn kant. ‘Ik had niet verwacht hier iemand tegen te komen, zeker nu niet,’ zei hij om de situatie toch was te verzachten. Zijn blik gleed even naar het licht dat weer even flikkerde. Lang zou het echt niet duren voor dat het ding zou uit vallen of kapot ging springen. ‘In ieder geval was ik eigenlijk van plan om net weer te vertrekken,’ en hij wees heel even naar de deur, het ging automatisch, zo iets had je nu eenmaal wanneer je wel eens durfde te spreken met handgebaren.
tag: Penelope notes: Hoop dat je er wat mee kan c:
Onderwerp: Re: Shadow Of The Ash - Penelope do jul 09, 2015 9:52 pm
Een zucht verliet haar lippen terwijl ze haar ogen over de muren van haar slaap kamer liet gaan. Ze kende nu toch echt wel elk hoekje, gaatje en onevenheden in deze kamer. Eigenlijk verliet ze haar kamer alleen maar om naar de lessen te gaan en te eten. Verder had ze zich alleen maar buiten gesloten van de rest, het zou Penelope meer dan ook niet verbazen dat niemand hier ook maar iets van haar bestaan af wist. In de lessen hield ze zich zo veel mogelijk afgezonderd en zorgde ze dat ze keer op keer niet aan de beurt was en dat er ook maar niemand naast haar ging zitten. En alles kwam omdat Dylan dood was, ze gaf haar zelf zo erg de schuld dat ze eigenlijk net zoals hem deze aarde wou verlaten. En het was ook volledig haar schuld, en de schuld van haar stomme mutatie. Er zat letterlijk geen enkele voordeel aan. Misschien was het beter als ze buiten deze muren kwam. Dat ze de school wat zou gaan verkennen, misschien hielp haar dat ook wel van die depressieve gedachtes af.
Het duurde dan ook niet lang voor dat Penelope naast haar bed stond, ze keek even naar haar kleding die ze aan had, misschien kon ze die beter even veranderen omdat ze haar slaap kleding eigenlijk al aan had. Zodra ze een jurk aan had getrokken en daar onder haar zwarte hakken aan had gedaan pakte ze nog even haar mp3 speler voor ze haar kamer verliet. Al lopend deed ze haar oortjes in en duurde het niet lang voor muziek haar oren vulde. Zonder ook maar echt de moeite te nemen om te gaan lopen gebruikte ze haar Transmution om naar de beneden verdieping te komen. Eenmaal daar duurde niet lang voor ze nog een trap vond. Nieuwsgierig als ze was liep ze naar beneden en om daar niet veel later een kelder te vinden. Penelope liet haar blik door de ruimte gaan waarna ze bleven hangen bij een jongen.
Het was meer dan duidelijk dat hij van haar was geschrokken wat een treurige blik in haar ogen liet verschijnen. ‘Ik had niet verwacht hier iemand tegen te komen, zeker nu niet,’ Penelope haalde haar schouders op en leunde wat tegen de deur post aan. "Waarom niet? Dit lijkt me een goede hang plek zie ik." Sprak ze terwijl ze naar de tafels en stoelen knikte. Haar blik gleed naar de lamp toe die steeds wat zachter begon te gloeien. ‘In ieder geval was ik eigenlijk van plan om net weer te vertrekken,’ Een kleine pruillipje verscheen zich rond haar lippen terwijl ze naar hem keek. "Nu al? Ik heb eigenlijk wel zin in wat gezelschap." Net op het moment dat ze haar zin uit had gesproken werd de lamp voor een seconden vel waarna die stopte met branden. "Natuurlijk." mompelde ze meer tegen haar zelf terwijl ze zuchtte. Penelope stak haar hand wat uit en liet haar innerlijke vlam naar haar hand gaan waar door er blauwe vlammen uit haar vingers kwamen en over haar hand heen gleed waarna het bij haar in het midden van haar hand stopte. "Zo we hebben weer even licht." na die woorden liep ze verder de kelder in en keek wat rond.
Onderwerp: Re: Shadow Of The Ash - Penelope do jul 09, 2015 10:20 pm
Syler was niet iemand die vroeg ging slapen, meestal was het na één en toch werd hij vrij vroeg terug wakker en had hij er geen problemen mee. Hij verwachten toch niet dat iedereen zo was en had dan ook niet verwacht iemand in de kelder tegen te komen. Het meisje vroeg dan ook waarom hij niemand had verwacht. ‘Omdat het al redelijk laat is,’ zei Syler waarna hij om zich heen keek, de ruimte nogmaals in zich op nemend. Het was inderdaad een plek waar jongeren wel vaker rond hingen, maar dat had hij eerder ook al gemerkt. De zetels waren versleten maar de manier waarop ze in een soort van ronde stonden wilde wel zeggen dat het hier wel gebruikt werd. Wat er allemaal gebeurde in de kelder wilde Syler niet weten. Mensen hadden hun behoeften dus je wist maar nooit, maar als je zo ging nadenken dan kon je jezelf beter opsluiten in een witte gesteriliseerde ruimte en er nooit meer uit komen. Wie weet wat je anders allemaal zou kunnen aanraken. Maar dat terzijde was het best gezellig in de kelder. ‘Je hebt wel gelijk, moest het licht het nu beter doen was het helemaal perfect,’ zei hij glimlachend. Door de duistere sfeer van het bijna kapotte licht was het wel perfect om iets van griezel verhalen te vertellen Wanneer dat Syler zei dat hij eigenlijk van plan was om weg te gaan had hij niet gelogen, en het kwam niet om wille van het gezelschap, de kelder was gewoon niet de plek waar hij naar onderweg was geweest. ‘Ik zou nog wel even kunnen blijven,’ zei hij uiteindelijk maar terwijl dat hij een hand door zijn haar bracht, juist op het moment dat het licht besloot te stoppen met werken. Het kwam niet helemaal als een verrassing maar toch keek Syler even over zijn schouder naar het licht. Het meisje - waarvan hij de naam niet wist - reageerde erop met een woord terwijl dat Syler alleen maar een zuchtende reactie liet horen.
Zonder het zachte licht van de lamp was het alleen maar nog donkerder maar daar kwam verandering in wanneer het meisje haar hand letterlijk vuur liet vatten. Het was vreemd om te zien, al helemaal omdat hij eigenlijk nooit vaak andere mutanten hun mutatie had zien gebruiken. Zo iets kreeg je natuurlijk als je jezelf haast opsloot in je eigen computer en die van anderen. Het licht dat het vuur produceerde was aangenaam en niet te fel, maar de omgeving was erdoor toch wat verlicht. ‘Ze zullen hier vast wel ergens een kaars hebben.’ Het moest niet makkelijk zijn om heel de tijd rond te moeten lopen met een vlammend hand, zeker niet als je gezellig tijd wilde doorbrengen met iemand. Zonder dan ook op iets van reactie te wachten keek Syler zoekend in het rond en ja hoor, er waren inderdaad verschillende kaarsen. Keuzen genoeg zelfs. Met een gebaar naar het tafeltje tussen de zetels draaide hij zich weer om naar het meisje. ‘Daar zijn ze al,’ zei hij simpel. Blijkbaar bleef hij nog even in de kelder
Onderwerp: Re: Shadow Of The Ash - Penelope zo jul 12, 2015 11:53 am
‘Omdat het al redelijk laat is,’ Daar had de jongen gelijk over, Penelope beet zacht op haar lip voor ze antwoord gaf. "Daar heb je nog wel eens gelijk in." Mompelde ze waarna ze weer om haar heen keek en zich afvroeg waarom de kelder niet afgesloten was aangezien hier overduidelijk de wijn voorraad stond. Bijna meer dan de helft van de leerlingen waren nog te jong om drank te kunnen nuttigen misschien zou het dan toch beter zijn om het verborgen te houden achter slot en grendel. Ach waar maakte ze zich eigenlijk druk om, het was niet haar spul en daar naast mocht ze er ooit eens een keer zin in hebben ze wist in elk geval waar het te vinden was. "Maar toch, er zullen er vast meer wakker zijn dan je denkt." Mompelde ze met een kleine glimlach, waarna ze haar oortjes uit deed om vervolgens haar mp3 speler uit deed. Het leek haar wel zo netjes om die uit te zetten wanneer ze in gesprek was met iemand. Ook al zou het best kunnen dat hij toch weg ging, maar dan zou ze haar oortjes gewoon weer in doen.
'Je hebt wel gelijk, moest het licht het nu beter doen was het helemaal perfect,’ Penelope haalde haar schouders op en had zelf niet echt helemaal een probleem met het licht. "Zet er een paar kaarsen neer en het probleem is opgelost." antwoordde ze op zijn woorden met een kleine glimlach. "Daar naast heeft dit licht ook wel iets, dit zou een perfecte set kunnen zijn voor een horror film." Penelope grinnikte wat om haar eigen woorden en schudde vervolgens haar hoofd. "Gelukkig voor ons zitten wij daar op dit moment niet in." Een zucht verliet haar lippen waar door ze al snel besefte dat ze beter even stil kon blijven voor ze verder ook maar iets zou gaan zeggen wat hem leek denken dat ze gestoord was of iets. Het was meer dat het te lang geleden was dat ze echt een gesprek was aangegaan met iemand en ze niet wou dat dit gesprek ook maar zou gaan stoppen. Het deed haar namelijk goed om weer even met iemand in contact te komen dat voelde ze zelf namelijk. ‘Ik zou nog wel even kunnen blijven,’ Hij wou in elk geval nog wel even blijven, dat was iets waar ze blij mee was om te horen. Ze hadden alleen wat pech dat de lamp juist nu uit viel.
Gelukkig voor haar had ze altijd haar eigen licht mee, het had zo zeker wel voordelen dat ze een innerlijke vlam had. Anders had ze altijd haar aansteker nog kunnen pakken. Terwijl ze toch wat verder de kelder in was gegaan was ze om eerlijk te zijn niet echt op zoek naar iets wat kon branden zodat ze haar eigen vlam uit kon doen. Haar blik gleed over een muur heen waar wat opgeschreven leek te zijn maar voor ze ook maar de moeite deed om te kijken wat er op stond hoorde ze de stem van de voor haar nog vreemde jongen achter haar. Haar blik gleed naar de plek die hij aan wees, waar door er een kleine glimlachje rond haar lippen verscheen. ‘Daar zijn ze al,’ Penelope liep zijn kant op en haalde de aansteker uit haar zak en deed een van de kaarsen aan voor ze haar vlam uit deed om vervolgens de andere kaarsen ook aan te steken door middel van het vuur door de kaars die ze met de aansteker aan deed. Ze had de kaarsen wel aan kunnen doen met haar eigen vlam maar dan zou het hier binnen de kortste keren koud zijn, daar had zij verder niet zo veel last van maar het leek haar niet zo makkelijk voor hem. Zodra alle kaarsen branden plofte ze op een van de stoelen neer en liet haar blik naar de jongen gaan. "Mijn naam is Penelope trouwens," sprak ze terwijl ze onbewust haar blik over hem heen liet gaan terwijl ze een naam bij hem probeerde te raden. Iets wat ze vroeger vaak deed, alleen was het haar nooit gelukt om ook maar de goeie naam te raden.
