Every summer has it's own story - Open

‘Lyubov moya gaan we please naar het strand? Ik wil dansen, en het liefst van al met jou.’ Sprak hij op een smekende toon terwijl hij met puppyoogjes aan keek. Stiekem was hij al een hele tijd aan het zeuren hoor, maar hij had alleen de grote wapens nog niet tevoorschijn getoverd. Aka lieve woordje sin het Russisch toefluisteren. Jammer genoeg voor haar een van zijn specialiteiten. “Hm, ik ga me klaar maken.” Prevelde ze zachtjes. En zo dames en heren overtuigde men een dame om mee te gaan. Voor ze nog de badkamer in verdween van haar kamer trok hij haar zachtjes tegen zich aan en drukte haar een lange kus op haar lippen. Kusjes waren leuk. Kusjes van Diana waren het toppunt gewoon. En guess what, hij ging die voor de rest van zijn leven krijgen. Eventjes happy dance hoor. Gelukkig was hij al slim geweest voor hij naar haar toe was gekomen had Aleksey namelijk zijn zwemshort al aan getrokken, en zijn slippers. Want dichte schoenen op het strand was eventjes een nee. Toch moest hij zich nog heel eventjes compleet maken hoor, nou ja de outfit dan. Simpel had hij zijn shirt over zijn hoofd getrokken en had die mooi op haar bed gelegd. Binnen de kortste keren verscheen zijn goddelijke schoonheid weer terug in de kamer en hij kon er heel eventjes niet aan doen, maar hij was aan het staren. Al kwam hij al snel genoeg weer uit zijn droom en nam haar hand in de zijne. ‘Zoals altijd zie je er prachtig uit  malenkaya Zhar Ptitsa.’ Prevelde hij lief terwijl hij een kusje op haar hand  drukte.

De wandeling naar het strand verliep niet bepaald in stilte, nee ze hadden een heel levendig gesprek stiekem. Al was elk gesprek met hem vrij levendig stiekem, maar dat wist zij als geen ander. Zo was hij nu eenmaal!  De lage bassen van de muziek waren al perfect voelbaar van waar zij stonden, iets wat veel belovend klonk. Al had hij stiekem toch een kleine detour genomen want hij wilde stiekem nog eventjes met Diana langs het strand wandelen, voor ze werkelijk in het feestgedruis verwikkeld zouden raken. Stiekem moest hij volgende keer toch maar eens zorgen dat hij Maurim mee kreeg naar dingen als dit hoor. Niet dat hij niet zeker wist dat hij het leuk zou hebben met Diana, maar feit was hij had veel te lang niet meer echt wat gedaan met zijn beste maatje en dat stak hem best wel tegen stiekem.

Na een, wat hij vond, veel te snelle wandeling stond hij uiteindelijk met zijn voeten in het water en keek eventjes rond. Letterlijk op een aantal meters van hen was het hele feest al los gebarsten. Al was dat totaal niet het gene wat zijn aandacht trok. Nee, een beetje verder van hun zat er iemand wat dieper in het water. Dat was best.. Zielig? Zachtjes deed hij teken met zijn hoofd naar de jongen verderop. Met een kleine pruillip keek hij Diana vervolgens eventjes aan. ‘Dansen kan eventjes wachten, no? Het is geen tijd om alleen te zitten nu.’ Sprak hij met een zuchtje. Gelukkig stemde zijn vriendin ermee toe. Iets anders had hij ook niet verwacht hoor. Nog altijd hand in hand liep het tweetal in de richting van de persoon in het water. Hoe dichter ze kwamen, des te meer eigenlijk op viel dat de jongen er niet uit zag zoals elke andere jongen op het strand. Sterker nog, hij was blauw? Niet dat dat hem afschrikte hoor, nee het fascineerde hem stiekem een beetje. Al ging hij natuurlijk niet zoals een of andere gekke professor op hem afstappen of zo. Maar je snapt het wel. ‘Hey maatje, waarom zit je hier zo alleen?’ Misschien niet de beste manier van begroeten, maar dit had hij stiekem ook wel niet verwacht hoor al liet hij dat niet uitschijnen want dat zou misschien kwetsend overkomen of zo.

*My love
** Kleine vuurvogel