Pop music 101 [&Adrian]

Now with momentum go "stop"
And bring the beat back

Op zich vond ze het ook helemaal niet erg dat Adrian zich er niet samen met haar in de strijd gooide tegen Aurélia en James, hij bleef kalm zoals hij dat ook maar het beste wel kon blijven doen. Zo zou hij er uiteindelijk ook voor zorgen dat Aly weer een beetje kon kalmeren en dat zou anders dus niet lukken als hij zich ook zo heet begon te maken over dit alles. Niet dat het haar nog steeds lukte om helemaal kalm te blijven, ze moest tenslotte nog een klap uitdelen aan James. Het was misschien ook een klein beetje overdreven of onnodig geweest van haar om hem te slaan maar niet geheel onterecht, hij had het best wel verdiend en deze kwam hij eigenlijk nog te goed. Ze kende zijn soort bovendien maar al te goed - zeker omdat ze al die jaren vrolijk achter dit soort figuren aan was gelopen in Italië - en die konden af en toe echt wel even een klap gebruiken om duidelijk te maken dat ze meisjes niet zomaar gewoon als een soort speeltje konden gebruiken wanneer ze maar wilden. Dat ze er niet altijd van gediend waren om zo behandeld te worden. Dat mocht hij gewoon wel even voelen. ‘Als je dat wilt geloven, be my guest.’ Zei Adrian terug tegen James waarop Aly eventjes knikte om ermee in te stemmen.

Het was echt net op het randje dat Aly niet nog naar Aurélia was uitgevallen nadat ze door haar bijna in het zand was gedonderd met haar kont. Dat kwam dan ook met name door Adrian die haar hiervan wist te weerhouden want het had anders niet veel gescheeld of ze was op Aurélia gesprongen ofzo. Ze bleef hem dan ook even aankijken en gaf hem een klein en zacht kusje die toch wel stond als een soort dankje, maar ook gewoon omdat ze blij was dat hij hier was en haar toch een beetje wist te kalmeren at the moment. Hierbij negeerde ze dan maar gewoon Aurélia en James, want zoals Adrian ook al zei, ze waren het niet waard. Haar aandacht bleef dan ook gevestigd op Adrian zelfs wanneer er uit zijn woorden die werden herhaald een pieptoon ontstond die nogal pijnlijk was. Meteen sloeg zij wel haar handen voor haar oren en kneep ze haar ogen dicht uit de pijn van de piep maar Adrian gaf het blijkbaar nog niet zo makkelijk op. Hij deed op het versterken van zijn grip op haar na helemaal niets, iets wat haar wel zorgen baarde want straks zou hij er nog iets van overhouden? Maar voor nu kon ze nog even niets anders doen dan haar eigen oren beschermen. Gelijk zodra het over was gooide ze nog even een belediging naar James maar probeerde ze al snel ook Adrian over te halen om weg te gaan, want ze wilde hier niet langer blijven in de buurt van die twee. Hij knikte eventjes en legde zijn arm om haar schouders heen om zich vervolgens door haar naar achteren te laten drukken, gezien Aly een beetje wanhopig weg probeerde te komen.

‘Laten we even naar het water gaan of zo.’ Stelde hij voor zodra ze waren weggelopen van James en Aurélia en ze weer naast elkaar liepen. Ze knikte eventjes en keek hem een tijdje aan terwijl ze zijn hand vast pakte. ”Sorry dat ik daarnet uitviel naar James,” Zei ze zachtjes en lichtelijk beschaamd waarna ze naar het zand keek voor haar voeten. De zee zag er ook wel aantrekkelijk uit om daar even een duik in te nemen en dat wilde ze dan ook best wel graag even doen. Ze zag daar ook dat Clyde bezig was met de surfplanken samen met de andere gymdocent. Nou ja, gelukkig hadden zij niet gezien dat Aly even James een klap had verkocht en waren ze nog vrolijk bezig met het surfen waar ook Lorise aan meedeed. Dat zou dan al de zoveelste keer zijn dat ze een soort les van Clyde ging verstoren en dat wilde ze niet echt want eigenlijk mocht ze de man best wel, en had ze hem ook nog wel een beetje beloofd dat niet meer te doen. Ze had het hem niet letterlijk gezegd maar toch bedoelde ze het  wel zo. ‘Zeg me alsjeblieft dat je nog geen zin hebt om terug te vertrekken?’ Vroeg hij aan haar met een kleine grijns waardoor ze hem weer aankeek met een vrolijk glimlachje. ”Wat dacht je dan? Dat ik me zo makkelijk liet wegjagen van een feestje? Nee hoor, zoveel macht zullen ze nooit over me krijgen.” Zei ze vriendelijk terug waarna ze vlak bij het water halt hield. ”En ik ga toch zeker ook niet weg tot ik duik heb genomen in de zee,” Vervolgde ze wat lachend terwijl ze het korte spijkerbroekje van haar heupen af liet glijden en deze in het zand liet liggen. Ze trok uitdagend haar wenkbrauw op en ze kon nog net niet zien dat er een stroompje bloed uit zijn oor kwam glijden. Met een paar vrolijk uitziende sprongen rende ze naar het water toe en maakte ze nog een klein rondje op de maat van de muziek wanneer ze met haar voeten net het water raakte. Oei, dat was nog best wel koud als ze het zo voelde. Ze huiverde even en kwam stil te staan met haar voeten in het water terwijl ze haar armen dicht tegen haar lichaam hield. ”Oohh koud!” Riep ze eventjes lachend terwijl ze Adrian aankeek met een klein eigenwijs grijnsje tot ze het stroompje bloed uit zijn oor zag rollen. Haar gezicht veranderde meteen in heel erg bezorgd en ze kwam meteen terug gelopen. ”Adrian, je bloed.” Zei ze tegen hem terwijl haar bezorgdheid toenam, iets wat ook te horen was en te zien was in haar gezicht. Wauw, ze had echt niet verwacht dat James zo geschift was, hoe durfde die kerel? Langzaam begon daarbij ook weer bij haar een haat op te bouwen naar James omdat hij dus iets bij Adrian had gedaan, het kon namelijk echt niet goed zijn dat er bloed uit zijn oor kwam. Dat was toch ook niet niets? Oeh wauw, nu moest Adrian echt maar gaan proberen Aly hier rustig te houden of ze zou regelrecht terug lopen naar James om hem nog wat meer klappen te geven. Haar kaak verstrakte al en je kon bijna zien dat ze van plan was om terug te lopen. Of nou ja, tot haar bezorgdheid het toch echt wel won van dat hoor, want ze wilde eigenlijk eerst weten of Adrian oké was. ”Gaat alles goed? Heb je pijn?” Vroeg ze hem terwijl ze zachtjes haar hand op zijn wang legde en daarnaar even gepanikeerd in het rond keek. Misschien moesten ze even langs gaan bij de ziekenzaal als die nu nog open was? ”Moeten we langs de ziekenzaal? Want het ziet er echt niet goed uit hoor en ik wil niet dat straks nog meer pijn krijgt of erger.” Zei ze nu waarbij de paniek bij haar toch begon aan te sterken..

Bikini
Korte broek (boven stuk niet)

Now with momentum go "stop"
And bring the beat back

Het was echt maar goed dat ze nu wegliepen bij James en Aurélia want ondanks dat Aly nog steeds wel spanning voelde begon dit toch af te nemen. Alsof Aurélia de bron was van al haar spanning en hoe verder ze bij die bron vandaan kwam ze weer kon kalmeren. Nu moest ze eigenlijk het meisje nog zoveel macht over haar geven maar daar moest ze dan nog maar mee leren om te gaan, desnoods even om hulp vragen bij leraren gezien dat bij Adrian ook geholpen had. Hij was de hele tijd gewoon kalm gebleven terwijl zij zich liep op te winden om eigenlijk helemaal niets. Nu was het nog net niet uit de hand gelopen maar dat was dan ook meer gekomen doordat hij haar wel wist te kalmeren, maar nog steeds ging het nog niet helemaal super zoals het zou moeten. Het was nog net iets te gemakkelijk geweest voor haar om uit te halen, en dat mocht echt wel eens stoppen. Ze was veel te simpel boos of geïrriteerd te raken en dat leverde haar niets minder dan een hele hoop stress op, een beetje onnodig eigenlijk. Heel even voelde ze hem in haar hand knijpen wanneer ze zichzelf verontschuldigde voor het uitvallen. ‘Babe.. Het is niet erg. Er is niets al te ergs gebeurd, dus maak je er maar geen zorgen over oké.’ Sprak hij zachtjes tegen haar waardoor ze even dichter tegen hem aan kwam lopen en zachtjes eigenwijs haar schouders ophaalde. Nou ja, het had niet veel gescheeld. Maar goed, hij had ook wel gelijk, ze moest hier nu niet over in blijven zitten want dat zou het hele feestje verpesten. Dus hoppa weg met die zorgen en weer even in de feeststemming komen.

‘That’s my girl.’ Zei hij met een grijnsje wanneer ze hem vertelde dat ze nog niet weg wilde gaan. Nee joh, dat zou ze Aurélia en James even niet geven, ze ging gewoon door hoor. Zo kon ze hun gelijk even laten zien dat ze zich niet door hun liet beïnvloeden. Ze ging gewoon nog sexy met haar kontje dansen, en dan mochten zij wel vinden dat zij jaloers was maar ze ging hun even heel hard bewijzen dat het niet zo was. Bovendien had Aly daarbij nog genoeg geheime skills die Aurélia haar nooit na zou doen, ondanks dat ze die alleen voor Adrian’s ogen hield. Daar mocht James wel even jaloers op zijn, want als er iemand was aan wie ze dat ook niet ging laten zien was hij het wel, en dat was best jammer voor hem dan maar het ging niet gebeuren. Ineens stopte Aly met lopen en bleef ze staan, misschien net iets te abrupt waardoor Adrian bijna in het zand viel, oeps. Dat was niet helemaal de bedoeling, maar gelukkig viel hij dan ook net niet. Wel wist ze hem nog blijkbaar blij te maken door haar broekje op de grond te laten vallen, want ze hoorde hem nog lachen. ‘Serieus, voor mij blijf je altijd de mooiste hoor.’ Hoorde ze hem ook nog net zeggen zodra ze vertrok om het water in te springen. Hierdoor draaide ze ook nog een rondje met haar ellebogen in haar zij terwijl ze even sexy met haar bovenlichaam schudde, om hem te pesten. Ze keek daarbij ook even oplettend in het rond om te zien of meer mensen keken, iets wat misschien dan niet de bedoeling was. Daarnaar keek ze wel Adrian weer aan en beet ze uitdagend op haar lip. Tot ze merkte dat het water wel erg koud was eigenlijk, toen bleef ze stokstijf in het water staan met een uitstraling van ik heb het koud en riep ze dat ook nog even naar hem. Haar armen hield ze dicht tegen haar lichaam aan en ze hield haar buik in waardoor ze er even heel erg dun uitzag. Zelf moest ze al snel ook wel een beetje lachen door Adrian die helemaal stuk aan het gaat was. Ohjee had het er zo grappig uitgezien dan? Daar had ze even geen idee van maar ze deed wel leuk mee, omdat het grappig was hem te zien lachen. ‘Babe, serieus stop even. Mijn abs krijgen abs of zo.’ Zei hij waardoor ze even extra geïnteresseerd hem aankeek met goedkeurende blik. Oehh, dat was waar ook want door het lachen kon je zijn abs ook even nog beter zien dan anders, terwijl ze anders dus ook al behoorlijk aanwezig waren. ”Abs?” Vroeg ze hem even met een grote grijns en grote interesse, alsof die woorden haar even helemaal wakker geschud hadden. Dit werd even veel interessanter. Dat terwijl ze daar nog steeds als een koude plank in het water stond. Nee maar wat dat betrof had ze zelf ook veel meer te zien bij Adrian dat ze zou hebben bij James, want om echt helemaal eerlijk te zijn vond ze toch Adrian lichaam wel veel mooier. Daarbij was Adrian ook gewoon een schat en was het samen met zijn goede looks ook zijn persoonlijkheid die haar wel even heel blij maakte waardoor ze nooit meer een ander zou willen.

Ze wilde eigenlijk nog naar hem toe lopen omdat hij toch wel haar interesse had gewekt en tja hij was zelf over zijn abs begonnen, hij kon dan niet klagen wanneer Aly wel even haar handen op zijn buik wilde leggen omdat ze dat nu eigenlijk niet kon weerstaan, ghehe. Maar in plaats van dat te doen liep ze op hem af met een uiterst bezorgde blik. Dat er een stroompje bloed uit zijn oor kwam maakte haar toch even heel bang dat er iets was, misschien wel iets ernstigs omdat het haar ook zeker geen goed teken leek. Nee, daar dacht ze liever niet aan maar ze kon het niet helpen dat ze er stiekem toch best wel bang voor werd. Ze wist ten eerste niet zo goed hoe ze om moest gaan met de emoties die hierbij te pas kwam want naast de bezorgdheid was er ook woede. Het liefst liep ze nu gewoon terug naar James en gaf ze hem een paar rake klappen tegen zijn gezicht aan, deze keer met een vuist en ook zonder waarschuwing. Dat was ook wel duidelijk en de twijfel was in haar gezicht te lezen, ze stond echt op het puntje om weg te lopen. Maar dat zou ook rude zijn voor Adrian en dat wilde ze nu niet echt zijn, bovendien kon het meer verpesten dan dat het iets goeds opleverde. Ze besloot daarom om haar bezorgdheid voor te laten gaan en hem te vragen of hij pijn had, want dat was toch even belangrijker. Hij keek even gefronst naar het bloed op zijn hand en iets angstig keek ze er zelf ook na waarna ze hem weer aankeek. Wanneer hij zijn hoofd even schudde wist ze toch nog niet zeker of het nog wel goed zat, wel was ze bij dat het geen pijn deed, tenzij hij hierover loog maar ze vertrouwde hem dan maar eventjes. Ze probeerde wel te kalmeren maar wanneer hij zijn hand op haar wang legde leek ze toch nog niet zo zeker en keek ze hem alsnog bezorgd aan. Echt, ze wilde niet dat er iets was, dat het straks toch bleek best iets ernstigs te zijn. ‘Aly, ik ben oke. For real, ik heb geen pijn of wat dan ook. Ik had maar niet koppig moeten doen en men handen over mijn oren moeten leggen. Maak je geen zorgen. Het is echt oké.’ Sprak hij op een geruststellende manier waardoor ze eventjes opgelucht zuchtte, maar hem wel met een soort zielige puppy face aan bleef kijken. Het kusje waardeerde ze wel heel erg en de knuffel die daarna kwam ook, want als het op hem neerkwam dan was ze toch wel heel gevoelig voor dit, ze werd snel bezorgd of jaloers enzo. ”Ik wil gewoon niet dat jou iets gebeurd..” Zei ze zachtjes terwijl ze haar eigen armen ook om hem heen legde en haar hoofd tegen hem aanlegde. ”Maar dus alles is oké, dat weet je zeker? Ik wil straks namelijk niet een hartaanval krijgen doordat je ineens op de grond ligt.” Vroeg ze hem nog voor de zekerheid..

Bikini
Korte broek (boven stuk niet)

Now with momentum go "stop"
And bring the beat back

Het was echt wel te gemakkelijk voor hem om haar aandacht te winnen, veel te gemakkelijk eigenlijk. Jemig, hij kon zelf 24/7 haar aandacht krijgen mocht hij dat willen. Het zou misschien niet helemaal geweldig zijn, want te veel op elkaars lip hangen was ook niet al te gezond in een relatie, je hoefde ook niet elk uur van de dag bij elkaar te zijn maar ze was in ieder geval nu wel heel blij dat ze iets vaker bij hem kon zijn. Wat dat betrof was het echt wel een goed idee geweest van haar om hem bij haar in te laten trekken en ze hoopte ook dat hij dat vond, al had ze daar niet zo heel veel twijfels bij. Natuurlijk waren ze er wel, want ze twijfelde de laatste tijd zoveel over dingen maar ze zat dan ook stiekem nog een beetje in een emotioneel gat waar ze moeilijk uit kon komen, al hielp Adrian haar wel elke dag weer een beetje omhoog te klimmen, waarschijnlijk zonder dat hij het door had. Het had gewoon nog iets meer tijd nodig voor haar wonden om volledig te helen en ze moest zichzelf weer een beetje terugvinden in alle heisa. Ze liet het misschien niet zo heel goed zien, want nog steeds was ze extreem goed in het verbergen van die figuurlijke littekens en wondjes, zelfs voor Adrian probeerde ze het te verbergen maar ze gokte dat hij het misschien wel door had. Niet dat het erg was, hij wist tenslotte wel een beetje hoe ze in elkaar stak en het ging ook alweer duidelijk in de goede richting met alles, zeker op dit soort momenten ging het weer veel beter met haar.

Alleen dat werd even verstoord doordat ze ineens het stroompje bloed uit zijn oor zag stromen, iets wat bij haar meteen een knopje omzette naar bezorgdheid. Het kon misschien iets ernstigs zijn en dat wilde ze echt niet hoor, want dan kon James nu wel even doei zeggen tegen het feit dat ze hem niets meer aan zou doen. Nou ja, eerst wilde ze weten hoe het met Adrian ging dan, of hij oke was. Zoals ze al wel kon verwachten stelde hij haar meteen gerust, al duurde het toch nog even voordat ze het kon laten liggen. Damn, want als het om hem ging, pff. Ze wilde gewoon even echt niet dat hem iets ging gebeuren, al helemaal niet wanneer dat met James eigenlijk gewoon haar eigen stomme fout was geweest. Hij streek zachtjes langs haar kaak wanneer ze hem diep in de ogen aankeek met bezorgdheid maar sloot uiteindelijk zijn armen om haar heen in een knuffel. Ze zuchtte een keer heel diep van opluchting en probeerde weer te kalmeren, plus het maar gewoon aan te nemen dat het goed ging met hem, dat hij geen pijn voelde. Zijn handen voelde ze over zijn rug gaan net zoals zij ook met haar handen een beetje omhoog gleed en zichzelf dichter tegen hem aandrukte. Het was wel geruststellend net zoals het kusje op haar voorhoofd, en ze voelde zich wel iets geruster worden. ‘Mij krijgen ze niet kapot hoor. Daarvoor moeten ze wel met wat meer zijn!’ Zei hij waardoor ze eventjes een zachte glimlach op haar gezicht neerzette, al was ze toch nog steeds een tikje bezorgd maar goed, dat ging zo vast wel weer over. ”Was al blij dat Aurélia niet heel vervelend ging doen met haar telekinese, op dat ene na dan wat ze bij mij deed.” Zei ze uiteindelijk met een zuchtje. ”Ik had ook geen zin om weer ergens tegenaan te vliegen of dat ze zoiets bij jou zou flikken.” Vervolgde ze eventjes, stiekem was de lichte haat erin te horen ondanks dat ze probeerde lachend te klinken. Hmm nee, als er iets niet meer goed zou komen was het wel dat tussen haar en Aurélia, al hoopte ze eigenlijk gewoon dat die bitch haar voor nu met rust zou laten.

Ze voelde uiteindelijk zijn handen wel eventjes heel erg sneaky naar beneden glijden en niet lang daarna tilde hij haar ook gewoon even makkelijk op. Heel eventjes trok ze haar wenkbrauw uitdagend op, gewoon om hem te pesten want dat was hij ook wel van haar gewend. Ooh en ze kon ook niet zeggen dat ze het slecht vond hoor, want ze hield er eerlijk gezegd wel van om zo opgetild te worden door hem en dan ook nog hem in de ogen aan te kijken. Het duurde alleen niet lang voordat die uitdagende blik even vervangen werd door een lief glimlachje, whoops, ja ze kon soms nog wel een klein beetje verlegen worden als ze lang oogcontact met hem had. Waardoor er ook een klein blosje verscheen op haar gezicht. ‘Als ik straks op de grond lig, dan mag je gerust zijn dat je naast me ligt hoor.’ Zei hij met een brutaal toontje waardoor ze eventjes moest lachen. ”Nee, dankje.” Zei ze half lachend terug waarna ze haar lippen even op die van hem drukte. Nee, ze bleef liever staan - of nou ja zo in zijn armen dan - en ze had ook liever dat hij gewoon bleef staan. Tenslotte had ze nog niet zoveel zin in zand overal, al wist ze dat het risico toch al groot was dat ze aan het eind van de dag overal zand had zitten. Hij liep met haar het water in en oeps, ze zag het al aankomen, aan het koude water ging ze niet meer ontkomen. ‘Klaar voor een plonsje?’ Vroeg hij haar en eventjes keek ze naar beneden. ”Nee,” Zei ze met een brede grijns terwijl ze weer opkeek en zachtjes begon te lachen. Oke, nu even geen watje zijn, dat was ze vroeger ook niet met koud water. ”Oké dan,” Zei ze uiteindelijk waarbij ze haar ogen al een klein beetje sloot en hem goed vast hield..