Baby, won't you take me with you [&Yeray]

De sfeer in de bar trok haar aan, die haar uitnodigde om langer hier te blijven. Ze liet haar ogen vallen op het podium waar een bandje stond te spelen, de mensen die aan tafeltjes zaten en duidelijk van de muziek genoten en met elkaar aan het praten waren of simpelweg naar het bandje keken. Haar ogen vielen op de inrichting, de schilderijen en al dat soort dingen die aan de muren hingen, maar vooral het neon-achtige effect dat de bar had. Het was modern en toch chique. Yeray had na haar zijn eigen drankje besteld, iets meer mannelijkers maar wat wel veel minder alcohol bevatte. Uiteindelijk na een beetje rondgekeken en de plek goedgekeurd te hebben schraapte ze haar keel, al was dat nauwelijks hoorbaar door de funky jazz die er gespeeld werd, en keerde ze haar aandacht terug naar Yeray toe wanneer hij begon over zijn achternaam. ''Medina.. die naam ken ik ergens van, misschien kan je me helpen mijn geheugen een steuntje te geven?'' Vroeg ze waarbij ze het drankje dat inmiddels voor haar geschoteld stond in haar hand nam haar vingertoppen rustig om het glas heen gesloten had, haar rode nagels afstotend van het doorzichtige glas en de heldere alcohol.

''Met alle plezier.'' Had ze verleidelijk een schouder opgehaald waarna ze van het krukje af kwam en ze haar korte jurkje ietsje omlaag trok doordat het op de kruk wat omhoog was gekropen. Ze schoof wat krullen over haar schouder zodat die ontbloot werd wanneer ze naast Yeray liep richting de plek die de jongeman aangewezen had. Ze zette zichzelf voorzichtig neer op het bankhoekje dat het had en keek toe hoe Yeray hetzelfde deed. De bank was niet heel lang waardoor ze beide gauw geneigd waren om dicht tegen elkaar aan te zitten. ''Je hebt gelijk, deze bar is inderdaad erg amuserend.'' Belinda gaf hem een knipoog waarna ze haar glas wat dichter bij het steeltje naar haar toe schoof en het saté prikkertje eruit viste met de olijf eraan. Nog even vielen haar ogen terug op Yeray voordat ze haar mond opende en de druppels van de martini op haar tong liet vallen en uiteindelijk de olijf met haar tanden er langzaam vanaf haalde.

Medina. Die achternaam bleef voor haar een raadsel terwijl ze probeerde te achterhalen in haar gedachten waar ze de naam van kende. Misschien was het een woord die ze verkeerd nam en als een andere zag zoals Medi of Dina. Misschien had het eens op een zakelijke envelop gestaan of had ze met één van zijn familieleden te maken gehad op college. Of hadden haar ouders connecties gehad met zijn familie. Ze wist het niet, zelfs niet wanneer hij begon over hoe zijn vader een bedrijf had dat nogal populair rondging. "Ik heb geen idee waar ik je achternaam van ken." Vertelde ze hem uiteindelijk terwijl ze met het stokje in haar glas roerde alsof dat daadwerkelijk nodig was. Maar in alle werkelijkheid kon ze het simpelweg niet uitstaan dat ze niet wist waar ze zijn achternaam van kende. Dus besloot ze die te droppen en haar er niet langer meer zorgen over te maken. Dat kwam later wel, als ze er dan nog aan dacht, natuurlijk. "Nee," schudde ze haar hoofd wanneer ze antwoordde over de academie en hem aankeek. "Jayson krijgt thuisles dus we hebben niks met de academie te maken." Ze gaf hem een subtiel glimlachje waarna ze het glas optilde waar ze nog altijd haar vingers omheen had laten rusten.

Kleine slokjes had ze genomen, om niet meteen overhaast te doen in vergelijking met Yeray. Al had het alcohol percentage tussen de twee drankjes natuurlijk verschillend gelegen waardoor het logisch was dat zij rustiger aan deed. De sterke smaak van alcohol brandde in haar keel maar ze vond het allesbehalve erg. Dit was waar ze aan gewend was geraakt, vooral met de whiskey die ze thuis had staan. Ze likte haar lippen af om van elk druppeltje van het drankje te mogen genieten, met haar ogen natuurlijk op Yeray gericht. "Het is niet mijn eerste keus, dat moet ik toegeven, maar het is zeker wel amusant. Ik moet toegeven, je hebt m'n interesse gewekt." En haast per ongeluk liet ze haar ogen zakken naar zijn lippen voor minder dan een seconde. Het feit dat ze zo dicht naast elkaar zetten had ze echt wel opgemerkt. Nog enkele centimeters en ze zou met haar been tegen de zijne zitten. Al vond ze dat idee alleen maar opwindend en dat zou voor hem vast hetzelfde gelden, als ze hem goed peilde. Hij leek nog geen enkele keer echt ongemakkelijk van haar te zijn geweest, dus dat was een goed teken. "Ik hoop dat je het niet erg vind dat ik zo dicht bij je zit.." vroeg ze zacht, ter verleiding maar ook uit nieuwsgierigheid, ter bevestiging van haar vermoeden. ''Ik bedoel, ik zou niet onbeleefd willen zijn natuurlijk..''

Belinda's aandacht gleed naar het entertainment dat op het podium bezig was, net zoals Yeray hetzelfde had gedaan en ze bedacht zich een antwoord dat ze op zijn woorden kon zeggen. De warme toon die hij had gebruikt was haar echter niet onopgemerkt gebleven. En toch besloot ze er geen grotere reactie op te geven dan enkel een glimlach die op haar lippen kwam te staan, ter matching van zijn charme. De band leek inmiddels wat minder snelle muziek te spelen, alsof die precies in de gaten hadden hoe de sfeer veranderde tussen hen twee. Ze beschreef het als.. intiemer. Zo gauw als ze naar de bezigheid op het podium gekeken had, had ze ook haar hoofd teruggedraaid richting haar gezelschap en zag ze vanuit haar ooghoeken hoe hij één van zijn handen omhoog bracht en vervolgens over haar wang streek met zijn duim. Zo delicaat en teder alsof er een traan over heen had gerold en ze had bijna haar ogen gesloten door de aanraking. Iets dat ze nog maar net had weerstaan. ''Dat is waar.'' Bevestigde ze zijn woorden zo zacht dat het bijna een fluister had kunnen zijn en ze knipperde eens wanneer ze zijn stem hoorde en hij een vraag stelde. Een persoonlijke.

Heel lang had ze er niet over na hoeven denken, het antwoord was simpel. Ze deed er enkel langer over om hem dat antwoord te geven, bleef hem aankijken in zijn ogen waarbij ze weinig knipperde en zelfs ietsje dichter bij hem leek te komen totdat ze zo dicht leunde dat ze met haar lippen bij zijn oor zat. ''Ik ben een doorzetter.. als ik iets wil, dan zal het vroeg of laat vanzelf naar me toe komen.'' En ze rechtte haar rug weer, om hem in zijn ogen aan te kijken en zijn reactie te peilen voor een seconde voordat ze haar aandacht naar de band bracht en nog eens een aantal sipjes nam van haar martini lemon.

Het was allang geen geheim meer dat ze wel degelijk op meer uit was dan enkel een drankje voor de gezelschap. Ze wist maar al te goed dat Yeray hetzelfde spel speelde en duidelijk er ook alle plezier bij had die het spel hoorde te hebben. Op dit mysterieuze niveau viel het enkel nog maar af te wachten wie er als eerste zou breken. Meestal was zij dat niet, maar als de jongeman zijn tactiek van spelen verhoogde dan zou ze het nog eens kunnen zijn dat ze sneller voor hem zou gaan dan ze gepland had. Voor nu bleef ze het houden op subtiele maar duidelijke hints voordat ze naar overduidelijk zou springen.

Ze keek toe hoe hij bedenkelijk zijn kin leek te strelen met zijn hand, wat ergens natuurlijk een hint naar haar zou zijn dat hij er op die manier nog veel sexier uit zag dan hij al was. Waar elk woord van waar was. Haar ogen vielen automatisch op zijn vingers, scrolden alle details af die ze in zich op kon nemen, allemaal in de korte tijd voordat hij zijn lippen opende en de vraag stelde waar ze met alle smart op gewacht had. Dit was geen speeltijd meer, dit was menens geworden, in een enkele oog opslag. Ze keek hem enkel aan met uitdagende ogen waarbij ze bijna haar antwoord had gegeven. Totdat ze zich bedacht dat het beter was als ze haar martini eerst opdronk en nog wat tijd bewaarde voor haarzelf en vooral voor hem, voordat ze met vuur ging spelen. Terwijl Yeray een nieuw drankje bij de barman bestelde zette ze haar glas tegen haar lippen aan en goot ze de laatste paar slokken naar binnen, waarna ze het glas voorzichtig terug neerzette op de tafel, maar haar vingers nog altijd om het steeltje gesloten hield. Alsof ze ieder moment het glas weer op kon heven om nog een slokje te nemen, iets wat onmogelijk was puur omdat er geen druppel meer in zat.
De barman had zijn bestelling begrepen en was meteen weggelopen, wat hen weer alleen achterliet en ze terug naar hem keek. ''Pleasure.'' Beantwoordde ze simpelweg zijn vraag terwijl ze dichterbij was gekomen en teder een hand omhoog gebracht had,  haar vingertoppen op zijn wang neerzette, haar duim echter over zijn kaaklijn liet gaan en ze haar tong over zijn onderlip liet gaan om de smaak van de Malt die hij had gedronken te proeven.

Het feit dat hij rilde onder de aanraking van haar tong over zijn onderlip deed haar grijnzen. Haar lippen gleden in een brede grijns waarbij haar tanden voor kort zichtbaar waren voordat ze haar tong over haar eigen lippen liet glijden en haar ogen nog eens naar zijn lippen liet gaan. Ze was nog maar net beginnen. Alleen werden ze op dat moment gestoord door de ober waardoor ze geforceerd was om haar ogen van hem af te halen en wat meer afstand te creëeren, iets waar ze het niet direct mee eens was geweest. Ze nam het glas bij de steel beet en volgde de ober terug naar de bar voordat ze haar aandacht terug op Yeray stortte.

Het voelde voor haar alsof ze de spanningsboog verloren had, alsof ze de jongeman niet langer meer onder controle had, maar ze had het idee dat dat voor hem waarschijnlijk niet zo zou zijn. Of hij zou de controle overnemen, iets wat zoiets machtigs was in deze situatie. Haar ogen namen alles terug op van Yeray. Niet dat ze ook maar één detail van hem verloren was, het enige dat constant veranderde was natuurlijk zijn expressies, zijn emoties, en die leken nog altijd even gewillig. Het was zo verleidelijk voor haar om terug naar voren te gaan, maar in plaats daarvan wachtte ze het nog even af en zag ze zijn lippen van elkaar af gaan waarna hij haar iets vroeg. Ze had hiervoor ook haar mond geopend maar niet meteen geantwoord. Haar vingers verstrakten ietsje om het steeltje heen, ze had de neiging om een slokje te nemen maar in plaats daarvan liet ze het glas staan en keek ze toe hoe zijn hand omhoog kwam en zijn vingers over haar hals gingen. Huid op huid contact, en ze hield haar lippen van elkaar met haar ogen op de zijne gericht. Zijn aanraking had als een zegening aangevoeld, als een reactie op haar actie. En oh, wat vond ze het heerlijk om zulke aandacht te krijgen. ''Darling, ik kan me niets beters bedenken om op dit moment te doen..'' vertelde ze hem op dezelfde toon, bijna hees alsof de alcohol van haar vorige martini schade aan de binnenkant van haar keel had gedaan. ''Ga door..'' Vervolgde ze, al was ze niet duidelijk of dat een antwoord op zijn aanbevelingen was of zijn aanraking. Iets dat hij zelf mocht uitpluizen. Waarbij ze hem een korte uitdagende glimlach gaf en het glas optilde om die aan haar lippen te zetten en een slokje te geven. De smaak van de Lemon Martini vervulde haar wens naar alcohol terwijl ze oogcontact met Yeray bleef houden.