#113 A shared room...

Law was nu eindelijk in de school aangekomen, ook had hij al enkele rare dingen gezien waar hij soms wat verbaasd naar aan het kijken was. Dit was echt iets nieuws voor hem, mensen verstopte die gavens niet. Hij zag enkele wat oefenen en anderen waren aan het niksen buiten, zelf had hij het niet zo op buiten zitten, gaf hem maar gewoon ergens waar hij rustig kon studeren of iets in die richting. Zijn tas stak wat uit, hij had er al niet veel dingen in zitten, en het was een niet al te grote tas. Het had wel strepen die geel zagen en een dubbele rand hadden. Hij opende het opgevouwen papiertje dat hij had en las het even snel door. Geen probleem dacht hij zo en begon rond te lopen. Het was best wel gek soms, soms wist hij gewoon direct de weg te weten en zo was het deze keer ook. Hij stond zo bij de slaapzalen en keek daar weer verder rond, jongens gingen naar de ene kant. De vrouwen gingen naar de andere kant. Ze moesten hier dus apart slapen… Hij keek nogmaals op zijn papiertje. “Kamer #013 hea?” Hij glimlachte wat zwak en liep de jongens quarters in. Eenmaal dat hij voor de witte deur stond rommelde hij in zijn zakken waar een rinkel geluid vandaan kwam. Zijn sleutel vond het slot zelf al snel en in een soepele beweging was de deur ook nog eens open, hij liep rustig naar binnen en dropte zijn tas al snel. Het leek erop dat hij niet de enige hier was… Een deel van de kamer leek al aardig bezet naar zijn idee. Hij bekeek rustig een paar schriften en bladerde er kort doorheen, hoe zou deze persoon heten..? In een agenda achtig iets vond hij wel een naam. “Matthew Shadows.” Sprak hij rustig alsof de persoon al achter hem stond, hij deed verder het boekje dicht. Verder zou hij nooit gaan lezen, tenzij het hem wel beviel wat hem las. Hij hoorde de deurklink alweer gaan en keek rustig om.  

Law was rustig in de kamer, hij zocht enkel naar een naam of iets in dietrant. Al deze epsullen en dan nog geen naam... nergens, tot hij dan toch wel een agenda opensloeg. "Matthew Shadows." Hij sprak het rustig uit, alsof hij achter hem stond. Langzaam en nogsteeds met hetzelfde snelheid / rustheid deed hij deze weer dicht. verder boeide het hem toch niet wat er in stond, althans.. nog niet. De eigenaar van alle spullen leek het er niet mee eens te zijn want, law had een grote smacker op de grond gemaakt. met een hand ging hij over zijn hoofd en kreunde even zacht. De muts zat verkeerd op zijn hoofd en trok deze weer goed. hij kon het soms zo lastig hebben. "Dat was ik niet, mag hopenlijk wel weten wie mijn kamergenoot is..." Sprak hij rustig en lachte zelfs. een paar spieren deden wel pijn maar hij gaf er toch niet zo veel in. Snel plaats hij zijn hand horizontaal, als z'n kamer genoot het zou zui willen spelen... dan deed hij mee.
Een ring vormde zich onder zijn hand, het was net alsof het een luchtring was. "Room" En de ring verspreide zich tot een blauw achtige koepel in de rondte. Een grijns kwam op zijn gezicht, nu was dit zijn terretorium geworden. Zijn handen gingen over elkaar heen, kleding pullen alles ging rond hun langs, rond hun heen. "Shambles." klonk hij met zijn diepe stem. Hij combineerde alle spellen en zette Matt klem tussen de spullen maar liet er geen grote kracht op los, het zat nog redelijk los rond hem heen en daarna liet hij de barrier vervagen. Pakte zijn megazine en ging op zijn bed zitten lezen.