We've got young blood [& the McGuire sisters]

We're a one of a one, one of a kind

Een nieuw thuis. Een nieuw leven. Een nieuwe plek. Het was apart, dat ze zo van de ene plek naar de andere waren verhuisd. Zonder hun ouders, zonder hun dieren, zonder.. Domino. Het had Dacy aan het denken gezet tijdens de reis, ook al had ze uitstekend vermaak gehad met Eden die zo nu en dan op haar gitaar gespeeld had om hen door de lange uren heen te jagen. Hoewel Dacy van niet veel in het leven onder de indruk was naast de sterren vielen Eden haar gitaarkunsten er echter wel onder. In tegenstelling tot haar eigen instrument kunsten was het enige dat ze ooit kon bespelen een triangel. En die had ze ook in haar koffer gestopt naast alle kleding en haar knuffel. Het liefste had ze Spacy haar kip er ook bij ingestopt maar dat zou natuurlijk meteen opvallen. Helaas had ze haar partner in crime thuis moeten laten maar hadden moeder en vader beloofd om ze praktisch elke dag een foto te sturen via Eden.

Het was al laat in de avond geweest wanneer ze aan waren gekomen en er had maar een korte rondleiding ingezeten voordat ze echt moe was geworden net zoals haar zusjes en hun kamer het einde van de rit was geweest. Het was heel snel een bed claimen geweest, omkleden en tandjes poetsen voordat ze in haar geclaimde bed geploft was. Heel kort had ze nog zwak geschenen voordat ze echt in een diepe slaap terecht was gekomen en ze gedroomd had over hoe Spacy haar verteld had dat alles goed zou komen en ze heel veel zou leren op het eiland, samen met haar zusjes. Dat ze ooit elkaar weer zouden zien en ze dan samen de wereld zouden beschermen.

Met haar knuffel dik tegen haar aangedrukt was ze de volgende ochtend wakker geworden, volledig uitgerust en opgeladen door de sterren die flink geschenen hadden die nacht. Een rush aan energie was door haar heen gegaan en meteen had ze haar koffer open geritst om daarmee haar plekje in de kamer te versieren en de kast, met ieder zijn eigen ingedeelde planken, mee op te vullen. Het ontbijt was daarna aan de beurt geweest nadat ze zich in een zwart jurkje gehuld had met een sterren legging en platjes, haar rode haren met slagen zorgvuldig doorgekamd door Eden en ze was er helemaal klaar voor geweest om andere mutanten in de cafétaria te facen. Contact maken was een ding voor later.. maar ze had Céline wel bedankt voor het eten dat ze had gekregen, niet de vanille pudding te vergeten.
Aangezien het begin van het weekend was aangebroken en ze pas laat in de avond aan waren gekomen betekende dat dat ze buiten nog een hele hoop te verkennen hadden en met het zomerweer was Yale altijd wel de stuiteraar die zo graag mogelijk naar buiten wou, net zoals zij ook geen genoeg van de natuur konden krijgen. En natuur was nu precies wat er zoveel van was op het eiland. Maar waar haar ogen als allereerste op waren gevallen toen ze eenmaal naar buiten waren gegaan was het speeltuintje en kon ze het niet weerstaan om met een luide ademtocht en de harde woorden ''Wie het eerst op de band is!'' naar de ringband te rennen en zich daar met haar handen klampend om het ding heen en haar bovenlichaam op te storten waardoor haar beentjes in de lucht terecht kwamen en de band meteen al een stukje naar voren zwaaide. ''Ik win, ik win!'' Lachte ze vrolijk in een adem, waarop al gauw een slappe lach volgde door het beetje suiker dat ze al op had.