Archer Castellan

A l g e m e e n
Naam:  Archer Castellan
Bijnaam: Archie
Alias: Lasair
Leeftijd: 19 jaar
Geboorteplaats: Ierland
Geslacht: Mannelijk
Geaardheid: Straight
Familie: Marcial Castellan

U i t e r l i j k
Eerste indruk: Wie Archer voor het eerst ziet zou denken dat hij een vrolijke kerel is, iemand die in staat voor een grapje en heel positief in het leven staat. Vooral omdat hij altijd een vriendelijke blik heeft, en ook gewoon altijd mooi recht op staat.  Ook zouden ze denken dat hij een of andere sport beoefent omdat hij atletisch gebouwd is.
Haarkleur: Rood & Donker Bruin
Oogkleur: Bruin
Lengte: 1.80m
Bijzondere kenmerken: Gespierd,  op zijn rechterschouder heeft hij in de vorm van een driehoek een litteken dat hij zichzelf ooit bij accident heeft aangedaan.

I n n e r l i j k
Archer is het soort persoon is dat om andere geeft en nooit iemand zal gebruiken voor zijn eigen doel einden. Als het op vrienden en familie aankomt is de jongen zeer beschermend, zeker tegen over zijn jongere broertje Marcial. Merendeels omdat het zijn taak is als grote broer, maar ook omdat hij de jongen zijn gehoor geschaad heeft en hij zich daar nog elke dag schuldig over voelt. De knul is eigenlijk zeer open tegenover iedereen, niet dat hij zijn levensgeheimen gaat delen met jan en alleman maar hij probeert iedereen als vriend te zien.

Als je hem zou zien dan zou je denken dat hij stevig in zijn schoenen staat en zich door niets laat omver blazen, maar niets is minder waar. Er is een ding waardoor hij eigenlijk toch wel ingetogen is, Archer leidt sinds zijn 6de levensjaar aan Tourette. Een milde vorm van de ziekte bestaat er niet, de jongen heeft vooral bewegingstics, vocale tics zijn er bij hem nog nooit vast gesteld. Het kan op elk mogelijk moment van de dag voorkomen maar word in zekere mate ook beïnvloedt door stress. Het is zeker een van de zaken die hem beïnvloeden als persoon, zeker omdat hij zelf gebrand is om zowel sportief als muzikaal te presteren. Gelukkig voor hem werkt het zingen en spelen van gitaar wel in op hem en komt het vrij weinig voor dat hij last heeft van zijn tics als hij hiermee bezig is.
Muzikaal is de jongen, het kalmeert hem als hij gitaar speelt en zo is hij dus ook vaak te vinden al spelend op zijn gitaar of al zingend. Of hij er goed in is of niet dat laat hij in het midden, maar hij geniet er wel echt van als hij er eenmaal mee bezig is.

Sport is een van de zaken waardoor hij zich gefocust voelt, het is zeker niet iets wat hij uitoefent zonder last te hebben van zijn tics maar hij heeft het wel nodig. Plus, het is ook beter voor hem om gewoon in vorm te blijven dan voelt hij zich beter in zijn vel.


G e s c h i e d e n i s
Archer werd geboren in Ierland, zijn ouders waren dolgelukkig met hem. Er is niet superveel dat hij ontbrak, natuurlijk struggelden zijn ouders zo nu en dan wel eens, maar welk gezin met een new born had dat niet? Maar zijn ouders hielden van hem dat stond vast. Dat hij een baby was die veel huilde mag hij tot op de dag van vandaag nog altijd horen, een pluspuntje was dan wel dat hij ook goedlachs was en toch wel kon genieten van aandacht.

Wanneer hij twee jaar oud was werd zijn broertje Marcial geboren. Iets waar hij de eerste weken toch aan moest wennen want nu was hij niet degene die alle aandacht kreeg, maar dat is uiteindelijk ook wel goed gekomen. Zelf als twee jarige was hij al heel beschermend over zijn broertje, elke keer als hij huilde wanneer iemand anders Marcial aanraakte kregen ze een boze Archer over zich heen. Iets wat zeker geen pretje was, want de jongen kon nogal driftig uit de hoek komen als iemand zijn broer maar een haartje krenkte. Na een tijdje vond Archer het helemaal geweldig dat hij een kleine broer had, dan hoefde hij tenminste niet helemaal alleen te spelen.

Rond zijn 6de veranderde Archer’s leven op een toch wel drastische manier. Met dat hij soms vreemde lichamelijke tics vertoonde, zoals het teveel schudden van zijn hoofd, het kraken van zijn vingers, het soms samen trekken van zijn arm spieren waardoor zijn arm plots de lucht in schiet, waren zijn ouders naar de kinderarts gegaan en dit was de diagnose. Iets wat toch meer impact leek te hebben op zijn ouders dan op hem, want hij begreep er niet super veel van. Dit gaf natuurlijk vrij veel impact op zijn sociale leven, op school werd hij ermee gepest al beet hij door de aandoening ook meteen terug omdat hij veel directer was geworden in het omgaan met andere. Kortom hij winde er geen doekjes om.

Naarmate hij ouder werd, ontdekte zijn ouders dat er wel bepaalde zaken waren waardoor zijn motorische tics duidelijk verminderde en dat was muziek. Vooral het spelen van, het leek dan alsof zijn lichaam helemaal leek te relaxen. Zich omringen door warmte was ook een van de zaken die zijn spieren hielp om zich te relaxen. Op zijn 7de werd zijn eerste mutatie zichtbaar. Iets wat ook gebeurde in het midden van de dag, gelukkig wel thuis. Wel bevond de knul zich in een nieuwe omgeving waardoor hij vaker werd geprikkeld, en het was zo dat hij na een moment van enkele tics na elkaar te hebben gehad dat zijn haarkleur van donkerbruin veranderde naar knal rood. Iets wat er dan voor zorgde dat zijn ouders, om hun zoon van nog meer gepest te weerhouden, het besluit hadden genomen om zijn haren vrij kort te scheren en hem dus naar school te sturen met mutsen en petten. Iets wat dan weer meer opmerkingen teweeg bracht, al hielp het wel. Ook werd hij in dit jaar gekozen om als spits te spelen bij een jeugdteam dus ook meteen het begin van zijn carrière in sport.

Enkele jaren later was hij op zijn kamer bezig met een of andere opdracht voor wetenschappen op zijn kamer. Natuurlijk was zijn kleine broer bij hem op de kamer, iets wat niets nieuw was. Want ondanks dat hij toch moest leven met zijn tics stond hij toch net een beetje beter in zijn schoenen dan Marcial. Maar dus het punt was, dat zijn opdracht tot een ontploffing was gekomen. Ongepland. Marcial stond er veel te dichtbij en zo was het dat hij zijn broertje onrechtstreeks half doof had gemaakt. Natuurlijk was hij in paniek, hij had zijn broertje pijn gedaan en zou het zichzelf nooit kunnen vergeven.

Het is pas op zijn 14de dat hij ontdekt dat hij nog een mutatie heeft. Namelijk vuursturen, iets wat best ironisch is gezien zijn wisselende haarkleur. Het eerste jaar kon hij alleen maar kleine vlammen doen ontstaan, laten uitbarsten en zaken zoals muntjes doen smelten. Het was iets waar hij was achter gekomen toen hij na een van zijn voetbalwedstrijden naar huis aan het lopen was en hij een muntje op de grond zag liggen. Met het focussen op het voorwerp vlamde het na een tijdje op, waarbij het na enkele minuten uiteindelijk gesmolten was. Natuurlijk was hij er zo verbijsterd over, al hield hij het nog wel voor zich voor zolang dat mogelijk was. Met deze hernieuwde warmte in zijn lichaam, leek deze mutatie geen vat te hebben op zijn Tourette, wat misschien maar gelukkig was. Des te ouder hij werd, des te meer hij natuurlijk kon door experimentjes te doen. Zo’n twee jaar later was de eerste keer dat hij zichzelf echt verwonden door het vuur. Door het focussen van zijn lichaamswarmte op zijn ene arm was deze helemaal gaan branden, op het moment dat iemand hem stoorde door gewoon de ruimte waar hij zich in bevond binnen te komen kwam al het vuur samen op zijn schouder en verbande hij zich omdat hij de controle kwijt was geraakt. Zijn broer was de enige aan wie hij het had verteld, nadat Marcial natuurlijk zijn mutatie uit de doeken had gedaan. Al wist hij wel zeker dat zijn ouders er ook waren achter gekomen, merendeels omdat hij ooit met helder oranje ogen eens was thuis gekomen. Al hadden ze er toen geen vragen over gesteld, wat hem het idee gaven dat ze misschien zelf ook wel iets achterhielden?

Niet lang na dat zowel hij en zijn broer er voor uit gekomen waren naar elkaar toe, werden ze opgehaald door iemand en werden ze zo naar een eiland gebracht. Een plek waar hen geleerd zou worden hoe ze hun mutaties moesten beheersen, iets wat hij wel nodig had.

M u t a t i e
Fire Bending||
Een vuurstuurder is iemand die vuur kan beheersen. Archer kan het laten verschijnen uit zijn eigen lichaamswarmte na heel veel oefenen. Het vuur heeft helemaal geen vat op hem, tenzij hij de controle verliest er over dan kan het hem ernstig verwonden. Iets wat wel vaker gebeurd dan hij eigenlijk wilt toegeven, de ernstigste verwonding die hij zichzelf ooit heeft aangedaan is die op zijn schouder.

Archer kan vuurballen en vuurschijven laten verschijnen en die op andere afsturen, het soort van vuursturen dat hij kan is de aanvallende vorm. Al kan hij ook een gigantisch vuurschild creëren om zichzelf te beschermen moest dat eventueel nodig zijn, al heeft het creëren van het schild nog heel tijd nodig om te verfijnen natuurlijk. Het eindresultaat hoort iets te zijn als dit, maar dat is het zeker nog niet. Ook kan hij vuur ademen, iets waar hij totaal geen controle over heeft en momenteel lijkt hij eerder op een mense die een normale hoestbui krijgt met vonkjes. Ook Verder heeft hij slechts een uiterlijk kenmerk dat verschijnt als hij zich bezig houd met vuursturen, en dat is dat zijn ogen verkleuren naar een heldere oranje gloed, iets wat pas afneemt uren er na.

Color changing||
De mutatie die hij al heel lang heeft, maar waar hij onmogelijk controle over kan krijgen is de mutatie die zijn haarkleur veranderd. Het zijn maar twee kleuren waar tussen het wisselt en het gebeurt elke keer wanneer hij last krijgt van zijn Tourette, na een verloop van een aantal tics. Het veranderen van kleur is langs de ene kant maar tijdelijk, maar anderzijds ook weer niet. Aangezien zijn haarkleur pas veranderd na een toch wel grote opstapeling van tics. Het kan zijn dat het misschien om de dag veranderd, maar het kan ook perfect dat het na enkele maanden veranderd.