Onderwerp: Re: Campfire night di maa 29, 2016 1:49 pm
Never a party without
StormOn
Multiply
Lorise wilde niets liever dan meer dan enkel knuffels, dat hoefde ze geen woorden voor te gebruiken om dat te zien. Maar te laat, Storm was al terug gaan zitten en draaide zijn flesje in zijn hand terwijl hij haar uitdagend aan keek. Bij haar woorden grinnikte hij zachtjes. ‘Misschien.’ Hij wiebelde kort zijn wenkbrauwen en knipoogde. ‘Altijd.’ Besloot hij uiteindelijk glimlachend. Ze zou uiteindelijk altijd meer krijgen, dat kon ook niet anders, je moest haar eens zien staan, wie van de jongens zou daar nu niet naar kijken. En voorlopig waren dat enkel nog Storm en Devon, dus van hen kon ze alles krijgen wat ze wilde. De komst van Denni nam zijn aandacht een beetje van Lorise weg, zeker omdat ze zo zenuwachtig was. Iets waar ze eigenlijk helemaal geen reden om had want het was de vaste groep, ze kende bijna iedereen hier en ze zou onderhands moeten weten dat Devon en Storm er alles aan zouden doen om het haar gezellig te maken. Maar in deze situatie was Devon de betere om haar los te krijgen, zeker na alles wat tussen hen was gebeurd. Het was niet dat Storm zich er ongemakkelijk bij voelde maar hij voelde zich wel nog steeds schuldig om wat hij had gedaan.
Het idee van volleybal was aanlokkend. Maar de woorden van Denni op zijn vraag brachten de uitdagende blik terug in zijn ogen. ‘Durf je?’ Vroeg hij uitdagend, blij dat hij Denni op zen minst toch zover kreeg. Hij gooide de bal een halve meter in de lucht en ving hem weer op, haar woorden immers deden verbaast zijn wenkbrauwen in de lucht gaan. ‘Meen je dat nou?’ Vroeg hij gelijk. Zijn blik gleed naar Kat. ‘En jij kunt ook volleyballen zeker?’ Vroeg hij meteen met een scheve glimlach. Bij hem was het was roest, een kleine acht maanden roest om precies te zijn, hij hoopte dat het bij hen ook roest genoeg zou zijn zodat hij op zen minst niet onder zou gaan voor al deze mensen. Waar hij voor vreesde gebeurde, Kat zei dat Denni in haar team zou komen. ‘Alles om mij te tergen.’ Hij rolde met zijn ogen maar kon de quasi boze uitdrukking niet langer op zijn gezicht houden, algauw was daar weer zijn glimlach. Taylor kwam aanzetten met koekjes die Karlie gemaakt had en meteen zat Kat haar hand er ookal in. ‘Jij steelt alles.’ Merkte hij met een snelle glimlach op.
Het kampvuur kwam aan door Aislin en Storm klapte kort enthousiast in zijn handen. Maar dat enthousiasme werd onderdrukt door Ivy die iets opmerkte tegenover Devon en Lorise die er gelijk op in ging. Nu pas merkte hij het op, hij keek naar zijn hartslagmeter die wat was verhoogd en dan naar de enige persoon waarvan hij hoopte dat die hier niet zo opdagen, Hati, letterlijk de concurrentie. Storm wierp een blik naar Ivy, blijkbaar hadden die twee ook ontmoet onder niet zo goede omstandigheden, anders zou ze het nooit gezegd hebben. Storm merkte het niet van zichzelf maar hij was in een oogopslag enorm gespannen. ‘Geen probleem, niet direct.’ Merkte hij net iets grimmiger op dan normaal na Lorise haar opmerking, meer om de gemoederen te sussen. Eigenlijk moesten de zijne gesust worden. Hij gaf Ivy een korte blik en richtte zijn blik dan een tel lang naar Devon, ze wisselde geen woorden maar het was voldoende, voldoende voor Devon om het te weten. Iedereen die hem maar een beetje kende zou het merken en het laatste wat hij wilde was de pret hier bederven. Dus hij stond op, liet de bal in het zand vallen en liep rond de zetel heen richting Devon, nam een fles sterke drank van aan zijn kant en gaf zijn beste vriend een kort schouderklopje. Toen hij terug wandelde bleef hij even staan achter Ivy en bracht zijn hoofd terug langs het hare. ‘Aan je blik te zien hebben jullie elkaar ook niet ontmoet onder de juiste omstandigheden. Dat maakt dan twee van ons.’ Merkte hij stilletjes op, een tikkeltje gespannen. Hij gaf haar een korte glimlach en wandelde dan terug tot bij Denni en Kat en probeerde de spanning weg te werken uit zijn lichaam nadat hij Hati nog een korte blik wierp. Hij draaide de dop van de fles en bracht de fles naar zijn lippen, jep, dit zou hij nodig hebben. Hij gaf de fles aan Kat, trok zijn jas uit en sloofde de mouwen op van zijn shirt alvorens hij de fles terug aan nam. Hij gaf haar aan snelle blik en probeerde niet te veel naar zijn eigen hartslag te luisteren. ‘Ik ben klaar om jullie in te maken.’ Reageerde hij haast koelbloedig, hij knipoogde en draaide zich even naar de groep. ‘Als er nog willen.’ Hij schopte de volleybal uit het zand omhoog en ving hem op. ‘Trouwens, wat krijg ik als ik win?’ Vroeg hij nieuwsgierig aan Kat. Oh ja, hij wilde er ook iets voor terug. Al was dat zwemmen wel een redelijke compromis. Dit was letterlijk zijn ultieme ontsnapping plan van de spanning weg. Niet dat hij zich zorgen moest maken met Kat in de buurt, of Lorise, of Devon, ze hadden allemaal mutaties om hem en Hati uit elkaar te houden. Kat was al aan het rennen en Storm liep, met zijn fles drank, achter haar aan, hij trok Denni resoluut mee ook … Tag; Devon, Ivy, Denni, Kat en Lorise
Kort samengevat: ° reageert op Lorise ° daagt Denni en Kat uit om te volleyballen ° reageert gespannen op Hati ° nodigt anderen uit te volleyballen Outfit
Onderwerp: Re: Campfire night di maa 29, 2016 7:27 pm
Eigenlijk had hij de hele dag al gedacht aan de gebeurtenis die vanavond op de planning stond. Nerveus was hij niet echt, eerder nieuwsgierig naar wie er allemaal zou komen en wat er zou gebeuren. De afzender van het mailtje was iemand waar hij wel vage verhalen over had gehoord. Was het Jackie niet van wie hij het vaagjes had gehoord? Ah well. Die Devon en Storm waren volgens hem wel aardig populair, zeker omdat ze zomaar een kampvuurfeest organiseerden en de uitnodiging naar iedere leerling verstuurd hadden. (Natuurlijk had hij op de gangen wel geroezemoes gehoord over het evenement, hij was niet doof). Maar goed, het was al redelijk donker en omdat zijn navigatievaardigheden in het donker niet echt groots waren, hoopte hij, dat als hij nu vertrok, nog een beetje licht met zich mee te hebben richting het strand. Buiten ondervond hij echter dat het niet moeilijk was de plek te vinden, omdat er al een redelijke rookpluim opsteeg richting de hemel en het vuur een soort lichtbaken was, dat gevolgd moest worden. Dus de angst dat hij verdwaald zou raken, hier al, was er niet echt. Binnen enkele tientallen meters kon hij het geroezemoes van gesprekken al horen, maar echt een onderwerp kon hij nog niet onderscheiden. Toen het zicht eindelijk voor hem werd geopenbaard merkte hij op dat het grootste deel van de mensen hier onbekend voor hem waren. Misschien had hij ze al eens langs zien komen in de gang, maar het was niet dat hij een gezicht zag dat hem als bekend voor kwam. Het kampvuur leek hem wel de meest geschikte plek om te beginnen. “Yo!” merkte hij zo vrolijk als hij altijd was op met een grote glimlach op zijn gezicht, toen hij zag dat hij niet de enige bij het vuur was. “Is het warm hier of ligt het aan mij?” zei hij met een mooie wenkbrauwwiebel, maar kon zijn serieuze uitdrukking niet lang volhouden zonder in lachen uit te barsten. “Ohmygod nee, ik maakte maar een grapje.” grijnsde hij er flauwtjes achteraan. Wat was hij toch goed met eerste indrukken maken. “Ik ben Simon by the way.” Perfect.
Onderwerp: Re: Campfire night di maa 29, 2016 8:25 pm
Devon
You know I’m smart. I spin you round like a knot. I know the pieces of your heart. Sometimes it’s fun, to pull your strings one by one. Until I get you onto one.
”No, just wondering.” was het antwoord van Ivy en Devon beet op de binnenkant van zijn wang als poging om een lach te onderdrukken. Yeah right. Hij plaatste zijn lippen opnieuw tegen de hals van het flesje en nam een aantal slokken, waardoor ook zijn tweede flesje ook al weer bijna tot op de bodem leeggedronken was. Ondertussen had hij zijn arm op de rug van de zetel liggen, achter het hoofd van Ivy door. Met zijn groenige ogen keek hij naar de houtstapel, waar hij Aislin aan de andere kant zag staan. Ze grabbelde in haar zak en voor een moment fronste Devon zijn voorhoofd. Ging ze nu gewoon een aansteker gebruiken om het vuur aan te doen? Verrast -of eerder teleurgesteld- trok hij zijn mondhoeken omlaag. Totdat hij zag dat het helemaal geen aansteker was, maar een of ander vreemd ijzeren blokje. Van verschillende kanten kwam een plotselinge ‘ohhh’ en Devon zijn hart maakte een sprongetje toen er opeens blauwe vlammen oplaaiden. ’Holy shiiiiit.’ riep hij uitgelaten en dropte het lege flesje in het zand om vervolgens enthousiast in zijn hand te kunnen klappen. Hij plaatste zijn handen tegen zijn mond om zijn stem wat te versterken en riep enkele enthousiaste kreten. Het hout vatte al snel vuur en Aislin was volledig verdwenen achter de vlammen omdat ze aan de andere kant van het kampvuur stond. Net op dat moment kwam Taylor aan, haar vrolijke, sprookjesachtige zelve zoals gewoonlijk. Devon moest lachen toen hij vanop een afstandje een foto zag maken en hij durfde te wedden dat die binnen de minuut op de sociale media zou komen te staan. En gelijk had hij, want nog geen twintig seconden later voelde hij zijn gsm trillen in zijn zak. Lang leve de meldingen van Instagram. Zowel hij als Storm werden overvallen door een enthousiaste kus van haar en hij keek gretig naar de dingen die ze allemaal bij had. Een hele stock, als je het hem vroeg. "Deze heeft Karlie gebakken, die zich trouwens verontschuldigt, omdat ze andere plannen heeft voor de avond," Devon fronste voor een moment zijn wenkbrauwen en Storm stelde de vraag die ook op zijn tong brandde. Taylor zonder haar wederhelft? En dan een andere jongen als reden gebruiken? Devon lachte kort en stak zijn hand uit naar de koekjes. ’Ik durf te wedden dat ze morgen spijt heeft.’ bracht hij plagend uit en knipoogde naar Taylor terwijl hij een hap van het koekje nam. Misschien had Hal wel gelijk en maakten de koekjes het wel goed want damn, had ze nu echt honing gebruikt?
Storm nam het voortouw om te gaan volleyballen en Devon zijn ogen begonnen te glimmen. ’De man van de goede ideëen heeft gesproken.’ bracht hij uit en maakte aanstalte om zichzelf ook rechtop te duwen, om zich bij Denni en Kat -die weer koekjes had gestolen- te voegen. Kort maakte hij oogcontact met Denni en kreeg dezelfde blik weer terug, die duidelijk duidde op Ivy. Devon greens haar toe en schudde met zijn hoofd. Maar zijn grijns verdween maar al te sne toen hij de duidelijk gefrustreerde stem van Ivy langs zich hoorde. ”Hebben jullie hem ook uitgenodigd?” De sfeer leek in een keer volledig om te keren. Zowel Storm als Devon keken in de richting van de duinen, waar een of andere vreemde jongen was verschenen. Of toch vreemd voor Devon in ieder geval. Het was alsof Lorise er ook onmiddellijk weet van had, want ze ‘dreigde’ om Cupid te gaan spelen. ’Wat is hier aan de hand?’ vroeg Devon een beetje in de war en keek naar Hal, in de hoop dat die duidelijkheid kon scheppen. ’Geen probleem, niet direct.’ Hij merkte overduidelijk de verandering in de houding van zijn beste vriend op, wat ergens bij hem een belletje deed rinkelen. Devon nam een diepe ademteug en filterde de geuren die erin zaten. Vampier, weerwolf, vuur, alcohol, opnieuw weerwolf. Hij wisselde nog één blik met Hal en toen begreep hij het. ’En ik heb er ook geen zin in om vanavond Ursus te spelen..’ bromde hij waarschuwend tussen zijn tanden door en keek met gefronste wenkbrauwen naar de jongen die blijkbaar Hati heette. Achter hem hoorde hij Storm wandelen en hij kreeg niet veel later zijn hand op zijn schouder. Dit was een situatie waarin ze beide alert zouden zijn, daar was geen ontkennen aan. Devon keek op en knikte hem kort toe. ’Ga maar, ik blijf hier.’ Hij gebaarde met zijn neus in de richting van de meisjes en de volleybal en glimlachte zwakjes. Hij was blij toen hij Storm een fles drank hoorde nemen en met de meisjes meeging. Alcohol zou het allemaal stukken gemakkelijker maken, hoe cliché dat ook mocht zijn. Devon tastte naar zijn gitaar die langs de zetel stond en trok die tot op zijn schoot. Op momenten als deze was het duidelijk hoezeer de vrienden op elkaar ingespeeld waren. Hoe graag hij ook had willen volleyballen, de plannen waren gewijzigd, maar hij had het meer dan graag voor Storm over. Het voelde als zijn plicht om een soort van backup te vormen. ’Schenk er geen aandacht aan.’ probeerde hij daarna Ivy af te leiden en legde kort zijn hand op haar bovenbeen om haar aandacht te trekken. Met zijn andere hand griste hij ook een fles sterke drank uit de doos, gekoeld door Raeen, en gaf die over zijn gitaar heen aan Ivy. ’Pop that bottle.’ Terwijl haalde Devon zijn gitaar uit zijn hoes en plaatste hem op zijn schoot. ’Kan jij spelen?’ vroeg hij haar en liet zijn vingers terwijl over de snaren gaan. Met een brede, benieuwde glimlach keek hij haar aan, al kon hij het niet tegen houden om af en toe wakend naar Hati te kijken. Natuurlijk zocht hij ook naar nog gitaren, eventueel voor als er anderen wouden mee spelen.
Samenvatting: - Kijkt enthousiast naar Aislin die het vuur aandoet. - Begroet Taylor en eet een koekje (hihi) - Maakt aanstalte om mee te gaan volleyballen totdat Hati ten tonele komt - Reageert redelijk geprikkeld op de andere weerwolf - Blijft bij het kampvuur terwijl Hal gaat volleyballen en houdt een oogje in het zeil - Haalt zijn gitaar boven en praat met Ivy - Kijkt of er nog gitaren aanwezig zijn
Outfit
Campfire night / Multiple
Dylan Firth
Deceased
Aantal berichten : 61
Onderwerp: Re: Campfire night di maa 29, 2016 9:16 pm
Wat had Melody nu verwacht? Ze ging met iemand wiens doel het was om ooit uit te breken als dj. Als je dan even een goeie sound hoorde dan ging je dat off course opnemen. Eventho het momenteel echt wel te grappig was om haar bae zo te zien razen. ‘Je zou gevleid moeten zijn.’ Bracht ze onder het lachen uit. Echt, morgen zag er eruit als een of andere bodybuilder met staalharde abs of zo. Om haar nog een beetje extra te pesten knalde ze het volume nog wat hoger. Thank god voor de apparatuur waarmee ze het had opgenomen, de zuiverhuid was momenteel echt wel great waardoor je elke noot echt perfect kon opvangen. Kort trok Eva een pruillipje toen ze werd vertelt dat ze werd gehaat. Aardig hoor. Maar die lip verdween al te snel weer en ze brak weer in lachen uit toen een kussen haar tegen het hoofd trof. ‘Je houdt van mij en mijn perfecte haar, maak jezelf maar niets wijs kleintje.’ Grijnsde Eva breed. Damnit, ze hield hier echt teveel van hoor. Nou ja, ze hield gewoon te veel van Melody ‘nough said. De aanval zag ze stiekem wel aankomen hoor, like wie zou het niet zien aankomen. Zover als ze kon duwde ze de laptop uit het bereik van Melody, om vervolgens met haar lichaam ook gelijk even de toegang tot het ding te blokkeren. Maar toen kwam de aanval der aanvallen, nat haar knalde in haar gezicht en de druppels liepen natuurlijk door over haar rug heen. Helemaal mooi.
Maar aye, back to business het was tijd voor een knalfeestje. Daar kon het duo natuurlijk niet ontbreken you know. Hier had ze stiekem al een hele tijd op gehoopt tho, al kwam het initiatief dit keer niet van de docenten of wat dan ook, maar van twee kerels. Devon en Storm. Ze herinnerde zich de dudes nog vaagjes vanuit de chemie klas waar ze laatst met ijsje had gezeten. ‘Probably gaan er people zijn met gitaartjes dus ik denk niet dat mijn beats nodig zijn daar. En alsof je mij het water in krijgt babe, jij ligt er eerder in hoor.’ Ghehe, hell yeah natuurlijk was dat het plan al heel de dag geweest om Melody ergens deze avond gewoon woppa het water in te knallen.
Een ritje naar het strand op Melody’s back. Meer bad ass kon het even niet hoor. Met een kleine grimas streek ze kort over de hals van de gigantische panter waar ze op zat. Stiekem had ze toch maar een kleine usb in de broekzak van haar jeansshort gestoken, you never know uiteindelijk wanneer de gitaartjes werden opgebergd. De geur van het vuur deed haar mondhoeken omhoog krullen. Oh man, de feestjes op het strand die zij al had afgeschuimd waren legendarisch geweest. Vannacht zou zowiezo aan dat lijstje worden toegevoegd! Licht verbaasd had ze opgekeken toen Melody de naam van Ijsje uitbrulde. Like what? Hoe kon ze even gemist hebben dat die twee elkaar kennen? Uitleg somebody, please? Maar voor ze antwoorden kreeg kreeg ze ook nog even de melding dat ze haar levende troon moest verlaten. Oh well, wat moest dat moest. Al bleef ze stiekem toch nog even lang zitten tot Melody ook echt veranderde. Met een kleine por in Melody’s zij veerde ze uiteindelijk overeind waarop ze even kort rond keek. Aardig veel mensen, tijd voor het eens wat op te schudden. Hier en daar waren er mensen bezig met volleybal, en dan was er nog een dude die er zat met zijn gitaar zoals ze had verwacht. Met een grijns keek ze Ijsje aan toen ze bij haar waren gearriveerd. ‘Aye, ik wil even mooi alle details hoe jij Ijsje kent hoor. Maar ik ga even naar de muziekdude in kwestie, je weet wel beetje socializen, dan krijg jij wat tijd met Ijsje in kwestie.’ Grijnsde ze vrolijk naar Melody. Kort drukte ze een kus op het voorhoofd van Melody om daarna in het voorbijgaan van Aislin haar een korte por te geven. Dat werd even haar dingetje stiekem.
Met een kort plofje zette ze zich naast Devon neer. ‘Aye, ik ben Eva. Cool idee man, maar die drinks tho, zijn die voor iedereen?’ Beter even mooi beleefd vragen, voor ze op iemand tenen ging staan of zo.
Outfit, zonder de sunglasses
Korte samenvatting: - Eva komt aan - Port Aislin - Gaat naast Devon zitten
Onderwerp: Re: Campfire night di maa 29, 2016 9:34 pm
Tonight let's get some and live while we're young
Ahah, right.. Lorise en alleen maar knuffels? Hmm meneer Hal wist ook maar al te goed dat ze geen genoeg nam met alleen maar knuffels. Waardoor ze hem haar bekende ondeugende blik gaf. En dan misschien zeggen? Beter voor hem dat hij zichzelf verbeterde. Maargoed, dat moest hij dan nog maar waar maken. Want er waren ondertussen al een hele hoop meer meisjes bij gekomen, dus het leek haar sterk dat ze nog iets meer kreeg. Niet dat dat haar iets uit maakte, Lorise was zo vrolijk en blij, en had zelden last van jaloezie of dat soort dingen. Ze hoopte ook dat dat bij de rest van de meisjes zo was want Devon was ook door iedereen wel geliefd, heel begrijpelijk tho. Sowieso StormOn he. Het vuur werd aangestoken en dat trok alleen maar meer mensen. Zoveel dat ze haar best moest doen om iedereen aan te kunnen kijken en ook echt de naam te kennen. Ze keek wel aandachtig toe of er niet iemand was die alleen stond. Maar het leek er niet op dat er buitenbeentje was.
Heel goed want Lorise vond het heel belangrijk om de gezelligheid te behouden. En dat kon toch niet als iemand zich niet welkom voelde. Vandaar de korte waarschuwing naar Ivy op de komst van Hati, die echt nog niks fout leek te doen. Ze deed een poging om de blikken te volgen die gewisseld werden en kneep haar ogen even nauwlettend samen naar het drietal voordat ze plots werd mee getrokken door Taylor. "Komaan Lorise! Voetjes van de vloer!" riep de blondine en lachend stond ze op. “Yeaah” riep z enthousiast terug. Oooh ja dat liedje was ook wel heel catchy en alsof ze elkaars gedachten konden lezen deden ze helemaal gek op hetzelfde deel van de muziek. Even een momentje los gaan met Taylor, heerlijk, ze had dezelfde trekjes in haar dansmoves als Lorise tho. Dat kwam door ballet. Het liedje was afgelopen maar ze dansende nog even sierlijk verder, met pirouettes en al. "Psst, Lorise," vroeg Taylor plots en Lorise kwam automatisch wat dichterbij om te horen wat ze te zeggen had. "Ben ik de enigste die die twee echt samen ziet?" vroeg ze en ze keek -niet te opvallend- om naar de twee meisjes die ze duidelijk bedoelde. “Ik ben niet blind Taylor tuurlijk zie ik dat” grinnikte ze met een wenkbrauwwiebel terug.
Heel goed en toevallig vroeg Storm ook net of er meer mensen mee deden met volleybal. “Kom!” zei ze tegen Taylor en liep richting de sportievelingen. Dan kon Cupid maar beter even in de buurt blijven he? “Okee ik ga wel bij Hal, dan is ie niet zo hopeloos” zei ze plagend en stak even haar tong uit naar hem. Lorise was een natuurtalent, al vond ze het zelf.
Tags: Ivy, Devon, Storm, Taylor, Kat & Denni - Probeert spanningen in de gaten te houden maar gaat dansen met Taylor - Reageert op opmerking van Taylor - Stelt voor om mee te gaan volleyballen
Onderwerp: Re: Campfire night di maa 29, 2016 10:20 pm
Go down with this ship
Please wrap your drunken arms around me. And I'll let you call me yours tonight. Cause slightly broken's just what I need. And if you give me what I want. Then I'll give you what you like. Please tell me I'm your one and only. Or lie and say at least tonight. I've got a brand new cure for lonely. And if you give me what I want. Then I'll give you what you like.
Haar blik was nog even op Hati blijven hangen, waarna ze de opmerking had gemaakt of ze hem ook uitgenodigd hadden. Ze moest toegeven dat ze had gehoopt dat deze persoon hier niet zou zijn, maar je kon natuurlijk niet alles hebben. Toen ze opkeek naar de jongens zag ze ook hoe Storm haar een korte blik toewierp, maar natuurlijk. Die moest zich ook niet op zijn gemak voelen met zo'n soortgenoot in de buurt. Concurrentie misschien zelfs. Echter was de eerste reactie die ze kreeg niet van één van de jongens, maar van Loriso die zich nu tot haar had gericht. “Wat? Is er een probleem? Want anders ga ik cupid spelen hoor” Ivy hield haar mond en liet Storm het woord doen, maar ze had wel door dat de ander lichtelijk waarschuwend had geklonken. ’Wat is hier aan de hand?’ klonk nu de wat verwarde stem van Devon. Zelf richtte ze haar blik kort op het blauwe vuur, om maar eventjes niemand aan te hoeven kijken. ‘Geen probleem, niet direct.’ De stem van Storm klonk een beetje grimmig toen hij dat zei. De geur kwam opnieuw haar neus binnen drijven en ze sloot kort haar ogen. Al haar zintuigen werden getriggerd door de aanwezigheid van de andere weerwolf. Voorzichtig ging ze met haar tong naar de plaats waar haar hoektanden zaten, en ze voelde hoe deze scherp waren geworden. Normaal gesproken gebeurde dat alleen als ze bloed rook, maar blijkbaar lag deze wolf haar zo slecht dat hij zelfs die kant in haar naar boven kon halen. ’En ik heb er ook geen zin in om vanavond Ursus te spelen..’ Het zag ernaar uit dat Devon nu ook doorhad wat er aan de hand was. Ivy had haar blik weer opgericht en liet deze kort naar Storm gaan, die in beweging was gekomen en een nieuwe greep deed naar de drank. Hij gaf zijn tweede helft een korte klop op diens schouder, maar voordat hij helemaal doorliep hield hij nog kort stil bij haar. De brunette keek hem vanuit haar ooghoek aan. ‘Aan je blik te zien hebben jullie elkaar ook niet ontmoet onder de juiste omstandigheden. Dat maakt dan twee van ons.’ Een kort knikje was genoeg als reactie, het was duidelijk dat de ander Hati ook niet bepaald op een goed moment had getroffen. Het was een soort geruststelling geweest, want ze voelde hoe de hoektanden zich langzaam weer wat terugtrokken. Gelukkig maar, want ze had geen zin om te flippen op dit feestje, enkel door Hati. Ivy liet haar blik weer langs de mensen gaan, een deel was aan het dansen, een deel ging in de richting van het volleybalveld en een ander deel bleef wat rondhangen bij het vuur. Ze kon het niet helpen dat haar blik weer op zoek ging naar Hati, want ze vertrouwde hem voor geen meter. Het was de hand van Devon op haar bovenbeen die haar weer op deed kijken. ’Schenk er geen aandacht aan.’ Zonder iets te zeggen maakte ze haar blik los van de aanwezige mensen en richtte ze die op Devon. Een verbaasde blik kwam in haar ogen te liggen toen ze zag dat hij een gitaar bij zich had. "Dus je speelt ook nog eens gitaar?" zei ze met een kleine grijns terwijl ze de fles aanpakte. Niet zo gek dat hij zo populair was hier. ’Pop that bottle.’ En zo gezegd, zo gedaan. Want nog geen seconde later klonk er een zachte plop en had ze de dop van de fles verwijderd. Rustig nam ze een slok van de drank, het was lang geleden dat ze op zo'n feestje was geweest zeg. ’Kan jij spelen?’ De brunette nam nog een slokje van de fles sterke drank en knikte daarna. "Yes, dat kan ik ja. Maar ik heb geen gitaar of iets bij me, dus ik laat de eer vanavond aan jullie over." Een kleine grijns sierde haar lippen waarna ze Devon de fles met drank aanbood. Konden ze best wel delen, right? Een ander meisje wat ze niet kende kwam erbij en ze hoorde deze ergens tegen Devon zeggen dat dit alles een cool idee was.
Samenvatting: - Ontwijkt de waarschuwing van Loriso lichtelijk - Reageert geprikkeld op Hati, bespreekt de spanningen kort met Storm en Devon - Praat vervolgens weer verder met Devon, maar houd alles nog wel in de gaten - Pops that bottle - Luistert half naar Eva die erbij komt
Active tags: Storm, Devon Other tags: Hati, Loriso, Eva
Onderwerp: Re: Campfire night wo maa 30, 2016 1:18 pm
We need love, but all we want is danger
WE'RE ALL BORED WE'RE ALL SO TIRED OF EVERYTHING WE WAIT FOR TRAINS THAT JUST AREN'T COMING WE SHOW OFF OUR DIFFERENT SCARLET LETTERS TRUST ME MINE IS BETTER WE'RE SO YOUNG THAT WE'RE ON THE ROAD TO RUIN WE PLAY DUMB BUT WE KNOW EXACTLY WHAT WE'RE DOING WE CRY TEARS OF MASCARA IN THE BATHROOM HONEY LIFE IS JUST A CLASSROOM CAUSE BABY I COULD BUILD A CASTLE OUT OF ALL THE BRICKS THEY THREW AT ME AND EVERY DAY IT'S LIKE A BATTLE BUT EVERY NIGHT WITH US IS LIKE A DREAM BABY WE'RE THE NEW ROMANTICS COME ON, COME ALONG WITH ME HEART BREAK IS THE NATIONAL ANTHEM WE SING IT PROUDLY WE ARE TOO BUSY DANCING TO GET KNOCKED OFF OUR FEET BABY WE'RE THE NEW ROMANTICS THE BEST PEOPLE IN LIFE ARE FREE ----------------------------------------------
Dansen was de meest zalige ontspanning die er was en Lorise dacht er precies hetzelfde over. Toen het liedje over ging op een ander bleven ze gewoon doorgaan, beide als echte ballerina's. Loriso beantwoordde haar opmerking met een wenkbrauwwiebel en Taylor kon niks anders dan lachen. Ze zag Denni en Kat echt wel samen, al zag ze Kat ook met Storm en Denni ook met Devon, maar die jongens paste wel bij iedereen. Ze keek kort naar Storm die met Kat & Denni richting het volleybalnet liep dat vast op het strand hing. Daarna verplaatste ze haar blik naar Devon die met twee dames op de bank zat, hoe kon het ook anders. Normaal had ze het weg geglimlacht en was ze direct achter Lorise en de rest aangestormd, maar dit keer kreeg ze een rare smaak in haar mond en trok haar buik vervelend samen. Ze wist direct wat ze voelde door haar mutatie, maar ze had het zelf nog nooit meegemaakt. Taylor had ook nog nooit een reden gehad om jaloers te zijn en dat ze dit nu zo plots voelde, overviel haar een beetje. Waarschijnlijk kwam het doordat Devon zijn gitaar bovenhaalde en het haar direct terug sleepte naar de plek waar ze hem ontmoet had. Toen was het dan wel haar gitaar geweest, maar dat maakte geen verschil. Dat moment had naar veel meer geleid dan enkel gitaar spelen en als ze eraan dacht dat daar waarschijnlijk precies hetzelfde ging gebeuren...
Ze probeerde het van zich af te laten glijden en begon haar liedje Shake it off te neuriën nadat ze zich ervan had verzekerd dat haar gitaar nog altijd in de hoes stond tegen het andere einde van de sofa. Storm, Denni, Kat & Lorise waren er al bijna, dus moest Tay een korte sprint inzetten om ze in te halen. Eenmaal bij hun sloeg ze haar linkse arm om Storm zijn schouders. "Is er nog plek voor een extra speler? Of zijn we dan oneven?" Vroeg ze met een lichte glimlach terwijl ze naar het volleybalnet keek dat half kapot in de wind hing. Het was groenig van het water in de lucht en de palen zagen er ook niet meer echt nieuw uit, maar het was beter dan niks.
Samenvatting -Babbelt met Loriso -Ziet Devon met de gitaar zitten -Ze slaat een arm om Storms schouders en wil mee doen met de volleybal.
tag: Storm, Denni, Lorise & Kat
We are the Kings and the Queens You traded your baseball cap for a crown. Jurk Gsm+hoesje Strandtas
Onderwerp: Re: Campfire night wo maa 30, 2016 11:20 pm
Waverly di Fontana
Lente, eindelijk was het lente. Het leek alsof het een eeuw geduurd had voordat het eindelijk lente was geworden. Waverly had ook nog nooit een echte winter doorgemaakt, ondanks de reizen die ze had gemaakt. Die waren allemaal in het middellandse zeegebied geweest, dus dat zorgde ervoor dat ze zich nooit in echte kou had bevonden. Voordat ze hier kwam dan. De wintermaanden waren soms best moeilijk geweest voor haar, maar ze had zich er doorheen weten te slaan. Met een paar gulle giften van Jean en Jamie, die haar wat winterkleding hadden gegeven. Ze had al verteld dat dat echt niet had gehoeven, maar ze hadden erop aangedrongen dat ze ze zou aannemen. Nu kon ze die kleding weer gaan opbergen, lente stond voor de deur. En hoe beter de lente verwelkomen dan met een feestje? Ze had de uitnodiging van Devon en Storm gekregen, waar ze al veel over had gehoord. Ze had ze nog nooit echt ontmoet, maar wel eens voorbij zien lopen. En Devon had haar op instagram verteld dat hij haar wat gitaar zou leren spelen, dus hij was vast een goede jongen.
Ze had zich al omgekleed, en was al helemaal klaar. Tot ze erachter kwam dat het pas over een uur zou beginnen. Wat moest ze nou in de tussentijd doen? Het was pas vijf uur. Kat stond onder de douche te zingen, maar Waverly was al helemaal klaar. En ready to go. Vanuit hun kamerraam kon ze de zee een klein beetje zien, het was een soort streepje, als je goed keek. Ze verlangde er wel naar, het was ook niet gek als je haar was. Nu kreeg ze een ideetje, waarom niet even gaan zwemmen? De zee was haar tweede thuis, of eerste thuis als je er vanuit een ander oogpunt naar keek. "Kat ik ben alvast naar zee!" Riep ze naar haar roomie, voordat ze de kamer verliet. Na een kleine wandeltocht was ze dan toch aangekomen bij de zee. Zo stond ze met haar blote voeten in het zand en sloot haar ogen even. Het was voor haar een heerlijk gevoel, de ietwat zoute zeewind die met haar haren speelde. Een paar minuten lang bleef ze zo staan, tot ze ook haar jurkje uit deed, en die op haar schoenen legde. Haar bikini had ze al aan en ze had haar kleren op een net stapeltje gelegd. Ze was zo slim geweest om een jack mee te nemen, aangezien het feest wel tot laat zou duren. Ook had ze haar kleren niet in het natte zand gelegd, maar een eindje weg. Een laatste blik op de kleding was genoeg voor haar, voordat ze de zee in rende en onder water dook.
Och wat hield ze toch van het leven in de zee. Zodra ze een paar meter de zee in was gerend was haar staart verschenen. Maar omdat Waverly het al heel haar leven deed had ze genoeg tijd om ver genoeg te kunnen rennen om meteen te duiken en weg te zwemmen. Ze was een soepele zwemster, zelfs al zou ze haar staart niet hebben. Dat zou ze echter nooit kunnen proberen, want als ze de zee in ging zou ze haar staart altijd krijgen. Net als het zwembad. Of tijdens een hevige regenbui. Overal met grote hoeveelheden water. Niet dat ze het erg vond, het leven onder water was even goed als op het land. Ze zou het voor geen goud opgeven. Ze hield van het rijk hier beneden, alle planten en exotische vissen. Een voor een haar vrienden, al kon ze er niet mee praten. Ze begreep ze vaak wel, om een of andere onverklaarbare reden. Maar praten, nee. Ze was al blij dat ze onder water kon ademen, dat zou een groot probleem zijn anders. Haar gouden staart viel best op tussen de andere vissen, ook was ze veel groter. Waverly verloor altijd de tijd als ze in het water was, ook nu weer. Ze kwam vaak niet meer boven water tot ze eruit ging, en na een hele poos dacht ze pas weer aan het feest. Zo ging het nou eenmaal, ze kon haar gedachten verliezen als ze aan het zwemmen was. Ze zwom naar het oppervlak en keek eens wat er boven het water allemaal gaande was. Ojee, ze zag al allemaal mensen. Hoe laat zou het zijn? De zon was nog niet onder, maar het was vast al zes uur geweest. Voor zover op tijd komen... Lekker dan Waverly.
Ze zag heel wat meisjes, en ook een paar jongens. Ze bleef even toe kijken, maar ze leken haar niet meteen door te hebben. Haar kleren lagen ook zo'n twintig meter van de sofa af. Sinds wanneer stond die er? Toch nog niet toen ze hier aan was gekomen? Nee.. dat kon haast niet. Ze dook nog even onder water, waarbij haar gouden staart even te zien was aan het oppervlak, voordat ze terug zwom naar de kant. Ze kon maar tot een bepaald punt zwemmen, want dan was er geen water meer. Ze trok zich nog een metertje vooruit met wat gedoe, tot ze tot stilstand kwam. Hier was het water nog maar tien centimeter hoog. Nu het tricky gedeelte. Ze bewoog haar hand zodat de golven om haar heen tegen werden gehouden. Tegelijkertijd, terwijl ze half op de andere arm steunde, liet ze de waterdruppeltjes van haar staart af zweven terug de zee in. Zo zou ze kunnen drogen zonder dat ze weer nat werd. Ook werd het drogen zelf wat versneld, anders lag ze hier nog wel een half uurtje. Het was een proces wat concentratie vereiste. Sinds haar ontmoeting met Conor was ze het weer meer gaan oefenen, maar ze boekte al vooruitgang. De zee was moeilijk tegen te houden omdat het zo groot was, maar in een straal van een meter om haar heen ging het nog wel. Na ongeveer vijf minuten verdween haar staart weer, evenals de gouden top die altijd over haar bovenlijf verscheen. Die was er altijd al geweest hoor, een soort bikinitop. Maar dan van schubben. Zelf kon ze het ook niet verklaren.
Ze lag nu weer in haar bikini op het strand, met benen. Ze stond snel op en liep naar haar kleren een paar meter verderop. Haar jurkje trok ze aan, en haar schoenen probeerde ze onderweg aan te doen. Het lukte niet echt, ze struikelde bijna een keer. Smooth Waverly, smooth. Maar ze kwam uiteindelijk wel aan bij de andere mensen. Ze bleef met een grote glimlach op haar gezicht even iedereen bekijken. Een paar kende ze. Storm en Devon natuurlijk, haar roomie Kat, bff Lorise, een meisje die ze herkende als Taylor en iemand die wel Dennimae moest zijn (daar had Kat het over gehad). De rest waren allemaal nieuwe gezichten. Ze zette een stapje dichterbij, en zwaaide even naar iedereen. Daarna liep ze naar Devon die op de bank zat, en legde meteen even haar jasje naast de sofa neer. Die zou ze later wel weer aan doen, er zou ook niets mee gebeuren, het was tenslotte haar jasje en niet die van iemand anders. Ze gaf hem heel vriendelijk een kusje op de wang als opening, want ja hij was wel de gastheer. Ook al had ze net gezwommen in het zoute water, ze zou wel lekker ruiken. Heel fris, zoals meestal eigenlijk. "Heey uhm, sorry dat ik zo laat ben? Ik was de tijd een beetje kwijtgeraakt bij het zwemmen.." Stamelde ze onschuldig. "Maar ik heb Kat meegenomen? Soort van. En ik heb me hopelijk gehouden aan de dresscode," Vertelde ze met een knikje naar Kat gevolgd door een grijns. Zo weinig mogelijk kleren, ja dat was wel aardig gelukt. Even keerde ze zich naar de rest, en stelde zich voor: "Greetings allemaal. Ik ben Waverly." Ze zag hoe iedereen met elkaar aan het praten was en keek toen even naar de mensen die ze al kende, die gingen volleyballen zo te zien. Volleyballen, dat was wel leuk? Rond het kampvuur zitten zou later wel komen, maar het was nu nog licht.
Ze rende door het zand naar het vijftal toe, maar stopte wel op enkele meters afstand. Ze hoorde Taylor vragen of er nog een plek was voor haar en of ze anders oneven zouden zijn. Met een simpel sommetje kwam Waverly erachter dat als zij mee zou doen dat ze dan niet meer oneven waren. Toch? De laatste metertjes kwam ze heel zachtjes aanlopen, en besprong Kat toen van achteren. "Kat!" Riep ze blij naar haar roomie, en meteen gaf ze Lorise ook een dikke knuffel. Nu ze toch bezig was gaf ze ook Taylor er een. Iets minder uitgebreid dan Lorise, want ze kende haar minder goed. Maar Taylor leek haar wel de persoon voor knuffels om een of andere reden? Ook Dennimae gaf ze een voorzichtig en kort knuffeltje toen ze er even om had gevraagd met haar ogen, want ja, Denni kende ze al helemaal niet zo goed. Maar het was wel een lief knuffeltje hoor. "Meneer Storm." Sprak ze grijnzend, en ze gaf hem net als Devon een kusje op de wang, ook hij was gastheer. Waverly met haar Griekse manieren stond er niet zo bij stil dat voor anderen een kusje al heel intiem kon zijn, voor haar was het gewoon een vriendelijke begroeting. "Zou ik anders nog mee mogen doen? Dan is het aantal niet meer oneven volgens mij.." Vroeg ze toen ze iedereen gehad had. "Ik ben Waverly," Voegde ze er snel aan toe toen ze beseft had dat de helft van het vijftal haar niet eens kende.
Tags: Devon, Katerzyna, Lorise, Taylor, Dennimae, Storm Samenvatting: - Gaat zwemmen en vergeet de tijd, komt daardoor later aan - Bekijkt iedereen even, en stelt zich voor aan Devon en de rest - Loopt achter groepje aan dat gaat volleyballen en bespringt Katerzyna - Stelt zich voor aan de volleybal mensjes en vraagt of ze mee kan doen
Outfit: Jacket x Dress x Shoes x Bikini Mermaid form: Klik
Onderwerp: Re: Campfire night do maa 31, 2016 11:07 am
Hati Hróðvitnisson
Hati liet zijn blik rustig even rond de mensen gaan die er op het moment al waren. Hij kende nog niet veel op het eiland, maar er moest toch wel iemand aanwezig zijn die hij wel kende. Al was het maar voor het idee. Normaal zou hij gewoon zijn mutatie hebben gebruikt om bekende op te zoeken, gewoon diens geur vinden ofzo. Jammer genoeg was dat geen succes tijdens een feestje, ervaarde hij nu eerste hand. Ach, dan niet. De jongen was moeilijk uit zijn doen te krijgen. Uiteindelijk ontmoette hij wel zeker de blik van een bekende, die vampier, die nu naar hem fronste. Hij wist wel beter dan zijn werk met haar door te zetten op een sociale bijeenkomst. Dus grijnsde hij enkel en gaf een pesterige knipoog, om te laten weten dat hij haar had opgemerkt. Hij zou immers zichzelf niet zijn om dat niet te doen.
Hierna richtte hij zijn aandacht weer op het gezelschap waar hij zelf bij stond. Zijn blik lag rustig maar geamuseerd op Aiden, die hem een tijdje aanstaarde. Zijn opmerking leek effect te hebben zeg, wat leuk. Uiteindelijk keek deze toch weg en gaf hem een biertje, waarbij hij knikte alsof hij niks meer had bedoeld dan dat. Dat was natuurlijk niet waar, hij bedoelde het evengoed zoals de jongen het had opgevat. Hati deed er niet moeilijk over, gewoon even het water testen. In ieder geval had hij nu een biertje, die hij vrij soepel opende met een random voorwerp uit zijn zak. De jongen nam er even een slok van terwijl hij luisterde naar de vraag van de ander. “Noorse Mythologie, maar ik kom zelf uit Ijsland” Hij grijnsde er even bij, maar op een wat normalere manier dan hiervoor. De zwartharige was altijd wat rustiger als het daarover ging, wat te merken was. Iemand kwam bij het gesprek en stamelde wat tegen Aiden. Hij bekeek de ander die zichzelf Spencer noemde even en volgde de conversatie half. Het was immers onbeleefd af te luisteren, maar hij stond er nu toch bij en beleefd was wel vaker niet bij hem te vinden.
Ineens voelde hij zich weer bekeken. Met een klein fronsje hief hij dus ook zijn hoofd en scande de omgeving naar de bron hiervan. Al snel vond hij Goudlokje in de hoop terug. Natuurlijk had hij wel verwacht die tegen te komen, de hele school was immers uitgenodigd. Echt een idee hebbend dat deze dit ook georganiseerd had was er niet. Hati was vanavond ook niet in de mood om ruzie te gaan zoeken, dus bleef hij mooi op zijn plek staan en hielt zijn blik nog even op het clubje rond Hal. Het voelde daar nu wat gespannen aan, hij merkte het op. De een leek de ander aan te steken en niet lang daarna kwam er nog een blik op hem, eentje die hij niet herkende. Voor een deel wel jammer dat het zo moest gaan, hij vond het heus niet erg om in een slecht beeld te staan. Maar die jongen op de bank zag er wel goed uit, hij had graag zijn andere opties overwogen bij die. Maar goed, shit happens. Hij nam nog een slok bier en keek even naar de andere meiden die daar rondhingen en zich klaarmaakte te gaan Volleyballen. Misschien wat wachten tot de meerderheid zat was en dan pas die richting op lopen een beter idee. Voor hem was er flink wat spul voor nodig hem dronken te krijgen, dus hij kon er ook wel vaart achter gaan zetten.
TAG: Aiden, Spencer. SMALL TAG: Ivy, Storm, Devon
- Merkt Ivy op en reageert op haar - Praat met Aiden en volgt het gesprek tussen hem en Spencer - Reageert op de blikken van Storm + Devon enco
Onderwerp: Re: Campfire night do maa 31, 2016 8:58 pm
Spencer Lewis
Opgelucht hield ze adem, Aiden vond haar opmerking helemaal niet zo stom als ze hem zelf vond, gelukkig maar. Ze Schudde zijn hand en merkte dat hij zelf ook wat nerveus overkwam. Ze was dus niet de enige. “Als je van gedachte veranderd, mag je altijd een flesje uit de tas pakken hóór,” hoorde ze hem zeggen. Even twijfelde ze, maar ze pakte er toch een flesje uit. Ze besloot hem eerst even te bewaren “Ik ben best wel benieuwd nu.” zei ze met een knipoog. “Guinness is immers het lekkerst als je het met veel mensen kan delen.” antwoordde hij vervolgens. Ze hoorde weer nieuwe mensen aankomen, dus ze draaide zich in hun richting, nog meer mensen die ze nog nooit had gezien, fijn. Ze wierp een blik in de groep, er waren best al wat mensen gekomen sinds ze zelf was gearriveerd, veel namen was ze alweer kwijt, maar dat boeide haar niet heel veel. Aiden was inmiddels met Dennimae gaan praten, haar naam was ze niet vergeten, ze was immers heel vriendelijk tegen Spencer geweest. Even checkte ze haar mobiel, niet dat ze verwachtte dat iemand haar een bericht zou hebben gestuurd, maar gewoon uit automatisme, en verveling. Ze had het nog steeds koud, dus ze besloot dat een klein beetje meer alcohol haar geen kwaad zou doen. Ze dronk vlug haar beker met water leeg, legde de beker neer, en bekeek het bierflesje dat ze had gepakt. In bier zat niet heel veel alcohol, dus dat kon nog wel. Ze wilde het flesje openen maar ze kwam er al snel achter dat er geen draaidop op het flesje zat, en ze dus een bieropener nodig zou hebben. Het kon ook nog zijn dat ze gewoon de kracht niet had om hem te openen, maar daar ging ze niet van uit. Het gesprek tussen Aiden en Dennimae wilde ze niet verstoren, dus ze keek om zich heen zodat ze misschien iemand anders kon vragen, de meeste mensen waren druk gesprek, en een andere groep stond op het punt om te beginnen met volleyballen, kortom, niemand die ze wilde storen. Uiteindelijk vielen haar ogen op een jongen met donker haar, Hij stond redelijk dicht bij haar in de buurt, en ook hij had een flesje Guinness in zijn hand. Het zag er niet echt naar uit alsof hij wat aan het doen was, dus ze kon hem vast wel aanspreken. kort tikte ze hem aan. “Hoi, uhm, heb jij toevallig een blikope- Ik bedoel bieropener? Ik heb geen meegenomen zelf, en aangezien jij wel bier aan het drinken bent, en je niet in gesprek was, ging ik er van uit dat ik je niet zou storen zodat ik je kon vragen of je misschien..” Al vlug had ze door dat ze gigantisch aan het ratelen was. Ze zuchtte kort. “Kan je me helpen?” vroeg ze vervolgens met een big smile, terwijl ze het flesje met twee handen vastpakte en het een beetje omhoog hield. “Ik ben trouwens Spencer, ik ben nieuw hier.”
Onderwerp: Re: Campfire night di apr 12, 2016 3:27 pm
LET THE FIRE BURN HIGH, HIGH, HIGH
TAG:: Storm, Katerzyna, Aiden, Waverly, Lorise, Taylor -Kort over Devon & Ivy -Komt weer even langswandelen bij Devon
Het werd al snel drukker rond het kampvuur, wat er voor zorgde dat Dennimae steeds meer naar de achtergrond wurmelde. Ze bleef een beetje bij haar vertrouwde groepje hangen, al leek Devon een nieuw lid aan dat groepje toegevoegd te hebben. De meid, natuurlijk erg knap, stelde zich niet aan haar voor. Hierdoor kreeg Denni ook niet echt het gevoel om zichzelf voor te stellen, waardoor ze meteen een soort van ongemakkelijkheid voelde. Moest ze zich nou wel voorstellen, of niet? Was er een rede waarom de meid niks zei? Of was er meer aan de hand? Denni's hoofd begon meteen weer door te ratelen, al haalde Storm haar gelukkig weer terug naar het heden door bier aan te bieden. Denni nam het dankbaar aan, waarbij ze meteen een slok nam. Katerzyna had zich zeker aan de dresscode gehouden, iets wat de blondine natuurlijk helemaal niet erg vond. Wie wel? Kat had een prachtig lichaam en mocht het zeker showen.
Het was super van Kat om een volleybal mee te nemen, één van de weinige sporten die de meid erg aanstond. Denni kon naast paardrijden en hockey niet zo bijzonder veel van sporten. Maar volleybal was ook zeker iets dat in haar straatje viel, gelukkig. Ze had het vroeger veel gedaan en ook zeker wel tallent voor gehad, maar het niet verder willen uitbereiden. ‘Durf je?’ Vroeg Storm uitdagend en Dennimae grijnsde breed. "Een betere vraag, durf jíj?" Grinnikte ze, waarbij ze het puntje van haar tong uitstak en hier zachtjes op beet. Storm gooide de bal in de lucht, waarbij Denni een poging deed om hem uit te lucht weg te slaan, al faalde ze hier in doordat ze aan het praten was. Ze zag dat haar woorden Storm verbaasde. ‘Meen je dat nou?’ Vroeg hij gelijk. De blondine knikte overtuigend. "Jazeker, het gaat je nog verbazen wat ik allemaal wel niet kan. Niet verwacht zeker, van zo'n klein ding?" Storm wendde zich weer tot Kat en kort moest Denni grinniken om zijn opmerking. Natuurlijk, ze zouden hem helemaal inmaken. ”Ohjee, dan zou ik maar uitkijken als ik jou was.” Liet Kat grijnzend weten. ”Ze komt namelijk wel bij mijn team.” Commandeerde ze even met een grijnsje en ook rondom Denni haar lippen verscheen een grijns. "Krijg je het al benauwd?" Zei ze tegen Storm terwijl ze haar wenkbrauwen plagend op en neer haalde. Katerzyna steelde een koekje van Taylor, waarbij ze er ook ééntje aan Dennimae gaf. Een bedankend knikje liet ze zien, voordat ze het koekje langzaam op at.
Een wat ongemakkelijk ogende jongen had zich ook bij het kampvuur gevoegd. Dennimae begreep meteen hoe hij zich zou moeten voelen, al helemaal omdat het leek alsof hij niemand kende. Ze vond het stoer dat hij überhaupth gekomen was, als hij niemand kende. Zelf had ze dat nooit gedaan. Het was niet voor niets dat ze zich schuil hield bij Storm en Kat. Het feit dat ze het goed had gemaakt met Storm deed haar zoveel goeds, ze had hem echt gemist. Zijn gekkigheid, liefde en dat gevoel van veiligheid. De blonde meid had zichzelf voorgesteld aan de jongen die de naam Aiden droeg, in de hoop hem iets gerust te stellen. Hij glimlachtte en schudde haar hand. “Aiden,” Denni grinnikte zachtjes en knikte. "Dat had ik al opgevangen," Na even een korte stilte te hebben gehad, bracht de meid haar hoofd dichter naar het oor van Aiden. Ze ferluisterde hem dat het gemakkelijker zou worden, omdat het ook gewoon zo is. Ze sprak uit ervaring, natuurlijk. Aiden glimlachte en knikte, al leek hij wel wat verast te zijn om haar opmerking. “Dankje. Ik moet zeggen, dat het niet zo moeilijk is als ik verwacht had,” gaf Aiden toe. Dennimae knikte. "Het zijn allemaal goeie mensen, lieve mensen. Ze slepen je er wel doorheen, zoals ze met mij gedaan hebben." Kort knipoogde ze naar hem, voordat het onderwerp van de volleybal op haar oorvliezen drong en ze zich weer bij Kat voegde.
Op dat moment kwam ook Storm weer aangewandeld en Dennimae kon een zachte lach niet onderdrukken. Hij sukkelde zo geinig door het zand heen. Aangezien Denni een beetje het gevoel kreeg dat het zelfbediening was, schonk ze haarzelf een nieuw biertje. De krat stond bij Devon, waarbij ze even naar hem lachde zodra ze een biertje uit het krat pakte. Hij had zijn gitaar in handen genomen, waar haar blik even kort op bleef hangen. Vervolgens vielen haar lichte kijkers op de zijne, voordat ze het biertje opende en haar wenkbrauwen iets ophaalde. "Bang om van me te verliezen?" Grijnsde ze, waarbij ze met haar hoofd naar het volleybal veldje knikte. Het viel Denni op dat de rest al aanstaalte maakte om te beginnen, waardoor ze haar lichaam sierlijk draaide. Met een soort van huppel, -het zand begon zwaar te worden- voegde ze zich weer bij Storm en Katerzyna. ‘Ik ben klaar om jullie in te maken.’ Reageerde Storm haast koelbloedig, hij knipoogde en draaide zich even naar de groep. ‘Als er nog willen.’ Wat stoer schopte hij de bal omhoof, waarbij Denni hem een zacht schouderduwtje gaf en de bal uit de lucht ving. Een wat gespeeld gemeen grinnikje liet ze horen, waarbij ze de bal onder haar arm sloot. Ze zette het flesje aan haar mond, waarbij Kat en Storm bespraken wat de winst zou zijn. Kat stal de bal terug en was al onderweg naar het veldje en nog voordat Denni er erg in had, trok Storm haar met zich mee. "Je hoeft je niet druk te maken om de winst, Meneer Hall. Je maakt geen kans," Knipoogde ze naar hem, waarbij ze haar arm om zijn middel sloeg.
Het volleybal veldje zag er van een afstand veel.. Ja, mooier uit dan van dichtbij. Het was half kapot, versleten en aangetast door de zeelucht. Maar dat mocht de pret niet derven, er kon nog steeds gevolleybalt worden. Het duurde niet heel lang of Lorise voegde zich bij het drietal. “Okee ik ga wel bij Hal, dan is ie niet zo hopeloos” Dennimae lachte zachtjes om deze opmerking, voordat ook Taylor zich aanmeldde. "Maakt niet uit, ik denk dat Storm alle hulp kan gebruiken." sprak ze plagend op Taylors opemerking over het oneven aantal, waarbij ze haar tong naar Storm uitstak. Een blond meisje, wie Denni enkel van gezicht kende, kwam vrolijk aangewandeld. Ze sloeg haar armen om Kat heen en knuffelde vervolgens Lorise. Als Denni het goed herinnerde, was ze de kamergenoot van Katerzyna. Na Taylor kwam de blonde meid haar kant op, waarbij Dennimae klein glimlachtte. Ze was niet zo van aanrakingen met vreemde, maar om het allemaal niet ongemakkelijk te maken liet ze het toe. Het was ook geen uitbundige knuffel, gelukkig. "Ik denk maar dat ik naar jullie kamer kom verhuizen," Ferluisterde Denni tegen Kat, waarbij ze licht grijnsde en haar lichte ogen Waverly eens goed bekeken. "Ik ben Waverly," Denni knikte waarna ze zichzelf voorstelde. Dennimae ging met een huppelsprong naar het net toe, waar ze haar armen in de lucht stak. "Let the games begin!" Voor een moment rekte ze haar bovenlichaam naar rechts, waarbij haar shirtje niet echt wilde meerekken. De blondine had totaal niet aan haar outfit gedacht, waardoor de zijkant van haar top tot net onder haar bh band openscheurde.
Katerzyna Kraków
Class 3
Aantal berichten : 373
Onderwerp: Re: Campfire night do apr 28, 2016 11:54 pm
It's hot
it's loud, it's wild We bounce to this track And I don't care what anybody thinks about that
Het idee van Volleyballen met Halletje en Denni stond haar wel aan, het was dus ook zeker geen slecht idee geweest om die bal mee te nemen. Storm vroeg of het blonde meisje wel durfde, die de vraag juist terug stelde aan hem. Iets waarin Kat natuurlijk helemaal mee ging door naast Denni te gaan staan en een paar keer met haar wenkbrauwen te wiebelen. Ze faalde alleen wel in het uit de lucht slaan van de bal die Hall even omhoog gooide waardoor ze kort moest lachen. Al maakte ze zich nog altijd geen zorgen. Nee, zij zouden winnen. "Jazeker, het gaat je nog verbazen wat ik allemaal wel niet kan. Niet verwacht zeker, van zo'n klein ding?" Vroeg ze aan hem waardoor ze nogmaals kort lachte. ”Ik geloof je wel,” Zei ze om back up te geven aan Denni. Niet dat ze het kon gebruiken maar hea. "Krijg je het al benauwd?" Vroeg ze vervolgens aan Hall, wat dus waarschijnlijk wel als een ja betekende dat ze bij haar in het team kwam, ondanks dat Kat het een beetje gecommandeerd had. Ze wees even met twee vingers naar haar ogen en vervolgens naar die van Storm, om vervolgens koekjes op de achtergrond te zien. Ohjee! Die kregen even eerst aandacht! Ze stal er een paar en nam deze weer mee terug voor haar en Denni.
Devon voegde zich heel kort even bij hun om mee te gaan doen, en Kat wierp hem alleen even een grijnsje toe. Ze gokte dat hij ook nog wel goede concurrentie zou zijn. Alleen gebeurde er vervolgens iets waardoor de jongen toch maar bleef. Het was daarbij ook even iets waarop Kat meteen haar aandacht op Hall had gevestigd die duidelijk iets had gemerkt en hij leek te niet blij mee te zijn. Ze hield hem al in de gaten, omdat zij hem kon stoppen als er iets mis ging, en nu kon er beter niets mis gaan. Iedereen had het blijkbaar ook door en dat zorgde ervoor dat er ook meteen wel aandacht voor kwam, maar voor nu was er nog geen dreigend gevaar. Nog niet. Kat keek toe terwijl ze bij Denni bleef staan, die tenslotte ook nog wat met andere mensen begon te praten, maar hier had Kat geen aandacht voor. Ze probeerde oogcontact te zoeken met Hall om hem ervan te verzekeren dat ze hier stond als hij hulp nodig had. Hij wist dat ze hem altijd zou helpen, no matter what. Ze zou er altijd voor hem zijn.
Ze raakte Denni even kwijt maar begon zelf al verder met Storm over de winst en het volleyballen tot ze er weer aan was gekomen. Daarna duurde het niet lang voordat Kat een geslaagde poging deed de bal terug te stelen en weg te rennen. Natuurlijk op een uitdagende manier waardoor de rest wel zou volgen. Ze was er al veel eerder aangekomen dan de rest maar dat maakte niet uit. Denni en Storm kwamen heen vriendschappelijk aangelopen en Lorise kwam er ook al snel bij. Tuurlijk kon Kat het ook niet laten om haar ogen kort over haar heen te laten glijden, want damn. Geen wonder dat ze een reputatie had, ze snapte best wel waarom mensen achter haar aan wilde gaan. Toch besloot Kat vandaag niet de player uit de gaan hangen, of toch niet zo erg. Haar aandacht ging uit naar het blonde meisje die ze eigenlijk al een tijdje niet uit haar gedachten kon halen. Taylor kwam er ook bij, gezellig! "Maakt niet uit, ik denk dat Storm alle hulp kan gebruiken." Zei Denni terug tegen haar waardoor ze ook even moest lachen. ”Ja zeker, het zou anders ook wel heel zielig zijn.” Zei ze met een uitdagende grijns naar Hall. ”Al zou hij het sowieso niet erg vinden met alleen dames om hem heen, right Hall?” Vroeg ze aan hem waarbij ze ook even uitdagend met haar heupen wiegde.
Waverly was blijkbaar nog niet verdronken, want plotseling kwam dat kind boven op haar gesprongen. Oh shit, die had ze dus niet zien aankomen waardoor een kort en zacht schreeuwtje haar mond verliet. ”Oh god, ik was bijna bang dat je al opgegeten was door een walvis.” Grapte ze waarna ze kort een porretje gaf in haar zij. ”Maar sure, doe maar met ons mee.” Zei ze met een grijns voordat ze de andere ging begroeten. "Ik denk maar dat ik naar jullie kamer kom verhuizen," Fluisterde Denni aan haar waarop ze zich met een lief glimlachje naar haar toe draaide. ”Je bent alvast van harte welkom.” Fluisterde ze terug met een vrolijk glimlachje zonder door te hebben dat iedereen op hun aan het wachten was. Oeps. Allright, ja ze moesten beginnen, ja. "Let the games begin!" Riep Denni terwijl ze naar voren sprong, maar terwijl ze dit deed scheurde haar topje een stukje. Kat liet er even haar ogen heen glijden om toch zachtjes te lachen, maar ze hield haar ogen niet van het spel af. Nee, ze gooide een paar keer de bal over maar natuurlijk speelde ze wel een beetje vals met haar mutaties. Omdat ze sneller, sterker en leniger was. En ze kon in alles veranderen wat ze maar wilde, maar ze maakte er nog net geen dierentuin van.
Tot ze uiteindelijk de bal weer een keer in haar bereik kreeg en besloot het deze keer te vangen in plaats van overspelen. Keek daarbij vooral even naar Denni. ”Okey guys, ik heb nog een goed idee.” Liet ze weten waarbij ze iedereen even wenkbrauw wiebelend aankeek. ”Hall,” Zei ze nog even om de aandacht op hem te leggen, want zij hadden tenslotte dit idee gehad net. Vervolgens gingen haar ogen terug naar Denni, weer op een uitdagende manier. Ze deed een paar stappen naar achteren en maakte daarbij licht teasend het ding over haar bikini los, liet deze vervolgens gewoon op de grond vallen. Jup, zij ging tenslotte wel nog even zwemmen. Ze draaide zich sierlijk om terwijl ze even op haar onderlip beet en begon rustig richting de zee te lopen. Terwijl ze dat deed trok ze achter haar rug de touwtjes van haar top los en liet ze deze ook in het zand vallen.. Ze draaide nog een keer om en bleef achteruit lopen maar hield teasend haar handen nog voor het zicht. ”Komen jullie ook?” Vroeg ze terwijl ze achteruit het water in liep. Daar deed ze er nog eens een schepje bovenop door toen ze met haar heupen onder water stond maar broekje ook nog richting het strand te gooien. Woepsie.
Tags: Storm, Denni, Taylor, Aiden, Devon - Ze praat nog altijd met Denni en Storm - Merkt ook dat er wat spanning kort door Hati - Begroet ook Waverly - Begint met Volleybal - Stopt het volleyballen en loopt teasend richting het strand voor wat skinnydipping Outfit: klik
Onderwerp: Re: Campfire night vr apr 29, 2016 9:43 pm
.Always live before you die.
Devon was meteen alert en in de startblokken toen de signalen van Hati en de spanning die het meebracht algemeen bekend waren. Niet echt de reactie die Storm wilde want het laatste wat hij wou was hier één gespannen boel. Maar je hield je beste vriend niet zo gemakkelijk tegen, al zeker niet als hij je onderhands al door en door kende. Hij zag hoe Devon in snoof en daarmee alle puzzelstukjes samen legde. De Ursus opmerking kwam niet bepaalde goed aan bij Storm, maar hij zei er niets van om zo nodig de kettingreactie van dit alles te vermijden. Als Hati Devon zou uitdagen dan zou de Ursus komen en dan zou Lupos op zijn beurt reageren op de Ursus. Dus Storm nam de sterke drank en probeerde zich zo snel mogelijk uit de voeten te maken, blij dat Kat in eerste instantie die volleybal had meegenomen. Devon miste natuurlijk zijn kans om mee te gaan volleyballen, wat Storm dan weer schuldig maakte. Gelukkig had hij de drank mee en in no time zou hij dit alles vergeten zijn en weer zijn normale charmante en vrolijke zelf zijn.
‘Ik durf alles.’ Antwoordde hij Denni gelijk. Stoere praat voor een weerwolf die moest opletten met zichzelf. Hij trok haar mee en keek toe hoe Kat al met de bal bijna bij het volleybalveld was, die had er duidelijk zin in. Ze hadden er allemaal zin in, alles om Storm Hall op zijn knieën te krijgen. Blijkbaar was dat de algemene teamspirit van vanavond. Hij was nog maar amper van het vuur weg gestapt op Lorise maakte al een opmerking waar zijn mondhoeken gelijk van omhoog sprongen. ‘Ik word niet hopeloos.’ Reageerde hij meteen. Hij keek kort naar Denni en Kat die al verder waren terwijl hij wachtte op Lorise. ‘Zeg me trouwens eens hoe dit in mijn nadeel speelt, jullie drie,’ hij zweeg en wees kort naar Lorise en de twee op het veld. Hij kon zijn zin immers niet afmaken want Taylor kwam aangerend. ‘Correctie, vier, dames, allemaal geweldig gekleed tegen mij.’ Hij zweeg en wendde zijn blik van Lorise naar Taylor. ‘Er is altijd plaats voor een extra speler en jullie moeten maar uitvechten wie bij wie in het team zit.’ Antwoordde hij Taylor waarna hij opnieuw een slok van de fles nam. ‘Weet alleen dat ik behoorlijk goed kan volleyballen.’ Fluisterde hij hen toe. Taylor sloeg haar arm om zijn schouder en Storm legde uit automatisme zijn arm om haar middel. “Maakt niet uit, ik denk dat Storm alle hulp kan gebruiken.” Merkte Denni gelijk op. En meteen daarna een opmerking van Kat, zie, zij begreep hem. Hij glimlachte haast enthousiast. ‘Right again.’ Knipoogde hij.
Zijn extra gevoelige gehoor waarschuwde hem dat er iemand van bij het kampvuur hun kwam uit kon maar voor hij over zijn schouder kon kijken liep hen al een meid voorbij rechtstreeks naar Kat. Storm fronste zijn wenkbrauwen bij de verschijning … en waarom had hij haar nog niet ontmoet? Zijn ogen namen ieder deeltje van haar onderzoekend op terwijl ze tegen Kat bezig was alvorens ze de anderen begon te begroeten. Van zodra ze zich naar hem draaide kwam de charmante glimlach op zijn lippen. ‘Aangenaam. Ik wist niet dat Kat dit verborg op haar kamer.’ Begroette hij haar terug waarna hij Kat een vals beschuldigende blik toe wierp. Maar het was ideaal, drie tegen drie, Lorise, Taylor en Storm tegen Kat, Denni en Waverly. Ze liepen alle drie naar hun kant van het veld en Denni had er duidelijk zin in. ‘Ben je niet zeker dat je niet eerst wat kleren wil uitspelen?’ Vroeg hij uitdagend toen haar shirtje scheurde. Daarna gleed zijn blik kort even naar zijn teamspelers. ‘Zijn mijn dames er klaar voor?’ Vroeg hij hen veel te vriendelijk en beleefd waardoor zijn Britse accent een puntje extra kreeg voor moeite.
Storm was altijd een sterke sporter geweest, ook in dit scenario lag het geen enkele keer in zijn nadeel. Het zand onder zijn voeten was even wennen wat er eigenlijk algauw had voor gezorgd dat hij zijn schoenen en kousen aan de kant had geschopt. En ook Lorise en Taylor wisten het aardig te redden. Ieder beetje winst vierde hij door een slok van de fles en een high five voor Lorise en Taylor. Maar dan had je Kat … die haar mutaties gebruikte om haar team in het voordeel te trekken. Ze ving de bal en Storm wandelde meteen naar het net, klemde zijn vingers erdoor en keek haar uitdagend aan. ‘Dat is geen eerlijk spel liefste, ik zou je moeten diskwalificeren.’ Hij knikte ferm alvorens hij de fles terug van de grond gritste en het laatste restje ervan uit dronk, vandaar het licht aangeschoten gevoel. Dat zou ook niet lang duren als hij niet meteen een nieuwe fles had. Hij draaide zich voor een moment naar het kampvuur, zocht Devon maar die werd wat belemmerd door het vuur. Hij hoorde wel diens gitaar, dus hij had het ook naar zijn zin, hoopte hij. “Hall.”‘Dan ben ik.’ Reageerde hij meteen terwijl hij zich terug draaide naar Kat. En hij had haar aandacht voor de volle honderd procent vanaf het moment dat ze zijn naam had gezegd. Hij kneep zijn ogen lichtjes samen terwijl ze naar het water wandelde, het ene na het andere uitspeelde. Hij wilde haar iets toe roepen maar hij zweeg omdat ze het bovenstuk van haar bikini los maakte en er nog mee rond paradeerde ook. Hij verroerde echter geen voet, hij kruiste zijn armen voor zijn borst en maakte zijn blik niet van haar los, god was die verleiding groot voor hem, zeker omdat de rest van haar bikini ook nog eens volgde. Pas bij haar vraag kwam hij in actie. ‘Ik ben de gastheer Kat, zolang deze dames hier blijven staan doe ik dat ook.’ Hij draaide om zijn as en ging op zoek naar nog meer drank. ‘Al is de verleiding wel heel erg groot.’ Prevelde hij zichzelf toe. Hij gaf het op, geen drank. ‘Dus dames, wie is er gek genoeg om haar achterna te gaan,’ wees hij richting Kat die onderhands al een stuk in de zee was. ‘ik wil het zo doen maar zou jullie niet graag achter laten op het droge.’ Letterlijk dan. Hij wiebelde uitdagend met zijn wenkbrauwen en greep Lorise bij haar middel, gooide haar haast over haar schouder en rende richting zee, zijn broek was al half kletsnat maar hij wist haar tenminste ook nat te krijgen. ‘Ik zag het aan je blik.’ Greens hij meteen nadat hij haar een beetje de zee had ingegooid. Hijzelf had het er goed vanaf gebracht, een broek nat tot aan zijn knieën. ‘Het water is aangenaam, en voor wie koud heeft, wel, ik kan altijd helpen.’ Zei hij terwijl hij terug wandelde tot net aan de golflijn waar het water zijn voeten omrandde. Hij keek de andere met dezelfde uitdagend charmante blik aan, van Taylor naar Waverly en van Waverly naar Denni. Hij draaide zich terug naar Lorise en Kat, hurkte neer op het droge, hief zijn hand op en zwaaide op zijn onschuldigst. ‘En? Is het warmer dan de eerste keer we dit deden?’ Vroeg hij Kat met zijn onweerstaanbare scheve charmante grijns. Terwijl Devon de mensen rond het kampvuur entertainde, was het zijn taak om de dames hier te entertainen, en zeker dat hij dat zou doen. Hij draaide zich kort op zijn hurken en keek naar de anderen. ‘Who’s next?’ …
Samengevat: - Storm loopt weg van de spanning - Gaat in op de uitspraken van Kat, Denni, Taylor en Lorise - Begroet Waverly - Volleyballen - Heeft moeite te weerstaan aan Kat's voorstel - Gooit Lorise het water in
Onderwerp: Re: Campfire night di mei 31, 2016 9:16 pm
Devon
You know I’m smart. I spin you round like a knot. I know the pieces of your heart. Sometimes it’s fun, to pull your strings one by one. Until I get you onto one.
Met zijn gitaar op zijn schoot, zijn kont in de zetel en in zijn hand een flesje bier keek hij in het rond. Naar de meiden en Hall die een eindje verder aan het volleballen geslagen waren, naar de weerwolf aan de overkant van het kampvuur, maar voornamelijk naar Ivy, die vlak langs hem in de zetel zat. Ze was opgejaagd, dat stond op haar gezicht te lezen maar was ook overduidelijk te horen aan haar hartslag. Devon reek haar een fles alcohol aan, die ze vlotjes aannam. Net zoals het de zintuigen van Hall en hem onderdrukte, zou dat hopelijk ook dezelfde invloed hebben op de vampier. ”Dus je speelt ook nog eens gitaar?” Devon greens en trok op een aantrekkelijke manier zijn wenkbrauw in de lucht. ’Wat had jij gedacht dan?’ Met de topjes van zijn vingers trok hij wat aan de snaren en liet zachte tonen over het strand heen galmen. Ja, het was het een van de grootste clichés die hij hiermee bevestigde, maar wat deed het er toe? Zolang hij zich maar kon amuseren en kon klaarspelen wat hij wilde klaarspelen. Een zachte plop weerklonk en Devon griste behendig de dop van de fles sterkedrank uit de lucht, om die vervolgens tussen zijn vingers door weg te schieten. ’Als je wat meer van dat achterover hebt duw ik deze gitaar gewoon in je handen.’ lachte Devon haar toe en nam de fles van haar over om ook een slok te nemen. ’Ben benieuwd wat voor show je dan gaat opvoeren.’ Devon sloeg enkele akkoorden aan en liet zijn blik kort in het rond gaan. Het leek alsof hij Taylor nog net zag wegkijken, met een blik in haar ogen die hij nog nooit eerder had gezien. Hij bleef haar in stilte nakijken, bedenkelijk. Totdat er opeens een extra persoon in de zetel kwam zitten die zijn aandacht trok. ’Aye, ik ben Eva. Cool idee man, maar die drinks tho, zijn die voor iedereen?’ Devon keek in de grote, groene ogen van het meisje en plaatste onmiddellijk die charmante glimlach op zijn lippen. ’Natuurlijk Eva, pak af!’ Devon boog wat voorover en trok aan de kist met drank die voor hem stond om die vervolgens doorheen het zand naar Eva toe te slepen. ’Ik hoop dat je het naar je zin gaat hebben hier vanavond.’ Hij knipoogde Eva kort toe en nam nog een slok van de fles van Ivy voordat hij haar die terug bezorgde. In eerste instantie had hij gehoopt om wat tijd met Ivy alleen te hebben, om samen met haar wat te praten en op zijn gitaar te tokkelen, maar nu Eva er bij was komen zitten -wat hij allesbehalve erg vond, want je moest toegeven dat ook zij een streling voor het oog was- vond hij het minder gepast om op het instrument te spelen. Devon maakte aanstalte om zijn gitaar weer op te ruimen, totdat hij besefte dat hij er Eva misschien een plezier mee kon doen. 'Wil je spelen?' vroeg hij haar uitnodigend en wachtte geduldig haar antwoord af. Zo niet, kon hij hem weer langs de zetel plaatsen. Devon leunde weer achterover en legde zijn arm over de rugleuning van de sofa, achter het hoofd van Ivy en liet de topjes van zijn vingers net op haar ontblote schouder rusten. ’En dames, is er zo niets op wat jullie things-to-do-before-i-die-lijstje staat?’ Hij dacht even na. ’Bucket list, ook wel genoemd.’ Een hele avond in de zetel zitten was absoluut niet zijn plan. Het liefste had hij zich bij Storm en de rest van de squad gevoegd, maar hij wist dat het beter was van dat niet te doen. Niet zolang zowel Ivy en Hati aanwezig waren en elkaar het liefst aan reepjes scheurden. Devon trapte zijn schoenen voorzichtig uit en begon met zijn tenen in het grond te graven. Het duurde dan ook niet lang alvorens zijn hele voeten ondergegraven waren.
Tags: Actief: Ivy, Eva Passief: Taylor
Samenvatting: - Praat wat met Ivy - Merkt een verandering in Taylor haar humeur - Verwelkomt Eva en bied haar drinken aan - Vraagt aan Eva of ze gitaar wil spelen (Ja: Geeft hem aan, Nee: Steekt hem weg) - Drinkt nog wat - Stelt een vraag aan zowel Eva als Ivy
Onderwerp: Re: Campfire night vr jun 24, 2016 11:00 pm
Tonight let's get some and live while we're young
De muziek, sfeer en de mensen. Het zag er allemaal niet alleen gezellig uit. Het voelde ook nog zo. Lorise voelde haast meer warmte van de leuke mensen en gezellig gelach dan van het vuur zelf. Maar dat was wel het warmste, en heel mooi. Ze vond het prima om te zitten op een kleedje, staren naar het vuur en de mensen om haar heen. Ze moest toch een beetje in de gaten houden dat iedereen leuk en aardig deed tegen elkaar. Ze merkte wat spanning op dus het liefste wilde ze wel weten wat er aan de hand was. Haar waarschuwing was grappend bedoeld maar dat zou gewoon werkelijkheid worden als er over en weer gemeen werd gedaan. Maargoed, voordat ze zich daar verder in kon betrekken werd ze overeind geholpen door Taylor om te dansen. Toch wel een beetje gek om te dansen met iemand die toch wel een tijd een idool was geweest van haar, nog steeds maar dan ook een vriendin. Ze dansten even, en Taylor begon kort over een ship die Lorise al lang had opgemerkt. Kom op, ze merkte /alles/ op. Ooh en zeker weten ook wel de manier waarop Taylor naar Devon keek. Gossie, ze herkende het meteen. Iets wat ze wel lastig vond, want ze wist niet echt met wie ze Devon moest shippen.? Hij maakte het haar ook wel moeilijk met zoveel meisjes. Ze kon niet wachten tot hij eens echt verliefd ging worden.
Lorise besloot maar om een alternatief te zoeken om haar af te leiden. En toevallig was er een klein groepje begonnen met volleyballen. Dus mee doen leek haar het beste, en het leukste. Storm kon wel een teamgenoot gebruiken en al snel voegde ze zichzelf toe aan zijn kant. Maar toen waren ze wel oneven met Taylor erbij. Gelukkig, kwam daar.. De redding! “Hey look! A mermaid!” riep ze naar Waverly die eraan kwam rennen. Ze lachte en een grote uitbundige begroeting met knuffel volgde. Haar feestcommissie maatje. Door haar waren ze met een even aantal en konden ze eerlijk spelen. Nou.. eerlijk? Ze was best een goed team met TayTay en Hal maar dat kon niet tegen Kat haar mutatie op. Niet dat Lorise zich er veel zorgen om maakte. Het ging haar om de fun en ze was niet heel fanatiek.
Volleyballen was een hele work out en ze had het ook wel erg warm. Ze wist eerst niet echt waar de ondeugende blikken van Kat heen zouden leiden maar ze kreeg het al snel door. En dat vond Lorise niet eens zo’n slecht idee. Een brede grijns verscheen en keek naar de rest. Ze had het tenslotte wel warm gekregen. Hmm, haar spijkerjasje lag al ergens in het zand dus alleen haar top en rokje.. Neeee ze maakte nog geen eens aanstalten om ook naar het water te lopen en ze hoefde het zelf al niet meer te doen.Een luide kreet verliet haar mond samen met veel gelach toen haar voeten van de vloer ging en ze naar het water werd gesleurd. Ze zag het natuurlijk al wel aankomen en ze kon er niet veel meer aan doen. Met een plons kwam ze in het water terrecht en lachend kwam ze weer boven water. Het water was helemaal niet koud. Ze sloeg haar haren naar achteren en keek Storm aan en kneep haar ogen even samen. Ze zou hem nog wel terug pakken. Kat was ergens aan begonnen iets waarvan ze wist wat het was, namelijk skinnydippen. Dat had ze nog nooit gedaan. Ze had er nooit de juiste vrienden voor gehad en tja, in Colorado was het water best koud. Maar met deze vrienden, en de mooie avond.. waarom niet? Ze trok haar top over haar hoofd en hielp haarzelf uit haar rokje die ze samen richting het strand gooide. Ze keek nog even naar Kat en vervolgens naar haar eigen bikini, victioria secret, kon ze dat niet meer showen. Naja, Lorise deed haar sluiting achter los en gooide haar bikini top ook richting het strand, die vond ze wel weer terug. En anders, ze kende ook nog zeemeermin. Lorise zwom naar Kat toe en ging bij haar staan. Ze hoorde dat Storm het had over een eerste keer. “Dus je doet dit vaker?” vroeg ze lachend.
Tags:Storm, Taylor, Wavery, Kat & Denni - Begroet Waverly - Volleyballen - Vind het niet erg om te gaan skinnydippen
