Onderwerp: Oops I did it again &Kim zo jan 24, 2016 7:19 pm
tag: Kim Oops I did it again
Vrolijk zat ze met Taylor op hun kamer. Terwijl Tay op haar gitaar aan het jammen was, was Karlie bezig met haar nagels. Ze was niet super goed in het lakken van haar rechterhand, dus dat had Tay al voor haar gedaan. Nu zat ze stilletjes te luisteren naar haar beste vriendin die liedjes aan het spelen was en was geconsenteerd bezig met de nagellak. Ze hadden elkaar al wel uitgehoord over van alles tijdens het eten net, zelfs over de lessen die ze gehad hadden. Karlie wist wel dat ze nooit moe of geïrriteerd zou raken door Taylor, zoals dat bij andere beste vrienden soms ging. Taylor begreep haar, en hield van haar voor wie ze was. En andersom natuurlijk ook. Ze hadden elkaar al helemaal uitgehoord over jongens, en Karlie had nog niet echt iets aan Taylor gemerkt. Ze zou het vast zeggen als er een jongen was op wie ze haar ogen had laten vallen toch? Vaak genoeg waren ze naar elkaar toe gevlogen om een gebroken hart te helen. Taylor had dat vaker gehad dan Karlie tho. Karlie had wel een paar vriendjes gehad, maar die kon je op één hand tellen en dan was die hand nog niet eens vol. One-night-stands en summer flings waren er genoeg geweest, Maar dat was een type jongen die ze daarna nooit meer zag. Vaak genoeg was ze in een stad in Europa geweest voor een shoot, en had een jongen haar aan de haak geslagen. Karlie was meestal vrij moe dan, maar als er dan zo'n jongen voor haar neus stond kon ze toch geen nee zeggen? Smirk.
"Tay ik ga even kijken of ik nog wat te eten kan vinden hier ergens, heb je speciale verzoeken?" Vroeg ze aan Taylor toen ze klaar was. Ze zag al dat Taylor zo op aan het gaan was in haar muziek dat ze het maar half gehoord had en zacht haar hoofd schudde. Oh well, dan werd het een solo trip. Ze liep de kamer uit, richting de keuken. Een kleine tien minuten later was ze een zak pretzels rijker, en was ze op haar terug weg. Terwijl ze half bezig was met balletpasjes liep ze over de jongensafdeling terug. Ze kwam gelukkig bijna niemand tegen, anders was ze er misschien tegen aangebotst. Karlie was een echt danser, en ze deed al heel haar leven aan ballet. Niet gek dat ze dan door de lange gang af en toe een aanloopje nam en een mooie sprong deed. Aan het einde van de gang, vlak voordat ze de hoek om ging was ze weer bezig met een aanloopje. Deze keer struikelde ze alleen over een los slingerend skateboard dat op de hoek lag. Ze voelde hoe ze tegen iemand aan botste, maar wel half werd opgevangen door diegene. Onbewust had ze de arm van de jongen ook vastgepakt als ondersteuning. Toen ze zich besefte wat er eigenlijk aan de hand was zette ze snel een stapje achteruit en zei: "Oh jeetje, het spijt me zo. Gaat het?"
Onderwerp: Re: Oops I did it again &Kim di feb 16, 2016 6:46 pm
Kim Kiano Bannel
Eindelijk, de lessen waren voorbij. Kim pakte zijn rugtas terwijl hij van zijn plek opstond en gooide het ding vervolgens behendig over zijn schouder. Met een relaxt pasje wandelde de bruinharige jongen met zijn vrienden het lokaal uit, richting de cafetaria. Er was niks beter dan na een lange dag school eerst wat eten naar binnen te werken. Het groepje liet een aantal indrukken achter terwijl ze door de gangen wandelde, wat een klein grijnsje op de lippen van Kim bezorgde. Het waren geen jongens waar hij in zijn vrije tijd veel mee optrok, maar het was wel het stelletje gekken waar hij zich de hele dag mee kon vermaken. Het voedsel in de kantine viel helaas tegen, ergens had Kim het gevoel dat dit nog de restjes van Valentijnsdag waren. Maar goed, de kantinejuf leek zich flink uit te sloven voor de leerlingen dus hij zou met zijn liefste glimlach vertellen hoe lekker hij het eten gevonden had. Wat hij de rest van de dag ging doen was eigenlijk nog niet echt ingepland. Zijn vrienden nodigde hem uit voor een avond op het strand, maar hij liet dat nog even in twijfel. Het was nog aardig fris buiten en zelfs met een kampvuur twijfelde hij of het niet te koud zou zijn. Met het zelfde, relaxtie pasje als hij altijd had liep Kim richting zijn slaapkamer. Met zijn linkerhand hield hij de band van zijn rugzak losjes vast en bij elke stap die hij zette kwam de onderkant van de tas zachtjes tegen zijn rug aan. Zodra de bruinharige jongen de trap af was en de gang van de jongens bereikt had, kwamen er twee meiden zijn kant op gelopen. Zijn charmante glimlach was hun zeker niet ontgaan, want hij voelde hoe hun ogen in zijn rug brandde terwijl hij doorliep. Heerlijk, die ego strelers. Kim had zijn haren in een knot zitten en probeerde enkele haren er in te proppen, maar had hier helaas geen resultaat in. Het zwat wat nonchalant, maar zeker niet minder aantrekkelijk.
Zijn kamer zat gelukkig redelijk aan het begin van de gang. Ofja, 'zijn' kamer. Hij deelde deze altijd nog met Nadya, al had hij haar een tijdje niet echt meer gezien. Niet dat hij haar sowieso veel zag of sprak, Kim was niet veel op zijn kamer te vinden. De gangen van de jongens waren altijd wel vol met iets. Als het geen mutanten waren, waren het wel spullen die rondgeslingerd werden. Zo ook meerdere ballen, skateboarden en schoenen die voor het oprapen lagen. Kim wilde net de hoek om draaien, waar de deur van zijn kamer zich meteen bevond, maar kwam in botsing met een meisje. De meid struikelde over een skateboard en viel letterlijk bijna bij hem in de armen. Uit reactie ving Kim haar meteen op, bood haar de ondersteuning om niet te vallen. Misschien dat er dan toch ergens een gentleman in hem schuilde. De meid leek iets te schrikken van de plotselinge val en liet zijn arm los waarbij ze meteen een stap terug zette. "Oh jeetje, het spijt me zo. Gaat het?" Een charmant glimlachje vormde er rond de lippen van de jongen, waarbij hij rustig knikte. "Jazeker, het is altijd fijn om de reddende engel te zijn," Kort haalde hij zijn wenkbrauwen op, waarna hij deze samentrok en wat bedenkelijk naar het skateboard achter haar keek, om vervolgens haar prachtige ogen op te zoeken. "Gaat het met jou? Heb je je enkel verzwikt?"
Onderwerp: Re: Oops I did it again &Kim za maa 12, 2016 2:29 pm
tag: Kim Oops I did it again
Misschien was het niet zo'n goed idee om balletpassen te doen in de gang bij de jongensslaapkamers. Er slingerde van alles rond, maar het meeste had ze weten te ontwijken. Ze maakte mooie sprongen, waar een aanloopje aan voorafging. Karlie was model, maar ze had eerst jarenlang gedanst. Samen met Taylor natuurlijk. Als ze met zijn tweeën dansten leek het net alsof het nooit te laat was om naar huis te gaan. De tijd stond dan stil, of maakte niet uit. Het was heerlijk om met haar beste vriendin te dansen, vooral ook omdat ze op elkaar ingespeeld waren. Alle sprongen gingen goed, tot de laatste. Ze struikelde over een losliggend skateboard aan het einde van de gang. Ze voelde hoe ze tegen iemand aan botste, maar wel werd opgevangen door diegene. Net als in een film had ze onbewust de arm van de jongen vastgepakt. Net als in een film? Misschien was het meer dat de films op hun doen leken, in plaats van andersom. Het was ook wel erg typisch van haar, maar wat kon ze zeggen? Ze was een romanticus. Misschien niet zoveel als Taylor, maar ze had er wel degelijk gevoel voor.
Even keek ze de jongen wat verbaasd aan, voordat ze snel een stapje achteruit zette en zijn arm los liet. Ze kon niet eeuwig in zijn armen blijven hangen, right? Zo mooi was de wereld niet. "Oh jeetje, het spijt me zo. Gaat het?" Vroeg ze wat bezorgd aan de jongen. De jongen had een charmante grijns op zijn gezicht hangen, en het sierde hem wel. Hij was zeker niet lelijk, bedacht ze zich. Maar ze liet haar ogen niet openlijk over hem heen glijden, dat zou wel erg onbeleefd zijn. "Jazeker, het is altijd fijn om de reddende engel te zijn," Zei hij terwijl zijn wenkbrauwen even omhoog gingen. Er verscheen een grijnsje op haar gezicht, gelukkig had ze hem geen pijn gedaan. En hij leek een aardige jongen, die niet meteen boos zou worden op haar. Ze kon het ook niet helpen, het was de schuld geweest van het skateboard. Oke, misschien had ze wat beter uit kunnen kijken. "Gaat het met jou? Heb je je enkel verzwikt?" Vroeg hij en hun blikken kruisten elkaar even. Ze knikte en wilde even een paar stappen achteruit zetten, toen ze merkte dat het toch niet ging. Ze beet pijnlijk op haar lip, en zocht snel steun bij de muur. Blijkbaar ging het toch niet. Het voelde niet erg verkeerd, maar ze zou er vandaag nog wel last van hebben vermoedde ze. "Niet echt.." Zei ze terwijl ze hem even aankeek. Vanaf de muur stak ze haar hand toch even uit. "Ik ben Karlie." Ze glimlachte een beetje, en vroeg toen met een klein grijnsje: "Wil je nog eens mijn reddende engel spelen en me terug helpen naar mijn kamer?"
