Onderwerp: God's devils combined - Room 666 zo jun 05, 2016 10:18 am
Rattle a snake, and get bitten ♥
Met het briefje in haar hand stond ze voor de houten deur. De ouderwetse stijl van het kasteel was zelfs in dit kleine stukje te vinden. Ze vond het wel mooi, ergens deed het haar aan thuis denken. Ze had van kamer moeten switchen door wat logistieke problemen, zoals het schoolhoofd het genoemd had. Het enige nadeel daaraan was geweest dat ze van een kamer die ze in haar eentje had, naar een gedeelde slaapkamer ging. Door haar gebrek aan sociale vaardigheden had ze moeite met weten wanneer dingen wel en niet gezegd konden worden, of überhaupt een ontspannen gesprek aan te gaan met vreemden. Van koetjes-en-kalfjes gesprekken had Valicity nog nooit gehoord of ze begrepen. Als je sprak, was dit met een doel. Daarnaast bracht haar voorkeur voor eenzaamheid nog een schepje bovenop het onaangename gevoel dat ze een kamer moest delen met iemand. De meeste van haar spullen waren al naar de kamer gebracht, ze tilde enkel een tas met haar kleding nog met zich mee. Op het moment dat ze de deurklink naar beneden drukte en de deur opende verdween de bittere uitdrukking op haar gezicht en ontspande deze naar het neutrale haast emotieloze masker. Haar groengele ogen met de ovalen pupillen sprongen heen en weer terwijl ze de kamer in zich op nam. Er was tot haar grote opluchting op dit moment niemand. Met wat minder spanning tussen haar schouders stapte ze de kamer in en sloot de deur achter zich. De kamer was verdeeld in twee kanten, waarbij de opstelling van bed, kast, bureau en planken gespiegeld aan elkaar was. Het zou nog een tijd duren voordat Valicity ontspannen deze nieuwe ruimte in zou kunnen stappen. Met vluchtige en soepele bewegingen legde ze haar kleding in haar kast, verdeelde haar boeken zorgvuldig over de planken aan haar kant van de kamer en inspecteerde het bureau. Erg groot was het niet, maar ze moest het ermee doen. Even plofte ze neer op het bed, trok haar benen in kleermakerszit en liet haar blik tussen haar stijle, rode lokken over de andere helft van de kamer glijden. Er waren geen lessen waar ze heen kon vluchten om de nieuwe kamergenoot momenteel nog te ontwijken, de bibliotheek kwam ze net vandaan en buiten was het naar haar gevoel te koud.
Onderwerp: Re: God's devils combined - Room 666 zo jun 05, 2016 8:44 pm
Het viel te verwachten dat ze op een punt gevonden zou worden als ze weg liep van het persoon dat haar rondleidde. Wel was ze er in geslaagd om een groot deel van de dag bij de irritante man weg te blijven. Dat had er voor gezorgd dat hij haar direct naar haar kamer moest brengen zodra ze was gevonden. Syrill stond dan inmiddels ook met haar sporttas vol spullen voor de deur van de kamer. Gezien de ander een man was en schijnbaar toch nog wat manieren had was hij meteen weggelopen nadat hij de kamer had aangewezen. Op het bordje stond dat het kamer nummer 666 was. Dat moest een grapje zijn toch? Zuchtend duwde ze de deurklink naar beneden en zwaaide ze de deur open. Haar blauwe ogen gleden door de kamer en vielen al snel op een roodharig meisje dat op een van de twee bedden zat. De kant waar ze zat was wat verder ingericht dan de andere kant. Syrill tilde de tas van haar schouder en slingerde die op het lege bed. "Jij bent mijn kamergenoot neem ik aan? Ik ben Syrill, aangenaam." Zei ze waarna ze zelf richting haar tas op het bed liep. Ze begon er van alles uit te halen en het te sorteren in stapels op haar bed. Een paar stapels met kleding, een stapeltje foto's. Nergens was ze echt voorzichtig mee tot ze het pakketje met een wijnrood stukje stof tegen kwam. Na er een seconde of wat langer naar gestaard te hebben dan de rest legde ze het ook weg en ging ze weer verder met het leeghalen van haar tas. Veel aandacht aan haar kamergenoot schonk ze niet echt. Haar spullen op orde krijgen was nu even prioriteit nummer één.
Onderwerp: Re: God's devils combined - Room 666 di jun 28, 2016 7:03 pm
Rattle a snake, and get bitten ♥
Op het moment dat ze van haar bed af wilde stappen om de rest van de kamer in detail te gaan bekijken opende de deur zich. Haar geelgroene ogen met ovale pupillen schoten naar de openzwaaiende deur en richtte zich op het meisje dat binnenkwam. Een vrouwelijk type kwam binnen, gevolgd door een bos blonde krullen en een zoete geur die Valicity haar sterke geur even op de proef stelde. Hun blikken kruiste, de blauwe kijkers keken in die van haar waarna het meisje dat binnenkwam door ging met haar eigen plan. Valicity haar blik volgde haar, terwijl de rest van haar lichaam doodstil bleef zitten. Lichtelijk verstijfd door de plotselinge binnenkomst deden alleen de spieren van haar ogen het nog. Zodra het meisje sprak versmalde haar pupillen zich even vlug en naam haar gehoor het geluid van haar stem goed in zich op. ‘Valicity,’ beantwoorde ze haar woorden zacht en neutraal, met het Franse zangerige accent die bij haar naam hoorde. Doodstil bleef Valicity zitten terwijl het meisje haar tas uit begon te pakken. Als haar dierlijke soortgenoot die niet gezien zou worden in zijn omgeving, hield Valicity zich stil om zo weinig mogelijk aandacht naar zich toe te trekken. Tot haar genoegen werd er verder weinig aandacht aan haar gegeven. Het gaf haar de kans om haar kamergenoot goed te observeren. De ietwat ongecontroleerde manier van uitpakken gaf Valicity de reden om Syrill al in enkele hokjes te plaatsen die ze in haar hoofd altijd maakte om het voor haar zelf wat gemakkelijker te maken. Haar ogen gleden naar haar achterhoofd terwijl het nieuwe meisje even stilgevallen was in het uitpakken. Even schalde haar moeders stem door haar geest met de gebruikelijke aanmoedigingen, waarna Valicity geluidloos diep ademhaalde en haar benen al even geluidloos uit kleermakerszit haalde. Ze verzamelde haar wilskracht en richtte zich op het meisje voor haar. Haar voeten zette zich op de grond, waarna ze stilletjes opstond en enkele stappen richting het meisje zette. ‘Kan ik helpen?’ vroeg Valicity zachtjes terwijl ze dichter bij het meisje stond dan ze misschien door had gehad. Haar felle, groengele irissen met ovale pupillen gleden over de spullen op het bed. Als Syrill ja zou zeggen, zou Valicity alsnog weinig ideeën hebben waar ze mee kon helpen of wat ze precies kon doen. Het was een beleefdheidsvraag die ze had geleerd om te stellen in eerste ontmoetingen. En misschien kon ze maar beter meteen haar best doen met dit persoon goed te beginnen. Ze moest nou eenmaal een kamer met haar delen.
