Looking for a distraction [OPEN]

Het was alweer een tijdje geleden dat ze in elkaar geslagen was door haar onzichtbare nemesis. Ze was een beetje te laat erbij geweest om er echt nog wat aan te kunnen doen, toen ze eenmaal weer bijkwam op de grond bij het Observatory. De beurse plekken waren geen pretje geweest, kon je wel stellen. Wren had het zelfs maar opgegeven er make-up op te smeren en had bij hoog en laag volgehouden dat het een nieuwe stijl was die totally bij haar haren paste. Of mensen het geloofden of niet maakte haar op een gegeven moment niet echt meer uit. Het had ook een tijdje geduurd voordat haar hoofd en nek überhaupt niet meer zeer deden bij wat onverwachtse bewegingen. Maar goed, ze had (hoogstwaarschijnlijk) gewonnen en daar ging het om. Nu moest ze alleen nog een paar issues met zichzelf uitzoeken.

Wren was in het minikeukentje in de lounge bezig om wat van de alcohol te pakken die ze daar weggestopt had. Allen had die een keer voor haar naar de dorms gesmokkeld en ze had het nu wel goed gevonden om een paar flesjes bier in de koelkast te stoppen; ze ging ze vanavond in haar zelfmedelijden wel opdrinken. Was al goed bezig, als ze het zelf zei. Net weer eentje opgemaakt - haar derde alweer - en ze was nu bezig de vierde te pakken. En ze kon nog wel even vooruit. Het was vrijdagavond en er was geen fatsoenlijke bar of disco op dit eiland, dus wat dacht je dan? Beter waren er meer mensen die zo dachten. Gewoon uit protest dat er geen uitgaansgelegenheden waren had ze zich gekleed alsof ze er wél heen ging. Ze was zo'n goede rebel. Het was best warm in de ruimte, dus Wren had een kort broekje aan met rafels aan de randen en een los shirt dat half in haar broek gestopt zat en er half uithing. Ze kreeg het al warm van de alcohol, dus ze had ervoor gezorgd dat ze snel weer af kon koelen.

Nu had ze eigenlijk nog maar één ding nodig: gezelschap. Wren voelde zich vanavond gewoon algemeen een beetje zielig voor zichzelf en ze wilde zich er van afleiden. Niet zeuren over hoe zielig ze was, dat had ze al meer dan genoeg bij Allen gedaan. Ze wilde gewoon dat er iemand zou komen waar ze wat lol mee kon hebben. Was dat teveel gevraagd?
Toen ze haar eigen drankje eindelijk fatsoenlijk in haar al niet meer zo precieze grip had en weer rechtop stond, zag ze iemand binnenkomen. De drank had haar in plaats van extra special agressief best wel joviaal gemaakt, dus stak Wren de hand met het drankje vrolijk op naar de andere. Ze was nog niet echt dronken, maar wel "gezond" aangeschoten. 'Heeeey,' groette ze de ander opgewekt. 'Wil je ook wat te drinken? Ik sta hier nu toch!' Daarna liep ze - met één of twee drankjes - weer terug naar de bank om erop te ploffen. Ze klopte naast zich zodra ze zat. 'Kom er gezellig bij!' Niets aan haar straalde haar normale arrogantie uit, ze leek zelfs redelijk hebbelijk vandaag. En kom op, ze had ook geen reden om erg onaardig te zijn, aangezien ze goed gezelschap wilde. Even kijken wat ze nu precies aan de haak had geslagen.

OOC: Open~ Komt iemand alleenige Wren gezelschap houden

Schaamte over haar gedrag en het feit dat ze al aan de alcohol zat? Daar kon je lang op wachten. Wren had niet eens blues of zorgen om weg te drinken, het was gewoon dat ze graag wat meer lol had en dat alcohol best wel verdomd lekker smaakte. Als je het met meerdere mensen dronk dan, want in je eentje was de lol er meestal weer snel af. Net zoals van de meeste dingen, en de meeste mensen, trouwens. Dus ze hoopte dat de persoon die ze net aangesproken had wat interessanter zou zijn dan dat. Ze was anderen immers snel zat en als haar gezelschap hetzelfde in elkaar zat, zou dit een kort praatje worden. Maar Wren bood vol goede hoop de nieuwkomer het biertje aan en was meer dan tevreden toen die bij haar op de bank kwam zitten. Goed begin, in ieder geval.

Waar proosten we op? Hier moest Wren even over nadenken. Hoewel ze vaak met Allen en Charlie allerlei rare toasts bedacht, had ze ook vaak genoeg drank achterover geslagen zonder "goede reden". Maar aangezien de ander erom vroeg besloot ze dan maar wat te verzinnen. 'Omdat we nu geen les hebben, heuuuyy,' zei ze, waarna ze haar bierflesje tegen het zijne aan probeerde te stoten. Zo, dat was goed genoeg toch? Als de gast ergens anders op wilde toasten moest hij dat maar zeggen, het maakte haar vrij weinig uit.

Dus, nu moest ze een gesprek gaan houden. Okidoki, gaan we voor! Het was sneu als ze de jongen zelf al het werk gingen laten doen, toch? Zij had hem immers hierheen gelokt, met dit geweldige bier. 'Ik ben Wren, trouwens,' stelde ze zich joviaal voor, ervan uitgaand dat er daarna vanzelf wel een voorstelrondje van de ander zou komen. Beetje initiatief mocht wel en de jongen leek dat wel te hebben. 'Ik ben blij,' ging ze niet veel later verder, 'dat er nog iemand langskomt die wel zin heeft om een beetje lol te hebben.' Ze wees wat onhandig met haar bierflesje, dat nu gevaarlijk schuin kwam te hangen, naar de jongen. 'Ik bedoel, blughh, iedereen is zo'n halfdode angsthaas sinds al die ontvoeringen enzo!' Ze bedacht zich ineens dat ze dat niet zo hard moest zeggen, aangezien enkelen haar een vuile blik toewierpen. Maar kom op, ze vond het allemaal wel erg en zielig, maar zij - en vele anderen - konden er niks aan doen dat het gebeurd was, en konden ook niets doen om de mutanten terug te krijgen. Dus Wren zag niet helemaal in waarom ze dan haar eigen dagelijkse leven moest gaan vergallen, gewoon omdat er zoiets gebeurd was. Nee, ze had het met Allen er juist nog over gehad dat er nu wel een paar toetsen zouden vervallen, door al het gedoe! En dat was alleen maar leuk. Ze dacht er niet eens bij na dat ze de jongen misschien wel beledigd had, nam in plaats daarvan een grote slok van haar bier. 'Maar gelukkig is niet iedereen zo,' sloot ze haar oh zo interessante verhaal af, met een brede lach. Ze zou vanzelf wel merken hoe de ander erop reageerde.